Stanisław ŁOPATA
Instytut A p aratu ry i E nergetyki, Politechnika K rakow ska
WYKORZYSTANIE WIELOFUNKCYJNYCH ANALIZATORÓW SPALIN DO KONTROLI PRACY KOTŁÓW OPALANYCH RÓŻNYMI PALIWAMI RÓWNOCZEŚNIE
S tr e sz c z e n ie . W pracy przedstaw iono możliwość zastosow ania wie
lofunkcyjnych analizatorów spalin do kontroli procesu sp alan ia w k o t
łach i innych urządzeniach energetycznych opalanych m ieszaninam i paliw. Dla równoczesnego sp alan ia pyłu w ęgla kam iennego i gazu wiel
kopiecowego, przy różnych w zajem nych udziałach, wyznaczono w arto ści C 0 2max i współczynnika K w ystępującego we wzorze Siegerta.
W przedstaw ionym przykładzie w ykorzystania tych param etrów uzy
skano zadow alającą dokładność obliczanych wielkości.
USE OF M ULTIFUNCTION COM BUSTION GAS ANALYSER IN EVALUATION OF FU NCTIO NING OF STEAM BOILERS POWERED SIMULTANEOUSLY BY D IFFEREN T FUELS
Sum m ary. This pap er p resen ts some possibilities of use of m ultifunction combustion gas an aly ser to evaluate bu rn in g process in steam boilers and other com bustion appliances pow ered by compound of fuels. For th e case of sim ultaneous com bustion of pulverised coal and b last-fu rn ac e gas, content of C 0 2max and value of K-coefficient in Siegerts equation have been established for different proportion of both fuels. In experim ent p resen ted both p a ra m ete rs have been used as in p u t values for gas analyser. R esults obtained showed acceptable accuracy.
ÏÏPHMEHEHHE MHOrOOYHKUMOHAJIbHblX AHAJ1M3ATOPOB TA3A RJI51 KOHTPOJIÍÍ PAEOTbl KOTJIOB G K H rM O IIIH X PA3HbIE T O n JIMBA ORHOBPEMEHHO
P e 3 K ) M e . B paóoTC npegcT aB jieH o bo3m o> khocti, npnw cH eH na
M H o r o c J) y H K q n o H a j ib H b ix aH aaa3aT opoB r a 3 a ;y ia KOHTpoaa n p o q e c c a c r o p a H u a b KOTjiax a g p y r a x aH epreT im ecK H x a n n a p a T a x u p a c o b m c c th o m c>k a r a n a a p a 3 H u x u aąo B T o n an B a. / f a a K a v t e H n o r o y r a a a a o m c h h o i o r a 3 a g a a pa3HHx B3aaMHHx a x g o a e a o n p e a e a e a o 3H aaeH aa C 0 2max a xoacjjcfiaqaeH T a K b3
( Ł o p M y j i M 3nrepTa. B n p e / ^ c T a B jie H H O M npwMepe H c n o jih 3 0 B a H H 5 i 3t h x t o i u i h b h h x xapaKTepHCTHK n o j iy u e H O y ą o B j i e T B o p H T e j i b H y i o T o u H o c T b H C M H C JIH e M b K B C JIH U H H .
W STĘP
W k raju coraz szerzej stosowane są różnego rodzaju wielofunkcyjne, kom
puterow e analizatory spalin, ja k np.: MADUR GA-60, ECOM S G -P lus, ENE- RAC 2000. Pozwalają one kontrolować nie tylko skład spalin, ale dzięki dodatkow em u wyposażeniu i oprogram ow aniu m ogą być wyznaczane także inne interesujące wielkości charakteryzujące proces sp alan ia paliw w kotłach i wielu innych urządzeniach. Dlatego też w ykorzystanie tych stosunkowo prostych w obsłudze przyrządów pom iarowych przez służby eksploatacji, kon
troli lub diagnostyki zakładów um ożliwia n a bieżąco analizow anie i optymali
zowanie w arunków pracy zainstalow anych jednostek, kontrolow anie procesu spalan ia w nich, dokonywanie porów nań m iędzy nim i, ocenianie np. nieszczel
ności kanałów spalinowych lub stopnia zanieczyszczenia powierzchni ogrze
walnych itd. Należy jednakże zauważyć, że przyrządy, o których mowa, po
zw alają standardow o wyznaczać pewne wielkości przy opalaniu kotłów i in
nych urządzeń energetycznych określonym rodzajem paliwa. J a k ogólnie wia
domo, jego skład i własności mogą dość znacznie różnić się naw et przy jednym gatu nku . Zatem dokładność niektórych wyników będzie zależeć znacznie od znajomości i popraw nych w artości wielkości charakteryzujących paliw a i pro
ces ich spalania, w tym zwłaszcza różnych m ieszanin.
W IELOFUNKCYJNE PRZYRZĄDY DO KONTROLI PROCESU SPALANIA W ielofunkcyjne przyrządy, zwane też np. uk ład am i analizy emisji, są zwy
kle przenośne, w pełni sam ow ystarczalne i nie w ym agają zasilania sieciowe
go. Najczęściej mogą współpracować z suszark am i zasysanego gazu. Są stero
w ane mikroprocesorowo. W szystkie ich elem enty um ieszczane są w walizko
wej obudowie zabezpieczającej przed przypadkow ym i uszkodzeniam i i uła
twiającej tran sp o rt. Cechuje je duża trw ałość i odporność n a agresyw ne oto
czenie. Spraw ia to, że n ad ają się do pracy w kotłowniach. N a wyposażeniu takich przyrządów znajduje się sonda służąca do poboru gazów spalinowych zasysanych pompką. Ich te m p e ra tu ra m ierzona je s t w miejscu odsysania term o p arą wbudow aną w sondę, dla której m aksym alna te m p e ra tu ra może wynosić np. 1200°C [1]. Przyrządy wyposażone są tak że w czujnik do pomiaru tem p eratu ry otoczenia, w którym są umiejscowione. Przy wykorzystaniu przedłużacza możliwy je s t pom iar te m p e ra tu ry w innym miejscu, np. tem pe
ra tu ry pow ietrza wlotowego do kotła.
Omawiane przyrządy um ożliw iają pom iar stężeń chwilowych w ielu skład
ników analizow anych gazów, np. 0 2, CO, NO, N 0 2, S 0 2, CXH X. Zależy to od zainstalowanych czujników, tzw. sensorów. Zakres pomiarowy, w prow adzany dla nich przez użytkow anika za pomocą k law iatu ry, pozw ala ochraniać je przed zbyt dużymi stężeniam i w trak cie krótkotrw ałych stanów pracy badanej instalacji. Ponadto, jedne z tych przyrządów um ożliw iają np. szacunkowy pomiar zapylenia oraz pom iar ciśnienia różnicowego, czyli pośrednio pozw ala
ją określać prędkość przepływ u spalin w k an ale [1], inne, np. pom iar ciągu komina, liczbę sadzy, pochodne oleju [2],
Pewne wielkości, charakteryzujące proces sp alan ia i w skazyw ane przez te przyrządy, są obliczane. Są to zwykle: zaw artość w gazie dw utlenk u węgla, współczynnik n ad m iaru pow ietrza, s tr a ta kom inow a (wylotowa), spraw ność spalania (uwzględnia się tylko stra tę wylotową). Ponadto m ogą to być, np.:
strata niezupełnego spalania, spraw ność tzw. skorygow ana (uw zględniająca obie wymienione straty), sum a tlenków azotu.
Można dodać, że stężenia m ierzonych składników gazów mogą być podaw a
ne również jako bezwzględne stężenia masowe odniesione do zaw artości tlen u w analizowanym gazie. W ielofunkcyjne przyrządy pozw alają tak że otrzym y
wać uśrednione wyniki pom iarów i obliczeń dla zadanego czasu uśred nian ia.
Wszystkie w yniki mogą być w yśw ietlane n a ciekłokrystalicznych ekranach wyświetlaczy oraz zapam iętyw ane w pam ięciach operacyjnych. Te ostatnie mają najczęściej duże możliwości um ożliwiające grom adzenie i przechowywa
nie dużej liczby wyników naw et po w yłączeniu przyrządów. E fekty mogą być także wyprowadzone, dzięki wbudow anym d ru k arko m term icznym , jako wy
druk protokołu w artości em isji i wielkości obliczonych w raz z d a tą , czasem, typem przyrządu i innym i danym i. W niektórych przypadkach możliwe je s t zobrazowanie i w ydruk zm ian w czasie pom iarów w artości poszczególnych wielkości w postaci wykresów.
Najczęściej przyrządy tak ie posiadają również w budow ane złącza s ta n dardowe um ożliwiające połączenie ich z reje strato ram i i z kom puterem .
PARAMETRY PALIW
Przy stosow aniu wielofunkcyjnych przyrządów niezbędny je s t wybór odpo
wiedniego rodzaju paliwa. J e s t to konieczne, gdyż określające go param etry wykorzystywane są do obliczeń. W skazanie danego paliw a jednoznacznie je precyzuje. S tąd też niewłaściwy jego wybór będzie powodował, że wartości pewnych wielkości opisujących proces sp alan ia będą obarczone błędam i. P a ra metry, o których mowa powyżej to:
- m aksym alna zaw artość dw utlenku węgla w spalinach (C 0 2max) wykorzy
styw ana do obliczania stężenia dw utlenku węgla C 0 2 w gazie ze wzoru:
C 0 2 = C 0 2max( l - - ^ ) , % (1)
- współczynnik K w ystępujący we wzorze Siegerta pozwalającym określić stra tę wylotową (kominową):
Sk = K ^ ^ , % (2)
- w artość tlen u odniesienia 0 2odn w ykorzystyw ana do obliczania względnej zawartości poszczególnych składników wg zależności:
y , v 20,95 — 0 2odn 3
V - A - X 20,95 — O2 ’ m g /m ® - współczynnik a we wzorze służącym do obliczania s tra ty niezupełnego
spalania:
CO C 0 2 + C 0 ’
Sco = « ^ % (4)
gdzie we wzorach (1) - (4):
0 2 - zawartość tle n u zm ierzona w pom iarze bezpośrednim , %, 20,95 - zawartość tle n u w czystym pow ietrzu, %,
t Sp, t 0 - zm ierzona tem p e ra tu ra , odpowiednio: spalin i otoczenia (w przy
padku tej ostatniej lepiej pow ietrza kierowanego do kotła), °C, X - oznaczenie składnika gazu, np. CO, S 0 2, NO itd., ppm,
Y - zawartość składnika X w odniesieniu do zaw artości tlenu, mg/m3, Ax - współczynnik umożliwiający przeliczenie stężenia składnika X
wyrażonego w ppm n a jego bezwzględne stężenie masowe w wa
ru n kach norm alnych (760 mmHg, 0°C) wyrażone w mg/m3 (np.:
dla X - CO Ax = A^o = 1,250 mg/m3ppm, dla X = NO Ax = ANq = 1,340 mg/m3 ppm), mg/m3ppm,
02odn _ tlen odniesienia (p aram etr w ybierany poprzez w skazanie paliwa lub podawany niezależnie z klaw iatury), %.
C 0 2 - zaw artość dw utlenku węgla w spalinach w yznaczana ze wzoru (1), CO - zaw artość tlen k u węgla w spalinach, %
Najczęściej definiowane są trzy pierwsze p a ra m etry z wymienionych powy
żej. Czw arty wym agany je s t np. w przyrządzie MADUR GA-60 [1],
Powyższe param etry paliw nie m ają żadnego wpływu n a wyniki pomiarów, np. tem p e ra tu r i składu spalin (n atu raln ie z w yjątkiem stężenia C 0 2). Wpły
wają n ato m iast n a wielkości obliczane, opisane w zoram i (1) — (4) oraz na wartości, np.:
- współczynnika n a d m iaru pow ietrza wyznaczanego ze wzoru:
C02max
l = ~ c o T ( )
- sprawności spalania:
ti = 100 - Sk, % (6)
- sprawności skorygowanej:
Okor = h _ S c o = 1 0 0 - S k - S c o , % (7)
W pam ięciach przyrządów znajdują się w stępnie zaprogram ow ane p aram e
try szeregu paliw stałych, ciekłych i gazowych. Ponadto często możliwe jest zadawanie ich przez użytkow nika przed pom iaram i z ew entualnym ich zapa
miętaniem. Tym sam ym istnieje możliwość pom iarów emisji i oceny procesu spalania w urządzeniach pracujących ze specjalnym i rodzajam i paliw.
Wartości param etrów niektórych paliw podano poniżej [1—5]:
R o d zaj p a liw a C 0 2n,axł % K, %2/°C
Węgiel kam ienny 1 8 ,5 -1 9 ,6 0,672 - 0,683
Węgiel b ru n atn y 19,1 0,988 - 1,113
Koks 18,8 0,75
Węgiel drzew ny 19,4 0,65
Drewno (suche) 20,9 0,69
Olej opałowy 1 5 ,2 -1 6 ,0 0,58 - 0,64
Mazut 18,0 0,65
Gaz ziemny 1 1 ,5 -1 2 ,5 0,42 - 0,48
Gaz miejski 1 0 ,0 -1 0 ,1 0 ,3 2 - 0 ,3 9
Gaz wielkopiecowy 24,5 - 24,8 1,45
Gaz koksowniczy 1 0 ,0 -1 0 ,2 0,39
Biogaz 11,7 0,71
Podawane w artości a i 0 2odn wynoszą [1]:
- dla paliw stałych: a = 69, 0 2odn = 11%, - dla paliw ciekłych: a = 52, 0 2odn = 3%, - dla paliw gazowych: a = 32, 0 2odn = 3%.
Należy zauważyć, że w litera tu rz e b rak je s t tak ic h param etró w dla m iesza
nin paliw. O palanie kotłów i wielu innych urządzeń różnym i paliw am i jedno
cześnie je s t często spotykane w przem yśle [6, 7]. W takiej sytuacji brak odpowiednich danych ogranicza pełne w ykorzystanie omawianej grupy przy
rządów.
Poniżej podano w artości param etrów C 0 2max i K odpowiednie przy określa
n iu wielkości charakteryzujących proces sp alan ia w dwupaliwowych kotłach typu np.: T P -230 -2, T P-13, OPG-220. Kotły te, instalow ane zwłaszcza w siłowniach h u t żelaza, najczęściej opalane są równocześnie pyłem węgla ka
m iennego i gazem wielkopiecowym. N om inalne wydajności p ary przegrzanej i jej param etry wynoszą, odpowiednio: 230 - 220 t/h; ok. 9,8 M Pa i 510 - 540°C.
Do wyznaczenia wspom nianych param etrów wykorzystano wyniki badań cie
plnych wymienionych kotłów przeprowadzone przy różnych wydajnościach i przy różnych udziałach obu paliw [8 - 12]. Ich m ieszaniny nazw ano dalej paliwem zastępczym.
Gaz wielkopiecowy spalany je st w tych kotłach w całkowitej będącej do dyspozycji ilości pod w arunkiem zachow ania obowiązujących w arunków tem
peraturow ych w obrębie powierzchni ogrzewalnych. M aksym alna jego ilość sp alan a w jednym kotle wynosi 80000 m3/h. Ilość spalanego pyłu węglowego stanow i uzupełnienie zapotrzebow ania paliw a w celu utrzy m an ia określonej wydajności. Masowy udział gazu wielkopiecowego w m ieszaninie może zmie
niać się od 0% do ok. 90%.
Skład pierwiastkow y spalanego podczas pomiarów węgla kamiennego przedstaw iał się następująco (podano w artości uśrednione dla wszystkich analizow anych badań): Cr = 49,3%, Hr = 3,8%, Sr = 1,1%, Nr = 1,2%, Or = 5,2%, W = 10,6%, Ar = 28,7%. W artość opalowa wynosiła ok. 19930 kJ/kg. W spala
nym gazie wielkopiecowym średnia zawartość składników rów nała się: C 0 2 = 15,9%, 0 2 = 0,5%, CO = 25,9%, CH4 = 0,2%, H 2 = 3,5%, N 2 = 54,0%, a wartość opałowa ok. 3675 k J/m 3. W ahania podanych w artości dochodziły do ok. 15%.
Udział masowy węgla w paliwie zastępczym w zależności od ilości spalanego gazu wielkopiecowego o podanym składzie, dla różnych wydajności, pokazano n a rys. 1. Każdy pu n k t odpowiada w ykonanem u badaniu bilansow em u kotła.
N a rys. 2 przedstaw iono wyznaczone dla odpowiednich paliw zastępczych w artości C 0 2max oraz K. W ybrane ilości spalanego gazu wielkopiecowego w charakterze zmiennej niezależnej opisującej d an ą m ieszaninę obu paliw pody
ktow ane je s t wygodą korzystania z wykresów. W obliczeniach wykorzystano przekształcone zależności (2) i (5) oraz odpowiednie dane ze wspomnianych wcześniej badań cieplnych kotłów parowych opracowane zgodnie z obowiązu
jącą norm ą określania ich sprawności m etodą pośrednią. Dodatkowo na rys. 2 zaznaczono w artości C 0 2max dla obu spalanych paliw wyznaczone n a podsta
wie ich składów.
J a k widać z rys. 2, wydajność kotłów nieznacznie wpływa n a wartości wyznaczonych param etrów paliw zastępczych, tj. C 0 2max i K. S tąd też, uwz-
Ilo ść g a z u w ie lk o p ie co w e g o , m 3/ h
Rys. 1. U dział masowy pyłu w ęgla kam iennego przy równoczesnym sp alan iu go z gazem wielkopiecowym w zależności od ilości tego gazu i od wydajności b adanych kotłów Fig. 1. M ass proportion of pulverised coal in m ixture w ith b la st-fu rn a c e gas as a function
of quantity of th is gas, depending on different o u tputs of steam boilers
ględniąjąc w szystkie wyniki i w ykorzystując m etodę najm niejszych k w adra
tów, obie wielkości aproksym owano liniowo, otrzym ując zależności:
C 0 2max = 19,19 + 7,95 ■ 10“5 ■ Vg (8)
K = 0,727 + 4,531 ■ 10~6 ■ Vg (9) gdzie Vg określa ilość spalanego gazu wielkopiecowego w m 3/h.
Jako przykład w ykorzystania wyznaczonych param etrów przedstaw iono wyniki uzyskane przy zastosow aniu p rzyrządu MADUR GA-60 do oceny procesu spalan ia w dwupaliwowym kotle OPG—220. Jednocześnie dla porów
nania dokonywano bad ań bilansowych tego kotła m etodą pośrednią, przy czym analizę spalin wykonywano w tym przypadku ap a ra te m O rsata. Wyniki zestawiono w tablicy 1, podając także w artości uzyskane przy wyborze z m enu przyrządu jednego z paliw standardow ych, którego p a ra m etry są zapisane w pamięci. W ybrano tu ta j węgiel kam ienny HU 30.0, dla którego C 0 2max = 18,5%, a K = 0,672%2/°C (oznaczenie i dane wg norm y DIN - RFN [1]).
Określone dla paliw a zastępczego, reprezentującego sp a la n ą w tedy m ieszani-
nę pyłu węgla kam iennego i gazu wielkopiecowego, w artości parametrów wynoszą: C 0 2max = 22,4%, K = 0,910%2/°C.
W tablicy 1 pom iary A i B prezen tują ak tu aln e w artości odpowiadające, odpowiednio: okresowi początkowemu i końcowemu pobierania próbki gazu do a p a ra tu O rsata. U średnienie tych w artości pozwala zauważyć, że dla
b) u 1 -3
O\ 1.2
CM
* 1.1
«
1.04* 0.9 g 0.8 g. 0.7
¿ i 0.6
OOh 0.5
£= 0.4 tfl 0.3
10000 20000 30000 40000 50000 60000 70000 80000 Ilość g azu w ielkopiecow ego, m 3/ h
. ■-.-j-i. -■
O 0;
o : ...•
8
^ ' . 1 bQV i
o o o o o - o k . 1 4 5 t / h q - o k . 1 8 5 t / h
<L0Ù.0J) - o k. 2 2 0 t / h
10000 20000 30000 40000 50000 60000 70000 80000 Ilość g azu w ielkopiecow ego, m 3/ h
Rys. 2. W artości C02max (a) i współczynnika K występującego we wzorze Siegerta (b) w zależności od ilości gazu wielkopiecowego spalanego równocześnie z pyłem w ęgla kam ienne
go w kotłach parowych typu np.: T P -230-2, T P -13, OPG—220 (dla składu paliw podanego w tekście)
Fig. 2. Value of CChmax (a) and K-coefficient in S iegert’s equation (b) as a function of q u an tity of b last-fu rn ace gas b urned to g eth er w ith pulverised coal in ste am boilers type:
T P -230-2, TP-13, O PG-220 (for chemical composition of fuels - see text)
paliwa zastępczego są one zbliżone do otrzym ywanych m etodą zgodną z PN.
W przypadku wyboru opcji paliw a standardow ego są one obarczone błędami.
T ab lica 1 W ybrane w y n ik i b a d a ń c ie p ln y c h k o tła O PG -220 o p a la n e g o r ó w n o c z e śn ie
p y łem w ę g la k a m ie n n e g o i g a ze m w ie lk o p ie c o w y m
W ydajność kotła Ilość spalanego gazu
wielkopiecowego
Skład paliw spalanej m ieszaniny i
W artość
Wielkość
Wg badań zgodnychz -72/M-34128 Wg p rzyrządu MADUR GA-60
i
w ym iar Paliwo
zastępcze
Węgiel kam ienny
H U 30.3
w artość opalowa Z
Pom.
A
Pom.
B
Pom.
A
Pom.
B 180 t/h, 40500 m 3/h
Węgiel kam ienny: C 0 2, % 14,6 15,6 13,0 12,8 10,9
Cr = 49,8%; H r = 3,6%; Sr = 1,3%; 0 2,% 7,4 6,39 8,77 6,36 8,62
Nr = 2,3%; Or = 8,5%; Wr = 9,9%; CO, ppm 0,0 65 37 54 37
Ar = 24,8%;QW = 18 985 kJ/kg X 1,55 1,4 1,7 1,4 1,7
Gaz wielkopiecowy:
C02 = 14,6%; 0 2 = 0,5%; CO= 25,1%; Sk, % 18,21 16,9 19,9 15,2 18,1 CH4 = 0,5%; H 2 = 0,1%; N 2 = 59,2%; Sco. % 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0
Qg = 3 519 k J/m 3 Okoń % 81,79 82,9 80,1 84,8 81,9
UWAGI KOŃCOWE
Do pełnego w ykorzystania wielofunkcyjnych przyrządów stosowanych do oceny procesu spalan ia paliw a także w arunków eksploatacji kotłów i innych urządzeń opalanych różnym i paliw am i równocześnie niezbędne je s t określe
nie param etrów charakteryzujących sp alan ą m ieszaninę jako jeden rodzaj paliwa traktow anego jako paliwo zastępcze. W artości tych param etrów , głów
nie C 0 2max i współczynnika K występującego we wzorze Siegerta, zależą od udziałów stosowanych paliw. P a ram e try te wprowadzone do pam ięci przyrzą
dów zapew nią większą dokładność obliczanych wielkości charakteryzujących proces spalania. W ybranie w tak im przypadku param etró w odpowiadających jednem u rodzajowi paliw a może prowadzić do błędnych wyników.
Wyznaczone p a ram etry paliw zastępczych powstałych w w yniku równo
czesnego sp alania pyłu węgla kam iennego i gazu wielkopiecowego, przy róż
nych wzajem nych udziałach, są odpowiednie dla składów i w artości opało
wych obu paliw przytoczonych w niniejszej pracy z uw zględnieniem ich w a
hań. Mały wpływ wydajności parowej badanych kotłów n a w artości C 0 2max i K pozwolił określić proste zależności do ich obliczania. W prow adzenie ilości spalanego gazu wielkopiecowego jako wielkości charakteryzującej pośrednio
udziały obu paliw w spalanej w danym momencie m ieszaninie u łatw ia korzy
stanie z wykresów i wzorów (bezpośrednie wyznaczenie udziałów je s t trudne, gdyż najczęściej b rak jest pom iaru ilości spalanego węgla kamiennego).
LITERATURA
[1] A nalizator spalin „MADUR GA-60". Instru k cja obsługi. MD Madur Industrieelektronik. A ustria. Wien.
[2] Instru kcja obsługi. U kład analizy emisji ECOM S G -Plus. TTI GmbH E nerg ie-u n d U m w eltanlagen. RFN. Hagen.
[3] Orłowski P., Dobrzański W., Szwarc E.: Kotły parowe. K onstrukcja i obliczenia. WNT, W arszaw a 1979.
[4] L ehm ann H.: Dam pferzeugerpraxis. G rundlagen u nd Betrieb. Resch- Verlag, Berlin 1988.
[5] RameBCKHH K). M.: YnpomeHHHH m c t o a onpeąejiemui Heoóxo,n,HMoro n3ÓHTKa B03Ayxa ripn c o b m c c t h o m c m i i r a H H H flByx b h a o b T o i u i H B a . OHepreTHK, 1981,
nr 4, s. 5 - 6.
[6] Ziębik A.: A naliza prognostyczna gospodarki paliwowej w buforowej kotłowni pyłowo-gazowej n a przykładzie gazu wielkopiecowego. Gospo
d ark a Paliw am i i Energią. 1993, n r 1, s. 1-5.
[7] Kruczek H., Kruczek S., Żamojdo R., B abik W., Latkow ski S., Rosół M.:
Spalanie niskokalorycznych gazów szybowych w kotłach pyłowych. Go
spodarka Paliw am i i Energią. 1992, n r 2, s. 16-18.
[8] Określenie wpływu m odernizacji układów regulacyjnych i pomiarowych kotła T P -230 -2 n r 2 n a jego spraw ność przy zmiennym udziale spala
nych paliw. Opracowanie ZM i UE Politechniki Krakowskiej (nie publi
kowane). Kraków, grudzień 1979 (etap I), maj 1980 (etap II).
[9] Przeprow adzenie badań cieplnych kotłów O PG -220 dla określenia wpły
wu m odernizacji podgrzewacza pow ietrza n a spraw ność i w arunki pracy.
Opracowanie ZMiUE Politechniki Krakowskiej (nie publikowane). Kra
ków, grudzień 1982.
[10] B adania cieplne kotła T P -2 3 0 -2 przy równoczesnym spalaniu węgla i gazu wielkopiecowego. Opracowanie ZMiUE Politechniki Krakowskiej (nie publikowane). Kraków, czerwiec 1984.
[11] B adania i pom iary cieplne kotłów parowych n r K1,K5,K6 (TP-230-2, T P-13, OPG-220) Siłowni KM HiL przy zm iennym udziale spalanych paliw po przeprowadzonej modernizacji. Opracowanie ZMiUE Politech
niki Krakowskiej (nie publikowane), Kraków, styczeń 1987 (etap I), m arzec 1987 (etap II), kwiecień 1987 (etap III).
[12] B adania cieplne kotła parowego T P -2 3 0 -2 n r 3 Siłowni KM HiL przy zmiennym udziale spalanych paliw i zmiennymi obciążeniu. Opracowa
nie ZMiUE Politechniki Krakowskiej (nie publikowane). Kraków, luty 1989.
Recenzent: Dr hab. inż. M arek PRONOBIS Wpłynęło do Redakcji 28.08.1994 r.
Abstract
Some possibilities of use of m ultifunction com bustion gas analy ser are limited in th e case of m onitoring of b u rn in g process in combustion installations w hich are powered by different sorts of fuels sim ultaneously.
There is consequence of lack of adequate p a ra m ete rs of fuel m ixture for different p a rts of its components. In th a t situ atio n th e choice of one kind of fuel gives erroneous values indicated by th e analyser.
In this pap er th ere are determ ined values of: C 0 2max and K-coefficient in Sigerts equation, b urn ing pulverised coal and b last-fu rn ac e gas in th e sam e time. Taking am ount of th a t gas as th e independent variable gives possibility to use of both p a ra m ete rs graph in an easy way. Because of th e steam capacity of tested boilers has a sm all effect on determ ined values it is possible to w rite them using sim ple functions.
In presented example th ese p a ra m ete rs are loaded to one of devices w h a t to get corrected resu lts of calculated values th a t a re characteristic for combustion process in tw o-fuel steam boiler.
