Z sygnałem wi e si zawsze poj cie jego przekazywania, które zakłada fakt istnienia drogi transmisyjnej pomi dzy ródłem i odbiornikiem. Droga ta składa si z odcinków, b d cych ł czami lub wydzielonymi elementami ł czy, oraz elementów urz dze komutacyjnych, które umo liwiaj zestawianie relacji poł czeniowej na czas trwania przekazu. ródło sygnału, droga transmisji i odbiornik sygnału tworz cało zwan ła cuchem telekomunikacyjnym.
Przesyłanie sygnału na du e odległo ci wymaga optymalnego dostosowania jego parametrów do warunków ł cza. Uwzgl dnia si przy tym mo liwo ci transmisyjne, efektywno (bilans energetyczny) oraz ró norodne wpływy otoczenia. Docieraj cy do odbiornika sygnał powinien zapewni mo liwo odtworzenia przez odbiornik jego pierwotnej postaci z zadanym nieprzekraczalnym poziomem bł du.
W rezultacie posta sygnału zale y od ródła informacji (nadajnika), odbiornika i toru transmisyjnego.
W odró nieniu od odbiornika sygnału analogowego, który musi z okre lon dokładno ci odtworzy w zadanym zakresie wszystkie warto ci wielko ci nios cej informacj (np. warto ci napi cia czy cz stotliwo ci), odbiornik sygnału cyfrowego mo e by przystosowany do rozró niania tylko tylu warto ci odbieranego sygnału, ile jest mo liwych stanów w sygnale wej ciowym. Wszelkie odchyłki warto ci odbieranego sygnału od warto ci przewidywanej traktowane s jako niepo dane zakłócenie lub zniekształcenie i w konsekwencji eliminowane.
