ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 9/912 Rok XIX 3 marzec 2013 r.
III NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
TRZY ŁYKI DUCHOWEJ PRAKTYKI. MODLITWA – s. 4
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE – s. 5
NAMIOT SPOTKANIA – s. 10
WIARA I GÓRY – s. 11
Ewangelia: Łk 13,1-9
„Pewien człowiek miał drzewo fi gowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie fi gowym, a nie znajduję.
Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia? Lecz on mu odpowiedział: Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc.
A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć”.
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 9/912Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks. Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie:
Bank Zachodni WBK 22 1090 2024 0000 0001 2004 5227,
e-mail: chorzow.barbara@katowice.archidiecezja.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
KTO PYTA, NIE BŁĄDZI
Dopadł w końcu i mnie. Wirus umy- słowego dołu. Melancholia. Pisanie ar- tykułów mi średnio wychodzi, nauka w ogóle. Zaciera się granica między udzielaniem pomocy, obowiązkami, a wykorzystywaniem. Tyle się dzieje.
Na świecie, w życiu. Zdarza się, że drob- nostka staje się kroplą, która przelewa czarę goryczy. Może to przesilenie…
Może to uporczywe pragnienie wiosny.
Może depresja. Co kto woli.
Wytarte frazesy w stylu „weź się w garść” lub „inni mają gorzej” nie poma- gają. Pomaga tylko skupienie i modlitwa.
„Nie możemy godzić się na słabość”. Je- steśmy mocni duchem, poradzimy więc sobie i z depresją, i z przepracowaniem, i z lenistwem i z nieustannym pragnieniem faszerowania się czekoladą w celu podnie- sienia samopoczucia.
Rozejrzyj się – słyszę. Wspaniała ko- chająca rodzina, cudowna mama, plany na przyszłość, męcząca, ale zabawna pra- ca, z miłością podawana kawa, uśmiech, chomik w akwarium, róże w wazonie…
Nie możemy godzić się na słabość, nie możemy, powtarzam jak mantrę. I za- czynam widzieć. Jeszcze niewyraźnie, jak
przez mgłę. Wiem, że mam trudności.
Ale wiem, że mam także stałe rzeczy, za które mogę dziękować zawsze. Nawet podczas kłopotów rodzinnych, finanso- wych, zdrowotnych, posiadam stałe punk- ty odniesienia.
Siłę okazujemy nie wtedy, gdy dosta- jemy pracę, zdobywamy kolejny tytuł, decydujemy się na dziecko… wielką siłę okazujemy wtedy, gdy dziękujemy Bogu za to co mamy, mając niewiele.
Jak dziękować, gdy wokół tyle smutku, tyle przeciwności losu. Po prostu. Skup się. Szukaj ratunku w modlitwie i w otrzy- manym od ludzi wsparciu, słowem, ge- stem. Dziękuj uśmiechem, słowem, po- darunkiem, Eucharystią, Adoracją i wiarą w lepsze jutro.
Doktor House stwierdził kiedyś, że tego typu doły to coś normalnego o tej porze roku. Oby miał rację i oby to się skończyło wraz z przedwiośniem. A do tego czasu, dziękuję wam wszystkim, za to, że jeszcze mnie czytacie.
Aleksandra Sorotowicz
JAK DZIĘKOWAĆ?
„Promień światła niechaj pada w serca i prześwietla mroki pokoleń.
Strumień mocy niech przenika słabości. Nie możemy godzić się na słabość.”
Jan Paweł II
Nr 9/912 Wiadomości Fary Św. Barbary 3
Olegariusz urodził się w 1060 r.
w zamożnej rodzinie w Barcelonie.
W wieku 35 lat został przełożonym kanoników w Barcelonie i w Sant Adria de Besós, a po kilku latach tak- że opatem augustiańskiego klasztoru św. Rufusa w Awinionie. Wstąpił także do konfraterni San Pedro de la Portella. Hrabia Barcelony mianował go w 1116 biskupem tego miasta.
Olegariusz był gorliwym reformatorem. Uczestniczył w synodach w Tuluzie, Reims, pierwszym laterań- skim, w Narbonne i Clermont. Angażował się także we wprowadzanie w życie augustyniańskiej reformy klasztorów w Katalonii – w latach 20-tych XII w.
przekształcił klasztor św. Eulalii na wspólnotę ka- noników augustiańskich. W 1118 r. Olegariusz, jako biskup Barcelony, został mianowany także biskupem Tarragony. Czekało go trudne zadanie odbudowy Ko- ścioła w tym regionie po odzyskaniu go z rąk Mau- rów. Mając 64 lata udał się z pielgrzymką do Ziemi Świętej, ale z powodu troski o swą nową diecezję skrócił pobyt w Antiochii. Pomiędzy 1126 a 1130 rokiem bardzo aktywnie zajął się odbudową miasta, a zwłaszcza kościołów. Ściągał nowych mieszkańców i rycerzy, którzy mieliby bronić miasta w przyszło- ści. Lata 1126–1127 to czas wysiłków zmierzających do zorganizowania drugiej krucjaty. Wynagrodził Wilhelmowi V straty związane z wysłaniem jego ry- cerzy do Barcelony w latach 1124–1125 i doprowadził do zgody między Wilhelmem a jego synem, Bernar- dem IV, w ten sposób wzmacniając sojusz przeciw- ko piratom Almoravida. W marcu 1129 r. przekazał swoje świeckie uprawnienia Robertowi Bordetowi, czyniąc go księciem Tarragony. Sam wrócił do tro- ski o odnowę metropolii. Synod w Narbonne (1129) zatwierdził istnienie archifraterni, którą założył rok wcześniej Olegariusz; miała ona na celu odbudowę Kościoła w Tarragonie. Członkowie archifraterni, du- chowni i świeccy, zamożni i ubodzy, składali ofiary pieniężne, które przeznaczane były na archidiecezję tarragońską. Olegariusz zmarł 6 marca 1137 r. Gro- bowiec biskupa znajduje się w katedrze w Barcelonie.
Irena Książek, opr. na podst.: www.brewiarz.katolik.pl.
NA DOBRY POCZĄTEK
BISKUP REFORMATOR
Słowo Boże na każdy
dzień
Niedziela 3 III
Wj 3,1-8a.13-15
Ps 103
1 Kor 10,1-6.10-12
Łk 13,1-9 Poniedziałek 4 III
Syr 51,13-20 (Flp 3,8-14)
Ps 16
J 15,9-17 Wtorek 5 III
Dn 3,25.34-43
Ps 25
Mt 18,21-35 Środa 6 III
Pwt 4,1.5-9
Ps 147
Mt 5,17-19 Czwartek 7 III
Jr 7,23-28
Ps 95
Łk 11,14-23 Piątek 8 III
Oz 14,2-10
Ps 81
Mk 12,28b-34 Sobota 9 III
Oz 6,1-6
Ps 51
Łk 18,9-14
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 9/912WIELKOPOSTNA POBOŻNOŚĆ
2. Modlitwa
Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swojej izdebki, zamknij drzwi i módl sie do Ojca twojego, który jest w ukryciu. A Oj- ciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
(Mt 6,6)
Modlitwa, to moja rozmowa z Bogiem.
Rozmawiam często z wieloma ludźmi, w roz- maitych sytuacjach i miejscach. Są różne ro- dzaje dialogów. Często, niestety, to po prostu rozmowa bez głębszej treści, ot taka „gad- ka-szmatka”. Z Panem Bogiem nie chcę tak rozmawiać. W tłumie łatwo mechanicznie
„klepać zdrowaśki”, w samotności swojej izdebki – już nie. Jeżeli wyciszę hałas ze- wnętrzny i (co nieraz trudniejsze) także ten szum wewnątrz mnie, będę gotowy do tej naj- ważniejszej rozmowy. Może nawet nie zawsze potrzebne są słowa. Z prawdziwym przyjacie- lem (przyjaciółką) wystarczy po prostu być, pomilczeć razem, posłuchać ciszy.
Modląc się nie bądźcie gadatliwi jak po- ganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swoje wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądź- cie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.(Mt 6,7-8).
A więc modlitwa, to nie „koncert życzeń”
nadawany według schematu: Panie Boże, zrób to!, daj mi to!, chcę tego!, dlaczego mnie nie wysłuchałeś?!, przecież odmówiłem tyle i tyle pacierzy!, więc w ramach handlu wy- miennego oczekuję od Ciebie znaku!
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Two-
je królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie do- puść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zacho- waj od złego.(Mt 6,8-13)
Chcę na nowo odkryć treść Modlitwy Pań- skiej. To „Ojcze Nasz”, które znam od dzie- ciństwa nie może być już więcej dziecięcą paplaniną. Każde słowo wypowiadać będę od tej pory świadomie i ze zrozumieniem.
Chrystus nie nauczył apostołów „magicz- nej formułki”. Pan Jezus podpowiedział mi słowa modlitwy, dzięki której nie tyle Bóg mnie zrozumie (On rozumie mnie za- wsze), ale ja mogę choć trochę zrozumieć plan Boga względem siebie.
Żeby jednak nie było tak łatwo, na koniec
„wykładu o modlitwie” Jezus zachęca mnie do przebaczenia drugiemu człowiekowi:
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec Wasz niebieski.
Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych prze- winień.(Mt 6,14-15)
Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo.
Mirosław Danch Ciąg dalszy nastąpi.
TRZY ŁYKI DUCHOWEJ PRAKTYKI
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. (Mt 6,5)
Nr 9/912 Wiadomości Fary Św. Barbary 5
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE
Istotą tej refleksji nad „zawartością”
i „wystrojem” naszego kościoła parafialne- go jest odniesienie do znaczenia treści, ja- kie z sobą niosą. Mowa była o tym, już gdy rozpoczynaliśmy ten cykl – to odniesienie do duchowych treści naszych figur, obra- zów i płaskorzeźb staje się modlitwą – o tyle głębszą, że świadomą.
Nasz kościół, któremu patronuje św. Bar- bara, stanowi niewątpliwie perełkę pośród kościołów w okolicy, zarówno pod wzglę- dem architektonicznym, jak i samego wy- stroju. Przemawia za tym nie tylko sam wiek naszej świątyni, ale przede wszystkim ta atmosfera, to co jest jej duszą. Trudno to nazwać i ubrać w słowa, każdy z nas modlących się w tych murach przeżywa to na własny sposób.
Potrzeba, byśmy umieli docenić to, jakim bogactwem jest nasza świątynia. Sztuka sa- kralna jak każda z gałęzi sztuki, rozwijała się na przestrzeni wieków według konkret- nych panujących w niej nurtów. Nasz ko- ściół to przykład architektury neogotyckiej z elementami neoromańskimi.
Współczesne kościoły nieraz różnią się mocno od tego z czym nam kojarzy się samo pojęcie świątyni. Współczesna ar- chitektura czyni z sztuki sakralnej po pro- stu sztukę, a nieraz i rzemiosło. Świątynie projektują i budują ludzie, którzy pomi- jają w tym wszystkim Boga, pozbawiając ich przestrzeń ducha modlitwy. Czy trzeba zatem bić na alarm?
Kościół przede wszystkim tworzymy my, jako Lud Boży – wspólnota gromadząca się w imię Jezusa. To nasza modlitwa zatem
czyni świątynie pięknymi. To od człowie- ka zawsze zależy czy lepiej będzie czuł się w świątyni tradycyjnej, czy nowoczesnej.
To co stanowi całą tę „otoczkę” naszej modlitwy jest zatem tylko pomocą. Jak- by nie było, warto jednak otaczać troską to co mamy, tak, by świątynia, która nas wychowywała w wierze bogactwem swych treści – mogła tę rolę spełnić i dla kolej- nych pokoleń.
Ks. Michał Harnasz
REASUMUJĄC…
Czy temat sztuki sakralnej w naszej świątyni został wyczerpany? Pewnie nie, ale sam cykl artykułów pojawiających się w ostatnich miesiącach w na- szych Wiadomościach zapewne wiele przybliżył, wiele wyjaśnił i co chyba najważniejsze, stał się przyczynkiem do poczynienia głębszej refl eksji.
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 9/912INTENCJE MSZALNE
Sobota 2.03.2013 r.
Dzień powszedni
18.00 – Za Halinę Witkowską w 5.
rocznicę śmierci
Niedziela 3.03.2013 r.
III Niedziela Wielkiego Postu 7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Wolna intencja
9.00 – Za Henryka Nowaka od loka- torów z ul. Floriańskiej 24 oraz loka- torów
10.45 – Za Elżbietę Rejek
12.00 – Msza św. z udzielaniem sakra- mentu Chrztu Świętego i bł. rocznych dzieci
17.30 – Gorzkie Żale
18.00 – Za Henryka Błaszczyka w 5.
rocznicę śmierci, rodziców i krew- nych z rodziny
Poniedziałek 4.03.2013 r.
ŚWIĘTO ŚW. KAZIMIERZA KRÓLEWICZA
7.00 – Za Edwarda Lorek w miesiąc po śmierci od sąsiadów
18.00 – Za Norberta Stenera w 1.
rocznicę śmierci oraz brata Tadeusza Stenera w 5. rocznicę śmierci
18.00 – Za Annę Błaszczok od pra- cowników probostwa i kościoła
Wtorek 5.03.2013 r.
Dzień powszedni
7.00 – Przez wstawiennictwo św. Anto- niego w intencji czcicieli i ofiarodawców
18.00 – Za Henryka Mój w 1. roczni- cę śmierci
Środa 6.03.2013 r.
Dzień powszedni
7.00 – Za Józefa Kozielskiego o życie wieczne od szwagierki
18.00 – W intencji Tomasza Tomeckie- go z okazji 18. rocznicy urodzin, z proś- bą o owoce i dary Ducha św. wkraczaniu do pełnoletniości i dokonanie właściwego wyboru drogi życia
Czwartek 7.03.2013 r.
Dzień powszedni
7.00 – Za męża Eugeniusza Pilarz w 20. rocznicę śmierci
16.30 – Za brata Rudolfa Wowra,
rodziców Helenę i Franciszka Wowra 17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra- mentu
18.00 – Za Różę Sitek, rodziców Edwarda i Magdalenę, dziadków Si- tek i Wahl oraz krewnych Sitek- Wahl i Bannert
Piątek 8.03.2013 r.
Dzień powszedni
7.00 – Za rodziców Gertrudę i Jó- zefa, brata Czesława oraz siostrę Kazimierę
17.00 – Droga Krzyżowa
18.00 – Za Magdalenę Liersz w 1.
rocznicę śmierci
Sobota 9.03.2013 r.
Dzień powszedni
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi Panny
7.00 – Za żonę Mariannę Zielińską w 5. rocznicę śmierci, rodziców, braci i dziadków Zielińskich
Nr 9/912 Wiadomości Fary Św. Barbary 7 18.00 – Za Andrzeja Mieszczaków
oraz Stefana, Józefa, Kazimierza i Jana Wasiak
Niedziela 10.03.2013 r.
IV Niedziela Wielkiego Postu 7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze bł. Boże i zdrowie, w intencji Ma- rii z okazji 84. rocznicy urodzin
9.00 – Za Henryka Tomanek od loka- torów z ul. Kopalnianej 13,15 i 17
10.45 – Za Stanisława Stąporek w 5.
rocznicę śmierci oraz rodziców z obu stron
12.00 – Za Jolantę Szymańską 17.30 – Gorzkie Żale
18.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na Dasze lata życia, w intencji Jana Melcher z okazji 75. rocz- nicy urodzin (Te Deum) oraz o bł. Boże żony i synów z rodzinami
Zredagowała: Helena Krais
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz z złożeniem ofi ary najpóźniej
na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 9/912WPROWADZENIE DO LITURGII
„Może wyda owoc” – drzewo figo- we z dzisiejszej Ewangelii, moje życie.
Niekiedy czujemy się tak niepotrzebni, jakbyśmy jedynie „wyjaławiali ziemię”.
Tyle lat i zupełnie brak owoców naszej pracy, podejmowanych postanowień, nawrócenia. Bóg jednak daje nam czas, wciąż daje nam czas. Dzisiaj, jutro i ile będzie trzeba, żebyśmy zaczęli wierzyć, że nie ma bezwartościowego życia czy nieważnego człowieka. Dany nam czas jest dowodem, że Bóg nie przestaje mieć nadziei i chce czekać.
(Wojciech Czwichocki OP, „Oremus”
Wielki Post 2007, s. 77) KOLEKTA
Boże, źródło wszelkiego miłosierdzia i dobroci, Ty nam wskazałeś jako lekar- stwo na grzechy post, modlitwę i jałmuż- nę, przyjmij nasze pokorne przyznanie się do przewinień, które obciążają nasze sumienia, i podźwignij nas w swoim mi- łosierdziu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa...
LITURGIA TYGODNIA
W poniedziałek – ŚWIĘTO ŚW. KA- ZIMIERZA, KRÓLEWICZA
W czwartek – wspomnienie dowolne świętych męczennic Perpetuy i Felicyty
W niedzielę – IV NIEDZIELA WIEL- KIEGO POSTU
KOŚCIÓŁ
Zachęcamy wiernych do postu i innych uczynków pokutnych, zwłaszcza dzieł miłosierdzia, a także ograniczenia spo- życia napojów alkoholowych.
PARAFIA
Kolekta dzisiejszej niedzieli przezna- czona na potrzeby naszej parafii.
Zachęcamy do udziału w nabożeń- stwach wielkopostnych – w Drodze Krzyżowej w piątki o godz. 17.00, w czasie których kazania pasyjne wy- głosi ks. Damian Szostok oraz w Gorz- kich Żalach w niedziele o godz. 17.30.
Zalecki za zmarłych, za których mo- dlimy się podczas Drogi Krzyżowej, można składać w zakrystii oraz kance- larii. Przypominamy, że wierni, którzy odprawią pobożnie Drogę Krzyżową mogą zyskać odpust zupełny, spełniając przy tym zwykłe warunki odpustu.
W czwartek, o godz. 16.30 Msza św.
szkolna. Okazja do Adoracji Najświęt- szego Sakramentu również w czwartek o godz. 17.15.
W sobotę o godz. 6.30 odprawimy Godzinki o Niepokalanym Sercu Naj- świętszej Maryi Panny.
W niedzielę, 10 marca, po Mszy św. o godz.
9.00 odbędzie się spotkanie III Zakonu św.
Franciszka w salce na probostwie.
Wielkopostne rekolekcje parafialne od- będą się w dniach od 17 do 20 marca.
Naszym rekolekcjonistą będzie ojciec Dobrosław Mężyk, franciszkanin.
3 MARCA 2013 r.
– III NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 9/912 Wiadomości Fary Św. Barbary 9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Cykl nauk przedślubnych odbędzie się w naszej parafii w trzy kolejne czwart- ki marca – 7, 14 oraz 21 o godz. 19.00 w salce na probostwie.
Do końca kwietnia, we wtorki i czwart- ki w godz. 13.00–15.00 przedstawiciel Akcji Katolickiej będzie w kancelarii
udzielał pomocy w wypełnianiu zeznań podatkowych za rok 2012.
Kolekta przyszłej niedzieli przeznaczo- na jest na potrzeby archidiecezji.
Wszystkim parafianom i gościom ży- czymy błogosławionej niedzieli.
Panie! Ty skarżysz się. Więc wolno tak?
Wołasz do Boga słowami psalmu. To mo- dlitwa boleści, bezsiły, samotności. Jeśli Ty, Jezu, modlisz się na dnie nędzy, to czy jest taka otchłań, z której nie można by wołać
do Ojca? Czy jest taka rozpacz, która nie mogłaby stać się modlitwą? Jezu, przemień każdą moją skargę w modlitwę do Ojca.
Choćbym szedł przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
WIELKOPOSTNE ROZWAŻANIA – CZĘŚĆ IV
„Winniście poznać Chrystusa do głębi, aby stać się w świecie Jego żar- liwymi świadkami. Aby jednak poznać Chrystusa, musicie uważnie wsłu- chać się w każde Jego słowo” (bł. Jan Paweł II). Wsłuchajmy się więc także w Jego ostatnie słowa – słowa z krzyża.
Słowo czwarte – „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?”
Dnia 27 lutego 2013 r. zmarła Matka naszego ks. Proboszcza,
Śp. Anna Błaszczok
Pogrzeb odbył się w sobotę, 2 marca br. o godz. 10.00 w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rogowie.
O modlitwę w intencji zmarłej prosi rodzina.
Wraz z całą moją rodziną pragnę serdecznie podziękować wszystkim Tym, którzy uczestniczyli w pogrzebie mojej zmarłej Mamy, śp. Anny Błaszczok.
Dziękuję za każdą ofiarowaną w jej intencji Komunię św. oraz modlitwę.
Ks. Proboszcz Zygmunt Błaszczok
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 9/912NAMIOT SPOTKANIA
Kiedy Mojżesz chciał zwierzyć się Bogu, zapytać Go o radę, szedł do Na- miotu Spotkania, gdzie Pan już czekał.
Czy nie chciałbyś/chciałabyś, doświadczać podobnej więzi z Bogiem? Pan jako Przy- jaciel. Twarzą w twarz z Nim.
Tym artykułem rozpoczynamy nowy cykl. Cykl modlitewny, który będzie po- legał na wsłuchiwaniu się w to, co Bóg ma nam do powiedzenia, każdemu z osobna.
Jest to jedna z nielicznych okazji, kiedy to nie my przez potok słów zagłuszymy Jego głos, ale damy Mu szansę wypowiedzenia się. Co tydzień w naszych „Wiadomościach”
będzie ukazywał się podobny artykuł.
A w nim proponowany przez nas fragment Pisma Świętego do rozważenia i pomocni- cze pytania. Raz w miesiącu będziemy spo- tykać się w kościele na wspólnym Namiocie Spotkania połączonym z Adoracją.
MAŁA INSTRUKCJA OBSŁUGI 1. Zatrzymaj się. Zdaj sobie sprawę
z tego, że stajesz wobec Boga. On jest obecny i chce Cię teraz słuchać.
Chce rozmawiać z Tobą. Bądź teraz ta- kim, jakim jesteś naprawdę, z wadami, słabościami, marzeniami i lękiem. Proś o pomoc Ducha Świętego. Niech On Cię prowadzi w modlitwie.
2. Poznaj Boga. Odczytaj uważnie poda- ny tekst Pisma Świętego. Staraj się zro- zumieć KAŻDE słowo i sens fragmen- tu. Przeczytaj tekst jeszcze raz starając się odpowiedzieć na pytanie: co Bóg
chce mi teraz powiedzieć? Które słowa są najważniejsze? Które są skierowane właśnie do Ciebie? Zapisz z boku lub zaznacz: co nowego odkryłeś, czego nie zrozumiałeś.
3. Twoja odpowiedź Bogu. Powiedz Jezu- sowi, o tym, co odkryłeś. Powiedz Mu o swoich uczuciach. Proś Go o wszyst- ko, czego potrzebujesz. Dziękuj za co, to już masz. Uwielbiaj Boga.
Dzisiejsza propozycja, to fragment z Księ- gi Psalmów, rozdział 8, wersety od 5 do 9.
Czytając podany fragment, szukając od- powiedzi na pytania z „Instrukcji…” do- dajmy jeszcze jedno: Jaka jest Twoja rola w świecie?
A teraz odetchnij głęboko, wyłącz tele- wizor, radio, daj sobie czas.
Ps 8,5-9
„czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym – syn człowieczy, że się nim zajmu- jesz?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada,
ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza.”
Aleksandra Sorotowicz
WPROWADZENIE
„I myli w niej ręce i nogi Mojżesz i Aaron, oraz jego synowie, przed wcho- dzeniem do Namiotu Spotkania i przystąpieniem do ołtarza jak to nakazał Pan Mojżeszowi. Wreszcie urządził dziedziniec dokoła przybytku i ołtarz, a przy wejściu zawiesił zasłonę. W ten sposób Mojżesz dokonał dzieła.”
(Wj 40,31-33)
Nr 9/912 Wiadomości Fary Św. Barbary 11
ROK WIARY
Bł. Jan Paweł II wiele miejsca w swych prze- mowach i pismach poświęcił „górskim” reflek- sjom, znaczeniu gór w przeżywaniu spotkania z Bogiem, górskiej wędrówce, symbolizującej ludzkie życie, choć z trudem i w pocie czoła, to jednak zmierzającej w stronę Boga.
„Od zarania dziejów góry stanowią dla ludzkości uprzywilejowane miejsce spo- tkania z Bogiem i Jego nieskończoną wiel- kością. Byt człowieka jest przemijający i zmienny – góry istnieją w sposób pewny i trwały, są wymownym obrazem niezmien- nej wieczności Boga. W górach milknie bez- ładny zgiełk miasta, panuje cisza bezmier- nych przestrzeni, która pozwala człowiekowi wyraźniej usłyszeć wewnętrzne echo głosu Boga. Patrząc na górskie szczyty, ma się wrażenie, że ziemia wznosi się ku górze, jak gdyby pragnęła dotknąć nieba; człowiek widzi w tym niejako wyjaśnienie własnego dążenia do transcendencji i nieskończoności.
Jakże sugestywny jest świat oglądany z wy- soka, ta wspaniała panorama obserwowana w perspektywie całości! Oczy są nieznu- żone w zachwycie, serce wzlatuje jeszcze wyżej. W duszy rozbrzmiewają słowa litur- gii Sursum corda, które są zachętą do tego, by wznosić się coraz wyżej, ku nieprzemi- jającym rzeczywistościom, poza granice czasu, ku przyszłemu życiu. Sursum corda jest wezwaniem skierowanym do każdego człowieka, by przekraczał samego siebie, by szukał – jak mówi św. Paweł – „tego, co w górze”, que sursum sunt quaerite (Kol 1, 15–16).” (Mont Chétif, 7 IX 1986 roku)
„Trud i wysiłek marszu pod górę (to wła- śnie znaczy wejście na górę Karmel) i wspi- naczki na niedostępne szczyty to – jak po- wiedział mój wielki poprzednik, sługa Boży
Paweł VI – „znakomita szkoła dojrzałości”, a także „skuteczny środek autentycznej for- macji chrześcijańskiej”. „W niezmierzonej ciszy gór – pisał – wobec przemożnego ma- jestatu dolin, położonych coraz wyżej i ota- czających wyniosłe i samotne szczyty, (…) człowiek czuje się mały, pokorny i dobry, uczy się patrzeć na siebie we właściwej skali – jako na stworzenie nieskończenie małe wo- bec wszechmocy Boga, świętego i groźnego, ale zarazem dobrego i troskliwego Ojca, który pochylił się nad nami, aby uczynić nas swoimi dziećmi” (Insegnamenti, XI [1973], s. 94). Paweł VI naucza zatem, że góry ukazują nam wizję Boga Stwórcy i umożli- wiają głębsze poznanie stworzenia, którym jest człowiek. Tak, przybywamy tutaj, aby głębiej poznać samych siebie. Górskie wyży- ny mówią nam także o głębi ludzkiej istoty, pozwalają nam odkryć głębię naszego czło- wieczeństwa.” (Homilia podczas Mszy świę- tej na Polanie św. Ursusa w Cogne w Dolinie Aosty, 21 VIII 1994 roku)
„Góry odsłaniają swoje sekrety tylko przed tym, kto ma odwagę rzucić im wy- zwanie.
Wymagają ofiar i dobrego przygotowania.
Każą porzucić bezpieczne doliny, ale po- zwalają temu, kto nie lęka się wspinaczki, ujrzeć wspaniałą panoramę szczytów. Góry są zatem bardzo wyrazistym symbolem wę- drówki ducha, powołanego, aby wznosić się z ziemi ku niebu, ku spotkaniu z Bogiem.”
(Rozważania przed modlitwą Anioł Pański w Campo Imperatore, 20 VI 1993 roku)
Red., cyt. za: Joanna Pociask-Karteczka, Przyroda w nauczaniu Jana Pawła II,
XV Seminarium Sacrum i przyroda, Kraków, 2007.
W GÓRĘ SERCA!
W historii zbawienia wiele gór odegrało swą rolę – jak choćby wspomi- nana w zeszłym tygodniu góra Tabor, czy też ta, której tajemnicę będziemy rozważać w drugiej, pasyjnej części Wielkiego Postu – Golgota.
12
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 9/912WEJŚCIE
15 0
W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, * W krzyżu miłości nauka. * Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, * Ten nic nie pragnie, ni szuka. W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda * Dla duszy smutkiem zmroczonej. * Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie * W boleści sercu zadanej. PSALM RESPONSORYJNY Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia. OFIAROWANIE13 4
Krzyżu mój, krzyżu, com dla ciebie zrobił? * Czym ciebie uczciłem albom czym ozdobił? * Ty mnie rato- wałeś całe moje życie, * A ja szykowałem gwoździe w ciebie wbite. Krzyżu mój, krzyżu, czym ci wynagrodzę, * Żem stał obojęt- ny przy krzyżowej drodze? * Zamiast dźwigać ciężar, który inni niosą, * Zaparłem się ciebie, jak Piotr ongiś nocą. Krzyżu mój, krzyżu, wiem, że mi przebaczysz. * Tyś znakiem nadziei, nie znakiem rozpaczy. * Na twoich ramionach los świa- ta spoczywa * I też los człowieka, który ciebie wzywa. KOMUNIA ŚW.287
Witaj, Jezu, w tej świętości, * Witaj, Zbawicielu drogi, * Który z wielkiej swej miłości * Stałeś się dla nas ubogi. (: Przyszedłeś z nieba na ziemię, * Abyś zbawił ludzkie ple- mię:).Uczyłeś nas swym przykładem * Czynić wolę Ojca Twego, * Abyśmy, idąc Twym śladem, * Chowali nakazy Jego. (: Ci tylko osiądą w niebie, * Którzy naśladują Ciebie:). DZIĘKCZYNIENIE
