• Nie Znaleziono Wyników

KARDYNAŁ KAROL WOJTYŁA

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "KARDYNAŁ KAROL WOJTYŁA"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

KARDYNAŁ KAROL WOJTYŁA S zkic b io g ra fic z n y

P apież P aw eł VI m ianow ał w 1967 r. — 27 now ych kardynałów . W śród nich A rcybiskup-m etropolita krakow ski Ks. K arol W ojtyła został zaliczony w poczet św iętego kolegium kardynalskiego. Tym sam ym liczba p u rp u rató w w diecezji krakow skiej w zrosła do dzie­

sięciu *.

Zdaw ać by się mogło, że b iografia tego młodego, bo zaledw ie 47-letniego k a rd y n ała jest bardzo prosta. Tym czasem śledząc bacz­

nym okiem jego życie, analiza ukazuje nam w iele interesu jący ch etapów drogi, jak ą w iodła to dziecko Ziem i K rakow skiej n a stolicę św. S tanisław a biskupa i m ęczennika.

K arol W ojtyła urodził się 18 m aja 1920 ro k u w W adowicach z rodziców K arola i Em ilii z Kaczorow skich. L ata dziecięce i m ło­

dzieńcze spędził w dom u rodzinnym . W W adow icach uczęszczał do szkoły pow szechnej (1927—1931), a n astęp n ie do P aństw . G im n a­

zjum im. M arcina W adow ity (1931—1938). W r. 1929 K aro l u trac ił m atkę, a cały ciężar w ychow ania synów spadł na ojca, k tó ry jako w ojskow y przygotow yw ał ich do tru d ó w życiowych. Po otrzym aniu św iadectw a dojrzałości (1938) podążył K arol W ojtyła za przykładem ty lu in n y ch w ybitnych w adow iczan na U niw ersytet Jagielloński.

Tam też w ro k u ak. 1938/39 został im atry k u lo w an y na W ydziale Filozoficznym . Studiow ał polonistykę zapew ne z zam iłow ania. Do dziś bow iem pozostał w iern y zam iłow aniom literack im , choć stu ­ diów polonistycznych po w ojnie nie kontynuow ał.

W ybuch d rugiej w ojny św iatow ej zastał go w K rakow ie. O dtąd też z w yroków O patrzności Bożej życie m łodego W ojtyły zw iązało się trw a le z d aw ną stolicą P iastó w i Jagiellonów . Podobnie, jak w ielu jego rów ieśników m usiał zrezygnow ać n a razie z oficjalnego kształcenia się i zająć się p racą rą k i oczywiście podporządkow ać się b ru ta ln e j polityce o k u p an ta, stosow anej wobec ludności polskiej.

W latach 1940—1944 by ł W ojtyła robotnikiem w kam ienioło­

m ach na Zakrzów ku i w Z akładach C hem icznych „Solvay” w Borku 1 K ardynałam i na stolicy krakowskiej byli: Zbigniew Oleśnicki, F ry­

deryk Jagiellończyk, Jerzy Radziw iłł, Bernard M aciejowski, Jan Olbracht Waza, Jan Lipski, Albin D unajew ski, Jan Puzyna, Adam Stefan Sapieha.

(2)

Fałęckim . Czasy te w racają we w spom nieniach późniejszego h ie ­ rarchy, gdy pisze:

Słuchaj, kiedy stuk m łotów m iarow y i tak bardzo swój przenoszę w ew nątrz ludzi, by zbadać siłę uderzeń — słuchaj, prąd elektryczny kam ienistą rozcina rzekę — a w e m nie narasta dzień po dniu,

że cała w ielkość tej pracy znajduje się w ew nątrz człowieka.

Twarda, pęknięta dłoń inaczej m łotem wzbiera, inaczej się rozwiązuje w kamieniu ludzka m yśl — kiedy energie ludzkie oddzielisz od sił kamienia

i przetniesz w w aściw ym m iejscu — tętnicą pełną k r w i"

Obok tego jed n ak życie K arola W ojtyły płynęło innym , rzec by m ożna u k ry ty m nu rtem . T ak się szczęśliwie złożyło, że u przyszłego p u rp u ra ta w K rakow ie na D ębnikach przy ul. T ynieckiej 10 za­

m ieszkał w ch a rak terze sublokatora M ieczysław K otlarczyk, także w adow iczanin, znan y przed w ojną z swej działalności te a tra ln e j na tere n ie gim nazjum w adow ickiego. Nie gdzieindziej, ja k w m iesz­

k an iu K arola W ojtyły zrodził się k o n sp iracy jn y T ea tr R apsodyczny, zorganizow any przez K otlarczyka. W nielicznym gronie p atrio tó w m łodzi artyści, w śród nich i W ojtyła, recytow ali poetów polskich, osładzając ciem ną noc okupacji.

Bolesne przeżycie osobiste, zw iązane ze śm iercią ojca (1941), ciężkie w a ru n k i m ateria ln e , p rzygnębiająca atm osfera h itle ro w ­ skiej okupacji, w szystko to w yw arło w pływ na w rażliw ą duszę W ojtyły.

In n y m jasnym prom ieniem okupacji były zeb ran ia i spotkania m łodzieży w w ieku la t od 14 do 25 przy kościele salezjanów na D ębnikach. Tu ze tk n ą ł się W ojtyła z Jan e m T yranow skim , k ra w ­ cem z zaw odu, mężczyzną wówczas 40-letnim . Snać w pływ m usiał być silny, jeśli ks. W ojtyła jako k ap łan pośw ięcił m u w „T ygodniku P ow szechnym ” dłuższe, bardzo serdeczne w sp o m n ie n ie 3. „[...] Był to — pisze au to r — apostoł Bożej wielkości, Bożej piękności, Bożej transcen d en cji. Tego nauczył się [Tyranow ski] od swego głów nego przew odnika: był nim św. J a n od K rzyża”. Z głębokiego życia w e ­ w nętrznego „w y nikała cała autentyczność apostolskiej działalności Jan a. Chodziło m u o osiągnięcie jakościow e, nie ilościowe” . T y ra ­ now ski w y w ie rał ogrom ny w pływ n a m łodych, apostołow ał słowem , a bardziej jeszcze w łasnym przykładem , a jego świętość u ja w n iła się w długiej i p rzy k rej chorobie. A może w łaśnie T yranow skiem u zawdzięcza K aro l W ojtyła głębsze zaintereso w an ie się postacią św.

J a n a od K rzyża?

2 A n d r z e j J a w i e ń (K. W o j t y ł a ) , Kamieniołom. „Znak” R. 9:

1957 nr 41 s. 559.

3 Ks. K. W o j t y ł a , Apostoł. „Tygodnik Pow szech ny” R. 5: 1949 nr 35 s. 8— 9.

I wówczas — w śród niepokojów i tragicznych dn i okupacji zro­

dził się zam iar pośw ięcenia się służbie Bożej w kapłaństw ie.

W r. 1942 w stąpił W ojtyła do M etropolitalnego S em inarium D u­

chow nego w K rakow ie, k tó re funkcjonow ało z p u n k tu w idzenia w ładz okupacyjnych nielegalnie. P rzyjm ow ało bow iem now ych alum nów w brew zakazow i. W latac h 1942—4 studiow ał W ojtyła filozofię na tajn y m W ydziale Teologicznym U. J. P am iętn a łapanka, zorganizow ana przez gestapo w sierp n iu 1944 r. w zw iązku z w y ­ buchem p ow stania w arszaw skiego pozbaw iła k lery k a W ojtyłę sw o­

body ruchów . W raz z g ru p ą kolegów przebyw ał do 18 stycznia 1945 r., tj. do chw ili w yzw olenia K rakow a spod okupacji h itle ro w ­ skiej w pałacu m etro p o litaln y m przy ul. F ranciszkańskiej. S praw cą

„uw ięzienia” W ojtyły i jego kolegów był arcybiskup A dam S tefan Sapieha. On to w trosce o bezpieczeństw o i życie alum nów posta­

now ił uk ry ć ich w sw ej rezydencji. Te środki ostrożności były w pełni uzasadnione także i w w yp ad k u W ojtyły, gdyż był on po­

szukiw any przez w ładze niem ieckie.

Po zakończeniu w ojny W ojtyła konty n u o w ał już o ficjalnie s tu ­ dia teologiczne. U w ieńczeniem ich były św ięcenia kapłańskie, które otrzym ał w uroczystość W szystkich Św iętych 1946 r. z rą k księcia m etro p o lity A dam a S te fan a Sapiehy. Mszę św. p ry m icy jn ą o d p ra­

w ił w d n iu Z adusznym w k rypcie św. L eon ard a w kated rze na W aw elu.

Z araz po św ięceniach w y jech ał Ks. W ojtyła n a dalsze stu d ia do Rzymu. Zam ieszkał tam w Collegio Belga, gdzie zaw arł liczne zn a­

jom ości i przyjaźnie z ludźm i, piastu jący m i dziś odpow iedzialne u rzędy w Kościele. Na w y k ład y uczęszczał w in sty tu c ie dom in ik ań ­ skim A ngelicum , gdzie w ciągu dw óch lat (1946—1948) pogłębiał sw e stu d ia i po biennium ad lau re am p rzedstaw ił u G arrig o u -L a- g ra n g e ’a pracę pt.: Quaestio de fide apud S. J o a n n e m a Cruce.

Z daw ał rów nież Ks. W ojtyła p rzepisane do d o k to ratu egzam iny, W okresie letn im 1947 r. w yjechał Ks. W ojtyła do F ra n c ji, Belgii i H olandii, intereso w ały go sp raw y duszpasterskie P olonii zag ra­

nicznej, a bardziej jeszcze m łodzieżow y ru c h robotniczy JOC (Jeu- nesse O uvriere C hretienne).

Po pow rocie do k ra ju w r. 1948 k ard . S apieha w ysłał Ks. K aro lą W ojtyłę w ch arak terze w ikariu sza do p a ra fii Niegowić k. Bochni.

Mile do dziś w spom ina K ard . W ojtyła pobyt w tej p a ra fii, w której staw iał pierw sze kredki w p ra cy duszpasterskiej pod kieru n k iem gorliw ego proboszcza śp. ks. p ra ła ta K azim ierza Buzały.

Poniew aż w Rzymie nie dopełnił Ks. W ojtyła w szystkich p rze­

pisanych przez uczelnię form alności, przedłożył sw ą pracę rzym ską i uzu p ełn ił ją na W ydziale Teologicznym U. J. pod kieru n k iem księży profesorów I. Różyckiego i Wł. W ichra. D oktorat teologii na w spom nianym uniw ersy tecie uzyskał Ks. W ojtyła w r. 1948.

(3)

Owocem g ru n to w n y c h studiów nad św. Jan e m ód K rzyża były ta ­ kie prace, jak: Zagadnienie w iary w dziełach św. Jana od K rzyża (Aten. kapł. R. 42: 1950 t. 52 s. 24—42, 103—114), Quaestio de jide apud S. J o a n n e m a Cruce (Collect. theol. R. 21: 1950 s. 418—468) i O hum anizm ie św. Jana od K rzyża (Znak R. 6: 1951 n r 27 s. 6—20).

O dw ołany po ro k u p racy z p arafii Niegowić otrzym ał Ks. W oj­

ty ła nom inację n a w ikariusza p a ra fii św. F lo rian a w K rakow ie.

W ciągu dwóch la t działalności (1949—1951) u ja w n ił swój ta le n t duszpasterski i organizatorski. M łody k ap łan pracow ał gorliw ie nie tylko w w łasnej parafii, ale działalność p rzekraczała jej ram y, zwłaszcza w śród młodzieży, na am bonie i w konfesjonale w ielu kościołów krakow skich. A rcybiskup k o ad iu to r ks. Eugeniusz Baziak, w idząc u Ks. W ojtyły zamiJowanie do n au k i i jego szerokie z a in te ­ resow anie, udzielił m u 2-letniego u rlo p u dla przygotow ania h ab ili­

tacji z zakresu teologii m oralnej i ety k i społecznej (1951—1953).

Jesienią 1953 r. h ab ilito w ał się Ks. W ojtyła na W ydziale Teologicz­

nym U. J. u ks. prof. Wł. W ichra na podstaw ie rozpraw y: Ocena możliwości zbudow ania e ty k i chrześcijańskiej przy założeniach sy­

s tem u Maxa Schelera, k tó ra ukazała się w d ru k u w r. 1959. R ecen­

zentam i p racy byli obok ks. W ichra — ks. A. Usowicz i St. Sw ieżaw - ski, a solidną m etodę naukow ą zawdzięcza Ks. W ojtyła głów nie ks.

I. Różyckiemu.

Od r. 1953 był Ks. W ojtyła profesorem teologii m oralnej i etyki społecznej w M etropolitalnym S em inarium D uchow nym w K ra k o ­ wie, a w r. ak. 1953/54 prow adził zlecone w ykłady ety k i społecznej n a W ydziale Teologicznym U. J. W r. 1954 objął Ks. W ojtyła w y­

k łady na K atolickim U niw ersytecie L ubelskim na W ydziale F ilo ­ zoficznym. L ata 1953—1958 są okresem wzmożonej działalności n a u ­ kow ej m łodego profesora. Ks. W ojtyła d ru k u je liczne rozpraw y i a rty k u ły z zak resu ety k i i teologii m o ralnej w „Polonia S acra”,

„Rocznikach Filozoficznych K. U. L .”, „A teneum K ap łańskim ” ,

„Z naku” i in n y ch czasopismach. W r. 1959 otrzym ał godność człon­

ka czynnego W ydziału Filozoficznego T ow arzystw a N aukow ego K. U. L 4.

Ks. arcybiskup Eugeniusz B aziak pow ołał Ks. P rof. W ojtyłę na stanow isko biskupa sufrag an a. N om inację S tolicy A postolskiej na biskupa ty tu la rn e g o Ombi otrzym ał d. 4 lipca 1958 r . 5, a k o nsekro­

w ał go w k ated rze na W aw elu 28 w rześnia 1958 r. ks. arcybiskup 4 S prawozdanie Tow. Nauk. K. V. L. 1960 s. 2C3.

6 D ie 4 Julii. Titulari episcopali E cclesiae Ombitanae R. P. Carolum W ojtyła, archidioecesis Cracoviensis, in U niversitate catholica Lublinensi theologiae moralis professorem , quem deputavit A uxiliarem Exc. P. D.

Ęugenii Baziak, A rchiepiscopi Leopoliensis Latincrum atąue Adm inistra- toris A postolici C racoviensis. Acta A postolicae Sedis (AAS) R. 50: 1958 s. 626, 991. Zob. rów nież „Tygodnik Pow szech ny” R. 12: 1958 nr 33 s. 7, gdzie podano krótki życiorys nominata z fotogr., oraz nr 41 s. 1 i 2.

Eugeniusz Baziak. W spółkonsekratoram i byli ks. bp F ranciszek Jop z Opola i ks. bp Bolesław K om inek z W rocławia. R odzinne m iasto

»złożyło w darze now okonsekrow anem u biskupow i krzyż biskupi i pastorał, a opactw o tynieckie m itrę 6. Po k onsekracji wszedł Bp W ojtyła do k ap itu ły i objął u rząd w ikariusza generalnego arch id ie­

cezji krakow skiej. W r. 1960 został m ianow any scholastykiem k ap i­

tu ły m e tro p o lita ln e j7.

•Po śm ierci ks. arcybiskupa E ugeniusza Baziaka (zm. 15 VI 1962), Ks. Bp W ojtyła został w y b ra n y w ikariuszem k ap itu ln y m (16 VI 1962). O dtąd spoczęły na b ark ach 42-letniego biskupa losy p ra sta re j diecezji k ra k o w s k ie j8.

Bp W ojtyła m iał to szczęście uczestniczyć w e w szystkich sesjach V aticanum II. Jego w kład w dzieło Soboru było znaczne. Żegnając się z w iern y m i w k ated rze na W aw elu, odjeżdżający Ks. B iskup m. in. pow iedział:

„W szyscy w tej chw ili czujem y jakieś w zruszenie. Trudno w ejść do każdego serca... To w zruszenie tutaj, w katedrze w aw elsk iej, przy grobie św iętego Stanisław a Eiskupa M ęczennika, jest cząstką jakiegoś w ielkiego, uniw ersalnego w zruszenia, które w tych dniach i w tym roku przeżywa cały Kościół.

B o jeśli kiedyś nam się w ydaw ało, że Sobór jest tylko faktem historycznym , prawie że adm inistracyjnym , doktrynalnym , to teraz, przeżyw ając Sobór, przekonujem y się, że to w szystko jeszcze nie to.

Teraz w drugiej połow ie X X w iek u przeżyw ając Sobór przekonujem y się doświadczalnie, że to jest naprawdę w ielk ie w zruszenie, w ielkie poruszenie um ysłów i serc całego Kościoła [...]

I dlatego w szyscy czujem y, ludzkość cała czuje, że poprzez ten Sobór idzie, ma iść Boży prąd, prąd Ducha Św iętego, Ducha Mądrości, a nade w szystk o — M iłości [...] M anifestacja tego D ucha M iłości jest w łaśn ie tak w ielką nadzieją w spółczesnego człow ieka, człow ieka, który coraz bardziej skazuje się na w alkę, tak się w ydaw ać może, na w alk ę w yniszczającą człow ieka, która coraz bardziej pozbawiona jest m iłości. To są nasze in tencje” B.

A potem pisze Bp W ojtyła z Soboru:

„Biskupów z Polski jest siedem nastu. Co reprezentujem y w tej chw ili, tem u najlepiej dał w yraz Ojciec św. Jan X X III w swoim przem ów ieniu, które w yg ło sił do nas nazajutrz po przybyciu do Rzym u [...], zaw ierają te [jego słow a], jakieś szczególne św iadectw o naszego w kładu w dzieje ludzkości i Kościoła [...] Ten w kład Polski w dzieje Kościoła, który przew ija się już poprzez tyle soborów , na tym Soborze nabrał szczególnej m ocy w obec jakże głębokiego zaan­

gażowania w form ie czuwania soborowego tylu m ilionów katolików w naszej O jczyźnie” 10,

8 „N otificationes” 1958 s. 399—400.

7 „N otificationes” 1960 s. 107.

s „N otificationes” 1962 s. 185— 187 (Wymiana telegram ów Bpa Woj tyły i kard. Cicognani).

9 „N otificationes” 1962 s. 357.

10 „N otificationes” 1962 s. 363.

(4)

Dość liczne b y ły przem ów ienia Ks. B pa W ojtyły w R adio W a­

tykańskim . D. 24 listopada 1962 r. w ikariusz k a p itu ln y krakow ski mówił o atm osferze panującej na Soborze:

[...] zanim_ jeszcze rozpoczną się codzienne obrady — w idzim y ich (tj. biskupów) całym i grupami klęczących bądź przy konfesji św. P io­

tra, bądź^ też w innych, punktach bazyliki. Szczególnie uczęszczana jest kaplica ś_w. Józefa — także i ołtarz, pod którym spoczywa ciało św iętego papieża Piusa X — jest to pierw szy papież naszego stu ­ le cia ” .

Ł atw o chyba odgadnąć, kto k ry je się pod pseudonim em A nd rzeja Jaw ien ia (albo A. J.), gdy pisze w iersze O Kościele w łaśnie w Rzy­

m ie jesienią 1962 r., albo O narodzinach w yzn a w có w , zaw ierające

„myśli biskupa udzielającego sak ram en tu bierzm ow ania w pew nej podgórskiej w si” l2.

W czasie trw a n ia II sesji soborowej w ypow iedzi Bpa W ojtyły były w ysłuchane w auli soborowej z dużym zainteresow aniem (21 X 1963), zwłaszcza gdy chodziło o schem at dotyczący ludu Bo­

żego. W kon feren cji w Radio W atykańskim w dniu 25 listopada 1963 r. Ks. Bp W ojtyia p rzedstaw ił to samo zagadnienie w myśl II Soboru W atykańskiego, przem aw iając do słuchaczy językiem dzi­

siejszym. Oto ch arak tery sty c zn y w ą te k z tej konferencji:

[...] Jest w organizacji ludu Bożego głęboko ukryte prawo w alki 0 człowieka, o jego wartość naturalną i nadprzyrodzoną. W alki aż do przelania krw i, jak to uczynił sam Chrystus. Św iat jest w idownią tej w alki [...] Przyzw yczailiśm y się bowiem w naszym języku po­

sługiw ać się słow em : św ieccy. Św ieccy, to znaczy: związani ze św ia­

tem , z tym i w artościam i, które się otw ierają przed człow iekiem w św iecie z jego im m anentną celow ością, z której w yrastają dla człow ieka różnorodne zadania. Zadania te mają na celu rozwój św iata 1 rozwój człowieka w św iecie [...] Rola laikatu w K ościele ma sw oją w łasną specyfikę. Na m iarę w spółczesności, na miarę ludzkich m oż­

liw ości. I pow iedziałbym także: na miarę ludzkiej słabości” 13.

Nie było zbytnio niespodzianką dla m ieszkańców K rakow a n o ­ m inacja Bpa K aro la W ojtyły n a arcy b isk u p a-m etro p o lity arch id ie­

cezji krakow skiej. „Vox pop u li” od szeregu m iesięcy podaw ał z ust 11 „N otificationes” 1963 s. 23.

12 A. J. [ A n d r z e j J a w i e ń - K. W o j t y ł a], Kościół (fragmenty).

„Znak” R. 15: 1963 nr 113 s. 1376—1382. Jakże charakterystyczny i sobo­

row y jest np. w iersz Bpa W ojtyły pt. „Murzyn” (tamże, s. 1377):

To w łaśn ie ty, D rogi Mój Bracie, czuję w tobie olbrzym i ląd,

w którym rzeki uryw ają się nagle... a słońce w ypala organizm jak rudę [hutniczy piec

— czuję w tobie podobną myśl:

jeśli m yśl n ie biegnie podobnie, to przecież tą samą w agę oddziela prawdę [i błąd.

Jest ted y radość w ażenia na jednej w adze tych m yśli,

które inaczej błyskają w twoich oczach i w moich, choć tę samą [zawierają treść.

13 „N otificationes” 1964 s. 29.

do u st nazw isko przyszłego arcy p asterza krakow skiego. D. 30 g ru d ­ nia 1963 r. papież P aw eł VI m ianow ał Bpa W ojtyłę m etropolitą.

N om inację ogłoszono w Polsce 13 stycznia 1964 r. Ingres do k a ­ ted ry n a W aw elu odbył now om ianow any m etro p o lita d. 8 m arca 1964 r . 14.

P rzy p ad ł on w niedzielę Laetare, bo dla K rakow a i całej a rc h i­

diecezji był to isto tn y pow ód do radości, że po 13 latac h osierocenia otrzym ała o rdynariusza 15.

W zw iązku z ingresem p ra g n ę zwrócić uw agę na dw a m om enty:

przem ów ienie ks. in fu ła ta B ogdana Niem czewskiego i Ks. M etro­

polity. P ierw szy przem aw iając w im ieniu kap itu ły , w y raził radość z nom inacji nowego arcybiskupa oraz podał tra fn ą ch a rak tery sty k ę arcypasterza.

„Cieszym y się Tobą — m ów ił ks. Niem czew ski. M ógłby ktoś może powiedzieć, że dlatego się tak cieszym y, ponieważ w iem y, jakie są Tw oje w ielk ie zdolności, jaka jest w ybitna Twoja w spaniała in teli­

gencja, jaka głęboka jest Tw oja nauka. A l e d o s e r c n a s z y c h p r z e m a w i a r a c z e j t a w i e l k a T w o j a d o b r o ć , n i e ­ z m i e r n a a t a k a p r o s t a , t a k a b e z p o ś r e d n i a , k t ó r a o t w i e r a s e r c a w s z y s t k i c h i t e s e r c a z d o b y w a n a w ł a s n o ś ć (podkr. moje).

D latego też cieszym y się i serca nasze Tobie, U kochany nasz A rcypasterzu, ofiarujem y. C ieszy nas także i ta T w o j a g ł ę b o k a, ż a r l i w a p o b o ż n o ś ć . C i e s z y n a s T w o j e t a k i e g ł ę ­ b o k i e z j e d n o c z e n i e z P a n e m B o g i e m : d u c h m o ­ d l i t w y , k t ó r y m s i ę o d z n a c z a s z , i T w o j a g o r l i ­ w o ś ć d u s z p a s t e r s k a ” (podkr. m o je )16.

Odpowiedź Ks. A bpa W ojtyły nacechow ana była uczuciem p o ­ kory i wdzięczności. P okory wobec w ielkości historycznych: św. S ta ­ nisław a, bł. K adłubka, królow ej Jadw igi. W przede d n iu ingresu odbył pielgrzym kę do re lik w ii bł. W incentego K ad łu b k a w Ję d rze­

jow ie. W dzięcznie w spom ina kard. A dam a S tefan a Sapiehę. P o d ­ k reślił w przem ów ieniu; że on „w łożył na m nie ręce i w yśw ięcił na k ap łan a: zrodził m nie dla k ap ła ń stw a ”. Po Sapieże k ie ru je M etro­

polita uczucie wdzięczności dla abpa E ugeniusza Baziaka. „I on znow u — m ówił — w łożył n a m nie ręce i w yśw ięcił m nie n a b i­

skupa w d n iu 28 w rześnia 1958 roku. Byłem z nim zw iązany przez biskupstw o, przez to szczególne b raterstw o , k tó re łączy biskupów w jedność ich pow ołania” .

O dtąd skarbem A bpa W ojtyły je st archidiecezja krakow ska. Nie zakreślił sobie żadnego p rogram u. W zakres bow iem działalności

14 A A S R. 56: 1964 s. 213, 861. Dokum enty dotyczące nom inacji i in­

gresu drukowały „N otificationes” 1964 s. 77—81.

15 Ks. arcybiskup Eugeniusz Baziak był tylko adm inistratorem apo­

stolskim archidiecezji krakowskiej.

“ „N otificationes” 1964 s. 81

(5)

wchodzą „spraw y odwieczne, spraw y Boże, nie trzeba tw orzyć no ­ wych program ów ; trzeba w now y sposób, z now ą gorliw ością i z now ą gotowością w ejść w te n program ... i w ypełnić go w m iarę naszych czasów” 17.

W czerw cu 1967 r. prasa nasza podała wiadom ość, że papież P aw eł VI zw iększy liczbę kard y n ałó w do 120 i że n a konsystorzu w dniu 29 czerw ca br. zam ianuje 27 now ych kardynałów , w śród nich A bpa K arola W ojtyłę l8. W dziejach Kościoła polskiego m ie­

w aliśm y dwóch k ardynałów , a od czasów bpa A lbina D unajew skie­

go każdorazow y rządca diecezji krakow skiej otrzym ał godność k a r ­ dynalską. F a k t nom inacji drugiego k a rd y n a ła m a sw oje doniosłe znaczenie dla całego Kościoła w Polsce. W d n iu 9 lipca br. po uprzednim o trzym aniu w Rzymie kapelusza kardynalskiego p u rp u ­ ra t odbył in g res do k a te d ry n a W aw elu 19.

Nie czas jeszcze n a om aw ianie syntezy działalności K ard. W oj­

tyły. Bez przesady je d n a k należy stw ierdzić, że już dotychczasowe rządy biskupie pozostaw iają trw a ły ślad w dziedzinie d u szp aster­

skiej i naukow ej. Mimo częstych w yjazdów , prac soborow ych, spotkań z k ap łan am i, szerokiej działalności duszpasterskiej K ard.

W ojtyła nie w ypuszcza pióra z ręki, ja k to w idać z załączonej niżej bibliografii.

W naszych studiach, pośw ięconych dziejom Kościoła i k u ltu ry katolickiej w Polsce, p ragniem y zwrócić uw agę n a kilka faktów , św iadczących o zainteresow aniach Ks. K ard. W ojtyły na tym od­

cinku. A rcypasterz krakow ski, aczkolw iek nie jest historykiem , docenia w całej p ełn i znaczenie b adań w te j dziedzinie.

Ks. arcybiskup Eugeniusz B aziak postanow ił n a prośbę k ilku historyków K ościoła dokonać otw arcia i ekspertyzy relik w ii głowy św. S tan isław a biskupa i m ęczennika. Śm ierć jed n ak przeszkodziła realizacji planu. D okonał tego Ks. Bp K arol W ojtyła jako w i­

kariusz k ap itu ln y . B adania przeprow adzone przez lekarzy: prof.

Ja n a O lbrychta i d ra M ariana K usiaka m ają doniosłe znaczenie dla dalszych bad ań nad św. S tanisław em , zwłaszcza jego m ęczeń­

stw em 20.

Po nom inacji n a arcybiskupa krakow skiego zw rócił Ks. W ojtyła od razu baczną uw agę n a b ra k i w dziedzinie histo rio g rafii diecezji krakow skiej. Tego rodzaju akcja tym bardziej zasługiw ała n a p o d ­ k reślenie ze w zględu na zbliżające się tysiąclecie ch rztu Polski.

17 „N otificationes” 1964 s. 86.

18 „O sservatore Romano” 29 V 1967; „Tygodnik Pow szechny” R. 21:

1967 nr 23 s. 1.

19 „N otificationes” 1967 nr 7—8 zam ieszczają wiadom ości o nom inacji i ingresie z okolicznościowym i przem ówieniam i. Zob. też ks. B. F i l i ­ p i a k , List z R zym u , „Przewodnik K atolicki” z d. 30 VII 1967 nr 31.

2,) Protokół badania relikwiarza z czaszką św. Sta nisła wa Szcze pa- nowskiego- „N otificationes” 1965 s. 196—203.

W dniach 15—16 II i 25—26 II 1966 r. zorganizow ał Ks. M etro­

polita sym pozjon w sw ej rezydencji p rzy ul. F ranciszkańskiej.

Z aprosił licznych historyków z całej Polski, ze w szystkich ośrod­

ków naukow ych. Z jechali do K rakow a przedstaw iciele n au k i pol­

skiej, świeccy i duchow ni, k tó rzy w ygłaszali re fe ra ty i zabierali głos w dyskusji. P ro b lem aty k a dotyczyła oczywiście dziejów n a j­

szerzej pojętych d. diecezji k rakow skiej, najw iększej w Polsce.

P ierw sze dw*a dn i były pośw ięcone średniow ieczu, a n astęp n e dzie­

jom now ożytnym . R eferaty i dyskusje przyniosły w iele nowego. Oby tylko doszło do opracow ania syntezy h isto rii [a rch id iece zji k ra ­ kow skiej. Ks. A rcybiskup W ojtyła w niósł jako gospodarz sym po- zjonu dzięki swej prostocie i bezpośredniości m iły i sw ojski n astró j, co szczególnie podobało się uczonym świeckim.

P u n k te m szczytowym były niew ątp liw ie uroczystości m ilenijne w K rakow ie (7—8 V 1966). I chyba nie będzie przesady, jeśli pod­

kreślim y, że w ypadły może n ajlep iej w skali ogólnopolskiej. Sesja p le n a rn a episkopatu P olski w kated rze na W aw elu (7 V) m iała szczególny urok, gdy sen a t duchow ny z P rym asem P olski Ks. K ard.

W yszyńskim zasiadał w stallach królew skiej k ated ry . W ygłoszono w czasie sesji przedpołudniow ej pięć referatów : o w kładzie diecezji krakow skiej w rozwój k u ltu ry n aro d u polskiego (A. V etulani), o pow iązaniach K rakow a z Ś ląskiem w X IX i X X w ieku (abp B. K o­

m inek), o roli Kościoła krakow skiego w okresie rozbicia dzielnico­

wego (M. Plezia), o działalności dobroczynnej K ościoła k ra k o w ­ skiego na przestrzen i w ieków (A. Schletz) i o roli kard. A dam a S te­

fa n a S apiehy w okresie okupacji (abp K. W ojtyła). Popołudniow a sesja w kościele dom inikanów pośw ięcona była problem atyce za­

k onnej z re fera tem J. K łoczowskiego 21.

H istoryczno-kościelnym celom służył sym pozjon, k tó ry odbył się w In sty tu cie Teologicznym K sięży M isjonarzy w K rakow ie na S tra - dom iu z okazji wrydan ia 25-ciu tom ów „Naszej Przeszłości” (1—2 IV 1967). Ks. K a rd y n a ł W ojtyła b ra ł w nim czynny udział i d w u k ro t­

nie przem aw iał.

Z nacznie posunęły się w o statn ich latach spraw y b eaty fik acy jn e w archidiecezji dzięki czynnem u zaangażow aniu się Ks. K ard y n ała.

R uszyła z m iejsca sp raw a beaty fik acji s. F a u sty n y K ow alskiej.

A rcypasterz w czasie bytności w Rzymie w r. 1965 odw iedził K on­

gregację św. Oficjum , korygując błędy w w łoskim tłum aczeniu

„D ziennika” s. F au sty n y , co przyczyniło się do rozw iązania spraw sp o rn y c h 22. Dodajm y, że odbyw a się obecnie w K rakow ie proces

21 M illennium w Krakowie om ów iły „N otificationes” 1966 nr 5—6.

Tam również ukazały się referaty w ygłoszone w d. 7 V t. r. w katedrze na Wawelu. W tym num erze ukazały się rów nież dwa artykuły ks.

B. Przybyszew skiego o Prandocie i ks. Blaszyńskim .

22 St. W i e r z b i c a, Służebnica Boża s. Faustyna K ow alska. „Homo D ei” R. 36: 1967 s. 118.

(6)

apostolski B rata A lb erta, ukończono proces info rm acy jn y o. Smo- likow skiego C. R., oraz B rata Alojzego Kosiby. W yliczam y n ajw a ż­

niejsze. Jed n ą z w ielu tro sk O rdynariusza krakow skiego je st spraw a beatyfikacji królow ej Jadw igi. H istorycy przygotow ują kry ty czn y żyw ot, o co rów nież zabiega Ks. K ard. W ojtyła.

W yliczyliśm y przykładow o tylko n iek tó re frag m en ty z działal­

ności Ks. M etropolity. Z yskał dzięki sw ym zaletom ch a rak teru , dobroci i prostocie w obejściu sym patię i miłość podw ładnego sobie duchow ieństw a diecezjalnego i zakonnego, oraz w iernych. Je st kard y n ałem posoborow ym , pierw szym k ard y n ałem polskim na progu drugiego tysiąclecia. R edakcja i grono w spółpracow ników -pi- sarzy życzą K siędzu K ard y n ało w i długich la t życia przy najlepszym zdrow iu dla dobra Kościoła i Ojczyzny.

BIBLIOGRAFIA PRAC

KS. KARDYNAŁA KAROLA WOJTYŁY

W biblio g rafii zastosow ano u k ład chronologiczny bez w zględu n a c h a ra k te r d an ej pozycji. P om inięto w biblio g rafii d robne no ­ ta tk i i odezwy o ch arak terze urzędow ym i adm inistracyjnym . Nie uw zględniono też streszczeń przem ów ień nieautoryzow anych, d ru ­ kow anych w tygodnikach lu b p ra sie codziennej.

B ibliografia niniejsza je st pierw szą próbą, ilu stru ją cą twórczość p isarską Ks. K a rd y n ała K aro la W ojtyły.

W y k a z s k r ó t ó w A teneum Kapłańskie

Collectanea Theologica

N otificationes e Curia M etropolitana Craco vien si

Polonia Sacra Przew odnik K atolicki

Roczniki Filozoficzne K. U. L.

Roczniki Teologiczno-K anoniczne Ruch Biblijny i Liturgiczny Tygodnik Pow szechny

W rocław skie Wiadomości K ościelne

1949

1. M ission de F rance. Tyg. pow. R. 5: 1949 n r 9 s. 1—2.

2. Apostoł. T yg pow. R. 5: 1949 n r 35 s. 8—9.

[O Janie Tyranowskim , 1900— 1947]

1950

3. P ieśń o blasku wody. Tyg. pow. R. 6: 1950 n r 19 s. 1.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

4. Z agadnienie w iary w dziełach św. J a n a od K rzyża. A ten . kapł.

R. 42: 1950 t. 52 s. 24—42, 103—114.

= Aten. kapł.

= Collect. theol.

= Notificationes

= Pol. sacra

= P rzew . kat.

= Rocz-i filoz.

= Rocz-i teol. kanon.

= Ruch bibl. i lit.

= Tyg. pow.

= Wrocł. wiad. kość.

2 — N a sz a P rz e sz ło ś ć

(7)

5. Q uaestio de fide apud S. Joan n em a Cruce. Collect. theol. R. 21:

1950 s. 418—468.

6. M atka. Tyg. pow. R. 6: 1950 n r 50 s. 1.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

1951

7. O hum aniźm ie św. J a n a od K rzyża. Z n a k R. 6: 1951 n r 27 s. 6—20.

8. T ajem nica i człowiek. Tyg. pow. R. 7: 1951 n r 51—52 s. 1—2.

1952

9. O teatrze słowa. Tyg. pow. R. 8: 1952 n r 11 s. 4—5.

[Pseud.: Piotr Jasień]

10. K a te ch u m en at X X w ieku. Z n a k R. 7: 1952 n r 34 s. 287—296.

11. In sty n k t, miłość, m ałżeństw o. Tyg. pow. R. 8: 1952 n r 42 s. 1—2, 11.

12. Myśl jest przestrzen ią dziw ną. Tyg. pow. R. 8: 1952 n r 42 s. 5.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

1953

13. R eligijne przeżyw anie czystości. Tyg. pow. R. 9: 1953 n r 6 s. 1— 2.

1954

14. S ystem etyczny M axa S chelera jako środek do opracow ania ety k i chrześcijańskiej. Pol. sacra R. 6: 1953—1954 s. 143—161.

1957

15. M oralność a etyka. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 9 s. 3.

16. P roblem ety k i naukow ej. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 10 s. 3.

17. O pochodzeniu norm m oralnych. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 11 s. 3, 11.

18. Realizm w etyce. T yg. pow. R. 11: 1957 n r 12 s. 7.

19. N a tu ra i doskonałość. T yg. pow. R. 11: 1957 n r 13 s. 11.

20. D ra m a t sło w a i g e s tu . Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 14 s. 5.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

21. Z naczenie pow inności. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 16 s. 11.

22. Z agadnienie w oli w analizie a k tu etycznego. Rocz-i filoz. T. 5:

1955—1957 z. 1 s. 111—135. Res. s. 158.

23. P roblem o derw ania przeżycia od ak tu w etyce na tle poglądów K a n ta i Schelera. Rocz-i filoz. T. 5: 1955—1957 z. 3 s. 113—140.

Res. s. 171—172.

24. P raw o n a tu ry . Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 28 s. 7.

25. H um anizm a cel człow ieka. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 31 s. 7.

26. P roblem praw d y i m iłosierdzie. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 33 s. 11.

27. P roblem bezinteresow ności. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 34 s. 7.

28. W łaściw a in te rp re ta c ja n a u k i o szczęściu. T yg. pow. R. 11:

1957 n r 36 s. 11.

29. S tosunek do przyjem ności. T yg. pow. R. 11: 1957 n r 38 s. 7.

30. K am ieniołom . Z n a k R. 9: 1957 n r 41 s. 559—563.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

31. E w angeliczna zasada naśladow ania. N auka objaw ien ia a sy­

stem filozoficzny M axa S chelera. A ten . kapł. R. 49: 1957 t. 55 s. 57—67.

32. W artości. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 39 s. 11.

33. Co to jest asceza? Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 40 s. 7.

34. Idea i pokora. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 41 s. 7.

35. W idzenie Boga. Tyg. pow. R. 11: 1957 n r 43 s. 7.

36. L isty do redakcji w spraw ie cam pingu. Homo Dei R. 26: 1957 s. 420—423.

[Krypt.: Ksiądz]

37. M yśli o m ałżeństw ie. Z n a k R. 9: 1957 n r 42 s. 595—604.

38. W poszukiw aniu podstaw perfekcjonizm u w etyce. Rocz-i filoz.

T. 5: 1955—1957 z. 4 s. 303—317. Res. s. 331.

39. T ra k ta t o pokucie w Dekrecie G racjan a w św ietle rękopisu gdańskiego Mar. F. 275. Rocz-i teol. kanon. T. 4: 1957 z. 4 s. 31—71. Res. s. 198—199.

(8)

1958

40. K am ień w ęgielny ety k i społecznej. Tyg. pow. R. 12: 1958 n r 1 s. 7.

41. S praw iedliw ość a miłość. T yg. pow. R. 12: 1958 n r 2 s. 7.

42. Rapsody tysiąclecia. Tyg. pow. R. 12: 1958 n r 3 s. 5.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

43. P roblem w alki. Tyg. pow. R. 12: 1958 n r 3 s. 7.

44. E ty k a niezależna w św ietle idei spraw iedliw ości. Tyg. pow.

R. 12: 1958 n r 6 s. 7.

45. P ro file C yrenejczyka. Tyg. pow. R. 12: 1958 n r 13 s. 4.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

46. P ro p ed e u ty k a sak ram en tu m ałżeństw a. [W:] Rola kobiety w Kościele. L u b lin 1958 s. 87—92.

47. P ro p ed e u ty k a sak ram en tu m ałżeństw a. A ten . kapł. R. 50: 1958 t. 56 s. 20—33.

48. O kierow niczej lu b służebnej roli rozum u w etyce. Na tle poglądów Tom asza z A kw inu, H um e’a i K a n ta . Rocz-i filoz.

T. 6: 1958 z. 2 s. 13—31. Res. s. 144.

49. Rec.: B e d n a r s k i F., P rzedm iot ety k i w św ietle zasad św.

Tom asza z A kw inu. L u b lin 1956 ss. 162. Rocz-i filoz. T. 6: 1958 z. 2 s. 133—136.

50. T ajem nica M aryi. T y g pow. R. 12: 1958 n r 33 s. 1.

51. Boże N arodzenie 1958. T yg. pow. R. 12: 1958 n r 52 s. 1—2.

1959

52. O m etafizycznej i fenom enologicznej podstaw ie norm y m o ral­

nej. (W oparciu o koncepcję św. Tom asza z A k w in u oraz M axa Schelera). Rocz-i teol. kanon. T. 6: 1959 z. 1/2 s. 99—124.

53. N a tu ra ludzka jako podstaw a form acji etycznej. Znak. R. 11:

1959 n r 60 s. 693—697. Res. s. 822—823.

[Skrót w ykładu w ygłoszonego na II. Tygodniu Filozoficznym K. U. L.]

54. Czym p ow inna być teologia m oralna. A ten . kapł. R. 51: 1959 t. 58 s. 97—104.

55. Ocena m ożliwości zbudow ania ety k i chrześcijańskiej przy za­

łożeniach system u M axa S chelera. L u b lin 1959 ss. 135. Res.

[Rozprawy Wydziału Filozoficznego Tow. Nauk. K. U. L. 5]

56. Le tra ite de „ P e n ite n tia ” de G ra tie n dans l’abrege de G dańsk M ar. F. 275. Studia Gratiana T. 7: 1959 s. 357—390.

57. Miłość i odpow iedzialność. A ten . kapł. R. 51: 1959 t. 60 s. 163—

172.

58. M yśli o N iepokalanym Poczęciu. Tyg. pow. R. 13: 1959 n r 49 s. 1, 3.

1960

59. Ś w ięty Józef. Tyg. pow. R. 14: 1960 n r 12 s. 1—2.

60. M iłość i o d p o w ie d z ia ln o ść . Z n a k R. 11: 1960 n r 71 s. 561—614.

[Fragm enty książki noszącej ten sam tytuł]

61. W ychow anie miłości. T yg. pow. R. 14: 1960 n r 21 s. 1.

62. Miłość i odpow iedzialność. S tudium etyczne. L u b lin 1960 ss. 246. Res.

[W serii: Źródła i m onografie 60. Tow. Nauk. K. U. L]

63. P rzed sklepem jubilera. M edytacje o sakram encie m ałżeństw a, przechodzące chw ilam i w d ram at. Z n a k R. 12: 1960 n r 78 s. 1564—1607.

[Pseud.: Andrzej Jawień]

64. Rozw ażania o królestw ie. Tyg. pow. R. 14: 1960 n r 44 s. 1—2.

1961

65. P ro g ram w ykładów n a u k społecznych w sem in ariach duchow ­ nych i in sty tu ta c h teologicznych w Polsce. Rocz-i teol. kanon.

T. 8: 1961 z. 3 s. 65—66.

66. P ersonalizm tom istyczny. Z n a k R. 13: 1961 n r 83 s. 664—674.

Res. s. 756—757.

67. Uwagi o życiu w ew nętrznym m łodej intelig en cji. Z n a k R. 13:

1961 n r 84 s. 761—769. Res. s. 904—905.

68. „Dziady” i dw udziestolecie. T yg. pow. R. 15: 1961 n r 40 s. 6.

[Pseud.: A. J. (Andrzej Jawień)]

69. M yśli o laikacie. Tyg. pow. R. 15: 1961 n r 44 s. 1, 4.

1962

70. K azanie na in au g u ra cji ro k u akadem ickiego K. U. L. 1961/62.

Z e szy ty nauk. K. U. L. R. 5: 1962 z. 1 s. 137—141.

71- Rec.: K a l i n o w s k i J., T eoria poznania praktycznego. L u ­ blin 1960 ss. 160. Rocz-i filoz. T. 10: 1962 z. 2 s. 153—156.

(9)

72. P ro b lem „uśw iadom ienia” z p u n k tu w idzenia teologii. A ten . kapł. R. 54: 1962 t. 64 s. 1—5.

'73. Miłość i odpowiedzialność. S tu d iu m etyczne. K raków 1962 ss. 316. Wyd. „Z nak”.

[Wydanie drugie rozszerzone i uzupełnione]

74. K azanie wygłoszone... na pogrzebie ks. arcybisk u p a-m etro p o - lity E ugeniusza B aziaka w bazylice m etro p o litaln ej n a W a­

w elu w d n iu 18 czerw ca 1962 r. (fragm enty). Notificationes 1962 s. 194—198.

75. Odezwa do duchow ieństw a i w iernych archidiecezji k ra k o w ­ skiej. Notificationes 1962 s. 199—200.

[O arcybiskupie Eugeniuszu Baziaku]

76. W ładza i krzyż. (F ragm enty). Tyg. pow. R. 16: 1962 n r 26 s. 1—2.

[Fragm ent kazania o arcybiskupie Baziaku]

77. Pismo... z okazji 350-lecia śm ierci ks. P io tra S kargi. Notifica- ciones 1962 s. 317—318.

78. Przem ów ienie... wygłoszone w katedrze n a W aw elu po mszy św. odpraw ionej przez ks. bisk u p a Ju lia n a G roblickiego dnia 5 X 1962 r. w ieczorem przed w yjazdem do R zym u na Sobór Pow szechny. Notificationes 1962 s. 357—362.

79. List... do „Tygodnika P ow szechnego”. Tyg. pow. R. 16: 1962 n r 46 s. 3.

80. L ist pasterski... (fragm enty). T yg. pow. R. 16: 1962 n r 47 s. 9.

81. L ist pasterski... z I. sesji Soboru W atykańskiego II dn. 5 listo ­ pada 1962 r. Notificationes 1962 s. 362—364.

1963

83. W ypowiedź... w Radio W atykańskim (24 X I 1962). Notificatio­

nes 1963 s. 23—26.

84. Odezwa... z zachętą do m odlitw w in te n c ji zjednoczenia chrześ­

cijan (dn. 5 I 1963). Notificationes 1963 s. 87—88.

[To samo: Tyg. pow. R. 17: 1963 nr 3 s. 7]

85. Odezwa... z okazji św ięceń su b d iak o n atu w arcybiskupim se­

m in ariu m duchow nym (dn. 5 I 1963). Notificationes 1963 s. 88—89.

86. Msza św ięta papieża Jan a . Z n a k R. 15: 1963 n r 109—110 s. 765—769.

87. Kościół (fragm enty). P asterz e i źródła (Bazylika św. P io tra jesien ią 1962: 11 X—8 XII). Z n a k R. 15: 1963 n r 113 s. 1376—

1379.

[Pseud.: A. J. (Andrzej Jawień)]

88. Odezwa... n a W ielki P o st 1963 r. Notificationes 1963 s. 144—

147.

88a. O piekun doskonały. Przew. kat. 28 IV 1963 n r 17.

[O św. Józefie. Z przem ówienia w Radio Wat.]

89. W ikariusz k a p itu ln y do kap łan ó w archidiecezji krakow skiej.

Notificationes 1963 s. 147—148.

90. L ist w ielkanocny... Tyg. pow. R. 17: 1963 n r 11 s. 1.

91. Odezwa... na rozpoczęcie V III ro k u W ielkiej N ow enny. N o tifi­

cationes 1963 s. 207—210.

[To samo: Tyg. pow. R. 17: 1963 nr 20 s. 1]

92. Z kazań... w ygłoszonych po pow rocie z I. sesji II. Soboru W a­

tykańskiego. Notificationes 1963 s. 211—220.

93. D w aj pow stańcy. Tyg. pow. R. 17: 1963 n r 33 s. 1—2.

[O o. Rafale K alinowskim i br. A lbercie — Adam ie Chm ielowskim ] 94. M atka Boska L udźm ierska (fragm enty). Tyg. pow. R. 17: 1963

n r 34 s. 1.

95. M odlitw y księży archidiecezji krakow skiej n a Ja sn e j Górze (kw iecień 1963). Przem ów ienie... dn. 23 IV 1963 (fragm enty).

Notificationes 1963 s. 268—274.

96. Odezwa do duchow ieństw a i w iernych archidiecezji k ra k o w ­ skiej. Notificationes 1963 s. 285—287.

1964

97. L ist pasterski... Tyg.pow. R. 18: 1964 n r 10 s. 1.

[Z okazji ingresu]

98. Rozważania o ojcostwie. Z n a k R. 16: 1964 n r 119 s. 610—613.

[Pseud.: A. J. (Andrzej Jawień)]

99. C hrześcijanin a k u ltu ra . Z n a k R. 16: 1964 n r 124 s. 1153—1157.

100. W ypowiedź... w R adio W atykańskim n a tem at roli laik atu w K ościele (25 X I 1963). Notificationes 1964 s. 27—30.

[To samo pod zm ienionym tyt.: Lud Boży. Prze w . kat. 16 II 1964 nr 7]

101. L ist pasterski... n a 1. niedzielę W ielkiego P o stu 1964 r. Noti­

ficationes 1964 s. 33—36.

(10)

102. Do wszystkich kapłanów archidiecezji krakowskiej. Notifica- ciones 1964 s. 66— 74.

[W spom nienia z pielgrzym ki do Z iem i św . po drugiej sesji sobo­

row ej]

103. Na kanwie Dni Maryjnych. Hom o Dei R. 33: 1964 s. 135— 139.

104. Przemówienie Ks. Metropolity w czasie ingresu (fragmenty).

Notificationes 1964 s. 82— 87.

[Fragm enty — także w Tyg. pow. R. 18: 1964 nr 12 s. 3, oraz pt.

Skarb w ielki. Przew. kat. 12 IV 1964 nr 15]

105. List do duchowieństwa z okazji ingresu. Notificationes 1964 s. 97— 101.

106. O Soborze (fragmenty kazań). T yg. pow. R. 18: 1964 nr 11 s. 1— 2.

107. List do duchowieństwa z okazji 600-lecia konsekracji katedry wawelskiej. Notificationes 1964 s. 102— 105.

108. Kazanie na 600-lecie U. J. w kościele świętej A nny w K rako­

wie (fragmenty). T yg. pow. R. 18: 1964 nr 21 s. 3.

109. Problematyka drugiej sesji II. Soboru Watykańskiego. Z ka­

zań Ks. Metropolity po powrocie z obrad Soboru. Notificatio­

nes 1964 s. 145— 160.

110. List pasterski... na 200 rocznicę beatyfikacji Błog. Wincentego Kadłubka. Notificationes 1964 s. 200— 202.

[To sa m o : Tyg. pow. R. 18: 1964 nr 36 s. 3— 4] •

111. Przemówienie... w katedrze wawelskiej w dniu wyjazdu na III. sesję soborową 10 IX 1964. Notificationes 1964 s. 247— 251.

112. List... na uroczystość św. Jana Kantego w 1964 r. Notificationes 1964 s. 273— 276.

113. Listy z Soboru. Notificationes 1964 s. 278—-282.

[1. D o duchowieństwa i w iernych, s. 278— 280; 2. D o duchow ieństw a, s. 280— 282, L ist pierw szy b ył drukow any także w Tyg. pow. R. 18:

1964 nr 48 s. 1]

114. K o ś c ió ł w o b e c w s p ó łc z e s n e g o ś w ia ta . P r z e m ó w ie n ie ... w R a d io W a t y k a ń s k i m d n . 28 IX 1964. Notificationes 1964 s. 282— 284.

[To sam o pod zm ienionym nieco tyt.: K ościół w świecie w sp ółcze­

snym . Tyg. pow. R. 18: 1964 nr 43 s. 1— 2 i pt. K ościół w obec w sp ó ł­

czesnego świata. Przew. kat. 1 X I 1964 nr 44]

115. O godności osoby ludzkiej. Przemówienie... w Radio W aty­

kańskim dn. 19 X 1964. Notificationes 1964 s. 287— 289.

1965

116. Sobór a praca teologów. Tyg. pow. R._ 19: 1965 nr 9 s. 1.

[To sa m o : Notificationes 1965 s. 87— 88. Przem ów ienie w Radio W a ­ tyk ańskim d. 12 II 1965 oraz Przew. kat. 28 II 1965 nr 9]

117. W ymowa Oświęcimia. Przemówienie... w Radio Watykańskim w dwudziestolecie oswobodzenia obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu (18 II 1965). Notificationes 1965 s. 81—-83.

[To sam o pod zm ienionym ty t.: W dw udziestolecie oswobodzenia obozu koncentracyjnego w Ośw ięcim iu. Przew. kat. 4 IV 1965 nr 14]

118. Odezwa... w X X rocznicę wyzwolenia obozu oświęcimskiego (27 I 1945— 27 I 1965). Notificationes 1965 s. 112— 113.

119. Do redakcji ..Tygodnika Powszechnego” . Tyg. pow. R. 19: 1965 nr 13 s, 1.

[Na 20-lecie pisma]

120. Zagadnienie katolickiej etyki seksualnej. Refleksje i postulaty.

Rocz-i filoz. T. 13: 1965 z. 2 s. 5— 23.

121. Sobór od wewnątrz. List do redakcji „Tygodnika Powszech­

nego” . T yg. pow. R. 19: 1965 nr 16 s. 1, 3.

122. Odezwa... do duchowieństwa. Notificationes 1965 s. 113— 114.

[Z okazji uroczystości ku czci św . Stanisław a B. i M.]

123. Millennium a Sobór. List do redakcji „Tygodnika Powszech­

nego” . Tyg. pow. R. 19: 1965 nr 18 s. 1— 2.

124. Tysiąclecie chrztu a oddanie Matce Boskiej. Notificationes 1965 s. 189— 195.

125. List pasterski... na 200-setną rocznicę ustanowienia święta Najw. Serca Pana Jezusa. Notificationes 1965 s. 218— 220.

126. List... do wiernych archidiecezji krakowskiej. Notificationes 1965 s. 220— 223.

[W zw iązku z poświęceniem się M atce Bożej w katedrze na W a ­ welu]

127. Przemówienie... przed wyjazdem na IV. sesję Soboru. Notifica­

tiones 1965 s. 234— 237.

128. Przemówienie radiowe... Naświetlenie deklaracji o wolności religijnej. Notificationes 1965 s. 269—271.

129. Amour et responsabilite. Etude de morale sexuelle. Traduit du polonais par Therese Sas, revu par M arie-Andree Bouchaud- Kalinowska, preface de Henri de Lubac. Paris 1965 ss. 285.

Societe d’Editions Internationales.

[Przekład książki: M iłość i odpowiedzialność, w yd. II]

(11)

130. Idea lu d u Bożego i św iętość Kościoła a apostolstw o świeckich.

A te n . kapł. R. 57: 1965 t. 68 s. 307—315.

1966

131. Do pracow ników zakładów „S ołvay”. Dziennik Polski R. 22:

1966 n r 10 z d. 13 I.

132. C om m unio Ecclesiarum czyli o uroczystości tysiąclecia K oś­

cioła w Polsce n a tle kościołów na Soborze. Notificationes 1966 s. 35—37.

[Przem ów ienie radiowe]

133. Słowo w stępne. Ruch bibl. i lit. R. 19: 1966 s. 66.

[Numer poświęcony uroczystej m ilenijnej sesji teologicznej]

134. S tw orzenie a odkupienie (schem at XIII). Notificationes 1966 s. 59—62.

[Przem ów ienie w Radio Wat. 9 I 1966]

135. S acrum P oloniae M illennium . L ist p astersk i n a niedzielę I. W ielkiego P ostu. Notificationes 1966 s. 62—64.

136. K azanie wygłoszone w k ated rze w aw elskiej w W ielką Sobotę.

Notificationes 1966 s. 64—66.

[Tem atyka m ilenijna]

137. W igilia w ielkanocna 1966. Z n a k R. 18: 1966 n r 142 s. 435—444.

[Pseud.: A. J. (Andrzej Jawień)]

138. L ist p astersk i do duchow ieństw a i w iernych archidiecezji na niedzielę W ielkanocną 1966 r. Notificationes 1966 s. 66—68.

139. Osoba i czyn w aspekcie świadom ości. (F ragm ent studium

„Osoba i czyn”). [W:] P a sto ri e t M agistro. P rac a zbiorow a w y­

d an a dla uczczenia jubileuszu 50-lecia k ap łań stw a Jego E ks­

celencji K siędza B iskupa D oktora P io tra K ałw y, P rofesora i W ielkiego K anclerza K. U. L. L u b lin 1966 s. 293—304. Res.

304—305.

140. L ogika w e w n ętrzn a V aticanum II (a zarazem p ró b a u porząd­

ko w an ia dokum entów soborow ych celem ich przedstaw ienia).

Wrocł. wiad. kość. R. 21: 1966 n r 7 s. 159—163.

141. P rzem ów ienie wygłoszone na akadem ii w auli A rcybiskupiego S em inarium Duchow nego we W rocław iu z okazji 400-lecia jego istn ie n ia dnia 24 k w ietn ia 1966 roku. Wrocł. wiad. kość.

R. 21: s. 233—239. -

142. R eligijne przeżycie M illennium . Tyg. pow. R. 20: 1966 n r 19 s. 1.

143. A dam S te fan k a rd y n a ł S apieha m etropolita k rakow ski oraz duchow ieństw o archidiecezji w okresie ciem nej nocy okupacji.

Notificationes 1966 s. 122— 126.

144. List... na sre b rn y jubileusz „Naszej Przeszłości” . Nasza Przesz­

łość T. 25: 1966 s. 5—6.

145. Odezwa... do k apłanów z okazji tygodnia m iłosierdzia. N o tifi­

cationes 1966 s. 245.

146. V aticanum II a p raca teologów. Collect. theol. R. 36: 1966 s. 8—14.

1967

147. W ychow anie do służby Kościołowi. A ten . kapł. R. 59: 1967 t. 70 s. 220—225.

148. K azanie... w ygłoszone w k ated rze w aw elskiej w uroczystość C h ry stu sa K róla d n ia 30 X 1966 r. Notificationes 1967 s. 85—87.

149. L ist p astersk i na I. niedzielę W ielkiego P ostu 1967 r. Notifica- ciones 1967 s. 87—89.

150. List... do kapłanów archidiecezji z okazji W ielkiego C zw artku.

Notificationes 1967 S. 90.

151. S tulecie urodzin księcia k a rd y n a ła A dam a S apiehy. Notifica­

tiones 1967 s. 94—96.

[To samo: P rzew . kat. 4 VI 1967 nr 23]

152. K azanie... wygłoszone n a S kałce w K rakow ie d n ia 14 V 1967 r.

Notificationes 1967 s. 96—100.

153. C onsilium de laicis. Notificationes 1967 s. 107—110.

[To samo: Prze w . kat. 28 V 1967 nr 22]

154. K azanie... przy tru m n ie ks. biskupa M ichała K lepacza w k a ­ ted rze łódzkiej w d n iu 31 stycznia 1967 r. Notificationes 1967 s. 110—116.

[To samo pod nieco zm ienionym tyt.: Kazanie żałobne... w ygłoszone w katedrze łódzkiej w czasie uroczystości pogrzebowych dnia 31 I br.

Wiad. diecezjalne łódzkie, R. 41: 1967 nr 2 s. 36—43. Fragm enty:

Sp. Ks. Biskup Michał Klepacz (w yjątki z kazania). Przew. k a t 9 VII 1967 nr 28]

155. E ty k a a teologia m oralna. Z n a k R. 19: 1967 n r 159 s. 1077—

1082.

[Streszczenie]

156. K azanie pow italne... wygłoszone przed k a te d rą w aw elską po powrocie z Rzym u 9 lipca 1967 r. Notificationes 1967 s. 127.

(12)

157. K azanie... w czasie in g resu d n ia 9 lipca 1967 r. Notificationes 1967 S. 129—132.

158. K azanie... w ygłoszone w Bazylice M ariackiej przy tru m n ie śp.

ks. inf. d ra F e rd y n a n d a M achaya dnia 3 sierp n ia 1967 r. Noti­

ficationes 1967 s. 196—202.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Przesłaniem pontyfikatu Jana Pawła II stały się słowa wygłoszone w homilii podczas mszy inauguracyjnej, odprawionej 22 października 1978 roku: "Nie lękajcie się..

Na podstawie przesłanego filmu lub własnych wiadomości uzupełnij tekst wyrazami w ramce.. Starszy brat miał

P(SARS|T⊕)=P(T⊕|SARS)P(SARS) P(T⊕) brakujenamwartościP(T⊕),którąmożemywyliczyćzwzoru(5,str.14):

Ona nie lubi robić zdjęć.. On lubi / nie lubi

Po pierw sze: doświadczana przez nas powinność m oralna podjęcia określonej decyzji czy czynu nie jaw i się nam wcale jako uzależniona od świadomości

podejrzana wydaje się wielkość tych ludzi, których się zawsze i wszędzie zgodnym chórem chwali, gdzie tylko się zjawiają, zwłaszcza gdy stoją na

Owszem, człowiek jaw i się jako ktoś, kto sam dla siebie jako podm iotu doświadczenia jest zarazem jego przedm iotem.. Ten

Ani czysty ani domieszkowany półprzewodnik nie zapewniają na tyle dużej ilości par elektron dziura aby można było wykorzystać je jako źródło światła Materiał można