Edward Sztafrowski
Posoborowe prawodawstwo
kościelne : 42. Kongregacja Zakonów
i Instytutów Świeckich dotycząca
życia kontemplacyjnego oraz
klauzury mniszek
Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 13/3-4, 253-259
42
IN S T R U K C JA K O N G R E G A C JI ZAKONÓW I INSTY TU TÓ W ŚW IEC K IC H
dotycząca życia kontem placyjnego oraz klauzury mniszek
(AAS 61/1969) (674—690)
Zam ieszczam y poniżej je d y n ie dyspozycje p ra w n e n a te m a t k la u z u ry m niszek, p o m ijają c obszerny w stęp. P e łn a treść d o k u m e n tu u każe się
w ,„Posoborow ym P ra w o d a w stw ie K ościelnym ”. V II
D um ig itu r Concilii O ecum enici V aticani II c o n firm a tu r p ra e sc rip ta de c la u su ra se rv a n d a e t accom m o d an d a quip p e qu ae v ita e con te m p la tiv a e sit p ro b atissim u m sub sidium , S a c ra C ongregatio p ro R e ligiosis e t In s titu tis sa ec u larib u s has norm as, a P au lo P P . VI die X II m ensis Iu lii 1969 p ro b a ta s pro m o n asteriis m o n ialiu m co n tem p latio ni p ro rsu s a d d ic ta ru m ed ere cu ra e h ab u it.
V II
K ong reg acja Z akonów i In s ty tu tó w Ś w ieckich, m a ją c n a uw adze rea liza cję przepisów P ow szechnego S oboru W a tykańskiego II dotyczą cych zachow ania i p rzystosow ania k la u zu ry , k tó ra je s t n a jb a r d z ie j. w y p róbow anym środkiem (w sp ar ciem) życia kontem p lacy jn eg o , z a troszczyła się o w y d an ie n a s tę p u ją cych przepisów obow iązujących w k la szto ra ch m niszek oddanych całkow icie kon tem p lacji. P ap ież P a w eł VI za tw ie rd z ił w spom niane przep isy w d n iu 12 lipca 1969 roku.
P R Z E P IS Y DOTYCZĄCE K LAUZURY P A P IE S K IE J M NISZEK NORM AE DE CLAUSURA P A P A L I M ONIALIUM
„C lau su ra p ap a lis m o n a ste rio ru m co n sid eran d a est ta n q u a m in stitu tu m asceticum quod cum m o nialium p e culiari vocatione sin g u la rite r co h ae ret, quippe qu ae signum , p ro tectio e t p ec u lia ris fo rm a e x ste t earu m secessus a m u n d o ” (M. P. „Ecclesiae c a n c ta e ”, II, n. 30).
1. C lau su ra, qu ae m onialib u s v i tae unice co n tem p lativ ae re s e rv a tu r („P erfectae c a rita tis ”, 16) ideo o
a-„K lauzurę p ap iesk ą k lasztorów należy uw ażać za in sty tu c ję asce tyczną, k tó ra w iąże się ze szczegól n ym pow ołaniem m niszek, poniew aż u ja w n ia się ja k o znak, ochrona i'szc ze g ó ln a fo rm a ich odosobnienia od św ia ta ” (M.P. „Ecclesiae sa n c ta e ”, II, η. 30).
t. K lau z u ra, ja k ą re z e rw u je się dla m niszek oddanych w y łącznie życiu k o n te m p la cy jn e m u („P erfectae
ca-254 D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia [72] palis d ic itu r qu ia n o rm ae quibus
re g itu r ap ostolica a u c to rita te can ciri debent, lic et a g a tu r de norm is iu re p a rtic u la ri s ta tu tis vel sta tu e n d is, quibus p ro p ria In stitu to ru m indoles ap te ex p rim itu r.
2. Lege clau su re p ap a lis a ffic itu r to ta dom us qu am m oniales in h a b i ta n t cum h o rtis e t v irid a riis acce ssui m onialium rese rv a tis.
3. S aep ta m o n a ste rii legi clau su ra e obnoxia ita c o n s titu a n tu r u t m a te riale m se p aratio n em effician t (M. P. „Ecclesiae sa n c ta e ”, II, 31), qu ae scilicet ingressus e t egressus im p e d ia t (v.g. m uro, sive alio effi caci modo, v elu ti ta b u lis ligneis, fe rre o re ti, densa firm a q u e saepe). In g ressu s vero e t egressus fia n t per p o rtas qu ae clavibus o b se rv a n tu r.
4. M odus h u iu s efficacis se p a ra tionis, p ra e se rtim quoad chorum et collocutorium , d e fin ia tu r in C on stitu tio n ib u s e t in codicibus a d d i ticiis, a tte n ta d iv e rsita te sive t r a d itio n u m sin g u lo ru m In stitu to ru m ,
sive te m p o ru m lo co ru m q u e co n dicionum (v.g. cra tib u s, cancellis, sta b ili m ensa, etc.); ad no rm am v e ro a rtic u li 1, p rae d ictu s sa ep a ra - tionis m odus p ra e v ia e a p p ro b a tio nis S. C ongregationis pro Religiosis e t In stitu tis S aec u la rib u s p ro p o n a tur.
5. Vi legis clau su rae m oniales, no- v itia e e t p o stu lan te s in tra m o n a ste rii sa e p ta c lau su ra circu m scrip ta v iv e re debent, neque ex iis egredi licet, exceptis casibus de quibus iu re ca u tu m est (art. 7).
6. Item lex clau su rae v e ta t ne in tr a sa e p ta m o n a ste rii clau su rae ob noxia, u llu s cuiusvis condicionis,
r ita tis ”, 16) dlatego nosi nazw ę p a pieskiej, poniew aż rządzące nią przepisy w in n y być u sankcjonow ane au to ry te te m S tolicy Ap., chociażby chodziło o przep isy już u sta n o w io n e lu b w przyszłości stanow ione przez p raw o p a rty k u la rn e , przez k tó re w y-’ raż a się odpow iednio c h a ra k te r tych insty tu tó w .
2. P ra w e m k la u z u ry papieskiej je s t ob jęty cały dom, k tó ry zam ie szkują m niszki, łącznie z ogrodam i i w iry d arza m i, do k tó ry ch dostęp je st zastrzeżony m niszkom .
3. O grodzenie k la szto ru objętego p raw em k la u z u ry w in n o być tego rodzaju, ażeby stanow iło m a te ria ln e oddzielenie od ze w n ątrz (M.P. „Ec clesiae sa n c ta e ” II. η, 31), a w ięc uniem ożliw iało w ejście i w yjście (np. przy pom ocy m u ru lu b w inny skuteczny sposób, przez d rew n ia n y płot, żelazne ogrodzenie, k tó re w in no być zaw sze gęste i m ocne). W ej ście i w yjście w inno być m ożliw e ty lko przez drzw i zam y k an e na klucze.
4. S kuteczny sposób oddzielenia, o k tó ry m była w yżej m ow a, zw łasz cza w odniesieniu do chóru i roz m ów nicy, w inien być określony w K o n sty tu cjach i załącznikach.
zw iązku z tym należy w ziąć pod uw agę różnorodność czy to tra d y c ji poszczególnych in sty tu tó w , czy to okoliczności m iejsca i czasu (a w ięc np. p rzy pom ocy plecionki, k ra ty , um ocow anej deski itp.). Zgodnie z przepisem art. 1 w spom niany spo sób oddzielenia w in ie n być p rze d staw io n y do za tw ie rd z en ia K o n g re gacji Z akonów i In sty tu tó w św iec kich.
sexus e t a e ta tis in g re d ia tu r, ex cep tis casibus de quibus iu re ca u tu m est (cfr. a rt. 8 e t 9).
7. P ra e te r in d u lta p a rtic u la ria S anctae Sedis, egressus e clau su ra iis de quibus in a rt. 5, p e rm ittitu r:
a) in casu g ravissim i e t im m in en tis pericu li;
b) ex lic en tia A n tistita e cum con sensu saltem h a b itu a li O rd in a rii loci, et, si h a b e a tu r S u p erio ris reg u la ris:
1. ad m edicos adeundos vel sa lu tem cu ra n d am , dum m odo sit in p ro prio com m orationis loco v el in v i cinia;
2. ad com itandam , si v e ra neces sitas id p o stu let, m o n ialem in fir mam;
3. ad opus m an u ale facien d u m vel necessariam v ig ilan tiam ex ercen d am in locis e x tra c la u su ra m sed in tra saepta m o n a ste rii sitis;
4. ad iu ra civilia e x e rcen d a ; 5. ad actus ad m in istra tio n is f a ciendos qui a lite r fie ri non possint. P ra e te r casus sa n ita ti consulendi, si ab sen tia a c la u su ra u ltr a h ebdo m adam p o tra h i debeat, A n tistita praevium consenssum O rd in arii loci et ,si h a b e a tu r, S u p erio ris re g u la ris obtinere debet.
c) E x tra casus sub lite r a b) de scriptos, A n tistita lic en tiam O rd in a rii loci et, si h a b e a tu r, S uperioris regularis p e te re debet, qu ae nonnisi vere g rav i de causa necnon ad te m pus v e re necessarium concedi potest. d) E gressus om nes ad n o rm am a), b) et c) h u iu s artic u li concessi, p ro trah i non po ssu n t u ltra tre s m enses sine lic e n tia S an ctae Sedis.
8. P ra e te r in d u lta p a rtic u la ria
5. N a m ccy p ra w a k la u z u ry m n i szki, n o w icju szk i i p o stu la n tk i p o w in n y przebyw ać w e w n ą trz k la szto ru za ogrodzeniem obejm u jący m k la u zu rę, i nie w olno im sta m tą d w ychodzić poza w y p ad k a m i p rze w i dzianym i w p ra w ie (por. a rt. 7).
6. P o n ad to p ra w o k la u z u ry z a b ra nia w chodzenia w o bręb k la szto ru o b ję ty k la u z u rą ja k im k o lw ie k oso bom , bez w zględu n a pozycję, płeć i w iek, z w y ją tk ie m w ypad k ó w określonych przez p raw o (por. art. 8 i 9).
7. O prócz in d u ltó w p a rty k u la r nych S tolicy Ś w iętej, zezw ala się ria w yjście z k la u zu ry , tym o k tó ry ch m ow a w a rt. 5:
a) w w y p a d k u grożącego bardzo· w ielkiego niebezpieczeństw a;
b) za zezw oleniem przełożonej i za zgrodą p rzy n a jm n ie j h a b itu a l- ną O rd y n a riu sza m iejsca, oraz p rz e łożonego zakonu ścisłego, gdy m u podlegają:
1. celem u d an ia się do le k arza lub leczenia się, jeżeli je d n a k dotyczy to m iejsca zam ieszkania lu b p o bli skiej m iejscow ości;
2. dla tow arzyszenia, gdy zachodzi p raw d ziw a konieczność, chorej m n i szce;
3. w celu w y k o n y w an ia p rac y ręcznej lub p ro w ad zen ia koniecz nego nad zo ru w m iejscu położonym poza k la u z u rą , ale w obrębie k la sztoru;
4. gdy tego w ym aga k o rzy stan ie z p ra w o byw atelskich;
5. w celu w y k o n an ia pew nych czynności a d m in istra cy jn y c h , k tó re bez tego nie m ogłyby się dokonać.
256 D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia [74]
S an ta e Sedis, ingressus in clau su ram p e rm ittitu r:
a) S.R.E. C ard in alib u s, qui aliq u o t com ites sibi assu m ere po ssu n t; N un tiis et D elegatis A postolicis in locis p ro p ria e iurisd ictio n is;
b) iis qui su p rem u m actu te n e a n t p rin c ip a tu m e o ru m a u e ux o rib u s cum co m itatu;
c) O rd in ario loci e t S u p erio ri r e g u la ri, iu sta de causa;
d) V isitato rib u s canonicis in actu v isitatio n is, d u m ta x a t inspectationis causa, quos ta m en socius com itari debet;
e) S acerd o ti u n a cum m in istris, ad sa c ra m e n ta in firm is a d m in istra n da vel ad fu n e ra exsequenda. I n gressus p e rm ittitu r etiam sacerd o ti ad assiste n d u m q u ae eis d iu tu rn o vel grav i m orbo la b o ra n t;
f) item sacerdoti, u n a cum m in is tris ad processiones litu rg icas cele b ra n d a s, si re q u ira tu r ab A n tistita ; g) ex lic en tia A n tistita e , sub v i g ila n tia O rd in a rii loci et, si h a b e a tu r, S u p erio ris re g u la ris, m edicis ceterisq u e q uorum op era vel in d u s tria n ecessaria est ad pro v id en d u m u tilita tib u s m o n asterii;
h) so ro rib u s e x te rn o se rv itio m o n a s te rii addictis, iu x ta p ro p ria s ta tu ta .
9. Ius p a rtic u la re ad norm am art. 1. a S an cta Sede p ro b atu m , po te s t iu x ta sp iritu m et indolem sin gu lo ru m In stitu to ru m sive sev erio re s n o rm as clau su rae s ta tu e re sive de aliis casibus le gitim i ingressus sancire, quibus m o n a ste rio ru m n e
ce ssitatib u s v e l m onialium bono p ro sp iciatu r.
10. U sus radio p h o n ii et
televisio-0 zarad zen ie zdrow iu, przełożona m usi uzyskać zezw olenie o rd y n a riu sza m iejsca oraz przełożonego za konu ścisłego, gdy m u p o dlegają ·— jeżeli nieobecność poza k la u z u rą m a przekroczyć tydzień czasu.
c) P oza w y p ad k a m i w yliczonym i pod lite rą b) przełożona w in n a uzy skać pozw olenie O rd y n ariu sza m ie j sca, oraz przełożonego zakonnego, gdy ta k iem u podlegają. Zezw olenie ta k ie może być udzielane w yłącz nie n a sk u te k w ażnej przyczyny 1 n a czas trw a n ia konieczności.
' d) W yjście (poza k lauzurę), ja k ie m a m iejsce n a sk u te k zezw olenia, udzielone w m yśl p rzepisu z a w a r tego w p. a), b), i c) niniejszego a rty k u łu nie m oże się przeciągać ponad trzy m iesiące bez zezw olenia S tolicy A postolskiej.
8. O prócz p a rty k u la rn y c h indultów udzielonych przez S tolicę Ap. ze zw ala się n a w ejście do k lau zu ry :
a) k ard y n ało m , k tó rzy m ogą sobie dobrać k ilk a osób do to w arz y stw a, N uncjuszom i D elegatom A postol skim n a te ry to riu m podległym ich ju ry sd y k c ji;
b) tym , k tórzy a k tu a ln ie p ia stu ją najw yższą w ładzę w k ra ju , a ta k że ich m ałżonkom razem ze św itą;
c) ordynariuszow i m ie jsc a i p rze łożonem u zakonnem u, n a sk u tek słusznej przyczyny;
d) W izytatorom kanonicznym w czasie w izytacji, ale je d y n ie celem dokonania oględzin m iejsca. W izy ta to ro w i w in ie n tow arzyszyć so- cjusz;
e) K apłan o w i razem z m in istram i dla u dzielenia sa k ra m en tó w cho ry m (mniszkom) oraz dla od p raw
ie-nis in m o n a ste riis m o nialium v ita e unice co n tem p lativ ae nonnisi in p e cu liarib u s re ru m ad iu n ctis indolem religiosam h ab e n tib u s p e rm itti potest.
12. Sessiones seu coetus cuiuscum q u e generis, q u ae cum v ita c la u stra - li v ix vel ne v ix quidem , com poni possu n t p ru d e n te r v ite n tu r. Si ta m en p ra e se n te s re ru m condiciones id su a d e re v id e a n tu r, tu n c cum d e b ita lic en tia, p o te rit quan d o q u e p e rm itti m onialibus u t illis coetibus in te rs in t qui v e re v ita m c la u s tra - lem fovent, dum m odo ne huiusm odi egressus e c lau stro nim is creb ro fieri contingat. M e m in e rin t S u p erio res p u rita te m e t ferv o re m v ita e claus- tra lis e s tric ta o b se rv a n tia legem c la u su ra e m u ltu m pendere. Ideo e x itu s a septis m o n a ste rii exceptio m an eat.
13. L ex clau su rae obligationem g rav e m co nscientiae secu m fert, sive pro m o n ialib u s sive p ro ex tra n eis.
14. In v isita tio n e canonica Visi ta to r m a te ria le m clau su ram in sp i cere d eb et; A n tistita v ero d eb et de n o rm a ru m c la u su ra e o b se rv a n tia ei dem ratio n em re d d e re necnon lib ru m ubi fid e lite r egressus ę t in g res sus a d n o ta n tu r, insp ectio n i subicere. 15. Ecclesia, cum v ita m contem p la tiv a m c la u stra le m m ag n i faciat, vald e la u d a t m oniales quae, in m o do a p ta n d i c lau su ram huic v ita e co n tem p lativ ae m agis consentaneo, secessum a m undo se rv a n t (cfr. „P erfec tae c a rita tis ” n. 7); eos vero qui ius e t officium h a b e n t in v ig i la n d i custodiae c la u su ra e O rd in a riu m scilicet loci et, si h a b e a tu r, S u p erio re m reg u la re m , en ix e a d b o
r-n ia obrzędów pogrzebow ych. Z ezw a la się też na w ejście do k la u zu ry k ap łan o w i celem n aw ied zen ia sióstr, k tó re ju ż długo ch o ru ją , lub są zło żone ciężką chorobą;
f) k ap łan o w i razem z m in istram i dla o d p raw ie n ia p ro cesji litu rg ic z nej, gdy prosi o to przełożona;
g) za zezw oleniem przełożonej, pod k o n tro lą je d n a k o rd y n ariu sz a m iejsca i przełożonego zakonnego, jeżeli ta k ie m u p o d le g ają — le k a rzom i in n y m osobom, k tó ry ch po m oc lu b k w a lifik a c je zaw odow e są konieczne ze w zględu n a pożytek k la szto ru ;
h) siostrom przydzielonym do ze w n ę trz n e j posługi w k la szto rz e — zgodnie z w łasn y m i sta tu ta m i.
9. P ra w o p a rty k u la rn e za tw ierd zo ne" zgodnie z a rt. 1 przez Stolicę Ś w iętą, może, b io rąc pod uw agę dù ch a i c h a ra k te r poszczególnych in sty tu tó w , albo obostrzyć przepisy dotyczące k la u z u ry albo też p rze w idzieć szereg in n y c h w ypad k ó w p raw n eg o w ejścia lu b w yjścia, przez co zaradziłoby się p otrzebom k la sztoru lu b do b ru m niszek.
10. K o rz y sta n ie z ra d ia i telew izji w zakonach oddanych w yłącznie k o n te m p la cji m oże być dopuszczane ty lk o w szczególnych okolicznościach m ający ch c h a ra k te r religijny.
11. G dy chodzi o dzienniki, cza sopism a okresow e i in n e środki p rze k azy w a n ia m yśli, to nie pow in no być ich zb y t w iele i w in n y być selekcjonow ane (por. „ In te r m iri fic a ” n. 4). P rzez ta k ie bow iem śro d ki, n a w e t najlep sze w spólnoty może p rze n ik n ąć duch tego św ia ta i w p ro w adzić pew ne zam ieszanie.
258 D okum errty, recenzje, sp raw o zd a n ia [76] ta tu r , u t om ni sollicitu d in e eam
tu e a n tu r e t A n tistita m , ad quam p ro x im e p e rtin e t huius clau su rae custodia pro suo m u n e re efficaciter adiu v en t.
16. P o en ae in c lau su ram m o n ia liu m s ta tu ta e u sq u e ad novi Codicis iu ris canonici p ro m u lg a tio n em v i gore caren t.
17. M odus p rocedendi in re n o v a tione, p e r L itte ra s A postolicas „Ec clesiae S a n c ta e ” m otu p ro p rio d atas s ta tu tu s II, nn. 9, 10, 11, fid e lite r se rv e tu r. A d m en tem vero n. 6 ea ru n d em L itte ra ru m , ex p e rim en ta c o n tra p ra e sc rip ta p ra e se n tiu m n o r m a ru m , q u ae ius com m une consti tu u n t, in d u ci n e q u e u n t nisi o b te n ta p ra e v ia S a n c ta e Sedis licentia.
E a v ero m o n a ste ria quae in a p ta n d a c la u su ra p ap ali iam q u asd am in n o v atio n es ad effectum d ed u x e r u n t, obligatione te n e n tu r eas p ro pon en d i iudicio S acrae C ongrega tio n is p ro R eligiosis et In s titu tis sa e c u la rib u s in tra sex -m enses a die editionis p rae sen tis In stru ctio n is.
D atu m R om ae, die 15 m ensis A u g u sti in festo B.M.V. in coelum assu m p tae, 1969.
H. C ard. A n to n iu tti P ra e fe c tu s
EDUARDUS HESTON, C.S.C. a S ecretis
12. N ależy ro ztro p n ie u n ik a ć ze b ra ń w szelkiego ro d za ju czyli spot k ań , k tó re ty lk o z tru d n o ścią, albo w cale nie dadzą się pogodzić z ży ciem k lauzurow ym . Je ślib y je d n a k zalecały to obecne w a ru n k i, w tedy po u zy sk an iu należnego zezw olenia, m ożna by czasem zezwolić m nisz kom n a u d ział w zeb ran iach , k tó re p raw d ziw ie w sp ie ra ją życie k la u z u row e, byleby n ie zb y t często m iało m iejsce opuszczanie k la u z u ry . N iech przełożeni p a m ię ta ją o tym , że czy stość (nieskażoność) i dynam izm ży cia klauzurow ego zależą w znacz nym sto p n iu od dokładnego p rze strz e g a n ia przepisów dotyczących k lau zu ry . N iech zatem w yjście poza o bręb k la sz to ru pozostanie w y ją t kiem .
!13. P ra w o dotyczące k la u zu ry za w ie ra pow ażny obow iązek sum ie n ia ta k w odniesieniu do m niszek, ja k i do osób z zew nątrz.
14. W czasie w izy tac ji k an o n icz nej w izy tato r w inien spraw d zić m a-, te ria ln ą klau zu rę. P rzełożona zaś w in n a zdać m u spraw ozdanie z z a ch ow ania przepisów dotyczących k la u z u ry i p rzed staw ić do w glądu księgę, gdzie w ie rn ie są zaznaczone w szystkie w y p ad k i w ejścia do k la u zu ry lu b w y jśc ia z niej.
15. P o niew aż K ościół w ielce ceni życie k o n te m p la cy jn e k lauzurow e, dlatego b ardzo p o ch w ala m niszki, k tó re w b ard z iej odpow iednim spo sobie p rzy sto so w an ia k la u z u ry do w spom nianego życia k o n te m p la c y j nego, św ięcie p rz e strz e g a ją oddzie le n ie się od św ia ta (por. „P erfectae ç a rita tis ”, η. 7). T ych zaś, k tórzy m a ją p raw o i obow iązek czuw ania
by k la u z u ra b y ła zachow ana, a m ia now icie O rd y n a riu sza m iejsca i przełożonego zakonnego, gdy m u k la sz to r podlega, K ościół u siln ie z a chęca, by strzegli k la u z u ry z n ie zw y k łą tro s k ą i zgodnie ze sw ym obow iązkiem skutecznie w spom agali przełożoną, do k tó re j w sposób b ez p o śred n i należy strzeżenie k lau zu ry . 16. K a ry u stan o w io n e n a ty ch , k tó rzy n a ru sz a ją k la u z u rę m niszek tra c ą sw oją moc obow iązującą do czasu pro m u lg o w an ia now ego K o deksu p ra w a kanonicznego.
17. N ależy w ie rn ie zachow ać spo sób p rze p ro w ad z en ia odnow y u s ta lo n y pism em p ap iesk im „Ecclesiae S a n c ta e ”, w y d an y m z w łasn ej w oli (II, nn. 9, 10, 11). Z godnie zaś z p rzep isem n r 6 tegoż pism a, ek s p e ry m e n ty przeciw n e p o sta n o w ie niom n iniejszych norm , k tó re s ta now ią p ra w o pow szechne, nie m ogą być w p row adzone w życie bez u p rze d n iej zgody S tolicy A postol skiej.
Te zaś k laszto ry , k tó re p o d ejm u jąc odnow ę w p ro w ad ziły ju ż w ży cie pew ne zm iany w z a k resie k la u zu ry p ap iesk iej, m a ją obow iązek p rze d staw ie n ia ich do oceny K on g reg a cji Z akonów i In sty tu tó w św ieckich w ciągu 6 m iesięcy od czasu w y d an ia niniejszej In stru k c ji.
D an w Rzym ie, d n ia 15 sie rp n ia czyli w uroczystość W niebow zięcia N.M.P. 1969 r.
H. K ard. A N TO N IU TTI
Prefekt
EDW ARD H ESTON C.S.C.
