• Nie Znaleziono Wyników

Uwagi o strukturze i własnościach regulacyjnych ukladów przekładni elektrycznych dla lokomotyw spalinowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Uwagi o strukturze i własnościach regulacyjnych ukladów przekładni elektrycznych dla lokomotyw spalinowych"

Copied!
24
0
0

Pełen tekst

(1)

zeszyty naukowe p o l i t e c h n i k i ś l i s k i e j

S e r i a : ELEKTRYKA z . 27

_______ 1970 Nr k o l . 274

WIESŁAW GABRYŚ

K a t e d r a E l e k t r o t e c h n i k i Przem y sło w ej

UWAGI 0 STRUKTURZE I WŁASNOŚCIACH REGULACYJNYCH UKŁADÓW PRZEKŁADNI ELEKTRYCZNYCH DLA LOKOMOTYW SPALINOWYCH

S t r e s z c z e n i e : W p r a c y porównano k i l k a wybranych systemów w z b u d z a n ia p r ą d n i c y głów n ej z pu n k tu w i d z e n i a s t a t y c z n y c h w ł a s n o ś c i r e g u l a c y j n y c h p r z e k ł a d n i e l e k t r y c z n y c h lokomotyw s p a l i n o w y c h . W o p a r c i u o wprowadzone k r y t e r i u m porównawcze o r a z sc h e m a ty s t r u k t u r a l n e układów z l i n e a r y z o ­ wanych p r ą d u s t a ł e g o sform ułow ano ogó lne w skaza­

n i a , u ł a t w i a j ą c e w s tę p n y dobór obwodów s p r z ę ż e ń z w r o tn y c h d l a s t a b i l i z a c j i p r ę d k o ś c i o b ro to w e j s i l n i k a s p a li n o w e g o .

1 . Wstęp

P r z e k ł a d n i a e l e k t r y c z n a lokomotywy s p a l i n o w e j s t a n o w i u k ł a d a n a l o g i c z n y do ł ą c z n i L e ona rd a w n a p ę d a c h p r z e m y s ł o w y c h . I s t o t ­ ne r ó ż n i c e z p u n k tu w i d z e n i a w ł a s n o ś c i r e g u l a c y j n y c h w y pły w ają s t ą d , że

a ) w p r z e k ł a d n i « Io kc r y c z n e j p r ą a n i c a j e s t n a p ę d za n a s i l n i ­ kiem s p a l i n o - y m c b a r d z o stro m o o p a d a j ą c e j c h a r a k t e r y s t y ­ c e m echanic n e j r.(; - f(M ) , a więc p r a c u j e p r z y zm ien­

n e j p r ę d k sc o b ro to w ej n^«

b ' s i l n i k i vr k y j n aą f z e r g©v.t.

Obie o k o l i c z n o ś c i d e c y d u j , o n u e l i n i o w o ś c i u k ł a d u , c o z n a c z ­ n i e u t r u d n i a j e g o a n a l i z ę , j a k i s y n t e z ę .

(2)

254 W iesław G a bry ś W p racy o g r a n icz o n o s i ę do r o z p a try w a n ia w ła s n o ś o i r e g u la c y j ­ nych p r z e k ła d n i e le k t r y c z n e j przy d ow oln ie zadanym n a s ta w ie n ia d ź w ig n i p aliw ow ej s i l n i k a s p a lin o w e g o , co j e s t równoznaczne z potraktow aniem momentu na w ale te g o s i l n i k a jak o jed n ego z n ie ­ z a le ż n y c h sygnałów w ejścio w y ch do układu r e g u l a c j i . Można w te­

dy przyjm ować, że s i l n i k sp a lin o w y r o z w ija moment M 8p o s t a ł e j w a r t o ś c i n ie z a le ż n e j od zmian p r ę d k o ś c i obrotow ej n^.

2 . Zadania układu r e g u la c y jn e g o

Ze w zględu na małą p r z e o ią ż a ln o ś ć s i l n i k a sp a lin o w e g o głów ­ nym zadaniem p r z e k ła d n i e le k t r y o z n e j j e s t t a k i e u k s z ta łto w a n ie c h a r a k t e r y s t y k i zew n ętrzn ej p rą d n icy UQ - f ( I ^ ) , by zapewnić m o żliw ie s t a ł y pobór mocy na w ale w pewnych z gó ry określonyoh p r z e d z ia ła o h o b c ią ż e ń i p r ę d k o śo i lokom otyw. Wynika s t ą d , że wymagany p r z e b ie g o h a r a k t e r y s t y k i zew n ętrzn ej p r ą d n ic y w u k ła ­ d z i e w sp ółrzęd n yoh (UQ, I Q) j e s t z b liż o n y do h i p e r b o l i równo- b o o z n e j, zwanej " h ip e r b o lą s t a ł e j mooy".

Układ r e g u l a o j i pow inien w ięc r e a liz o w a ć w y sta r c z a ją o o in ­ ten syw ne rozm agnesowywanie p rąd n ioy g łó w n ej w f u n k c j i o b c ią ż e ­ n i a . Można to o s ią g n ą ć bądź t o p op rzez w y k o rz y sta n ie n a t u r a l­

nych wewnętrznych sp r z ę ż e ń zwrotnyoh (n p . o d d zia ły w a n ie tw or- n ik a p rą d n io y s y n c h r o n ic z n e j ) , bądź t e ż s to s u j ą o odpowiednio dobrane obwody s p r z ę ż e ń zew nętrznych p od łu g n ie k tó r y c h sygna­

łów w y jścio w y ch u k ła d u . W ejściam i do k tórych wprowadzamy zarów­

no s y g n a ły z a d a ją c e , jak i w y jścio w e s ą w rozpatryw anych u k ła­

dach u z w o je n ia w zb u d zające p rą d n icy g łó w n e j , e s y t e ż wzbudni­

c y lub kaskady w zb u d n ic.

C h a r a k te r y sty c z n y d la w ię k s z o ś c i stosow anych w p ra k ty ce sy­

stemów rozmagnesowywanie j e s t - pominąwszy u kłady s p e c j a ln e o- mówione d a l e j - wypukły k s z t a ł t o h a r a k te r y s ty k i zew nętrznej n . f ( I _ ) , c o wynika w prost z p rze b ie g u krzywej magnesowania

G G

(3)

Uwagi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h 255 p r ą d n i c y g łó w n e j lu b k a s k a d y " p r ą d n i c a - w z b u d n ic a " . S tą d t e ż m ożliwe s ą t r z y r o d z a j e wzajemnego u s y tu o w a n ia obu c h a r a k t e r y ­ s t y k p o k a z a n e na r y s . 1.

Rys. 1 . Wzajemne u s y tu o w a n ie c h a r a k t e r y s t y k z e w n ę tr z n y c h p r ą d ­ n i c y i h i p e r b o l i s t a ł e j mocy

W p rz y p a d k u 2 i 3 ( r y s . 1) moc t r a k c y j n a s i l n i k a s p a lin o w e g o j e s t n i e w y k o r z y s t a n a w cały m z a k r e s i e o b c i ą ż e ń z w y ją tk ie m p u n k tu s t y c z n o ś c i C. D l a t e g o t e ż w p r a k t y c e p r z y jm u je s i ę u s y ­ tu o w a n ie 1 p r z y k tóry m w o b s z a r z e p r a c y pom iędzy p u n k tam i p rz e - c i ę c i a A i B ma m i e j s c e p r z e c i ą ż e n i e s i l n i k a s p a li n o w e g o , co z k o l e i - p r z y danym niezm iennym n a s t a w i e n i u d ź w ig n i p aliw ow ej - powoduje s p a d e k p r ę d k o ś c i o b ro to w ej n ^ .

W obu z a k r e s a c h na z e w n ą tr z punktów A i B s i l n i k j e s t niedo- c i ą ż o n y i p r a c u j e ze s t a ł ą p r ę d k o ś c i ą obro tow ą o k r e ś l o n ą p r z e z n a s t a w i e n i e m ec h a n ic z n e g o r e g u l a t o r a p r ę d k o ś c i , a więc c h a r a k ­ t e r y s t y k a p r a c y p r ą d n i c y pokrywa s i ę t u z j e j c h a r a k t e r y s t y k ą z e w n ę tr z n ą ( p r z y n Q = c o n s t ) .

W p r z e d z i a l e o b c i ą ż e ń pomiędzy p u n k tam i równowagi A i B c h a ­ r a k t e r y s t y k a p r a c y p r ą d n i c y UG = f ( l ^ ) l e ż y n i e t y l k o p o n i ż e j c h a r a k t e r y s t y k i z e w n ę t r z n e j UG = f ( I G) l e c z t a k ż e - ze w z g lę ­

(4)

256 Wiesław G abryś du na sp a d ek p r ę d k o ś c i s i l n i k a s p a lin o w e g o - p o n i ż e j h i p e r b o l i s t a ł e j mocy ( r y s . 2 - krzywa p r z e r y w a n a ) , p r z y c z y n p r a c a na t e j c h a r a k t e r y s t y c e j e s t możliwa pod warunkiem , że p r z y o b n i ­ ż a n i u s i ę p r ę d k o ś c i n„ moc na w ale s i l n i k a s p a lin o w e g o ma­

l e j e w o l n i e j , n i ż moc p o b i e r a n a p r z e z p r ą d n i c ę ( r y s . 3)»

Rys. 2 . C h a r a k t e r y s t y k a z e w n ę trz n a i c h a r a k t e r y s t y k a p r a c y prąd­

n i c y

Można t o w y r a z i ć p r z y pomocy n a s t ę p u j ą c y c h n i e r ó w n o ś c i :

ć>n„

dP

> _S£

(1 a)

lu b

a 0n„

Ć'.ii

> rin.

12

( I b )

Po n iew aż p r ę d k o ś ć o brotow a n G j e s t w r p ć ln a d l a p r ą d n i c y i s i l n i k a , w ięc o b i e n i e r ó w n o ś c i r e p r e z e n t u j ą dwie p o s . a c i e te g o samego warunku i w p r a k t y c e winny być s p e ł n i o n e w d o s t a t e c z n i e dużym o t o c z e n i u pu n k tu p r z e c i ę c i a obu c h a r a k t e r y s t y k ( r y s . 3)»

(5)

Uwagi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h « . . 257 N a le ż y p r z y tym p o d k r e ś l i ć , że p o d c z a s p r a c y u s t a l o n e j p r ą d p o b i e r a n y p r z e z s i l n i k i t r a k c y j n e j e s t j e d n o z n a c z n i e o k r e ś l o ­ n y p r z e z s i ł ę p o c ią g o w ą lokomotywy, rów ną oporom r u c h u .

Rys. 3« Warunek s t a b i l i z a c j i s t a t y c z n e j z e s p o ł u " s i l n i k s p a l i - n o w y - p r ą d n ic a "

W zw iązku z tym b a r d z o c z ę s t o , n p . p r z y a n a l i z o w a n i u j a z d y n a d ł u ż s z y c h i w i ę k s z y c h w z n i e s i e n i a c h można d l a u p r o s z c z e n i a p o m ija ć z a l e ż n o ś ć o p o ru r u c h u od p r ę d k o ś c i i przyjm ować P a

= c o n s t o r a z I„ * c o n s t . N ie ró w n o ś c i ( 1 a , b ) można w tedy p r z e - G

p i s a ć w p o s t a c i :

XG ć>n„ >

0P __£

c)n.

_ S £ _

( 2 a )

'MD

0 0 n „

_3JŁ (2b)

Im s i l n i e j s z e s ą powyższe n i e r ó w n o ś c i , p r z y tym m niejszym s pad ku p r ę d k o ś c i A n ^ o trz y m u je s i ę u s t a l o n y punkt p r a c y d l a

danego wymuszenia prądowego 1 ^ .

(6)

258 Wiesław Gabryś Dochodzimy w t e n s p o s ó b do s f o r m iłow ania podstawowego k r y ­ t e r i u m s t a t y c z n e j d o b r o c i u k ł a d u r e g u l a c y j n e g o ze w zględu na p r a w id ło w ą p r a c ę s i l n i k a s p a l i n o w e g o :

- n a l e ż y t r a k t o w a ć j a k o n a j k o r z y s t n i e j s z y t e n u k ł a d , w k t ó ­ rym o k re ś lo n e m u p r z y r o s t o w i SEM p r ą d n i c y A E^ odpowiada n a j ­ m n i e j s z y p r z y r o s t p r ę d k o ś c i ( l u b o d w r o t n i e : d l a z a d a n e ­ go A. n Q = c o n s t otrzym ujem y n a j w i ę k s z y

Z a s to s o w a n ie t e g o k r y t e r i u m do p o ró w n a n ia w ybranych układów p rą d u s t a ł e g o omówiono w n a stę p n y m p u n k c i e .

3 . U k ła d y p r ą d u s t a ł e g o

J a k k o l w i e k u k ł a d y p r ą d u s t a ł e g o n a l e ż ą do t r a d y c y j n y c h r o z ­ w i ą z a ń p r z e k ł a d n i e l e k t r y c z n e j , s ą one s to s o w a n e n a d a l w l o k o ­ motywach ś r e d n i c h i d u ż y c h mocy, p r z y czym z powodzeniem kon­

k u r u j ą z p r z e k ł a d n i a m i h y d r a u l i o z n y m i budowanymi p r z e z s z e r e g w y tw ó rn i na t e r e n i e c a ł e g o ś w i a t a .

Na r y s . 4 p ok a z an o s c h e m a t • z a s a d n i c z y u k ł a d u regu low aneg o p r z y pomocy w z b u d n ic y c z t e r o u z w o j e n i o w e j (ff) i p r ą d n i c y t a c h o ­ m e t r y c z n e j (TG ). Wzbudnica magnesowana j e s t d z i a ł a j ą c y m i , zgod­

n i e p r z y p ły w a m i: s t e r u j ą c y m (®s t )» bocznikowym ( 6 ^ ) i tachom e­

try c z n y m (0 ) o r a z p r z e c i w n i e d z i a ł a j ą c y m przepływem s z e ­ regowym (0 ) . P r z y j ę t o , że p r ą d n i c a (G) z a s i l a j e d e n s i l n i k

3 Z

t r a k c y j n y (M), co n i e ma wpływu n a w y n i k i r o z w a ż a ń ( I Q = I ) . S y g n a ła m i w e jścio w y m i do u k ł a d u s ą : n a p i ę c i e s t e r u j ą c e U ^ , moment s i l n i k a s p a li n o w e g o M o r a z moment oporów r u c h u Mm, a s y g n a ła m i w yjściow ym i o d p o w ie d n io : p r ę d k o ś ć n i moment M s i l n i k a t r a k c y j n e g o o r a z p r ę d k o ś ć n^ i moment p r ą d n i c y . W d a l s z y c h r o z w a ż a n i a c h p r ę d k o ś ć n^ b ę d z i e t r a k t o w a n a j a k o w i e l k o ś ć r e g u l o w a n a .

U z w ojen ia w z b u d n ic y o l i c z b a c h zwojów zn , z ^ , zgz s t a n o w i ą w e j ś c i a d l a s yg n ałó w s p r z ę ż e ń z w r o tn y c h . Obwody t y c h s p r z ę ż e ń

(7)

Uwagi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h . 259 można r ó w n i e ż z r e a l i z o w a ć b e z p o ś r e d n i c t w a w z b u dnicy »w y posaża- j ą c p r ą d n i c ę głów ną w k i l k a u zw o je ń w zbu dzających » c o ma m i e j ­ s c e zw ykle w u k ł a d a c h m n ie js s y o h mocy.

W r e a l n y c h w yk o n a n ia ch z r e g u ł y n i e w y k o r z y s t u j e s i ę w szyst- k i o h s p r z ę ż e ń » p o k azan y ch n a r y s . 4 .

Na p r z y k ł a d p r z y p o m in i ę c i u s p r z ę ż e n i a t a c h o m e t r y c z n e g o (®n * ° ) i n a p ię c io w e g o (Sfc a 0) otrzym ujem y tz w . s y s te m "Lemp^

a s p o ś r ó d układów b e z w z b u d n ic y n a l e ż y w ym ienić:

- p r o s t y u k ł a d p rzećiw w zbudny p r z y ©n ■ 0 i a 0 , - u k ł a d z p r ą d n i c ą t r ó j u z w o j e n i o w ą p r z y = 0»

- u k ł a d "Gebus" p r z y 9 . « 0» 9 » 0 1 z g o d n ie m a g n e su jąc y c h

s t n

0. i © .

b s z

D la p o ró w n a n ia s t a t y c z n y c h w ł a ś c i w o ś c i r e g u l a c y j n y c h w ybra­

n y ch układó w z ró ż n y m i k o m h in a c ja m i s p r z ę ż e ń zw rotnych z a s t o ­ sujem y k r y t e r i u m d o b r o c i s fo rm u ło w an e w p o p rz e d n im p u n k c i e .

W c h a r a k t e r z e p r z y k ł a d u p i e r w s z e g o zbadamy wpływ s p r z ę ż e n i a n a p ię c io w e g o n a d o b r o ć u k ł a d u r e g u l a c j i , p orów n ując u k ł a d z p r ą d n i c ą 3 - u z w o je n io w ą z p r o s ty m u k ład em przeciwwzbudnym p r z y

s t a ł y m o b c i ą ż e n i u I Q =• c o n s t .

D la u k ł a d u z p r ą d n i c ą t r ó j u z w o j e n i o w ą otrz y m u je m y , z a k ł a d a ­ j ą c p r o s t o l i n i o w o ś ć krzy w e j m agnesowania, n a s t ę p u j ą c e z a l e ż n o ­ ś c i :

z.‘b

9,G " r. E

G ( 3 )

b

E,G ( 4 )

(8)

260 W i » ł a w G abry ś

oto o 4»«

•O3

ar

&

aM

>.

U MO

3•O

H

&

J3• O«0

?o

•oH

O>»

« CC) K

(9)

Uwa g i o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h 261 Po p o d s t a w i e n i u ( 3 ) do (4) i p r z e k s z t a ł c e n i u dochodzim y z a l e ż n o ś c i n„ = f ( E _ ) p r z y I_ =* c o n s t .

U Lr (x

kG ®c + kG

( 5 )

R ó ż n i c z k u j ą c ( 5 ) p o d ł u g EG i z a s t ę p u j ą c r ó ż n i c z k i dn^ i dE^

p r z y r o s t a m i skończonym i o trz y n u je m y wzór u m o ż l i w i a j ą c y z a s t o ­ so w a n ie ro z w a ż a n e g o k r y t e r i u m :

Ana ---—--- - A E 0 ( 6 ) (1 + i 3D Cr E= )

p r z y czym o z n a c z a j ą :

0 - 0 * “ 0 - p rz e p ły w s t a ł y z z a ł o ż e n i a

c s t s z

v - w s p ó ł c z y n n i k p r o p o r c j o n a l n o ś c i G

z ^ f r ^ - l i c z b a zwojów i o p o r n o ś ć u z w o j e n ia b o c z n i ­ kowego p r ą d n i c y .

P o d s t a w i a j ą c do ( 6 ) z^ ■ 0 ( l u b r ^ =>c<») d o s ta j e m y wzór po ­ równawczy d l a p r o s t e g o u k ł a d u przeciw w zbudnego:

<7 )

U C

Po rów nując ( 6 ) i ( 7 ) s tw ie r d z a m y A n ^ A n Q co przemawia na ko­

r z y ś ć u k ł a d u z p r ą d n i c ą t r ó j u z w o j e n i o w ą . Do a n a l o g i c z n e g o w nio­

sku d o s z l i b y ś m y u z m i e n n i a j ą c p r ą d I Q ( p r z y t e j samej l i c z b i e z w obu u k ł a d a c h ) i p r z y j nu j ą c n i e l i n i o w ą krzywą magnesowa-

s z

n i a p r ą d n i c y *

(10)

262 W iesław G ab ry ś J a k o p r z y k ł a d d r u g i n i e c h p o s łu ż y u k ł a d "Lemp", k t ó r e g o porów­

n a n i e z p r o s ty m układem przeciwwzbudnym p o z w o l i o c e n i ć wpływ w z b u d n ic y na s t a b i l i z a c j ę p r ę d k o ś c i n _ . Z z a l e ż n o ś c i w y j ś c i o -

G

Mamy z a te m A E „ a k„ n „ A n . , p o d c z a s gdy p r o s ty m w u k ł a d z i e prze-

G l G G #

ciwwzbudnym AE^ » k 2 A n ^ , a w ię c p r z y k ^ k 2 j e s t AEq < AEq

(w r e a l n y c h u k ł a d a c h j e s t o c z y w i ś c i e k ^ k g ) .

Wynika s t ą d , że z a s t o s o w a n i e w z b u d n ic y z a s i l a n e j z w a łu s i l n i ­ ka s p a li n o w e g o w y r a ź n ie p o p ra w ia w a r u n k i s t a b i l i z a c j i p r ę d k o ­ ś c i nG.

E f e k t d a l s z e g o u c z u l e n i a u k ł a d u na zmiany p r ę d k o ś c i s i l n i k a s p a li n o w e g o można - i d ą c t ą d r o g ą - o s i ą g n ą ć , w prow adzając do s y a t e n u w z b u d z a n ia p r ą d n i c y k a s k a d ę w zbudnic lu b w i e l o s t o p n i o ­ wy w zm acniacz e le k tro m a s z y n o w y ( n p . : p r z y w z b u d z e n iu a m p lid y -

3 2

nowym otrzy m u jem y EQ =* k n^ o r a z AEq = 3 k n Q A n ^ ) .

W c e l u d o k ł a d n i e j s z e g o z b a d a n i a r o l i i c h a r a k t e r u po sz cz e ­ g ó ln y c h s p r z ę ż e ń ( n p . : d o d a t n i e c z y u je m n e , w edług w i e l k o ś c i re­

g u l o w a n e j , c z y t e ż kom p en sacy jne w edług w ym uszenia) o r a z c e l o ­ w o ś c i d o b o ru k o n k r e t n e j k o m b i n a c j i t y c h s p r z ę ż e ń w skazane j e s t s p o r z ą d z e n i e i a n a l i z a sc h em a tu s t r u k t u r a l n e g o a n a l o g i c z n e g o , j a k d l a układów l i n i o w y c h . Schemat t a k i można s to s o w a ć w a n a ­ l i z i e u p r o s z c z o n e j d l a p rz y p a d k u małych p r z y r o s t ó w sygn ałó w wej- i od p o w ie d n io d l a p r z y r o s t ó w

( 9 ) -

(11)

lLg_agi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h . « 263 s c io w y c h , co w z u p e ł n o ś c i odpowiada warunkom r e a l n e j p r a c y n a ­ pędów t r a k c y j n y c h ( s t o p n i o w e n i e w i e l k i e zmiany M » 0 .» M ) • s p s t m W c h a r a k t e r z e p r z y k ł a d u p r z e a n a l i z u j e m y s t r u k t u r ę u k ł a d u ze s p r z ę ż e n i e m t a c h o m e tr y c z n y m , k t ó r e j e s t o b e c n ie c o r a z c z ę ś c i e j s to s o w a n e n i e t y l k o w p r z e k ł a d n i a c h p r ą d u s t a ł e g o , l e c z rów­

n i e ż w now oczesnych p r z e k ł a d n i a c h t y p u " p r ą d p rze m ie n n y - p rąd s t a ł y " . Ideowy sc h e m a t u k ł a d u z r e a l i z o w a n e g o p r z y z a s t o s o w a n i u p r ą d n i c y dwuuzw ojeniowej otrzymamy, p o m i j a j ą c na r y s , 4 wzbud­

n i c ę w raz z u z w o j e n ia m i z , zv , z_ ( u z w o j e n i a z . i z wzbu -

s z b G s t n

d z a j ą b e z p o ś r e d n i o p r ą d n i c ę ) . Z godnie z o z n a c z e n ia m i na r y s u n ­ ku 4 można n a p i s a ć w y jś c io w y u k ł a d rów nań r ó ż n i c z k o w y c h , j a k p o n i ż e j :

T „ - n

10. 1

1 0 .2

1 0 .3

1 0 .4 > ( 1 0 )

M " *M ^ 1 0 .5

(12)

264 Wiesław G abryś O zn a cze n ia w ró w n a n ia ch u k ła d a ( 1 0 ) n ie w y s z c z e g ó ln io n e na r y s . 4t

T m T t + Tn - suma e le k tr o m a g n e ty c z n y c h s t a ł y c h c z a so w y c h u z ­ w o je ń w z b u d za ją cy ch p r ą d n ic y ,

j , J - z a s t ę p c z e momenty b e z w ła d n o ś c i o d p o w ie d n io na

G M

w a le p r ą d n ic y i s i l n i k a t r a k c y j n e g o , CT - s t a ł a ta c h o p r ą d n ic y (E^ - CT n Q) f

A « - A m - z a s t ę p c z e p r z e w o d n o ś c i m agn etyozn e p r ą d n io y i s i l n i k a ( s t a ł e w z a ł o ż e n i u n ie n a s y o o n e g o obwo­

du m a g n e ty c z n e g o ),

kEG,k EM*kM}, k MM ” ^ B P ^ ^ cz y n n ik i p r o p o r c j o n a l n o ś c i d la SEH tw or- n ik a i momentu - o d p o w ie d n io p r ą d n ic y i s i l n i ­ ka tr a k c y j n e g o (w e d łu g o g ó ln y c h z a l e ż n o ś o i E >

. k^ $ h m kg A e n ; M - k^

$1

* kj^A0 I ) , eQ ■ 8 g t + - wypadkowy p r z e p ły w m a g n esu ją cy p r ą d n ic y .

P r z ech o d zą c na ró w n a n ia m ałych p r z y r o s tó w ( l i n e a r y z a c j a me­

to d ą s t y c z n y c h ) o tr z y o u je m y - po d o k o n a n iu t r a n s f o r m a c j i LC i u porząd k ow an iu - l i n i o w y u k ła d rów nań o p e r a t o r o w y c h ,s t a n c * ią c y p o d sta w ę sch em atu s t r u k t u r a l n e g o :

A V P > • [ ? 5 A V P> ł ° t » • ' '

AEo ( p ) ' W “ o ( ł ) ♦ |£e g « i n G( p ) 11*2

AV p ) ■ kE i n A ‘, ( p ) + kE m A I ( p )

A V P) • 'SiG© ^ I (p) * k« 5 l A » 0 ( p )

1 1 . 5

(13)

° a t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h . 265

1 1 . 6 K 1? ) 1 1 . 7

W s p ó łc z y n n ik i k w u k ła d z ie rów nań ( 1 1 ) s ą pochodnym i c z ą s t ­ kowymi o d p o w ie d n ic h w i e l k o ś c i w wybranym p u n k c ie p r a c y "x" s t a ­ now iącym p o c z ą t e k r o z p a tr y w a n e g o p r z e d z ia ł u l i n e a r y z a c j i , a mia­

n o w i c ie :

Schemat s t r u k t u r a l n y o d p o w ia d a ją c y u k ła d o w i równań ( 1 1 ) po­

k a zan o n a r y s * 5* Schemat t e n po s p ro w a d z e n iu do p o s t a c i jed no - obwodowej może s ł u ż y ć j a k o p odstaw a do l i n i o w e j a n a l i z y w ła s n o ­ ś c i d y n a m iczny ch u k ł a d u w z a k r e s i e małych o d c h y le ń sygnałów wo­

k ó ł w ybranego p u n k tu p r a c y , n a t o m i a s t w o p a r c i u o form ę w i e l o - obwodową p r z e d s t a w i o n ą n a r y s . 5 można z i d e n t y f i k o w a ć t o r y u - jemnych s p r z ę ż e ń z w r o tn y c h , s t a b i l i z u j ą c y c h p r ę d k o ś ć n^, z e ­ s p o ł u " s i l n i k s p a l i n o w y - p r ą d n i c a " .

Punktem początkowym t y c h terów j e s t w ę z e ł zaczepowy na w e j ­ ś c i u s y g n a ł u A n Q, a punktem końcowym w e jś c io w y w ę z e ł s u m a c y j- n y o z n a c z o n y c y f r ą rz y m sk ą I . Widzimy, że u k ł a d o t w a r t y p o s i a ­ da " n a t u r a l n e " (w e w n ę trz n e ) ujemne s p r z ę ż e n i e z w rotne p o d łu g

^ G n * “ ^EG^G nGx

Lr X

kMGI 3 (^ 0 T ) * kMGA G V G x

(14)

AMff

266 f f i e s ł a n Gabryś

acs 60d fM

*8p.

B>»

■HO 'COOo

T3©•

hP.

BO fta

■Mo VH ha

a

H

T3d

M a

d

&

H€0

4»s Md

>4

JiO M IT\

I?

(15)

U gggi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h . 267

p r ę d k o ś c i n ^ , k t ó r e g o t o r oznaczo n o l i c z b ą "1" ( r y s . 5 ) . Sku­

t e c z n o ś ć d z i a ł a n i a t e g o s p r z ę ż e n i a można z w ię k sz y ć . s t o s u j ą c np.

kaskadowe w z b u d z e n ie p r ą d n i c y , j a k t o sfo rm ułow an o p o p r z e d n i o (pow iększam y w s p ó ł c z y n n i k k „ _ - J . Wprowadzając do u k ł a d u zew- n ę t r z n e s p r z ę ż e n i e t a c h o m e t r y c z n e u m o żliw in y p rze p ły w i wzmoc­

n i e n i e sy g n a łó w z w ro tn y c h dodatkowymi t o r a m i "2" i " 3 " i w r e ­ z u l t a c i e p o l e p s z e n i e e f e k t u s t a b i l i z a c j i p r ę d k o ś c i n _ .

G

W a n a l o g i c z n y s p o s ó b można r o z p a t r y w a ć s t r u k t u r ę dowolnego s y s te m u w z b u d z a n ia p r ą d n i c y . P o s tę p o w a n ie t a k i e u ł a t w i a w z n a c z ­ nym s t o p n i u w s tę p n y d o b ó r obwodów s p r z ę ż e ń z w ro tn y c h s t a b i l i ­

z u ją c y c h p r ę d k o ś ć o b ro to w ą n _ , a tym samym i moc wydawaną

G

p r z e z s i l n i k s p a l i n o w y ( p r z y s t a ł y m w t r y s k u p a l i w a j e s t M sp

«s c o n s t ) .

Z d r u g i e j s t r o n y n a l e ż y z w r ó c ić uwagę na pewną j e d n o s t r o n ­ n o ś ć i n i e k o m p l e t n o ś ć wyników u z y s k iw a n y c h na p o d s ta w ie a n a l i ­ zowania schematów s t r u k t u r a l n y c h układów n i e l i n i o w y c h . Wynika t o s t ą d , że r o z p a t r y w a n e s c h e m a ty o d p o w ia d a ją układom z l i n e a ­ ryzowanym i s ą a k t u a l n e d l a małych p r z y r o s t ó w s y g n a łó w ,p o d c z a s gdy u k ł a d y r z e c z y w i s t e s ą n i e l i n i o w e . W związku z tym u k ł a d y o a n a l o g i c z n e j lu b i d e n t y c z n e j s t r u k t u r z e mogą n i e k i e d y mieć odmienne w ł a ś c i w o ś c i r e g u l a c y j n e , zarówno s t a t y c z n e j a k i dy­

n a m ic z n e .

Dla p r z y k ł a d u porównamy u k ł a d "Lerap" ( r y s . 4 p r z y p o m in ię ­ c i u zr i z^) z uk ład e m dwuwzbudnicowym pokazanym na r y s . 6 . Za­

l e t ą t e g o o s t a t n i e g o j e s t m ożliw ość u z y s k a n i a w k l ę s ł e j c h a r a k ­ t e r y s t y k i z e w n ę t r z n e j p r ą d n i c y , k t ó r e j p rze p ły w m agnesujący 0^, j e s t w s t a n i e u s t a l o n y m p r o p o r c j o n a l n y do r ó ż n i c y SEH obu wzbud­

n i c

© = J i (e - E «) (1 2 )

G r „ w1 w2' v '

G

p r z y czym E ^ =* c o n s t , a ^ w2 3

(16)

268 Wiesław G abryś O s t a t e c z n i e z a l e ż n o ś ć Ew1 - Efl2 . f g ( I ) ma k s z t a ł t odwró­

c o n e j k rzyw ej magnesowania w zb ud n icy d r u g i e j ( r y s . 7 ) . I d e n t y c z ­ ny p r z e b i e g b ę d z i e m ieć SEM Eę ■ f ( I ) p r ą d n i c y o n ien a sy c o n y m obwodzie magnetycznym*

Rys. 6 . Ideowy s ch em at p r z e k ł a d n i dwuwzbudnicowej

R y s. 7 . C h a r a k te r y s ty k a z e w n ę tr z n a u k ła d u z r y s . 6

Podobny e f e k t można by r ó w n i e ż o s i ą g n ą ć p r z y zgodnym d z i a ł a ­ n i u E ^ i E ^ P°d w a runkiem , że w zbudnica " 2 " , s p o la r y z o w a ­ na dodatkowym przepływ em s t a ł y m , p r a c u j e na d o d a t n i e j i ujem ­ n e j c z ę ś c i k rzy w e j magnesowania ( r y s . 8 ) , b ą d ź t e ż p r z y z a s t o ­ so w a n iu j e d n e j t y l k o w zb u d nicy o budowie s p e c j a l n e j (z r o z s z c z e

(17)

Uwagi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h 269 p io n y m i b ie g u n a m i lu b dwiema param i biegun ów o r ó ż n y c h p r z e k r o ­ ja c h [2] , ( > ] ) .

R y s. 8 . C h a r a k te r y s ty k a z e w n ę tr z n a u k ła d u dwuwzbudnicowego przy zgodnym d z i a ł a n i u Etf1 i E^2

W c e l u s p o r z ą d z e n ia schem atów s t r u k t u r a ln y c h obu porównywa­

n ych układów w y s t a r c z y w y p is a ć rów n an ia d la obwodów w zb u d zen ia p r ą d n ic y . Z g o d n ie z o z n a c z e n ia m i na r y s . 4 1 6 otrzym ujem y*

- d l a u k ła d u "Lemp"i

A e a t ( p ) 'TT p T T [ ? * ! s t s t ł 2a * Ts t P A I (P )] (13>

A 8 0 (p ) ■ T T T i K e - k» I ,An0 ( p ,+ k. n A 9 a t< p ) - I sz'S m A I<p >]

G ( 1 4 ) '

p r z y czym*

(18)

27 ° Wiesław Gabryś zG ^

- S i ' i j

*,, 0e zg

V » ■ i ^ ^ k’ A ’

*(, 0E.

z k

s z wn kwn * i 7*G E_

kw * $ ~ n --- w s p ó łc z y n n ik p r o p o r c j o n a l n o ś c i w G

_A_ - z a s t ę p c z a p rzew o d n o ść m agn ety czn a obwodu s tr u m ie n ia g łó w n eg o w z b u d n ic y ,

- d la u k ła d u dw uwzbudnicowego:

- i r ^ n r r <15>

s t s t

AV p) - u T r [ ( k. , . - ‘ , 2 i H ( ' ) + k. m A 9 s t ( ‘' ) - W * » J ( 16)

g d z i e w s p ó ł c z y n n i k i kw10» \ 2 j* kw1n” kw2n a n a l o g i c z n ą budowę j a k p o p r z e d n i o , t y l k o od n o sz ą s i ę z g o d n ie z indeksam i"1"

i "2" o d p o w ie d n io do w z budnicy p i e r w s z e j lu b d r u g i e j .

P o z o s t a ł e r ó w n a n ia s ą d l a obu w a ria n tó w w z b u d z e n ia i d e n t y c z ­ n e , j a k ró w n a n ia ( 1 1 . 2 ) do ( 1 1 . 7 ) u k ł a d u rów nań ( 1 1 ) , w zw iąz­

ku z czym i sc h e m a ty s t r u k t u r a l n e b ę d ą p r a w ie j e d n a k o w e .P rz e d ­ s ta w io n o j e zatem - z u w z g lę d n ie n ie m r ó ż n i c w o z n a c z e n i a c h na wspólnym r y s . 9 z k t ó r e g o w y n ik a , że s t r u k t u r a u k ł a d u "Lemp"

r ó ż n i s i ę od s t r u k t u r y u k ł a d u dwuwzbudnicowego jednym t y l k o t o ­ rem (oznaczonym l i c z b ą 1) r ó ż n i c z k u j ą c e g o d o d a t n i e g o s p r z ę ż e ­ n i a z w ro tn e g o (od w ę z ła zaczepowego l ' do w ę z ła s u m a c y jneg o I ) . S p r z ę ż e n i e t o n i e ma wpływu n a p r z e b i e g c h a r a k t e r y s t y k s t a t y c z -

(19)

a t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h _________ 271

<T>

w St

Porównawczyschemat strukturalnydlaukładu"Lemp"1 przekładni dwuwzbudnicowej

(20)

272 Wiesław Gabryś

n y c h , a t y l k o p o g a r s z a - w p r a k t y c e zazw yczaj n i e z n a c z n i e - wła­

ś c i w o ś c i d ynam iczne u k ła d u « z w i ę k s z a j ą c sk łon n ość do p rz e re g u - low ań, c z y t a i k o ł y s a ń .

W r z e c z y w i s t o ś c i n a t o m i a s t u k ł a d dwuwzbudnicowy, d z i ę k i wklę­

s ł e j c h a r a k t e r y s t y c e z e w n ę t r z n e j p r ą d n i c y j e s t dużo k o r z y s t ­ n i e j s z y z p u n k tu w i d z e n i a s t a b i l i z a c j i p r ę d k o ś c i i mocy s i l n i ­ ka s p a l i n o w e g o .

4. U k ła d y t y p u " p r ą d p rz e m ie n n y - p r ą d s t a ł y "

W o s t a t n i c h l a t a c h p r z e k ł a d n i e e l e k t r y c z n e wyposaża s i ę c o ­ r a z c z ę ś c i e j w t r ó j f a z o w ą p r ą d n i c ę s y n c h r o n i c z n ą , z a s i l a j ą c ą sze­

regowe s i l n i k i t r a k c y j n e p rą d u s t a ł e g o za p o ś re d n ic tw e m u kład u mostkowego p ro sto w n ik ó w p ó łp rz e w o d n ik o w y c h . J e s t t o więo p r z e ­ k ł a d n i a t y p u " p r ą d p r z e m ie n n y - p r ą d s t a ł y " [5] , [6] , [7] • Do głównych z a l e t nowego u k ł a d u n a l e ż y z a l i c z y ć n i e m a ły zysk na c i ę ż a r z e p r ą d n i c y ( o k o ł o 25%), m ożliw ość dop a so w a n ia j e j mocy znamionowej do mocy n ow oczesnych s i l n i k ó w s p a li n o w y c h o r a z wy­

r a ź n e z w i ę k s z e n i e s p r a w n o ś c i p r z e k ł a d n i [5] , [6] . S p o ś r ó d k o r z y ­ ś c i pochodnych można by w ym ienić u ł a t w i e n i e u n i f i k a c j i p r ą d n i c na lokomotywach o r a z w y k o r z y s t a n i e n a d w y ż k i mocy z e s p o ł u p r ą ­ d o tw ó r c z e g o do e l e k t r y c z n e g o o g r z e w a n ia p o j a z d u [5] »CO*

Ja k o p r z y k ł a d y k o m b i n a c j i obwodów s p r z ę ż e ń zw ro tnych w p r z e ­ k ł a d n i a c h t y p u " p r ą d p rz e m ie n n y - p r ą d s t a ł y " można p r z y t o c z y ć u k ł a d y r e g u l a c y j n e z a s to s o w a n e w now oczesnych lokomotywaoh f r a n ­ c u s k i c h [ 5 ] » [ 6 j , k t ó r e u w id o c z n io n o na r y s . 10 a i b . Wynika s t ą d , że s t r u k t u r a układów r e g u l a c y j n y c h j e s t a n a l o g i c z n a j a k w p r z e k ł a d n i a c h p r ą d u s t a ł e g o . D z i a ł a n i e s p r z ę ż e n i a tac h o m e ­ t r y c z n e g o w u k ł a d z i e na r y s . 1 0 a j e s t i d e n t y c z n e j a k w p r z e a ­ nalizow anym u k ł a d z i e według r y s . 4 ( s c h e m a t s t r u k t u r a l n y r y s . 5)*

Podobny e f e k t s t a b i l i z a c j i mocy s i l n i k a s p a li n o w e g o u z y s k a ­ n o , s t o s u j ą c zgodne b o c z n ik o w a n ie w z budnicy w s c h em a cie n a r y s . 10 b , W obu p rz y p a d k a c h n i e wprowadzono u z w o j e n ia rozm agnesow u-

(21)

Uwagi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h 273 j ą c e g o w z b u d n ic ę w f u n k c j i p rą d u głównego ze w zględu na w y s t a r ­ c z a j ą c o s i l n ą r e a k c j ę t w o r n i k a p r ą d n i c y s y n c h r o n i c z n e j ( n i e k i e ­ dy k o n i e c z n e j e s t t u s t o s o w a n i e d o d a t n i e g o s p r z ę ż e n i a prądow e­

g o ) . D z i ę k i u z w o j e n iu s z ereg o w enu w zbudnicy w u k ł a d z i e na r y a 10b s tw o r z o n o obwód ujem nego s p r z ę ż e n i a z w rotn e g o w c e l u u n i e ­

z a l e ż n i e n i a p r ą d u w z b u d z e n ia od zmian t e m p e r a t u r y u z w o j e n ia magnesów p r ą d n i c y s y n c h r o n i c z n e j (w p rzy p a d k u i z o l a c j i k l a s y H o p o r n o ś ć w s t a n i e p e łn e g o n a g r z a n i a może być w i ę k s z a o 70% od o d p o r n o ś c i w s t a n i e zimnym).

a )

Rys. 10. P r z y k ł a d y obwodów s p r z ę ż e ń z w r o tn y c h w u k ł a d a c h r e g u - l a c y j n y c h p r z e k ł a d n i " p r ą d p rze m ie n n y - p r ą d s t a ł y " : a) ze sprzę­

ż e n ie m ta c h o m e tr y c z n y m , b ) ze w z b u d n ic ą t r ó j u z w o j e n i o w ą

A n a l i z ę i w y n i k i b a d a ń d o ś w i a d c z a ln y c h u k ł a d u r e g u l a c y j ­ n e g o p r z e k ł a d n i t y p u " p rą d p rz e m ie n n y - prąd s t a ł y " wykonanych na u k ł a d z i e modelowym w l a b o r a t o r i u m z e s p o ł u e k s p l o a t a c j i i a u t o m a t y z a c j i u kładów e l e k t r o m e c h a n i c z n y c h K a te d ry E l e k t r o t e c h ­ n i k i P rz e m y s ło w e j p r z e d s t a w i o n o w o s o b n e j p r a c y 'O j.

(22)

274 Wiesław Gabryś 5 . W nio ski

W o p a r c i u o r o z w a ż a n i a o r a z s c h e m a ty s t r u k t u r a l n e p r z e d s t a ­ w ione w p . 3 można s fo rm u ło w a ć p r a k t y c z n e z a l e c e n i a odnośnie w s tę p n e g o wyboru z e sta w u s p r z ę ż e ń zw rotn ych w u k ład a c h r e g u l a ­ c y j n y c h p r z e k ł a d n i e l e k t r y c z n y c h , a m ia n o w ic ie :

a ) Rozmagnesowujące u z w o je n ie s z e r e g o w e . D z i a ł a n i e te g o uzwo­

j e n i a ma d w o j a k i c h a r a k t e r . Z j e d n e j s t r o n y j e s t t o s p r z ę ż e n ie k om pen sacyjn e w s e n s i e u s u w a n ia wpływu o b c i ą ż e n i a s i l n i k a tra k - c y j n e g o na sp a d e k p r ę d k o ś c i n^ ( r e g u l a c j a według z a b u rz e n ia - p rz e p ły w s y g n a łu k o m p e n s a c ji to r e m " 2 ” na r y s . 9)» Z d r u g ie j s t r o n y - j a k o n i e p o ż ą d a n y s k u t e k t e g o p rze p ły w u - p o w s ta je ob­

wód d o d a t n i e g o s p r z ę ż e n i a zw rotn eg o p o d łu g p r ę d k o ś c i nQ ( p r z e ­ pływ s y g n a łu z w ro tn e g o to re m "3" na r y s . 9 ) . S p r z ę ż e n ie t o u - t r u d n i a s t a b i l i z a c j ę p r ę d k o ś c i s i l n i k a s p a l i n o w e g o , p r z y d z i a ­ ł a n i u z a k ł ó c e ń in n y c h n i ż moment oporów t r a k c y j n y c h A za­

tem j u ż z samej s t r u k t u r y u k ł a d u w y n i k a j ą pewne o g r a n i c z e n i a d l a w i e l k o ś c i ro zm a g n eso w u ją c e g o p r z e p ły w u s z e re g o w e g o .

Podstawowym o g r a n i c z e n i e m j e s t t u j e d n a k u t r z y m a n i e p r ze b ieg u c h a r a k t e r y s t y k i z e w n ę tr z n e j p r ą d n i c y powyżej h i p e r b o l i s t a ł e j mocy, t a k , by w y k o r z y s t a ć p e ł n ą moc s i l n i k a s p a lin o w e g o w c a ­ łym wymaganym z a k r e s i e r e g u l a c j i . S k u t e c z n o ś ć kompensującego d z i a ł a n i a t e g o p rz e p ły w u - b e z p o w i ę k s z a n i a w zm ocnienia w ob­

wodzie p a s o ż y t n i c z e g o s p r z ę ż e n i a d o d a t n i e g o - można wydatnie p o p r a w ić , z a b e z p i e c z a j ą c w k l ę s ł y k s z t a ł t c h a r a k t e r y s t y k i zew­

n ę t r z n e j p r ą d n i c y ( r y s . 7 , 8 ) ,

b) Ujemne s p r z ę ż e n i e z w ro tn e według p r ę d k o ś c i s i l n i k a sp a ­ l in o w e g o . Układ p o s i a d a " n a t u r a l n e " w ew nętrzne s p r z ę ż e n i e zwrot­

ne (u je m n e) po d łu g p r ę d k o ś c i n ^ , k t ó r e g o d z i a ł a n i e można wzmoo- n i ć b ą d ź t o p o p r z e z s t o s o w a n i e kaskadow ego w z b u d z a n ia p r ą d n i ­ c y p r z y u ż y c i u w zm acn iaczy e le k tro m a sz y n o w y c h z a s i l a n y c h z wa­

ł u s i l n i k a s p a l i n o w e g o , b ą d ź t e ż w p row adzając do u k ł a d u d o d a t -

(23)

Uwagi o s t r u k t u r z e i w ł a s n o ś c i a c h r e g u l a c y j n y c h 275 kowe ujem ne s p r z ę ż e n i e obrotow e (w z b u d z an ie p r ą d n i c y p r z e p ł y ­ wem p r o p o r c j o n a l n y m do n , magnesującym z g o d n ie z przepływ em s t e r u j ą c y m - r y s . 4 ) . Podobny e f e k t d a j e zgodne b o c z n i k o ­ w a n ie p r ą d n i c y lub w z b u d n ic y . S p r z ę ż e n i a zw rotn e pod łu g p r ę d k o ­ ś c i - r e a l i z u j ą c e r e g u l a c j ę według b ł ę d u - powinny być m o ż l i ­ wie s i l n e . O g r a n i c z e n i a d l a w spó łczy n nikó w w zm ocnienia w obwo­

dach t y c h s p r z ę ż e ń w y n i k a j ą z warunków s t a b i l n o ś c i d y n a m ic z n e j.

LITERATURA

[1] P o d o s k i J . j T r a k c j a s p a l i n o w o - e l e k t r y c z n a , WKiŁ,W-wa 1963r.

[2] S o b o le w s k i H . : T r a k c j a e l e k t r y c z n a , s p a l i n o w a i parowa,WIW, W-wa 1963*

[3] Bołdow N .A ., S t ie p a n ó w A .D .: T i e p ł o e l e k t r i c z e s k i j p o d w iż - ny j s o s ta w (osnowy t e o r i i ) , I z d . " T r a n s p o r t , Moskwa 1968.

[4] K r a j c b e r g M . I . : E l e k t r o p r i w o d p r i awtonomnom i s t o c z n i k e e - n e r g i i . I z d . " E n e r g i a " Moskwa 1966.

[5] D z iu b a \ T ł . : Z a s to s o w a n ie p r ą d u p rz e m ie n n e g o w lokomotywach s p a l i n o w y c h . P r z e g l ą d k o l e j . E l e k t r o t . , 1969 n r 5 ( t a k ż e : Sympozjum "P ro b le m y n o w o c z e sn ej t r a k c j i e l e k t r y c z n e j " , A G H , Kraków, p a ź d z i e r n i k 1968 r . ) .

j6] M achefer - T a s s i n M.: Lokomotywy s p a l i n o w e o p r z e k ł a d n i p r ą d u z m ie n n eg o , "D ni e l e k t r o t e c h n i k i f r a n c u s k i e j w P o l ­ s c e " , W-wa, c z e r w i e c 1 9 6 8 r .

[7] Nouvion M.: " N o u v e ll e t r a n s m i s i ó n d i e s e l - e l e c t r i q u e " - Sym­

pozjum na t e m a t t r a k c j i e l e k t r y c z n e j , PAN, K om itet E l e k — t r o t . , W-wa l i s t o p a d 1963 r .

[8] K a łu ż a E . : A n a l i z a i b a d a n i a l a b o r a t o r y j n e g o u k ł a d u p r z e ­ k ł a d n i e l e k t r y c z n e j t y p u " p r ą d p rze m ie n n y - prąd s t a ł y " . [VI Knapke A .: D i e s e l e l e k t r i s c h e r L o k o m o ti v e n a n t r ie b m it D r e h ­

s t r o m - G l e i c h s t r o m ü b e r t r a g u n g , X I I I I n t e r n a t i o n a l e s W is- s e n c h a f t l i e h e n K o llo q u iu m H e f t 2 , E l e k t r o m o t o r i s c h e A n t r i e ­ b e , T e c h n is c h e H o c h s c h u le I lm e n a u , 2 2 /2 6 O k tober 1968.

(24)

276 Wiesław Gabryś

3AME4AHMH O CTPyK TyPE M PEryJIKPOBOTHblX CBOHCTBAX CMCTEM SJIEKTPCtlSPEJUH flJIłi TEIIJI0B 030B

P e 3 o u e

3 Tpyse conocTEBJiaeTca HecicojibKo m36ps h h h x CHCTeu B03óy*xeHHH raaBHoro reHepaTopa c tou k h 3peHHa C T a T in jecm peryaHpoBoqHmc cbom ctb 3aeKTponepeaa<i TenaoB030B.

Ha 6 a 3 e B B e a e H H o r o c p a B H H T e a b H o r o K p m e p u a h c T p y K T y p H u x c x e u a H H e a p n 3 0 B a H H b i x C H C T e u n o c T o a H H o r o t o k s np u b o j h tc a t y o p u y j i H p o B - l a o f i i HHX y a a s a H H a , K o T c p u e f l a u T B 0 3 U 0 Z H 0 C T b n p e s B a p H T e i b H o n o . a o ô p a T b u e n n o d p a T H o t t cbs3H w h C T a dh j i h3 a p H i i c a o p o c T H B p a a e H a a A B H r a T e a a B H y t p e H H e r o c r o p a H H s .

REMARKS ABOUT BLOCK DIAGRAMS AND REGULATING PROPERTIES OP EIECTRIC TRANSMISSION SYSTEMS POR DIESEL LOCOMOTIVES

S u m m a r y

In t h i 3 work some s e l e c t e d e x c i t a t i o n s y s te m s o f main g e n e r a ­ t o r w ere compared from t h e p o in t o f v ie w o f s t a t i c a l r e g u la ­ t i n g p r o p e r t ie s o f e l e c t r i c t r a n s m i s s i o n s f o r d i e s e l lo c o m o ti­

v e s . On a h a s e o f th e e s t a b l i s h e d c o m p a r a tiv e c r i t e r i o n and b lo c k d iagra m s o f d . c . l i n e a r i z e d s y s t e m s , th e g e n e r a l in s t r u c ­ t i o n s w ere f o r m u la t e d , w h ich make e a s i e r th e p r e lim in a r y s e l e c ­ t i o n o f f e e d - b a c k c i r c u i t s f o r s t a b i l i z a t i o n o f d i e s e l en g in e r o t a t i o n a l s p e e d .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Porównanie tempa zużyć powierzchni bocznych obrzeży badanych lokomotyw wykazały ponad dwukrotne wydłużenie przebiegów lokomotyw spalinowych manewrowych oraz

zaczyna ono nieznacznie dominować, a widmo odpowiadające temperaturze 433 K (160°C) posiada najniższe udziały a zatem zwiększenie temperatury powoduje zmniejszenie

Uszkodzenia lokom otyw elektrycznych 225 Wspomniano uprzednio, że pewna ilość przypadków uszkodzeń, zwłaszcza bezpośrednio po wykonaniu przeglądu okresowego, może być

[r]

5.Odpowiedźukładuregulaojlastatyoznej naskokowązmianęmomentuoboiążenlasil­ nikatrakcyjnego, liniaciągła- przebiegi zmiennychstanuobliczonemetodątranzyoji stanów, linia

Duża awaryjność silników trakcyjnych elektrycznych lokomotyw dołowych wskazuje na konieczność poprawy stanu rzeczy, wśród przyczyn zniszczenia silników

[r]

[r]