• Nie Znaleziono Wyników

Ćwiczenie nr 3 Sprawdzanie prawa Stefana – Boltzmanna za pomocą piroelektrycznego detektora promieniowania podczerwonego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Ćwiczenie nr 3 Sprawdzanie prawa Stefana – Boltzmanna za pomocą piroelektrycznego detektora promieniowania podczerwonego"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Ćwiczenie nr 3

Sprawdzanie prawa Stefana – Boltzmanna za pomocą piroelektrycznego detektora promieniowania podczerwonego

a) Układ pomiarowy

Schemat układu pomiarowego przedstawiony jest na rys.1. Układ składa się z modelu ciała czarnego, regulatora temperatury, modulatora i detektora piroelektrycznego. Modelem ciała czarnego jest ceramiczna rurka na którą nawinięty jest grzejnik. W tylnej części rurki umieszczony jest platynowy czujnik temperatury (PT100).

Rurka jest umieszczona wewnątrz obudowy wykonanej ze stali nierdzewnej. Model ciała czarnego wraz z regulatorem temperatury umożliwia uzyskiwanie temperatur w zakresie od temperatury pokojowej do około 550

oC.

Rys. 1. Schemat układu do sprawdzania prawa Stefana–Blltzmanna.

Detektor piroelektryczny stanowi płytka wycięta z kryształu TGS (triglycine sulphate) domieszkowanego L-α- alaniną o wymiarach 8*8*0.1 mm3. Na płytkę napylono z obu stron elektrody srebrne, a powierzchnia czołowa została pokryta warstwą absorpcyjną. Modulator jest metalową tarczą z wyciętymi otworami (rys.1b) umieszczoną na osi silnika wykonującego 60 obr/min. Częstość modulacji wiązki promieniowania emitowanego przez model ciała czarnego wynosi 8 Hz. Prąd piroelektryczny jest mierzony w jednostkach względnych poprzez pomiar spadku napięcia na oporze obciążenia.

Należy zwrócić uwagę na to, że energia (T) w równaniu (3) (w opisie ćwiczenia) jest różnicą między energią pochłoniętą i energią wyemitowaną przez detektor o temperaturze otoczenia T0.. W związku z tym natężenie prądu generowanego przez detektor

04

4 T

T a I  

gdzie T oznacza temperaturę modelu ciała doskonale czarnego.

b. Pomiary i opracowanie wyników

Studenci wykonują pomiary natężenia prądu detektora od temperatury modelu ciała doskonale czarnego.

Pomiary są wykonywane co około 30 oC w zakresie od temperatury pokojowej do temperatury około 550 oC. Po każdej zmianie temperatury należy odczekać na ustalenie się temperatury modelu ciała czarnego. Liczba punktów pomiarowych jest ograniczona czasem trwania zajęć laboratoryjnych.

Na podstawie wyników pomiarów zależności natężenia prądu piroelektrycznego Ipiro od temperatury modelu ciała doskonale czarnego wyznaczane są wykresy:

1. Zależności Ipiro od temperatury modelu ciała doskonale czarnego T, 2. Zależności Ipiro od T4 ,

3. Zależności logIpyro

logT

.

Z nachylenia liniowej części wykresu (kiedy spełniony jest warunek, że T 4 T04) wyznaczana jest wartość wykładnika w prawie Stefana–Boltzmanna.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Aby znaleźć zależność temperatury wrzenia od ciśnienia należy scałkować równanie (2.9.4), do czego konieczna jest znajomość zależności ciepła przejścia fazowego i

Celem ćwiczenia jest pomiar zależności temperatury wrzenia wody od ciśnie- nia (poniżej ciśnienia atmosferycznego), przeprowadzenie dyskusji otrzymanych wyników i

Biorąc pod uwagę powszechność zastosowań zjawiska piroelektrycznego w różnych dziedzinach nauki i techniki uważamy, że zapoznanie studentów z tym zjawiskiem, zasadą

Wykonać pomiary pojemności elektryczne w funkcji temperatury w przedziale temperatur zadanym przez prowadzącego. Po skończonym pomiarze zapisz dane pomiarowe

Na podstawie pomiarów zależności parametrów pętli histerezy dielektrycznej od temperatury wyznaczyć zależność polaryzacji spontanicznej i pola koercji od temperatury..

Po upewnieniu się, że sygnał się ustabilizował przystąpić do pomiarów współczynnika liniowego osłabienia. Odczytać wskazania barometru i termometrui obliczyć poprawkę

W niniejszym artykule zaprezentowano szczegółowe procedury matematycz- ne prowadzące do opracowania modelu transmitancyjnego detektora piroelek- trycznego, który

W wyniku przeprowadzonych obliczeń symulacyjnych wartości natężenia prądu upływu na powierzchni izolatora prętowego kompozytowego za pomocą modelu perkolacji