ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 23/926 Rok XIX 9 czerwca 2013 r.
X NIEDZIELA ZWYKŁA
FOTORELACJA Z PROCESJI BOŻEGO CIAŁA – s. 4
ELEMENTARZ LITURGICZNY – s. 5
DUCHOWOŚĆ PALLOTYŃSKA – s. 10
NAMIOT SPOTKANIA – s. 11
Ewangelia: Łk 7, 11-17
Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli i rzekł:
„Młodzieńcze, tobie mówię, wstań”. Zmarły usiadł i zaczął mówić; i od- dał Go jego matce. A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili:
„Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój”.
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 23/926Lubimy otaczać się ładnymi przed- miotami. Cieszymy się z faktu ich posiadania. Pragnienie, często mylone z marzeniem może być dla nas zgubą.
Posiadanie czegoś TYLKO ładnego może zaprowadzić nas na skraj szaleń- stwa, załamania, opętania…
Chrzest, komunia, ślub… Co kupić?
Zdarza się, że kiedy szukamy cze-
goś ładnego z powodu jakiejś katolickiej okazji, chcemy nasz tradycyjny złoty krzyżyk zamienić na coś bardziej niekonwencjonalnego. Już na tym etapie uchylamy wieczko puszki Pandory. Na naszym rynku da się kupić wszystko! U jubilera znajdziemy wzór dla najbardziej wymagających
„koneserów”. Lepiej naprawdę pozostać przy czymś, czego symbolika jest tradycyjna i oczywi- sta, niż narażać się na wpływ duchowy ezoterycz- nej symboliki tajnego związku religijnego.
Skąd się biorą dziwne wzory biżuterii w Pol- sce? Przeważnie nie jest to wina sprzedawców, którzy w większej mierze są nieświadomi zna- czenia swojego towaru. Najczęściej nie są wy- twarzane u nas, lecz ich zarys, albo wręcz odlew powstały w niewiadomym nam kontekście. Nie- raz jakiś związek religijny zamówi na dalekim wschodzie swoje insygnia, w konkretnym inicja- cyjnym celu, a producentowi bardziej opłaca się zrobić tego więcej, albo też ktoś przerysuje wzór jako „ciekawy” i skopiuje. Tak coś z początku elitarnego, trafia w szeroki obieg.
Kuszącą propozycją dla szukających odpo- wiedniego prezentu jest coraz częściej pojawiają- cy się w sklepach „różokrzyż”. Wygląda ładnie.
Róża znajdująca się na skrzyżowaniu ramion może przypominać nimb lub koronę cierniową okalającą głowę Jezusa. Prawda jest taka, że w tym symbolu pominięto postać Chrystusa.
Róża może być ukazana w uproszczo- nej formie gwiazdy, gwiazda Dawida, pentagram (co już wygląda mniej po katolicku, ale nadal dla wielu będzie to „krzyżyk”). Może być ukazana także bardziej realistycznie, jako oplatająca ramię krzyża. Zna- ków, jak i ezoterycznych związków odnoszących się do tradycji różokrzyża jest wiele, są też roz- maite modyfikacje znaków, od wyraźnie okulty- stycznych, do bardzo zakamuflowanych, jedynie sygnalizujących wtajemniczonym co jest na rze- czy poprzez ukazanie krzyża i róży.
W tej realistycznej wersji wizerunek ten funk- cjonuje nie tylko w biżuterii, lecz jest również powielany na nagrobkach. Należy przypuszczać że w Polsce jest wybierany nieświadomie przez pobożne katolickie rodziny, które chcą jakoś
„upiększyć” nagrobek, a róża wijąca się wokół krzyża wydaje się być tajemnicza i obiektywnie
„ładna”. Lecz czemu grób katolika ma wyglądać jak grób masona? Czemu potem wnukowie mają mieć dylemat czy ich dziadek należał do maso- nerii i może polecił wyrazić to na swoim nagrob- ku? Nasza bezmyślność w wyborze ozdobnego wzoru może spowodować w przyszłości nie- zgodne z prawdą domysły.
Podarowując prezent zostańmy przy katolic- kich, prostych, tradycyjnych symbolach.
Aleksandra Sorotowicz
Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks. Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie:
Bank Zachodni WBK 22 1090 2024 0000 0001 2004 5227,
e-mail: chorzow.barbara@katowice.archidiecezja.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
KTO PYTA, NIE BŁĄDZI
KRZYŻ Z RÓŻĄ – NIE!
Większość z nas wyraża zasadę trzech Pe. Patrzeć, pożądać, posiadać!
Nr 23/926 Wiadomości Fary Św. Barbary
3
Michał Kozal urodził się 25 wrze- śnia 1893 r. w rodzinie chłopskiej, w Nowym Folwarku, w Wielko- polsce. W wieku 21 lat wstąpił do Seminarium Duchownego w Pozna- niu. Ostatni rok studiów ukończył w Gnieźnie, gdzie w 1918 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był wikariu- szem w różnych parafiach, gdzie z radością głosił słowo Boże. Był wyrozumiały, uczynny, niezwykle gorliwy;
wiele godzin spędzał w konfesjonale. Gdy w 1927 r., w uznaniu dla jego posługi kapłańskiej, kard. August Hlond mianował go ojcem duchownym Seminarium w Gnieźnie, okazał się doskonałym przewodnikiem duchowym przyszłych kapłanów. Dwa lata później zo- stał rektorem seminarium. Wśród alumnów uchodził za świętego. 13 sierpnia 1939 r., 3 tygodnie przed wybu- chem II wojny światowej został konsekrowany na bi- skupa pomocniczego diecezji włocławskiej. Gdy wybu- chła wojna, bł. Michał nie opuścił swojej diecezji. Jego nieustraszona, pełna poświęcenia postawa była wzorem dla duchowieństwa i świeckich. 7 listopada 1939 r. został aresztowany przez Niemców. Najpierw wraz z alumna- mi seminarium i kapłanami osadzono go w więzieniu we Włocławku. Od stycznia 1940 do kwietnia 1941 więziono go kolejno w klasztorach: księży salezjanów w Lądzie nad Wartą i w obozach: w Inowrocławiu, Poznaniu, Berlinie, Halle, Weimarze i Norymberdze.
Wszędzie ze względu na swoją nieugiętą chrześcijańską postawę był upokarzany i prześladowany. Od lipca 1941 roku był więźniem obozu w Dachau, gdzie pracował ponad siły, był szykanowany i poniżany. Sam głodny i często bez sił, dzielił się tym co miał ze słabszymi od siebie, potrafił oddać ostatni kęs chleba klerykom. Od- ważnie niósł posługę duchowną chorym i umierającym.
W styczniu 1943 roku ciężko zachorował na tyfus, gdy był już zupełnie wycieńczony, przeniesiono go na osob- ny «rewir». 26 stycznia 1943 roku został uśmiercony zastrzykiem. Jego ciała nie udało się uratować przed spaleniem w krematorium. Ojciec Święty Jan Paweł II beatyfikował biskupa Michała 14 czerwca 1987 r.
Irena Książek; źródło: www.brewiarz.katolik.pl .
NA DOBRY POCZĄTEK
BISKUP I MĘCZENNIK II WOJNY ŚWIATOWEJ
Słowo Boże na każdy
dzień
Niedziela 9 VI
1 Krl 17,17-24
Ps 30
Ga 1,11-19
Łk 7,11-17
Poniedziałek 10 VI
2 Kor 1,1-7
Ps 34
Mt 5,1-12 Wtorek 11 VI
Dz 11,21b-26; 13,1-3
Ps 98
Mt 10,7-13 Środa 12 VI
2 Kor 3,4-11
Ps 99
Mt 5,17-19 Czwartek 13 VI
2 Kor 3,15-4,1.3-6 Ps 85
Mt 5,20-26 Piątek 14 VI
2 Kor 4,7-15
Ps 116
Mt 5,27-32 Sobota 15 VI
2 Kor 5,14-21
Ps 103
Mt 5,33-37
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 23/926FOTORELACJA
Tegoroczną procesję Bożego Ciała zapamiętamy na długo, a to za sprawą ulewnego deszczu, który poważnie dał nam się we znaki. Pomimo tego, pa- rafi anie św. Barbary oraz św. Józefa tłumnie uczestniczyli w procesji oraz Mszy św. na jej zakończenie. Publikujemy kilka zdjęć, które udało się zro- bić, zanim deszcz uniemożliwił dalsze używanie aparatu.
BOŻE CIAŁO
Nr 23/926 Wiadomości Fary Św. Barbary
5
Pocałunek jest przede wszystkim symbo- lem jedności i wzajemnego przywiązania, związku duchowego. „W Zohar (Mistycz- ny Komentarz do Pnp, XII w.) znajduje się nawet mistyczne tłumaczenie terminu „po- całunek”, którego źródłem jest Pieśń nad pieśniami (1,1). Rabiniczna interpretacja wyjaśniała, że niektórzy sprawiedliwi, jak np. Mojżesz, opuścili ziemię w ekstazie Bożego pocałunku.”
U początków chrześcijaństwa pocałunek był znakiem pozdrowienia i czci. Znak ten wprowadzono do liturgii chrześcijańskiej jako symbol nadprzyrodzonej miłości, bra- terstwa, pokoju i wzajemnej zgody.
Duch Święty pojmowany był jako po- chodzący z pocałunku Boga i Syna. Wcie- lenie jest pocałunkiem Słowa i natury ludzkiej. Pocałunek doskonale wyobraża relację duszy z Bogiem, tutaj, na ziemi, pocałunek, który będzie miał miejsce w wieczności.
W średniowieczu celebrans brał poca- łunek pokoju z ołtarza i przekazywał go jednemu z wyższych w hierarchii. Ten przekazywał go dalej i tak łańcuchowo pocałunek ten objął wszystkich obecnych.
Później pocałunek pokoju zaczął się za- cieśniać do samych tylko duchownych.
Późniejsze średniowiecze usiłowało roz- szerzyć znów jego zasięg przez wprowa- dzenie pacyfikału. Był nim zwykle reli- kwiarz lub krzyż. Pacyfikał ucałowany przez celebransa, ministrant podawał do
ucałowania kolejno wszystkim obecnym.
Zwyczaj ten przetrwał najdłużej, bo do naszych czasów, we Mszach za nowożeń- ców i we Mszach konwentualnych.
Całowanie pierścienia biskupa i ręki kapłana przyjęło się w liturgii w IX w.
i oznaczało cześć dla nich jako reprezen- tantów Boga. Znakiem największej po- kory i czci jest całowanie nóg w liturgii Wielkiego Czwartku. Również w Wielki Piątek ma miejsce adoracja krzyża przez ucałowanie go w miejscach ran Chrystusa przez wszystkich obecnych w głębokim hołdzie wdzięczności.
Obecnie pocałunek pokoju ma miejsce w czasie święceń diakonatu, prezbiteratu i sakry biskupiej (przyjmujący święce- nia otrzymuje go od szafarza sakramentu święceń).
Aleksandra Sorotowicz
ELEMENTARZ LITURGICZNY
POCAŁUNEK W LITURGII
„Pozdrówcie wzajemnie jedni drugich pocałunkiem świętym”
św. PawełTeorii na temat wpływu całowania na nasze zdrowie jest mnóstwo. Oka-
zje do całowania nadarzają się wszędzie. Całują się młodzi, całują się starsi,
z rodziną, ze znajomymi, na powitanie, na pożegnanie, żeby okazać uczu-
cia… Symbol pocałunku jest bardzo głęboko zakorzeniony w naszej tra-
dycji. A mówiąc o naszej tradycji nie można pominąć Kościoła, bo i w nim
pocałunek istnieje i ma znaczenie.
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 23/926INTENCJE MSZALNE
Sobota 8.06.2013 r.
Wspomnienie Niepokalanego Ser- ca NMP
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi
7.00 – Przez Niepokalane Serce Maryi o nawrócenie grzeszników
18.00 – Za
męża Ludwika Nowińskie- go w rocznicę urodzin i
pokrewieństwoNiedziela 9.06.2013 r.
X Niedziela Zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – W intencji ks. prob. Stanisława Jurasz- ka z okazji urodzin o zdrowie i Boże bł. w pra- cy duszpasterskiej od parafian św. Barbary
9.00 – Za
Adama Zarzyckiego w 5.rocznicę śmierci o dar nieba
10.45 – Za
Pawła Kucharczyka od lo- katorów z ul. Kopalnianej 412.00 – Za
Henryka Kałuża w 1. rocz- nicę śmierci17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za
rodziców Helenę i Józefa Muc oraz
z rodziny Muc i ZuberPoniedziałek 10.06.2013 r.
Wspomnienie bł. Bogumiła, bpa
7.00 – Za
Tomasza Gorczycę,
rodziców z obu stron oraz
krewnych i znajomych7.00 – Za
Wiesława Płoszaj w 10. rocz- nicę śmierci18.00 – Za
córkę Teresę Depta w 6.rocznicę śmierci i
zięcia HenrykaWtorek 11.06.2013 r.
Wspomnienie św. Barnaby, Apostoła
7.00 – Za
Józefa Świtalskiego w 3.rocznicę śmierci oraz
rodziców Stani- sławę i Wacława7.00 – Za
Edwarda Bochenek w 7.rocznicę śmierci
18.00 – Za
Mariannę Kula w rocznicę urodzinŚroda 12.06. 2013 r.
Wspomnienie Józefa Czempiela i Emila Szramka, prez. i Tow., męcz.
7.00 – Za
Wacława Jakubiak w 2. rocz- nicę śmierci7.00 – Za
żonę Cecylię w 9. rocznicę śmierci18.00 – Za
Ryszarda MyślińskiegoCzwartek 13.05.2013 r.
Wspomnienie św. Antoniego z Pa- dwy, prez. i dK
7.00 – Przez wstawiennictwo MB Fatim- skiej w intencji czcicieli i ofiarodawców
16.30 – W intencji dzieci w 1. rocznicę przystąpienia do Stołu Pańskiego i w inten- cji ich rodziców
17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra- mentu, Nabożeństwo do MB Fatimskiej
18.00 – O Miłosierdzie Boże i łaski Mat- ki Najświętszej dla Andrzeja i Wandy Szy- mańskich od kuzyna Władysława
Piątek 14.06.2013 r.
Wspomnienie bł. Michała Kozala, bpa i męcz.
7.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzięko- waniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł.
Boże i zdrowie, w intencji Edwarda Kawki, Dariusza Skwary i Tomasza Adamus z oka- zji urodzin
7.00 – Do Bożej Opatrzności, z prośbą o zdrowie i bł. Boże w pracy duszpaster- skiej, w intencji ks. prob. Stanisława Jurasz- ka z okazji urodzin od parafian
Nr 23/926 Wiadomości Fary Św. Barbary
7
18.00 – Za
Edwarda Gruca w 1. rocz-nicę śmierci,
siostrę Kazimierę oraz
rodziców Jozefa i Bronisławę Nicpoń oraz
Józefa i Antoninę GrucaSobota 15.06.2013 r.
Wspomnienie bł. Jolanty, zak.
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi
7.00 – Za
Kazimierza Dominiczaka w 30 dni po śmierci14.00 – Ślub Rzymski – Zbigniew Wal- czak – Aneta Jędrzejczyk
18.00 – Za
Wojciecha Bukałę w 5.rocznicę śmierci
Niedziela 16.06.2013 r.
XI Niedziela Zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Przez wstawiennictwo bł. Jana Pawła II w intencji czcicieli
9.00 – Za
matkę Krystynę Aleksa w 2.rocznicę śmierci,
ojca Piotra,
dziad- ków Małgorzatę i Józefa Ditman oraz
ciocię Martę Kroker10.45 – Za
matkę Annę Jędrysiak w 35. rocznicę śmierci,
ojca Bronisła- wa,
ich córki Marię i Irenę,
syna Bronisława,
zięcia Eugeniusza oraz
z rodzin z obu stron
12.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł.
Boże i zdrowie na dalsze lata życia, w inten- cji Eugeniusza Rychlickiego z okazji jubile- uszu (Te Deum)
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za
Wiesławę Wróblewską w 1.rocznicę śmierci
Zredagowała: Helena Krais
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz ze złożeniem ofi ary najpóźniej
na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 23/926WPROWADZENIE DO LITURGII By być uznanym za proroka, potrzeba czegoś więcej niż pięknych i porywają- cych słów. Eliasz przekonał o swym pro- rockim powołaniu wdowę z pogańskiej Sarepty, wskrzeszając jej syna; Jezusa na- zwano „wielkim prorokiem” również po wskrzeszeniu – gdy przywrócił do życia młodzieńca z Nain. W momencie chrztu także my otrzymaliśmy udział w proroc- kiej misji. Aby ją wypełnić, nie musimy dokonywać wielkich cudów – wystarczy, że będziemy świadczyć o Bogu i Jego obecności w naszym życiu. Tam, gdzie jest prawdziwy prorok, z pewnością zrodzi się w ludzkich sercach wiara w Boga żywego.
(Wojciech Skóra MIC, „Oremus” czer- wiec 2007, s. 45)
KOLEKTA
Boże, źródło wszelkiego dobra, wysłu- chaj nasze pokorne prośby i spraw, abyśmy przez Ciebie natchnieni poznawali, co jest słuszne, i z Twoją pomocą to wypełniali.
Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa...
ZAPOWIEDZI
Sakramentalny związek małżeński pra- gną zawrzeć:
Daniel Laska, s. Ryszarda, zam. Cho- rzów
Angelika Kowalczyk, c. Tadeusza, zam.
Chorzów
Dariusz Jędryka, s. Adama, zam. Cho- rzów
Marta Rokicka, c. Władysława, zam.
Chorzów
Adam Pająk, s. Piotra, zam. Siemiano- wice Śląskie
Iwona Maślińska, c. Piotra, zam. Sie- mianowice Śląskie
Łukasz Kowalski, s. Krzysztofa, zam.
Chorzów
Anna Bil, c. Józefa, zam. Chorzów
Łukasz Grzelak, s. Marka, zam. Bytom Martyna Oździńska, c. Mirosława, zam.
Bytom
LITURGIA TYGODNIA
W poniedziałek – wspomnienie bł. Bo- gumiła, biskupa
We wtorek – wspomnienie św. Barnaby, Apostoła
W środę – wspomnienie bł. Józefa Czempiela i Emila Szramka, prezbitera i Towarzyszy, męczenników
W czwartek – wspomnienie św. Antonie- go z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła
W piątek – wspomnienie bł. Michała Kozala, biskupa i męczennika
W sobotę – wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy
ARCHIDIECEZJA
Dziś ma miejsce dzień skupienia dla pracowników służby zdrowia. Początek o godz. 16.00 przy kościele Niepokala- nego Poczęcia NMP w Katowicach.
W czwartek odbędzie się diecezjalna pielgrzymka chorych do Turzy Śląskiej.
Początek o godz. 9.00.
9 CZERWCA 2013 r.
– X NIEDZIELA ZWYKŁA
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 23/926 Wiadomości Fary Św. Barbary
9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
PARAFIA
Dzisiejsza kolekta jest przeznaczona na Wydział Teologiczny UŚ.
Zapraszamy na nieszpory, dziś o godz.
17.30.
W czwartek, 13 czerwca o godz. 16.30 Msza św. szkolna. O godz. 17.15 oka- zja do Adoracji Najświętszego Sakra- mentu oraz Nabożeństwo do Matki Bożej Fatimskiej.
W sobotę o godz. 6.30 odprawimy Go- dzinki o Niepokalanym Sercu Maryi.
Kolekta przyszłej niedzieli przeznaczo- na będzie na potrzeby naszej parafii.
Wszystkim parafianom i gościom ży- czymy błogosławionej niedzieli.
CHRZTY I ROCZKI
W niedzielę, 12 maja 2013 r.
sakrament Chrztu św. przyjęli:
1. Alicja Agnieszka Skutela 2. Kuba Krystian Dziacko 3. Filip Damian Tyda 4. Daniel Adam Lubowiecki W niedzielę, 12 maja 2013 r. bło- gosławieństwo z okazji 1. rocznicy urodzin przyjęli:
1. Zuzanna Kurzaj
2. Magdalena Skrzypczyk 3. Alicja Guck
ZMARLI
W maju 2013 r. odeszli do Pana:
1. Herbert Wranik, lat 68 2. Julian Sromek, lat 65 3. Józef Koterba, lat 79 4. Barbara Stanowska, lat 78 5. Marta Piszczek, lat 86 6. Jolanta Kocur, lat 52 7. Krystian Kempa, lat 52 8. Henryk Spychalski, lat 53 9. Janina Biniecka, lat 85 10. Marianna Wiaderny, lat 75 11. Irena Cogiel, lat 67
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…
STATYSTYKA PARAFIALNA
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 23/926ROK WIARY
DUCHOWOŚĆ PALLOTYŃSKA
To zawołanie zgromadzenia pallotynów. To mi- łość, na wzór miłości Chrystusa, jest dla każdego pallotyna motorem działania. Duchowość pallo- tyńska opiera się na idei św. Wincentego Pallottie- go, który mówił, że „powinniśmy być mistrzami w naśladowaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa”.
Duchowość pallotyńska to widzenie i naśladowa- nie Chrystusa w duchu. Wincenty Pallotti od mło- dości marzył o jednym: by doskonale naśladować Chrystusa w całym jego myśleniu i postępowa- niu. „Życie Jezusa Chrystusa niech będzie moim rozmyślaniem, moim studium i chwałą Kościoła we mnie”. Życie Chrystusa powinno stać się mo- delem każdego życia chrześcijańskiego, uważał Pallotti. Święty propagował koncentrowanie się wokół apostolstwa katolickiego, czyli powszech- nego. Wszystkie elementy duchowości pallotyń- skiej odnoszą się właśnie do powszechnego apo- stolstwa ludzi wierzących. Co szczególnie miał na myśli Wincenty Palotti? Po pierwsze: myślenie o Chrystusie i ciągłe pogłębianie tego myślenia.
„Im bardziej myśl o Chrystusie jest zgłębiana i uświadamiana, tym bardziej człowiek wzoruje się na Chrystusie i ogarnia go miłość Chrystusa”.
Po drugie pragnienie utożsamienia życia z życiem Jezusa, aby coraz bardziej chcieć tego, czego chciał Jezus i dążyć do tego, do czego On dążył.
„Wielu z nas nie osiąga niczego, bo niczego nie pragnie. Wielu osiąga mało, bo małe są ich pra- gnienia.” Naśladowanie Chrystusa wymaga rów- nież wczuwania się w życie Jezusa i stawiania so- bie pytań, co by On w danym przypadku pomyślał lub uczynił? „ Trzeba Chrystusa poznać, dostrze-
gając w Nim to, co przede wszystkim jest do naśla- dowania: odnoszenie wszystkiego do Boga Ojca, apostolstwo, prymat ducha i miłości, otwartość na Ducha Świętego, nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, wspólnotowość i uniwersalizm.” Je- zus cały czas podkreślał to, że cokolwiek posiada, otrzymał od Ojca i pragnie wypełniać jego wolę, oraz że nie żyje dla własnej chwały, ale dla chwa- ły Ojca. Palotti uczy nas, by kształtować w sobie dziecięcą ufność wobec Boga. Taka postawa to według niego przede wszystkim pokora, prostota, posłuszeństwo i radość. Pallotti chciał, aby prawo wielkodusznej i ofiarnej miłości rządziło każdym człowiekiem, ponieważ „człowiek, który poddaje się temu prawu, nie potrzebuje żadnych nakazów.
Miłość taka prowadzi do wierności i wytrwania.
Naśladować Chrystusa, to naśladować Go także w Jego wiernej miłości.” Ta wierność i wytrwa- łość, w doli i niedoli, niezależnie od trudności jakie spotykamy, należy do istoty pallotyńskiego życia i duchowości pallotyńskiej. Pallotyn to także człowiek modlitwy. To człowiek, który żyje i wy- rasta ze wspólnoty w której się znajduje i który oddaje tej wspólnocie „wszystkie siły i zdolności, swój czas, zdrowie, radości i smutki, prace i od- poczynek, pomysły i inicjatywy, swoją gotowość i dyspozycyjność, aby uczynić dla niej wszystko”.
Jak mówił Wincenty Palotti: „Aby efektywnie na- śladować Chrystusa, musimy nade wszystko po- siadać Jego ducha”. Duch Święty i prośba o Jego zstąpienie jest bardzo istotne w duchowości pallo- tyńskiej. Naśladowanie ducha Chrystusowego to przede wszystkim naśladowanie pragnień i moty- wów, jakimi się kierował Jezus w swoim postę- powaniu. Celem Stowarzyszenia jest „ożywianie wiary i rozpalanie miłości u wszystkich członków Ludu Bożego”, głównie przez głoszenie, że każdy członek Kościoła jest apostołem – powołanym do głoszenia Ewangelii słowem i czynem, oraz zjed- noczenie ich wysiłków w służbie apostolskiej mi- sji Kościoła. Patronką Stowarzyszenia i Zjedno- czenia jest Maryja, królowa Apostołów, która jest po swoim synu Jezusie Chrystusie najdoskonal- szym wzorem do naśladowania dla pallotynów.
Irena Książek ze strony ks. Józefa Przerzchalskiego: http://pierzchalski.ecclesia.org.
pl/index.php?page=03&id=03-01&t=59; www.pallotyni.pl, oraz: http://
pl.wikipedia.org/wiki/Pallotyni#Habit_pallotyn.C3.B3w
Caritas Christi urget nos – Miłość Chrystusa nas przynagla.
Habit pallotynów; ubiór duchowieństwa diecezji rzymskiej w XIX w.; podobny strój w kolorze białym nosi papież – obecnie papież Franciszek.
Nr 23/926 Wiadomości Fary Św. Barbary
11
To jedyne miejsce w Biblii, gdzie mowa jest o mieście Nain, i jedyna w Nowym Te- stamencie wzmianka o marach – gr. soros.
Nain leży 10 kilometrów na południowy wschód od Nazaretu, u stóp Małego Hebro- nu. Tam, w bezpośredniej bliskości miejskiej bramy, Jezus spotkał kondukt pogrzebowy.
Z okien domów w Nain, z każdego podwór- ka, z drogi, zewsząd, widać górę Tabor. Całe miasteczko swoim urbanistycznym układem jest niejako zwrócone ku niej. Dlatego nie spo- sób rozważać cudu wskrzeszenia młodzieńca, nie widząc „wierzchołka góry przemienienia”.
Był to pogrzeb młodego mężczyzny, zmarłego najprawdopodobniej kilka godzin wcześniej tego samego dnia. Tradycja ży- dowska zalecała jak najszybszy pogrzeb, jeszcze przed zachodem słońca, dopusz- czając nawet obmycie i namaszczanie ciała w dzień szabatu. Procesji pogrzebowej nie rozpoczynano jednak bez całkowitej pew- ności o zgonie. Ciało zmarłego kładziono na desce – marach, tak żeby wszyscy w czasie pogrzebu mogli je zobaczyć.
Rytualnego obmycia i namaszczenia doko- nywano zazwyczaj dopiero w komorze po- grzebowej. Czynności te wykonywało zwy- kle kilka osób. Po umyciu ciała ciepłą wodą następowało namaszczanie aromatycznymi maściami. Następnie ubierano zmarłego w szaty pogrzebowe z białego płótna, zszy- wane ze sobą. Między zwoje płótna wkłada- no mirrę połączoną z aloesem.
Jezus spotkał tłum żałobników podczas procesji na miejsce pogrzebu. Było ich
wielu, poruszonych tragiczną wiadomością o śmierci jedynego syna wdowy. Na ich wi- dok Jezus użalił się nad kobietą, prosząc:
„Nie płacz!”. Następnie, choć narażał się w ten sposób na nieczystość rytualną, pod- szedł i dotknął mar, czyli noszy do przeno- szenia zmarłych. Gestem tym potwierdził ogromne wzruszenie, jednocześnie budząc u żałobników zaskoczenie. Na słowa Chry- stusa: „Młodzieńcze, tobie mówię, wstań”, mężczyzna usiadł na marach, na których był wcześniej niesiony. Cudowne wskrzeszenie młodzieńca wywołało w uczestnikach po- grzebu strach i podziw.
A dla mnie, dzisiaj, co oznaczają słowa Je- zusa: „Tobie mówię wstań”?
To przypomnienie o moim powołaniu – do życia wiecznego. Wiem, że nie umrę śmier- cią wieczną. Wiem, że będę żył z Bogiem.
To nadaje sens mojemu życiu i moim działa- niom. Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, próżna byłaby nasza wiara. Tymczasem jed- nak Chrystus zmartwychwstał i przez to dał mi tę najpiękniejsza z pięknych: nadzieję ży- cia wiecznego.
Tobie mówię wstań! to także wołanie Boga w dzisiejszym pogrążonym w duchowym le- targu świecie. Powstań i zacznij działać już dziś, tak, jak potrafisz najlepiej. Ja ci pomo- gę. Tylko chciej, pozwól mi współpracować z tobą, a zobaczysz, że świat nie należy już do umarłych, ale do żywych, takich jak ty.
Mirosław Danch W artykule wykorzystałem homilię ks. Macieja Szczepaniaka „Mary”
dostępną w serwisie opoka.org.pl, a także fragment homilii ks. Wiesława Aleksandra Niewęgłowskiego „Oddany łup” także z serwisu opoka.org.pl
