ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 28/826 Rok XVII 10 lipca 2011 r.
Ewangelia: Mt 13,1-23
„Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka.
Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia.
Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.”
KOŚCIELNE ABC. C JAK CREDO – s. 4 i 5
WAKACYJNE REFLEKSJE – s. 9 i 10
CHRZEŚCIJAŃSKA TARCZA, CZYLI „ZBAWIENIE NA POCZEKANIU”– s. 11
XV NIEDZIELA ZWYKŁA
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 28/826Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Krzysztof Kajdan (sekretarz redakcji), ks.
Jacek Jadasz, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie: ING Bank Śląski 42105012431000001000594943,
e-mail: sw_barbara@katowice.opoka.org.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Z DRUGIEJ STRONY
Bywa, że rozumienie Słowa Bożego przy- chodzi nam bardzo wolno, równolegle do naszego powierzania życia Bogu. To, czego nie rozumiemy, nie jest nasze, nie zosta- ło okupione przez nas trudem rozważania i przeżycia w sercu. Zrozumieć słowo mogą więc ci, którzy cierpliwie czekają, aż im to
Bóg wyjaśni. Dlatego warto skupiać się na Słowie Bożym. Wtedy ono właśnie chroni człowieka przed pokusami. Gdy człowiek nie jest zajęty Słowem Boga, można go ła- two zainteresować tym, co przychodzi jako osiągalne już teraz, bez większych trudności.
Ks. KK
ZAMYŚLENIA WIKAREGO
Nr 28/826 Wiadomości Fary Św. Barbary
3
16 lipca 1251r. Maryja ukazała się św. Szymonowi Stock, szóste- mu przełożonemu generalnemu za- konu karmelitów bosych i dała mu szkaplerz ze słowami: „Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielne- go”. Szymon z radością go przyjął i nakazał jak najszersze jego rozpo- wszechnienie w świecie. Noszenie szkaplerza Maryja zaleciła ponow- nie w XIV wieku, polecając papieżowi Janowi XXII opie- kę nad „Jej zakonem” karmelitańskim. Obiecała wówczas obfite łaski i zbawienie osobom należącym do zakonu i wiernie wypełniającym śluby. Obiecała także wszystkim, którzy będą nosić szkaplerz, że wybawi ich z czyśćca w pierwszą sobotę po ich śmierci. Matka Boża, kończąc swoje objawienia w Lourdes i Fatimie sama ukazała się w szkaplerzu, wyrażając wolę, by wszyscy go nosili. Na wzór szkaplerza karmelitańskiego powstały także inne, ale ten pozostał najważniejszy. Szkaplerz nosili liczni władcy europejscy i prawie wszyscy królowie polscy, w tym św. Jadwiga, Władysław Jagiełło i liczni święci, m.in. św. Jan Bosko, św. Maksymilian Kolbe i św. Win- centy a Paulo. Także Jan Paweł II w wieku 10 lat przyjął szkaplerz karmelitański i nosił go aż do śmierci. Wszyst- kie dawne zakony noszą szkaplerz po dzień dzisiejszy.
Szkaplerz był początkowo wierzchnią szatą, używaną przez mnichów w czasie codziennych zajęć, dla ochrony habitu przed brudem. Później zamieniono go na dwa małe kawałki płótna – z odpowiednim wizerunkiem, połączo- ne tasiemkami. Jedno płócienko spoczywało na plecach (stąd: scapulare), a druga na piersi. Takie szkaplerze spo- tyka się do dziś. W roku 1910 papież św. Pius X zezwo- lił, ze względów praktycznych, na zastąpienie szkaple- rza medalikiem szkaplerznym. Szkaplerz karmelitański na jednym kawałku/stronie ma umieszczony wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugiej – Najświętszego Serca Pana Jezusa. Szkaplerz musi być poświęcony we- dług specjalnego obrzędu. Noszenie go tego znaku ma- ryjnego, zobowiązuje do szczególnego czczenia Bogaro- dzicy, popartego codzienną modlitwą Pod Twoją obronę.
IK: źródło: www.brewiarz.katolik.pl
Słowo Boże na każdy
dzień
NA DOBRY POCZĄTEK
NAJŚWIĘTSZA MARYJA PANNA Z GÓRY KARMEL
SZKAPLERZ KARMELITAŃSKI
Niedziela 10 VII 9
9 Iz955,10-11;
9
9 Ps965,10-14;9 9
9 Rz98,18-23 9
9 Mt913,1-23
Poniedziałek 11 VII 9
9 Prz92,1-9;9 9
9 Ps934,2-4.6.9.12.14-15;9 9
9 Dz94,32-35;
9
9 Mt919,27-29 Wtorek 12 VII
9
9 Wj92,1-15a;9 9
9 Ps969,3.14.30-31.33-34;9 9
9 Mt911,20-24 Środa 13 VII
9
9 Wj93,1-6.9-12;9 9
9 Ps9103,1-4.6-7;9 9
9 Mt911,25-27 Czwartek 14 VII
9
9 Wj93,13-20;
9
9 Ps9105,1.5.8-9.24-27;
9
9 Mt911,28-30 Piątek 15 VII
9
9 Wj911,10-12,14;9 9
9 Ps9116b,12-13.15-18;
9
9 Mt912,1-8 Sobota 16 VII
9
9 Wj912,37-42;9 9
9 Ps9105,1.5.37-38.42-43;9 9
9 Mt912,14-21
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 28/826KOŚCIELNE ABC
Z biegiem czasu pojawiła się potrzeba zebrania w syntetycznym ujęciu głównych prawd chrześcijańskiej wiary. Kościół staro- żytny znał tzw. Symbol wiary i stosował go w ramach katechumenatu, czyli przygotowania do chrztu, ale nie stosował go podczas spra- wowania Eucharystii. Pierwszym Symbolem jest ułożony – jak podaje tradycja – przez Apostołów na potrzeby Kościoła rzymskie- go Skład Apostolski: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego...” (dzisiaj odmawiany najczę- ściej podczas różańca św., koronki do Bożego Miłosierdzia, czy innych nabożeństw.). Głów- nym celem, dla którego powstał ten pierwszy Symbol była troska o prawowierność nauki przekazywanej kolejnym pokoleniom chrze- ścijan podczas przygotowywania katechu- menów do przyjęcia sakramentu chrztu św.
Symbol był także przedmiotem wykładu jaki prowadził biskup dla katechumenów przed ich chrztem. Credo jest zatem ściśle związane z liturgią chrzcielną.
Tekst, którym obecnie posługujemy się we Mszy św.: „Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i zie- mi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewi- dzialnych....” jest to tzw. nicejsko-konstan- tynopolitański symbol wiary ułożony przez ojców soborowych na soborach ekumenicz- nych w Nicei (325 r.) i Konstantynopolu (381 r.). Co ważne, tekst ten jest powszechnie uży- wany w bardzo zbliżonej do siebie formie przez wszystkie Kościoły chrześcijańskie zarówno Wschodu jak i Zachodu.
Dlaczego Credo nazywane jest Symbolem wiary?
Greckie słowo symbolon określa przed- miot przełamany na pół (np. tabliczka z wyrytymi napisami), który po złożeniu staje się znakiem rozpoznawczym dla ludzi po- sługującym się nim. Symbol wiary zatem po pierwsze łączy prawdy wiary, a po drugie jest znakiem łączności w wyznawanej wierze dla posługujących się nim ludzi.
Historia
Do Eucharystii po raz pierwszy Credo wprowadził patriarcha Konstantynopola Ty- moteusz około roku 515. Pół wieku później (565 r. n.e.) cesarz Justynian wydał dekret, mocą którego Symbol Nicejsko-Konstan- tynopolitański miał być śpiewany we Mszy pod koniec kanonu (modlitwy eucharystycz- nej) a przed Modlitwą Pańską. Już w VI wie- ku zwyczaj śpiewania Credo we Mszy św.
przedostał się do Hiszpanii, która znajdowa- ła się częściowo pod wpływami Bizancjum.
Wprowadzono go na mocy uchwał III Syno- du w Toledo (589 r.). Najprawdopodobniej także temu synodowi chrześcijański Zachód zawdzięcza dodatek o pochodzeniu Ducha Świętego od Syna Bożego. Szybko zwyczaj odmawiania Wyznania wiary przyjął się w całej Hiszpanii, Galii i Germanii, a w VIII wieku dotarł także do Rzymu, ale nie przyję- ło się na stałe. W roku 880 św. Metody wpro- wadził je na terenie Państwa Morawskiego.
W liturgii papieskiej Credo nie było odma- wiane, aż do niedzieli, 14 lutego 1014 roku, kiedy to w bazylice watykańskiej papież Be-
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potę- piony.” (Mk 16,15-16). Ewangelia, nie tylko spisana przez czterech autorów natchnionych, ale przede wszystkim głoszona przez uczniów Chrystusa sta- ła się dla starożytnego Kościoła pierwszym wyznaniem wiary.
CREDO – SYMBOL WIARY
Nr 28/826 Wiadomości Fary Św. Barbary
5
nedykt VIII koronował cesarza Henryka II.
Gdy cesarz niemiecki zauważył brak Credo podczas Mszy, zapytał: dlaczego opuszczo- no Wyznanie wiary. W odpowiedzi usłyszał, że Stolica Apostolska nie jest skażona żadną herezją i dlatego nie jest konieczne, aby w Rzymie odmawiano Credo. Cesarz nalegał jednak, aby dla pożytku pielgrzymów przy- bywających do Rzymu z całego świata także podczas liturgii papieskiej śpiewano Wie- rzę... Papież zgodził się i od tego momentu Credo weszło na stałe do formularzy mszal- nych na niedziele i uroczystości.
Wymiar teologiczny
Wyznanie wiary jest naszą osobistą od- powiedzią na usłyszane przed chwilą Boże Słowo. Ten akt wiary ma także ogromne znaczenie wspólnotowe – zgromadzenie li- turgiczne staje w prawdzie, że „Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest” (Ef 4,5).
Świadomość jedności wiary jeszcze mocniej zespala członków Ludu Bożego, aby Kościół zajaśniał jako doskonała komunia – „Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie”(Ef 4,4).
Sposób wykonania
„Symbol winien być śpiewany lub recytowa- ny przez kapłana i lud w niedziele i uroczysto- ści; można go wykonać także z okazji szcze- gólnie uroczystych celebracji. Jeśli wyznanie wiary jest śpiewane, intonuje je kapłan albo zależnie od okoliczności kantor lub schola;
śpiewają zaś wszyscy razem albo lud na prze- mian ze scholą. Jeśli się go nie śpiewa, winni go recytować wszyscy razem albo na przemian z podziałem na dwa chóry” (OWMR 68).
Red. MiD Na podst. tekstu ze strony: http://www.
ordo.pallotyni.pl
KOŚCIELNE ABC
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 28/826INTENCJE MSZALNE
Sobota 9.07.2011 r.
Dzień powszedni
18.00 – Za męża Lucjana Lesik w 6. rocznicę śmierci, brata Feliksa,
rodziców Marię i Rafała Lesik, Augusty- na Krętusz oraz za dusze w czyśćcu cierpią- ce
Niedziela 10.07.2011 r.
XVNiedziela Zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Za rodziców Zofię i Ludwika,
dziadków i babcie oraz pokrewień- stwo Kowalskich i Januszów
9.00 – Za Huberta Marek w 13.rocz- nicę śmierci oraz rodziców z obu stron
10.45 – Za Henryka Kostrzewę w rocz- nicę urodzin
12.00 – Za Ryszarda Myślińskiego 18.00 – Za męża Adama Zarzyckiego w 3.rocznicę śmierci, rodziców z obu stron, brata Piotra oraz Marię i Sta- nisława Kania
Poniedziałek 11.07.2011 r.
Święto św. Benedykta, opata i patrona Europy
7.00 – O spokój duszy dla Jhea Pelzer 18.00 – Za Kazimierza Kołodziejczyk w 9. rocznicę śmierci oraz z rodzin Ko- łodziejczyk i Paliński
Wtorek 12.07.2011 r.
Wspomnienie św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika
7.00 – Za Eugeniusza Kornafel, in- tencja zamówiona od Stanisława Janik z
Ochotnicy Dolnej z rodziną
18.00 – Za Jadwigę Krummer oraz
z rodzin Krummer i Gerlich
Środa 13.07.2011 r.
Wspomnienie św. pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta
7.00 – Przez wstawiennictwo MB Fatim- skiej w intencji czcicieli i ofiarodawców
17.00 – Nabożeństwo do MB Fatimskiej 18.00 – Za Pawła Warzecha w 15.
rocznicę śmierci, jego rodziców Klarę i Wincentego oraz brata Bogusława
Czwartek 14.07.2011 r.
Dzień powszedni
7.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzięko- waniem za otrzymane łaski, z prośbą o bło- gosławieństwo Boże i zdrowie, w intencji Reginy z okazji urodzin
17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra- mentu
18.00 – Za Jerzego Meinicke w 30 dni po śmierci
Piątek 15.07.2011 r.
Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła
6.30 – Nabożeństwo do Miłosierdzia Bo- żego7.00 – Do ukrzyżowanego Pana Jezusa w intencji czcicieli
18.00 – Za ciocię Władysławę Skupień w 1. rocznicę śmierci, za siostry Marię, Weronikę i Antoninę Skupień, szwagra Mariana Jekiel oraz jej rodziców Kata- rzynę i Józefa Skupień
Nr 28/826 Wiadomości Fary Św. Barbary
7
Sobota 16.07.2011 r.
Wspomnienie NMP z Góry Karmel 6.30 – Godzinki o Niepokalanym Poczę- ciu Najświętszej Marii Panny
7.00 – Przez wstawiennictwo bł. Jana Pawła II w intencji czcicieli i ofiarodawców
12.00 – Ślub zwykły – konkordatowy:
Ryszard Franke i Anna Malcharek
18.00 – Za Józefa Duda w rocznicę śmierci, Izę Duda oraz rodziców z obu stron
Niedziela 17.07.2011 r.
XVI Niedziela Zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Za Józefa i Marię Kolczak,
z rodziny Kolczaków, Rusinów, Ko- niunków i Stanaszków
9.00 – Za Ryszarda Dworok w 30 dni po śmierci
10.45 – Do Bożej Opatrzności, z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o błogosławieństwo Boże i siłę na czas cho- roby i kolejne lata życia dla Katarzyny z okazji urodzin
12.00 – W rocznicę urodzin za Annę Pierończyk, męża Pawła, Wiktorię Pie- rończyk, Czesława Kupczyk, Mag- dalenę i Walentego Białek, Helenę i Bernarda Świerkot, Weronikę i Leona Mosdzin i krewnych z obu stron
18.00 – Za ojca Antoniego Kasprzok w 8 rocznicę śmierci
Zredagował: Michał Walczyński
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz z uiszczeniem ofiary
najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 28/826WPROWADZENIE DO LITURGII Istnieje ryzyko, że ziarno słowa Bożego pada na nie najlepszy grunt naszych serc.
Potrzeba z naszej strony sporego wysiłku i wytrwałości, żeby do swego życia Słowo Boże i je zachować. Czasem może nam się wydawać, że kiedy Bóg do nas mówi, to jakby „rzucał grochem o ścianę”… Ale jest też Jego obietnica, którą przypomina nam Izajasz: „Słowo, które wychodzi z ust mo- ich, nie wraca do mnie bezowocnie, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa”.
O. Łukasz Kubiak OP, „Oremus” lipiec 2005, s. 50
KOLEKTA
Boże, Ty ukazujesz błądzącym światło Twojej prawdy, aby mogli wrócić na dro- gę sprawiedliwości, spraw, niech ci, którzy uważają się za chrześcijan, odrzucą wszyst- ko, co się sprzeciwia tej godności, a zabie- gają o to, co jest z nią zgodne. Przez nasze- go Pana, Jezusa Chrystusa...
ZAPOWIEDZI
Sakramentalny związek małżeński za- mierzają zawrzeć:
Kogut Marcin, s. Marka, zam. Chorzów, ul. 3 Maja
Bartos Paulina, c. Mariana, zam. Dąbro- wa Górnicza, ul. Morcinka
Hirszel Daniel, s. Jana, zam. Chorzów, ul. Kaliny
Skrzypiec Katarzyna, c. Bogdana, zam.
Chorzów, ul. K. Miarki
Bresler Łukasz, s. Andrzeja, zam. Kato- wice, ul. Barlickiego
Siciarz Monika, c. Augusta, zam. Cho- rzów, ul. 3 Maja
Siemdaj Jakub, s. Włodzimierza, zam.
Chorzów, ul. Krakusa
Stachoń Mirela, c. Henryka, zam. Cho- rzów, ul. Józefa
Kos Grzegorz, s. Wiktora, zam. Cho- rzów, ul. Boczna
Brzytwa Bożena, c. Edwarda, zam. Cho- rzów, ul. Lompy
Góra Grzegorz, s. Jana, zam. Chorzów, ul. Styczyńskiego
Marszel Anna, c. Piotra, zam. Chorzów, ul. Krótka
Kroker Wojciech, s. Tadeusza, zam. Ka- towice, ul. Gliwicka
Morys Magdalena, c. Michała, zam. Cho- rzów, ul. Lompy
LITURGIA TYGODNIA
Poniedziałek – ŚWIĘTO ŚW. BENE- DYKTA, opata, patrona Europy
Wtorek – wspomnienie św. Brunona Bo- nifacego z Kwerfurtu, bpa i męcz.
Środa – wspomnienie św. pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta
Czwartek – wspom. dow. św. Henryka, wspom. dow. św. Kamila de Lellis, prezb.
Piątek – wspomnienie św. Bonawentury, bpa i dK
Sobota – wspomnienie NMP z Góry Kar- mel
PARAFIA
Kolekta przeznaczona jest na potrzeby naszej parafii.
Od czwartku 7 lipca swoją wakacyjną posługę w naszej parafii rozpoczął ksiądz
10 lipca 2011 r.
– XV NIEDZIELA ZWYKŁA
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
Nr 28/826 Wiadomości Fary Św. Barbary
9
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
neoprezbiter Grzegorz Szołucha. Życzy- my mu wielu łask Bożych za wstawien- nictwem Świętej Barbary.
W czwartek od godz. 17.15 okazja do adoracji Najświętszego Sakramentu.
Rozpoczęły się wakacje, przypominamy o letnim porządku Mszy św. w naszej parafii, Msze święte w tygodniu będą odprawiane w naszym kościele parafial- nym jak zwykle o godz. 7 i 18. W czasie wakacji nie będzie Mszy św. szkolnej w czwartki o godz. 16.30, oraz Nieszporów w niedziele o 17.30.
Jednocześnie informujemy, że kancela- ria parafialna w lipcu i sierpniu będzie nieczynna w soboty.
Zalecamy, by rodzice, którzy wysyłają dzieci na kolonie i obozy letnie, kiero- wali w stronę organizatorów prośbę, aby ich dzieciom umożliwiono spełnienie praktyk religijnych, a szczególnie udział w niedzielnej Mszy św.
Kolekta przyszłej niedzieli będzie prze- znaczona na potrzeby naszej parafii.
Zachęcamy do czytania prasy religijnej, w tym najnowszego wydania „Gościa Niedzielnego” i naszych „Wiadomości Fary św. Barbary”.
Wszystkim parafianom i gościom życzy- my błogosławionej niedzieli.
WAKACYJNE REFLEKSJE
Dokończenie na str. 10 Bardzo często słyszę z różnych stron,
pytanie w stylu: „Skoro Bóg jest taki dobry, to dlaczego dopuszcza tyle cier- pienia na kogoś?”. Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta, ale jednocze- śnie bardzo kontrowersyjna i trudna do zrozumienia, Pan Bóg dopuszcza cier- pienie, bo bardzo kocha człowieka. Za- wsze na wydarzenia, które mają miejsce w naszym życiu, nawet te trudne, należy patrzeć przez pryzmat Pana Boga, a nie ludzki. Nie możemy zapomnieć, że Bóg zna nas lepiej niż my sami i patrzy na nasze życie nie tylko z perspektywy tej chwili, ale całego naszego życia. Nie- jednokrotnie Pan Bóg dopuszcza na nas jakieś cierpienie, aby dać nam szansę nawrócenia czy spojrzenia na swoje ży- cie z innej perspektywy. Cierpienie czę-
sto motywuje człowieka do zastanowie- nia się nad sobą i sensem istnienia. Wy- tłumaczę to na prostym przykładzie...
Co robimy gdy chcemy, żeby fusy w herbacie poleciały do góry? Mieszamy.
Dlatego czasem Pan Bóg miesza w na- szym życiu, aby na jaw wyszły pragnie- nia naszego serca, te skryte na samym jego dnie. Cierpienie paradoksalnie jest najbardziej wartościowym odczuciem w naszym życiu, bo to podczas cierpienia ujawnia się jakimi jesteśmy ludźmi i to właśnie cierpienie motywuje nas do zmiany życia. Oczywiście zgadzam się z błogosławionym Piotrem Frassati, który powiedział, że : „...cierpienie bez wiary jest nie do zniesienia, ponadto ból oświetlany małym płomykiem Wiary
W dzisiejszym świecie wielu ludzi pragnie wymazać słowo „cierpienie” ze
swojego życiowego słownika. Wielu z nas utożsamia szczęście z życiem bez
trudności i utrapień, ale czy tak wygląda szczęśliwe życie? W naszych dzi-
siejszych rozważaniach pragnę pochylić się nad cierpieniem i jego sensem w
naszym życiu. Czym jest cierpienie i czy jest możliwe życie bez niego?
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 28/826WAKACYJNE REFLEKSJE
WAKACYJNE REFLEKSJE
Dokończenie ze str. 9
staje się czymś pięknym, gdyż uzdalnia duszę do walki.” Samo nasze cierpienie nie ma jakiegokolwiek sensu, natomiast kiedy łączymy swoje cierpienia – nasz krzyż z Krzyżem Jezusa, to nasze cier- pienie nabiera zupełnie innego znacze- nia, bo w małym stopniu łączymy się ze Zbawczą Ofiarą Chrystusa. Upodabnia- my się w ten sposób do naszego Zbawi- ciela. Każdy z nas może swoje cierpie- nie ofiarowywać za drugiego człowieka i świat, tak jak to czyniło wielu świętych.
Czy jest możliwe życie bez cierpienia?
Wydaje mi się, że nie. Życie chrześcija- nina jest naznaczone Krzyżem, bo „czy uczeń może być większy od swojego Mi- strza?”. Jednak w naszym cierpieniu ni- gdy nie jesteśmy sami, nawet gdy czuje- my się osamotnieni Bóg jest z nami wte- dy najbliżej i pomaga nam. Ten, który jako pierwszy widział Nasze cierpienie wziął je ze sobą na Krzyż. Przypomina mi się tu pewna opowieść o śladach na piasku, którą pragnę przytoczyć:
„Pewnego razu śniło mi się, Że spacerowałem plażą z Panem,
Na ciemnym niebie rozbłyskiwały sceny z mego życia.
Po każdej z nich na piasku pojawiały się dwie pary stóp:
jedne należały do mnie, a drugie do Pana.
Kiedy błysnęła przede mną ostatnia scena, Spojrzałem znowu za siebie.
Nie zauważyłem śladów stóp Pana.
Uświadomiłem sobie, że był to najgorszy i najsmutniejszy czas w moim życiu.
Nigdy nie mogłem o nim zapomnieć.
„Panie – rzekłem – kiedy postanowiłem iść za Tobą, powiedziałeś mi, że zawsze będziesz przy mnie.
Jednak w najtrudniejszych chwilach mego życia na piasku widniały ślady tylko jednych stóp.
Panie, dlaczego, gdy najbardziej Cię potrzebuję, Ty mnie zostawiasz?”
„Moje drogie dziecko – wyszeptał – kocham cię i nigdy cię nie opuszczę, nigdy i nigdzie, w chwilach prób i doświadczeń.
Gdy widziałeś ślady tylko jednych stóp, to znak, że cię niosłem”
Módlmy się za wszystkich dotkniętych cierpieniem, aby przyjmowali je z miłością i pokorą.
Nr 27/825 Wiadomości Fary Św. Barbary
11
CHRZEŚCIJAŃSKA TARCZA, CZYLI
„ZBAWIENIE NA POCZEKANIU”
Szkaplerz to wierzchnia część habitu w posta- ci szerokiego płata materiału, takiego samego z jakiego uszyty jest habit, z otworem na głowę.
Szkaplerz okrywa barki oraz sięga na plecy i na piersi – stąd bierze się jego nazwa. Szkaplerz kar- melitański nosili do śmierci m.in. bł. Jan Paweł II oraz św. Josemaria Escriva. Do XIII wieku szka- plerz służył jako ochrona habitu w czasie pracy.
Od połowy XIII w., to jest od wizji św. Szymona Stocka, generała karmelitów, szkaplerz stał się znakiem opieki Matki Bożej nad zakonem, a za- razem źródłem przywilejów i nową formą poboż- ności maryjnej w całym Kościele.
Dla osób świeckich wprowadzono do użytku małe szkaplerze. Zmniejszona wersja szkaple- rza karmelitańskiego (lub brązowego) składa się z dwóch małych prostokątów sukiennych (najczęściej wełnianych) związanych dwiema tasiemkami. Nosi się go tak, że jedna część leży na piersiach, a inna część na plecach wiernego.
Kolorem szkaplerza karmelitańskiego może być każdy odcień brązu lub czarny. Obrazki lub sym- bole nie są potrzebne, ale często można je spotkać na szkaplerzach. Istnieją też inne szkaplerze prze- znaczone dla świeckich, najczęściej są związane z pewnym zakonem, jednakże szkaplerz karme- litański zdobył największą popularność. Choć w pierwotnym zamyśle powstał on dla osób świec- kich, to mogą go również nosić księża i członko- wie innych zakonów.
Od 1910 r. został wprowadzony do użytku przez papieża Piusa X medalik szkaplerzny.
Przedstawia z jednej strony Najświętsze Serce Jezusa, a z drugiej obraz Najświętszej Maryi Panny. Szkaplerz sukienny i medalik szkaplerz- ny mają taką samą wartość duchową. Chociaż przyjęcie powinno dokonać się przy pomocy szkaplerza sukiennego, można go później, we- dług osobistego uznania, zastąpić medalikiem szkaplerznym. Czynimy to już sami. Powinno się go nosić na szyi, nie np. w kieszeni.
Szkaplerz sukienny jak i medalik można na krótko zdjąć bez utraty związanych z nim od- pustów i obietnic. Jeżeli ktoś nie nosi szkaple-
rza przez dłuższy czas, w tym czasie nie zyska odpustów szkaplerznych. Jeżeli chce ponownie praktykować nabożeństwo szkaplerzne, nie musi znowu przechodzić przez obrzęd nało- żenia, wystarczy noszenie szkaplerza. Jeżeli szkaplerz sukienny niszczeje, nowy szkaplerz nie musi być ani nałożony, ani poświęcony, po- nieważ jest habitem. Jak wszystkie dewocjonalia zatwierdzone przez Kościół katolicki może być on poświęcony.
Przywileje szkaplerza karmelitańskiego Kto umrze odziany Szkaplerzem świętym, nie zostanie potępiony.
Noszący Szkaplerz jako czciciel Matki Bożej zapewnia sobie Jej opiekę co do duszy i ciała w tym życiu i szczególną pomoc w godzinie śmierci.
Każdy, kto pobożnie nosi Szkaplerz święty i zachowuje czystość według stanu, zostanie wy- prowadzony z czyśćca osobiście przez Matkę Bożą w pierwszą sobotę po swej śmierci.
Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego są duchowo złączeni z zakonem Karmelitańskim i mają udział w jego duchowych dobrach za ży- cia i po śmierci, a więc; we Mszach świętych, Komuniach świętych, umartwieniach, modli- twach, postach itp.
Wszystkie te słowa wypowiedziała sama Mat- ka Boża, o czym czytaj w historii Szkaplerza.
Obowiązki należących do bractwa szka- plerznego:
Przyjąć Szkaplerz karmelitański z rąk kapłana.
W dzień i w nocy nosić na sobie Szkaplerz święty.
Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa (zazwyczaj „Pod Twoją obronę...”) – praktykowanie codziennego różańca, czy np. litanii oczywiście zwalnia z do- datkowej modlitwy. Nie chodzi w szkaplerzu o to, by mnożyć formy pobożnościowe, lecz by je kierunkować.
Naśladować cnoty Matki Najświętszej i sze- rzyć Jej kult.
źródło: wikipedia.pl
„Pewnego razu śniło mi się, Że spacerowałem plażą z Panem,
Na ciemnym niebie rozbłyskiwały sceny z mego życia.
Po każdej z nich na piasku pojawiały się dwie pary stóp:
jedne należały do mnie, a drugie do Pana.
Kiedy błysnęła przede mną ostatnia scena, Spojrzałem znowu za siebie.
Nie zauważyłem śladów stóp Pana.
Uświadomiłem sobie, że był to najgorszy i najsmutniejszy czas w moim życiu.
Nigdy nie mogłem o nim zapomnieć.
„Panie – rzekłem – kiedy postanowiłem iść za Tobą, powiedziałeś mi, że zawsze będziesz przy mnie.
Jednak w najtrudniejszych chwilach mego życia na piasku widniały ślady tylko jednych stóp.
Panie, dlaczego, gdy najbardziej Cię potrzebuję, Ty mnie zostawiasz?”
„Moje drogie dziecko – wyszeptał – kocham cię i nigdy cię nie opuszczę, nigdy i nigdzie, w chwilach prób i doświadczeń.
Gdy widziałeś ślady tylko jednych stóp, to znak, że cię niosłem”
Módlmy się za wszystkich dotkniętych cierpieniem, aby przyjmowali je z miłością i pokorą.
12
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 28/826WEJŚCIE
607
Ojcze z niebios, Boże, Panie, * Tu na ziemię, ześlij nam * Twoje święte zmiłowanie, * Tu, na ziemię, ześlij nam. Boże wielki, my w pokorze * Do Twych stóp garniemy się. * Wola Twoja wszystko może, * Ześlij nam więc łaski swe. PSALM RESPONSORYJNY Na żyznej ziemi ziarno wyda plony. OFIAROWANIE62 0
Składajmy Bogu ofiarę dziękczynną. * Bogu składaj ofiarę dziękczynną * I swo je prośby wo- bec Najwyższego. * On hojnie darzy łaską i chwałą, * Nie odmawia dobrodziejstw ży jącym nienagannie. Składajmy Bogu... * Bo kto składa ofiarę dzięk czynną, * Ten cześć Mi oddaje. * A tym, którzy po stępują uczciwie, * Ukażę Boże zbawienie. Składajmy Bogu.. KOMUNIA ŚW.229
Jezu drogi, Tyś miłością, przyjdź, daj siebie nam! * Duszy mojej Tyś ufnością, króluj w niej Ty sam! * Jezu, Jezu, przyjdź do duszy mej, * Obdarz ją łaskami Twymi i bądź królem jej. Choć mnie brudzą grzechu cienie, * Ty mi siebie daj, * Du- szę moją łaski tchnieniem przemień w cichy raj. * Jezu, Jezu...DZIĘKCZYNIENIE
