ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 17/920 Rok XIX 28 kwietnia 2013 r.
V NIEDZIELA WIELKANOCNA
MARYJNY MIESIĄC – s. 4
MÓDL SIĘ I PRACUJ – s. 5
LITURGICZNY ELEMENTARZ – s. 10
NAMIOT SPOTKANIA – s. 11
Ewangelia: J 13, 31-33a. 34-35
„Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.
Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”.
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 17/920Z nadawaniem imienia spotykamy się także w Biblii. Określa ono osobę, jej nie- powtarzalność. Dlatego w rozumieniu Bi- blii pytanie o imię jest pytaniem o osobę, o jej egzystencję i siłę. Doświadczenia związane z noszeniem imienia przywołuje Biblia, by z ich pomocą uświadomić ludziom wielkość Boga, którego winni błogosławić, wychwalać i wielbić za codziennie doświadczaną Jego miłość. Do tych doświadczeń nawiązuje dru- gie przykazanie Boże: Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy.
Kreśli ono obraz właściwego stosunku czło- wieka do Boga, który ludziom w osobie Moj- żesza objawił swoje imię jako: „JESTEM, KTÓRYJESTEM”. Świadomość wielkości imienia Pana Boga sprawiła, że członko- wie narodu wybranego bali się wymawiać to imię uważając, że jest ono święte.
Cześć oddawania Bożemu imieniu jest wpisana w życie każdego chrześcijanina, który został ochrzczony w „imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Imieniem tym chrześci- janin rozpoczyna swoją modlitwę, a także
codzienne sprawy. W przypadku modlitwy za wstawiennictwem świętych także uży- wamy określonych ich imion, osób. Imiona są charakterystyczne. Podczas sakramentu chrztu zostaje nam nadane drugie imię. Czę- sto, niestety nie zawsze, rodzice długo zasta- nawiają się, które imię będzie odpowiednie, u boku którego świętego ta mała osóbka spędzi całe życie. Jako teoretycznie zdrowo myśląca osoba, nie mogę słuchać kiedy pol- skiemu dziecku zostaje nadane imię Shakira.
Puste, okropne, a może po babci?
Kończąc mój wywód o imionach polecam modlitwę, do św. Michała Archanioła. Ona przydaje się zawsze, a na wiosnę, kiedy kap- turki wychodzą z bram, myślę, że szczególnie:
Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i za- sadzkom złego ducha bądź naszą obroną.
Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.
Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks. Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie:
Bank Zachodni WBK 22 1090 2024 0000 0001 2004 5227,
e-mail: chorzow.barbara@katowice.archidiecezja.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
KTO PYTA, NIE BŁĄDZI
DLACZEGO BÓG PRZYWIĄZUJE ZNACZENIE DO IMIENIA?
W prawie wszystkich kulturach przywiązuje się ogromną wagę do imion. Prawie każde imię, posiada także drugą określającą je stronę: Sakura – kwiat wiśni, Alek- sandra – obrończyni mężów., itd. Jak nam wiadomo, z fi lmów, opowiadań, anegdotek, Indianie, gdy osiągnęli odpowiedni wiek, również otrzymywali imię. Odzwierciedlało ono najmocniejsze cechy bohatera: Bystra Woda, Walczący Kojot, Skacząca Wiewiór- ka. Współcześnie na koloniach, obozach, dzieci i młodzież także przechodzą „chrzest”
i otrzymują jakieś zabawne imię. Dlaczego imię ma dla nas tak wielkie znaczenie?
Nr 17/920 Wiadomości Fary Św. Barbary 3
Joanna Beretta Molla uro- dziła się w 1922 r. w Ma- gencie koło Mediolanu, jako dwunaste dziecko Alberta i Marii. Jej dom rodzinny pe- łen był miłości i wiary. W cza- sie studiów Joanna pracowała w szeregach Akcji Katolickiej i w Stowarzyszeniu Wincentego a Paulo. Głosiła katechezy dla dziewcząt. Troje jej rodzeństwa wybrało drogę zakonnego powołania i Joanna też miała taki zamiar, ale ostatecznie została le- karzem. Po uzyskaniu dyplomu chirurga otwo- rzyła klinikę medyczną w koło Magenty i zrobiła specjalizację z pediatrii. W 1951 r. po raz pierw- szy przypadkowo spotkała inżyniera Piotra Mol- lę. 3 lata później wzięli ślub. Od tego czasu byli nierozłączni. Chodzili po górach, jeździli na nar- ty, chodzili na koncerty i do teatru. Joanna była elegancką i zadbaną kobietą. Umiała prowadzić samochód, co w tamtych czasach nie było częste wśród kobiet. Państwo Molla chcieli mieć dużo dzieci. Rok po ślubie, w 1956 r., urodził się Pier- luigi, w 1957 r. Maria Zita, a 2 lata później Lau- ra. W 1962 r. miało urodzić się kolejne dziec- ko. We wrześniu 1961 r., pod koniec drugiego miesiąca ciąży, okazało się, że w macicy Joanny rozwinął się włókniak, który zagrażał rozwijają- cemu się płodowi i życiu matki. Joanna wiedząc o zagrożeniu nie dokonała aborcji i 21.04.1962 r. urodziła zdrową, piękną córeczkę. Sama ty- dzień później, tj. 28.04 zmarła, mając niecałe 40 lat. Oddała swoje życie za dziecko, by mo- gło się bezpiecznie urodzić. Mąż po jej śmierci powiedział: „Aby zrozumieć jej decyzję, trzeba pamiętać o jej głębokim przeświadczeniu – jako matki i jako lekarza – że dziecko, które w sobie nosiła, było istotą, która miała takie same prawa, jak pozostałe dzieci, chociaż od jego poczęcia upłynęły zaledwie dwa miesiące”. Jan Paweł II kanonizował ją 16.05.2004 r. Na uroczystej Mszy św. byli obecni m.in. mąż i najmłodsza córka – Joanna Emanuela.
I. Książek; www.brewiarz.katolik.pl
NA DOBRY POCZĄTEK
ŻYCIE ZA ŻYCIE Słowo Boże
na każdy dzień
Niedziela 28 IV
Dz 14,21-27
Ps 145
Ap 21,1-5a
J 13,31-33a.34-35 Poniedziałek 29 IV
1J 1,5-2,2
Ps 103
Mt 11,25-30 Wtorek 30 IV
Dz 14,19-28
Ps 145
J 14,27-31a Środa 1 V
Dz 15,1-6
Ps 122
J 15,1-8 Czwartek 2 V
Dz 15,7-21
Ps 96
J 15,9-11 Piątek 3 V
Ap 11,19a;12,1.3- -6a.10ab
Ps: Jdt 13,18-20
Kol 1,12-16
J 19,25-27 Sobota 4 V
Dz 16,1-10
Ps 100
J 15,18-21
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 17/920ROK WIARY
MÓDL SIĘ I PRACUJ
Zakon Świętego Benedykta (Ordo Sancti Benedicti – OSB) jest najstarszym zako- nem monastycznym w Kościele zachod- nim. Św. Benedykt z Nursji założył go w VI w., opracowując swą słynną Regułę, która szybko upowszechniła się w Europie, jako podstawa życia monastycznego. Mówiąc o benedyktyńskiej duchowości najczęściej powtarzamy „Ora et labora” a więc – módl się i pracuj oraz wspominamy „benedyk- tyńską pracę” – jako określenie czynności żmudnych, drobiazgowych i wymagających wielkiego wysiłku.
Hasłem przewodnim benedyktynów jest:
„Ordo et Pax!” (Ład i Pokój). Wprowadza- ne są poprzez pokorę na wzór Chrystusa przez posłuszeństwo, harmonię modlitwy i pracy. Stąd przypisane św. Benedyktowi – po kilkuset latach takiego życia braci – słynne: „Ora et labora!” Znaczące jest rów- nież inne zawołanie Benedykta, często wy- stępujące w zakończeniu benedyktyńskich listów i dokumentów w formie pięciu liter:
U + I + O + G + D! Ut In Omnibus Glori- ficetur Deus – Aby we wszystkim Bóg był uwielbiony! (RB 57, por. 1P 4,11)
W kończącym Regułę św. Benedykta 72 rozdziale, zawarł święty rodzaj testamentu, wskazań, jakimi winni kierować się jego uczniowie:
W okazywaniu czci wzajemnie się wy- przedzajcie.
Z największą cierpliwością znoście wszelkie biedy – czy to fizyczne, czy moralne.
Na wyścigi okazujcie sobie posłuszeń- stwo.
Niech nikt z was nie stara się o to, co korzystne dla niego, lecz niech myśli o drugim.
Okazujcie sobie czystą miłość braterską.
Bojaźń Boża w was – niech będzie pełna miłości.
Serdecznie kochajcie waszego opata:
szczerze i z pokorą.
Niech nic wam nie będzie droższe nad Chrystusa, byśmy wszyscy razem zosta- li doprowadzeni przez Niego do życia wiecznego.
„Charakterystycznym rysem duchowości benedyktyńskiej jest całościowe podejście do życia. Nie koncentruje się ona jedynie na ćwiczeniach duchowych, takich jak np.
asceza, czy określonych modlitwach, ale obejmuje całego człowieka z jego codzien- nymi obowiązkami i zwykłymi czynnościa- mi oraz, co jest bardzo istotne, jego relacja- mi z innymi ludźmi. Zasadnicze hasło św.
Benedykta „Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony” wyrasta ze świadomości życia w obecności Bożej. Św. Benedykt pragnął nadać życiu człowieka właściwy porządek, proporcje i harmonię”. – czytamy w zapro- szeniu na rekolekcje „Duchowość benedyk- tyńska dla świeckich”, prowadzone przez mnichów w wielu klasztorach. Bo, rzeczy- wiście, choć stworzona dla mnichów, Regu- ła św. Benedykta dla wszystkich ludzi rów- nież może stać się drogowskazem w życiu, nauczyć nas postępowania w świecie, sto- sunku do pracy, do przełożonych, rodziny.
Bardzo jasno pokazuje, co należy stawiać na pierwszym miejscu, uczy przede wszyst- kim miłości i otwartości. MW
Każdy człowiek jest niepowtarzalny – nic więc dziwnego, że każdy z
nas nieco inaczej przeżywa swoją wiarę, swoje dążenie do świętości. W
tej drodze szlaki przetarło nam wielu świętych, z których przykładu
możemy korzystać. Jako pierwszy przykład „wiary w praktyce” chcemy
przedstawić duchowość benedyktyńską.
Nr 17/920 Wiadomości Fary Św. Barbary 5
Większość mariologów twierdzi, że Na- bożeństwo Majowe narodziło się w XVIII wieku. Jego rodowód jest jednak znacznie wcześniejszy. Gromadzenie się i śpiewanie pieśni na cześć Matki Bożej było znane już w latach 430-450. Wielkim orędownikiem takiej formy modlitwy był św. Cyryl Alek- sandryjski. Nieco później miesiąc ku czci Maryi święcono w Ziemi Świętej, w Syrii i Grecji. W Kościele zachodnim w I tysiącle- ciu maj jako miesiąc Maryi święcono raczej sporadycznie. Dopiero na przełomie XIII i XIV w. powstała ponownie myśl, aby „ten miesiąc poświęcić Tej prawdziwej Królowej Wiosny – Maryi”. Pierwszym, który rzucił tę myśl, był król hiszpański Alfons X. Władca ów zapraszał do udziału w Nabożeństwach Majowych, sam często brał w nich udział i swoim poddanym zalecał gromadzenie się w porze wieczornej na modlitwy wokół figur Matki Bożej. W XVI w. nabożeństwo to pro- pagował św. Filip Nereusz, a w wieku XVII zaczęli je odprawiać włoscy dominikanie.
W następnym stuleciu Nabożeństwo Majowe objęło swym zasięgiem coraz większe obsza- ry. Największym apostołem Nabożeństwa Majowego w XVIII w. był włoski jezuita o.
Alfons Muzzarelli, którego oficjalnie uważa się za twórcę tej formy kultu maryjnego. On to bowiem całe swoje życie poświęcił pro- pagowaniu tego nabożeństwa. Z Kolegium Rzymskiego Ojców Jezuitów zwyczaj prak- tykowania Nabożeństwa Majowego przejęły szkoły zakonne w innych krajach, a w 1814 r. papież Pius VII nadał mu ostateczną i cał- kowitą aprobatę kościelną, zaznaczając, że
„należy upowszechniać je i odtąd staje się ono powszechne w całej Europie, a wkrótce na całym świecie”. W Polsce Nabożeństwo
Majowe publicznie zostało zaprowadzone po raz pierwszy w 1837 roku w kościele św.
Krzyża w Warszawie, nieco potem w Kra- kowie, na Jasnej Górze i w kilku innych ko- ściołach. W niespełna 30 lat rozszerzyło się po całej polskiej ziemi. Dziś nie ma świątyni katolickiej, gdzie by nie było odprawiane.
W 1859 roku Papież bł. Pius IX przypisał do Nabożeństwa Majowego – na które składa się Litania Loretańska do Najświętszej Ma- ryi Panny, nauka kapłana oraz błogosławień- stwo Najświętszym Sakramentem – liczne odpusty. Litania Loretańska, która jest głów- ną częścią nabożeństw majowych, powstała prawdopodobnie już w XII w. we Francji.
Zebrane wezwania sławiące Maryję Pannę zatwierdził 11 czerwca 1587 r. papież Syk- stus V. Swoją nazwę zawdzięcza włoskiej miejscowości Loretto, gdzie była niezwykle popularna. Ponieważ często modlący się do- dawali do niej własne wezwania, w 1631 r.
Święta Kongregacja Obrzędów zakazała do- konywania w tekście samowolnych zmian.
Nowe wezwania posiadały aprobatę Kościo- ła i wynikały z rozwoju Mariologii. W Pol- sce jest o jedno wezwanie więcej. W okresie międzywojennym, po zatwierdzeniu przez Stolicę Apostolską uroczystości Najświęt- szej Maryi Panny Królowej Polski, za zgodą papieża Piusa XI, do Litanii dołączono we- zwanie „Królowo Polski”.
Nabożeństwo Majowe jest cenne dla wszystkich, ale szczególnie dla grzeszni- ków i dusz prowadzących życie wewnętrz- ne. Pierwsi mają możność otrzymania wiel- kiego miłosierdzia Bożego, drudzy – postą- pienia w miłości i zjednoczeniu z Bogiem i Najświętszą Maryją Panną.
Red.
NABOŻEŃSTWO MAJOWE
MARYJNY MIESIĄC
Każdego roku w maju w kościołach, a także przy krzyżach i kapliczkach
przydrożnych rozbrzmiewają przepiękne pieśni maryjne. Tą piękną formą
czci wobec Matki Najświętszej są Nabożeństwa Majowe.
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 17/920INTENCJE MSZALNE
Sobota 27.04.2013 r.
Dzień powszedni
18.00 – Za Wacława Jończyk w 1. rocz- nicę śmierci
Niedziela 28.04.2013 r.
V NIEDZIELA WIELKANOCNA 7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Za ks. Jozefa Katrynioka od pa- rafian
9.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzięko- waniem za otrzymane łaski, z prośbą o Boże bł. i zdrowie na dalsze lata życia, w intencji Lidii z okazji urodzin (Te Deum)
10.45 – Za rodziców Agnieszkę i Eryka Komander, brata Henryka oraz
rodziców i rodzeństwo z obu stron 10.45 – Za męża Edwarda Hartman oraz rodziców Zofię i Henryka Hart- man
12.00 – Do Bożej Opatrzności, z po- dziękowaniem za otrzymane łaski z prośbą o Boże bł. i zdrowie na dalsze lata wspól- nego życia, w intencji Teresy i Andrzeja Milewskich z okazji 20. rocznicy ślubu (Te Deum)
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Anielę i Teodora Bań- czyk, krewnych z rodziny Pyka, Bań- czyk i Bartoszek oraz za dusze opuszczone
Poniedziałek 29.04.2013 r.
Święto Św. Katarzyny
Sieneńskiej, dz. i dK., patronki Europy
7.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzięko- waniem za otrzymane łaski z prośbą o Boże bł. i zdrowie, w intencji Sonii Roncoszek z okazji urodzin
7.00 – Za Tadeusza, Leokadię i Jana Krzywosz, Stefanię i Floriana oraz
z rodziny Hałacz
18.00 – Za Wiesława Gralak na pa- miątkę 82. rocznicy urodzin i w 4. rocznicę śmierci o radość życia wiecznego od żony i wnuków z rodzinami
Wtorek 30.04.2013 r.
Dzień powszedni
7.00 – Za Dorotę Hupert od Elżbiety z córkami
7.00 – W intencji Eugeniusza Kałuża z ro- dziną o zdrowie i Boże błogosławieństwo oraz rodziców, dziadków i wujostwo
18.00 – Do Bożej Opatrzności, z po- dziękowaniem za otrzymane łaski z prośbą o Boże bł. i zdrowie na dalsze lata wspólne- go życia, w intencji Marioli i Andrzeja Kel- ner z okazji 25. rocznicy ślubu (Te Deum) oraz o bł. Boże dla dzieci
Środa 1.05.2013 r.
Święto Św. Józefa, Rzemieślnika 7.00 – Za Urszulę Kurda w 1. roczni- cę śmierci oraz rodziców Ernę i Pawła Kurda
7.00 – Wolna intencja
17.30 – Nabożeństwo Majowe
18.00 – Za Tomasza Gorczycę oraz
rodziców z obu stron Czwartek 2.05.2013 r.
Wspomnienie św. Atanazego, bpa i dK
7.00 – O powołania kapłańskie, zakonne i misyjne
17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra- mentu
17.30 – Nabożeństwo Majowe
18.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i cierpliwość na czas rehabilita- cji, w intencji Zygmunta Mozgola z okazji imienin
Nr 17/920 Wiadomości Fary Św. Barbary 7 Piątek 3.05.2013 r.
UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓLOWEJ POLSKI, głównej patronki Polski
6.30 – Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Do Najświętszego Serca Pana Je- zusa w intencji czcicieli
9.00 – Msza św. w intencji Ojczyzny 10.45 – Wolna intencja
12.00 – Za Herberta Wranik w miesiąc po śmierci i żonę Helenę
17.30 – Nabożeństwo Majowe
18.00 – Za Michała Janiurka od rodzi- ców i sióstr z rodzinami
Sobota 4.05.2013 r.
Wspomnienie św. Floriana, męcz., patrona archidiecezji
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi
7.00 – Przez wstawiennictwo Niepokala- nego Serca Maryi o nawrócenie grzeszni- ków
7.00 – Za rodziców Karola i Marię Trinczek
17.30 – Nabożeństwo Majowe
18.00 – Za Jana Gajek w rocznicę uro- dzin
Niedziela 5.05.2013 r.
VI NIEDZIELA WIELKANOCNA 7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Wolna intencja 9.00 – Wolna intencja
10.30 – Msza św. w intencji dzieci przy- stępujących do I Komunii Świętej
12.00 – Za Jana Korytko od lokatorów z ul. 3 Maja 113
16.30 – Nabożeństwo Majowe
18.00 – Za Marię Krężołek w rocznicę urodzin
Zredagowała: Helena Krais
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz ze złożeniem ofi ary najpóźniej
na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 17/920WPROWADZENIE DO LITURGII Świętowanie Wielkanocy jest nie tylko celebracją zmartwychwstania Chrystusa, ale także zapowiedzią i obietnicą ostatecz- nego triumfu królestwa Bożego na koń- cu czasów. Jest to jednocześnie obietnica spełnienia naszych najgłębszych tęsknot za miłością i trwałym szczęściem. Jesteśmy zaproszeni do tego, by już tu, na ziemi, za- cząć wchodzić w tę rzeczywistość. Każda Eucharystia jest objawieniem darmowej i nieskończonej miłości Boga. Możemy ją przyjąć i pozwolić, by przemieniała nas ona wewnętrznie i czyniła coraz bardziej podobnymi do Chrystusa.
(Ks. Maciej Zachara MIC, „Oremus”
Okres Wielkanocny 2004, s. 117) KOLEKTA
Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczy- niłeś nas swoimi przybranymi dziećmi, wejrzyj łaskawie na wierzących w Chry- stusa i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa…
LITURGIA TYGODNIA
W poniedziałek – ŚWIĘTO ŚW. KA- TARZYNY SIENEŃSKIEJ, dziewicy i doktora Kościoła, patronki Europy
We wtorek – wspomnienie dowolne św.
Piusa V, papieża
W środę – ŚWIĘTO ŚW. JÓZEFA, RZEMIEŚLNIKA
W czwartek – wspomnienie św. Atana- zego, biskupa i doktora Kościoła
W piątek – UROCZYSTOŚĆ NAJ- ŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY, KRÓ- LOWEJ POLSKI, głównej patronki Polski
W sobota – wspomnienie św. Floriana, męczennika, patrona archidiecezji
W niedzielę – VI NIEDZIELA WIEL- KANOCNA
KOŚCIÓŁ
W poniedziałek obchodzimy Dzień Mę- czeństwa Duchowieństwa Polskiego.
W środę przypada święto św. Józefa Rzemieślnika. Jest to dzień modlitw w intencji bezrobotnych.
PARAFIA
Dzisiejsza kolekta jest przeznaczona na potrzeby naszej parafii.
Zapraszamy na nieszpory niedzielne o godz. 17.30.
W środę rozpoczynamy miesiąc maj.
Zapraszamy na Nabożeństwa Majowe codziennie, o godz. 17.30.
W tym tygodniu przypada: I czwartek, I piątek i I sobota miesiąca.
W czwartek modlimy się o nowe powo- łania kapłańskie, zakonne oraz misyj- ne. O godz. 7.00 odprawimy Mszę św.
w tej intencji. O godz. 16.30 Msza św.
szkolna. Okazja do Adoracji Najświęt- szego Sakramentu również w czwartek, o godz. 17.00.
28 KWIETNIA 2013 r.
– V NIEDZIELA WIELKANOCNA
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 17/920 Wiadomości Fary Św. Barbary 9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
W I piątek o godz. 6.30 odprawimy Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa. O godz. 7.00 Msza św. do Najświętszego Serca Pana Jezusa w in- tencji czcicieli.
W I sobotę o godz. 6.30 odprawimy Go- dzinki o Niepokalanym Poczęciu Naj- świętszej Maryi Panny.
W czwartek, 2 maja w Miejskim Domu Kultury w Chorzowie Batorym o godz. 17.00 odbędzie się uroczysty koncert z okazji rocznicy uchwale- nia Konstytucji 3 Maja. Wystąpi nasz chór parafialny pod dyrekcją Andrze- ja Kostrzewy oraz gościnnie chór z Francji.
Chóry te zaśpiewają również w piątek, 3 maja o godz. 9.00 w naszym kościele, podczas uroczystej Mszy św. w intencji Ojczyzny z udziałem władz miasta.
Porządek Mszy św. w piątek, 3 maja jak w każdą niedzielę.
W przyszłą niedzielę, 5 maja o godz.
10.30 zostanie odprawiona Msza św.
w intencji dzieci, przystępujących do I Komunii św. Na Nabożeństwo Ma- jowe zapraszamy w tym dniu o godz.
16.30.
W przyszłą niedzielę, 5 maja po Mszy św. o godz. 9 spotkanie III Zakonu św.
Franciszka w salce na probostwie.
Chorych odwiedzimy w sobotę, 11 maja. Prosimy ich zgłaszać w kance- larii.
W następną niedzielę, 12 maja o godz.
10.45 odbędzie się wczesna Komunia św. Nabożeństwo Majowe odprawimy w tym dniu o godz. 17.00.
Także w niedzielę, 12 maja o godz.
12.00 odprawimy Mszę św. z udzie- laniem sakramentu Chrztu św. oraz błogosławieństwem rocznych dzieci.
Nauki dla rodziców i chrzestnych odbę- dą się w sobotę, 11 maja o godz. 17.00 w kościele.
16 maja o godz. 18.00 zostanie od- prawiona Msza św. w czasie której III klasy gimnazjum przyjmą Sakrament Bierzmowania.
Kolekta przyszłej niedzieli przeznaczo- na będzie na potrzeby naszej parafii.
Wszystkim parafianom i gościom ży- czymy błogosławionej niedzieli.
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 17/920Tym wszystkim zawiłościom pragniemy poświęcić kolejny cykl artykułów, które ukazywać się będą sukcesywnie w następ- nych numerach. Postawy, gesty, konkretne czynności wykonywane w czasie liturgii – to wszystko ma znaczenie, spełniać będzie jednak swoją rolę jeżeli pójdzie w parze ze zrozumieniem.
A zatem „liturgia” bo od tego trzeba zacząć – z greki to „działanie na rzecz ludu”, „czyn społeczny”. Z czasem jed- nak słowo to rozwinęło się – owszem używane w odniesieniu do działania społecznego, ale tylko już w przestrzeni religijności. Liturgią zaczęto więc na- zywać ceremonie, w których człowiek, grupa ludzi, czy w końcu cała społecz- ność zwracała się ku bóstwu.
Jako chrześcijanie używamy określe- nia liturgia najczęściej mówiąc o Mszy Świętej, odnosi się ono jednak również do sprawowania innych sakramentów, celebrowania roku liturgicznego itd.
Można powiedzieć, że liturgia w naszym życiu jest wspólnym wołaniem wobec Boga. To porównanie powinno być wy- starczająco czytelne. Jakie wołanie jest wyraźniejsze, a przez to i piękniejsze i milsze Bogu? Kiedy każdy woła po swojemu, jak sam uzna, czy też kiedy wołamy jednym głosem?
To co wydawać by się mogło jest nam
„narzucone” przez liturgię – to sprawy
o wiele mniej skomplikowane, aniżeli to widzimy. Człowiek to jedność ciała i duszy – życie fizyczne ale i to ducho- we. Nasze gesty, postawy, czy nawet sło- wa wypowiadane w czasie liturgii mają zatem wyrażać to coś co jest zawarte w nas – przez znak zostać pokazane na zewnątrz.
Niech zatem te nasze wspólnie rozwa- żania o kształcie świętej liturgii przy- służą się większemu zrozumieniu i bar- dziej świadomemu jej przeżywaniu – to w końcu droga, ku temu, by wspólnym głosem w sposób piękny i czytelny od- dawać Bogu chwałę.
Ks. Michał Harnasz
ELEMENTARZ LITURGICZNY
ZROZUMIEĆ LITURGIĘ
Złożone ręce, przyklęknięcie na jedno kolano, klęczenie na obu ko-
lanach, pochylona głowa, postawa siedząca, stojąca, dzwonek raz, gong
trzy… Tyle tego ma miejsce w czasie Mszy Świętej, że trudno się w tym
wszystkim połapać, a tym bardziej wszystko to naprawdę rozumieć. Czy
jest to zatem aby na pewno potrzebne? Czemu w liturgii wszystko wydaje
się takie sztywne i nie ma w tym więcej swobody dla nas?
Nr 17/920 Wiadomości Fary Św. Barbary 11
NAMIOT SPOTKANIA
Światło – jeden z najbardziej tajemni- czych obiektów fizycznych, z jakimi ma doczynienia nauka.
O świetle napisano mnóstwo publikacji naukowych. Naturę światła próbowali zgłę- bić najwybitniejsi uczeni m.in.: Maxwell, Dirac, czy najbardziej znany fizyk wszech- czasów Albert Einstein. Bezskutecznie.
Istota światła do tej pory stanowi nierozwi- kłaną zagadkę.
Z drugiej strony – światło to coś oczywi- stego, coś z czym stykamy się na codzień, bez czego nie ma życia.
Wystarczy popatrzeć na siebie, gdy dzień jest mglisty i deszczowy, a potem porównać swoje odczucia w ciepły, słoneczny, bez- chmurny poranek.
W cytowanym fragmencie z Ewangelii wg św. Jana, Pan Jezus mówi wprost „Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności”. Co to oznacza?
Co słowa Mistrza z Nazaretu oznaczają konkretnie, w tej chwili dla mnie?
Bez światła mój wzrok na nic się nie przydaje. Bez światła nie zobaczę kolo- rów. Bez światła daleko nie dojdę. O tym, jak ważne jest światło wiedzą bardzo do- brze górnicy. W nieprzeniknionych ciem- nościach otchłani kopalni posiadanie przy sobie źródła światła jest po prostu być, albo nie być.
Kto wierzy w Jezusa nie pozostaje w ciemności. Oświetlony nadprzyrodzo- nym światłem Bożego Słowa może i powi- nien pewnie i radośnie iść w świat, i sam także być także światłem dla tego świata;
aby ludzie widzieli nasze dobre uczynki i chwalili Ojca, który jest w niebie (por. Mt 5, 14-16).
Nieśmiertelny blasku Ojca, W Tobie źródło jest jasności, Światłem jesteś, stwarzasz światło, Dniu, co dniem obdarzasz ziemię;
Zniż się ku nam, Słońce prawdy, Które świecisz nad wiekami, I napełnij nasze serca
Blaskiem Ducha Najświętszego Niech ten dzień z weselem płynie, Ranek niech skromnością świeci, A południe płonie wiarą, Aby duch nie doznał zmroku Amen.
Mirosław Danch
*) Lux Mundi – (łac.) Światło Świata
LUX MUNDI*
Jezus tak wołał: Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz
w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie po-
słał. Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy,
nie pozostawał w ciemności. (J 12,44-46)
12
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 17/920WEJŚCIE
169
Otrzyjcie już łzy, płaczący, żale z serca wyzujcie. * Wszyscy w Chrystusa wierzący, weselcie się, radujcie. * Bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie. * Alleluja, alleluja. Niechaj zabrzmi: Alleluja. Darmo kamień wagi wielkiej wrodzy na grób wtoczyli. * Dar- mo dla pewności wszelkiej zbrojnej straży użyli. * Na nic pie- częć, straż i skała nad grobem Pana się zdała. * Alleluja… PSALM RESPONSORYJNY Będę Cię sławił, Boże mój i Królu. OFIAROWANIE170
Pan zmartwychwstał i jest z nami. Alleluja, allelu- ja. * Głośmy razem z aniołami: Alleluja, alleluja. * Triumfuje Boży Syn. Alleluja, alleluja. * Nieba śpiew podejmij, ziemio. Alleluja, alleluja. Darem zbawczej swej miłości. Alleluja, alleluja. * Zburzył wszel- ki mur wrogości. Alleluja, alleluja. * Chrystus Pan pokonał śmierć. Alleluja, alleluja. * I otworzył nam niebiosa. Alleluja, alleluja. KOMUNIA ŚW.292
Zbliżam się w pokorze i niskości * Wielbię Twój majestat skryty w Hostii tej. * Tobie dziś w ofierze serce daję swe. * O, utwierdzaj w wierze, Jezu, dzieci Twe. Mylą się, o, Boże, w Tobie wzrok i smak. * Kto się im podda- je, temu wiary brak. * Ja jedynie wierzyć Twej nauce chcę, * Że w postaci Chleba utaiłeś się.Jak niewierny Tomasz, Twych nie szukam ran, * Lecz wyzna- ję z wiarą, żeś mój Bóg i Pan. * Pomóż wierze mojej, Jezu, łaską swą. * Ożyw mą nadzieję, rozpal miłość mą. Ty, coś upamiętnił śmierci Bożej czas, * Chlebie Żywy, ży- ciem swym darzący nas, * Spraw, bym dla swej duszy życie z Ciebie brał. * Bym nad wszelką słodycz Ciebie poznać chciał. DZIĘKCZYNIENIE
