• Nie Znaleziono Wyników

"Bernard Bolzano - ein Denker und Erzieher im Österreichischen Vormärz", Eduard Winter, Paul Funki, Jan Berg, Wien 1967; "Bolzano und die Sorben. Ein Beitrag zur Geschichte des Wendischen Seminars in Prag zur Zeit der josefinischen Aufklärung und der Roma

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Bernard Bolzano - ein Denker und Erzieher im Österreichischen Vormärz", Eduard Winter, Paul Funki, Jan Berg, Wien 1967; "Bolzano und die Sorben. Ein Beitrag zur Geschichte des Wendischen Seminars in Prag zur Zeit der josefinischen Aufklärung und der Roma"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

138

R ecenzje

w a n y c h pro cesó w technologicznych i ich efe k tó w ekonomicznych; trzeba też ustalić m iejsce górn ośląskiej produ kcji hutniczej 'w ogólnym ro z w o ju gospodarczym Prus.

T ech n ik a górnośląskiego hutnictw a żelaza w końcu X V I I I i w pierw szej p ołow ie X I X w . jest opisana w w ie lu podręcznikach i artyku łach w w y d a w n ictw ach tech­ nicznych, w n iew ielkim tylko stopniu — ja k już w spom niano — wykorzystanych przez Z . K w aśn eg o . M ożn a tu w spom nieć o takich dziełach, jak : W . de S a in t -A n - ge, Praktische Eisenhüttenkunde (niem iecki przekład C. H artm anna, W e im a r 1839), B. V aleriu s, Theoretischpraktisches Handbuch der Roheisen-Fabrikation (nie­ m iecki przekład C. H artm anna, F reib erg 1851), a także i o podręczniku J. P e rc y ’ego M eta llu rg y: Iro n and Steel (London 1864). W yk o rzy stan ie jedn ak tych m ateriałó w z pew nością w y m a g a p rzygotow an ia w zakresie m etalurgii, a ściślej — historii m e­ talurgii, i -musi być p od staw ą dalszych prac n ad historią hutnictw a żelaza n a G ó rn ym Ś ląsku.

Jerzy Piaskowski

E du ard W i n t e r oraz P a u l F u n k i Jan B e r g , Bernard Bolzano — ein D enk er un d Erzieher im österreichischen Vorm ärz. H erm an n B ö h lau s N achfolger, W ie n 1967, ss. 134, tabl. 1 «.

W ilh e lm Z e i l , Bolzano und die Sorben. E in Beitrag zur Geschichte des „ W e n ­ dischen Seminars’’ in Prag zur Zeit der josefinischen A ufkläru ng und der Romantik. V E B D o m o w in a -V e rla g , Bautzen 1967, ss. 264, tabl. 4 **.

N ie ła tw o sp ra w ie d liw ie ocenić dorobek n a u k o w y B e rn a rd a Bolzana, którego za j­ m o w a ł ro z leg ły k rą g różnych zagadnień. Toteż wszystkie dotychczasowe prace o tym m yślicielu m iały charakter albo wąskospecjalistyczny, albo pow ierzchow nie starały się powiedzieć wszystko, co d o tej pory o nim stwierdzono.

N in ie jsz a publikacja, jak k o lw ie k o charakterze p ro p a gan d o w y m i obliczona na szerszy k rą g czytelników, stanowi now ość n a tle dotychczasowej literatury b o lza- no w sk iej, gdyż jej poszczególne części napisali różni fac h o w cy : historyk re lig io zn a w ­ s tw a (W in te r), logik (B erg) i m atem atyk (Funk). P ra c a opiera się n a ogłoszonych w y ­ n ikach badań, lecz inny sposób ujęcia s p r a w znanych jest także nowością i pozw ala inaczej spojrzeć na nieobcą postać uczonego.

N a jp ie rw , w X I X w., odkryto B olzan a jako m atem atyk a i o jego publikacjach z zakresu m atem atyki jesteśm y n ajlep iej poinform ow an i. Paradoksy nieskończoności (1851 r.), tłum aczone n a obce języki, są n a jb a rd z ie j znanym jego dziełem m atem a­ tycznym. N astęp nie zainteresowano się życiem i filozofią B olzana. N asze w ia d o m o ­ ści z tej dziedziny są fragm entaryczne i w y m a g a ją poszerzenia i pogłębienia. N a jp ó ź ­ niej odkryto B o lzan a — teoretyka n au ki (Wissenschaftslehre) i n a tym polu jest n a j­ w ięcej do zrobienia.

Z ain tereso w an ia m yślicielam i z przeszłości zależą nieraz od m ody. N a jb a rd z ie j jed n ak sprzy jającym gruntem poznawczym do zgłębienia ich dorobku nau kow ego jest poczucie, że są oni n am bliscy i że staw iali i ro z w ią z y w a li te same zagadnienia, które także współcześnie za jm u ją uczonych. D o takich postaci należy w łaśn ie B e r ­ n ard Bolzano.

K siążk a składa się z pięciu części i traktuje tylko o niektórych odcinkaoh z ży­ cia d twórczości n au k o w ej Bolzana. P ierw sze trzy części (ss. 7— 93) są pióra E d u ard a

* P ra c a mieści się w w y d a w n ic tw ie ciągłym 1: „österreichische A kadem ie der W issenschaften, Philosophisch-Historische Klasse. Sitzungsberichte", t. 252, ro zp ra­ w a 5, zesz. 8 serii tego w y d a w n ic tw a : „Veröffentlichun gen der Kom ission fü r G e ­ schichte der Erziehung und des Unterrichts” .

** Jest to t. 38 serii Schriftenreihe des Instituts für sorbische Volksforschung in Bautzen. Deutsche A kadem ie der Wissenschaften zu Berlin.

(3)

R ecenzje

139

W intera, jedn ego z najstarszych żyjących badaczy Bolzana. P ie rw sz a część B ernard Bolzano und sein K-reis n a w ią z u je d o w cześniejszej książk i au tora pod tym że ty tu ­ łem i podaje w ażniejsze fak ty z życia uczonego. W d ru g iej części Die geistige E n - twićklung Bolzanos, m ającej też sw ój o dpow iednik w książce W in t e ra pod takim t y ­ tułem, autor p rzedstaw ia ń a podstaw ie nie op u blik o w an yc h dziennik ów i notatek B olzan a jego d uchow y ro zw ój. W trzeciej części D e r Religiansphilosoph und der S o - zialethiker Bolzano jest m o w a o p ogląd ach filozoficznych uczonego w n a w ią za n iu do jego teorii w zakresie re lig ii i s p ra w społecznych oraz do jego postępow an ia w życiu codziennym.

Część czw arta Bolzano ais L ogik er (ss. 95— 120) p ió ra J an a B e rg a (przetłum aczona z angielskiego n a niem iecki prizez H a n s a F iebera ) jest n ajb ard z iej interesująca. B a r ­ dzo szeroko p ojęta te oria n a u k i u B o lz an a za w ie ra ró w n ież logikę, fo rm aln ą, którą zajm u je się B e r g — autor znakom itej książki Bolzano’s L ogic (Stockholm 1962) — p o ­ ró w n u ją c -wnikliwie poglądy logiczne B olzan a z analogicznym i p oglądam i log ik i te ra ź­ niejszej i p rze k ład a jąc jego term in y n a język logiczny współczesny.

Część piątą (ss. 121— 134), n ajm n iej interesującą, nap isał P a u l Fu nk p rzy w s p ó ł­ udziale W ilh e lm a Franka. Po w ied zian o w niej w sposób skrócony o znanych osiąg­ nięciach B o lz an a w m atem atyce n a tle m atem atyki ówczesnej oraz późniejszej.

*

Jak już wspom nieliśm y, dorobek n a u k o w y p rask iego m yśliciela B e rn a rd a B o l­ zana jest n a jw ię k szy w m atem atyce i w logice oraz tu w łaśn ie m a ś w ia to w e zna­ czenie. Jego natom iast dorobek w zakresie m y śli społecznej jest m niejszej w a g i, n a tyle jed n ak doniosły, że w powszechnej historii k u ltu ry także jest nie do p o ­ minięcia.

N a polu politycznym m yśl n a u k o w a B o lz an a zn ajd u je w y ra z w jego socjalistycz­ n ej utopii p ań stw o w e j (V o n dem besten Staate); n a terenie n aro d o w y m — w jego żądaniu rów ności i w sp ó łp racy n a ro d ó w (E rba u u n g sred en ); w dom enie re ligii — w jego w alce o udoskonalenie katolicyzm u ,(Ü ber die Perfektibilitat des K a th olizis- m us). P ow yższe pogląd y społeczne B o lz an a b y ły przyczyną prześladow ań, ja k ie s p o ­ tkały go ze strony w ła d z kościelnych d p aństw ow ych.

P r a c a W ilh e lm a Z e ila o m aw ia — n a bardzo szerokim tle historycznym — w p ły w B e rn a rd a B olzana, p ro feso ra re ligio zn aw stw a n a un iw ersytecie w P rad ze w latach 1805— 1820, n a k u ltu rę d n arodow e życie Ł użyczan (ss. 86— 189). A n a liz u je ona k u ltu ­ ra ln e stosunki czesko-łużyokie w w ie k ach X V I I I i X I X , k ied y głów n y m ośrodkiem tych stosunków b y ło „W en d y jsk ie S em in ariu m ” w P rad ze, które pozostaw ało pod kierow nictw em i w p ły w e m bolzanistów przez lait trzydzieści pięć (1824— 1859).

„W en d y jsk im S em in ariu m ” (założonym w 1706 r.) n az y w an o internat d la u b o ­ gich studentów w Prad ze, zajm o w an y p rze w ażn ie przez alu m n ó w łużyckich, którzy w nim p ielęgn ow ali sw ó j język ojczysty. S tu d ia ic h b o w iem o d b y w a ły się w y łą czn ie w języku łacińskim i niem ieckim . U zy sk aw szy św ięoenia kapłańskie, p ra c o w a li oni n a obszarze Łużyc, w śró d ludności w ła d a ją c e j jedy n ie sw oim językiem rodzim ym .

K ilk u w ie k o w e zw iązki p ań stw o w e Ł u ży c z Czecham i istniały do 1635 r. D łuższe i trw alsze od poprzednich, osiem nasto- i dziewiętnastowieczne kontakty k u ltu raln e u rw a ły się po pierw szej w o jn ie św iato w ej. W 1922 r. zlik w id o w an o „ W en d y jsk ie S e ­ m in ariu m ” w zw iązk u ze stworzeniem w N iem czech — z m yślą o katolickich Ł u ż y - cach — bisk u p stw a M iśni i sem inarium duchownego w Schmochtitz. W ó w c z a s to księgozbiór p ry w atn y Bolzana, k tóry p rzyp ad ł w spadku „Sem inarium W e n d y js k ie - m u”, został p rzekazany bibliotece uniw ersyteckiej w Prad ze.

W p racy Bolzano und die Sorben po ra z p ierw sz y przedstaw iono w całości dzia­ łalność czeskich i niem ieckich bolzanistów. ja k przede w szystkim Frantiśek P fíh on sk y,

(4)

140

R ecenzje

Frantiśek N ah lo v sk y , A n to n in Slavićek, Josef D ittrich i inni, o raz ich stosunek d o „W en dyjsk iego S em in ariu m ”, które było także w aż n y m ośrodkiem kon taktó w n ie - m iecko-słow iańsk ich oraz punktem o parcia dla łużyckiego odrodzenia n arodow ego.

D ziałalność łużyckich ośw ieceniow ców , ja k F ran c Jurij L o k , J aku b 2u r i M ik ła w ś Fu lk , oraz tw ó rcy p oró w n aw cz ej gram atyki języ k ó w słowiańskich i o ręd o w n ik a b a ­ d ań w Czechach n a d Łużycam i, Josefa D o b ro v sk y ’ego — ró w n ież (została p rzedsta­ w io n a z n ow ego punktu widzenia. U zu p ełn ion o i pogłębiono b o w iem dotychczasowe w y n ik i bad ań n ad oddziaływ aniem ośw iecenia józefińskiego w Czechach i G ó rn ych Ł użycach (ss. 9— 05).

O statni rozdział p racy za w iera oceną zasług V a c la v a H an k i około łużyckiego o d ­ rodzenia n aro do w ego oraz zarys historii łużyckiego zw iązku sem inarzystów „S e rb o v - k a ” w P ra d z e (ss. 190— 215).

W reszcie dochodzą k ońcow e u w a g i zestaw iające w y n ik i badań, w y k a z źródeł i literatury, spis w ykorzystanych arch iw ów , zbiór Skrótów, indeksy m iejscow ości i osób (ss. 216— 264). N a ilustracjach są przedstaw ione osoby: B . Bolzano, F. J. L ok , J. D obrovsky, F. Pfihonsky, V . H anka, oraz budynk i: „W e n d y jsk ie S em in ariu m ” w P rad ze i fu n d a cja k a ted raln a św. P io tra w Budziszynie.

P raca to bard zo szczegółowa, lecz in teresująca i gładko napisana. Indeksy m ie j­ scowości i osób w sk az u ją n a bogactw o w ykorzystanego m ateriału. Spotykam y r ó w ­ nież k ilk a n azw isk polskich.

Postać Bolzana, ja k k olw ie k centralna, za jm u je tu stosunkowo n iew iele m iejsca. D a ła ona praw d opod obn ie p ierw szy im puls do pracy, która później rozrosła się poza p rojektow an e granice — do obszernego i cennego studium o stosunkach kulturalnych n iem iecko-słow iańskich na określonym terytorium w przeciągu dwóch w ieków . W pracy w ykorzystano dotychczas nie ogłoszone lub nie znane albo m ało zbadane m ateriały źró dło w e z arc h iw ó w i bibliotek w C zechosłow acji oraz w N iem ieckiej Republice Dem okratycznej.

H en ryk M oese

1. P. P a w łów w wospom inanijach sowriem iennikow . Izdatielstw o „ N a u k a ”, L e ­ ningrad 1967, ss. 384, tabl. 9.

D [m itrij] G frig o rje w ic z] K w a s ó w , A [le k s a n d ra ] K [on stan tin ow n a] F i e d o - r o w a - G r o t , Fizjołogiczeskaja szkoła 1. P . Pawłowa. Portriety i charaktieristiki sotrudruikow i uczenikow. Izdatielstwo „ N a u k a ”, L en in grad 1967, ss. 299, tab. 10.

W 1967 r. w ydano w Lenin gradzie d w ie bard z o w artościow e książki poświęcone Iw a n o w i P a w ło w o w i.

P ie rw sz a z nich, P a w łó w w e wspomnieniach współczesnych, została opraco w an a w Instytucie Fizjologii, im. I. P. P a w ło w a i A rc h iw u m A k ad em ii N a u k Z S R R oraz w Instytucie M edy cyn y D ośw iad czaln ej A k a d e m ii N a u k M edycznych Z S R R . P u b li­ k a c ja ta zaw iera 62 w spom nienia kolegów , uczniów, k rew n y ch i przyjaciół w ielk iego fizjolo ga; w ie le z tych w spom nień opu blikow ano po ra z pierw szy. C ałość m ateriału podzielono n a trzy części: pierw sza, najobszerniejsza zaw iera w spom nienia rosyjskich uczonych — uczniów 'i k o legów P a w ło w a , w d rugiej mieszczą się w spom nienia za­ granicznych uczonych, w trzeciej zaś w spom nieniam i o P a w ło w ie dzielą się jego krew n i, p rzyjaciele i artyści. D o tekstu w spom nień dołączono krótkie komentarze. W y d a w n ic tw o z a w ie ra także liczne, nie p u blik o w an e dotąd fotografíe.

W zbiorze znalazło się też w spom nienie znakomitego polskiego fizjologa, członka P A N Jerzego K onorskiego. Prof. K on o rsk i w swoim w spom nieniu stara się m.in. w yliczyć zespół w łaściw ości um ysłu i ry s ó w charakteru, który — jego zdaniem — skład ał się na genialność P a w ło w a i który m ógłby tłum aczyć w y n ik i jego pracy.

Cytaty

Powiązane dokumenty

©afpar ber £>eitingftetter oon .^önljeim unb £ans £ud)fdjerrer uon StegenSburg üjre gorberungen gegen gotjann non SlbenSberg perft oor beffen eigenen Stmtleuten

Es überrascht, bei Plinius, der auch selbst Norddeutschland besucht hat, so wenig zu finden, was für unsern Zweck zu verwerthen wäre. Doch das eine können wir aus ihm entnehmen,

Das kann auch eine Weg­ weisung für die Verfassung der neuen Ordnung des sich integrierenden Europas83 werden, in dem auch nicht die Diktatur des Relativismus, sondern Verbundenheit

d er geistlichen G erichte unterw orfen w erden sollen.. erforderte eine Reform derselben. hat sie Bischof P ran do ta durch die Bestellung eines Offizials

ren und stürben auch mit ihnen. Letztere nahmen, wie schon ihr Namen andeutet, insbesondere die Eichen unter ihre Obhut ; die bekannteste unter ihnen hiess Phigalia. Auf

Miasto znajdowało się wówczas w okresie prosperity i lokowało się w czołówce ośrodków miejskich woj.. W drugiej połowie stulecia istniało tutaj 15

Jezusa Chrystusa, w której partycypuje także Jego Matka, zostaje często zaakcentowana czerwonym kolorem pantofli Maryi, natomiast podnóżek wskazuje na postawienie Matki Bożej

Solche Übertragung favorisiert ebenfalls die bibli- sche Lehre über die universale Herrschaft Gottes, infolgedessen Er als letztend- licher Herr und Quelle des Weltalls gesehen wird