• Nie Znaleziono Wyników

View of Polish Studies of the Greek Church Fathers in the 16th and 17th Centuries

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "View of Polish Studies of the Greek Church Fathers in the 16th and 17th Centuries"

Copied!
26
0
0

Pełen tekst

(1)

4 18

-POLSKIE OPRACOWANIA

GRECKICH OJCÓW KOŚCIOŁA W XVI I XVII WIEKU

P o n iew a ż S e k o ja P a t r y s t y o z n a p o d o z a s o b e o n e g o K o n g resu T e o ­ lo g ó w P o l s k i c h z a jm u je s i ę wpływem Ojoów K o ś o i o ł a na p i ś m i e n n i c ­ tw o p o l s k i e doby O d r o d z e n ia - a j e s t t o te m a t r o z l e g ł y - n i e t e o - l o g z a ś c h o ą c y d o ło ż y ć t u swą c e g i e ł k ę może z a w ę z ić t o o b s z e r n e z a g a d n ie n i e do r e l a o j l o o h a r a k t e r z e ln fo rm a ty w n y m , r e l a o j l , k t ó ­ r a o b e jm ie i n t e r e s u j ą c e go p o l s k i e o p r a o o w a n ia g r e o k io h Ojoów r z e o z o n e g o o k r e s u . Można je d n a k m ie ó n a d z i e j ę , ż e naw et t e n r o ­ d z a j u j ę o i a p rob lem u r z u c i j a k i e ś ś w i a t ł o na z a g a d n ie n i e wpływu ty o h Ojoów na n a s z e p iś m ie n n ic t w o r e l i g i j n e , a p r z y n a jm n ie j na o b e o n o śó i c h d z i e ł i pewną r o l ę , j a k ą o d e g r a ł y .

Mimo że b a d a n ia p a t r y s t y o z n e w omawianym o k r e s i e s ą u n a s j e s z o z e n i k ł e w p o ró w n a n iu z Z achodem , g d z i e w tym c z a s i e p o w s ta ­ ł y j u ż w i e l k i e z b io r y t e k s t ó w i p ie r w s z e s y n t e z y t e o l o g i i p a t r y s ­ t y c z n e j * , z a p r e z e n to w a n y p o n i ż e j w p ra w d zie n ie k o m p le tn y l e o z d o ś ć o b s z e r n y m a t e r i a ł , b ę d z ie ś w ia d o z y ó o i s t n i e n i u w p o w a żn ej m ie r z e z a in t e r e s o w a ć g r e o k im i O jcam i K o ś o i o ł a z g o d n ie z n u rtem e u r o p e j ­ sk im , k t ó r e p r z y b r a ły na o g ó ł s p e c y f i c z n y o h a r a k t e r , s ł u ż ą o p r z e ­ w a ż n ie c e lo m p o lem io zn y m , h o m ile ty o z n y m i d u s z p a s t e r s k i m . N ie z a ­

b r a k ło je d n a k z n a c z n y c h o s i ą g n i ę ć naukow ych w z a k r e s i e w ydaw niotw t e k s t ó w o r y g in a l n y c h i p r z e k ła d ó w .

D z ie d z in a t a z w r ó o l ł a j u ż b a o z n i e j s z ą uwagę n a s z y o h p a t r o - lo g ć w , o ozym ś w ia d c z ą p r a o e A .B o b a r a , J .M .S z y m u s la k a o r a z R.An­ d r z e j e w s k i e g o , d o t y o z ą o e r o z w o ju p a t r y s t y k l w P o l s c e . Są t o r e ­ l a c j e c e n n e , l e o z z a le d w ie z a r y s o w u ją t ę d z i e d z i n ę . P a t r y s t y k a w P o l s c e c z e k a j e s z o z e na o b s z e r n ą 1 w n ik liw ą m o n o g r a f ię . P iś m ie n ­ n ic t w o s t a r o p o l s k i e d o s t a r c z a bowiem o b f i t e g o m a t e r i a ł u - praw ­ d z i w i e une mer a b o i r e - z e w sz e o h m la r g o d n eg o u w a g i, zarów no w o b r ę b ie w y z n a n ia k a t o l i c k i e g o j a k p r o t e s t a n c k i e g o , a t a k ż e p r a ­ w o s ła w n e g o . S ta n o w i ono dowód z a i n t e r e s o w a n i a i z n a j o m o ś c i p ism

1 Z ob. J .M .S z y m u s la k , Z a r y s d z ie j ó w p a t r y s t y k l , w: D z i e j e t e o l o g i i k a t o l i c k i e j w P o l s o e , L u b lin 1 9 7 8 , t . 3 , 8 1 - 1 9 3 .

(2)

419

-g r e o k io h Ojców K o ś o io ła o ra z ic h z a s to s o w a n ia w różn ych d z ie d z ln a o h p iśm ie n n ic tw a r e l i g i j n e g o . N i n i e j s z a r e l a c j a n o s i , jak j u ż z a z n a c z o n o , c h a r a k te r i n f o r ­ macyjny z e w zgląd u na o b f i t o ś ć m a te r ia łó w , n ie r a z bardzo r z a d k ic h lu b ro z p r o sz o n y o h po różn ych b ib l io t e k a o h p o ls k ic h 1 z a g r a n ic z ­ n y ch , ja k i z powodu braku k o m p e te n c ji a u to r k i w d z i e d z i n i e t e o ­ l o g i i ; będą t o w ię o z k o n ie o z n o ś o i o b ser w a c je n ie j a k o z lo t u p t a ­ k a , k t ó r e n ie d a ją s y n te z y m er y to r y o zn ej c a ł e j t e j s p u ś c iz n y , z a ­ równo o d z ie d z ic z o n e j , j a k 1 w ła s n e j , bądź a d a p t a c j i w P o ls c e . Postaram y s i ę n a to m ia st w zb o g a cić t ą o g ó ln ik o w ą r e l a c j ą w w ia d o - m ośoi z z a g a d n ie ń d o tą d n ie p o r u sza n y ch , a w ięo zobrazow ać p r e l l - m in a r ia n a szy ch z a in te r e s o w a ń i prao o k resu O d rod zen ia, by p o k a za ć, z jakim zasobem w ied zy o g r e c k ic h Ojoach K o ś o io ła r o z p o c z y n a ł s i ę w iek XVI. P o słu ż y do t e g o om ówlonie za so b u ręk op isów i inku nab u łów , z a w ie r a ją c y c h olsm a ty o h Ojców w z b io r a c h p o ls k ic h - o p o św ia d c zo n ej ów ozesn ej w ła s n o ś c i p o l s k i e j . Pewnym d a lszy m w zbogaceniem r e l a c j i b ę d z ie p o b ie ż n e p rzy n a jm n iej p r z e d s ta w ie n ie r e c e p c j i pism ty o h ż e Ojców w d z i a ł a l n o ś c i Cerkwi W schodniej na n aszych k r e sa c h w schod­ n ic h .

Głównym źródłem n i n i e j s z e g o p r z e g lą d u b y ła b i b l i o g r a f i a p t . " R ecep cja an tyk u c h r z e ś c ij a ń s k ie g o w P o l s c e , opracowana p r z e z C.Ma­ zu ra 1 J .C z e r n la t o w io z , t . l o z . 1 -2 /L u b lin 19T8, 1 9 8 3 /. Wydaje s i ę , że ważnym źródłem do p o z n a n ia s p u ś c iz n y g r e c k ic h Ojców w na­ s z e j k u lt u r z e s ą ró w n ież wspomniane j u ż z b io r y r ę k o p isó łr i in k u n a­ b ułów , sta n o w lą o e w ła s n o ś ć p o ls k ą . Mogą być one e w e n tu a ln ie źródłem p ó ź n ie j s z y c h prao n aszyoh hum anistów - t e o lo g ó w , lu b p rzyn ajm n iej św iadectw em ic h z a in te r e s o w a ń p a tr y s ty c z n y c h . Dużo w iadom ości d o s ­ t a r c z a t e ż p r a c a W .S z e liń s k le j ^ , p t . " B ib lio t e k i p r o feso r ó w U ni­ w e r s y te t u K rakow skiego w XV i p o czą tk a ch XVI w iek u . Inne j e s z o z e ź r ó d ło " L ib ri d llig e n t ia r u m " , o ż y l i s p i s y wykładów cz y ta n y c h w Aka­ d em ii K r a k o w sk iej, n i e s t e t y , p o za wyjątkowymi przypadkami n ie p o - d a je przykładów p o p u la r y z a c j i pism g r e c k ic h Ojców.

(3)

420

-P rzech od ząc do w ła śc iw e g o ok resu - r o z w in lę ty o h w pewnym s e n ­ s i e stu d ió w nad pismami Ojców - t r z e b a za o z ą ó od początkow ego o k r e ­ su rozw oju ty o h z a in te r e s o w a ń , na p o d sta w ie p r z e g l ą d u

z a s o b ó w r ę k o p i ś m i e n n y c h o r a z p i e r ­

w o d r u k ó w z XV i p o o z. XVI w ., o g r a n ic z a j ą c s i ę p rzew aż­ n ie do zasobów n a jb o g a ts z e j pod tym względem B i b l i o t e k i J a g i e l l o ń ­ s k i e j , p rze ch o w u ją ce j z b io r y ów ozesnyoh p ro feso r ó w A kadem ii Kra­ k o w sk ie j bądź in n ych ofiarodaw oów z t e g o śr o d o w isk a , by sp r a w d z ić , czy i j a k i b y ł zw iązek p oeiad an yoh d z i e ł z naszym p isa rstw em t e o ­ lo g ic z n y m . Źródłem w iadom ości o tyoh za so b a ch s ą k a t a lo g i r ę k o p i­ sów i inkunabułów opraoowane p rze z W .W isłockiego**. W ym ieniają one n o ty p r o w e n ie n o y jn e p o sz o z e g ó ln y c h p o z y o j i,o o sta n o w i ważne p ośw iad­ c z e n ie o b ieg u ty c h d z i e ł wśród n aszyoh h um anistów . U zu p ełn ien iem zesta w u W is ło c k ie g o j e s t k a t a lo g ręk o p isó w k a p it u ln y c h K atedry

a

K ra k o w sk iej, opracowany p rze z J .P o lk o w sk ie g o . I s t n i e n i e ty o h d z i e ł przy K ated rze K rakow skiej p o tw ie r d z a ją t r z y k r o ć sp orząd zan e od XII do XVI w. s p is y inw en tarzow e sk arb oa k a te d r a ln e g o .

W spadku po ś r e d n io w ie c z u obok za o h o d n ich Ojoów K o ś c io ła p r z e tr w a ły n l e l i o z n e pism a k ilk u t y lk o g r e o k io h Ojoów, w y łą c z n ie w p rze k ła d a c h ł a c i ń s k i c h . W cy tow an iu t y tu łó w ty o h d z i e ł p o słu g iw a ć s i ę będziemy ic h brzm ieniem orygin aln ym w edług r ę k o p is u . Wśród r ę ­ k opisów B i b l i o t e k i J a g i e l l o ń s k i e j sta n o w ią o y o h w ła sn o ść p o ls k ą lub k o n k r e tn ie k rakow skloh p r o fe so r ó w , k tó r e o z ę s t o k r o ó sam i p r z e p is y ­ w a l i , z n a la z ły s i ę datowane lub o k r e ś la n e na w iek X III/X IV rę k o ­ p i s y , n a stę p u ją o y c h g r e o k io h Ojoów /n u m eraoja d o t . zb iorów B i b l i o ­ t e k i J a g l e l l o ń s k l e j / t

- Jana D am asoeńskiego "De o rth o d o x a f l d e - 3 e g z .: 1 2 0 6 ,1 2 9 2 ,1 4 0 4 "De Deo" - P o lk . 177 - G rzegorza z Nys$y /" V l t a M o y s ll" ? / - 1292 - B a z y le g o "Hexameron" - 1292 3 K a ta lo g ręk o p isó w B i b l i o t e k i U n iw e r sy te tu J a g i e l l o ń s k i e g o , Kra­ ków 1 8 77-1881; t e n ż e , In cu n a b u la ty p o g r a p h io a B lb lio t h e o a e U n i- v e r s l t a t l s J a g e l lo n i o a e C r a o o v le n s is , C raoow lae 1900. 4 K a ta lo g ręk op isów k a p it u ln y c h k a te d r y k r a k o w s k ie j. Arohiwum do d z ie jó w l i t e r a t u r y i o ś w ia ty w P o ls o e , 1884, t . 3 ,1 - 1 6 8 ;

(4)

4 2 1

-- " S e n te n tia e SS.Patrum -- Centlloqulum" /może łą o z n ie z ła c iń sk im i

tak że i greokioh Ojoów/Polk. 119

- Jana Chryzostoma "De oompunotlone o ord is" - P o lk . 177

oraz z w.XIV ew. XV:

- Jana Chryzostoma "De laude e t u t i l i t a t e p o e n ite n tia e " - 1220

- E uzebiusza "Sermo de morte s.A m brosil" / ? / - 1933.

Z t e j s t a r s z e j t r a d y c j i rękopiśm iennej p r z e s z ły do XV w. ty lk o Ja­

na Damasceńskiego "De orthodoxa fid e " 1 Jana Chryzostoma "De laude

e t u t i l i t a t e p o e n ite n tia e " , p o ja w ili s i ę natom iast in n i Ojoowie

jak Cyryl J e r o z o lim sk i 1 Grzegorz z N azjanzu, tu d z ie ż inne d z ie ła

autorów z poprzedniego o k resu . K róluje tu Jan Chryzostom. Z XV w.

p rzetrw ała znaozna l ic z b a ręk op isów , zaw ierających pisma Ojców

g reo k io h , w tym 13 z d z ie ła m i Chryzostoma:

- "Omellae^ super Matthaeum" /pow tórzone w tr z e o h ręk op isach

1 4 0 i, 1402, 1 4 03/

ł- "Super Ioh an n is om elia VI" - 1417

- "Sermo super Symbolum" - 1484

- "Sermo in Dominion Letare" - 1649

- "Sermo de p o e n ite n tia " - 2239

- "Adversus v itu p e r a to r e s v it a e m onasticae" - 1210

- "De r e p a r a tio n e la p s i" - 1347

- "De eo qucd nemo l e d i t u r , n l s i a se ip so" - 2039

- " E p istoła" / ? / - 1298

- "De s .S p ir it u " - 1402

- T r a n s la tio e graeoo s .C r lso sto m i a Georgio Trapesonolo . . . 1473

- 2392

- 7V ita I.C h rysostom l ex P a lla d io " - 1404

Inni Ojoowie reprezentow ani są p rzez n ie llo z n e swoje d z i e ł a , k tó ­

re dwu- lub tr z y k r o tn ie pow tarzają s i ę w odpisach:

te n ż e , D w ieśoie n a jsta r sz y o h Inkunabułów z b i b l i o t e k i k a p it u l­

nej krakow skiej od r . 1462-1900, Kraków 1887.

(5)

422

- B azyli "Ad suos nepotes de s tu d iis lib e ra lib u s" - 516,818,3245

"De moribus" - 516

"Do v lta a o lita r la " - 1685

- Jan Damasoeóskl "De orthodoxa fld e" - 1405,1406

"Theologla" / ? / - Folk. 181

"De terminibus lo y o a lib u s, p h ilo so p h io is e t

th eo lo g lo l8 " - 1383

"Liber sententiarum" - Polk. 186

- /P seudo/ Cyryl Jerozolim ski "E pistoła de v it a e t m iraculis

b.Hieronymi" - 770,1283,2263,2286

- /P seudo/ Euzebiusz "^ p istola ad Damasum De v lt a , m iraoulis e t

dootrina b.Hieronymi" - 770,1283;

Polk. 192

"De preparatione evangolioa" - Polk. 215

- Grzegorz z Nazjanzu "Apologoticus" - 1347,1406

W pojedynczych d zieła ch reprezentowani są:

- Grzegorz z Nyssy "Vita Moysil" - 1286

- Origenes "Homilia super Genesim" - 1429

"Planotus Origenis" - 1649

- Cyryl Aleksandryjski "Thesaurus adversus h aereticos" - 1286

- Ephraem Syrus "Sermones XX" - 1404

Powyższe d z ie ła przekazane w rękopisach wymagają id e n ty fik a c ji

tak co do zaw artości, jak i autorstwa.

Pewne św ia tło na reoepoję pism greokioh Ojców rzuol również

porównanie zasobu rękopiśmiennego z dopływem do kraju inkunabułów

również o poświadczonej w łasności p o ls k ie j , szc zeg ó ln ie ówczesnych

profesorów krakowskioh. Ujawni ono z jednej strony dopływ nowyoh

d z i e ł , z drugiej zaś wskaże na utrzymującą s i ę wagę i poozytnośó

innyoh. Ze spuśoizny rękopiśmiennej n ie znajdujemy wśród inkuna­

bułów /może je sz c z e n ie b y li wydani?/ obu Cyrylów ani obu Grzegorzy

brak też Jana Damasoeósklego, a także Efrema. Zaprzeozenie obeo-

nośol tych d z ie ł j e s t jednak tylk o przypuszczeniem, gdyż egzempla­

rze loh d z ie ł mogły zaglnąó w naszych zbiorach. Doohodzi nato­

miast "nowy" Ojciec - Atanazy z trzema dziełam i /łą c z n ie w 7 egzem­

p la r z a c h !/, zawierająoymi pisma antyheretyckle:

(6)

- 4 2 3

- "Contra haereticos et gentilem Omnibono Leoniceno intorprete", wyd. 1432 /3 egz./

- "Contra Arrium haeretloum do homousio... controversia". - "Opusculum in Psalmos", wyd. 1498 /3 egz./

Pojawiają, się również nowe dzieła, dotąd nie występujące w ręko­ pisach, przede wszystkim pisma Chryzostoma, ujęte w duże zbiory, a więc:

- "Homillae 44 super psalmum Miserere et Epistołas s.Pauli"/3 egz./ - "Momiliae 70 in Evangelium s.Matthaei" /3 egz./

- "Homillae ln Epistolam s.Pauli ad Hebraeos" /3 egz./ - "Homeliarius Dootorum ... I.Chrisostomus..."

- "Sermones de patientia lob" /2 egz./

- "He poenitentia in David et Do vlrginitate". Poza tym:

- Bazylego "De studio poetarum et oratorum" /3 egz./ - Orygonesa "Contra Celsum"

- Euzebiusza "Boclesiastioa historia" "Chronloon"

"De praeparatlone evangelica" /3 egz./ "De ąuibusdam theologiois ambiguitatibus".

Zaznacza się tu nieustająoa potrzeba korzystania z pisma Bazylego o ezytaniu autorów klasycznych pogaóskioh - potrzeba charakterys­ tyczna wobec trwająoego jeszoze ortodoksyjnego zacofania niektó- ryoh środowisk, mimo silnyoh prądów humanizmu. Podobnie wobec na­ rastających fermentów religljnyoh popularnośó zyskują dzieła anty- heretyekie Atanazego, pojawia się też działo Origenesa "Contra Celsum". Wśród Inkunabułów zadziwió może nleobeonoóó Jana Damasceń­ skiego i jego ważnego dzieła "De orthodoxa fide". Zwraoa uwagę polemiozny 1 apologetyozny oharakter spuśoizny lnkunabulistyoznej, jak również homiletyka egzegetyozna i moralistyozna. Podkreślió należy fałct, ża inkunabuły te zawierają przeważnie dzieła tłumaozo- ne z greki już przez humanistów, takloh jak Jerzy z Trapazuntu ozy Omnibonus Leonloenus lub Jan Argyropulos, a więo z nowym spojrze­ niem na teksty, bardziej już bliskim oryginałom.

(7)

424

-ż r ó d ło do badań nad r e o e p o ją pism Ojców - w y k ł a d y w A k a-^ d e m i l K r a k o w s k i e j . Tu n i e s t e t y n a tr a fia m y praw ie na p u stk ę ; p r z e jr z a n e " L ib ri d iłig e n t ia r u m " wykładów p r o f e s o r s k io h za ok res p raw ie s t u l e t n i - 1 4 8 8 -1 5 8 1 w ykazują t y lk o c z t e r y w yk ła­ dy pod n a stę p u ją c y m i z a p isa m i:

- 1488 Ia co b u s de G u s tln in /G o s t y n in ? / In p o e s l B a s iliu m / t z n . B a s iliu m Magnum - "De l e g e n d is p o e t i s " /

- / 1 5 1 6 / V r a t i s l a v i e n s l s M iohael /W rooław ozyk / E x p o s it io hymnorum-que i n t e r p r e t a t l o ex D o c to r ib u s i n Gymnasio C raoo- v l e n s l pro junlorum e r u d i t i o n e . . . o o n f l a t a . /w yd. w Krakowie 1516, k . 1 3 2 / .

- 1528 mgr A nselm us F rlb u rg o /E p h o r ln u s / B a s i l i i Magnl może t o s a ­ mo pism o "De le g e n d is l i b r i s " , wobec ów ozesn ej kon­ t r o w e r s j i d o ty c z ą c e j n a u c za n ia g r e k i i o z y t a n ia n i e ­ k tó r y c h autorów k la s y c z n y c h p o g a ń sk io h , że wspomnę aw antury z Jerzym Libanem, potem z Maciejem W a le r ia ­ nem na w ykładach w Akadem ii K r a k o w sk iej.

1581 Io a n n e s W ie lo g o r s o iu s O r a tio n e s C h r iso sto m l De non oontem -nenda E o o l e s ia ; W ie lo g ó r s k i byó może c z y t a ł t e k s t g r e c k i , p oniew aż z n a ł t e n ję z y k 1 w y k ła d a ł ta k ż e gram atykę g r e c k ą . B ył t o tem at znowu p opu larn y w n a - ra sta ją o y m p iś m ie n n io tw ie k on trreform aoyjn ym , w s y ­ t u a c j i b u r z liw y o h w ydarzeń r e l i g i j n y c h .'

W ym ieniliśm y g r e o k ic h Ojców K o ś c io ła i lo h pism a p o sia d a n e w P o ls c e w o k r e s ie w czesn eg o O d rod zen ia, z d a ją c s o b ie z r e s z t ą s p r a ­ w ę, że w iadom ośoi t e s ą fra g m en ta r y cz n e w sto su n k u do zapewne po­ sia d a n e g o wówozas z a s o b u , o p a r te na w ybranyoh, d o stę p n y o h ż r ó d ła o h . O brazują one w szak że s t a n z a in te r e s o w a ń g łó w n eg o , a r a c z e j je d y n e ­ go w owym o z a s ie o śro d k a ż y c ia umysłowego - Krakowa, p r z e t o p r e z e n ­ t u j ą obraz b l i s k i r z e c z y w i s t o ś c i . Poznawszy z a só b I n t e r e s u j ą c e g o nas p iśm ie n n ic tw a n ie od r z e c z y b ę d z ie w skazań i c h w ł a ś o i o i e l l p ośw iad czon ych w n o ta tk a o h p r o w e n ie n c y jn y c h . Do gron a z a i n t e r e s o ­ wanych tym p iśm ien n ictw em n a l e ż e l i p rze d e w szy stk im p r o fe s o r o w ie A kad em ii, j e j m a g is tr z y 1 b a k a ła r z e ora z n i e l i c z n e osob y sp o za Krakowa, ja k s i ę z d a j e , gdyż i d e n t y f i k a c j a s z e r e g u p o sia d a o z y w

(8)

y-- 425

maga jeszcze badań**.

Z notatek prowenienoyjnyoh wynika, że najwięcej rękopisów z pismami greckioh Ojoów posiadał w XV w. Jan Dąbrówka, wybitny profesor teologii 1 kanonista /+1472/. Długosz pisał o nim "vir in saoris litteris et humanis óptime eruditus ... oanonum dootcr

y

olarus et insignis . Sam przepisywał lub nabył i opatrzył swym nazwiskiem rękopisy Jana Damasceńskiego "De fide", Grzegorza z Nazjanzu "Apologetious", Bazylego "Hexameron", Grzegorza z Nys^y /nieokreślone dzieło/, Chryzostoma "Epistoła" /nieokreślona/, /Pseudo-/ Cyryla Jerozolimskiego "Epistoła de miraoulis s.Hierony- mi", /Pseudo-/ Euzebiusza "Epistoła de morte Hieronyml", "Epistoła de morte s.Ambrosil". Współozesny Dąbrówoe Jan ze Słupozy posiadał Jana Damasceńskiego "De fide", Jana Chryzostoma "De reparatlone Lapsi", a przepisywał Grzegorza z Nazjanzu "Apologetious", dla Piotra ze Żwanowa, który był posiadaczem Chryzostoma "Homiliae su­ per Matthaeum" oraz "De s.Spiritu"; u Michała Wrooławczyka znaj­ dowały się dwa działa Bazylego "Dś moribus" oraz "Ad nepotes ..." /o czytaniu autorów pogańskich/. Przytoozymy też spoza Krakowa biskupa włocławskiego Jakuba de Senno /Sienno, zm. ok. 1470/, po­ siadacza Jana Damasceńskiego "De fide", Grzegorza z Nyssy "Vlta Moysii" i dwa pisma o Orygenesie: "Apologla Pamphyli pro Origine" oraz "Traotatus Ruffini pro sodem Origine". Pominę tu innych XV- wiecznyoh właśoioieli dwóoh lub pojedynozyoh rękopisów^.

C Przytoozymy tu przykład rękopisu skarboa Katedry Wawelskiej /Polk. 119/ pt. "Theologia moralis", zawierającego m.in. "Sen- tentiae Sanotorum Patrum - C e n t i l o q u l u m . z dopowiedzeniem w tytule: de diotis dootorum fidellter oollegi ao proprla manu oonsoripsi et oomplexl a.d. 1384... Henrlco Warmiensls Eoole- slae episoopo frater Iohannes Merhelyn ... leotor oonwentus Fredeburgensis Camenesis dlooesls ord.heremltarum s.Augustlnl". 7 Zob. "Liber benefloiorum diooesis Craooviensis", Kraków 1863,

t.l, 452 et 546.

8 Np. Jan Latoszyński - Damascenus... "Bo Deo", Chrisostomus "De oompunotione oordls"; Paulus de Worczyn - Bazylego "De vlta solitaria", Chryzostoma "Sermo in Dominloam Letare", Orl- genls "Planotus"; Łukasz de Magna Cosmin - /Pseudo-/ Cyryla Jeroz. "Epistoła de miraoulis s.Hleronymi", oraz /Pseudo-/ Euzebiusza "Epistoła de morte Hleronymi"; Tomasz ze Strzemplna - Chryzostoma "Adversus vituperatores...".

(9)

4 26

Z p r z e ło m u XV i XVI w. wym ienim y w y b itn y c h h u m a n istó w , p o s i a ­ d a j ą c y c h In k u n a b u ły z pism am i g r e c k ic h O jców , j a k M ik o ła j C z e p e l / + 1 5 1 8 / , k t ó r y m ia ł w swym k s i ę g o z b i o r z e : - A ta n a z e g o - "C ontra h a e r e t i c o s " - O r y g e n e sa - "C ontra Celsum " - E u z e b iu s z a - "De p r a e p a r a t i o n o e v a n g e l i c a " . J a n S om m erfeld / + 1 5 0 1 / - A ta n a z e g o - "C ontra h a e r e t i c o s " - "Opusculum i n P sa lm o s"

- C h ry zo sto m a - " H o m ilia e i n E v a n g e łiu m M a tth a e i" - E u z e b iu s z a - "De p r a e p a r a t i o n e e v a n g e l i c a " , M a o iej z e S z y d ło w a /+ p r z e d r . 1 5 2 0 /

C h ryzostom a " H o m ilia e 44 s u p e r Psalmum M is e r e r e e t E p i s t o -l a s s . P a u -l i "

- " H o m ilia e i n E p ą sto la m s . P a u l i ad H eb ra eo s" - " H o m ilia e 70 i n M vangelium s .M a t t h a e i" - " / H o m e l i a r i u s : / H o m ilia e s . C h r i s o s t o m i " . Można p r z y t o c z y ć s z e r e g in n y c h h u m an istów r ó w n ie ż z n a k o m ity c h , k t ó ­ r z y m o g li n a b y ć m n iej d z i e ł , a l e p o j a w ia ły s i ę u n ic h n a t o m ia s t wy­ d a w n ic tw a j u ż z p o c z ą tk u XVI w. op racow an e w d uchu humanizmu b i ­ b l i j n e g o . N a l e ż e l i do n i c h : M a rcin h iem /+ 1 5 4 O / p o s i a d a j ą c y C h ry zo sto m a " H o m ilia e" w w yd an iu O e c o la m p a d iu sa / 1 5 2 2 / , p o n a d to A ta n a z e g o "C ontra A rrium ", p o n ie w a ż b a r d z o i n t o r e s o w a ł s i ę sp r a w a ­ mi h e r e z j i - d a l e j M ich a ł S t e r n b e r g z O l e ś n i c y / + 1 5 2 7 / , k t ó r e g o b i b l i o t e k a z a w i e r a ł a lcom on tarze b i b l i j n e C y r y la A le k s a n d r y j s k ie g o /P a r y ż 1 5 1 3 - 1 5 1 4 / w t łu m a c z o n iu J e r z e g o z T r a p e z u n tu , z n ie z w y k le li c z n y m i w ła sn y m i m a r g i n a li a m i, n a d to B a z y le g o " 0 p e r a " / l 5 2 0 / rów ­ n i e ż w p r z e k ła d a c h hu m an istów - J a n a A r g y r o p u la , J e r z e g o z T r a p e ­ z u n tu i i n n y c h . W ym ienić t u n a le ż y r ó w n ie ż M ic h a ła W ro cła w czy k a / + 1 5 3 4 / , w ł a ś c i c i e l a d z i e ł C h ry zo sto m a "Opera" /W e n e c ja 1 5 0 3 / , z j e g o m a r g in a lia m i o r a z B a z y le g o "De m o rib u s" w p r z e k ł a d z i e L .B r u - n i e g o .

Sum ując dane o trzy m a n e z p r z e g lą d u n a s z y o h zasob ów r ę k o p i ś ­ m ien n y ch i drukow anych / i n k u n a b u ł y / o p o ś w ia d c z o n e j ó w c z e s n e j w ł a s n o ś c i p o l s k i e j , można s t w i e r d z i ć , że w s p u ś o i ź n i e t e j r e p r e

(10)

-- 427

ze n to w a n i s ą p raw ie w szy scy O jcow ie g r e c c y /n a d a l w tłu m a o ze n ia o h ł a c i ń s k i c h / , ohoć w różnym s t o p n iu , co w y n ik a ło praw dopodobnie z odm iennych z a in te r e s o w a ń bądź różn ych m o ż liw o ś c i n a b y c ia . Z ok­ r e s u XV w. p oza faktem p o s ia d a n ia Ic h le k t u r y ora z w n ik a n ia w ic h t r e ś ó , o ozym św ia d c z ą m a r g in a lia , n ie p o z o s t a ły ś la d y aktyw nych badań, k tó r e p o d j ę t e z o s ta n ą d o p ie r o w XVI w. Można w ię c o g ó ln ie o k r e ś l i ć , że w w ieku XV za zn ajam ian o s i ę z d z ie ła m i Ojców, le o z d o p ie r o w XVI w. z a c z ę t o nad nim i p racow ać, w yd ająo, tłum aoząo i w y k o r z y stu ją o ic h t e k s t y do swych p r a c , oo b ę d z ie warunkiem w ła ś ­ c iw e j r e c e p c j i s p u ś c iz n y p a t r y s t y c z n e j .

W r e o e p c j i t e j , ja k ą k o lw ie k ona b y ła , I s t o t n ą r o l ę o d e g r a ło

z a s z c z e p i e n i e g r e c y s t y k i w P o l s o e

od p oczątk u XVI w .,u m o ż liw ia ją c e b e z p o śr e d n i k o n ta k t z t e k s ta m i o r y g in a ln y m i, oo z k o l e i s t a ł o s i ę podstaw ą d la p r z y s z ły c h p rac nad nim i oraz sp o ży tk o w a n ia ic h w różn ych c e l a c h . Ta zn ajom ość g r e ­ k i zaow ocow ała ta k ż e w różn ych d z ie d z in a c h t e o l o g i i . Wprawdzie w prow adzenie n a u c za n ia g r e k i w Akademii K rakow skiej n ie o b e s z ło s i ę bez t r u d n o ś c i i zahamowań, l e o z d z i ę k i wpływowi możnego h u - m a n is ty -b isk u p a i p o d k a n c ler ze g o P io t r a T om ickiego u c is z o n o opo­ z y c j ę i wznowiono w ykłady g r e k i w A kadom ii. Pomocą w nauce p o s łu ­

ż y ła p ie r w s z a k s ią ż k a g r e ck a wydana

w

Krakowie / 1 5 2 4 / U osch osa "Amor f u g i t i v u s " wraz z innym i utworami e l e g ij n y m i; n ie d łu g o po­ tem R o z ju s z , wówczas m łody, zap a lo n y h u m a n ista , o p u b lik o w a ł rów­ n ie ż w Krakowie w 1528 r . pism o C hryzostom a o doskonałym za k o n n i­ ku w ję z y k u greck im z własnym p rzekładem ła c iń s k im p t . " L ib e llu s e le g a n s in quo o o n f e r t verum monachum cum p r ln o ip ib u s , d i v i t l b u s ac n o b ilib u s h u iu s mundi". W t r z y d z ie s t y c h l a t a c h XVI w. p o ja w iły s i ę d a ls z e wydawnictwa w ję z y k u greck im - gram atyka, z b io r y utw o­ rów gnom icznych T e o g n isa i P s e u d o -P ita g o r a s a opracowane p r z e z Mar­ c in a Kromera, k tó r y n ie d łu g o t o ż z a j ą ł s i ę p rzek ład am i mów C hryzos­ toma z g r e k i na ł a o i n ę . Pominiemy tu d a ls z e o s i ą g n i ę c i a g r e c y s t y o z - ne w z a k r e s ie p iśm ie n n ic tw a k la s y c z n e g o , ześrod k ow u jąc uwagę na właśoiw ym d la nas te m a c ie .

P r z y s tę p u ją c do zo b razow an ia r e c e p c j i pism Ojców g r e c k io h w ydaje s i ę r z e c z ą s łu s z n ą p r z e d s ta w ić j ą w ed łu g rodzajów o p ra co ­ w ania t e k s t u - a w ięc w ydania ic h w ję z y k u o r y g in a łu , w p rze k ła d a c h

(11)

- 428

w ła s n y c h

oraz w przedrukach krajowyoh wydawniotw obcych, a n a stęp ­

n ie

z a ry so w a ć

charakter r e o e p o ji tr e śc io w e j na podstaw ie przeglądu

naszego piśm iennictw a związanego z tra d y o ją p a tr y sty o z n ą .

Do połowy XVI w. ze sp u ścizn y XV-wieoznej owocują u nas t y l ­

ko Chryzostom 1 B a z y li. Byś może był to wpływ posiadanyoh zasobów,

wyjątkowo o b fity c h w ic h d z i e ł a . Już od r . 1538 mamy do o sy n ie n la

z aktywną d z ia ła ln o ś o ią naszyoh humanistów, k tórzy z a in io jo w a li

prace p a tr y sty o z n e . Oto Jerzy Llbanus, nasz pierw szy rodzimy g r o -

o y s ta , wojująoy propagator g r e k i, z e sta w ia w języku oryginalnym

a n to lo g ię z pism głównyoh Ojców g r e o k io h , a w ięo z Chryzostoma,

Bazylego i Grzegorza z Nazjanzu. 0 j e j zaw artośol n ie dowiemy s i ę

ohyba n igd y, ponieważ p o z o s ta ła w r ę k o p is ie i p o d z i e l i ł a lo s y z b io ­

rów Z a łu sk io h . Znamy ty lk o z t y t u łu , który w o p is ie J .D .J a n eck ieg o

brzmi następująoo^ : "A nthologia Sanotorum Patrum lu s s u . . . D .P o t-

r i Tomicki . . . Rognl P o lo n ia e summi o a n o e l l a r i l , llb e r a liu m s t u -

diorum elusdem u rb is M aeoenatis a M.Georgio L ibanie / s i o , / Lęgni-

o e n s i, humaniorum litte r a r u m i n Gymnaslo C raoovlen si d o o to rs o o l-

le o t a A.D. i5 2 8 " . Janooki dodaje komentarz: "A nthologia autem, opus

sane exlmium, i l l u s t r l s s i m i s l o o i s e B a s i l l o Magno, Gregorlo Theo-

lo g o e t Ioanne Chrysostomo desum tis oontektum atque s u i s p r o p r lls

a n n o ta tio n ib u s d istin o tu m oommunem hano luoem nunquam a d s p e z l t . . .

In e p i s t o ł a ad Tomioium praem issa de p r e s u lls i l l i u s optlm i in

omne litte r a r u m genus m e r itis o o p io sissim e

oommemorawlt n o ste r

U l e L ibanius" . U m ieszozenie teg o ręk o p isu p rzez Janooklego w d z ie ­

l e "Codioes g r a e o i in quarto" św iadczy, że t e k s t t e j a n t o lo g ii z o s­

t a ł zestaw iony w język u greckim .

Więoej s z o z ę ś o ia m iał S ta n isła w H ozjusz ze wspomnianym wyżej

łaoiń sk im tłumaozeniem Chryzostomowego "Mnicha", skoro z d o ła ł wy­

drukować go łą o z n ie z tekstem greoklm w Krakowie /1 5 3 8 / .

W

k ilk a

l a t p ó źn iej dom inikanin Maoiej W alerian wydał Bazylego "Do e v o lv e n -

d ls l i b r i s gen tlllu m " w oboym wprawdzie p r z e k ła d z ie Leonarda B runl-

ego, le c z z własnym komentarzem /1 5 3 4 /, a n ied łu g o po mim Maroin

9

Zob, J .D .J a n o o k i, Spocimen o a ta lo g i oodleum manazoriptorum B i-

b lio th e o a e Z alu solan ae, Dresdae i7 5 2 , 117-iŁ B .

(12)

- 429

Kromer sam tłum aozył na ła c in ę n ie k tó r e mowy Chryzostoma p u b lik u -

10

ją c j e k o le jn o w Krakowlo w la ta c h 1541-1545

; łą o z n ie ukazały

s i ę one za g r a n lo ą , w B a z y le i / i 5 5 2 / .

W d r u g ie j połow ie XVI w. zwraoa uwagę dopływ pism innyoh

Ojców g reok ioh 1 n a s ile n ie prao nad n im i. Wybitnym o slą g n lę o le m

b y ło wydanie te k s t u greo k leg o "Katechez m ystagogicznyoh" Cyryla

J e r o z o lim sk ie g o przez naszego t e o lo g a , Jana G rod zieok iego, wraz z

je g o własnym przekładem ła o iń sk im . B yła to " e d itio

prinoeps" za­

równo te k s t u , jak 1 tłu m a c z e n ia . Ukazały s i ę one w dwóch p a r tla o h ,

najpierw "M ystagogloae o a te c h e se s qulnque ad eos qui su n t recena

l llu m in a t i. Quae nuno prtmum e t graeoe e t l a t i n e slm ul eduntur"

/Wiedeń 1 5 6 0 /, n a stę p n ie "C ateoheseś lllum lnatorum H lerosolym ls

XVIII e t qulnque m ystagogloae . . . Nuno primum l a t l n i t a t e donata

. . . Ioanne Orodeolo ln te r p r e te " /K o lo n ia 1 5 6 4 /. Edyoje t e były

c z ę s to powtarzane w w ie lk io h ośrodkaoh e u r o p e jsk lo h tak że w nas­

tępnym s t u l e o i u . I s t n i e j e w iad om ośó^ , że prymas Jakób U ohańskl,

jed en z n ie w ie lu duohownyoh k a to lio k io h znawca oerkiewnego plóm len

niotw a, p r z e ło ż y ł w połow ie XVI w. k ateoh ezy Cyryla na jęz y k p o l­

s k i z te k s tu r u s k o -s ło w la ń s k le g o . Z te g o w ła śn ie przekładu m iał

k o r z y sta ó O ro d ziso k i. Tendenoja do p rzek ła d a n ia na p o ls k i uwido­

c z n iła s i ę wkrótoe w przetłu m aczen iu p rzez Wawrzyńca Krzyszkow-

sk ie g o d z i e ł a Ju styn a "Rozmowy z Trytonem Żydem" /N ie ś w ie ż , 1 5 6 4 /.

C ałośó pism Ju sty n a we własnym p r z e k ła d z ie łaoiń sk lm d a ł Jan Lang

ze Ś lą sk a : "Operum quae e x ta n t omnium.. . tomi III" /B a z y le a 1 5 6 5 /.

Z asięg e u r o p e jsk i m iały rów nież mowy Bazylego tłum aozone na ł a o l -

nę p rzez S ta n isła w a Iło w sk ie g o "De moribus o r a tio n e s XXIV" /Weneoj

1 5 6 4 /, potem w ie lo k r o tn ie powtarzana w n ajp ow ażn iejszych wydawnlo-

twaoh e u ro p ejsk lo h tak że w XVII w. Iło w sk l wydał tak że swój ł a o i ń

-16

De adverea v a le tu d in e e t m e d ic ls , De anlma, De a v a r l t i a , De

d l v i t l i s e t p n u p erta te, De h u m llit a t e , De h u m illta te animi

e t De uxore e t p u lo h r ltu d in e , De ln g lu v le e t e b r ie t a t e , De

non oontemnenda E o o le s ia Del e t m y s t e r iis .

11

Zob. M .H ruSevs'kyj, I s to r lja U k r a in y -R u s y , Kijów 1907, t .6 ,1 4 3

nota 3; wiadomośó t ę p o w tó r z y li T .S in k o , L ite r a tu r a greoka,

Wrocław 1954, t . 3 , o z . 2 , 109, p r z y p is 108, oraz J.M .Szym usiak,

Zarys d ziejów p a t r y s t y k i, a r t . c y t . , 75.

(13)

430

-s k i p rz e k ła d S y n e z ju -sz a "Ad Aroadium im peratorem de regn o adm i- n istr a n d o " /\S en eo ja 1 5 6 3 /. Grzegorzom z N azjanzu z a in t e r e s o w a ł s i ę n a sz w ybitn y g r e o y s t a S ta n is ła w G r z e p sk i, w ydająo g r e c k i t e k s t pod ty tu łe m ła c iń s k im "Duo poemata G r e g o r ii N a z ia n z e n i a lte r u m de v i r - t u t e D om inia, a lter u m de v i t a e i t i n e r i b u s e t v a n lt a t e rerum h u iu s a e o u l i . S c h o l l i s e x p l i c a t a p er M .S.G repslum , Aoademiae C r a o o v ie n - a i s p ro fesso r em " /Kraków i 5 6 5 / . P oprzedn ik iem j e g o na tym p o lu b y ł wspomniany j u ż Jan Lang, k tó r y o p u b lik o w a ł g r e c k i t e k s t z ł a - olń sk im tłu m aczen iem "Graeca quaedam e t a a n c ta carm ina" /B a z y le a 1561, 1 5 6 7 /. G rzegorza s t a r a ł s i ę sp op u laryzow aó N ovaolu s de Dya /Nowak z D y a s a /, w ydajno swój p r z e k ła d ł a c i ń s k i z b io r u a e n t e n o j i i r e g u ł G rzeg o rza , zeb ran ego p r z e z w ę g ie r s k ie g o h u m an istę Jana Sam- b u o u sa , " S e n t e n tia e e t r e g u la e v i t a e . . . " /Nraków i 5 7 8 / .

Na p r z e ło m ie XVI i XVII w. p o ja w ił s i ę "nowy" O j c ie c - Ign acy A n t io c h e ń s k i. Jogo sied em l i s t ó w w t e k ś c i e greokim w ydał F abian B ir k o w s k i, w p ow stającym żywym ośrodk u naukowym, w Akademii Zamoj­ s k i e j :ToC &y(ou tepoptipTupoę

ły v a t( o u &pxiETtLOKÓTCou eeouitóXsmę

'AvTi,oxECaę*E7tbOTo\aC. a.np& ę Ep.upvaCouę, p . np&Q no\ÓKapitov

żitćononov EpópvT)<;, y.np&Q'Eq)EO^ouę, 6 . np&ę Pm pafouę, e.np&ę

$t,A.a6śXtpEt.ę, ^.np&ę

MayurioCouę, ą . np&ę TpaX\r)aCouę

/Z am ość 1 5 9 7 /

Druk t e n n i e s t e t y z a g i n ą ł . Wiadomo t y l k o , że podobno e d y o ja t a sp orząd zon a z o s t a ł a na p o d sta w ie r ę k o p is u "k rak ow sk iego" . W tymżo ośrodk u p o w s ta ła p io r w sz a e d y c ja g re ck a /P s e u d o / E p if a n iu s z a "Ora- t i o i n sep u ltu ra m C o rp o rls Domini . . . ex b i b l i o t h e o a Sim onie S i - m on ld is" - w r e c e n z j i Szymona Szymonowioa a z p rzekładem ła c iń s k im S .F e n lo k ie g o /Zam ość 1 6 0 4 /. W XVII w . , n ie l i c z ą c w c ią ż wznawianych z a g r a n ic ą prao G r o d z ie c k ie g o i I ło w s k ie g o , n i e u k azu ją s i ę w k r a ju te g o r o d za ju w ydaw nictw a. Podobno j e s z c z e w p o ło w ie XVII w. /p o r . 1 6 5 4 / p o w sta ło tłu m a c z e n ie g r e c k ic h Ojców na ję z y k r u s k i , doko­ nane p r z e z b l i ż e j n iez n a n eg o W ojcieoh a M urzynow skiego. C y tu je go la k o n i c z n ie J.Brow n^^, p o w o łu ją c s i ę na swe ź r ó d ło S .H o s to w s k ie

-12 J.B row n, B i b l i o t e k a p isa r z ó w a s s y s t e n o y l p o l s k i e j Tow arzystw a Jezu so w eg o , Poznań 1862, 289: " L itw in , p i s a ł w p o ło w ie 17-go s t u l e c i a . . . 2 . V e r sio S la v o n io a operum S .S .P a tru m Graecorum"

(14)

- 4 3 1

g o ! 3 , k tó r y p od aje n ie c o ciek aw ych s z c z e g ó łó w . Nazywa Murzynow- s k ie g o "M asovita" , n ie jak Brown " L itw in " , i w y ja ś n ia p o w sta n ie te g o p r z e k ła d u . Według j e g o r e l a c j i tłu m a cz te n z n a ł d o sk o n a le obok ła c in y g re k ę i h e b r a j s k i oraz ję z y k n ie m ie c k i i r u s k i , a b ę ­ dąc po zd o b y c iu W iteb sk a p r z e z M osk ali / 1 6 5 4 / w yw iezion y do Mos­ kwy i d a lo j " in oxtromam a b r e p tu s p rovin oiam " w ie l e 1 m ężnie z n i ó s ł p r z e c iw n o ś c i i choó nastaw ano nań, by p o r z u c i ł w ia r ę k a t o l i c k ą , on jed n ak s t a r a ł s i ę z je d n a ć sohizm atyków d la sw o jej w ia r y i w tym o e lu "Opera graecorum Patrum i n S olavon icu m t r a n s t u l i t . O b iit p o s t annum 1657".

Z k o l e i p r z y j r z e ć s i ę n a le ż y , ja k w y g lą d a ło p o k ł o s i e

p i ś m i e n n i o t w a z w i ą z a n e g o z o s o b a m i

p o s z c z e g ó l n y c h O j c ó w g r e o k i c h 1 t r e ś c i ą lo h d z i e ł . B yły t o p r a c e n i e l i o z n e i u k a z a ły s i ę d o p ie r o w XVII w. Z aliczym y do n ic h p rze d e w szy stk im d z i e ł o F r a n c is z k a H ackiego /+ 1 6 9 6 /: "Divus Ioan n os C hrysostom us" / o l i w a 1 6 8 3 /, z a w ie r a ją o e m onograficzn y z a r y s d ok tryn y te g o O j c a ^ . W sp ółczesn y mu T e o f i l Rutka pracow ał nad dwoma innym i O jcam i, p o ś w ię c a ją c im odrębne

W J*

p r a c o . P ie rw sza - b w .B a z y liu s z W ie lk i ż y o ia zakonnego w Cerkwi św .W schodniej p a tr ia r o h a i fu n d a to r" / K a l i s z 1 6 8 6 /, b y ła p r z e k ła ­ dem j a k ie g o ś d z i e ł a , ja k s t w ie r d z a w t y t u l e "przed tym g re ck im , ł a - o iń sk lm i s ło w ia ń s k im , a t e r a z p o lsk im ję z y k ie m pokazany". Druga to w n ik liw e d z i e ł o o św .C y r y lu A le k sa n d r y jsk im p t . " S .C y r lllu s P a tr ia r c h a A lo x a n d r ln u s e s u i s monumentis . . . do G raeoia . . . e x - o it a t u s " /L u b lin 1 6 9 2 /, k t ó r e n a s t ę p n ie d la s z e r s z e g o ro zp o w szech ­ n ie n ia sam p r z e ło ż y ł na p o l s k i /L u b lin 1 6 9 7 /1 3 . Dodać tu n a le ż y w c z e ś n ie j s z e wydawnictwo znane n i e s t e t y t y lk o z z a p is u b i b l i o g r a ­ f i c z n e g o , oytow ane w śród druków Akademii Z a m o jsk ie j, Dawida N ic e - t a s a p t . "Żywot a lb o r a o z e j w ojna św .O jca n a sze g o I g n a c iu s a p a - t r la r o h y 1 a ro y b isk u p a k o n s ta n ty n o p o ls k ie g o " /Zam ość 1 6 2 4 /1 8 . E l e

-13 Żob. S .M o sto w sk i, L ith uan loarum S o o i a t a t i s I e s u h is t o r ia r u m p r o v in c ia liu m p a rs i , W ilno 1768, 4 5 2 .

14 Z o b . A .B ober, S tu d ia 1 t e k s t y p a t r y s t y o z n e , Kraków 1967, 1 8 6 . 15 J a k w y ż e j .

16 Zob. J .li.K o c h a n o w sk i, D z ie j e Akademii Z am ojsk iej / 1 5 9 4 - 1 7 8 4 /, K ra.tów 1 8 9 9 -1 9 0 0 /W ykaz d ru k ó w z a m o j s k i o h / , s . X I I .

(15)

432

mant b io g r a fic z n y znajduje s i ę t e ż u Sebaetiana Jana P isk o r sk ie g o

w z b io r z e "Żywoty Ojoów, abo d z ie j e i duohowne pow leóoi etaroów ,

zakonników-pustelników wsohodnioh p rzez ów.Hieronima i innych p i ­

sane" /Kraków 1 6 8 8 /. Mą wspomnienie z a słu g u ją rów nież p om niejsze

praoe dotyoząoe poszozególnyoh d z i e ł Ojoów, jak n p .: L i l i i P io tr a -

"Commentarius i n S e n te n tia s O regorK N azlanzenl" /p r z e d r . 1 M 6 /,

N ic o la i H enriousa - "De symbolo A th a n a sli e a e r o lt a t io th e o lo g io a ,

h is t o r io a e t e o c le s ia s t io a " /Cłdańsk 1 6 5 5 /, Grabowieokiego Wojoieoha

- "D isputaoja abo C ontrow ersia o Trójcy P r z e n a jó w ię tsz e j miedzy ów.

Atanazym . . . a miedzy Aryuszen kapłanem" /Warszawa 1 6 6 0 /, w reszoie

rozprawka akademioka: Hagymasiego Andreasa - "Athanaslua i n p e r s e -

c u tio n e fu g ie n s , d is s e r t a t io n e h is t o r io o e o c l e s i a s t i o a . . . d e -

fensus" /Toruń 1 6 9 7 /.

Ojcowie K oóoioła byw ali t e ż przedmiotem pietyzm u pedagogicz­

nego, s ta ją o s i ę tematem szk oln ych p rzed staw ień W k o le g ia c h zakon­

nych. Tak oto w kolegium Pijarów w Łowiczu wystawiono d ia lo g w

tr z e c h aktaoh p t . "Ioannes Chrysoatomus i n O riente f u lg e n t la E o o le-

s ia e splendor" /1 6 9 0 / lub w Pułtusku w kolegium Jezu itów : "A nti-

th e ta studiorum I u lia n l e t s s . B a s i l i i e t O regorii N n zia n zen i, aoa-

demloorum Atheniensium . . . ab iu v e n tu te A thenael Nosoowiani P u l-

t o v i e n s l s SI lu d is m etagym nastlois in soenam data" /Warszawa i6 8 7 /.

Poza praoami nad tek sta m i Ojoów, a w ięc właóolwą p a t r y s t y -

ką, spuóclzna io h s t a j e s i ę m ateriałem "użytkowym" w

s t a r o ­

p o l s k i m

p i ó m

l e n n i o t w

l e

r e 1 1 g 1 j a y m,

w epooe n a sllo n y o h zain teresow ań i sporów, słu ż ą c jako ź r ó d ła ar­

gumentów d la apologetów 1 polem istów różnyoh wyznań oraa jako

"obrok duohowy" d la w iernych.

O wykorzystywaniu pism Ojoów grookloh mówi sz e r e g wydawnictw,

w któryoh autorzy argumentują swa wywody optowaniem io h te k stó w .

Jednym z pierw szych b y ł Antoni z Napaohania, znany w Krakowie hu­

m an ista, k tóry w swym d z ie łk u "E nohiridlon . . . e nauoe o h r se ó o ija ń -

s k le j" /Kraków 1 5 5 8 / k o r z y sta z Chryzostoma, B a zy le g o , Grzegorza

z Nazjanzu i innyoh. Antoni zn a ł dobrze g r e k ę , m iał w ię c kezpoóred-

n i d ostęp do orygin ałów . Teksty Ojoów o b f io le j lu k we fragmentach

możemy spotkań u w ie lu p isa r z y r e lig ij n y c h 1 k azn od ziejów , jak u

Jakuba Wujka w P o s ty lla o h w ięk szej i m n iejszej /1 6 T S ,t5 T 3 /, g d z ie

(16)

433

-z n a jd u ją s i ę w łąc-zon e c a ł e k a -z a n ia n ie k tó r y c h Ojoów, ic h c -z ę ś c i lu b fra g m en ty . C z y n ił t o ró w n ie ż P io t r S karga w swych"Żywotach św ię ty c h " p r z y podawaniu ż y o io ry só w p o s z c z e g ó ln y c h Ojców 1 w in n ych swych p u b lik a c j a c h , jak "Bractwo m i ł o s i e r d z i a . . . ktemu przydane s ą o z y t a n ia z Pism a św. i z Doktorów" /Kraków 1588, w ie l o k r o t n ie p o n a w ia n e /. Podobnie w d z i e l e p t . "0 r z ą d z ie l j e d n o ś c i K o ś c io ła Bożego pod jednym p a ste rz em i o greokim i ruskim od t e j j e d n o ś o i o d s tą p ie n iu " /W iln o 1577, Kraków 1 5 9 0 /, p rzep ro w a d za ją c dowód w ty c h k w e stia o h t e o lo g io z n y o h p ow ołu je s i ę na Ojców ł a c i ń s k i c h ora z g r e c k ic h 1 c y t u j e o d p ow ied n ie io h fr a g m e n ty , n p. na tem at prymatu p a p ie ż a : t e k s t y I r e n e u s z a , E p if a n iu s z a , A ta n a ze g o , B a z y le g o , G rze­ g o r z a z N azjan zu , C hryzostom a, C y ry la A le k s a n d r y js k ie g o ; o e l ib a t u - O rygen esa, E u z e b iu s z a ,E p if a n iu s z a , C hryzostom a; p o ch o d z en ia Du- oha Sw. - B a z y le g o , A ta n a ze g o , C y r y la A le k s a n d r y js k ie g o , C h ryzos­ toma, E p if a n iu s z a .

Wspomnieć n a le ż y s z e r e g rozpraw ek d o ty c z ą c y c h o g ó ln ie Ojoów, ja k E u sta ch eg o T rep k i - " K sią żk i o tym skąd w z ię ło p o c z ą te k sło w o B o ż e . . . t y s z o tym ja k o o O jcach św. i o c o n c l l i a c h d z i e r ż e ó mamy

. . . t y s z j e s t p rzyd an p o c z e t Doktorów K o ś o lo ła . . . " /K r ó le w ie c 1556, 1 5 5 7 /, 1 z n a c z n ie p ó ź n ie j s z e g o J o n a sz a S z lic h t y n g a - "De f i d e p r i - morum C h r istla n o ru m martyrum e t veterum Patrum" / I r e n o p o l i o k . r . 1 6 8 5 / . I n tr y g u j e swym t y tu łe m d z i e ł k o Jana B o ts a o c u s a , zw iązan ego z gdańskim śr o d o w isk ie m p ro feso rsk im " ,n a tp o ^ o y Ć K s i v e de l i b e r t a - t e veterum Doctorum s o r i p t a iu d io a n d l: qua d i l u c i d e o s t e n d l t u r omnes f e r e P a tr e s errorum e t h a e r e se o ń ab i p s i s p o n t l f l o i b u s a r g u i e t p o s t u la r i" / S z o z e o in 1663, 1 6 6 4 /.

N ie można t e ż pom inąć d z i e ł o b o y c h l e o z u n a s d r u k o w a n y c h , ja k M .M oliera " M e d lta tlo n e s ss.P a tr u m . . . zusam m engetragen und v e r d e u t s o h e t " . T h .1 -2 /Z g o r z e ­ l e c 1 5 9 7 / lu b I .J a n s e n l u s a " D u ella . . . S a cra p a g in a e t SS Patrum sorip toru m ąu e e o c le s la s t lo o r u m c a la m ls d eduota" /Gdańsk 1 6 6 8 /, w r e s z c ie z n a c z ą c e p u b lik a c j e K r z y s z to f a S a n d iu sa z K rólew oa, a u to ­ ra z a r y su h is t o r y c z n e g o ruchów refo rm a cy jn y o h w P o ls o e " B lb lio t h e o a a n t i t r l n l t a r l o r u m . . . " / F r e i s t a d i l 1 6 8 4 / ora z d z i e ł : " C a ta lo g i p a tria rch a ru m e t ep lscoporum H iero so ly m lta n o ru m , A ntioohenorum , A le x a n d r in o r u m ..." /Amsterdam 1 6 7 9 / 1 "N uoleus h i s t o r i a e e o c l e s i a

(17)

-434

s t i c a e . . . t r a c t a t u s de v e t e r i b u s s o r i p t o r i b u s e o c l e s i a s t i c i s " / 1 6 6 9 i 1 6 7 6 / . P ism a t e g o a u t o r a k r ó l e w i e c k i e g o , z w ią z a n e g o z P o l ­ s k ą r ó ż n o r o d n o ś c ią z a in t e r e s o w a ń i k o n ta k t a m i, możemy z a l i c z a ó do n a s z e g o p iś m ie n n i c t w a . W z a k o ń c z e n iu r e j e s t r u p odobnych p r a c wspom­ n ie ń t e ż n a le ż y o w yd aw n ictw ach oboyoh a dedykow anych P olak om , z b io r o w o lu b i n d y w id u a l n ie , co t r z e b a tlu m a o z y ó z n a j o m o ś c ią w i n - nyoh k r a j a c h n a s z y c h z a in t e r e s o w a ń t r e ś c i ą owyoh k s i ą g . P rzy p o m n i­ my t u w ydaw niotw o t e k s t o w e T h .B e z y , z a w i e r a j ą c e z b i ó r p ism A ta n a ­ z e g o , B a z y le g o , A n a s ta z e g o i C y r y la p t . " D i a lo g i V de s . T r i n i t a t e . . . " /G enew a 1 5 7 0 / dedykow ano "Omnibus i n u t r a ą u e P o l o n i a , L it h u a - n l a , R u s s i a , L i v o n i a , M a s o v ia , c a e t e r i s ą u e . . . p r o Y i n c i i s . . . c u n o - t i s f i d e l i b u s c a t h o l ic a m e t o rth od oxam fid e m p r o f i t e n t i b u s " . K ilk u magnatom naszym p r z y p i s a ł sw e d z i e ł o A n d reas M u scu lu s - " C e t e c h e s is s s .P a t r u m ac Dootorum c a t h o l i c a e e t o r th o d o x a e E c o l e s i a e " /F r a n k ­ f u r t n .O . 1 5 5 6 / , a znany t e o l o g fn n o w iero zy J a n B r e n t i u s , k a z n o ­ d z i e j a k r ó l e w i e c k i , s k i e r o w a ł sw ą ro zp ra w ę "De a u c t o r i t a t e S . S o r i - p t u r a e , De t r a d i t i o n i b u s , De o a t h o l i c a E o c l e s i a " do Zygmunta A u gu s­ t a / K r ó le w ie c 1 5 5 7 / . P r z e g lą d a j ą c p iś m ie n n ic t w o owych c z a s ó w , ch o ćb y t y l k o t y t u ł y d z i e ł , d o s t r z e g a s i ę w k a ż d e j d z i e d z i n i e m y ś l i r e l i g i j n e j o b e c n o ś ć Ojców K o ś c i o ł a zarów no z a c h o d n ic h , j a k i w s c h o d n ic h . Jak ona w r z e ­ c z y w i s t o ś c i w y g lą d a ła - b yw ało r ó ż n i e . Z o b f i t e g o p o k ł o s i a p iś m ie n ­ n i c z e g o wspomnimy t e d z i e d z i n y i t y o h a u to r ó w , k t ó r z y w y d a t n ie j w s p i e r a l i s i ę i c h a r g u m e n ta c ją i t e k s t a m i , c z ę s t o u w id o c z n ia j ą c t o w t y t u ł a c h sw yoh d z i e ł . A u t o r y t e t t r a d y c j i p a t r y s t y c z n e j n a b r a ł w ta m te j e p o o e s z c z e g ó l n e j wa­ g i . G łę b o k ie k o n t r o w e r s j e r e l i g i j n e w ym agały ź r ó d ło w e j a rg u m en ta ­ c j i w w a lc e o s ł u s z n o ś ć s t a w ia n y o h t e z . Tym ź r ó d łe m o p r ó c z P ism a św . s t a ł y s i ę t e k s t y Ojców K o ś c i o ł a s t o s o w n i e do th eologicu m p r i n c i ­ pium : P a t r e s e t D o o t o r e s E c o l e s i a e o a t h o l i o a e . . . i n om nibus f i d e i o o n t r o v e r s i i s a u d ie n d i s u n t . C a łe p iś m ie n n io t w o doby R e fo r m a c ji w s p a r ło s i ę na t y c h ź r ó d ła o h o z e r p ią o sta m tą d a r g u m e n ty . P ie r w s i

u o z y n i i i t o in n o w ie r c y . D la i c h s k u t e o z n e g o z w a lc z a n ia ob óz k a ­ t o l i c k i m u s ia ł r ó w n ie ż tam k ie r o w a ć swe p o s z u k iw a n ia , d z i ę k i c z e ­ mu z a i n t e r e s o w a n i e pism am i Ojców n a b ie r a d y n a m ic z n e g o c h a r a k t e r u P o ls k a s t a ł a s i ę te r e n e m sporów n a j p ie r w z d y s y d e n ta m i K o ś o io ł a

(18)

435

Z ao h o d n ieg o , a od końca XVI w. ró w n ież z nowym nurtem w Cerkwi W sc h o d n ie j, gdy po u n ii b r z e s k ie j z a z n a c z y ł s i ę w n ie j p ew ien r o z ­ łam . P o w sta ła b o g a ta l i t e r a t u r a p o lem ic zn a - b y ły tu i d z i e ł a i drobne rozp raw k i w w i e l k i e j l i c z b i e wydawane tak p r z e z in n o w ie r ­ ców - a b y ła t o s t r o n a za czep n a - jak i k a to lik ó w . W p iś m ie n n ic ­ t w ie tym o b f i o i e k o r z y s ta n o z pism Ojców.

Wspomnimy przykładow o dwie p o le m ik i o c h a r a k te r z e ogólnym . W c z e ś n ie js z a Jakuba N iem ojow sk iego z Benedyktem H erb estem , autorem

" C h r z e ś c ij a ń s k ie j o d p o w ie d z i na k o n f e s j ę B r a ci zakonu C h r y stu so ­ wego" / 1 5 6 7 / , którem u r e p lik o w a ł N iem ojow ski "O dpowiedzią na k s i ą ż ­ k i B enedyk ta H erb esta " / 1 5 6 9 / , a w p arę l a t p ó ź n ie j j e s z c z e ra z H e rb est p o w r ó c ił do t e j p o le m ik i w p iś m ie "Prodromus, p r z e s ła n ia . . . naprzeoiw k o o d p o w ie d z i Jakuba N iem ojow skiego" / 1 5 7 1 / . H erb est o z ę s t o t u o y to w a ł Ojców: I r e n e u s z a , C yp rian a, Jana C hryzostom a i B a z y le g o . Na s z c z e g ó ln ą uwagę z a s łu g u j e jed n ak p ó ź n ie j s z a p o le ­ mika pom iędzy Adrianem Jungą a Grzegorzem z Żarnowca, autorem pism a

"T rak tacik a lb o 52 ą u a e s t i i o K o ś c ie le Bożym" / 1 5 9 0 / , obejmującym 22 k a r t , na oo Junga o d p o w ie d z ia ł opasłym d z ie łe m /p on ad 400 s t r o n / , p t . "R ozw iązan ie p i ę o d z i e s l ę o i u i dwu ą u a e s t l i m in istr ó w e w a n g e lic ­ k ic h J e z u ito m zadanych" /1 5 9 3 i 1 5 9 9 /. Na to d z i e ł o z w r ó c ił uwagę

17

A .Bober p is z ą c o Ju n d ze, i ż b y ł to t e o l o g sz e r o k o o cz y ta n y w p i a - ,naoh Ojców K o ś c io ła , gd yż d a ją c gruntow ny w ykład w s z y s tk ic h za g a d ­ n ie ń z o a łe g o o b sza r u t e o l o g i i o p a r ł s i ę p rzed e w szy stk im na lo h d z i e ł a c h .

W XVII w. n a d a l j e s z c z e tr w a ły p o le m ik i na tem at w ia r y . P rz y ­ toczym y przykładow o k i l k a sp o śr ó d n ic h , jak A .W argookiego " P r ze s­ tr o g a na c h y t r o ś ć m in istr ó w e w a n g e lic k ic h w rozmowie o w ie r z e " / 1 6 0 5 / , D a n ie la M ik o ła je w sk ie g o " S y n o r is is abo Z n i e s i e n i e nauki K o ś o lo ła R zym skiego z E w a n g e li c k ą ... P rzeoiw Summarluszowi X .W oj- o le c h a S ł u p s k i e g o . . . " /G dańsk 1 6 0 9 / o ra z " S e n t e n tia e Patrum de p r a e o ip u is f i d e i C h r is t ia n a e a r t l o u l i s . . . " /Gdańsk 1 6 1 0 /, w k tó r y o h i o y t u j e i z e s t a w ia św ia d ectw a t a k ic h Ojców jak G rzegorz z N azjan zu , O rygen es, B a z y l i , C hryzostom , A tan azy, Ig n a o y , J u s ty n , C yryl A le k

(19)

- 436

s a n d r y j s k l, G rzegorz z Nyasy i in n yoh , d a le j - Jana W olfganga B o e c le r a "Fax v e r i t a t i s . . . o s t e n d i t u r : unam tantum e s s e fldem unam e o c le s ia m . . . " /W iln o 1 6 7 2 /. Raz j e s z c z e w spom nieć t u n a le ż y d z i e ł o F .H ack iego "Divus Ioan n es C hrysostom us", k tć r e p o w sta ło d la p o le m ik i z gdańskim p r o te sta n te m F.Mayerem, by d o w ie ś ć , że t e n O jc ie c j e s t n a jb a r d z ie j prawowiernym i p r o t e s t a n c i n ie mogą s i ę nań powoływać.

Sprawa sto su n k u K ościołów W schodniego i Z a ch o d n ieg o , za b a rw io ­ na elem entam i p o le m ik i, z n a la z ła wyraz ró w n ież w s z e r e g u wydawnictw Już w XVI w. Benedykt H erb est n a p is a ł "Wiary K o ś o io ła Rzymskiego wywody i g r e c k ie g o n ie w o ls tw a h i s t o r i a . . . d la R usi n aw rćoen ia p i ­ sa n e j" / i 5 8 6 / , w XVII z a ś w ieku k ilk u autorów p o ś w lę o iło tym zagad ­ n ien iom swe p ra ce : M .Ciohowski - "T rib u nal SS.Patrum o r ie n ta liu m e t o o o id en ta liu m " / i 6 5 8 , 1692, 1 6 9 8 /, T .R utka - " D e fe n sio s .O r t h o - doxae O r ie n t a lis E o o l e s i a e . . . Ex S S .P a t r ib u s p otlssim u m G raeoia d e d u o t a ..." /P ozn ałi 1 678, K a li s z 1 6 8 2 /, J.W .C zep ań sk l - " C on trover- s i a e O r i e n t a l i s e t O o o id e n t a lis E o o le s ia e " /W arszawa 1 6 9 9 /.

Poza ś c i ś l e polem iczn ym i pow staw ały d z i e ł a a p o - l o g e t y c z n o - p o l e m l o z n e tak z e s t r o n y in n o w ie r ­ ców, ja k i k a to lik ó w o t r e ś c i o g ó l n o t e o l o g i c z n e j , ob ejm u jąoe o a ło ś ó z a g a d n ień dogm atycznyoh, a w sp ier a n e a u to r y te te m Ojoów. Ju ż z 1. p o ł . XVI w. można tu za cytow ać W alentego W róbla "Propugnaculum E o o le s ia e a d v ersu s v a r ia s s e o t a s . . . ex v a r l i s S .S o r lp t u r a e l o o i s D o o to r ib u sv e b r e v ib u s o o lle c tu m " / 1 5 3 6 / . Od połow y z a ś t e g o s t u l e ­ c i a ooraz o z ę ś o ie j s i ę p o ja w ia ją podobne d z i e ł a m ,in . H ozju sza " C o n fe ssio f i d e i o a t h o li c a e C h r is t ia n a " , drukowaną w k r a ju od r . 1553, p ó ź n ie j z a ś w lic z n y o h w ydaniach za g r a n lo z n y o h ; o p ie r a s i ę on tam g łó w n ie na P iśm ie ś w ., l e c z o z ę s t o od w ołuje s i ę do Ojoów 1 p is a r z y s t a r o c h r z e ś c ij a ń s k i c h , a w ię c do C hryzostom a, G rzegorza z N azjan zu , S o k r a te s a , Sozomena i in n y o h . Wkrótoe t e ż u k a z a ło s i ę wspomniane j u ż d z i e ł o A n to n ieg o z Napaohania " E n o h lr id lo n t o j e s t k s ią ż k i rę o zn e o nauoe c h r z e ś c i j a ń s k i e j , c z e g o s i ę c h r z e ś c i j a ń s k i c z ło w ie k d z ie r ż e ć ma c z a su n i n i e j s z e j r ó ż n o ś c i w iary" / i 5 5 8 / . I tu a u to r k o r z y s t a z C hryzostom a, B a z y le g o , G rzegorza z N azjanzu 1 in n y o h . Wymienimy t e ż Jana H erb urta "Looorum de f l d e oommunium.. . l i b e r I . . . " / 1 5 6 9 / , H ieronim a Powodowskiego "W ędzidło na sp ro sn e

(20)

- 437

bł^ dy" / 1 5 8 2 / , w r e s z c ie S ta n is ła w a S o k o ło w sk ieg o "De v e r a e e t f a l s a e B o o le s ia e d is c r im in e . . . i i b r i t r e s . Ex S a c r is S o r ip t u r i s v e tu stissim o r u m q u e Patrum s e n t e n t i i s o o l e o t l ac o o n c in n a ti" /1 5 8 3 i n n . / i s z e r e g in n y o h .

Opróoz wydawnictw d o ty o z ą o y o h o g ó ln e g o z a g a d n ie n ia w ia ry uka­ zyw ały s i q t e ż p u b l i k a o j e n a t e m a t p o s z - o z e g ó l n y o h p r o b l e m ó w d o g m a t y c z n y c h , g d z ie r ó w n ież op a rciem s ł u ż y ł y t e k s t y Ojoów. N a le ż ą tu m .in . pism a Erazma O lio z n e r a : "De S . T r i n i t a t e . . . c b s e r v a t io n o s " /F r a n k fu r t n .O . 1 5 8 5 /, "&reve o o llo q u lu m . . . de Coena Domini" /ta m ż e 1 5 6 5 / ora z " A s s e r t i o n e s . . . p ro b ap tlsm o in fa n tlu m " /T oru ń 1 5 6 9 /; Miko­ ł a j a Paca "De una eademque D el P a t r i s , F i l i i e t S p i r i t u s S . d i v i n i - t a t e " /k r ó le w ie o i 5 6 6 / ; Jakuba Wujka " B re v ls . . . s .M is s a e S a c r i - f l c i i . . . a s s e r t i o " /C o lo n ia e A g r lp p in a e 1 5 7 7 / o ra z "0 b ó s tw ie Syna Bożego i Duoha ów. . . . " /1 5 9 0 / ; M arcina B i a ło b r z e s k ie g o "O rthodoxa o o n f e s s io d e uno Deo" / 1 5 7 7 / ; anonimowe "Armamentarium c a th o llo u m . . . de Deo" / 1 5 7 2 / ; S t a n is ła w a S o k o ło w sk ieg o "Do o o n s e c r a t io n e e p is o o p i" , w ie l o k r o t n ie drukowane w k r a ju i za g r a n ic ą od 1580 r .

N ie m ało t a k ic h prao p o w sta ło w XVII w ., z k tó r y c h k i l k a wy­ mienimy: B ,P a x i l l u s a - "Monomachla pro d e f e n s io n e f i d e i s s . T r i n i t a - t l s . . . " /1 6 1 6 / ; I.B e k k o a a - " I n s o r ip t io n e s i n s e n t e n t i a s SS Patrum quas de p r o o e s s lo n e S p i r i t u s S . o o l l e g i t . . . " /Kraków 1 6 0 3 /, d z i e ­ ł o o b o e, tłum aozon o p r z e z Greka w P o ls o e o s ia d łe g o ; T .R o ó o is z e w s - k ie g o - " P u k lerz z ł o t y na ob ron s obrazów k a t o li o k io h " / 1 6 3 9 / ;

A .K ańsk iego - "Żywot . . . B o g a r o d z ic e" / 1 6 4 8 / ; M .A .H aoklego - "Maria D e lp a r a .. . " / 1 6 8 3 / .

O b fio le t e ż p r e z e n to w a ło s i q p ió m ien n io tw o z z a k r e s u t e o l o ­ g i i m o r a ln e j, a s o e ty o z n e j i h o m il e t y k i, ta k w ła sn e ja k i o b o e , d ru ­ kowane u n a s, o z ę s t o p on aw ian e, n ie k ie d y tłu m aczon e na j ę z y k p o l s k i . Wymienimy n ie k t ó r e : I .B o t s a o o u s a - " M oralia G edanensia" /1 6 S 5 i n n . / W .Tylkow sklego "Iugum g rave" /1 6 6 8 , 1 6 7 5 , i 6 7 6 / ; B .R o s ig n o la "0 ó w i- o z e n iu w o h r z e ó o ij a ń s k ie j d o s k o n a ło ś c i" / 1 6 1 2 / ; A .G d aoju sza "Kwe­ s t y j e j o p ojedyn kaoh . . . C o n tin u a tio . . . " /B r z e g i 6 7 9 / o ra z "Ap- p en d ix t j . P rzy d a tek do D yszk ursu o pańskim i s z la o h e c k lm s t a n i e " /B r z e g 1 6 8 0 /; S .B o b o li "Raj p a n ie ń s k i ..." ." W ie n ie o p a n i e ń s k i . . . " / 1 6 8 2 / ; F .R y c h ło w sk ie g o " K a z a n ia ..." /1 6 6 7 , 1 6 7 7 /; M .B ia ło b r z e s k ie

Cytaty

Powiązane dokumenty

Celem artykułu jest po części ich zasygnalizowanie, ale w głównej mierze pokazanie książki poetyckiej jako szczególnie innowacyjnego zjawiska dla rozwoju głównego

The current study has contributed to the existing literature by (1) operationalizing the central theoretical constructs more completely by employing detailed data on multiple

polskie ekipy polityczne nie wykazały determinacji w działaniu na polu dy- plomatycznym, gdy na Ukrainie poja- wiły się niepokojące oznaki odradzania się ruchów rewanżystowskich

OdpowiedziaN siedz&#34;cy na #wini: iad po MichaNa ToboNkowicza (70). Jednak nie brak i takich wypowiedze%, gdzie za pomoc&#34; czasu tera$niej- szego wyra ana jest

Ciesze˛ sie˛, z˙e sie˛ spotkamy, be˛dzie cieplej, a w Paryz˙u pełna wios- na, lz˙ej mi be˛dzie oddychac´, i poruszac´ sie˛ szybko.. Nawykły do chodzenia – me˛cze˛

Powszechne wydaje sie˛ społeczne przekonanie, zwłaszcza s´rodowiska medycznego, z˙e kwestia infor- mowania pacjenta (b ˛adz´ jego rodziny) o stanie zdrowia, metodach terapii

Nominacja bohaterów przy pomocy pođączenia imienia i „otczestwa” pojawia si Ċ nieco rzadziej w analizowanych kilku opowiadaniach Gogola (29 takich pođączeĔ).

Pierwsza Instrukcja Episkopatu Polski dla duchowien´stwa o przygotowaniu wiernych do sakramentu małz˙en´stwa i o duszpasterstwie rodzin z 12 lutego 1969 roku zaznacza, z˙e rodzina