• Nie Znaleziono Wyników

STRATEGIE ŻYWIENIOWE W PREWENCJI CHOROBY ALZHEIMERA

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "STRATEGIE ŻYWIENIOWE W PREWENCJI CHOROBY ALZHEIMERA"

Copied!
8
0
0

Pełen tekst

(1)

STRATEGIE ŻYWIENIOWE W PREWENCJI CHOROBY ALZHEIMERA

Dietary patterns in prevention of Alzheimer’s disease

lic. AGNIESZKA CIEPŁOWSKA1, mgr BARTOSZ KULCZYŃSKI2

1 Studia na Wydziale Nauk o Żywności i Żywieniu Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

2 Katedra Technologii Żywienia Człowieka Wydział Nauk o Żywności i Żywieniu Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Streszczenie

Choroba Alzheimera jest postępującą, nieuleczalną chorobą neurodegeneracyjną. Charakteryzuje się stopniowym zanikiem pamięci, w konsekwencji prowadząc do zgonu chorego. Szacuje się, że do 2030 liczba chorych w Polsce wzrośnie o ok. 3 miliony, w stosunku do roku 2005. Głównymi czynnikami ryzyka niemodyfikowalnymi są: wiek, przebyty uraz głowy, obciążająca historia rodzinna i predyspozycje genetyczne. Do modyfikowalnych czynników ryzyka należą: nadciśnienie, cukrzyca typu II, miażdżyca, nadmierna masa ciała, nieprawidłowe żywienie, spożywanie alkoholu. W pracy wymieniono strategie żywieniowe, które mają na celu prewencję pierwotną i wtórną choroby Alzheimera, w tym wzbogacenie diety o roślinne polifenole, kwasy n-3, witaminy z grupy B i kwas foliowy, średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe i witaminy antyoksydacyjne. Przedstawiono również modele żywieniowe, których implementacja przynosi korzystne efekty prewencyjne, tj. dietę Śródziemnonorska, dietę MIND oraz dietę redukcyjną.

Słowa kluczowe: choroba Alzheimera, polifenole, omega-3, dieta śródziemnomorska, dieta MIND, dieta redukcyjna, osoby starsze

Abstract

Alzheimer's disease is a chronic incurable neurodegenerative disease. It is characterized by short – term memory loss which can eventually lead to death. It is estimated that by 2030 around 3 million more people will have Alzheimer's, with regard to the year 2005. Non – modifiable risk factors include age, head injury, family history and genetic factors. Modifiable risk factors are hypertension, type II diabetes, arteriosclerosis, excessive body weight, unhealthy diet, alcohol. This work indicates nutrition strategies which help in primary and secondary prevention of Alzheimer’s disease, including diet enriched in herbal polyphenols, omega-3 acids, B vitamins and folic acid, medium chain fatty acids and antioxidant vitamins. The work presents also nutritional models which are related to beneficial preventive effects, i.e. Mediterranean diet, MIND diet and calorie restricted diet.

Keywords: Alzheimer disease, polyphenols, omega-3, Mediterranean diet, mind diet, calorie restricted diet, elderly people

Wprowadzenie

Choroba Alzheimera jest najczęstszą neurodege- neracyjną demencją, która skutkuje upośledzeniem funkcji kognitywnych i poznawczych, w konsekwencji prowadząc do zgonu. Osoba chora jest wyłączona z życia społecznego, a także wymaga stałej opieki oraz interdyscyplinarnego podejścia do leczenia. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych co 68 sekund diagnozowana jest nowa osoba [1]. W Polsce w 2005

liczba chorych wyniosła 5,9 mln, natomiast szacuje się, że do 2030 będzie ich ponad 9 milionów [2]. Z powodu przewidywanego wzrostu osób w wieku podeszłym spodziewać się można także większej liczby chorych na demencję typu alzheimerowskiego, dlatego odpowie- dnia prewencja skierowana na modyfikowalne czynniki ryzyka, wczesna diagnostyka i skuteczna strategia żywieniowa mogą okazać się pomocne w zapobieganiu lub poprawie jakości życia chorego.

10 PRACA POGLĄDOWA

(2)

Patogeneza i objawy choroby Alzheimera

Neuropatologiczną cechą choroby Alzheimera jest występowanie złogów zewnątrzkomórkowego amyloidu i zwyrodnienia neurofibrylarnego, co jest związane z ubytkiem na poziome synaptycznym i neuronalnym [3]. Beta-amyloid gromadzi się w ważnych obszarach odpowiedzialnych za kontrolę funkcji pamięciowych i poznawczych, co uruchamia wiele zmian w mózgu prowadzących do rozwoju choroby Alzheimera [4]. Skutkiem opisanych zmian jest spadek substancji przekaźnikowych, takich jak acetylocholina, która ma największe znaczenie dla układu pamięci [2]. Postępującemu zwyrodnieniu i obumieraniu neuronów towarzyszy wydzielanie czynników zapalnych, do których należą reaktywne formy tlenu oraz cytokiny.

Uszkodzeniu ulega bariera krew-mózg, co prowadzi do degeneracji struktury mózgu [5]. Wyróżniamy chorobę Alzheimera o wczesnym i późnym początku.

Objawy otępienia w chorobie Alzheimera o wczesnym początku rozpoczynają się przed 65 rokiem życia [1]. Przez pierwsze 5-12 lat choroba rozwija się bezobjawowo, stopniowo prowadząc do upośledzenia i zaburzenia funkcji poznawczych i utraty pamięci.

Charakterystycznymi objawami choroby są postępujący zanik pamięci, dezorientacja przestrzenna oraz spowolnienie funkcji poznawczych. [5]. Innymi objawami choroby są zaburzenia językowe, zaburzenia koncentra- cji i uwagi, urojenia, omamy, zaburzenia zachowania, depresja, niepokój i zaburzenia snu [2]. W ostatnim stadium, chory traci kontakt z otoczeniem, zapomina podstawowych czynności życia codziennego i wymaga stałej opieki [5]. Obecne terapie łagodzą symptomy, ale nie wpływają na progresję choroby. W ostatnich latach omawiane są możliwe strategie prewencyjne i pomimo braku jednoznacznych wskazań, dietetycy i lekarze dyskutują o strategiach służących możliwemu zmniejszeniu ryzyka zachorowania na choroby neuro- degeneracyjne.

Czynniki ryzyka

Chociaż etiologia rozwoju choroby nie jest do końca znana, to możemy wyróżnić czynniki ryzyka predyspo- nujące do rozwoju choroby. Wymienia się modyfi- kowalne i niemodyfikowalne czynniki (Tabela 1).

Niemodyfikowalne czynniki ryzyka

Wiek i płeć

Wiek jest najważniejszym czynnikiem ryzyka w rozwoju choroby Alzheimera. Po 65 roku życia ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera wzrasta dwukro- tnie co 5 lat, a po 85 roku życia prawdopodobieństwo wystąpienia demencji wynosi 50%. Nie potwierdzono natomiast związku między płcią, a większym ryzykiem

zachorowania, jednakże ze względu na wzrost długości życia i liniową zależność choroby od wieku, 2/3 chorych stanowią kobiety [1].

Urazy głowy

Istnieją przekonujące doniesienia wskazujące na istnienie związku między przebytym urazem głowy, a większym prawdopodobieństwem wystąpienia demen- cji. Zależność ta musi być jednak potwierdzona dalszymi badaniami [6].

Czynniki genetyczne i historia rodzinna

Czynniki genetyczne odgrywają ważną rolę w chorobie Alzheimera, włączając zarówno wczesną, jak i późną postać choroby, chociaż silniejszy efekt predyspozycji genetycznych jest zauważalny w postaci wczesnej. Szacuje się, że ok. 70% ryzyka choroby Alzheimera może być związane z czynnikami genety- cznymi [3]. Do genetycznych czynników ryzyka wystąpienia choroby zalicza się m.in.: mutacje genów presenilin, polimorfizm apolipoproteiny E (ApoE), enzy- matyczne zmiany aktywności a-antychymotrypsyny, butyrylocholinoesterazy K czy też kompleksu dehydro- genazy ketoglutarowej [5]. Przyjmuje się, że dziedzicz- ność późnej postaci choroby wynosi od 58 do 79%.

Historia rodzinna jest zatem jednym z najsilniejszych czynników ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera, nawet w przypadku braku mutacji genetycznych [1].

Modyfikowalne czynniki ryzyka

Nadciśnienie tętnicze krwi

Zidentyfikowano wiele czynników ryzyka, które są kojarzone ze zwiększoną podatnością na rozwój choroby. Jednym z nich jest nadciśnienie tętnicze występujące u osób w średnim wieku. W przepro- wadzonych badaniach wykazano zależność między występowaniem nadciśnienia tętniczego, a obecnością choroby Alzheimera [11]. Nadciśnienie jest diagnozo- wane u blisko 50% osób po 70 roku życia. W wielu przypadkach zdiagnozowanie nadciśnienia poprzedza wystąpienie demencji typu alzheimerowskiego i naczy- niowego średnio o 20 lat [8]. Ponadto, w badaniach przeprowadzonych przez Gentile i wsp. na modelu zwierzęcym wykazano, że nadciśnienie tętnicze zwiększa przepuszczalność bariery krew-mózg, prowadząc do zwiększonego odkładania złogów amyloidowych [9].

Cukrzyca typu II

Występowanie cukrzycy typu II jest niezmiennie łączone m.in. z pogorszeniem się funkcji kognitywnych, łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, demencją naczyniową i chorobą Alzheimera [1]. Nieprawidłowości

11 PRACA POGLĄDOWA

(3)

w metabolizmie insuliny wpływają również na zakłócenia w degradacji beta-amyloidu [10].

Miażdżyca

Zmniejszony przepływ krwi do mózgu spowodowany zwężeniem tętnic prowadzi do zaburzeń poznawczych. Miażdżyca związana jest z uszkodzeniami ścian naczyń krwionośnych, w konsekwencji prowadząc do dysfunkcji bariery krew-mózg, hipoperfuzji, niedo- krwienia mózgowego, co może zapoczątkować proces upośledzenia poznawczego [11].

Nieprawidłowa masa ciała

W badaniach przeprowadzonych przez Whitmera i wsp. wykazano, że osoby otyłe (BMI ≥30) cechowały się o 35% wyższym ryzykiem wystąpienia demencji w porównaniu z osobami o prawidłowej masie ciała (BMI 18,6-24,9). Autorzy wywnioskowali, że otyłość w średnim wieku zwiększa ryzyko demencji niezależnie od innych czynników [12]. Co ciekawe, u osób w wieku podeszłym, otyłość jest czynnikiem zmniejszającym ryzyko choroby [13]. Wykazano, że chroniczne niedoży- wienie może prowadzić do dysfunkcji poznawczej.

5-15% pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera jest niedożywionych [14]. Długotrwałe badanie osób po 65 roku życia wykazało, że przyspieszona utrata masy ciała może poprzedzać diagnozę choroby Alzheimera [15].

Nieprawidłowy sposób żywienia

Sposób żywienia wiąże się z chorobą Alzheimera.

Dieta może być czynnikiem zarówno prewencyjnym, jak i predysponującym do rozwoju choroby. Przykładowo, przestrzeganie diety śródziemnomorskiej, żywność o niskim indeksie glikemicznym, czy podaż kwasów omega-3 mogą obniżyć ryzyko choroby Alzheimera [13,14]. Jednakże nieprawidłowe żywienie jest niezależnym czynnikiem ryzyka. Zachodnia dieta bazuje na nasyconych kwasach tłuszczowych, co w połączeniu z siedzącym trybem życia przyczynia się do występo- wania otyłości, hipercholesterolemii i wysokiego ciśnienia tętniczego krwi, powodując miażdżycę, chorobę niedokrwienną serca i cukrzycę, czyli główne czynniki ryzyka choroby Alzheimera [11]. Wśród produktów zwiększających prawdopodobieństwo zachorowania wymienia się: produkty zwierzęce, słodycze i wysokotłuszczowy nabiał. Wysoki poziom spożycia wymienionych produktów może być związany ze wzmożonym stresem oksydacyjnym, koncentracją homocysteiny i podwyższonym poziomem cholesterolu [16]. Ponadto dieta bogata w cukry proste predysponuje do rozwoju choroby Alzheimera [17]. Również spożycie alkoholu jest jednym z czynników ryzyka. W badaniach przeprowadzonych na modelu zwierzęcym wykazano,

że spożycie etanolu może doprowadzić do oksyda- cyjnego uszkodzenia mózgu [10]. Paradoksalnie, umiarkowane spożycie czerwonego wina może zmniejszyć ryzyko chorób naczyniowo-mózgowych u starszych dorosłych. Badanie Goldberga i wsp.

wykazało, że konsumpcja czerwonego wina związana jest z poprawą funkcji układu sercowo-naczyniowego oraz funkcji kognitywnych [18].

Składniki żywieniowe w dietoprofilaktyce choroby Alzheimera

Określenie działania prewencyjnego poszczególnych składników pokarmowych jest problematyczne ze względu na trudność w wyizolowaniu komponentów diety z zastosowanego modelu żywieniowego oraz brak wiedzy z zakresu możliwych interakcji poszczególnych składników obecnych w żywności. Jednakże możemy przypuszczać, że włączenie pewnych produktów do diety lub zastosowanie ściśle określonego modelu żywienio- wego może wiązać się z niższym ryzykiem zachorowania na choroby układu krążenia, a to z kolei może wpływać na zmniejszone ryzyko występowania demencji typu alzheimerowskiego. Co więcej, wybrane składniki diety lub wzorce żywieniowe, działając na poziomie neuronalnym mogą bezpośrednio ograniczać ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera.

Roślinne polifenole

Według badań przeprowadzonych przez Hugela, stres oksydacyjny odgrywa dużą rolę w etiologii chorób przewlekłych, a także może bezpośrednio inicjować neurodegenerację. Polifenole natomiast wykazują działanie profilaktyczne i terapeutyczne wobec stresu oksydacyjnego [19]. Co istotne, większość ziół i substancji roślinnych bogatych w polifenole charaktery- zuje się bezpieczeństwem stosowania i dostępnością przy jednoczesnej antyamyloidowej aktywności.

Polifenole występujące w roślinach takie jak kwas taninowy, kwercetyna, kurkumina, kamferol, katechina i epikatechina cechują się hamowaniem formacji beta-amyloidu. Ponadto polifenole mogą wiązać się z beta-amyloidem osłabiając jego stabilność [20].

Galusan epigallokatechiny, główny składnik zielonej herbaty, znacząco osłabia agregację beta-amyloidu i powoduje przebudowę dużych włókien beta-amyloidu na mniejsze, nietoksyczne skupiska. Badanie przeprowa- dzone przez Zhanga dowodzi, że galusan epigallo- katechiny zmniejsza produkcję beta-amyloidu zarówno w modelu neuronalnym, jak i zwierzęcym [21].

Kurkumina uważana jest naturalny środek neuropro- tekcyjny [20]. Charakteryzuje się ona działaniem przeciwzapalnym, neutralizuje działanie wolnych rodników oraz zapobiega peroksydacji lipidów.

Kurkumina powoduje neurogenezę u dorosłych, poprzez

12 PRACA POGLĄDOWA

(4)

aktywację szlaku sygnalizacyjnego Wnt, dlatego też może być wykorzystywana w terapii choroby Alzheimera [22]. W doświadczeniu wykonanym na modelu zwierzęcym stwierdzono, że kurkumina zmniejsza ogólną zawartość złogów amyloidowych [23].

Kwasy tłuszczowe n-3

Kwasy tłuszczowe omega-3, takie jak kwas eikozapentaenowy (EPA) i kwas dokozaheksaenowy (DHA) tworzą kompleksy z neuronalnymi fosfolipidami.

Kwasy te muszą być dostarczane wraz z dietą, gdyż organizm ludzki ich nie syntetyzuje. Obecność kwasów EPA i DHA zwiększa płynność błon komórkowych i poprawia neuroprzekaźnictwo poprzez wypieranie kwasów tłuszczowych omega-6 i cholesterolu z błony komórkowej [11]. W badaniach przeprowadzonych na modelu zwierzęcym zaobserwowano, że niska zawartość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w mózgu (w tym kwasów omega-3) starych myszy była przyczyną zaburzeń funkcji błon neurologicznych, co w konsek- wencji prowadziło do utraty pamięci, pogorszenia zdolności uczenia się i zaburzeń widzenia. Co ciekawe, zmiany te uległy cofnięciu na skutek suplementacji diety badanych myszy olejami z ryb oraz DHA [24]. W badaniu przeprowadzonym przez Söderberga i wsp. wykazano, że w mózgach pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera znajduje się niższe stężenie kwasu DHA w istocie szarej płata czołowego i hipokampa niż w mózgach osób zdrowych [25]. Ponadto Lim i wsp.

stwierdzili, że dieta wzbogacona w kwas dokoza- heksaenowy (DHA) powoduje znaczące obniżenie zawartości beta-amyloidu [25]. Sugeruje się, że DHA może działać protekcyjnie przeciwko odkładaniu się złogów beta-amyloidu w mózgu [26]. Zaobserwowano także, że wyższe stężenie DHA we krwi przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia łagodnej postaci choroby Alzheimera [27]. Z kolei regularne spożywanie tłuszczu rybiego, będącego źródłem kwasów omega-3, również przyczynia się do zmniejszenia częstotliwości choroby Alzheimera [28]. W innym badaniu zaobserwo- wano, że wśród uczestników spożywających ryby lub owoce morza przynajmniej raz w tygodniu, występowało statystycznie niższe ryzyko zdiagnozowania demencji i choroby Alzheimera, niż u osób, których dieta pozbawiona była tych produktów [29]. Ponadto w badaniu wykonanym przez Morrisa odnotowano, że osoby, które spożywały ryby przynajmniej raz w tygodniu, cechowały się niższym o 60% ryzykiem zachorowania na chorobę Alzheimera niż osoby, które je spożywały bardzo rzadko [30].

Witaminy z grupy B i kwas foliowy

Homocysteina jest niezależnym czynnikiem ryzyka rozwoju chorób układu krążenia. Ponadto jej

podwyższone stężenie we krwi wpływa na ujawnianie się zaburzeń psychicznych i funkcji poznawczych.

Wysokie stężenie homocysteiny prowadzi również do uszkodzenia naczyń krwionośnych oraz wpływa na szybkość odkładania się patologicznego beta- amyloidu, co zwiększa ryzyko rozwoju otępienia alzheimerowskiego. Zaobserwowano, że istnieje związek między hiperhomocysteinemią, a chorobą Alzheimera [31]. Wykazano, że stężenie homocysteiny powyżej 14 µmol/l było istotnie skorelowane z dwukrotnie większym ryzykiem zachorowania na chorobę Alzheimera, a każdy wzrost o 5 µmol/l zwiększał dodatkowo to ryzyko o 40% [32]. W metabolizmie homocysteiny, niepodważalną rolę odgrywają witaminy z grupy B [31]. Kwas foliowy oraz witamina B12 są niezbędnymi związkami w konwersji homocysteiny do metioniny, a witamina B6 jest wykorzystywana przez organizm do przemiany homocyteiny w cysteinę [33].

Obniżone stężenie witaminy B12 i/lub kwasu foliowego może skutkować zwiększonym poziomem homocysteiny we krwi. Badanie wykonane przez Wang i wsp. wykazało, że niski poziom kwasu foliowego i witaminy B12 jest skorelowany ze zwiększonym ryzykiem rozwoju choroby Alzheimera. Co więcej, niska zawartość kwasu foliowego w surowicy jest związana z atrofią kory mózgowej [34]. W pracy przeglądowej Salerno- Kennediego i wsp. stwierdzono, że spożywanie kwasu foliowego, witaminy B6 i B12 może być istotnym elementem prewencyjnym choroby Alzheimera [35].

Z kolei w badaniu wykonanym przez Crystal i wsp. nie stwierdzono zwiększonego ryzyka rozwoju choroby Alzheimera przy niskim stężeniu witaminy B12 we krwi [36]. Źródłem witamin z grupy B są produkty zbożowe, drożdże, mięso, ryby, jaja, a także brokuły, szpinak i brukselka. Natomiast kwas foliowy jest obecny w produktach takich jak: szpinak, brokuły, kalafior, nasiona roślin strączkowych, fasola, soczewica i soja [31].

Witaminy przeciwutleniające

Jak już wcześniej wspomniano, w etiologii chorób przewlekłych dużą rolę odgrywa stan zapalny i stres oksydacyjny. Z wiekiem zwiększa się podatność komórek na procesy oksydacyjne, co stwarza ryzyko dla rozwoju choroby Alzheimera [37]. Witaminy przeciwutleniające, do których należą witaminy A, C i E pełnią ważną rolę w neutralizacji wolnych rodników, a ich niska podaż w diecie jest związana z powstawaniem procesów zapalnych, szczególnie w tkance nerwowej, co ma znaczenie w rozwoju choroby Alzheimera. Witaminy antyoksydacyjne obniżają poziom utlenionych lipidów błon komórkowych, zapobiegają karbonylacji białek, ograniczają destrukcję kwasów nukleinowych i wpływają na kinazę aktywowaną stresem [28]. Zauważono,

13 PRACA POGLĄDOWA

(5)

że w osoczu osób cierpiących na chorobę Alzheimera występuje niska koncentracja witamin antyoksyda- cyjnych [33]. Badania przeprowadzone przez Schmit i wsp., a także Perkins i wsp. dowiodły, że istnieje zależność między wysokim stężeniem witaminy E w surowicy krwi, a funkcjami poznawczymi [38, 39].

Jednakże badanie Perrig i wsp. nie potwierdziło przytaczanego związku. Ci sami autorzy potwierdzili taki związek dla witaminy C i karotenoidów [40].

Badanie przeprowadzone przez Morris i wsp. dostarczyło wniosków sugerujących, ze podwyższona podaż witaminy E pochodzącej z pożywienia jest związana z niższym ryzykiem rozwoju choroby Alzheimera.

Efektu takiego nie potwierdzono jednak dla witaminy E podawanej w formie suplementów [41]. W przepro- wadzonych badaniach in vitro oraz in vivo wykazano, że witamina C zmniejsza tworzenie się beta-amyloidu [42, 43].

Średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe

Glukoza jest głównym substratem metabolicznym mózgu, jednakże alternatywne źródło energii mogą stanowić ciała ketonowe powstające z średnio- łańcuchowych kwasów tłuszczowych (MCT). Uważa się, że u pacjentów z chorobą Alzheimera rozwija się specyficzna insulinooporność mózgowa prowadząca do neuronalnej dysfunkcji i zgonu pacjenta. Mając na uwadze ten fakt, zaproponowano ketogeniczne suplementy jako możliwą strategię leczenia choroby Alzheimera. Badania wykonane przez Regera i wsp.

dowiodły, że pacjenci z osłabioną pamięcią, którym doustnie podawano MCT, wykazywali znaczną jej poprawę [44]. Stwierdzono również, że wyższa koncentracja ciał ketonowych w osoczu była ściśle skorelowana z lepszymi rezultatami uzyskanymi w teście pamięciowym. Co ciekawe, taki efekt zaobserwowano wyłącznie u pacjentów, u których nie stwierdzono polimorfizmu genu ApoE4 [44].

Wzorce żywieniowe, a choroba Alzheimera

Dieta śródziemnomorska

Sugeruje się, że dieta śródziemnomorska może zmniejszyć ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera.

Dieta ta wpływa korzystnie na układ sercowo- naczyniowy, a także może prowadzić do redukcji czynników ryzyka choroby Alzheimera, takich jak:

otyłość, cukrzyca typu II, czy też dyslipidemia. Ponadto, dieta środziemnomorska jest bogata w wiele związków polifenolowych, neutralizujących niekorzystne działanie wolnych rodników. Charakterystycznym elementem diety śródziemnomorskiej jest wysoka podaż warzyw, owoców, pełnoziarnistych zbóż, oliwy z oliwek, niska podaż tłuszczów zwierzęcych i umiarkowane spożycie

czerwonego wina [28]. Jednakże Solfrizzi i wsp.

stwierdzili, że nie istnieją wystarczające dowody, jednoznacznie wskazujące na lecznicze właściwości diety śródziemnomorskiej w chorobie Alzheimera [45]. Pomi- mo braku jednoznacznych dowodów, dieta śródziemno- morska uważana jest za jeden z korzystniejszych, zalecanych modeli żywieniowych, stosowanych w obniżaniu ryzyka chorób układu krążenia, otyłości, cukrzycy i nadciśnienia tętniczego.

Dieta redukcyjna

W badaniach przeprowadzonych na modelu zwierzęcym stwiedzono, że ograniczenie spożycia energii zapobiega neurodegeneracji na poziomie neuronalnym [37]. Dieta redukcyjna wykazuje ponadto korzystny wpływ na degenerację neuronów w hipokampie i warstwach korowych mózgu [37]. Badania ekspery- mentalne dowiodły, że ograniczone spożycie energii, której źródłem są przede wszystkim węglowodany, może zapobiegać chorobie Alzheimera [46]. Z kolei Mattson dostrzegł, że dieta redukcyjna chroni neurony przed stresem oksydacyjnym, zmniejszając liczbę neuroto- ksycznych związków w mózgu [47]. Co więcej dowiedziono, że ograniczenie kaloryczności diety może zapobiegać lub opóźniać rozwój choroby Alzheimera [10]. Zaobserwowano także, że dieta redukcyjna może zapobiegać utracie neuronów w demencji typu alzheimerowskiego [48]. Korzyści wynikające z zastosowanych restrykcji kalorycznych mogą być związane z indukcją neurogenezy i zwiększeniem synaptycznej plastyczności, co chroni mózg przed skutkami procesu starzenia [28]. Jednakże ze względu na powszechnie występujący problem niedożywienia oraz problemy z pamięcią i kontrolowaniem posiłków u pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera, strategia redukcji kaloryczności diety jest ryzykowna oraz trudna do stosowania.

Dieta MIND

Dieta MIND (the Mediterranean DASH Intervention for Neurodegenerative Delay) jest połączeniem diety śródziemnomorskiej i diety DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension). W diecie MIND modyfikacja polega na zwiększeniu spożycia pokarmów, które mają istotne znaczenie protekcyjne dla tkanki mózgowej [13]. Podstawą diety MIND są produkty roślinne (w tym zboża z pełnego przemiału, nasiona roślin strączkowych), tłuszcze pochodzenia roślinnego, ryby, drób. W diecie MIND zaleca się także zwiększenie podaży zielonych warzyw liściastych oraz jagód [13]. Udowodniono, że zielone warzywa liściaste, które są źródłem polifenoli, luteiny, folianów, witaminy E i beta karotenu, zapobiegają pogarszaniu się funkcji poznawczych [49]. W badaniu przeprowadzonym na

14 PRACA POGLĄDOWA

(6)

modelu zwierzęcym dowiedziono natomiast, że jagody charakteryzują się działaniem neuroprotekcyjnym [50].

Ponadto wykazano, że dieta MIND może opóźnić rozwój choroby Alzheimera [51]. Dieta MIND wydaje się być obiecująca ale konieczne są dalsze badania potwierdzające jej skuteczność.

Podsumowanie

Choroba Alzheimera jest postępującą i nieuleczalną chorobą neurodegeneracyjną, która może prowadzić do zgonu pacjenta. Najważniejszymi czynnikami ryzyka są wiek, choroby układu krążenia, predyspozycje genetyczne i nieprawidłowe zachowania żywieniowe.

Z powodu starzejącego się społeczeństwa, liczba chorych na Alzheimera będzie wzrastać, stając się znaczącym problemem opieki zdrowotnej. Z tego względu uwaga specjalistów powinna być skierowana przede wszystkim na zapobieganie tej chorobie.

Dietetycy mogą odegrać znaczącą rolę w prewencji choroby Alzheimera. Obecne terapie farmakologiczne mają ograniczenia, dlatego specjaliści powinni rozważyć zastosowanie każdej interwencji, która mogłaby wpłynąć na wystąpienie lub przebieg choroby.

Mimo braku wyraźnych rekomendacji dotyczących zapobiegania chorobie Alzheimera, prewencja żywieniowa i modyfikacja stylu życia powinna być zaleceniem rutynowym u osób obciążonych dodatnim wywiadem rodzinnym. Uważa się, że do składników zapobiegających chorobie Alzheimera należą m.in.:

roślinne polifenole, kwasy tłuszczowe n-3, witaminy z grupy B, kwas foliowy, średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe oraz witaminy antyoksydacyjne. Ponadto, wzorce żywieniowe, których zastosowanie może wykazy- wać pozytywne działanie w zapobieganiu choroby Alzheimera to przede wszystkim dieta MIND, dieta śródziemnomorska oraz w niektórych przypadkach dieta redukcyjna.

Dane do korespondencji mgr Bartosz Kulczyński

Katedra Technologii Żywienia Człowieka Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu ul. Wojska Polskiego 31, 61-624 Poznań tel.: (061) 8487326, fax: (061) 8487430 e-mail: bartosz.kulczynski@up.poznan.pl

Konflikt interesów/Conflict of interest Brak/None

Piśmiennictwo

1. Oboudiyat C, Glazer H, Seifan A, Greer C, S. Isaacson R: Alzheimer’s Disease. Semin Neurol 2013;33:313-329.

2. Gaweł M, Potulska-Chromik A: Choroby neurodegeneracyjne: choroba Alzheimera i Parkinsona. Post Nauk Med 2015;28(7):468-476.

3. Sindi S, Mangialasche F, Kivipelto M: Advances in the prevention of Alzheimer’s Disease. F1000Prime Reports 2015; 7(50):7-50.

4. Zabłocka A: Choroba Alzheimera jako przykład schorzenia neurodegeneracyjnego. Postepy Hig Med Dosw 2006;60:209-216.

5. Kubis A M, Janusz M: Choroba Alzheimera – nowe możliwości terapeutyczne oraz stosowane modele eksperymentalne. Postepy Hig Med Dosw 2008;62:372-392.

6. Plassman B L, Langa K M, Fisher G G, Heeringa S G, Weir D R, Ofstedal M B, Burke J R, Hurd M D, Potter G G, Rodgers W L, Steffens D C, Willis R J, Wallace R B: Prevalence of Dementia in the United States: The Aging, Demographics, and Memory Study. Neuroepidemiology 2007;29(1-2):125-132.

7. Sparks DL, Scheff SW, Liu H, Landers TM, Coyne CM, Hunsaker JC: Increased incidence of neurofibrillary tangles (NFT) in non-demented individuals with hypertension. J Neurol Sci 1995;131(2):162-169.

8. Skoog I, Gustafson D: Hypertension and related factors in the etiology of Alzheimer's disease. Ann N Y Acad Sci 2002;977:29-36.

9. Gentile MT, Poulet R, Di Pardo A, Cifelli G, Maffei A, Vecchione C, Passarelli F, Landolfi A, Carullo P, Lembo G: Beta-amyloid deposition in brain is enhanced in mouse models of arterial hypertension. Neurobiol Aging 2009;

30(2);222-228.

10. Pasinetti G M, Zhao Z, Qin W, Ho L, Shrishailam Y, MacGrogan D, Ressmann W, Humala N, Liu X, Romero C, Stetka B, Chen L, Ksiezak-Reding H, Wang J: Caloric Intake and Alzheimer’s Disease. W: Mechanisms of Dietary Restriction in Aging and Disease. Red: Mobbs CV, Yen K, Hof PR. Karger, Basel 2007, 159-175.

11. Hooijmans C R, Kiliaan A J: Fatty acids, lipid metabolism and Alzheimer pathology. Eur J Pharmacol 2008;585:

176-196.

12. Whitmer RA, Gunderson EP, Barrett-Connor E, Quesenberry CP, Yaffe K: Obesity in middle age and future risk of dementia. BMJ 2005;330:1360.

13. Hu N, Yu J, Tan L, Wang Y, Sun L, Tan L: Nutrition and the Risk of Alzheimer’s Disease. Biomed Res Int 2013:1-12.

15 PRACA POGLĄDOWA

(7)

14. Scheltens P: Moving forward with nutrition in Alzheimer’s disease. Eur J Neurol 2009;16:19-22.

15. Johnson DK, Wilkins CH, Morris JC: Accelerated weight loss may precede diagnosis in Alzheimer disease. Arch Neurol 2006;63(9):1312-1317.

16. Grant WB: Using Multicountry Ecological and Observational Studies to Determine Dietary Risk Factors for Alzheimer's Disease. J Am Coll Nutr 2016;35(5):476-489.

17. Moreira PI: High-sugar diets, type 2 diabetes and Alzheimer's disease. Curr Opin Clin Nutr Metab Care 2013;16(4):440-445.

18. Goldberg IJ, Mosca L, Piano MR, Fisher EA: AHA Science Advisory. Wine and your heart: A science advisory for healthcare professionals from the Nutrition Committee, Council on Epidemiology and Prevention, and Council on Cardiovascular Nursing of the American Heart Association. Stroke 2001;32(2):591-594.

19. Hügel HM, Jackson N: Redox chemistry of green tea polyphenols: therapeutic benefits in neurodegenerative diseases. Mini Rev Med Chem 2012;12(5):380-387.

20. Hügel H M: Brain Food for Alzheimer-Free Ageing: Focus on Herbal Medicines. W: Natural Compounds as Therapeutic Agents for Amyloidogenic Diseases. Red: Vassallo N. Springer International Publishing, Switzerland 2015,95-116.

21. Zhang SQ, Sawmiller D, Li S, Rezai-Zadeh K, Hou H, Zhou S, Shytle D, Giunta B, Fernandez F, Mori T, Tan J: Octyl gallate markedly promotes anti-amyloidogenic processing of APP through estrogen receptor-mediated ADAM10 activation. PLoS One 2013;8(8).

22. Zhang X, Tian Y, Li Z, Tian X, Sun H, Liu H, Moore A,1, Ran C: Design and synthesis of curcumin analogues for in vivo fluorescence imaging and inhibiting copper-induced cross-linking of amyloid beta species in Alzheimer's disease. J Am Chem Soc 2013;135(44):16397-16409.

23. Ramesh B N, Rao T S S, Prakasam A, Sambamurti K, Rao K S J: Neuronutrition and Alzheimer's Disease.

J Alzheimers Dis 2010;19(4):1123-1139.

24. Yehuda S, Rabinovitz S, Carasso RL, Mostofsky DI: The role of polyunsaturated fatty acids in restoring the aging neuronal membrane. Neurobiol Aging 2002;23(5):843-853.

25. Söderberg M, Edlund C, Kristensson K, Dallner G: Fatty acid composition of brain phospholipids in aging and in Alzheimer's disease. Lipids 1991;26(6):421-425.

26. Lim GP, Calon F, Morihara T, Yang F, Teter B, Ubeda O, Salem N Jr, Frautschy SA, Cole GM: A diet enriched with the omega-3 fatty acid docosahexaenoic acid reduces amyloid burden in an aged Alzheimer mouse model.

J Neurosci 2005;25(12):3032-3040.

27. Pasinetti G M: Can diet modifications play a preventative role in the onset of Alzheimer’s disease? Aging Health 2008;4(1):1-3.

28. Swaminathan A, Jicha G: Nutrition and prevention of Alzheimer’s dementia. Front Aging Neurosci 2014;6:261.

29. Barberger-Gateau P, Letenneur L, Deschamps V, Pérès K, Dartigues J-F, Renaud S: Fish, meat, and risk of dementia: cohort study. BMJ 2002;325:932-933.

30. Morris MC, Evans DA, Bienias JL, Tangney CC, Bennett DA, Wilson RS, Aggarwal N, Schneider J: Consumption of fish and n-3 fatty acids and risk of incident Alzheimer disease. Arch Neurol 2003;60(7):940-946.

31. Wyka J: Czynniki żywieniowe w zapobieganiu chorobie alzheimera. Rocz Panstw Zakl Hig 2012;63(2):135-140.

32. Bostom AG, Rosenberg IH, Silbershatz H, Jacques PF, Selhub J, D'Agostino RB, Wilson PW, Wolf PA: Nonfasting plasma total homocysteine levels and stroke incidence in elderly persons: the Framingham Study. Ann Intern Med 1999;131(5):352-355.

33. Luchsinger JA, Mayeux R: Dietary factors and Alzheimer’s disease. Lancet Neurol 2004;3:579-587.

34. Rieder CR, Fricke D: Vitamin B(12) and folate in relation to the development of Alzheimer's disease. Neurology.

2001;57(9):1742-1743.

35. Salerno-Kennedy R, Cashman KD: Relationship between dementia and nutrition-related factors and disorders:

an overview. Int J Vitam Nutr Res 2005;75(2):83-95.

36. Crystal HA, Ortof E, Frishman WH, Gruber A, Hershman D, Aronson M: Serum vitamin B12 levels and incidence of dementia in a healthy elderly population: a report from the Bronx Longitudinal Aging Study. J Am Geriatr Soc 1994;42(9):933-936.

37. Burgener SC, Buettner L, Coen Buckwalter K, Beattie E, Bossen AL, Fick DM, Fitzsimmons S, Kolanowski A, Richeson NE, Rose K, Schreiner A, Pringle Specht JK, Testad I, Yu F, McKenzie S: Evidence supporting nutritional interventions for persons in early stage Alzheimer's disease (AD). J Nutr Health Aging 2008;12(1):

18-21.

16 PRACA POGLĄDOWA

(8)

38. Schmidt R1, Hayn M, Reinhart B, Roob G, Schmidt H, Schumacher M, Watzinger N, Launer LJ: Plasma antioxidants and cognitive performance in middle-aged and older adults: results of the Austrian Stroke Prevention Study. J Am Geriatr Soc 1998;46(11):1407-1410.

39. Perkins AJ, Hendrie HC, Callahan CM, Gao S, Unverzagt FW, Xu Y, Hall KS, Hui SL: Association of antioxidants with memory in a multiethnic elderly sample using the Third National Health and Nutrition Examination Survey. Am J Epidemiol 1999;150(1):37-44.

40. Perrig WJ, Perrig P, Stähelin HB: The relation between antioxidants and memory performance in the old and very old. J Am Geriatr Soc 1997;45(6):718-724.

41. Morris MC, Evans DA, Bienias JL, Tangney CC, Bennett DA, Aggarwal N, Wilson RS, Scherr PA: Dietary intake of antioxidant nutrients and the risk of incident Alzheimer disease in a biracial community study. JAMA 2002;287(24):3230-3237.

42. Montilla-López P, Muñoz-Agueda MC, Feijóo López M, Muñoz-Castañeda JR, Bujalance-Arenas I, Túnez-Fiñana I: Comparison of melatonin versus vitamin C on oxidative stress and antioxidant enzyme activity in Alzheimer's disease induced by okadaic acid in neuroblastoma cells. Eur J Pharmacol 2002;451(3):237-243.

43. Murakami K, Murata N, Ozawa Y, Kinoshita N, Irie K, Shirasawa T, Shimizu T: Vitamin C restores behavioral deficits and amyloid-β oligomerization without affecting plaque formation in a mouse model of Alzheimer's disease. J Alzheimers Dis 2011;26(1):7-18.

44. Reger MA, Henderson ST, Hale C, Cholerton B, Baker LD, Watson GS, Hyde K, Chapman D, Craft S: Effects of beta- hydroxybutyrate on cognition in memory-impaired adults. Neurobiol Aging 2004;25(3):311-314.

45. Solfrizzi V, D'Introno A, Colacicco AM, Capurso C, Del Parigi A, Capurso S, Gadaleta A, Capurso A, Panza F: Dietary fatty acids intake: possible role in cognitive decline and dementia. Exp Gerontol 2005;40(4):257-270.

46. Qin W, Yang T, Ho L, Zhao Z, Wang J, Chen L, Zhao W, Thiyagarajan M, MacGrogan D, Rodgers JT, Puigserver P, Sadoshima J, Deng H, Pedrini S, Gandy S, Sauve AA, Pasinetti GM: Neuronal SIRT1 activation as a novel mechanism underlying the prevention of Alzheimer disease amyloid neuropathology by calorie restriction. J Biol Chem 2006;281(31):21745-21754.

47. Mattson MP: Neuroprotective signaling and the aging brain: take away my food and let me run. Brain Res 2000;886(1-2):47-53.

48. Wu P, Shen Q, Dong S, Xu Z, Tsien JZ, Hu Y: Calorie restriction ameliorates neurodegenerative phenotypes in forebrain-specific presenilin-1 and presenilin-2 double knockout mice. Neurobiol Aging 2008;29(10):1502-1511.

49. Kang JH, Ascherio A, Grodstein F: Fruit and vegetable consumption and cognitive decline in aging women. Ann Neurol 2005;57(5):713-720.

50. Devore EE, Kang JH, Breteler MM, Grodstein F: Dietary intakes of berries and flavonoids in relation to cognitive decline. Ann Neurol 2012;72(1):135-143.

51. Morris MC, Tangney CC, Wang Y, Sacks FM, Bennett DA, Aggarwal NT: MIND diet associated with reduced incidence of Alzheimer's disease. Alzheimers Dement 2015;11(9):1007-1014.

Tabela I. Czynniki ryzyka predysponujące do rozwoju choroby [1, 3, 5]

Czynniki modyfikowalne Czynniki niemodyfikowalne

Nadciśnienie Cukrzyca typu II

Miażdżyca Nieprawidłowa masa ciała Nieprawidłowy sposób żywienia

Spożywanie alkoholu

Wiek Historia rodzinna Czynniki genetyczne

Urazy głowy

17 PRACA POGLĄDOWA

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rozkład procentowy wyników oraz ,średnie warto.ści w zakresie lrku i czynników niepokoju w grupie kobiet zagrożonych porodem przedwczesnym i porodem po terminie..

stety, jak dotychczas przeważającej - rozpoznanie ciężkiej i nieuleczalnej choroby płodu może wiązać się z decyzją rodziców o przerwaniu (terminacji)

o  radiofonii i  telewizji zakaz pro- pagowania w  audycjach i  innych przekazach medialnych działań sprzecznych z  prawem – w  tym treści nawołujących do

W wyniku protoko³owania tego, co przes³uchuj¹cy podyktowa³ (w postêpowaniu s¹dowym) lub zanotowa³ samodzielnie (jeœli mamy do czynienia z samodzielnym protoko³owaniem na

Zamiana leczenia kapsułkami lub roztworem doustnym na plastry systemu transdermalnego: Ze względu na porównywalną ekspozycję na działanie rywastygminy po zastosowaniu postaci

Pierwsza część ankiety dotyczyła ogólnej charakterystyki respondentów, druga część - sposobu żywienia i zwyczajów żywieniowych, trzecia część ankiety składała się

Uzależnienie od telefonu jest procesem stopniowym, zaczyna się wycofywaniem się z relacji ze światem, zanikiem zainteresowań, gwałtownymi wahaniami nastroju, problemami ze snem

Jednak- że nowsze prace eksperymentalne (Veo i Krushel 2009; Alley i wsp. 2010), oraz obserwacje kliniczne dotyczące działania memantyny (Alley i wsp. 2010) w sposób pewny wykazały,