• Nie Znaleziono Wyników

The analysis of CFTR mutations in men with azoospermia, oligozoospermia and asthenozoospermia

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "The analysis of CFTR mutations in men with azoospermia, oligozoospermia and asthenozoospermia"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

Analiza mutacji genu CFTR u pacjentów z azoospermià,

oligozoospermià i astenozoospermià

The analysis of CFTR mutations in men with azoospermia, oligozoospermia and asthenozoospermia

Âl´zak Ryszard

1

, Szczepaniak Ma∏gorzata

2

, Pasiƒska Magdalena

3

, Czemarmazowicz Halina

1

1Katedra i Zak∏ad Genetyki Akademii Medycznej we Wroc∏awiu

2Katedra i Zak∏ad Patofizjologii Akademii Medycznej we Wroc∏awiu

3Katedra Genetyki Klinicznej Collegium Medium UMK w Bydgoszczy

Streszczenie

Mutacje genu CFTR odgrywajà istotnà rol´ w etiologii niep∏odnoÊci m´skiej, towarzyszàcej mukowiscydozie oraz wywo∏anej brakiem rozwoju nasieniowodów (CUAVD, CBAVD) azoospermii obstrukcyjnej. Zagadkà pozostaje udzia∏

mutacji genu CFTR w procesie regulacji spermatogenezy i wp∏ywie na powstanie azoospermii nieobstrukcyjnej.

Cel pracy: Celem pracy by∏o okreÊlenie cz´stoÊci wyst´powania mutacji CFTR u pacjentów z ró˝nymi typami zaburzeƒ spermatogenezy.

Materia∏: Badania molekularne przeprowadzono w grupie 93 niep∏odnych m´˝czyzn z azoospermià, oligozoosper- mià i astenoteratozoospermià.

Wyniki: W grupie badanej mutacj´ F508del i wariant polimorficzny IVS8-5T w genie CFTR stwierdzono u 5,4% pa- cjentów. Nie stwierdzono ró˝nic w cz´stoÊci wyst´powania mutacji CFTR w grupach pacjentów z nieobstrukcyjnà azoospermià, oligozoospermià i astenoteratozoospermià.

Wnioski: Cz´stoÊç stwierdzonych mutacji genu CFTR w nie ró˝ni si´ w badanych przez nas grupach pacjentów z nieobstrukcyjnà azoospermià, oligozoospermià i astenozoospermià i jest podobna do tej obserwowanej w popu- lacji ogólnej.

S∏owa kluczowe:azoospermia/ oligospermia/ bia∏ko CFTR/ niep∏odnoÊç m´ska/ / aberracje chromosomowe/ mutacja/ geny/

Adres do korespondencji:

Ryszard Âl´zak

Katedra i Zak∏ad Genetyki Akademii Medycznej we Wroc∏awiu ul. Marcinkowskiego 1, 50-368 Wroc∏aw

e-mail: slezak@gen.am.wroc.pl

Otrzymano: 26.08.2006

Zaakceptowano do druku: 29.05.2007

(2)

Wst´p

Niep∏odnoÊç ma∏˝eƒska mo˝e dotyczyç nawet do 20% par w polskiej populacji [1]. Czynnik m´ski odpowiada za ok. 40- 60% przyczyn zaburzeƒ prokreacyjnych. WÊród licznych zna- nych genetycznych czynników etiologicznych wyró˝niamy trzy podstawowe grupy przyczyn.

Do pierwszej nale˝à przedjàdrowe zaburzenia, dotyczàce nieprawid∏owej funkcji podwzgórza i przysadki (zespó∏ Kall- manna, zespó∏ Pradera-Williego, zespó∏ Bardet-Biedl). Funk- cja ta mo˝e zostaç zaburzona tak˝e w wyniku odk∏adania ˝e- laza w przysadce (beta-talasemia) czy wywo∏ana mikrowyle- wami – jak to ma miejsce w anemii sierpowato-krwinkowej.

Drugà wa˝nà grupà przyczyn sà zmiany dotyczàce samej gonady. Do tej grupy nale˝à aberracje chromosomowe (zespó∏

Klinefeltera, m´˝czyêni z kariotypem XX, mikrodelecje chro- mosomu Y), ale tak˝e zespó∏ Noonan i niektóre dystrofie mi´- Êniowe, b´dàce przyczynà powstania zmian atroficznych w jà- drach.

Trzecià grup´ stanowià zaburzenia dotyczàce dróg wypro- wadzajàcych nasienie (przyczyny pozajàdrowe). Zalicza si´ tu zespo∏y chorobowe wywo∏ane mutacjami genu CFTR (muko- wiscydoza, wrodzony jedno- lub obustronny brak nasieniowo- dów, brak najàdrzy), zespó∏ Younga oraz zespo∏y wywo∏ane zamkni´ciem dróg wyprowadzajàcych nasienie w wyniku uci- sku mechanicznego (zespó∏ policystycznych nerek) czy niepra- wid∏owà funkcjà aparatu rz´skowego (zespó∏ Kartagenera).

Do tej grupy zalicza si´ tak˝e zespo∏y zaburzeƒ ró˝nicowa- nia p∏ci, w których dosz∏o do nieprawid∏owego rozwoju zewn´trznych narzàdów p∏ciowych mimo prawid∏owej budowy i funkcji jàdra (zespó∏ niewra˝liwoÊci na androgeny, niedobór 5-alfa-reduktazy).

Mukowiscydoza (CF – cystic fibrosis) jest chorobà dziedzi- czonà autosomalnie recesywnie. Wyst´puje w rasie kaukaskiej z cz´stoÊcià 1 na 2500 ˝ywo urodzonych noworodków.

Mutacje genu CFTR mogà byç przyczynà braku lub nie- prawid∏owej funkcji bia∏ka CFTR. Prowadzi to do zaburzenia wydzielania jonów chlorkowych przez komórki nab∏onka, a w konsekwencji do utrudnienia ewakuacji Êluzu z oskrzeli- ków, zag´szczenia wydzieliny i zaczopowania przewodów

wyprowadzajàcych trzustki, agenezji nasieniowodów i zaburzenia funkcji gruczo∏ów potowych. U 85% chorych stwierdza si´ niewydolnoÊç trzustki, a niedro˝noÊç smó∏kowa noworodków stwierdzana jest u 10-20% noworodków z CF.

Inne nieklasyczne postacie CF wià˝à si´ z obrazem klinicznym przewlek∏ego zapalenia zatok, polipami nosa, zespo∏ami wà- trobowymi i zapaleniami trzustki [2]. Mutacje genu CFTR od- powiadajà tak˝e za powstanie wrodzonego obustronnego lub jednostronnego braku nasieniowodów (CBAVD – congenital bilateral absence of vas deferens, CUAVD – congenital unilate- ral absence of vas deferens). Schorzenie to jest przyczynà nie- powodzeƒ rozrodu u oko∏o 6% m´˝czyzn, u których stwierdza si´ azoospermi´ obstrukcyjnà i oko∏o 1-2% wszystkich przy- padków niep∏odnoÊci m´skiej [3].

Gen CFTR (cystic fibrosis transmembrane conductance re- gulator) zosta∏ zlokalizowany na ramieniu d∏ugim chromoso- mu 7 w locus q31.2 i koduje bia∏ko, zaliczane do rodziny bia-

∏ek transportujàcych ABC, które odpowiedzialne sà za trans- port ró˝nych czàsteczek przez b∏ony wewnàtrzkomórkowe.

Bia∏ko CFTR, zbudowane z 1480 aminokwasów o masie ok.

170kDa, funkcjonuje jako kana∏ kontrolujàcy transport elek- trolitów, w szczególnoÊci jonów chlorkowych, przez b∏ony komórek nab∏onkowych gruczo∏ów Êluzowych dróg odde- chowych, trzustki i jelita.

Bia∏ko CFTR sk∏ada si´ z pi´ciu domen: dwóch hydrofo- bowych domen Êródb∏onowych, jednej domeny regulatorowej i dwóch domen, przy∏àczajàcych nukleotydy. Kana∏ chlorko- wy jest odpowiedzialny za aktywny transport jonów Cl- przez komórki nab∏onka po∏àczony z kotransportem jonów sodo- wych i potasowych, a byç mo˝e tak˝e jonów wodorow´glano- wych i glutationu. Aktywacja kana∏u chlorkowego ma miejsce w sytuacji nagromadzenia ujemnego potencja∏u wewnàtrz ko- mórki, który zostaje zneutralizowany poprzez przesuni´cie jo- nów chlorkowych na zewnàtrz a jonów sodowych i potaso- wych do wewnàtrz komórki. Brak ruchu jonów chlorkowych na zewnàtrz komórki przy zachowanej absorpcji jonów sodo- wych i wtórnie wody do wn´trza komórki, powoduje zwi´k- szenie g´stoÊci Êluzu, os∏abienia ruchu rz´sek i blokad´

oskrzelików, przewodów trzustkowych i dróg wyprowadzajà- cych nasienie [4].

Abstract

Mutations in cystic fibrosis transductance regulator gene (CFTR ) are known to result in some forms of male infer- tility. An association between CFTR gene mutations and obstructive azoospermia in cystic fibrosis (CF) and in con- genital unilateral and bilateral absence of vas deferens (CUAVD, CBAVD) has been proven. However, the role of CFTR gene mutations in the etiology of non-obstructive azoospermia, as well as in the regulation of spermatogene- sis remains unsolved.

Objectives: The aim of the study was to evaluate the frequency of CFTR mutations in patients diagnosed with dif- ferent forms of spermatogenesis impairment

Material: The molecular analyses were performed in the group of 93 infertile men, diagnosed with either azoosper- mia, oligospermia or asthenoteratozoospermia.

Results: The results of the study revealed the presence of F508del and IVS8-T in 5,4% of analyzed cases.

No difference in CFTR gene mutations frequencies among patients with azoospermia, oligospermia and asthenote- ratozoospermia has been observed.

Conclusion: The CFTR gene mutations frequency in men with nonobstructive azoospermia, oligozoospermia and asthenozoospermia is similar to those observed in general population.

Key words:azoospermia/ oligospermia/ CFTR/ infertility male/ / chromosome – aberrations/ mutation/

(3)

Mutacje genu CFTR mo˝na podzieliç na szeÊç klas.

Klasa I charakteryzuje si´ nieprawid∏owà budowà produk- tu bia∏kowego genu i brakiem kana∏u chlorkowego (nale˝y tu np. mutacja G542X, R553X).

Klasa II nieprawid∏owà funkcjà bia∏ka i jego degradacjà ju˝ w cytoplazmie (przyk∏adem mo˝e byç F508del czy N1303K).

W klasie III nieprawid∏owa jest regulacja kana∏u chlorko- wego i brak odpowiedzi na stymulacj´ cAMP (np. mutacja G551D).

W klasie IV nieprawid∏owe jest przewodzenie jonów przez kana∏ chlorkowy (np. R117H, R347P, R334W, D1152H, R1006C).

W klasie V dominujà mutacje powodujàce zmniejszenie produkcji mRNA lub liczby prawid∏owych bia∏ek CFTR (np.

mutacje 3849+10kbC>T, 621+1G>T).

W klasie VI mutacje genu CFTR prowadzà do zaburzenia wspó∏dzia∏ania z innymi kana∏ami jonowymi.

Powstanie azoospermii, wywo∏anej mutacjami genu CFTR mo˝e byç zale˝ne od dwóch mechanizmów.

W pierwszym mutacje genu CFTR zmieniajà funkcj´ re- gulowanego przez cAMP kana∏u chlorkowego w domenie Êródb∏onowej CFTR (która odpowiedzialna jest za budow´

kana∏u) lub wp∏ywajà na fosforylacj´ obszaru regulacyjnego (otwieranie kana∏u). W ten sposób nieprawid∏owa funkcja ka- na∏u chlorkowego mo˝e prowadziç, poprzez zag´szczenie wy- dzieliny w drogach wyprowadzajàcych, do upoÊledzenia trans- portu plemników w drogach wyprowadzajàcych nasienie.

A˝ 60-70% pacjentów z CBAVD posiada mutacje w genie CFTR bez innych objawów mukowiscydozy. W grupie m´˝- czyzn chorych na mukowiscydoz´ 95% ma objawy obstrukcyj- nej azoospermii [5].

Drugim mechanizmem mogàcym prowadziç do zaburzeƒ spermatogenezy mo˝e byç bezpoÊredni wp∏yw bia∏ka CFTR na proces powstawania i dojrzewania plemników, powodujàcy w efekcie zmniejszenie liczby dojrza∏ych plemników w nasie- niu i zwi´kszenie liczby nieprawid∏owoÊci budowy na ró˝nych stadiach dojrzewania plemników [5].

Ekspresja bia∏ka CFTR w tkankach jàdrowych a szczegól- nie w okràg∏ych spermatocytach oraz niski poziom ekspresji w komórkach Sertoliego mogà wskazywaç na udzia∏ genu CFTR w spermatogenezie [6].

Dotychczasowe wyniki wskazujà, ˝e cz´stoÊç mutacji genu CFTR w grupie m´˝czyzn z nieobstrukcyjnà azoospermià, oligozoospermià i astenozoospermià wynosi oko∏o 2% i jest zbli˝ona do cz´stoÊci populacyjnej [7].

Materia∏ i metody Pacjenci

Badania przeprowadzono na grupie 93 m´˝czyzn, skiero- wanych do poradni genetycznej z powodu niep∏odnoÊci. Pa- cjentów podzielono na dwie grupy. Do pierwszej w∏àczono wszystkie przypadki azoospermii, do drugiej przypadki zabu- rzeƒ procesu spermatogenezy, prowadzàce do zmiany liczby,

˝ywotnoÊci lub budowy plemników.

• Grupa 1: azoospermia (35 osób).

• Grupa 2a: ci´˝ka oligozoospermia (16 pacjentów).

• Grupa 2b: oligozoospermia (21 pacjentów)

• Grupa 2c: astenoteratozoospermia (21 pacjentów).

U wszystkich pacjentów przeprowadzono wywiad rodzin- ny, badanie fizykalne i badanie nasienia. Badanie nasienia wy- konane by∏o przynajmniej dwukrotnie i w odst´pie minimum miesiàca. Oceniano takie parametry jak obj´toÊç, pH, iloÊç plemników w 1ml, ruchliwoÊç, ˝ywotnoÊç i budow´ plemni- ków.

Azoospermi´ rozpoznawano w przypadkach, w których nie stwierdzono obecnoÊci plemników w nasieniu. W grupie tej stwierdzono 31 przypadków azoospermii nieobstrukcyjnej i 4 przypadki azoospermii obstrukcyjnej (na podstawie takich parametrów jak obj´toÊç ejakulatu <2ml, pH poni˝ej 7,4, brak plemników w nasieniu oraz prawid∏owe st´˝enie FSH w surowicy). Oligospermi´ rozpoznawano przy liczbie plemni- ków poni˝ej 20 mln w 1ml ejakulatu, a ci´˝kà postaç oligozo- ospermii przy obecnoÊci mniej ni˝ 5 mln plemników w 1ml.

Do grupy astenozoospermii kwalifikowano m´˝czyzn, u których >50% plemników by∏o pozbawione ruchliwoÊci, a do grupy teratozoospermii przypadki, w których stwierdzano poni˝ej 30% prawid∏owych morfologicznie form plemników.

Analiza cytogenetyczna

Analiz´ kariotypu przeprowadzono u wszystkich bada- nych m´˝czyzn. Do badaƒ cytogenetycznych wykorzystano limfocyty krwi obwodowej, które poddano 72-godzinnej ho- dowli w standardowych warunkach. Chromosomy wybarwio- no przy u˝yciu technik GTG i CBG. Do grupy badanej w∏à- czono pacjentów bez istotnych klinicznie zmian w kariotypie, które mog∏yby byç przyczynà niepowodzeƒ rozrodu.

Analiza molekularna

Genomowy DNA wyizolowano z leukocytów krwi obwo- dowej metodà fenolowo-solnà lub przy u˝yciu metody GTC (z izotiocyjanianem guanidyny) wg procedur zalecanych przez producenta zestawu. U wszystkich badanych pacjentów wy- konano podstawowy test zawierajàcy zestaw 8, 12 lub 19 naj- cz´stszych mutacji genu CFTR oraz u cz´Êci pacjentów test rozszerzony zawierajàcy 17 lub 31 mutacji CFTR. Przy ozna- czeniach stosowano testy firmy Inno-Lipa (CFTR -8, -12, -17, -19) oraz zestaw CF v3.0 firmy Abbott Diagnostics przy u˝y- ciu technologii PCR i OLA. (Tabela I).

U 20 pacjentów z rozpoznanà azoospermià, u 8 z oligozo- ospermià i u 3 z astenozoospermià oznaczono polimorfizm IVS8-T. Badanie wykonano metodà PCR-OLA lub testem pa- skowym Inno-LiPa17. Test PCR-OLA wykonano u 30 wybra- nych pacjentów. U wszystkich pacjentów ze stwierdzonà w podstawowym teÊcie mutacjà wykonano rozszerzone bada- nie przy u˝yciu zestawów testowych dla 17 i 31 mutacji.

W pierwszym etapie metody paskowej wykonano reakcj´

multiplex-PCR przy u˝yciu firmowego zestawu odczynników zawierajàcego biotynylowane startery, bufor, dNTP. Do mie- szaniny dodano badane DNA oraz termostabilnà polimeraz´

Red-Taq (Sigma). Reakcj´ amplifikacji wykonano na aparacie firmy Perkin-Elmer w nast´pujàcym programie: denaturacja wst´pna w 95°C przez 5 minut, a nast´pnie 30 cykli: denatura- cja w 95°C przez 1 minut´, przy∏àczanie w 57°C przez 1 minu- t´ oraz wyd∏u˝anie w 68°C przez 1 minut´. Kontrol´ obecno- Êci produktów wykonywano przy u˝yciu elektroforezy na 2%

˝elu agarozowym.

(4)

Uzyskane w reakcji multiplex-PCR produkty amplifikacji DNA (10ul) poddawano w nast´pnym etapie odwrotnej hybrydyzacji. Po chemicznej denaturacji przeprowadzono reakcj´ hybrydyzacji z oligonuklotydowymi próbami umiesz- czonymi na pasku testowym, a nast´pnie umieszczano próbk´

w roztworze zawierajàcym streptawidyn´ znakowanà fosfata- zà alkalicznà.

Reakcje prowadzono zgodnie z danymi producenta zesta- wu uzyskujàc zmian´ koloru (czarny pasek na pasku testo- wym) w przypadku obecnoÊci mutacji w badanym DNA.

Dla zwi´kszenia iloÊci badanych mutacji zastosowano test Cystis Fibrosis PCR/OLA Assay, firmy Applied Biosystems, który daje mo˝liwoÊç okreÊlenia 31 mutacji w genie CFTR.

Metoda oparta jest na multiplex-PCR genomowego DNA z u˝yciem AmpliTaq Gold DNA Polimerazy oraz 15 par star- terów. Flankujà one te regiony genu, gdzie znajdujà si´ miej- sca poszczególnych mutacji. Amplifikowane regiony podda- wane sà hybrydyzacji przez trzy oligonukleotydowe próby z udzia∏em DNA ligazy. W wyniku reakcji i dzi´ki znakowa- niu fluorescencyjnemu produkty tej reakcji odczytywane sà metodà elektroforezy kapilarnej w aparacie ABI PRISM 310 firmy Applied Biosystems.

Wyniki

W badaniach cytogenetycznych u 3 pacjentów wykazano obecnoÊç zrównowa˝onej translokacji. U dwóch pacjentów by∏y to translokacje robertsonowskie [t(13;14)(q10;q10) oraz t(14;21)(q10;q10)] a u jednego wzajemna translokacja 1;19 [t(1;19)(q35;q13.3)]. WÊród pacjentów grupy badanej poje- dynczà mutacj´ F508del stwierdzono u 4 pacjentów: u dwóch pacjentów z azoospermià (u jednego z cechami azoospermii obstrukcyjnej) oraz u jednego pacjenta z oligozoospermià i jednego z astenozoospermià. (Tabela II). Heterozygotyczny wariant IVS8:7T/5T stwierdzono u jednego pacjenta z oligo- zoospermià.

Dyskusja

Cz´stoÊç nosicielstwa mutacji genu CFTR w populacji ra- sy kaukaskiej wynosi 1/25. Najcz´Êciej stwierdza si´ mutacj´

F508del, w której delecja trzech nukleotydów w eksonie 10 prowadzi do utraty fenyloalaniny w pozycji 508 bia∏ka CFTR.

Wi´kszoÊç przypadków mukowiscydozy wywo∏ana jest muta- cjà F508del w obu allelach genu. ObecnoÊç mutacji F508del i drugiej, innej mutacji (heterozygota z∏o˝ona) jest zwykle przyczynà powstania zaburzeƒ o ró˝nym nasileniu objawów i jest ono zale˝ne od wp∏ywu poszczególnych mutacji na budo- w´ i funkcj´ kana∏u chlorkowego i sumy skutków jakie wywo-

∏ujà obie mutacje. W populacji polskiej, poza mutacjà F508del, cz´Êciej ni˝ u 1% pacjentów z mukowiscydozà stwier- dza si´ nast´pujàce mutacje: 3949+10kbC>T (2,6%), G542X (2,5%), N1303K (1,7%), 1717-1G>A (1,7%), R553X 1,0%), CFTR dele2,3 (21kb) (2%) [8, 9].

W grupie pacjentów z CBAVD najcz´Êciej stwierdza si´

mutacje F508del (16-83%), R117H (6-29%), G542X oraz po- limorfizm IVS8-5T (12-47%). ObecnoÊç wariantu 5T/5T redu- kuje poziom prawid∏owego bia∏ka wskutek eliminacji eksonu 9 w czasie sk∏adania RNA. Wariant ten ma niepe∏nà penetra- cj´ i wyst´puje zarówno u ludzi zdrowych, jak i u osób z CBAVD i nieklasycznymi postaciami mukowiscydozy. U ho- mozygotycznych pod wzgl´dem allela 5T pacjentów, nieprawi- d∏owe mRNA ulega degradacji, co prowadzi do upoÊledzenia transportu jonu chloru. JeÊli wspó∏istnieje jako wariant cis z mutacjà R117H to powoduje wystàpienie ci´˝kiej postaci CF [10].

Z uwagi na obserwowanà przez niektórych badaczy, zwi´kszonà cz´stoÊç wyst´powania polimorfizmu IVS8- 5T u m´˝czyzn z CBAVD i niskà cz´stoÊcià w populacji p∏od- nych m´˝czyzn rasy kaukaskiej (oko∏o 2-10%), wariant ten Tabela I. Zestawienia mutacji genu CFTR wykrywanych przy pomocy

wykorzystanych w pracy zestawów.

Test Inno-Lipa 8 F508del G542X N1303K 1717-1 W1282X G551D R553X I507

Test Inno-Lipa 12 F508del G542X N1303K 1717-1 W1282X G551D R553X I507 S1251N R506T 3905insT Q552X

Test Inno-Lipa 19 F508del G542X N1303K 1717-1 W1282X G551D R553X I507 S1251N R560T 3905insT Q552X 3199del6 I148T 1898+1(G>A) 3272-6 711+1(G>T) 3120+1(G>A) CFTR dele2,3

Test Inno-Lipa 17 621+1G>T 3849+10kbC>T 2183AA>G 394delTT 2789+5G>A R1162X 3659delC R117H R334W R347P G85E 1078delT A455E 2143delT E60X 2184delA 711+5G>A

CF v 3.0

F508del G542X N1303K 1717-1 W1282X G551D R553X I507 S549R R560T 3905insT 1898+1(G>A) 711+1(G>T) Q493X V520F S549N 3849+10kbC>T 3849+4kbA>G R1162X G85E 621+1G>T R117H Y122X 1078delT R347P R347H R334W A455E 2183AA>G 2789+5G>A

Tabela II. Cz´stoÊç wyst´powania mutacji genu CFTR u pacjentów z azoospermià, oligozoospermià i astenoteratozoospermià.

Rodzaj zaburzenia

Azoospermia Ci´˝ka oligozoospermia Oligozoospermia Astenoteratozoospermia O

O gg óó ∏∏ ee mm

Liczba badanych osób (%) 35 (37,6%) 16 (17,2%) 21 (22,6%) 21 (22,6%) 9

933 ((110000%%))

Liczba stwierdzonych mutacji genu CFTR (%)

2 (5,7%) 1 (6,25%) 1 (4,8%) 1 (4,8%) 5 5 ((55,,44%%))

(5)

mo˝e byç klasyfikowany jako s∏aba mutacja charakterystycz- na dla CBAVD [7, 11, 12]. Warianty 7T i 9T powodujà po- wstanie odpowiedniej iloÊci prawid∏owego produktu bia∏ko- wego.

W naszych badaniach wariant polimorficzny 5T zosta∏

stwierdzony zaledwie w jednym przypadku (oligozoospermii) na 31 badanych. Nie stwierdzono obecnoÊci allela 5T u ˝adne- go z 20 badanych pacjentów z azoospermià. Badania Kavana- kisa wykaza∏y, ˝e polimorfizm 5T w grupie azoospermii ob- strukcyjnej wystàpi∏ u zaledwie 5% badanych, natomiast w grupie pacjentów z ci´˝kà oligozoospermià nie stwierdzono go w ˝adnym badanym przypadku [10]. Badania Kusica i wsp.

wykaza∏y znamiennie cz´stsze wyst´powanie mutacji genu CFTR w grupie m´˝czyzn z azoospermià i oligozoospermià ni˝ w populacji ogólnej, natomiast cz´stoÊç wariantu 5T by∏a porównywalna z cz´stoÊcià populacyjnà [13]. Podobne wnio- ski z badania 50 m´˝czyzn z nieobstrukcyjnà azoospermià wyciàgnà∏ Mak i wsp. (15).

Larriba i wsp. porównujàc cz´stoÊç wyst´powania IVS8- 5T u m´˝czyzn z nieobstrukcyjnà azoospermià/oligozoosper- mià z dwoma grupami kontrolnymi, które stanowili p∏odni m´˝czyêni ze zmianà przynajmniej dwóch parametrów nasie- nia oraz p∏odni m´˝czyêni bez jakichkolwiek zaburzeƒ w pro- dukcji plemników stwierdzili, ˝e cz´stoÊç wyst´powania 5T by∏a podobna w grupie badanej (6%) i pierwszej grupie kontrolnej (7,7%). W grupie kontrolnej bez zaburzeƒ w∏aÊci- woÊci nasienia nie stwierdzono mutacji 5T u ˝adnego badane- go [6].

Mutacj´ F508del w grupie badanych przez nas m´˝czyzn z zaburzeniami funkcji rozrodczej obserwowaliÊmy u 4,3%, a cz´stoÊç wszystkich mutacji genu CFTR wynios∏a 5,4%, co nie odbiega od cz´stoÊci stwierdzanej w populacji osób zdro- wych. Wyniki podobne do naszych pojawi∏y si´ w publika- cjach Bouchera i wsp.

Cz´stoÊç nosicielstwa mutacji genu CFTR w grupie cho- rych z oligoastenozoospermià by∏a porównywalna z danymi uzyskanymi w populacji zdrowych i p∏odnych m´˝czyzn (mu- tacje wyst´powa∏y tu u 5,3% badanych) [5]. Dohle i wsp. bada- jàc grup´ 37 m´˝czyzn z azoospermià i 113 z ci´˝kà oligozo- ospermià stwierdzili mutacje genu CFTR w 14 przypadkach, co stanowi 9,3%. Jednak wÊród pacjentów z ci´˝kà oligozo- ospermià cz´stoÊç mutacji wynosi∏a tylko 4,4% [14]. Wcze- Êniejsze badania w polskiej populacji na grupie 24 m´˝czyzn z azoospermià przeprowadzone przez Semczuka i wsp. wyka- zywa∏y, ˝e cz´stoÊç mutacji genu CFTR w tej grupie wynosi ok. 12,5% [2].

Sobczyƒska-Tomaszewska i wsp. badajàc grup´ pacjentów z azoospermià i kryptozoospermià stwierdzili podobnà w obu grupach cz´stoÊç wyst´powania przynajmniej jednej mutacji lub wariantu IVS9-5T, natomiast wÊród pacjentów z oligo- astenoteratozoospermià lub azoospermià wspó∏istniejàcà z SCO (Sertoli Cells Only) cz´stoÊç mutacji CFTR by∏a cz´sto- Êcià populacyjnà. Jednak ju˝ w grupie pacjentów z azoosper- mià i prawid∏owà spermatogenezà cz´stoÊç mutacji w jednym lub obu allelach genu CFTR by∏a wy˝sza i wynios∏a 55% [15].

Kavanakis stwierdzi∏, ˝e w grupie azoospermii obstrukcyj- nej cz´stoÊç mutacji CFTR wynosi∏a 30% (grupa badana li- czy∏a tylko 10 osób), natomiast w grupie pacjentów z ci´˝kà oligozoospermià nie stwierdzi∏ ˝adnej mutacji [12].

Krebsova i wsp. badajàc niep∏odne pary w populacji cze- skiej stwierdzili, ˝e cz´stoÊç mutacji F508del by∏a wy˝sza wÊród m´˝czyzn z azoospermià bez CAVD i z oligozoosper- mià z liczbà plemników poni˝ej 1 mln w ml. W grupie m´˝- czyzn, u których liczba plemników by∏a wy˝sza ni˝ 1mln/ml nie stwierdzono zwi´kszonej cz´stoÊci mutacji genu CFTR [16].

Badania zale˝noÊci mutacji genu CFTR z niep∏odnoÊcià u m´˝czyzn bez CBAVD wykazujà, ˝e pojedyncza mutacja w genie CFTR wyst´puje u m´˝czyzn z idiopatycznà niep∏od- noÊcià rzadziej ni˝ u m´˝czyzn z azoospermià obstrukcyjnà [5, 17].

WÊród badanych przez nas pacjentów u jednego chorego stwierdziliÊmy agenezj´ jednostronnà nerki, a u drugiego zdwojony uk∏ad kielichowo-miedniczkowy po jednej stronie.

U obu pacjentów nie stwierdzono mutacji genu CFTR.

Opisane w literaturze przypadki CBAVD i CUAVD, wspó∏istniejàce z agenezjà nerki wskazujà, ˝e nie sà one zwià- zane z mutacjami genu CFTR [18]. U pacjentów z CBAVD i CUAVD zmiany dotyczà uk∏adu rozrodczego, ale nie moczo- wego i powstajà ju˝ po rozdzieleniu obu tych uk∏adów. Praw- dopodobnie dochodzi do zamkni´cia przewodów Wolffa w okresie ˝ycia wewnàtrzmacicznego z powodu zaburzeƒ wy- wo∏anych mutacjà genu CFTR i dysfunkcjà kana∏u chlorko- wego, co doprowadza do odwodnienia i przesuni´cia p∏ynu wewnàtrzb∏onowego i wtórnie do zmian degeneracyjnych lub zarastania Êwiat∏a przewodów Wolffa [18].

W chwili obecnej wydaje si´, ˝e nie ma istotnej zale˝noÊci mi´dzy mutacjami genu CFTR a zaburzeniem spermatogene- zy u m´˝czyzn z azoospermià nieobstrukcyjnà i zaburzeniem procesu tworzenia i dojrzewania plemników u m´˝czyzn z oli- gozoospermià i oligoastenozoospermià. Dotychczasowe wy- niki nie potwierdzi∏y znaczàcego wp∏ywu tych mutacji na pro- ces tworzenia plemników [5, 19].

Udowodniony wydaje si´ byç tylko wp∏yw mutacji genu CFTR na powstanie zaburzeƒ zwiàzanych z brakiem lub zani- kiem struktur powstajàcych z przewodu Wolffa [7, 20]. 50- 82% m´˝czyzn z CBAVD ma przynajmniej jednà mutacj´

w genie CFTR, a 10% ma mutacje w obu allelach [7]. W przy- padku CUAVD stwierdzono, ˝e 43% pacjentów ma przynaj- mniej jednà mutacj´ genu CFTR [7].

Szybki rozwój nowoczesnych technik wspomaganego roz- rodu stwarza szans´ na posiadanie potomstwa tak˝e w przy- padku m´˝czyzn z azoospermià obstrukcyjnà i CBAVD. Po- branie plemników podczas biopsji jàdra lub najàdrza pozwala na ich u˝ycie do zap∏odnienia komórki jajowej in vitro przy pomocy techniki ICSI (intracytoplasmic sperm injection). Al- gorytm post´powania diagnostycznego w takich przypadkach powinien uwzgl´dniaç tak˝e koniecznoÊç przeprowadzenia diagnostyki mutacji genu CFTR.

Wnioski

Cz´stoÊç stwierdzonych mutacji genu CFTR nie ró˝ni si´

w badanych przez nas grupach pacjentów z nieobstrukcyjnà azoospermià, oligozoospermià i astenozoospermià i jest po- dobna do tej obserwowanej w populacji ogólnej.

(6)

PiÊmiennictwo

1. Sanocka D, Kurpisz M. Infertility in Poland- present status, reasons and prognosis as a reflection of Central and Eastern Europe problems with reproduction. Med Sci Monit.

2003, 9, SR16-SR20.

2. Semczuk M, Kostuch M, Krzy˝anowski A, [et al.]. Identyfikacja mutacji genu CFTR u m´˝czyzn z azoospermià. Ginekol Pol. 1998, 69, 506-511.

3. Bernardino A, Lima C, Zatz M. Analysis of mutations in the cystic fibrosis transmem- brane regulator (CFTR ) gene in patients with obstructive azoospermia. Genet Mol Biol.

2003, 26, 1-3.

4. Stuhrmann M, DŒrk T. CFTR gene mutations and male infertility. Andrologia. 2000, 32, 71-83.

5. Boucher D, Creveaux I, Grizard G, [et al.]. Screening for cystic fibrosis transmembrane conductance regulator gene mutations in men included in an intracytoplasmic sperm injection programme. Mol Hum Reprod. 1999, 5, 587-593.

6. Larriba S, Bonache S, Sarquella J. [et al.]. Molecular evaluation of CFTR sequence vari- ants in male infertility of testicular origin.Int J Androl. 2005, 28, 284-290.

7. Mak V, Zielenski J, Tsui L, [et al.]. Proportion of cystic fibrosis gene mutations not detect- ed by routine testing in men with obstructive azoospermia.JAMA. 1999, 281, 2217- 2224.

8. Dequeker E, Cuppens H, Dodge J, [et al.]. Recommendations for quality improvement in genetic testing for cystic fibrosis European Concerted Action on Cystic Fibrosis. Eur J Hum Genet. 2000, 8, suppl 2, S2-S24.

9. Dork T, Macek M, Mekus, [et al.]. Characterisation of a novel 21-kb deletion, CFTR dele2,3(21kb), in the CFTR gene: a cystic fibrosis mutation of Slavic origin common in Central and East Europe. Hum Genet. 2000, 106, 259-268.

10. Kanavakis E, Tzetis M, Antoniadi T, [et al.]. Cystic fibrosis mutation screening in CBAVD patients and men with obstructive azoospermia or severe oligospermia. Mol Hum Reprod. 1998, 4, 333-337.

11. Chillon M, Casals T, Mercier B, [et al.]. Mutations in the cystic fibrosis gene in patients with congenital absence of vas deferens.N Engl J Med. 1995, 332, 1475-1480.

12. Grangeia A, Niel F, Carvalho F, [et al.]. Characterisation of cystic fibrosis conductance transmembrane regulator gene mutations and IVS8 poly(T) variants in Portuguese patients with congenital absence of the vas deferens. Hum Reprod. 2004, 19, 2502- 2508.

13. Kusic J, Radojkovic D, Maletic V, [et al.]. Mutations and polymorphisms in CFTR gene in infertile men with oligospermia and azoospermia. Srp Arh Celok Lek. 2002, 130, 1- 6.

14. Dohle G, Halley DJ, Van Hemel J, [et al.]. Genetic risk factors in infertile men with severe oligozoospermia and azoospermia. Hum Reprod. 2002, 17, 13-16.

15. Sobczyƒska-Tomaszewska A, Bak D, Wolski J, [et al.]. Molecular analysis of defects in the CFTR gene and AZF locus of the Y chromosome in male infertility. J Reprod Med.

2006, 51, 120-127.

16. Krebsova A, Fialova M, Macek M, [et al.]. Increased frequency of F508 mutation carri- ers in men with non-obstructive azoospermia. Cs Pediatr. 1999, 54, 196-200.

17. von Eckardstein S, Cooper T, Rutsch K, [et al.]. Seminal plasma characteristics as indi- cators of cystic fibrisis transmembrane conductance regulator (CFTR ) gene mutations in men with obstructive azoospermia. Fert Steril. 2000, 73, 1226-1231.

18. Mak V, Jarvi K. The genetics of male infertility.J Urol. 1996, 156, 1245-1256.

19. Sobczyƒska-Tomaszewska A, Wolski J, Bal J. Identyfikacja mutacji i zmian polimor- ficznych w genie CFTR u pacjentów z azoospermià obstrukcyjnà. Wiad Lek. 2000, 53, 644-651.

20. Jezequel P, Bubourg C, Le Lannou D, [et al.]. Molecular screening of the CFTR gene in men with anomalies of the vas deferens: identification of three novel mutations. Mol Hum Reprod. 2000, 6, 1063-1067.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zbiór te n cały ma serye okazów, obchodzących nietylko specyalistę m ineraloga lub paleontologa, ale i prak ty czn eg o fachowca, górnika, technika, budowniczego

„Pożyczamy” zawsze 10, od cyfry (różnej od zera) stojącej przed, a ona zmniejsz się o 1.. Może się zdarzyd, że odejmując jedną liczbę od drugiej,

Polecenie: Połącz ilustracje naczyń, do których można nalać wody z ich nazwami.. utor:

Generally, I believe that the most signicant contribution of prof. Pawlak's paper is a holistic approach on mathematics education. The author manages to cover a wide variety of

[r]

Homozygo- tyczne zarodki Brca1(-/-), podobnie jak w przypadku innych modeli myszy, za- mierały w życiu płodowym, jednak doży- wały nawet 13,5 dnia życia płodowego, ale

Znaleźć równania prostych zawierających boki oraz współrzędne pozostałych wierzchołków..

[r]