• Nie Znaleziono Wyników

PRACA LOKOMOTYWY ELEKTRYCZNEJ Z INDYWIDUALNYM NAPĘDEM OSI PRZY NTEJEDNAKOWYCH ŚREDNICACH KÓŁ NAPĘINYCH POSZCZEGÓINYCH ZESTAWÓW

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "PRACA LOKOMOTYWY ELEKTRYCZNEJ Z INDYWIDUALNYM NAPĘDEM OSI PRZY NTEJEDNAKOWYCH ŚREDNICACH KÓŁ NAPĘINYCH POSZCZEGÓINYCH ZESTAWÓW"

Copied!
25
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚT,ĄSKTB.T S e r ia s ELEKTRYKA z . 29

________ 1971 N r k o l . 297

WIESŁAW GABRYŚ, JÓZEF RJRMAN

K a te d ra E l e k t r o t e c h n i k i Przem ysłow ej

PRACA LOKOMOTYWY ELEKTRYCZNEJ Z INDYWIDUALNYM NAPĘDEM OSI PRZY NTEJEDNAKOWYCH ŚREDNICACH KÓŁ NAPĘINYCH POSZCZEGÓINYCH ZESTAWÓW

S t r e s z c z e n i e . W a r t y k u l e p rz e a n a liz o w a n o wpływ r o z ­ b ie ż n o ś c i ś r e d n ic p o sz c z e g ó ln y c h zestaw ów kołow ych lokomotywy e l e k t r y c z n e j p r ą d u s t a ł e g o n a popraw ­ ność p r a c y s iln ik ó w t r a k c y j n y c h . W s z c z e g ó ln o ś c i r o z p a tr z o n o : a ) m ożliw ość z e rw a n ia p r z y c z e p n o ś c i p o sz c z e g ó ln y c h zestaw ów , b ) n ieró w n o m iern e n a g rz e ­ w an ie s i ę s iln ik ó w p o łą c z o n y c h ró w n o le g le , c ) n i e ­ rów nom ierny r o z k ła d n a p i ę c i a n a tw o rn ik a c h ł ą c z o ­ n ych sz e re g o w o .

Podano p rz y k ła d y o b lic z e ń szc zeg ó ło w y ch n a pod­

s ta w ie k tó r y c h sform ułow ano w n io s k i i z a l e c e n i a do­

ty c z ą c e d o p u sz c z a ln y c h r ó ż n i c pom iędzy ś re d n ic a m i k ó ł p o sz c z e g ó ln y c h zestaw ów .

1 . Wstęp

B rak p rz e p isó w o d n o śn ie d o p u sz c z a ln y c h o d c h y łe k ś r e d n ic k ó ł p o sz c z e ­ g ó ln y c h zestawów lokomotyw e le k tr y c z n y c h s p r a w ia , że w p r a k ty c e o d b io r ­ c z e j s t o s u j e s i ę wymagania n ie m a l id e n ty c z n e j a k d l a t r a k c j i p a ro w e j.

W m yśl ty c h wymagań d o p u s z c z a ln e r o z b i e ż n o ś c i p om iędzy ś re d n ic a m i k ó ł p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów n i e pow inny p r z e k r a c z a ć 2 mu.

Wymagania te g o r o d z a ju s ą b e z sp o rn e w t r a k c j i p a ro w e j, g d z ie mamy do c z y n ie n ia z grupowym napędem w s z y s tk ic h zestaw ów , s p rz ę ż o n y c h ze s o ­ b ą w ią z a ra m i. W ta k im p rz y p a d k u , p rz y wymuszonej id e n ty c z n e j p r ę d k o ś c i o b ro to w e j w s z y s tk ic h zestaw ów , k ażd a choćby n a jm n ie js z a r ó ż n i c a k ó ł p o ­ w oduje z w ię k s z e n ie oporów ja z d y parow ozu n a s k u te k dodatkow ego p o ś l i z ­ gu k ó ł , a p r z y r ó ż n ic a c h w ię k sz y c h n p . rz ę d u k ilk u n a s tu mm p ro w a d z i do z a k l e s z c z e n i a s i ę u k ła d u napędnego lu b do p o ś liz g ó w n is z c z ą c y c h b a rd z o szy b k o o b rę c z e k o ło w e.

(2)

80 W iesław G ab ry ś, J ó z e f Furm an

Z c a łk ie m innym problem em mamy do c z y n ie n ia w p rzy p a d k u lokom otyw e le k t r y c z n y c h , poniew aż s i l n i k i e l e k t r y c z n e , n a p ę d z a ją c e in d y w id u a ln ie p o s z c z e g ó ln e ze sta w y kołowe n i e muszą w irow ać z id e n ty c z n y m , p rę d k o ­

ś c ia m i obrotow ym i.

J e ż e l i w ięc ś r e d n ic e k ó ł p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów b ę d ą n ie je d n a k o w e , t o - o c z y w iś c ie p r z y pewnych o g r a n ic z e n ia c h t e j r o z b i e ż n o ś c i - lokomo­

ty w a b ę d z ie je c h a ć b e z dodatkow ych p o ś liz g ó w . Tym b a r d z i e j n i e może m ieć m i e j s c a z a k le s z c z a n ie s i ę u k ła d u napędow ego. P r a c y t a k i e j będą je d n a k to w a rz y sz y ć ró w n ie ż s z k o d liw e z ja w is k a , z k tó r y c h n a j i s t o t n i e j ­ s z e z n a c z e n ie m ają;

a ) m ożliw ość z e rw a n ia p r z y c z e p n o ś c i p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów ,

b ) n ie ró w n o m ie rn e n a g rz e w a n ie s i ę s iln ik ó w e le k tr y c z n y c h p ra c u ją c y c h w u k ła d a c h sz e re g o w o -ró w n o le g ły c h lu b ró w n o le g ły c h ,

c ) n ie ró w n o m ie m o ść w r o z k ł a d z i e n a p ię ć p r z y rów noległym łą c z e n iu grup z a w ie r a ją c y c h po 2 s i l n i k i p o łą c z o n e sz e re g o w o .

Z asadniczym celem t e j p u b l i k a c j i j e s t ilo ś c io w e p r z e d s ta w ie n ie ty c h n ie k o r z y s tn y c h z ja w is k , p o z w a la ją c e n a sfo rm u ło w a n ie p ra k ty c z n y c h po­

s t u l a t ó w w o d n i e s i e n i u do ek o n o m ic zn ie u z a s a d n io n y c h p rz e p is ó w , r e g u lu ­ ją c y c h d o p u s z c z a ln e r ó ż n i c e ś r e d n ic p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów kołowych w lokom otyw ach e le k tr y c z n y c h . Z ła g o d z e n ie omawianych wymagań w sto su n k u do Y/ymagań o b o w ią zu ją cy ch d l a parowozów p ro w a d z i do o c z y w isty c h znacz­

nych o s z c z ę d n o ś c i zarów no m a te ria ło w y c h j a k i r o b o c iz n y w lokomotywo- w n ia c h PKP i ZNTK. D a lsz e n i e j a k o p o ś r e d n ie o s z c z ę d n o ś c i u z y s k u je s i ę d z i ę k i s k r ó c e n iu c z a s u w y łą c z a n ia elektrow ozów z r u c h u .

2 . W yprowadzenie wzorów i p o rz ą d e k o b lic z e ń

2 . 1 . Z a ło ż e n ia i u p r o s z c z e n ia

J a k k o lw ie k r o z w a ż a n ia o g ó ln e można by p rz e p ro w a d z ić d l a lokomotywy o dow o ln ej l i c z b i e m o s i , t o je d n a k z a p is u o g ó ln io n y c h wzorów byłby m n ie j c z y t e l n y i p r z e j r z y s t y w p orów naniu z zap isem d l a k o n k retn eg o

u k ła d u o s i .

(3)

P ra c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j , . 81

To samo d o ty c z y z r e s z t ą g r a f ic z n e g o p o s tę p o w a n ia p r z y k o n stru o w a n iu c h a r a k te r y s ty k tr a k c y jn y c h . W p r a k ty c e k ra jo w e j mamy do c z y n ie n ia z elek tro w o zam i 4 i 6 osiow ym i, w zw iązku z czym w yprow adzenia wzorów i t o k o b lic z e ń p rzed sta w im y n a n a jp ro s ts z y m p r z y k ła d z ie lokomotywy 4 osiow ej wraz z podaniem k r ó t k i c h wskazówek o d n o śn ie a d a p t a c j i wzorów d la lokomotywy 6 o s io w e j.

P rz y jm ijm y , że d y sp o n u je n y n a tu ra ln y m i c h a r a k te ry s ty k a m i t r a k c y j n y ­ mi o ra z z a sad n iczy m i lokomotywy i d e a l n e j , t o j e s t p o s i a d a j ą c e j k o ła na- pędne o jednakowych znamionowych ś r e d n ic a c h o ra z s i l n i k i t r a k c y j ­ ne o id e n ty c z n y c h c h a r a k te ry s ty k a c h tr a k c y jn y c h , zgodnych z c h a r a k t e r y ­ s t y k ą zadeklarow aną p rz e z w y tw ó rn ię . Symbole p aram etró w ty c h c h a r a k t e ­ r y s ty k zaopatrzym y indeksem " i " a w ięc

- d l a lokomotywy: F^ = f ( l ) t ^ a f C1 ) - d l a s i l n i k a ? = f ( n ^ ) , = f ( l ) t n^ => f ( l ) p r z y czym o z n a c z a ją :

F ^ , th - c a łk o w itą s i ł ę p o ciąg o w ą n a obw odzie k ó ł napędnych o ra z p r ę d ­ kość lin io w ą lokom otywy,

. n , - moment i p rę d k o ść o b ro to w ą s i l n i k a , I - p rą d tw o rn lk a je d n e g o s i l n i k a ,

f - og ó ln e o z n a c z e n ie o d p o w ie d n ie j (w każdym p rz y p a d k u i n n e j ) z a ­ le ż n o ś c i f u n k c y j n e j .

Przypuśćm y z k o l e i , że w lokom otyw ie r z e c z y w is te j ś r e d n ic e k ó ł r ó ż ­ nych zestawów s ą — n a s k u t e k n iejed n ak o w eg o s t o c z e n i a — ró ż n e i m n ie j­

s z e od znam ionow ej. J e ż e l i s to s u n e k ś r e d n ic y k ó ł ze sta w u do ś r e d n ic y znam ionowej oznaczymy o g ó ln ie l i t e r ą jH , t o d l a p o sz c z e g ó ln y c h z e s t a ­ wów lokomotywy 4 o sio w e j możemy z a p is a ć :

(4)

82 Wies ławr Gabryś» J ó z e f Furman

Załóżmy ró w n ie ż , że c h a r a k t e r y s t y k i z a s a d n ic z e p o s z c z e g ó ln y c h s i l ­ ników lokomotywy r z e c z y w i s t e j p r z e b i e g a j ą n ie je d n a k o w o z powodu r ó ż n i c w p rz e w o d n o śc ia c h obwodów m a g n ety czn y ch . P a k t t e n uw zględnim y p r z y p o -

g>

mocy w spółczynników = —2- p r z y czym in d e k s "x " o z n a c z a numer z e - x

s ta w u kołow ego.

D la lokomotywy 4 -o s io w e j b ę d z ie s

*1 * * 2 a h * h

\ 1 7T>$±’ ^ 92 = ^T ~ * \3 ° T * 4

W sp ó łc z y n n ik i n i e pow inny (z g o d n ie z norm ą D N -57/E -06001) w ykra­

c z a ć p o z a p r z e d z i a ł

0 , 9 6 < \ < 1 , 0 4

w g r a n ic a c h o b c ią ż e n ia prądow ego od 7 5$ do 175$ p r ą d u znamionowego c i ą ­ g ł e g o .

D la u p r o s z c z e n ia p rz y jm ie m y , ż e wpływ r o z b i e ż n o ś c i w o p o rn o ś c ia c h w ew nętrznych s iln ik ó w ma p r z e b i e g i c h a r a k t e r y s t y k j e s t p o m ija n y .

2 . 2 . Szeregow e p o łą c z e n ie s i l n i k ó w tr a k c y jn y c h

Rozważmy n a p o c z ą te k sze reg o w e p o łą c z e n ie s i l n i k ó w tr a k c y jn y c h ( r y s . 1 ) . Rów nania n a p ię ć d l a lokomotywy r z e c z y w i s t e j i i d e a l n e j można z a p i­

s a ć w n a s t ę p u j ą c e j p o s t a c i i

c y jn y c h lokomotywy 4 -o s io w c j

(5)

P r a c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j 83

- lokomotywa r z e c z y w is ta

W i nl + Ge V ± “ 2 + CEV i °3 + °eW n4 ° Uc ' 4V - lokomotywa i d e a l n a

(

2

)

W ró w n an iach (1 ) i ( 2 ) o z n a c z a ją » U - c a łk o w ite n a p i ę c i e s i e c i ,

c

C_ - s t a ł a sem tw o m ik a s i l n i k a t r a k c y jn e g o ,

£

R - o porność w ew nętrzna u z w o je ń s i l n i k a t r a k c y j n e g o .

W

Po p o d z ie le n iu s tro n a m i (1 ) i ( 2 ) otrzym ujem y z a le ż n o ś c i m iędzy p rę d k o śc ia m i obrotow ym i s iln ik ó w p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów lokomotywy r z e c z y w is te j i i d e a l n e j , s ł u s z n ą p r z y t e j sam ej dow olnej w a r t o ś c i p r ą ­ du»

Poniew aż w s p ó łc z y n n ik i p r z e lic z e n io w e p r z e k ł a d n i z ę b a ty c h k^ s ą id e n ­ ty c z n e d l a w s z y s tk ic h zestaw ów kołow ych lokomotywy r z e c z y w is te j i i d e ­ a l n e j , w ięc z w ią z k i m iędzy p r ę d k o ś c ią lin io w ą i o b ro to w ą p r z y b io r ą po­

s t a ć :

* 1 n j + %2 ng + ^ n 4 - 4 n± ( 3 )

a s t ą d p o p o d z i e l e n i u s tr o n a m i

( 4 )

(6)

84 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

g d z i e :

x = 1 ,2 ,3 * 4 - numer z e sta w u kołowego

ty - p rę d k o ś ć lin io w a lokomotywy r z e c z y w i s t e j .

P o d s ta w ia ją c (4) do (3) d o s ta je m y b e z p o ś re d n i zw ią zek m iędzy p rę d k o ś­

c ia m i lokomotywy r z e c z y w i s t e j i i d e a l n e j

M ając c h a r a k te r y s ty k ę z a s a d n ic z ą lokomotywy i d e a l n e j ty ** f ( i ) mo­

żemy $ p o s łu g u ją c s i ę z a le ż n o ś c ią (5) w y k r e ś lić p rę d k o śc io w ą c h a r a k t e -

p o ł ą e z a n i u s iln ik ó w t r a k c y j n y c h .

D rugą t j . s iło w ą c h a r a k t e r o t y k ą z a s a d n ic z ą otrzym am y w p r o s t y sp o ­ s ó b , b io r ą c pod uwagę f a k t , że p rz e z w s z y s tk ie s i l n i k i w u k ła d z ie s z e ­ regowym p ł y n i e t e n sam p r ą d , a w ięc momenty i c h w lokom otyw ie rz e c z y ­ w i s t e j w ynoszą;

CM “ CE - s t a ł a momentu s i l n i k a t r a k c y j n e g o .

P ociąg o w e s i ł y s ty c z n e n a obwodach k ó ł p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów o b l i ­ czymy z w y ra ż e n ia

( 5 )

r y s ty k ę z a s a d n ic z ą lokomotywy r z e c z y w i s t e j f ( l ) p r z y szeregowym

Mx “ °M \ T * X “ 1 »2 *3 »4

(

6

)

g d z ie :

M

Px x “ 1 »2 »3 »4

X

(7 )

a c a łk o w itą s i ł ę pociągow ą ja k o sumę F

(7)

P r a c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j . 82

We w zorze ( ? ) p r z e z k^ oznaczono s t a ł y w sp ó łc z y n n ik , w y n ik a ją c y z p r z e ł o ż e n i a i sp ra w n o ś c i p r z e k ła d n i z ę b a te j»

A n a lo g ic zn e z a le ż n o ś c i d l a lokomotywy i d e a l n e j p r z y b io r ą p o s ta ć :

Mi = cM # i I ( 9 )

M

<1 0 >

E lim in u ją c I = z z a le ż n o ś c i ( 6 ) otrzym ujem y d l a s i ł obwodo­

wych p o sz c z e g ó ln y c h zestaw ów w zory:

W 1 K

p* ' ^ ‘ 4 f O O

X 1 X

a d la c a łk o w ite j s i ł y p o ciąg o w ej lokomotywy r z e c z y w i s t e j - z g o d n ie z ( 8 ) :

1 ^ \ \ \

* - } < * + Ź + ( 1 2 )

Oznaczymy w sp ó łc z y n n ik p r z e lic z e n io w y we w zorze (1 2 ) p rz e z

W $ ł £ ł ( 1 3 )

P orów nując (1 2 ) z (5) stw ie rd z a m y , że d l a t y c h samych w a r to ś c i p rą d u I j e 3 t P = k_„ F . o ra z V = r ~ V. , w ięc

U h a

tfF = F (1 4 )

I s t o t n i e , wobec z a ł o ż e n i a , że o porność w ew nętrzna Rw j e s t t a k a s a ­ ma we w s z y s tk ic h s i l n i k a c h zarówno lokomotywy i d e a l n e j j a k i rz e c z y w i­

s t e j o ra z p r z y p o m in ię c iu d ro b n y ch r ó ż n ic s t r a t w ż e l a z i e , sp ra w n o śc i

(8)

86 W iesław G ab ry ś, J ó z e f Furman

w obu p rzy p a d k a c h Są jed n ak o w e, a w ięc p r z y t e j sam ej mocy z a s i l a n i a 4 U I moce n a obwodach k ó ł napędnych s ą s o b ie ró w n e .

c

V/ p rzy p ad k u p o łą c z e n ia szeregow ego s i l n i k i t r a k c y j n e n a g rz e w a ją s i ę p r a k t y c z n i e jednakowo i n i e c o m n ie j n i ż w lokom otyw ie i d e a l n e j t j p r z y znamionowych ś r e d n ic a c h w s z y s tk ic h k ó ł .

N iejednakow o r o z k ł a d a j ą s i ę n a to m ia s t n a p i ę c i a n a p o s z c z e g ó ln y c h tw o m ik a c h . N a p ię c ia t e w lokom otyw ie 4 -o s io w e j i d e a l n e j s ą rów ne po­

ło w ie n a p i ę c i a znamionowego s i l n i k a , w zw iązku z czym n ie ró w n o m iern y r o z k ł a d w lokom otyw ie r z e c z y w i s t e j n i e s tw a r z a n ie b e z p ie c z n y c h d l a s i l ­ ników s ta n ó w p r a c y .

D la te g o ż w p rzy p ad k u p o ł ą c z e n i a szereg o w eg o n a le ż y p rz e d e w szy stk im a n a liz o w a ć i o b lic z a ć s i ł y pociągow e p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów i porów­

nywać j e z d o p u szczaln y m i s i ł a m i p r z y c z e p n o ś c i.

R y s . 2 . Zmiana p u n k tu p r a c y lokom otywy n a s k u t e k w prow adzenia zestawów kołow ych o n ie je d n a k o w y c h ś r e d n ic a c h

P o rz ą d e k o b l i c z e ń j e s t , j a k n a s t ę p u j e :

a ) d l a zadanego c i ę ż a r u p o c ią g u G i w z n i e s i e n i a m aksymalnego i %o sp o rz ą d z a m y krzyw ą oporów tr a k c y jn y c h W = f ( V ) i z n a jd u jem y punkt p r a c y lokomotywy i d e a l n e j ja k o p u n k t p r z e c i ę c i a s i ę t e j c h a r a k t e r y s t y ­

k i z c h a r a k t e r y s t y k ą t r a k c y j n ą co i l u s t r u j e r y s .2 jp u n k t 1.

(9)

Praca lokomotywy e le k tr y c z n e j. 87

b ) d l a o b ra n e g o , m o żliw ie n a j n i e k o r z y s t n i e j s z e g o z b io r u p aram etró w i o b liczam y ze w zoru ( 1 3 ) w sp ó łc z y n n ik p r z e lic z e n io w y k ^ i w ykreślam y c h a r a k t e r y s t y k i z a s a d n ic z e lokomotywy r z e c z y w is te j w o p a r­

c iu o w zory (5) i ( i 2 ) , co d l a p rzy p ad k u k ^ > 1 pokazano n a r y s . 3»

c ) n a p o d sta w ie c h a r a k t e r y s t y k z a s a d n ic z y c h V = f ( l ) i P = f ( i ) sporządzam y c h a r a k te r y s ty k ę t r a k c y j n ą P = f ( l ł) r y s . 2 i zn ajd u jem y szukany punkt p r a c y lokomotywy r z e c z y w is te j (p u n k t 1' n a r y s . 2),

d ) p o s łu g u ją c s i ę z a le ż n o ś c ia m i (1 1 ) sp orządzam y s iło w e c h a r a k te r y ­ s t y k i z a s a d n ic z e Fx = f ( i ) p o sz c z e g ó ln y c h zestaw ów kołowych lokomo­

tywy r z e c z y w i s t e j . Z c h a r a k t e r y s t y k ty c h o dczytujem y w a r to ś c i s i ł F d l a p rą d u 1^ , odp o w iad ająceg o p unktow i p r a c y lokomotywy r z e c z y w is te j (1' na r y s . 2 ) , j a k t o p o k azano n a r y s . 4. P rą d 1^ wyznaczony z o s t a ł u p rz e d n io w o p a r c iu o je d n ą z c h a r a k te r y s ty k z a s a d n ic z y c h lokomotywy r z e c z y w is te j tf= f ( l ) lu b P ■ f ( i ) - r y s . 3a i b .

y A j

1*

i

M-Y*

*4*wy

-

t.: b

: . v,

\ ł*

1

V *1w --- \- - - i | l p ! |

1

1 1 : t J j Lii -

--- ^

n "Sny = rir ij| ^ ||( P ei; jŁ lj |i jl

! : 0 -k

..

3 r

23 i i i i S i i l S i i S R ys. 3 . S p o rz ą d z a n ie c h a r a k t e r y s t y k z a s a d n ic z y c h lokomotywy rz e c z y w i­

s t e j n a p o d sta w ie c h a r a k t e r y s t y k lokomotywy i d e a l n e j p r z y szeregowym ł ą c z e n iu s iln ik ó w tr a k c y jn y c h

a ) c h a r a k te r y s ty k a p rę d k o śc io w a f ( l ) , t>) c h a r a k te r y s ty k a s iło w a P = f ( l )

(10)

88 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

R y s . 4 . W yznaczanie s i ł pociągow ych p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów kołow ych lokom otywy r z e c z y w i s t e j p r z y szeregowym p o łą c z e n iu s iln ik ó w t r a k c y j ­

nych

e ) n a jw ię k s z ą z otrzym anych s i ł pociągow ych p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów Fx mnT r y s * 4 Fmax “ F3^ porów nujem y z s i ł ą p r z y c z e p n o ś c i, p r z y p a d a ją c ą n a je d e n z e s ta w . P r a c a lokomotywy b ę d z ie p raw id ło w a pod w arunkiem s p e ł n i e n i a n ie ró w n o ś c i:

F m < T £ Fp

x mar 4 s (1 5 )

g d z ie :

P0 - s i ł a p r z y c z e p n o ś c i lokomotywy n i e o b c i ą ż o n e j , s

£ - w sp ó łc z y n n ik o d c ią ż e n ia , k tó r e g o w a r to ś ć z a le ż y od u s y tu o w a n ia z e s ta w u r o ż w ija ją c e g o m aksym alną s i ł ę p o c ią g o w ą .

2 . 3 . R ów noległe p o łą c z e n ie g ru p s iln ik ó w tra k cy jn y ch

R o z p a tr u ją c tz w . u k ła d r ó w n o le g ły ( r y s . 5 ) stw ie rd z a m y , że d l a każ­

d e j p a r y s i l n i k ó w p o łą c z o n y c h szeregow o o b o w ią z u ją ró w n a n ia n a p ię ć a n a ­ lo g ic z n e do rów nań ( 1 ) i ( 2 ) . Po z a s to s o w a n iu t a k i c h samych p r z e k s z t a ł c e ń dochodzim y do a n a lo g ic z n y c h w spółczynników p r z e lic z e n io w y c h , a mia-

/ n o w ic ie :

(11)

P ra c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j . 82

J 7f • i k J I » ; i

? IV

:: <ftr-

. / >

~

r — w- ■=~A

.... - 4 i I- J

. j.. . - I

: . |\ Jn

r 1

1:

- --- — ..— —— ---;--- • — r -

r |~ -T- A / -i

I

p --- • .

--- --- --- ---*--- — „ -—f—

-L ; ---r- — r ''

i f - S i

■ * i

; , -

2 i *v S'\ j

3 lar

t iC f r \

j i ■

:

w p i

& - ’« i I

- * i R y s. 5 . U kład i o z n a c z e n ia d l a ró w n o le g łe g o p o łą c z e n ia g rup s iln ik ó w

tr a k c y jn y c h lokomotywy 4 -o s io w e j

- d la p ie r w s z e j g a ł ę z i z niewiadomym prądem I

(1 6)

- d l a d r u g i e j g a ł ę z i z prądem I

k " . ± t h . + h . ) ( 1 7 )

W t e n sp o só h uzyskujem y m ożliw ość p r z e l i c z a n i a p ręd k o ścio w y ch c h a­

r a k t e r y s t y k id e a ln y c h n a c h a r a k t e r y s t y k i r z e c z y w is te d l a p o s z c z e g ó l­

nych g rup zestaw ów , k tó r y c h s i l n i k i łą c z o n e s ą sz e re g o w o . Z asto su jem y p rz y tym z a le ż n o ś c i:

(12)

Wzory p r z e lic z e n io w e d l a s iło w y c h c h a r a k t e r y s t y k z a s a d n ic z y c h po­

s z c z e g ó ln y c h zestaw ów n i e u l e g a j ą z m ia n ie , t j , o b o w iązu je z a le ż n o ś ć ( 1 1 ) . Z b ió r c h a r a k t e r y s t y k Fx = f ( i ) sp o rz ą d z o n y d l a u k ła d u s z e r e g o ­ wego ( r y s . 4) j e s t n a d a l a k tu a ln y pod w arunkiem , że r o z p a tr u je m y n a d a l t ę samą kom b in ację w spó łczy n n ik ó w /6 i X .

P o rz ą d e k p o s tę p o w a n ia można z e s ta w ić w n a s tę p u ją c y c h p u n k ta c h : a ) K re ślim y we wspólnym u k ł a d z i e w sp ó łrz ę d n y c h c h a r a k t e r y s t y k i p ręd - k o śc io w e t f = ‘f ( l ) i v "= f ( l ) , p o s łu g u ją c s i ę z a le ż n o ś c ia m i ( 1 8 ) .

P o n iew aż p o d c z a s ja z d y lokom otywy p rę d k o ś ć l in io w a w s z y s tk ic h ze­

staw ów j e s t jed n ak o w a, o b ie ra m y k o le jn e w a r t o ś c i t e j p r ę d k o ś c i i wyznaczamy o d p o w ia d a ją c e im p r ą d y 1 ^ i i ” w k a ż d e j g a ł ę z i u k ła d u ró w n o le g łe g o ( r y s . 6 a ) . Na z b io r z e c h a r a k t e r y s t y k = f ( l ) z n a jd u je ­ my ( r y s . 6 b ) d l a w a r t o ś c i p rą d u s i ł y pociągow a zestaw ów g a ł ę z i p ie r w s z e j F , F ^ a d l a w a r t o ś c i p rą d u i " s i ł y zestaw ów g a ł ę z i d r u ­ g i e j P^x , P^x . Suma s i ł pociągow ych w s z y s tk ic h zestaw ów j e s t s i ł ą p o ­ ciąg o w ą lokomotywy d l a w y b ra n ej p r ę d k o ś c i 1 ^ :

= P1x + P2x + P3x + P4x (1 9 )

P o s t ę p u j ą c w t e n s p o s ó b otrzym ujem y c h a r a k t e r y s t y k ę t r a k c y j n ą P = f ( t t ) lokomotywy»- r z e c z y w i s t e j i wyznaczamy r z e c z y w is ty p u n k t p r a c y a n a lo g ic z ­ n i e j a k d l a p rz y p a d k u p o ł ą c z e n i a szereg o w eg o ( r y s . 2),

b ) Po o k r e ś l e n i u p r ę d k o ś c i w rz e c z y w isty m p u n k c ie p r a c y k o rz y stam y ponow nie z p rę d k o śc io w y c h c h a r a k t e r y s t y k z a s a d n ic z y c h ( r y s . 6 a ) w c e l u w y z n a c z e n ia r z e c z y w is ty c h w a r t o ś c i prądów g a ł ę z i ró w n o le g ły c h w tym p u n k c i e , a n a s t ę p n i e z s iło w y c h c h a r a k t e r y s t y k z a s a d n ic z y c h ( r y 3 . 6 b ) d l a o k r e ś l e n i a s i ł p o ciąg o w y ch p o sz c z e g ó ln y c h zestaw ów .

S i3 y t e porów nujem y z odpow iednim i s i ł a m i p r z y c z e p n o ś c i, a w a r t o ś c i p rą d ó w w y k o rzy stu je m y do o ce n y n ie ró w n o m ie rn o ś c i n a g r z a n ia s i l n i k ó w . U s ta lo n e p r z y r o s t y t e m p e r a tu r d l a danego p u n k tu p r a c y można w p r z y b l i ­

ż e n iu w y lic z y ć z z a l e ż n o ś c i :

AT~ z - ^ ' " d o p (20)

90 . W iesław G ab ry ś, J ó z e f Furman

(13)

P r a c a lokom otywy e l e k t r y c z n e j . . . 91

(14)

92 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

g d z ie o z n a c z a ją :

* A ooxA'i^0p “ r z e c z y w is ty g r a n ic z n y o ra z d o p u s z c z a ln y p r z y r o s t tem pe­

r a t u r y u z w o je n ia ,

1 , 1 - r z e c z y w is ty o ra z znamionowy c i ą g ł y p r ą d tw o m ik a s i l n i -

X c

k a tr a k c y jn e g o

c ) U sta la m y n a p i ę c i a n a p o s z c z e g ó ln y c h tw o m ik a c h s iln ik ó w t r a k c y j ­ n y c h , p o s łu g u ją c s i ę z a le ż n o ś c ią p r z y b liż o n ą :

U C„ % §. n + R I n X

x _ E x i x w „ _ x x \

U ' C J . n , + R I w n., = R k f il V '

i E i i w i P x Pa>

W z a l e ż n o ś c i (2 1 ) o z n a c z a ją :'

U - n a p ię c ie r z e c z y w is te tw o m ik a o num erze x ,

x x , 1

TJ. - n a p ię c ie p r z y r o z k ł a d z i e równomiernym = — Uc = U^,

k ^ - w spółczynnik: p r z e lic z e n io w y d l a ro z p a try w a n e j g a ł ę z i r ó w n o le g łe j (w zór 16 lu b 1 7 ) .

Z a le ż n o ść (2 1 ) można w y k o rz y sta ć ró w n ie ż d l a p r z e l i c z e ń u k ła d u s z e -

;owego, pc w zoru ( 1 3 ) .

1 1

reg o w eg o , p o d s ta w ia ją c = — Uc = — o ra z w a rto ś ć k ^ w edług

3 . A d a p ta c ja wzorów d l a lokomotywy ó-osiow e.i

P r z y s to s o w a n ie wzorów do p r z e l i c z e ń lokomotywy 6 -o s io w e j n i e s tw a ­ r z a żadnych t r u d n o ś c i . We w zorze (1 3) n a w s p ó łc z y n n ik k ^ n a le ż y z a ­ m ia s t l i c z b y 4 p o d s ta w ić 6 i odpow iednio l i c z b ę sk ła d n ik ó w zwię­

k szy ć z c z t e r e c h do s z e ś c i u . Wzory (1 6) i ( 1 7 ) d l a u k ła d u ró w n o le g łe g o p o z o s ta n ą b e z zm ian ( d o jd z ie t y l k o a n a lo g ic z n y w zór d l a t r z e c i e j g a ł ę ­

z i r ó w n o l e g ł e j ) . Dla. u k ła d u s z e re g o w o -ró w n o le g łe g o we w zo rach (1 6) i ( 1 7 ) podstaw im y.w m ie js c e l i c z b y 2 l i c z b ę 3 i pow iększym y i l o ś ć s k ł a d ­ ników [ix z dwóch do t r z e c h . W in n y c h w z o ra c h , j a k (1 0 , 1 1 , 15 ) l i c z b ę 4 , n a le ż y z a s t ą p i ć l i c z b ą 6 .

(15)

P r a c a lokomotywy e le k tr y c z n e j» 93

4 . W yniki o b lic z e ń szczeg ó ło w y ch

S to s u ją c m etodykę o b ja ś n io n ą w p . 2 i 3 wykonano p r z e l i c z e n i a p a r a ­ metrów c h a r a k te ry z u ją c y c h p r a c ę dwóch lokom otyw , a m ian o w icie 6 - o s io — wej s e r i i ET-21 o ra z 4 -o s io w e j s e r i i EU-04. R o z p a trz o n o po 30 punktów p r a c y u s t a l o n e j d l a k a ż d e j lokom otywy, p r z y czym d o b ie ra n o m o ż liw ie n ie k o rz y s tn e kom binacje w spółczynników /b i ¿3. W c h a r a k te r z e p r z y k ła ­ du p rzed staw im y p r z e b i e g i g r a f i c z n e u z y sk an e d l a 4 s p e c j a l n i e n ie k o ­ r z y s tn y c h s p o ś r ó d b a ’any ch przypadków p r a c y lokomotywy ET-21, a m ia­

now icie po dwa p u n k ty p r a c y d l a szeregow ego i ró w n o le g łe g o u k ła d u po­

łą c z e ń grup s i ln ik ó w . Z a ło ż o n o , że lokomotywa o b c ią ż o n a j e s t p o c ią g ie m o c ię ż a r z e 2000 T r a z n a w z n ie s ie n iu 8 %0, d r u g i r a z 6 %o (w p rzy p ad k u p o łą c z e n ia ró w n o le g łe g o odpow iednio 6%oi 4% o). Krzywą oporów ru c h u o ra z p rz y c z e p n o ś c i p r z y j ę t o w edług norm U IC .

a ) U kład sz ereg o w y . N a j n i e k o r z y s t n i e j s z y p rz y p a d e k z uw agi n a po­

ś l i z g z a c h o d z i w ted y , gdy p ie r w s z y s i l n i k ( l i c z ą c od p rz o d u ) n ap ę d z a zestaw o ś r e d n ic y m n ie js z e j od p o z o s ta ły c h < 1 ) , p r z y czym s t r u ­ mień te g o s i l n i k a j e s t n a jw ię k s z y (ź^ > 1 ) . W y s t ę p u j e w tedy n a jw ię k s z a s i ł a obwodowa n a z e s ta w ie n a j b a r d z i e j odciążonym . W o b lic z e n ia c h p r z y ­ j ę t o :

- 1 ,0 3 , 1 “ v a r ia b .< 1 , ^ g - 0 ,9 7 , yS2_6 “ 1 •

Na r y s . 7 u w id o czn io n o fra g m e n ty c h a r a k t e r y s t y k P = f ( V ) i W=f(l7) n a p r z e c i ę c i u k tó ry c h l e ż ą ro z p a try w a n e p u n k ty p r a c y . Z ry su n k u w id a ć , że c h a r a k te r y s ty k a t r a k c y j n a lokomotywy i d e a l n e j = f(V ^ ) i r z e c z y ­ w i s t e j P = f ( t f ) s ą do s i e b i e b a rd z o z b liż o n e i p r a k ty c z n ie p u n k t p r a ­ cy n i e u le g a z m ia n ie . Ze w zględu na p r z e j r z y s t o ś ć g r a f i c z n ą c h a r a k te ­ r y s ty k ę t r a k c y j n ą P f ( l7 ) w y k reślo n o d la f i k c y j n e j w a r to ś c i ■

= 0 ,8 5 . W sz y stk ie p o z o s t a ł e c h a r a k t e r y s t y k i d l a w a r to ś c i jg-j za w a rty c h w p r z e d z i a l e 0 ,8 5 < jK, < 1 p r z e b i e g a j ą w ięc pom iędzy c h a r a k te r y s ty k a ­

mi uw idocznionym i n a r y s . 7 .

(16)

94 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

R y s . 7 . f tn ia r n p u n k tu p r a c y lokom otyw y ET-21 p r z y szeregow ym p o łą c z e ­ n i u s i l n i k ó w tr a k c y j n y c h i wbudowaniu z e sta w u o m n ie js z e j ś r e d n ic y

(%., = 1 .0 3 , jS-j = v a r i a b , < 1 , X>2_ 6 = 0 ,9 7 , jS2_g = 1 )

(17)

P r a c a lokom otyw y e l e k t r y c z n e j . . . 95

R y s . 8 . P r z e b ie g s i ł p o c iąg o w y ch zestaw ów lokom otyw y ET-21 w f u n k c j i w s p ó łc z y n n ik a s t o c z e n i a ß 1 = p r z y szeregow ym p o łą c z e n iu s i l n i -

ków t r a k c y j n y c h

(* ., = 1 ,0 3 , «* 0 ,9 7 , j61 » v a r . < 1 , = 1 )

(18)

96 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

Na r y s . 8 pokazano p r z e b i e g i P1 = f(/3^ ) o ra z P2 • 6 = f(A , ) . Rów­

n i e ż i t u w c e l u u z y ś k a n ia w ię k s z e j d o k ła d n o ś c i g r a f i c z n e j p r z e b i e g i w y k re ślo n o d l a p r z e d z i a ł u 0 ,8 5 < /3^ < 1 , p r z y czym zazn aczo n o dwie

c h a r a k te r y s ty c z n e w a r t o ś c i p a ra m e tru = D^/D^:

- n a jm n ie js z ą w a rto ś ć r e a l n ą = 0 ,5 4 5 w y n ik a ją c ą z warunków m ec h a n ic zn y c h , t j , n a jw ię k s z e g o d o p u sz c z a ln e g o s t o c z e n i a o b rę c z y (7Ctam n a ś r e d n ic y p r z y Djj = 1250 ram),

- z a le c a n ą p r z e z au to ró w d o p u s z c z a ln ą w a rto ś ć fi za^ a 0»985, odpow iada­

ją c ą m aksym alnej r ó ż n i c y 20 mm m iędzy ś re d n ic a m i p o s z c z e g ó ln y c h z e s t a ­ wów j32 a l = 1230 s 1250 =. 0 ,9 8 5 .

Na p o d s ta w ie a n a l i z y p rz e b ie g ó w p rz e d s ta w io n y c h na r y s . 8 można sform ułow ać n a s tę p u ją c y i s t o t n y w n io se k : r o z b ie ż n o ś ć pom iędzy s i ł ą ma­

ksymalna. F^ o ra z s i ł ą P ^ w lokom otyw ie i d e a l n e j w y n ik a ją c a t y lk o z r ó ż n i c s t r u m i e n i m agnetycznych s iln ik ó w lokom otywy r z e c z y w i s t e j ( ^ >

p rz y ^ o 1 ) w z r a s ta b a rd z o n i e z n a c z n ie p r z y p r z e j ś c i u od jS =

= 1 do 0 = |8z a l = 0 ,9 8 5 ( d l a i = 8^> mamy p r z y /61 = 1 p1 »■£ » - 3950 : 3770 1 ,0 5 , a p r z y jS » 0,985 j e s t P1 i £ P± « 4000 : 3770 =

= 1 , 0 6 ) .

b ) U kład ró w n o le g ły . W yniki w p o s t a c i g r a f i c z n e j p rz e d s ta w io n o na ry s u n k a c h 9 (zm ian a p u n k tu p r a c y ) , 10 ( s i ł y p o s z c z e g ó ln y c h zestaw ów w f u n k c j i )* 11 (p rą d y w g a ł ę z i a c h ró w n o le g ły c h w f u n k c j i £ ) . P r z y j ę ­ t e k o m binacje w spółczynników i / 3 z azn aczo n o n a r y s u n k a c h .

P rz e c h o d z ą c od fi <= 1 do /6z a l = °i9 8 5 obserw ujem y w z ro s t p rą d u w je d n e j z t r z e c h g a ł ę z i ( i * ) o ra z w z ro s t s i ł obwodowych P^ F g . P rz y w z n ie s ie n iu i =6%oOtrzyraujemy n a s tę p u ją c e w a r t o ś c i sz c z e g ó ło w e :

(19)

P r a c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j M* 97

R y s. 9 . Zmiana p u n k tu p r a c y lokomotywy ET-21 p r z y rów noległym p o łą c z e ­ n i u g ru p po dwa s i l n i k i t r a k c y j n e i wbudowaniu 3 zestaw ów kołowych o

m n ie js z y c h ś r e d n ic a c h

( * 1 -3 " 1 ' ° 3 ' * 1 - 3 ° Var* < 1 ’ * 4 -6 " ° ’ 9 7 » *4 -6 " 1 >

(20)

98 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

R y s . 1 0 . P r z e b ie g s i ł po ciąg o w y ch zestaw ów kołow ych lokom otyw y ET-21 w f u n k c j i w sp ó łc z y n n ik a s t o c z e n i a ś r e d n i e j

/S«* /51 «=

$2

" = D1 2 p r z y rów noległym p o łą c z e n iu g ru p po dwa s i l n i k i t r a k c y j n e

= > * , = ^ = 1 * 0 ^ » A | = l ® 2 " ^ 3 ° v a r * < 1 » ^ = ° # 9 7 1

= h ° ^ 6 = 1 )

(21)

P r a c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j 92

Rys . 1 1 . P r z e b ie g i prądów w t r z e c h g a łę z ia c h rów n oległych obwodu głó w ­ nego lokomotywy ET-21 w f u n k c j i w sp ółczyn n ik a s t o c z e n ia śr e d n ic A 0 _ - D, „ - /I Ł p r zy rów noległym p o łą c z e n iu grup po dwa s i l n i k i

1 ,2 ,1 1,2,3" - V tr a k c y jn e

(fc, “ * 2 ' ^ 3 “ 1*03» A | “ £ 2 “ A3 = Di , 2 , 3 / r ^ “ v a r * < 1 »

\ - h m \ 3 ° . 9 7 . £ 4 - A 5 “ A e " 1 )

(22)

1 00 W iesław G ab ry ś. J ó z e f Furman

J e s t w id o c z n e , że i w tym p rzy p a d k u z m n ie js z e n ie ś r e d n ic t r z e c h z e ­ staw ów o 1,5%» n i e wprowadza i s t o t n y c h zm ian do a s y m e t r i i s i ł i prądów a s y m e t r i a t a w z r a s ta z a le d w ie o o k . 2%. D la p r z y j ę t e j n ie k o r z y s tn e j k o m b in a c ji w spółczynników % i /3 s i ł y obwodowe zestaw ów 5 i 6 =

= F g ) p r z y w z n ie s ie n iu 6 %o o s i ą g a j ą p r a k t y c z n i e g r a n ic ę p rz y c z e p n o ­ ś c i zarów no p r z y 2 3 = 1 * ^ 1 p r z y ^ 1 2 3 = °»885*

W u k ła d z ie rów noległym n a l e ż y zb adać ró w n ie ż r o z k ła d n a p ię ć n a tw o r n ik a c h p o łą c z o n y c h szeregow o w je d n e j g a ł ę z i r ó w n o le g łe j.N a jn ie k o r z y s t­

n i e j s z y r o z k ł a d n a p ię ć w y s tą p i w te d y , gdy s i l n i k z większym s tr u m ie ­ niem magnetycznym b ę d z ie n a p ęd z ać z e sta w o m n ie js z e j śre d a ic y . Nierów ­ n o m iern y r o z k ła d n a p ię ć p o ja w ia s i ę ró w n ie ż p r z y m ałych o b c ią ż e n ia c h , d l a k tó r y c h r o z b ie ż n o ś ć c h a r a k t e r y s t y k , a w ięc i s t r u m i e n i n i e j e s t o g ra n ic z o n a p r z e p is a m i.

P rz y k ład o w o p rz y jm ijm y ^ = 1,1 = v a r i a b < 1 , X>2 = 0 ,9 /$2 = 1 • Otrzym ujem y:

- d l a iB1 = 1 : k ^ = 0 , 5 ( ^ + % 2 ) = 0 ,5 (1 ,1 + 0 , 9 ) = 1

U1 = % u i = 1 ,1 . 1500 =. 1650 V

U2 = \ Ui = 0,9 * 1500 = 1350 V

- d l a fi, = 0 ,9 8 5 , « 0 , 5 ( ^ ♦ = 0 , 5 ( ^ % * ) = 1,01

• Ą t Vl ' » . % 1. 1 . 0 l 1500 ■ 1565 V

T 1500 . ,3 3 5 V

P r z e l i c z e n i e w s k a z u je , że p o g o rs z e n ie a s y m e t r i i n a p ię ć n a s k u te k s t o c z e n i a ś r e d n ic y p r z y n a j n i e k o r z y s t n i e j s z e j k o m b in a c ji /3 i % w g r a ­ n ic a c h 0,985 < ^ < 1 n i e ma p ra k ty c z n e g o z n a c z e n ia .

(23)

P r a c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j , , . 101

5 . W nioski i z a le c e n ia

W yniki p rzep ro w ad zo n y ch p r z e l i c z e ń szczeg ó ło w y ch p o z w a la ją - z d a ­ niem a u to ró w - n a sfo rm u ło w an ie p o n iż s z y c h wniosków i p o s tu la tó w :

1 ) P rz e d s ta w io n a a n a l i z a sz k o d liw y c h z ja w is k e le k tro m e c h a n ic z n y c h , to w a rz y sz ą cy c h p r a c y lokomotywy e l e k t r y c z n e j p r z y n ie je d n ak o w y ch ś r e d ­ n ic a c h k ó ł napędnych w sk a zu je n a m ożliw ość z n a czn eg o z ła g o d z e n ia wyma­

gań te c h n ic z n y c h o d n o śn ie r ó ż n i c pom iędzy ś re d n ic a m i k ó ł napędnych po ­ sz c z e g ó ln y c h zestaw ów . Z a n a l i z y w y n ik a, że można d o p u ś c ić r ó ż n i c e r z ę ­ du 1,5/5 ś r e d n ic y n a jw ię k s z e j, a w ięc p rzy k ład o w o o k . 20 mm p r z y ś r e d ­ n ic y znamionowej = 1250 ran.

2 ) N ależy p o d k r e ś lić że w o b lic z e n ia c h sz c z eg ó ło w y ch b ra n o pod uwa­

gę p rz y p a d k i s p e c j a l n i e n i e k o r z y s t n e , w k tó ry c h n ie ró w n o m ie m o ść ś r e d ­ n ic k ó ł wzmacnia sz k o d liw e e f e k t y , w y n ik a ją c e z r o z b i e ż n o ś c i c h a r a k t e ­ r y s ty k s iln ik ó w tr a k c y jn y c h . P raw dopodobieństw o w y stęp o w an ia te g o r o ­ d z a ju s y t u a c j i j e s t stosunkow o m a łe , n a to m ia s t w s z e r e g u in n y c h p r z y ­ padków można ro z b ie ż n o ś ć c h a r a k t e r y s t y k s iln ik ó w bądź t o p o m ija ć , bądź te ż r ó ż n ic e p o sz c z e g ó ln y c h ś r e d n ic mogą cz ę śc io w o kompensować asyme­

t r i e prądów , n a p ię ć i s i ł obwodowych, w y s tę p u ją c e pod wpływem n i e j e d n a ­ kowych c h a r a k te r y s ty k . O k o lic z n o ść t a dodatkow o przem aw ia z a p o s t u l a ­ tem z ła g o d z e n ia p rz e p is ó w .

3 ) P rz y form ułow aniu w niosku 1 ) rozw ażano ró w n ie ż w zg lęd y n a t u r y k o n s tru k c y jn o -m e c h a n ic z n e j, zw iązan e z wyrównywaniem n ac isk ó w n a o s i e p o sz cze g ó ln y ch zestawów o r a z r e g u l a c j ą hamulców p n eu m atycznych, p r z y czym s tw ie r d z o n o , że z t e j s t r o n y n i e ma z a g r o ż e n ia popraw nej p r a c y l o ­ komotywy z niejednakow ym i ś re d n ic a m i k ó ł n a p o s z c z e g ó ln y c h z e s ta w a c h .

4 ) W drożenie do p r a k t y k i p r o p o z y c ji p rz e d s ta w io n y c h we w niosku 1 ) można r o z ło ż y ć n a dwa e t a p y . W pierw szym d o p u ś c iło b y s i ę n p . 10—m i l i ­ metrowe r o z b i e ż n o ś c i m iędzy ś re d n ic a m i i p o d d a ło b y s i ę obserw acjom r u ­ chowym lokomotywy o wbudowanych z e sta w a c h z niejednakow ym i ś re d n ic a m i.

(24)

102 W iesław G a b ry ś, J ó z e f Furman

P o z w o liło b y t o na u p ew n ien ie s i ę , c z y e w e n tu a ln ie n ie będą w ystępo­

wać dodatkowe n iepożądane z ja w is k a , k tó r y c h n i e da s i ę p r z e w id z ie ć t e o ­ r e t y c z n i e . Po zeb ra n iu dośw iad czeń z oltresu 1 do 2 l a t można by u s t a ­ l i ć o s t a t e c z n e - u za sa d n io n e ekonom icznie - t o le r a n c j e w g r a n ic a c h p ro­

ponowanych 20 mm.

P r z y j ę t o do druku w p a ź d z ie r n ik u 1970 r .

PAEOTA 3JIŁKTP0B03A G HHflHflmyJUIhHŁiM IM BO flO JJ OCfii nPK PA3J&IHHŁK fiŁAUŁTPAX OTflEJIbHM: KOJIłiCHŁK flAP

P e 3 b . u e

B CTaTbH n p o B e* e H 0 a a a j n s b j t h h h h h p a3H o r a a c n s »H atieTpoB oTflejibHinc k o- aecHŁct n a p a jie ic T p o B o a a n ocT o aH H oro T o s a B a npaBHJibHocTb pafioTH t h i-o b ł o c

ABHraTeaea.

C co ieH H o paccM aTpH B aJiK C b:

a ) b o3iło3£HocTb o ó p u B a cu en jieH B0 oTAejibKhoc KOJiecHbix n a p

6) H epaB H oaepH oe H arpeaaH H e A B u ra T e jie k coexiiHeHHbix napanjiejibH O

b) H e p a s H o n e p H o e p a c n p e ^ e j i e H a e H a n p a z e K H H H a B K o p a x c o e f l H H e H H U x n o c ji e f l o - BaTenbHo.

PpHBefleHO npjcMepu n o a p o 6HKic pac^igTOB Ha ocK O B e k o t o p ł k c$opnyjiH poB aH o b u b o s u u peKoaeKAauH H no AonycTHMUM p a3Hnnan łceicsy jHaMeTpaMH s c a e c o t - AezbHboc KozecHboc n a p .

(25)

P r a c a lokomotywy e l e k t r y c z n e j . . . 103

THE WORK OP AN ELECTRIC LOCOMOTIVE WITH INDIVIDUAL DRIVE OP AXES AT DIFFERENT DIAMETERS OP THE DRIVEN WHEELS OP EACH SET

S u m m a r y

I n t h i s a r t i c l e t h e r e i s a n a ly s e d th e i n f l u e n c e o f d iv e r g e n c e d d i a ­ m eters o f eac h w h eel s e t o f an e l e c t r i c lo c o m o tiv e f e d by D .C , on t h e p ro p e r work o f t r a c t i o n m o to r s . T here was c o n s id e r e d i n d e t a i l :

a ) th e p o s s i b i l i t y o f a d h e re n c e r u p t u r e o f e a c h s e t b ) u n e q u a l h e a t i n g o f m o to rs p a r a l l e l c o n n e c te d

c ) u n e q u a l te n s u r e d i s t r i b u t i o n on a rm a tu re c o n n e c te d i n s e r i e s ,

>

There a r e g iv e n i n d e t a i l exam ples o f c a l c u l a t i o n s on w hich b a s e a r e formed c o n c lu s s io n s and re c o m e n d a tio n s c o n c e r n in g t h e a d m is s ib le d i f f e r e n c e s o f w h eel d ia m e te rs o f i n d i v i d u a l s e t s .

Cytaty

Powiązane dokumenty

jednolitych nastąpił skok technologiczny polegający na uproszczeniu ich produkcji [11]. Zaczerpnięto technologię spiekania proszków ze stali szybkotnącej, która znacznie

Celem pracy było takie wykonanie konstrukcji ostoi i nadwozia lokomotywy, które możliwie wier- nie prezentuje kształty i wymiary modelu w skali, uwzględniając technologię

Badania wytrzymałości zmęczeniowej... Badania wytrzymałości

Wpływ czasu eksploatacji... Wpływ czasu

Na podstawie teorii oraz kryteriów podobieństwa zmęczeniowego pękania został opracowany program &#34;Prognoza&#34; [4] w języku Turbo Paskal 7.0, pozwalający na

Ustawienia wszystkich parametrów związanych z przygotowaniem oraz modyfikacją trasy przejazdu wykonuje się za pomocą planu sytuacyjnego układu torowego trasy przejazdu. Jego

O becnie spotykane postacie konstrukcyjne tych elem entów są w ynikiem nałożenia się dośw iadczeń eksploatacyjnych i technologii w ykonania, a w ostatnim okresie

Model przedstawiony w pracy jak i metoda jego identyfikacji może być stosowana dla układów bardziej złożonych gdzie model można przedstawić w postaci liniowej