STRONA 1
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
PISMO DLA MŁODSZYCH I TYCH TROCHĘ STARSZYCH
Kółko redakcyjne to MY! :
mgr Marta Nowakowska - Koordynator mgr Monika Męczyńska
mgr Anna Dębek mgr Monika Kielecka mgr Anna Zembrzuska
Dbamy, aby każde wydanie naszej gazetki sprawiało przyjemność naszym czytelnikom, niezależnie od wieku ☺
Zachęcamy do zapoznania się z najnowszym, wydaniem poświęconym Świętom
Wielkanocnym. Życzymy miłej lektury!
.
ZoZi- Znaki Wielkanocy
Te mazurki ozdobione migdałami Te koszyki wypełnione pisankami
Te baranki ulepione z marcepanu Bazie kotki od staruszki ze straganu To są znaki tradycyjnej Wielkanocy
Kiedy życie się odradza do swej mocy
To znaki rozbudzonej świeżo wiosny Świat się staje znów zielony i
radosny
Świat radosny! Radosny!
Świat radosny!
Te palemki od bibuły kolorowe Baby z lukrem wyrośnięte, bo
drożdżowe
No a potem jeszcze lany poniedziałek
Śmigus dyngus pełen mokrych niespodzianek
https://www.youtube.com/watc h?v=OCmZrAz3t-U
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
O co chodzi w Wielkanocy ?
WIERSZ MIESIĄCA Kurczątko wielkanocneAgata Dziechciarczyk Pewnego dnia, wczesną wiosną Gdy na polu pierwiosnki rosną Przyszło na świat maleńkie pisklątko
Miękkie, żółte, okrągłe kurczątko.
Spojrzało na siebie i resztki skorupek
Ze zdziwienia otwarło swój maleńki dzióbek
I pisnęło: Pi, pi, pi!!!
Czy to wszystko mi się śni?
Bo uwierzcie moi mili,
Na świat przyszło w wielkiej chwili!
Na bielutkim obrusiku, W wielkanocnym koszyku Wśród pisanek i kraszanek
Całe było malowane.
A dokoła baran, baba I króliczek się zakrada.
Wszyscy wkoło dziwnie patrzą, Coś szeptają i tłumaczą
I pytają się nawzajem:
Co dziwnego jest z tym jajem?
Zagadki
Zgodnie ze starym, wielkanocnym zwyczajem słodkie prezenty dzieciom rozdaje.
(Zajączek)
Twardą skorupką z wierzchu okryte,
z nim każde śniadanie jest znakomite.
(Jajko)
W wielkanocnym koszyczku leżeć będą sobie.
Zanim je tam włożę, ślicznie je ozdobię.
(Pisanki)
Pleciony ze słomy albo z wikliny.
W święta do kościoła go zanosimy.
(Koszyczek wielkanocny) Choć już święta blisko, wiatr na dworze dmucha.
Na talerzu, w domu kiełkuje...
(Rzeżucha)
Wielkanoc
to najstarszechrześcijańskie święto. Jego data jest ruchoma, gdyż obchodzi się je w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca (zazwyczaj wypada ona między 22 marca, a 25 kwietnia). Dla katolików Wielka Niedziela jest świętem
najważniejszym. Upamiętnia Dzień Zmartwychwstania Pańskiego. Święta Wielkiej Nocy są tradycyjnie czasem radości oraz zabaw na świeżym, wiosennym powietrzu. Radując się żegnano długi, bo aż czterdziestodniowy post i świętowano Zmartwychwstanie Chrystusa. Szczęściu towarzyszyło
obżarstwo i biesiadowanie z najbliższymi.
I tak do dnia dzisiejszego polskie, świąteczne stoły uginają się od różnorakich specjałów.
Wielki Czwartek to dzień
upamiętniający ostatnią wieczerzę Jezusa Chrystusa z jego uczniami, na której Jezus ustanowił dwa, ważne sakramenty:
kapłaństwa i eucharystii. Wieczorem odprawiana jest uroczysta Msza Wieczerzy Pańskiej celebrująca te wydarzenia i rozpoczynająca Święte Triduum Paschalne. W Wielki Czwartek Msza jest niezwykle uroczysta, kapłani noszą złote ornaty, śpiewane są
chwalebne pieśni. Nabożeństwo kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy adoracji, tzw. Ciemnicy. To dzień największej żałoby i zadumy. W tym dniu z szacunku do męczeńskiej śmierci na krzyżu Jezusa Chrystusa za grzechy całego świata w Kościołach nie odprawia się mszy świętej. Zamiast mszy, wierzący przychodzą na nabożeństwo drogi krzyżowej, obrazujące ostatnią drogę Jezusa.
Wielki Piątek to dzień hołdu dla krzyża i grobu pańskiego. Żołnierze i harcerze pełnią straż przy pięknie przystrojonych grobach Chrystusa, w nocy w rzymskim Koloseum odprawiana jest uroczysta Droga krzyżowa
prowadzona przez samego papieża.
Nabożeństwo to transmitowane jest i oglądane przez Chrześcijan na całym świecie. Gospodynie domowe pieką drożdżowe babki, gotują szynkę i przygotowują pisanki.
Wielka Sobota to dzień oczekiwania na Zmartwychwstanie Jezusa. W kościele trwa adoracja Grobu Pańskiego.
Zazwyczaj przed południem udajemy się do Kościoła, aby poświęcić pokarmy przeznaczone na stół
wielkanocny. Święconka znajdująca się w wielkanocnym koszyczku powinna zostać zjedzona następnego dnia podczas uroczystego śniadania z rodziną. -
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego kończy Wielki Post.
Wczesnym rankiem odbywa się Msza – rezurekcja, a następnie chrześcijanie zasiadają do uroczystego, wielkanocnego śniadania. Według tradycji wielkanocny stół należy nakryć biały obrusem i udekorować bukszpanem.
Wielkanocny Poniedziałek
polegał na delikatnym biciu wierzbowymi gałązkami po nogach oraz wzajemnym oblewaniu się wodą. Miało to
symbolizować wiosenne budzenie się do życia i oczyszczenie z brudu, chorób oraz grzechu. Dziś najczęściej polewamy się wodą używając plastikowych jajek lub pistoletów na wodę.
Wielkanoc we wszystkich krajach o korzeniach chrześcijańskich jest zdecydowanie największym,
najważniejszym i najbardziej radosnym świętem. Dla wielu to również czas zadumy i czci dla Męki Pańskiej. Dla innych to przede wszystkim moment odnowy, oczyszczenia i okazja do spotkania przy rodzinnym, radosnym stole. Jednakże nie wszędzie obchodzona jest tak uroczyście, jak w Polsce.
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
STRONA 3
WIELKANOC
Wielkanocne zwyczaje
Święcenie pokarmów i śniadanie wielkanocne
Zwyczaj ten w Polsce rozpowszechnił się w XIV wieku. Pokarmy święci się w kościołach w Wielką Sobotę. W koszyczkach ozdobionych gałązkami bukszpanu i haftowanymi
serwetkami przynosi się pisanki (symbolizują narodzenie, nowe życie), baranka z lukru (jest symbolem Zmartwychwstałego Chrystusa), wędliny (które oznaczają koniec postu), masło, chleb, chrzan. Poświęcone pokarmy spożywa się następnego dnia podczas
uroczystego śniadania wielkanocnego. Do śniadania zasiada się po porannej mszy rezurekcyjnej. Na początku domownicy dzielą się świeconym jajkiem i składają sobie życzenia.
Szukanie wielkanocnego zajączka
Zwyczaj przyszedł do nas z zachodu. Po zakończeniu wielkanocnego śniadania, domownicy szukają ukrytych wcześniej przez zajączka niespodzianek - drobnych
upominków (najczęściej są to słodycze). Zwykle niespodzianki chowane są w ogrodzie pod krzakami, wśród zieleni. Jest to doskonała zabawa dla całej rodziny w świąteczne przedpołudnie.
Śmigus dyngus - lany poniedziałek
Oblewanie wodą przetrwało do dnia dzisiejszego. Innym zwyczajem było smaganie po nogach witkami gałązek. Dawniej oblana panna miała większe szanse na szybki ślub, a samo oblanie kogoś wodą miało symbolizować oczyszczenie z brudu, chorób albo
grzechu. W zamian za pisankę, można było uniknąć zmoczenia. Dziś polewamy się wodą
dla czystej zabawy i podtrzymania tradycji.
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
Co dobrego na Wielkanoc?
TRADYCYJNE POTRAWY WIELKANOCNE W RÓŻNYCH REGIONACH POLSKI
Wielkanoc jest najstarszym i najważniejszym świętem w życiu chrześcijan. I choć okres oczekiwania na zmartwychwstanie Jezusa poprzedza smutny czas Wielkiego Postu, to jednak warto czekać, aby móc cieszyć się później radością odnowy, nadejścia wiosny, nowego początku. W każdym domu
przygotowania do świąt to nie tylko porządki, ale i zakupy. I chociaż wszyscy mieszkamy w Polsce, to zdarzają się różnice w zestawie dań wielkanocnych. Oprócz baby wielkanocnej, baranka, pisanek, na tradycyjnym stole wielkanocnym zjawiają się, m.in. mazurki, makowce, serniki, żurek, barszcz biały, biała kiełbasa. To nas łączy, a co wyróżnia? W zależności od regionu Polski dania różnią się między sobą chociażby dodatkami.
Kujawy – drożdżowa baba zwana „kujawiokiem” z rodzynkami, polana lukrem lub posypana cukrem pudrem.
Dawniej smarowano ją też masłem i podawano z chrzanem, szynką, lub kiełbasą. Baba ma kształt stożka z karbowanymi brzegami.
Śląsk Cieszyński - „Murzin wielkanocny” to dobrze wypieczony chleb z zarumienioną skórką, w środku ma kawałki wędzonki i szynki. Nazwa pochodzi od unoszącego się popiołu z rozżarzonego drewna, dokładanego podczas pieczenia, który opadał na ciasto, a ono w ten sposób ciemniało i wyglądało jak murzynek lub od nieoczyszczonej, ręcznie mielonej mąki pszennej razowej z otrębami, z której był wypiekany.
Podkarpacie – głównym składnikiem śniadania jest zupa „Handzlowska serwatka” podawana na ciepło lub zimno. Ma klarowną konsystencję i wyczuwalny smak chrzanu i wędzonki. Podaje się ją również z wędzonym boczkiem, kiełbasą i jajkiem.
Małopolska – głównym składnikiem tego dania jest chrzan, dawniej zwany „krzanem” lub „krzonem”, dlatego jego nazwę wymawia się „krzanówka”. Jest to bardzo gęsta zupa na bazie chrzanu, z dodatkiem wędlin i jajek.
W tradycyjnej zupie znalazły się zawsze pozostałości po wielkanocnym śniadaniu z potraw święconych dzień wcześniej.
Mazowsze – tutejszym specjałem, według części społeczności lokalnej, jest szynka zawijana w ciasto chlebowe z mąki żytniej. Smak i aromat nadaje mu zakwas chlebowy. Przenika on bowiem do tego przysmaku podczas pieczenia. Kiedy się ją przekroi, widać szynkę owiniętą w ciasto. Najlepiej podać odrobinę chrzanu do smaku.
Małopolska – tutaj znaleźć można danie zwane „Strząską”. Już sama nazwa wskazuje na sposób jej przygotowania. Wszystkie składniki, mianowicie, należy wstrząsnąć, by się wymieszały. A w daniu tym
znaleźć można wszystkie potrawy ze święconki, czyli krojone wędliny, jaja czy chrzan i przyprawy. Wszystko razem zalewa się roztworem wodno-octowym.
Świętokrzyskie – ciasto „spod kamienia”. Zwane także kakaowcem. Twardy, jednak w miarę upływu czasu mięknący przysmak. Dwie warstwy ciasta sklejone są dżemem. Następnie przyciska się je czymś twardym i ciężkim, by się skleiło. Dawniej był to po prostu duży kamień. Stąd nazwa wypieku.
Wielkopolska – oprócz wszelakich mięs, na stole wielkanocnym spotkamy tutaj „studzieninę”, czyli galaretę z wieprzowych nóżek, na Śląsku zwaną „galertem”, na Kaszubach „zylcem”. Przysmakiem jest także bardzo aromatyczna cielęcina, którą nadziewa się czosnkiem dla podkreślenia smaku.
Śląsk – wśród wielkanocnych potraw śniadaniowych znajdzie się żurek lub biały barszczyk na wywarze z
kiełbas lub boczku. Kwaśny od soku cytrynowego, z dodatkiem kiełbasy, wędzonki, jajek, jest bardzo pożywny i orzeźwiający. Tradycyjne kołacze z serem lub makiem są smacznymi wypiekami uświetniającymi spotkania rodzinne.
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
STRONA 5
Wielkanocna bajka
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
- Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej.
Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
- Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką. - Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłby wstyd, gdyby
Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i
wyciągnęło na łąkę.
- Już czas, Wielkanoc za pasem –
odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka?
Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
- Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
- Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
- Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
- Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka: dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
- Co to? Co to? – pytał Zajączek.
- Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
- To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki, Robiąc miny słodkie, Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
Kącik Bystrzaka
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
STRONA 7
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z
WISŁĄ W TLE
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
STRONA 9
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
Lany Poniedziałek
Poniedziałek Wielkanocny jest w polskiej tradycji
przedłużeniem radości ze zmartwychwstania Chrystusa.
W tradycji ludowej znany jest jako śmigus-dyngus albo lany poniedziałek. W dawnej Polsce nazywany był
również dniem św. Lejka, oblewanką, polewanką i oblańcem. Najważniejsze było, żeby ociekał obficie wodą.
Poniedziałek Wielkanocny nie jest świętem nakazanym i nie ma obowiązku w tym dniu uczestniczenia we mszy świętej. Zachował się w niektórych krajach jako dzień świąteczny, aby podkreślić
doniosłość uroczystości Zmartwychwstania Chrystusa, która jednak w liturgii obchodzona jest przez 50 dni.
W wielu krajach przez długi okres czasu świętowano Wielkanoc przez trzy dni, także w Polsce jeszcze za Jagiellonów. Przypomina o tym polski obyczaj dyngusa. W Poniedziałek Wielkanocny panowie oblewali panie, a we Wtorek Wielkanocny, czyli w trzecie święto wielkanocne, panie oblewały panów. Poniedziałek Wielkanocny, w tradycji ludowej lany poniedziałek i zwyczajowy śmigus-dyngus to czas niezwykły. Tak naprawdę wywodzi się z dwóch odrębnych zwyczajów. Czym innym był śmigus, a czym innym dyngus.
Śmigus był zwyczajem smagania witkami wierzbowymi, co miało bardzo ważną, funkcję symboliczną. Rytualne smaganie i biczowanie wiązały się z odstraszaniem złych mocy.
Z kolei dyngus to zwyczaj, który wiązał się z wykupywaniem się, aby za pomocą
podarunku, którym w tradycji słowiańskiej było jajko, pisanka, wykupić się od psikusa, czyli oblania wodą.
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
STRONA 11
Świąteczny Quiz- sprawdź swoją wiedzę o świętach ☺
1) Zwierzątkiem wielkanocnym jest żółw 2) Palemki wielkanocne święcimy oranżadą
3) W koszyczku wielkanocnym znajdziemy marchewki 4) Na Wielkanoc malujemy ziemniaki
5) Śmigus Dyngus to Lana Środa
6) W Wielkanoc prezenty dzieciom przynosi kurczaczek 7) W trakcie śniadania wielkanocnego dzielimy się chlebem
UCZ SIĘ Z NAMI!
English for everyone!
Wierszyk Easter
Easter is a very special time of year, Filled with laughter, joy and lots of good cheer.
Friends and family gather from near and far away
To share the warmth of the season, on this special day.
Wielkanoc
Wielkanoc to wyjątkowy czas w roku,
Pełen śmiechu, radości i mnóstwem życzeń.
Przyjaciele i rodzina przybywają z bliska i daleka,
By dzielić się ciepłem tego Święta, w ten wyjątkowy dzień
Wielkanocny słowniczek:
Easter – Wielkanoc laughter - śmiech friend – przyjaciel family – rodzina bunny – zajączek egg - jajko
lamb – baranek
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
Kącik artysty
WYDANIE WIELKANOCNE
GAZETKA Z WISŁĄ W TLE
STRONA 13
Z okazji Świąt Wielkiej Nocy życzymy Państwu:
świąt
pełnych czarów, radości i piękna,
spędzonych w ciepłej, rodzinnej atmosferze, -życzy redakcja gazetki wraz ze
wszystkimi pracownikami Przedszkola nr 428
Przedszkole nr 428 ul. Myśliborska 35, 03-185
Telefon: +48 22 3002277
e-mail: sekretariat@przedszkole428.pl
Godziny otwarcia przedszkola:
Poniedziałek: 6.45-17.15 Wtorek: 6.45-17.15
Środa: 6.45-17.15 Czwartek: 6.45-17.15
Piątek: 6.45-17.15
