2003
Poznañskie Warsztaty TelekomunikacyjnePoznañ 11-12 grudnia 2003 Sáawomir Sambor
Jarosáaw Emilianowicz Politechnika Wrocáawska
Instytut Telekomunikacji i Akustyki ul. Janiszewskiego 7/9, 50-372 Wrocáaw slawomir.sambor@pwr.wroc.pl
jaroslaw.emilianowicz@pwr.wroc.pl
CZYTNIK TESTÓW – USPRAWNIENIE PROCESU SPRAWDZANIA
WIADOMOĝCI STUDENTÓW
Streszczenie: W artykule opisano system usprawniający sprawdzanie wszelkiego rodzaju egzaminów testowych. Jako elementu odczytującego uĪyto faksu G4 lub skanera z podajnikiem papieru. Opracowano program do analizy do obrazów w postaci plików tiff. Program umoĪliwia sprawdzenie testów oraz wystawienie ocen wedáug okreĞlonych kryteriów. KaĪdy test identyfikowany jest poprzez numer albumu. MoĪliwe jest zaimportowanie imion i nazwisk studentów.
1. WSTĉP
Obecnie coraz czĊĞciej mamy do czynienia z licznymi grupami studenckimi. Sprawdzenie wiedzy poszczególnych studentów wiąĪe siĊ z duĪym nakáadem pracy oraz pocháania bardzo duĪo czasu. Aby usprawniü ten proces stworzono system sáuĪący do komputerowego sprawdzania testów. Rozpatrywano dwie koncepcje rozwiązania omawianego problemu. Pierwsza z nich polegaáa na przeprowadzaniu testów przy pomocy programu komputerowego. Metoda ta wymaga jednak wielu stanowisk komputerowych i jest równieĪ doĞü czasocháonna – przetestowanie 100 osobowej grupy studenckiej w laboratorium wyposaĪonym w 6 stanowisk komputerowych przy 20 minutowym teĞcie zajmuje okoáo szeĞciu godzin. Druga metoda polega na tym, Īe studenci rozwiązują test, a odpowiedzi wpisują w specjalnym formularzu. Formularze są nastĊpnie skanowane i sprawdzane przez odpowiednie oprogramowanie. Przy tej metodzie przetestowanie wyĪej wspomnianej grupy studentów zajmie okoáo jednej godziny. PowyĪsza metoda wymaga jednak posiadania szybkiego skanera z podajnikiem papieru oraz specjalnego oprogramowania. PracĊ nad stworzeniem takiego programu podjĊto w Instytucie Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocáawskiej.
2. ZAàOĩENIA
Jak juĪ wspomniano do zrealizowania systemu sprawdzania potrzebny jest skaner z podajnikiem papieru. Niestety nie posiadano takiego skanera, a ze wzglĊdu na szczupáoĞü Ğrodków finansowych nie moĪna go równieĪ byáo kupiü. Powstaá wiĊc pomysá zastosowania do tego celu faksu G3 lub jeszcze lepiej faksu ISDN (G4), które posiadano na wyposaĪeniu laboratorium. Pierwsze próby przeprowadzono przy
pomocy faksu Canon B150, a nastĊpnie zastosowano faks grup czwartej Canon L260i (Rys. 1).
Centrala ISDN Faks G3/G4 Komputer PC z kartą ISDN Test
Rys. 1. Schemat blokowy sytemu sprawdzania testów PrzyjĊto nastĊpujące zaáoĪenia:
• student otrzymuje kartkĊ z pytaniami, oraz formularz na którym zakreĞla odpowiedzi na poszczególne pytania.
• wystĊpuje tylko jeden rodzaj formularza
• istnieje moĪliwoĞü zróĪnicowania pytaĔ dla poszczególnych studentów (student zaznacza na formularzu typ testu, który pisze)
• testy identyfikowane są poprzez numer albumu studenta
• program powinien umoĪliwiaü import listy z nazwiskami
• po sprawdzeniu testów powinna nastĊpowaü automatyczna ocena z moĪliwoĞcią zmiany progów dla poszczególnych ocen
• powinna byü moĪliwoĞü wydrukowania listy studentów z nazwiskami (dla prowadzącego) lub tylko z numerami indeksów (do wywieszania na tablicy ogáoszeĔ).
3. FORMULARZ TESTOWY
Aby speániü powyĪsze wymagania zaprojektowano formularz testowy pokazany na rysunku 2.
Podstawowe pola na formularzu to pole identyfikacyjne, w którym student wpisuje imiĊ i nazwisko oraz koduje numer indeksu (Rys. 3).
W nastĊpnym polu zaznacza typ testu, który pisze. Ostanie pole sáuĪy do udzielania odpowiedzi.
Rys. 2 Formularz testowy
Rys.3. Pole kodowania numeru indeksu.
Numer indeksu kodowany jest w ten sposób, Īe student zakreĞla odpowiednią cyfrĊ z wpisanego powyĪej numeru. W przypadku zakreĞlenia wiĊcej niĪ jednej cyfry w kolumnie lub nie zakreĞlenia Īadnej sygnalizowany jest báąd, a test trafia na listĊ báĊdnie odczytanych testów (moĪliwa jest jego korekcja bez powtórnego skanowania).
Na formularzu znajdują siĊ poza tym dwa znaki centrujące.
4. PROGRAM
Do analizy zeskanowanych testów napisano specjalne oprogramowanie w Delphi. Program pozwala na obróbkĊ plików graficznych w formacie tiff. Format ten umoĪliwia zapisywanie kilku obrazów (tzw. ramek) w jednym pliku [1]. WiĊkszoĞü programów obsáugujących karty ISDN zapisuje faksy wáaĞnie w tym formacie.
Aby byáo moĪliwe sprawdzenie testu potrzebny jest wzorzec odpowiedzi, z którym porównywane są sprawdzane testy. Wzorzec odpowiedzi moĪe byü utworzony na dwa sposoby. Pierwszy sposób polega na zaznaczeniu wáaĞciwych odpowiedzi w oknie edycji wzorca (Rys. 4).
Rys.4. Okno edycji wzorca odpowiedzi.
Drugi sposób to zakreĞlenie wáaĞciwych odpowiedzi na formularzu testowym, a nastĊpnie odczytanie go.
Program umoĪliwia obecnie wczytanie do 4 róĪnych wzorców testów.
Po utworzeniu odpowiedniej liczby wzorców moĪna przystąpiü do sprawdzania testów. Wyniki pojawiają siĊ w oknie wyników, a testy báĊdnie odczytane w oknie báĊdnie odczytanych testów. Dla testów báĊdnie odczytanych pojawia siĊ równieĪ typ báĊdu. KlĊkniĊcie myszką na dany test powoduje uruchomienie edytora graficznego, dziĊki czemu moĪliwa jest korekcja niektórych báĊdów bez ponownego skanowania formularza testowego.
W obecnej wersji oprogramowania punkt za odpowiedĨ poprawną przyznawany jest tylko wówczas gdy odpowiedĨ zgadza siĊ dokáadnie z wzorcem, przy czym test nie jest to test wyboru, czyli na dane pytanie moĪe byü kilka odpowiedzi poprawnych. Na przykáad jeĞli w pierwszym pytaniu odpowiedzi poprawne toa i c to tyko za tak udzieloną odpowiedĨ przyznawany jest punkt. Punkt nie jest przyznawany przy zakreĞleniu tylko
a, lub tylko c.
Po sprawdzeniu wszystkich testów automatycznie wyznaczane są oceny za zdobycie okreĞlonej iloĞci punktów, przy czym moĪliwa jest zmiana wyznaczonych przez program progów (Rys. 5). Przy zmianie progów podawana jest od razu liczba testów z daną oceną.
Rys. 5. Okno zmiany progów.
Oceny automatyczne nadawane przez program wyznaczane są w ten sposób, Īe za Ğrednią arytmetyczną
liczbĊ punktów przyznawana jest ocena 4,0; za Ğrednią plus 0,5 odchylania standardowego ocena 4,5; za Ğrednią plus odchylenie standardowe ocena 5,0; za Ğrednią minus 0,5 odchylenia standardowego ocena 3,5 itd.
Omawiany program umoĪliwia równieĪ zaimportowanie nazwisk i imion studentów z pliku tekstowego. Plik musi mieü nastĊpujące format: liczba porządkowa; nazwisko; imiĊ; numer indeksu. Po wykonaniu importu do numeru indeksu przyporządkowywane jest imiĊ i nazwisko, dziĊki czemu moĪliwy jest wydruk listy wyników zawierającej te dane. MoĪe byü równieĪ drukowana lista wyników zawierająca tylko numer indeksu.
5. PRAKTYKA
Przy pomocy opisywanego programu dokonano sprawdzenia kilku egzaminów testowych. Pierwsze sprawdzenia wykonywano na faksie G3. Sprawdzenie 6 testów zajmowaáo okoáo 10 minut. NastĊpne sprawdzenia wykonano przy pomocy faksu G4. W tym przypadku skanowanie byáo o wiele szybsze: okoáo 27 stron w ciągu 10 minut.
Po przeprowadzonych testach nasuwają siĊ nastĊpujące uwagi:
• naleĪy zwróciü szczególną uwagĊ, aby studenci poprawnie zakodowali swój numer indeksu, poniewaĪ test identyfikowany jest wáaĞnie poprzez ten numer
• naleĪy koniecznie sporządziü listĊ studentów piszących test, na której zaznaczony jest typ testu pisany przez danego studenta. Studenci czĊsto zapominają zaznaczyü go na formularzu, lub zaznaczają go báĊdnie, przez co test nie moĪe byü sprawdzony
• aby uniemoĪliwiü odpisywanie od kolegów test powinien byü pisany w pewnym niedoczasie
6. PODSUMOWANIE
Opisywany system sprawdziá siĊ praktycznie. Pozwala on w znacznym stopniu zmniejszyü czas potrzebny na wykonanie wszelkiego rodzaju egzaminów testowych. W dalszym ciągu prowadzone są jednak pracĊ zmierzające do dalszego udoskonalenia go. Planowane jest wprowadzanie zróĪnicowania sposobów oceny (na przykáad wprowadzenie uáamkowych czĊĞci punktów za czĊĞciowo poprawną odpowiedĨ). Kolejnym planowanym usprawnienie jest dodanie moĪliwoĞci wprowadzania dowolnych formularzy testowych i „uczenie” programu, jak je sprawdzaü.
SPIS LITERATURY
[1] TIFF Revision 6.0;
http://partners.adobe.com/asn/developer/pdfs/tn/TIFF6.p df
