• Nie Znaleziono Wyników

C1b.3.Literatura C1b.2.Zagadnieniazwiązaneztematykąćwiczenia C1b.1.Celćwiczenia Wyznaczaniewspółczynnikarozszerzalnościliniowejciałstałych ĆwiczenieC1b

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "C1b.3.Literatura C1b.2.Zagadnieniazwiązaneztematykąćwiczenia C1b.1.Celćwiczenia Wyznaczaniewspółczynnikarozszerzalnościliniowejciałstałych ĆwiczenieC1b"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Ćwiczenie C1b

Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej ciał stałych

C1b.1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest badanie zjawiska zmiany długości prętów metalowych w funkcji temperatury oraz doświadczalne wyznaczenie współczynnika ich rozsze- rzalności liniowej.

C1b.2. Zagadnienia związane z tematyką ćwiczenia

— Pojęcie temperatury i ciepła,

— zjawisko rozszerzalności cieplnej,

— rozszerzalność cieplna a budowa ciał stałych,

— definicja linowego współczynnika rozszerzalności cieplnej,

— zależność współczynnika rozszerzalności liniowej od temperatury,

— zastosowanie zjawiska rozszerzalności cieplnej,

— metoda najmniejszych kwadratów.

C1b.3. Literatura

[1] Demtr¨ oder W., Fizyka doświadczalna, Wydawnictwo Naukowe UMK.

[2] Halliday D., Resnick R., Walker J.: Podstawy fizyki, cz. 2,PWN, Warszawa.

[3] Szczeniowski S.: Fizyka doświadczalna, cz. 2, PWN, Warszawa.

[4] Massalski J., Massalska M., Fizyka dla inżynierów, WNT, Warszawa.

[5] Metody wykonywania pomiarów i szacowania niepewności pomiarowych,

http://ftims.pg.edu.pl/documents/10673/20436990/wstep.pdf

(2)

18 Ćwiczenie C1b

C1b.4. Przebieg ćwiczenia i zadania do wykonania

Układ doświadczalny

Rysunek C1b.1 przedstawia fotografię układu pomiarowego, który składa się z: 1 – grzałki, 2 – kolby z wodą, 3 – badanego pręta, który po zamocowaniu w statywie łczymy z kolbą za pomocą gumowego węża, 4 – statywu oraz 5 – dyla- tometru.

Rysunek C1b.1. Zdjęcie układu pomiarowego

Przebieg doświadczenia

Badany pręt metalowy mocujemy w statywie i łączymy jego wlot za pomocą

węża gumowego z kolbą. Mierzymy długość pręta l

0

od punktu zamocowania do

swobodnego końca, do którego dosuwamy dylatometr. Wskazówkę dylatometru

ustawiamy na „zero”. Wodę w kolbie podgrzewamy do wrzenia. Gdy z otwor-

ka na końcu pręta zacznie wydobywać się para (niewidoczna bezpośrednio przy

wylocie) i położenie wskazówki czujnika ustali się, przyjmujemy, że temperatura

pręta wynosi T = 100

C. Na skali dylatometru odczytujemy przyrost długości

pręta ∆l.

(3)

Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej ciał stałych 19

Zadania do wykonania

C1b.1. Zmierzyć długość początkową l

0

pręta w temperaturze początkowej T

0

. C1b.2. Zmierzyć przyrost długości ∆l pręta ogrzanego do temperatury wrzenia

wody i obliczyć wartość współczynnika α. Pomiary wykonać z użyciem prę- tów wykonanych z różnych metali. Dla badanego pręta pomiary powtórzyć co najmniej dwukrotnie.

Uzupełnienie do zadania C1b.2

Jeśli zmiana temperatury nie jest zbyt duża, to zmianę długości ciała można scharakteryzować liniowym współczynnikiem rozszerzalności cieplnej α. Definiuje się go następująco:

α = ∆l

l

0

∆T , (C1b.1)

gdzie ∆l – przyrost długości ciała przy wzroście temperatury o ∆T , l

0

– długość początkowa ciała. Należy pamiętać, że liniowy współczynnik rozszerzalności ciepl- nej danego materiału ma stałą wartość jedynie w pewnym przedziale temperatur.

Dlatego ważne jest, aby zawsze podawać zakres temperatur, dla których został on wyznaczony.

C1b.5. Rachunek niepewności

Niepewności pomiaru l

0

, ∆l i ∆T oceniamy w trakcie wykonywania pomiarów

na podstawie podziałki użytych przymiarów. Niepewność współczynnika rozsze-

rzalności liniowej α wyznaczamy jako niepewność wielkości złożonej, ewentualnie

przy wystarczającej liczbie powtórzeń jako odchylenie standardowe od wartości

średniej.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zatem odchylenie standardowe σ jest miarą niepewno- ści pojedynczego pomiaru (kulka doznaje zawsze elementarnego poziomego prze- mieszczenia po zderzeniu z kołkiem – w pomiarze

Celem ćwiczenia jest badanie zjawiska zmiany długości prętów metalowych w funkcji temperatury oraz doświadczalne wyznaczenie współczynnika ich rozsze- rzalności

Wymiana ciepła między komorą grzejną i metalowym dyskiem poprzez dysk wykonany z badanego materiału sprawi, że zacznie również rosnąć tempera- tura T1 metalowego dysku..9.

Rysunek O2.1 (lewa strona) przedstawia zdjęcie układu pomiarowego, skła- dającego się z ławy optycznej, na której umieszczona jest ruchoma podstawka z badaną płytką P

212 Ćwiczenie O3 Mierząc kąt łamiący pryzmatu oraz kąt minimalnego odchylenia można więc wy- znaczyć współczynnik załamania światła dla materiału, z którego wykonany

Ponadto, wyznaczając zależność x 1 = f (l) i korzystając ze wzoru (O5.1) lub (O5.2) oraz z metody najmniejszych kwadratów możemy wyliczyć długość fali światła laserowego

W zależności od wybranej metody wyznaczania promienia krzywizny soczewki, niepewność R szacujemy jako odchylenie standardowe od wartości średniej obli- czonej na podstawie

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie wartości przenikalności elektrycznej próżni i względnej przenikalności dielektrycznej wybranego ciała stałego poprzez pomiar ładunku