• Nie Znaleziono Wyników

"Metryka uczniów Toruńskiego Gimnazjum Akademickiego 1600-1817. Cz. 1-2", wyd. Z. H. Nowak, J. Tandecki, Toruń 1997-1998 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Metryka uczniów Toruńskiego Gimnazjum Akademickiego 1600-1817. Cz. 1-2", wyd. Z. H. Nowak, J. Tandecki, Toruń 1997-1998 : [recenzja]"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Stanisław Roszak, Janusz Tandecki

"Metryka uczniów Toruńskiego

Gimnazjum Akademickiego

1600-1817. Cz. 1-2", wyd. Z. H.

Nowak, J. Tandecki, Toruń 1997-1998

: [recenzja]

Rocznik Toruński 26, 197-200

(2)

R O C Z N I K

T O R U Ń S K I

T O M 26

R O K 1999

M etryka uczniów Toruńskiego G im nazjum Akademickiego 1600-1817,

w yd. Z. H. Nowak, J. Tandecki, cz. 1-2, T oruń 1997-1998, ss. 561.

M e try k a u czn ió w to ru ń sk ie g o G im n a z ju m s ta n o w iła ju ż od połow y X IX w. w a żn e ź ró d ło w b a d a n ia c h dziejów ży cia k u ltu ra ln e g o T o r u n ia i P ru s K ró lew sk ich . D zięk i a n alizie w pisów „ d isc ip u lo ru m G y m n a sii A c ad e m ic i” p o w sta ły z n a k o m ite ro z p ra w y o k u ltu rz e um ysłow ej m ia s ta , u w z g lęd n iają c e p rz e m ia n y k ad ro w e i in te le k tu a ln e d o k o n u ją c e się w m u rach to ru ń sk ie j u c ze ln i1. P ró b ę k ry ty c z n e j e d y cji ź ró d ła , d o dziś zachow anego w zb io ra c h K siążn icy M iejsk iej w T o ru n iu , p o d ją ł jesz c z e p rz e d w o jn ą S ta n isła w T y n c . Z a m ia r ten do czek ał się je d n a k re a liz ac ji d o p ie ro d zięki s ta ra n io m dw óch profesorów U n i­ w e rsy te tu M ik o ła ja K o p e rn ik a , m e d ie w istó w i z araz e m d o św iad czo n y ch e d y ­ to ró w , Z e n o n a H u b e r ta N ow aka i J a n u s z a T andeckiego.

M e try k a o b e jm u je d w a to m y (o ry g in ał to je d n a księga, o p ra w io n a w po!. X IX w. i lic z ą c a 452 s tro n y ) z aw ie ra ją c e kolejno d a ty w pisów do poszczególnych k la s G im n a z ju m A k ad em ick ieg o w la ta c h 1600-1717 (t. 1) o raz 1718-1817 (t. 2). C ało ść o p a trz o n o in d e k sa m i osób o ra z n azw geograficznych, p rz y g o to w a n y m i p rzez M . K u c a i A . Z y g ad łę. R e je s tr p ro w ad zo n y p rzez rek to ró w G im n a z ju m p rzez p o n a d d w a s tu le c ia o d z w iercied la zm iany, ja k ie n a stę p o w a ły w ty m cza­ sie p rz y w y k o n y w an iu o b o w iązk u nałożonego przez o rd y n a c ję szk o ln ą 1600 r. o z ap isa c h u czn ió w . W p isy z a w ie ra ją ró żn e d a n e szczegółow e w zależności o d s c h e m a tu p rz y ję te g o p rzez d a n eg o re k to ra . I ta k np . re k to r K o n ra d Ba- y er, k tó ry z a p o c z ą tk o w a ł to ru ń s k ie „ A lb u m s tu d io so ru m ” , o d n o to w y w ał je d y n ie im io n a i n a z w isk a u czniów w kolejnych k lasach . O rd y n a c ja szk o ln a, w sk azu jąc n a k o n ieczn o ść d o k o n a n ia w pisów , n ie p recy zo w ała je d n a k , ja k ie d a n e po w in n y zn aleźć się w M e try c e o p ró cz d a n y ch p e rso n aln y c h . N iek tó rzy re k to rz y , ja k E . K ó n ig , P. J a e n ic h e n czy J. O e d er o g ran iczali się d o o d n o to w a n ia p o d s ta ­ w ow ych in fo rm a c ji, in n i j a k P. Z im m e rm a n n i J. W ende rozszerzali z ap is o p o c h o d z e n ie sp o łec z n e i te ry to ria ln e . N a jb a rd z ie j gorliw i d o d a w ali in fo rm a cje o w ieku u c zn ia, a ta k ż e w cześniej uk o ń czo n y ch szkołach. N a s tę p c a K o n ra d a B aye- r a n a sta n o w is k u re k to ra , M aciej N izołius, z ad b a ł np . o u zu p ełn ien ie „ A lb u m s tu d io s o ru m ” o in fo rm a c je n a te m a t p o c h o d z e n ia te ry to ria ln e g o i sp o łeczn eg o

^ o r . S. T y n c , D zie je G im n a zju m T o ru ń skieg o , t. 1, T o ru ń 1928, t. 2, T o ru ń 1949, a zw ła szc za m o n o g ra fia p ió r a S. S ałm o n o w icza, T o ru ń skie G im n a zju m A k a d e m ic k ie w

(3)

w ychow anków . W ydaw cy, s ta r a j ą c się zachow ać ja k n a jw ię k sz ą w iern o ść wo­ b ec ź ró d ła , p o z o sta w ili c h a ra k te ry sty c z n e o d rę b n o ści w u k ła d z ie zap isó w . W je d n y m ty lk o p rz y p a d k u Z. H. N ow ak i J. T a n d e c k i „ u d o sk o n a lili” źró d ło . Ze w zg lęd u n a o d m ie n n e z asad y n u m e ra c ji, ja k im i po słu g iw ali się re k to rz y g im n a ­ z ju m , o ry g in a ł u tr u d n i a o b liczen ia i zesta w ie n ia s ta ty sty c z n e u czn ió w d la p o ­ szczególnych klas, la t czy okresów . W y d a je się, że je d n o lita , c ią g ła n u m e ra c ja w p ro w a d zo n a p rzez w ydaw ców o b o k zapisów o ry g in a ln y c h rzeczyw iście czy n i M e try k ę , z g o d n ie z z am iarem ed y to rsk im , b a rd z ie j p rz e jrz y stą . S zkoda, iż o b o k n a m a rg in e sie n ie w p ro w ad zo n o też u z u p e łn ia ją c e j, je d n o lite j d a ta c ji ro c z n ej, gdyż t a s to so w a n a p rzez rek to ró w nie zaw sze b y w a c zy teln a . O p ró c z w pisów u czniów M e try k a z aw ie ra cen n e d a n e n a te m a t o b e jm o w a n ia ob o w iązk ó w p rzez k o lejn y ch re k to ró w (in fo rm a c je o p o ch o d zen iu , d z ie n n a d a t a o b ję c ia u rz ę d u ). S p o ra d y c z n ie o d n o to w y w a n o też n a jis to tn ie jsz e w y d a rz e n ia z ży cia szkoły czy m ia s ta . In n e w zm ian k i, o w ojnie, zarazie, m a ją c h a r a k te r lakoniczny.

O zn ac z e n iu to ru ń sk ie g o G im n a z ju m A k ad em ick ieg o ja k o in s ty tu c ji ży cia ośw iato w eg o i k u ltu ra ln e g o nie tylko m ia s ta , ale i całeg o re g io n u św iad czy ć m oże ju ż s a m a im p o n u ją c a lic z b a 11 ty sięcy w pisów n a p rz e strz e n i 200 la t. S zk o ła to ru ń s k a d z ia ła ją c a od 1568 r. ja k o g im n a z ju m h u m a n is ty c z n e b y ła trz e c ią w P ru sa c h K rólew skich p la c ó w k ą teg o ty p u . W cześn iej d z ia łały ju ż g im n a z ja w E lb ląg u (od 1538 r.) i w G d a ń sk u (o d 1558 r.). D zięki re­ fo rm o m p rz e p ro w a d zo n y m p rzez b u rm is trz a H e n ry k a S tr o b a n d a , a w zo ro w a­ n y m n a m yśli p ed ag o g iczn ej J a n a S tu r m a , szkoła ro z p o c zę ła w d ra ż a n ie now ego p ro g ra m u , m a ją c d o św iad c z o n ą k ad rę p ro feso rsk ą. G im n a z ju m zyskało s t a ­ tu s ak ad em ick i, p rz y c ią g a ją c coraz lic z n iejsz ą rzeszę k a n d y d a tó w . W o k resie r e k to r a tu K o n ra d a B ay e ra lic z b a w ychow anków ogółem we w szy stk ich 11 k la ­ sac h p rz e k ra c z a ła 300 osób. M n iejszą o b sad ę klas s ta rsz y c h m o ż n a tłu m a c z y ć p r a k ty k ą e d u k a c y jn ą , u trw a lo n ą n a p o c z ą tk u X V II w ., a m ian o w icie p rz e n o ­ szen iem się s ta rsz y c h uczniów z m ia s ta d o m ia s ta . W te n sp o só b p o w sta ła ciek aw a i z ró żn ico w an a sp o łeczn ie g ru p a tzw . w a g an tó w 2. N ie ste ty b ez b a d a ń k o m p a ra ty s ty c z n y c h g ru p ę tę tr u d n o p o d d a ć szczegółowej a n alizie. Z m ie n ia ją c a się frek w e n c ja o d z w iercied la w zloty i u p a d k i to ru ń sk ie g o G im n a z ju m , u k a zu jąc ró w n o cześn ie siłę o d d z ia ły w a n ia placów ki n ie ty lk o n a n a jb liż sz ą okolicę czy sąsie d n ie K u jaw y, ale ta k ż e n a te re n y niem ieckie i w ęgierskie (ju ż w o k re ­ sie r e k to r a tu B ay e ra około 30% s tan o w ili uczniow ie n ap ły w o w i). Do T o ru n ia p rz y b y w a ła m łodzież z K orony, R usi, In flan t, M arch ii, Ś ląska, M iśni, S ak so n ii, W ęg ier. W d o ty ch czaso w y ch b a d a n ia c h w y c ze rp u ją c y ch s tu d ió w d o c ze k a ły się je d y n ie to ru ń s k ie p e re g ry n a c je m łodzieży z k ra jó w K o ro n y św . S te fa n a o ra z e lb lą ż a n 3 . M o żn a żyw ić n ad zieję, że p re z en to w a n a e d y c ja p o b u d z i do d a l­

2 S. T y n c , D z te jt G im n a zju m Toruńskiego, t. 2, s. 2 2 -2 4 .

S. S alm o n o w icz, T o ru ń skie G im n a zju m A k a d em ickie a zie m ie K o ro n y W ęg ie rskiej

(4)

szych p o szu k iw a ń , ro z s z e rz a ją c geograficzny zasięg to ru ń sk ic h k o n ta k tó w e d u ­ k acy jn y ch . T o ru ń sk ie G im n a z ju m , p o s ia d a ją c e o d 1594 r. s ta t u s g im n a z ju m ak ad em ick ieg o , sta n o w iło w ażne m iejsce n a d ro d z e w y k sz ta łc e n ia i k arie ry d la m ło d zieży p ro te s ta n c k ie j, ale ta k ż e i k ato lick iej. T u k szta łc iły się cale pokole­ n ia to ru ń s k ic h m ieszczan - E skenow ie, W achschlagerow ie, ale ta k ż e ku jaw sk iej s z la c h ty - B iesiek iersk ich , D ąm b sk ic h , Sokołow skich. N o ta b e n e ta k ż e je z u ic ­ kie k o leg iu m w T o ru n iu , b ę d ąc e k o n k u re n c ją w obec G im n a z ju m , p rzy jm o w ało m ło d zież lu te r a ń s k ą i k a to lic k ą 4 . N a p o c z ą tk u X IX w. G im n a z ju m to ru ń s k ie s ta ło się p ra w d z iw ą k u ź n ią k a d r d la a d m in is tra c ji p ru sk iej. R ó w n o cześn ie je d ­ n a k w je j m u ra c h k s z ta łc ili się p rzy szli d z ia łac z e polskiego ru ch u p a trio ty c z n e g o - M ierży ń scy , B iesiekierscy, D ąm bscy. W 1813 r. d o M etry k i z ap isa n o A p o lin a ­ rego D ą m b sk ie g o z K aczkow a, s y n a k a sz te la n a inow rocław skiego. K ilk ad ziesiąt la t p ó źn iej z asły n ie on ja k o p o w stan ie c lis to p a d o w y o raz ak ty w n y u c ze stn ik W io sn y L u d ó w n a P o m o rz u . W y d a je się, że w p isu jący d a n e D ąm b sk ieg o re k to r p o m y lił je d n a k d a tę u ro d z in (23 V II 1802 r. - w pis w M etry ce ). W rzeczyw i­ sto śc i b o w iem A p o lin a ry p rz y sze d ł n a ś w ia t trz y l a t a w cześniej (15 V II 1799 r .) 5 . U d o stę p n ie n ie „ M e try k i u czniów T o ru ń sk ieg o G im n a z ju m A k ad em ick ieg o ” sze ro k ie m u g ro n u b a d a c z y o tw ie ra now e p e rs p e k ty w y szczegółow ej a n a ­ lizy zw iązk ó w T o r u n ia ze śro d o w isk a m i m ieszczań sk im i i szłacheckim i P ru s K ró lew sk ich , K orony, j a k ró w n ież te ry to rió w niem ieckich. Z n aczen ie p ierw ­ szy ch k o n ta k tó w e d u k ac y jn y c h w ro zw o ju w sp ó łp racy k u ltu ra ln e j o ra z zw iązków m ię d z y k a d rą p ro fe s o rs k ą a w y ch o w an k am i s ta n o w i w ciąż w ażny p ro b le m b a ­ daw czy. W sp o m n ie ć m o ż n a tu ta k ż e o konieczności b a d a ń n a d sy ste m e m s ty ­ p e n d ia ln y m i je g o m ie jsce m w k s z ta łto w a n iu się więzi k lie n ta rn y c h , a w szer­ szy m w y m ia rz e je g o w p ły w em n a ś w ia d o m ą p o lity k ę k s z ta łc e n ia e lit. C iekaw ych in s p ira c ji d o s ta r c z a p ra c a W . O sip o w a p o św ięco n a m .in . stu d io m m ło d zieży ro sy jsk iej w niem ieck ich u n iw e rs y te ta c h w 2. połow ie X V III s tu le c ia 6. A u ­ to r p o d k re ś la szc z eg ó ln ą ro lę ty c h n iem ieckich uczelni, k tó re p rzy jm o w ały Ro­ sjan d zięk i p ro te k c ji m iejsco w y ch profesorów , zw iązanych bad aw czo z A k a d em ią N a u k w P e te rs b u rg u . W sp a rc ie s ty p e n d ia ln e o raz s ta ł a o p iek a i k o n tro la n a u ­ kow a p rz y n io sły k o rz y stn e re z u lta ty . M a rb u rg , G e ty n g a, S tr a s b u rg s ta ły się nie

A k a d e m ic k ie g o , t. 1, p o d red. Z. Zdrójkowskiego, Toruń 1972, s. 167-205; M. Paw lak, M ło d zie ż elbląska w T o ru ń s k im G im n a zju m A k a d e m ic k im w X V I I - X V I I I w ieku, ib id .,

s. 2 0 7 -2 2 4 .

4 Por. L. G rzeb ień SJ, D zie je ku ltu ra ln e je z u itó w to ru ń skic h (1 5 9 6 -1 9 9 6 ), [w:] J e ­

z u ic i w T o ru n iu 1 5 9 6 -1 9 9 6 , p o d red. K. M aliszew skiego i W . R ozynkow skiego, Toruń

1997, s. 67.

5 S. R o sza k , A p o lin a r y P a n ia łe o n D ą m b ski, [w:] In o w ro cła w ski S ło w n ik B iogra­

fic z n y , z. 2, Inow rocław 1994, s. 19.

6 W . O sip ow , P ie tierb u rg ska ja A k a d e m ija N a u k i ru ss k o -n ie m ie c k ije sw ia zi w po­

(5)

ty le je d n y m i z w ielu uczelni odw ied zan y ch przez rzeszę s tu d e n tó w ze W sc h o d u , ile w a żn y m i o śro d k a m i k s z ta łc e n ia rosyjskiej e lity naukow ej.

T o ru ń sk ie G im n a z ju m d la w ielu uczniów stan o w iło je d y n ie e ta p w e d u k acji. N ie k tó rz y o p u szczali m u ry G im n a z ju m , by szu k ać szczęścia w in n y ch szkołach (w a g a n ci). S tą d ry su je się kolejny p o s tu la t z b a d a n ia k ie ru n k ó w e d u k ac y jn y c h p e re g ry n a c ji m ło d y c h to ru n ia n czy też uczniów zw iązan y ch je d y n ie okresow o z to ru ń s k im G im n a z ju m 7. M e try k a d o s ta r c z a szczegółow ych d a n y ch p e rs o n a ln y c h u m o ż liw ia ją cy c h id en ty fik ację uczniów re je stro w an y c h ta k ż e w w ykazach in n y ch u czelni. N a g ru n c ie p o lsk im k ilk a k ro tn ie p o d ejm o w an o ju ż n a p o d s ta w ie m e try k w pisów p ró b y a n alizy p o d ró ży e d u k acy jn y ch w ep o ce n o w o ż y tn ej8 . M o żn a w ięc żyw ić n a d zieję , iż o b e c n a k ry ty c z n a e d y cja „ A lb u m s tu d io s o r u m ” G im n a z ju m A k ad em ick ieg o w T o ru n iu zaow ocuje w k ró tc e n ow ym i s tu d ia m i k o m p a ra ty s ty c z - nym i.

Stanisław Roszak

7P ró b ę takiej analizy podjął w ydaw ca M etryki Z. H. N owak, który opracow ał w ykaz toruńskich sty p e n d y stó w profesora W ilhelm a H altenhoffa, por. Z. H. N owak, S tip en -

d ia ti H a lte n h o ffia n i. W yka z s tu d e n tó w to ru ń skic h - s typ e n d ystó w W ilh elm a H a lte n ­ h o ffa w L ip s k u 1 6 0 0 -1 7 1 6 , [w:] M ię d zy w ielką polityką a szla ch eckim p a rtyk u la rze m . S tu d ia z d ziejó w n o w o ż y tn e j P o lsk i i E u ro p y, ku czci proj. Ja cka S ta szew skie g o , Toruń

1993, s. 1 2 5 -1 3 8 . O sta tn io tak że S. Hoyer, D er Zugug von S tu d e n te n aus P o len an die

U n ive rsitä t L eip zig im X V I I I Jh ., [w:] P o lsk a -S a k s o n ia w czasach u n ii ( 1 6 9 7 -1 7 6 3 ). Próba now ego s p o jrze n ia , p o d red. K. B artkiew icza, Zielona G óra 1998, s. 5 3 -6 4 .

8 M. Paw lak , S tu d ia u n iw e rsyteckie m ło d zieży z P r u s K ró lew skich w X V I -

X V I I I w ieku , Toruń 1988, D . Ż ołąd ź-S lrzelczyk , P e re g rin a tio academ ica. S tu d ia m ło d zieży po lskiej z K o ro n y i L itw y na aka d em ia ch i uniw ersytetach n ie m ie c k ic h w X V I i p ie rw sze j połow ie X V I I w ieku, P oznań 1996.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Do opisu atrakcji turystycznej dopisz nazwę miejscowości, w której ona się znajduje oraz jej symbol z mapy.. Nazwy miejscowości dobierz spośród

A) wprost proporcjonalna do wydłużenia sprężyny B) odwrotnie proporcjonalna do wydłużenia sprężyny C) wprost proporcjonalna do długości sprężyny. D)

Kationy te można wydzielić z roztworu za pomocą reakcji strąceniowych, stosując odpowiednie odczynniki w takiej kolejno- ści, aby jeden odczynnik wytrącał z roztworu w

Zaprojektuj doświadczenie pozwalające otrzymać w laboratorium kwas azotowy(V) tą metodą. a) Uzupełnij schemat doświadczenia wybierając odczynniki spośród podanych:

55.. Na torze kajakowym odbywa się wyścig kajakarzy po równoległych prostoliniowych torach. Kajakarze płyną obok siebie, tym samym tempem. Wybierz poprawną

Ponadto wiadomo, że dziadek ma teraz dwa razy tyle lat, ile babcia miała wtedy, gdy dziadek miał tyle lat, ile babcia ma teraz.. Dziadek jest starszy od babci o więcej niż

pieczątka WKK DATA URODZENIA UCZNIA.. Prędkość początkowa ciała równa się zeru. Opór amperomierza jest znikomo mały, a woltomierza bardzo duży. Pomiń również opór

Daphnis w drzewo bobkowe przemienieła się Drzewem jesteś albo w drzewo się przemienisz Suchą korą się otulisz Dafnis biała. Drżąca w liściach drżącym liściem się ocienisz