Polska szkoła matematyczna
A. Przed pierwszą wojną światową
• w zaborze pruskim - język polski zabroniony w szkolnictwie powszechnym i średnim;
• w zaborze rosyjskim - rosyjski uniwersytet w Warszawie (bojkotowany przez polską młodzież), od 1906 roku - Kursy Naukowe w Warszawie;
• w zaborze austriackim - uniwersytety w Krakowie i we Lwowie oraz Politechnika Lwowska.
B. Wskrzeszenie Uniwersytetu Warszawskiego
• W sierpniu 1915 roku - projekt Komitetu Obywatelskiego Miasta Warszawy odnowienia uniwersytetu 100 lat po powołaniu Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
• Stefan Mazurkiewicz(1888-1945) (topologia, z Getyngi), Zygmunt Janiszewski(1888- 1920) (topologia, z Paryża, uczeń Poincare, Lebesgue'a i Frecheta), Wacław Sierpiński (1882-1969) (teoria liczb, analiza, teoria mnogości, teoria miary, z Warszawy i Krakowa) i Jan Łukasiewicz (1878-1956) (filozof i logik).
C. Fundamenta Mathematicae - czasopismo poświęcone teorii mnogości i podstawom matematyki publikowane w językach: francuskim, niemieckim i angielskim)
• I tom (z 1920 roku) - tylko polscy autorzy
• od 1929 roku problematyka analizy funkcjonalnej została przeniesiona do lwowskich Studia Mathematica
D. Inni matematycy warszawscy - Bronisław Knaster (topologia, teoria mnogości), Kazimierz Kuratowski (topologia, podstawy matematyki)
E. Lwowska Szkoła Matematyczna
• Hugo Steinhaus (1887-1972) - studiował w Getyndze pod kierunkiem Dawida Hilberta i Feliksa Kleina. Walczył w Legionach Polskich. W 1920 został profesorem nadzwyczajnym matematyki Uniwersytetu Lwowskiego i kierownikiem I Katedry Matematyki (1920-1939).
Głównymi dziedzinami jego badań były szeregi trygonometryczne i ortogonalne oraz zagadnienia sumowalności. Jest autorem unikatowego, popularyzującego matematykę Kalejdoskopu matematycznego i zbioru aforyzmów.
• Stefan Banach (1892-1945) - matematykę studiował jako samouk, asystenturę w Katedrze Matematyki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej uzyskał dzięki
wstawiennictwu Steinhausa. W 1922 habilitował się na Uniwersytecie Jana Kazimierza.
Wkrótce stał się największym autorytetem w analizie funkcjonalnej. Był autorem ponad 60 prac naukowych i twórcą wielu twierdzeń o fundamentalnym znaczeniu dla wielu działów matematyki. Był autorem wielu podręczników oraz podręczników dla szkół średnich.
• uczniowie Banacha i Steinhausa- Stanisław Mazur (1905-1981, przestrzenie liniowo- topologiczne), Władysław Orlicz (1903-1990, analiza funkcjonalna, szeregi ortogonalne, przestrzenie funkcyjne), Juliusz Schauder (1899-1943, przestrzenie Banacha, twierdzenie o punkcie stałym), Stefan Kaczmarz, Marek Kac, Stanisław Ulam.
• Kawiarnia Szkocka i Księga Szkocka - miejsce codziennych długich spotkań lwowskich matematyków i miejsce tworzenia ich teorii. Początkowo zapisy matematyczne robione były kopiowym ołówkiem na marmurowych blatach stolików kawiarnianych, później zaś – aby uniknąć ich zniszczenia po wytarciu stolików – w grubym zeszycie dostarczonym przez żonę Stefana Banacha, Łucję. Zeszyt ten, nazwany Księgą Szkocką, stał się z czasem zbiorem rozwiązanych i nierozwiązanych problematów. Za ich rozwiązanie oferowano różnego rodzaju nagrody, np. żywą gęś.
E. Matematycy krakowscy i wileńscy
• Krakowska szkoła matematyczna – jeden z trzech ośrodków polskiej szkoły
matematycznej reprezentowany przez grupę matematyków działających w latach 1918–1939 w środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Górniczej w Krakowie, którzy zajmowali się teorią równań różniczkowych i funkcji analitycznych oraz geometrią różniczkową. Kazimierz Żórawski (1866-1953, równania różniczkowe, geometria różniczkowa, teoria grup), Stanisław Zaremba (1863-1942, równania różniczkowe), Stanisław Gołąb, Franciszek Leja
• Uniwersytet Wileński– państwowy uniwersytet w Wilnie, założony w 1579 Stefana Batorego jako Akademia i Uniwersytet Wileński; w okresie II Rzeczypospolitej w latach 1919–1939 Uniwersytet Stefana Batorego; trzeci najstarszy uniwersytet na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów i jeden z najstarszych uniwersytetów w Europie Wschodniej i Północnej. Pracowali tam między innymi: Antoni Zygmund (1900-1992, wychowanek Uniwersytetu Warszawskiego, analiza harmoniczna, funkcje analityczne, rachunek prawdopodobieństwa), Józef Marcinkiewicz (1910-1940, absolwent Uniwersytetu Stefana Batorego, analiza matematyczna i rachunek prawdopodobieństwa)
