• Nie Znaleziono Wyników

ZASTOSOWANIE METODY SKANOWANIA OBRAZU DO OCENY ZUŻYCIA POWIERZCHNI ELEMENTU PARY TRĄCEJ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "ZASTOSOWANIE METODY SKANOWANIA OBRAZU DO OCENY ZUŻYCIA POWIERZCHNI ELEMENTU PARY TRĄCEJ"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

Seria: TRA NSPORT z.24

1995 N r kol. 1268

Jan FILIPCZY K Aleksander KRÓL Eugeniusz KRZEM IEŃ

ZASTOSOWANIE METODY SKANOWANIA OBRAZU DO OCENY ZUŻYCIA POWIERZCHNI ELEMENTU PARY TRĄCEJ

S treszczenie. Podjęto próbę wykorzystania metod skanowania i rozpoznawania obrazu do oceny zużycia powierzchni elementu pary trącej przydatnej zwłaszcza do oceny zużycia powierzchni zęba kola przekładni zębatej. Do określenia wielkości zużycia zastosowano metodę porównywania zarysów krawędzi powierzchni badanej poprzez nakładanie na siebie kolejnych obrazów. Do skanowania zarysu krawędzi powierzchni wykorzystano urządzenie mikroskopowe Epiquant. W celu rejestracji obrazu z mikroskopu został opracowany i zbudo­

wany interfejs pomiarowy, wbudowany w magistralę płyty głównej kom putera typu PC.

Został opracowany pakiet oprogramowania służący do sterowania skanowaniem obrazu oraz pakiet do sklejania kolejnych kadrów. W metodzie rozpoznawania obrazu zastosowano analizę histogramów poziomu szarości sczytywanych punktów. W ykorzystując podział dokonuje się procesu zorientow ania kadru względem sąsiednich oraz dokładne określenie punktów tła i obiektu. Do składania obrazu zastosowano metodę największych zgodności kodów, wg analizy wszystkich możliwych nałożeń konturów na siebie.

USING T H E M ETH OD OF IM AGE SCANING FOR ESTIM ATING TH E W EAR OF TH E SURFACE OF FRICTIO N CUO PLE ELEMENT

S u m m a ry . The test using methods o f scanning and recognizing an image was carried out to estim ate the wear o f elements of friction couple. It is particularly useful to estimate the wear o f the tooth surface of a gear wheel. In order to estimate the size o f the w ear it was used the com parison method o f examined surface edge profiles by means o f pasting succeeding images. The microscope unit "Epiquant" was used for acaningurface edge profile.

(2)

124 J. Filipczyk, A. Król, E. K rzem ień 1. WPROW ADZENIE

W badaniach trybologicznych często istnieje konieczność precyzyjnego określania zużycia zarysu powierzchni elementu pary trącej. Pom iar zużycia metodami tradycyjnymi jest uciążliwy, a wykonywany niestarannie może być obarczony dużym błędem pomiarowym. Przy określaniu szybkości zużycia częstokroć wystarczające jest określenie porównawcze kształtu profilu pow ierzchni trącej elementu badanego w odniesieniu do obrazu z kroku poprzedniego.

W Instytucie Transportu Politechniki Śląskiej dokonano próby zastosowania komputerowej analizy obrazu do oceny zużycia powierzchni elementu trącego, zwłaszcza do oceny zużycia powierzchni zęba.

2. M ETODA OKREŚLANIA ZUŻYCIA ELEM ENTU PARY TRĄCEJ

D o określania wielkości zużycia zarysu powierzchni elementu pary trącej zastosowano metodę porównyw ania zarysów krawędzi powierzchni elementu poprzez nakładanie na siebie kolejnych obrazów. W celu dokładnego wyznaczenia krawędzi zarysu zastosowano metodę skanowania kolejnych odcinków zarysu i sklejania obrazów pól pomiarowych (kadrów) na drodze cyfrowej analizy punktów styku. Wielkość kadrów dostosowano do pola widzenia mikroskopu użytego do skanowania. Sposób kadrowania przedstawiono na rysunku 1. A lgorytm przeprowadzania pom iarów zilustrowano na rys. 2.

3. STANOWISKO POMIAROWE

Do skanowania obrazu zarysu krawędzi zęba wykorzystano urządzenie Epiąuant, umożliw iające skanowanie w płaszczyźnie powierzchni obiektu badanego (próbki). Elementem ruchom ym umożliwiającym kadrowanie obrazu był stolik m ikroskopu. Wiązka światła odbita od pow ierzchni boku zęba po przejściu przez mały otwór w przesłonie analizującej pada na czujnik fotoelektryczny. Sygnał świetlny jest przetwarzany w fotopowielaczu na sygnał elektronicznego urządzenia liczącego. Bezpośrednio z fotopowielacza sygnał wyprowadzono do interfejsu

(3)

125

R y s .l. M etoda kadrowania zarysu powierzchni badanej F ig .l. T he framing melhods o f tested surface profile

pom iarowego, wykonanego jako karta do komputera typu PC. Czułość interfejsu została tak dobrana, aby układ był zdolny do odróżnienia wyłącznie dwóch stanów "światła" i "cienia", bez rozróżniania odcieni szarości. Schemat zespołu pomiarowego przedstawiono na rysunku 3.

W celu rejestracji obrazu z mikroskopu został opracowany i zbudowany interfejs pomiarowy.

W konstrukcji przyjęto nadmiarowe rozwiązania, tak aby zwiększenie potrzeb pom iarowych nie wymagało zmiany sprzętu, a jedynie poprawek w oprogramowaniu.

K arta pomiarowa zawiera 4 kanały wejść analogowych oraz dwa wejścia do pomiaru częstotliwości impulsów. Sygnały analogowe przetwarzane są w 12-bitowym przetw orniku A /C , co zapewnią otrzymanie wyników w zadanych granicach błędu. Czas przetwarzania A /C w raz z przyjęciem próbki wynosi 30 pts i jest to minimalny okres pomiarowy interfejsu. Interfejs pom iarowy buforuje pomiary i wysyła je do mikrokomputera kanałem DMA.

(4)

126 J. Filipczyk, A. Król, E. Krzem ień

NIE

( e T o T " )

n u m e r y c z n e ł k l e d a n i c k a d r ó w

Z R P I S n u m e r y c z n y s k a n o w a n e g o

R ys.2. Algorytm przeprowadzania pom iarów F ig .2 . Algorithm o f measurtement carried out

(5)

127

R ys.3. Schemat stanowiska pomairowego

1 - m ikroskop, 2 - fotoelement z licznikiem impulsów, 3 - źródło światła, 4 - interfejs pom iarowy, 5 - kom puter typu PC

F ig.3. The scheme o f m easuring stand

1 - m icroscope, 2 - photoelem ent with impulse coûter, 3 - light sourace, 4 - measuring interface, 5 - PC C om puter

4. PAKIET PROGRAM ÓW OBSŁUGUJĄCH SKANOWANIE OBRAZU

Stworzono zestaw wzajemnie powiązanych programów do obsługi zbierania sygnałów ze skanowania obrazu pod mikroskopem. Programy powiązane są poprzez wspólne zbiory zmiennych. W celu stworzenia przyjaznego użytkownikowi narzędzia pomiarowego opracowano moduł komunikacyjny. Program y można podzielić na następujące grupy:

- kalibracji interfejsu pomiarowego, - organizacji eksperymentu pomiarowego, - prezentacji skanowania obrazu,

- zapisywania skanowanego obrazu w formie macierzy bedącej macierzą wejścia dla pakietu analizującego obraz (pakietu rozpoznawania).

(6)

128 J. Filipczyk, A. Król, E. Krzem ień

5. M ETODA KOMPUTEROWEGO ROZPOZNAW ANIA KRAWĘDZI POW IERZCH NI ELEM ENTU TRĄCEGO

W celu uproszczenia budowy algorytmów środowiska programowego do rozpoznawania obrazu przyjęto następujące założenia:

- obraz skanowanego obiektu reprezentowany przez macierz W DT x HIG elementów, które są dwubajtowym i liczbami całkowitymi, odpowiadającymi zmierzonemu poziomowi szaros'ci, - obiekt je st usytuowany w elementarnym polu widzenia, tak że jego kontur przecina dw a różne

brzegi pola (kadru), a jeden z narożników kadru znajduje się we wnętrzu cienia obiektu, - poziomy szarości tła i obiektu mają pewien rozrzut, ale mogą być jednoznacznie określone, - kolejne kadry przesunięte są względem siebie o nieokreślone wartości w pionie i poziomie, ale

zorientowane są wg tych samych osi, zachodzą na siebie i znana jest ich kolejność,

- kraw ędź badanej powierzchni powinna być opisana zbiorem par (x,y) opisujących krawędź rze­

czywistą po zastosowaniu "sklejania" kolejnych kadrów i wygładzania konturu.

Sklejanie i rejestracja zbiorów opisujących krawędź powierzchni badanej odbywa się wg kolejnych kroków:

- wykonanie histogramów poziomów szarości dla punktów na brzegu kadru,

- określenia granicy poziomów szarości i szukanie maksimów i minimów za pomocą określenia zm ienności histogramów (ąuasi-pochodnej),

- obranie poziomu granicznego jako poziomu odpowiadającego minimum dzielącemu dwa maksima o największej wysokości względnej i wzajemnej odległości,

- przypisanie wartości 0 punktom o jasności mniejszej niż poziom graniczny,a wartości 1 punktom o jasności większej od poziomu granicznego,

- przeszukiwanie brzegów kadru, znajdując początek i koniec kadru, - określenie kadru w kodzie opisującym kierunek do "sąsiada" w konturze,

- określenie kierunku do kolejnego "sąsiada" w konturze i podanie jego współrzędnych, - określenie, czy wskazany punkt należy do obiektu czy do tła,

(7)

129

- składanie dwu kolejnych odcinków konturu opisanych kodem Lymona, pochodzących z sąsie­

dnich kadrów wg największej zgodności kodów, wg analizy wszystkich m ożliwości nałożenia jednego konturu na drugi,

- wygładzanie złożonego konturu.

W ygładzanie złożonego konturu odbywa się poprzez przyjęcie założenia istnienia takiego zbioru punktów (Xj, y^, który dla danego brzegu (uh v ) ma następujące własności:

1.

E

[(*: - Yi)2] + (Yi - Vi)2] = min

jak najmniejsze zaokrąglenia

2.

E

[(xi+I -

yi)2]

+ (yi+i - y ) 2] = min

jak największa gładkość krzywej

W yprowadzony z tych założeń wzór rekurencyjny na y{ dawał bardzo niestabilne rozwiązanie.

P rzyjęto metodę polegającą na zastępowaniu wartości y-, wartością:

Yi = E[(vi + v

i+1

+ . . . + vi+„)/(n+l)].

W ybór n odbywa się iteracyjnie od 2 aż do osiągnięcia wartości m in wg kryterium 1 i 2.

6. UWAGI KOŃCOW E

Jak wykazały badania wstępne, metoda skanowania i przetwarzania komputerowego obrazu zarysu powierzchni elemntu trącego może być wykorzystana przy ocenie zużycia powierzchni zęba poprzez analizę zm ian jego zarysu. Przez zmianę sposobu oświetlenia m ożna rejestrować zarys krawędzi (przy oświetleniu z dołu i rejestracji światła odbitego) lub krzyw ą łączącą punkty najmniejszego zużycia na powierzchni badanej (przy oświetleniu z góry). Pierw sza z m etod je st bardziej wiarygodna, jednak wymaga szlifowania powierzchni bocznej prostopadłej do badanej w celu uzyskania połysku lustrzanego o możliwie małych stratach światła odbitego. Obie metody należą do grupy metod pomiarowych pośrednich, pozwalających na w zględne określenie wielkości zużycia.

(8)

130 J. Filipczyk, A. Król, E. Krzemień

Algorytm sklejania kolejnych kadrów może być wykorzystywany do rejestracji dowolnych zarysów lub krzywych.

Recenzent: D r hab. inż. Ryszard Barcik W płynęło do Redakcji 15.11.1994 r.

Abstract

The test using methods of scanning and recognizing an image was carried out to estimate the wear o f elements of friction couple. It is oarticularly useful to estimate the w ear o f the tooth surface o f a gear wheel. In order to estimate the size o f the w ear it was used the comparison method o f examined surface edge profiles by means o f pasting succeeding images. The microscope unit "Epiquqnt" was used for scaning surface edge profile. To register a mocroscope image a m easuring interface was designed and made and then it was attached to PC copmuter main board. Software package was worked out for controlling o f image scanning and a package for connecting succeeding frames. The histograms analysis o f the grey level o f read-out point was applied. Using division one carries out the process o f placem ent a fram e in relation to adjoining ones and precise defining points o f the background and an object. F or creating image we the applied method o f the greatest conformability o f codes accordindg to the analysis o f all possible pastings o f profiles.

Cytaty

Powiązane dokumenty

I spełnienie warunków równowagi dla całego układu i dowolnego podukładu (np. węzła

I spełnienie warunków równowagi dla całego układu i dowolnego podukładu (np. węzła

Sposób ilościowego pom iaru zapalności iskier poprzez ocenę skutków żarzenia się iskier na papierze, z uwzględnieniem średnicy śladów żarzenia i ich ilości,

[∗∗] Wiemy, że dolna granica na liczbę wykonywanych porównań przez dowolny algorytm znajdujący minimum w n–elementowym zbiorze wynosi n − 1.. Dolna granica na

Dane eksperymentalne uzyskano, mierząc składowe siły całkowitej siłomierzem tensometrycznym oraz przez rejestrację wartości reak- cji ostrza w modelu MES procesu formowania

Wartości zużycia ostrzy zestawione w funkcji bicia osiowego płytek skrawa- jących w głowicy frezowej wskazują na to, że im większe wychylenie ostrza od linii nominalnej w

Zna- jąc temperaturę powierzchni elementu grzejnego, jego konstrukcję, parametry fizyczne materiałów oraz wartość strumienia ciepła, można wyliczyć temperaturę drutu

Jeśli przedpokój jest wąski, możemy ustawić taką dekorację w kolej- nym pomieszczeniu w ten sposób, by była widoczna od drzwi wejściowych.. By dopra- cować efekt