VI.5 Ruch ciała o zmiennej masie
Uogólnione równanie ruchu i prawo zachowania pędu
Cząstka P o masie m i prędkości v w układzie inercjalnym.
Do cząstki przyłącza się druga cząstka o Znikomo małej masie dm i prędkości w.
Zmiana pędu układu w czasie dt:
Równanie ruchu:
m v dm
w
( ) ( ) ( ) ( )
( )
= ⎡ ⎣ + − ⎤ ⎦ = + + − − =
≈ + −
JJJJJJJG JJG
G G G G
G G G
dp p t dt p t dt m dm v dv mv dmw mdv dm v w
( )
;
;
= + − =
= + = −
G G G G G
G G G G G G
dp dv dm
F m v w F
dt dt dt
m dv F dm
dt u u w v dt
Siła odrzutu
cd.
Aby rozwiązać problem takiego ruchu musimy dodatkowo podać zależność masy od czasu m(t) oraz prędkości u od czasu u(t).
Na ogół, technika rozwiązywania r.r ciała o zmiennej masie polega na zastąpieniu różniczkowania po czasie przez
różniczkowanie po masie:
= =
d dm d d
dt dt dm m dm
Przykład1: Ruch rakiety w stałym polu g
Rakieta porusza się pionowo do góry. Gazy wylatują z jej dyszy ze stałą prędkością u i w stałej ilości: dm/dt=‐a.
R. Ruchu w kierunku pionowym:
( ) 0
= −
= − dm a
dt
m t m at
2 2
2 2
2
2 2
2
2 2
; = =
= − +
= − − +
= − +
d z au
dt g m
dz dz d z d z au
a a g
dt dm dt dm m
d z g u
dm a am
Rakieta cd.
Całkujemy dwukrotnie względem m:
( ) ( )
( )
2 1
2
1 2
2
0 0 0
0 0
0 0
0
1 2 0 0
2 0
2 2 0 0 0 0 1 0 2 0 0
ln 2 ln
0 : (0) ; (0) 0; 0
; 0
ln
ln ln
2
= − + +
= − + − + +
= = = = ≠
= = − = −
= − + −
⎛ ⎞
= − − + − ⎜⎝− + − ⎟⎠
z
dz g u
m m C
dm a a
g u
z m m m m m C m C
a a
dla t m m z v v
dz dz dz v
v a
m m
dt dm dm a
v g u
C m m
a a a
g u v g u
C m m m m C m m m m
a a a a a
Rakieta cd.
Wstawiając warunki początkowe:
( )
0 0
0 2
0 0
0
( ) ln
( ) ln 1
2
= = + − −
⎡ ⎛ ⎞ ⎤
= − + ⎢ − ⎜ − ⎟ + ⎥
⎝ ⎠
⎣ ⎦
z
dz g m
v v m m u
dt a m
gt u a
z t v t m at t at
a m
Przykład 2: spadająca kropla
Zmiana masy kropli następuje w wyniku kondensacji bądź parowania wody z/ do otoczenia.
Badania doświadczalne pokazują, że prawo zmiany masy silnie zależy od warunków:
1. W próżni kropla odparowuje masę proporcjonalnie do swojej powierzchni (~R2).
2.W ośrodku dla małych prędkości względnych zmiana masy jest proporcjonalna do promienia kropli R, a przy większych
prędkościach proporcjonalnie do R3/2u1/2.
Dodatkowo zazwyczaj należy uwzględnić siłę oporu ośrodka.
Przyjmiemy, że przed kondensacją lub po odparowaniu para spoczywa w układzie inercjalnym tj. u=v. Zaniedbamy siłę oporu. Oś OZ kierujemy zgodnie z g.
Kropla cd.
Równanie ruchu:
Pochodną logarytmiczną oznaczymy przez f(t):
Rozwiązaniem jest:
+ =
m
v v g m
( )
( ) ( ) ( )
( ) ( )
ln
: exp
= =
⎡ ⎤
= ⎣ ⎦ =
⎡ ⎤
= ⎣ ⎦ = =
∫
∫
d m
m f t
dt m
F t f t dt m t
dF d m
F f t dt Ff t F
dt dt m
( ) ( )
0
ʹ ʹ
= g ∫t
v t F t dt
F
Kropla cd.
Bo:
2
= =
⎛ ⎞
⎜ ⎟ = − + = − +
⎜ ⎟
⎝ ⎠
+
=
∫ ∫ ∫
∫
d g F g dF gF gf
F F g
dt F F dt F F
fv gf F
F
g
Kropla cd.
a) Przyjmijmy, ze kropla paruje proporcjonalnie do powierzchni:
Całka z m(t):
Prowadzi do prędkości:
( ) ( )
( )
1 / 3
2 1/3 1/3
2 / 3 3
4 ; R= Am t 3 m t ; 4
4 3
4
⎛ ⎞
= − π = ⎜⎝ πρ⎟⎠
⎛ ⎛ ⎞ ⎞
= µ − π⎜⎜⎝ ⎜⎝ πρ⎟⎠ ⎟⎟⎠ m a R
m t a t
( ) ( )
2 / 3 4
2 / 3
4 3
ʹ ʹ ʹ ʹ 4
16 3
4
⎛µ − π ⎛ ⎞ ⎞
⎜ ⎜ ⎟ ⎟
⎜ ⎝ πρ⎠ ⎟
⎝ ⎠
= = −
⎛ ⎛ ⎞ ⎞
⎜ π ⎜ ⎟ ⎟
⎜ ⎝ πρ⎠ ⎟
⎝ ⎠
a t
dt m t dt
a
( ) ( )
4 2
2 4 2 3
16 4
⎡ µ ⎤
⎢ ⎥
= − µ − π −
π ⎢⎣ µ − π ⎥⎦
v t g aA t
aA aA t
t v
3
22 µ aA
∫
F t∫
Kropla cd.
b) Przyjmijmy, ze na kropli następuje kondensacja proporcjonalna do promienia:
Całkując masę względem czasu dostajemy:
Prędkość wynosi:
= +
m aR
( )
2 3 / 25 / 2 2
2 3
3 2
5 3
⎛ ⎞
= µ + ⎜ ⎝ ⎟ ⎠
⎛ ⎞
= ⎜ µ + ⎟
⎝ ⎠
∫
m t aAt
m aAt
aA
( )
3 2 2 5 3 / 2 25 3 2 5
⎡ ⎤
⎢ µ ⎥
⎢ ⎥
= µ + − →
⎢ ⎛µ + ⎞ ⎥
g gt
v t aAt
aA aAt