Kurier Międzyrzecki. Miesięcznik Informacyjny Międzyrzeczan, nr 8 (sierpień 2002 r.)

er .

SIERPIEŃ 2002 Rok XII Nr 8/138

ISSN 1233-8559 Cena 2,50 zł

(wtymVAT7%)

kurier@miedzyrzecz.com.pl

~tę e

SIĘ CZNIK INFORMACYJNY MIĘDmRZECZAN

W MERZE:

* HISTORIA WSI WYSOKA

* ^{LUBUSKI TYDZIEŃ GITAROWY} na GŁĘBOKIM

* ^{DZIECI z BIAŁORUSI w} MIEDZYRZECZU

* ^{Ś IĘTO} BRYGADY • FOTOREPORTAŻ

* ^ŁODZIE PEŁNE ZŁOMU l OPON

* ^C IVE HARAIS DODATKOWO w MIĘDZYRZECZU 3.09.

* ŻYDZiw MIĘDZYRZECZU

* ^{"1 CHCIAŁBYM l BOJĘ SIĘ"} ODZEW NA APEL J. RONGIEGO

* ^{P LICY} JNE AWANSE 2002

* ^A UALNE NUMERY TELEFONÓW SZPITALA W OBRZYCACH

* ^F ESTYN U DIABETYKÓW •

* ^{S UKCESY ZESPOŁU} "TRANS"

BIIJLETIN

INFORMACYdiW

UGI

~

li.OSZDi.OWiil

SEZON

i!Ml./2002

PRZEDSI ĘBIORSTWO TECHNIKI INST AL ACYJNEJ

UAJT~Ln ~AND~ l'ł\AB~

66-300 Mi ędzyrzecz

PO L ul. Młyńska 20

(tel./fax 095/741-24-50, tel . 095/742-05-72 )

PROJEKTOWANIE • WYKONAWSTWO • DORADZTWO TECHNICZNE

* lnstacje grzewcze, sanitarne i gazowe

* Ekologiczne i energooszczędne źródła ciepła

*Instalacje i urządzenia wentylacyjne

*Sprzedaż materiałów instalacyjnych

* Serwis techniczny kotłowni

olejowych i gazowych

·POMIAR l TRANSPORT GRATIS

·PRODUKCJA

·MONTAż

·DORADZTWO

66·300

MIĘQZYRZECZ

. UL. POZNANSKA 106 TEL./FAX 742·16·42 BIURO HANDLOWE

UL. ŚWIERCZEWSKIEGO 1 rpiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin TEL. 7 41·24·56

R _Q r'', _HAU

n Ah

u ~

E c ^RATY!

N T

... ~\ ^Pa

·

~~·

do

okJ~tn~

\\ piwnicznycli

....,._.

GRATISI

OKNA "od ręki"

Okno 146xl43 cm

t , ^{034 - 560 zł}

Okno 176x143 ctn 036- 699

zł

Drzwi balkonowe

86x219 cm

085 - 477

zł

Drzwi balkonowe

S6x209 cm

083- 467

zł

NASZE OKNA STANDARDOWO WYPOSAŻAMY W MIKROWENTYLACJĘ, NAROŻNIK ANTYWYWAŻENIOWY l SZYBĘ K= 1,1

Nr 8 (138) KURIER MIĘDZVRZECKI Str. 3

URODZE ,Nl.A_

l. Kopczyńska Maja Weronika ~· Rafała i MoniliŁ<

żak Klaudia c. Przemysława. ¹ Anny 2· J usz Roksana c.

Łukasza

¹ Katarzyny

!: ^~;ek

^Gabriela

Ka~arzyna ~·

Andrzeja i

~atar

<nf 5. Gaczyńska Weromka Mana c. Ro~erta 1 Marzeny 6. Schindler Laura Danuta c. ~afała ¹ Hanny 7. Baryła Filip Jan s. Roman~ 1 Aldony . 8. Prusinowski Mariusz Adnan s. Adama 1. Anny 9. Nowak Hubert Radosław s. Radosław~ 1 Justyny 10. Majewski Jakub Ks~wer~ s. Zenona 1 ~ałgorzaty 11. Szukała Martyna Wtktona c. Tomasza 1 Joanny 12. Kandyba Karolina Agnieszka c. Sebastiana i Agnieszki

1. Mikula Karolina ur. 1914 r. zam. Międzyrzecz

2. Handszuh Czesław ur. 1938 r. zam. Międzyrzecz

3. Duk Tadeusz ur. 1922 zam. Międzyrzecz 4. Cieślak Rudolf ur. 1932 zam. Międzyrzecz 5. Urbanek Tekla ur. 1922 ur. zam. Międzyrzecz

6. Maćkowiak Nadzieja ur. 1924 zam. Międzyrzecz

7. Onichimowska Klaudia ur. 1915 zam. Międzyrzecz

8. Tomysek Helena ur. 1929 zam. Międzyrzecz

9. Czajka Jan ur. 1910 zam. Bukowiec

10. Klimkiewicz Emilia ur. 1917 eam. Międzyrzecz

Muze utn ^w Międzyrzeczu

zaprasza

do zwiedzania

stałej

eks pozycji muzealnej

· Dział sztuki: Portret trumienny

- Dział archeologiczny: Tysiąc lat Międzyrzecza

- Dział etnograficzny: Kultura ludowa polskiej ludności rodzi- mej z Dąbrówki Wlkp. z XIX-XX wieku.

Wystawa czasowa:

· Wielka Księga Ma- łych Międzyrzeczan

-Międzyrzecz i okolice na starych pocztówkach'

Muzeum czynne:

· wlorek, środa, czwar- tek, sobota 9.00-16.00

· piątek 9.00 - 18.00

· niedziela 10.00 - 16.00 Ponadto w sierpniu:

·15.08.(czwartek) 10.00 - 16.00

ZAPROSZENIE DO UCZNIOWSKIEGO KLUBU SPORTOWEGO W dniu 05.08.2002r.(poniedziałek) o

~~~z.

^{17 ·00,} w Klubie Garnizonowym U ędzie s1ę zebranie organizacyjne s cznlows_kiego Klubu Sportowego (w s~eqalnoscl biegi na orientację) Zapra-

amy dZiewczęta i chłopców w wieku szkoły podstawowej i gimnazjalnej.

WYSTAWA FOTOGRAFICZNA W KLUBIE GARNIZONOWYM Urok lagowskiego Parku Krajobrazo- wego w otoczeniu jezior i lasów gwaran- tuje Państwu niezapomniane wrażenia podczas oglądania wystawy fotogramów Juliusza Ordowskiego, na którą ser- decznie zapraszamy. Wystawę można oglądać codziennie przez caly sierpień w sali wystaw Klubu Garnizonowego.

Co adzie ₉ kie

W sierpniu ki no "Świ'rrzaprasza

02-04.VIII.2002

Godz. 17'"' "EPOKA LODOWCOWA"

Godz. 19"" "TEREN PRYWATNY"

09-ll.VIII.2002

USA b/o

USA od 15lat

Godz. 17'k' i 19°" .,SPIDER -MAN" USA od 12lat 16-18.VIII.2002

Godz. 19° "AZYL" USA od 15lat

23-25.VIII.2002:

Godz. 17 °" "DZIEWClYNA NA URODZINY'' USA od 15 lat 30,3l.VIII.-Ol.IX.02

Godz. 19°⁰ "BLADE :WIECZNY ŁOWCA II" USA od 15 lat Wszelkie dodatkowe informacje pod nr tel. 741-18-02

Państwowa Szkoła Muzyczna l st. w Międzyrzeczu Urząd Miasta i Gminy Międzyrzecz

Hotel-Zajazd Głębokie

Muzeum w Międzyrzeczu

Starostwo Powiatowe w Międzyrzeczu

Czasopismo muzyczne

GITARA

wraz ze sponsorami i sympatykami zapraszają na:

l WAKACYJNY KURS i FESTIWAL MUZYCZNY Lubuski

Tydzień

Gitarowy

MIĘDZYRZECZ

-

GŁĘBOKIE

(2 - 11 sierprna 2002)

O lekcje otwarte O koncerty (klasyka, flamenco, jazz) O wykłady, zespół gitarowy, porady lutnicze O rekreacja

zaproszeni artyści, wykładowcy, goście: gitara klasyczna - Krzysztof PELECH, Adam i Marek MIKULSCY (z perkusją i basem), Bartłomiej BUDZYŃSKI, Romu- ald ERENC, gitara elektryczna, jazz, improwizacja -Bohdan LIZOŃ (z kontrabasistą)

flamenco - grupa SUENO ANDALUZ

Informujemy Państwa, iż już ,na starcie" (a dokładnie w końcu czerwca 2002 r.) zapowiadany od początku maja Lubniewieki Tydzień Gitarowy przeksztalcony został w Lubuski Tydzień Gitarowy. Zmieniamy również siedzibę naszej nowej, ambitnej i przy muzycznej na przepięknie położoną miejscowość Glębokie ki Międzyrzecza (ok.

4-5 km na północ od Międzyrzecza-tuż przy trasie E 65). Wszystkie podane wcze-

śniej warunki Kursu i Festiwalu pozostają bez zmian.

Serdecznie zatem zapraszamy gitarzystów na wszystkich szczeblach rozwoju in- strumentalnego (początkujący, amatorzy, uczniowie, studenci, nauczyciele itd.) oraz sympatyków artystycznej muzyki gitarowej, sztuki i tańca flamenco i ambitnej gitary elektrycznej na Lubuski Tydzień Gitarowy MIĘDZYRZECZ - GŁĘBOKIE 2002.

Proponujemy codzienne zajęcia ze znakomitymi znawcami przedmiotu, aktywnymi wirtuozami i wykładowcami, którzy zaprezentują się również jako wykonawcy koncer- tów wieczornych. W ramach kursu przewidziano też codzienne zajęcia zespolu gitaro- wego (interesujący program na różnym poziomie trudności).

Zaplanowano również koncert Orkiestry kameralnej ,Allegra di Vita" z Poznania z

udziałem solistów-gitarzystów. Przewidujemy też koncerty zaproszonych artystów w

Międzyrzeczu.

W programie także: pokazy video, warsztat lutniczy, stoisko muzyczne, ognisko dla uczestników, inne atrakcje (bogata oferta rekreacyjno-wypoczynkowa)

Kierownictwo: Krzysztof Nieborak (nieborak kki.net.pl), Zdzisław Musiał (te!.

0 ... 95/741 68 07, 0602 329 658)

Organizacja, sekretariat: Państwowa Szkoła Muzyczna l st. Międzyrzeczu (dyr.

Kazimierz Dziembowski),

adres: Osiedle Centrum nr 10, 66-300 Międzyrzecz, te!. 0 ... 95/741 24 44 Warunki: wygodne pokoje 2, 3, 4 -osobowe z łazienkami, bardzo dobra kuchnia, koncentracja kursu w jednym miejscu w otoczeniu bujnej przyrody i ciszy, bar, ping- pong, bezpośrednie sąsiedztwo jeziora Głębokie (możliwość uprawiania licznych sportów wodnych); w pobliżu: kort tenisowy, zjeżdżalnia, boisko do siatkówki plażowej itp.

Koszt calości: 570 z l. Zainteresowani powinni do 15 lipca nadesłać kwotę 100 zł

wpisowego na konto: Rada Rodziców PSM l st. Międzyrzeczu, konto: 83670000- 33617-27006-1-0/0, NIP Rady Rodziców 596 158 83 56 z dopiskiem ,Kurs i Festiwal LTG". Pozostalą sumę za pobyt, całodzienne wyżywienie i kurs tj. 4 70 z l należy opłacić po przybyciu.

Uwaga: istnieje możliwość opłaty kwoty wpisowego na miejscu. Osoby niepelno- letnie prosimy o zabranie ze sobą pisemnej zgody rodziców na samodzielny pobyt.

Każdy uczestnik otrzyma na zakończenie zaświadczenie udziału w LTG. Uczestnicy Kursu mają prawo do bezpłatnego wstępu na wszystkie koncerty LTG.

Adres Kursu: Hotel-Zajazd Głębokie ,ALMAREX" 66-300 Międzyrzecz, tel./fax:

O .. 95/741 25 56, tel. 0601 28 77 16 latwy dojazd PKS i PKP.

W.SIERPNIU Biblioteka Impreza rozpoczyna się kolacją 2.08.

Klubu· Garnizonowego (do godz. 22.00) - kończy śniadaniem

_zaprasza od wtorku do piątku 11 .08. 2002 r.

w

^{godz. 11.00 ~ 18.QO}

ZAPRASZAMY!!!

Str. 4 KURIER M ozyRzECKI

WYSOKA - wieś oddalona około 11 km na południowy za- chód od Międzyrzecza , siedziby UMiG. Dziś liczy 198 mieszkań­

ców, w 1939 r. około 400.

Sąsiednie miejscowości, od pólnocy 5 km. Pieski, od poludnia 2 km. Boryszyn, od wschodu 5 km. Kalawa, od zachodu 3 km. Zarzyn.

Średniowieczne dzieje wioski i funkcja jeziora

Wioska leży na półwyspie, który oblewają z trzech stron wody je- ziora Paklicka Małego o powierzch- ni 51 ha. Największa głębokość

8,5 m. Jest najwyżej położonym

jeziorem w gminie, zwierciadło

wody znajduje się na wysokości

79.0 m npm. Jezioro otacza wyży­

na o wzniesieniach od 129m npm.

na zachodzie do 130,2 m npm. na wschodzie. Jezioro nie posiada żad­

nej rzeki dopływowej. Woda w je- ziorze jest uzupełniana z opadów atmosferycznych, które poprzez

przesiąkanie zasilają jezioro w wodę. Natomiast rzeką odpływo­

wą jest Paklica, która bierze swój początek w jeziorze Paklicko Małe i po pokonaniu 30 km. drogi wpa- da w Międzyrzeczu do Obry.

Nazwa wsi Wysoka nawiązuje

do ukształtowania terenu, usado-

wiła się na wyżynie stąd w starych kronikach nazywana było Wisocz-

ka, Wisoka, a po kolonizacji niemieckiej w XIII w. nazy- wano wieś Hochwalde(Wysoki Las).

Wieś posiada rodowód wczesnośredniowieczny.

Wzmiankowana jest w źródłach pisanych po raz pierw- szy w 1257 r. (Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski).

Od 2159 należała do klasztory paradyskiego, obejmo- wala 22 lany ziemi. Leżala w granicach Kasztelani Mię­

dzyrzeckiej i była zobowiązana do niektórych danin i

świadczeń na rzecz zamku międzyrzeckiego.

Jeden zobozów jenieckich w Wysokiej Lustracja Starostwa z roku 1628 - 32 wymienia daniny które wieś dostarczała co roku do zamku. Wy- mienia się zboże, kury, jaja, mięso. Uciążliwy był dla wioski odrobek, który była zobowiązana świadczyć.

Lustracja wymienia następujące prace - "Łąki na Murzynowie (za Skwierzyną co stanowi około 40 km) wymierzone pokosić, zgrabić i zwieść do zamku, mierz-

wę wozić 1 dzień, drew po 4 wozy powinni przywieźć

do zamku".

W 181 O r . majątek klasztoru paradyskiego dekretem króla pruskiego Wilhelma III został upaństwowiony, chłopi w wiosce Hochwalde wykupili na dogodnych warun- kach ziemi, którą przedtem tylko uprawiali. W wiosce powstało około 40 średnich gospodarstw w sumie 1572 ha ziemi. Na przestrzeni XIX w. wieś się rozbudowała, powstały nowe murowane budynki. Pod koniec XIX w.

liczyła 54 domy. W wiosce była szkoła, kuźnia, wiatrak, sklepy - kolonialny, rzeźniczy, piekarnia osiedliło się

kilku rzemieślników min. szewc, krawiec, murarz, ślu­

sarz, rybak. Ludność wioski w 90% byla katolicka około

20 rodzin wsi wskazuje na polskie pochodzenie. Przed

zakończeniem wojny w 1944 r. w wiosce mieszkały

rodziny o nazwiskach: Kubiak Otto, Koska Max, Ja- niach Józef, Miskaiski Paul, Borowy Martin, Jadlawski Roman, Golisch Józef, Koschitzki Paul, Napieralla Franz i kilku innych. Co się z nimi stało po 1945 r. dziś nie

mieszkają w Wysokiej. Slabo mówili po polsku i jako Niemcy zostali wysiedleni za Odrę do Niemiec. W la-

tach budowy MRU od 1934 r do 45 w okolicach Wysokiej były zlokalizo- wane liczne obozy, jenieckie i pracy przymusowej. Jeńcy i robotnicy przy- musowi byli wykorzystywani do cięż­

kiej pracy przy budowie umocnień

MRU.

Na pólnoc od Wysokiej w kierun- ku Kęszycy znajdowało się główne wejście do podziemi MRU. W roku

1943 część pod- ziemi adapto- wano na fabry-

kę części silni- ków lotniczych

zakładów ,Da-

imlera" w któ- Gniazdo bocianie na kominie

rych również w Wysokiej

pracowali przymusowi robotnicy z okolicznych obozów.

Znany jest epizod walki o przelamanie MRU z 29 na 30 stycznia 1945 r., która się rozegrała przy wjeździe do wioski, zginą! 1 żołnierz radziecki, dowódca 3 batalio- nu czołgów mjr Karabanow, zginął kierując walką, sto-

jąc w otwartym luku czołgu. W czasie krótkiej bitwy w wiosce zostały spalone 4 domy i wiatrak. Po wojnie

mieszkańcy wioski postawili bohaterskiemu majorowi pomnik, który stoi do dziś.

Po zakończeniu działań wojennych i wysiedleniu w lipcu 1945 r. niemieckich mieszkańców za odrę w wio- sce osiedlają się repatrianci ze wschodu oraz osadnicy, kilka rodzin z Wielkopolski i innych dzielnic Polski. W 1977 r. wieś liczyła 230 mieszkańców.

Historia kościoła

Dzieje kościoła sięgają swymi początkami czasów lokacji wsi tj. pol. XIII w. Pierwsza, historyczna infor- macja o świątyni w Wysokiej pochodzi z 1440 r. Na

początku XVI w. kościół był już filią parafii w Kalawie.

W okresie reformacji kościół został na krótko przejęty

przez protestantów, katolicy odzyskali go w 1603 r.

Istniejący obecnie we wsi kościół jest trze- . / '"

cią z kolei świątynią i nosił wezwanie św. / Barbary. Poprzedni drewniany z XV w. stał

1

na tym samym miejscu do 1730. Obecny wybudowano w latach 1733-38. W czasie działań drugiej wojny światowej kościół szczęśliwie nie ucierpiał zachowało się w pełni jego zabytkowe wyposażenie. Osad- nicy polscy przejęli kościół w 1946 jako swoją świątynię, która zachowała dawne wezwa- nie św. Barbary i jest dziś filią kościola

parafialnego w Kalawie. Spojrzenie w przeszłość

Zarówno wieś jak i oblewające z trzech \

stron Jezioro Paklicko Małe kryją wiele tajemnic z nej przeszłości, do dziś nie wyjaśniono i dotąd nie są opracowane. Ciekawostki o wsi i j spotkać zarówno w polskich jak i niemieckich Przytoczę informację ze slownika geograficznego lestwa Polskiego z 1888 r.

,Dawniej wieś stała na innym miejscu bliżej

Jezioro miało być bagienne. Znajdują na pale, o których lud mówi, że na nich stal

bywają też z jeziora dęby olbrzymie i inne Niekiedy wyławiają rybacy orzechy laskowe nie ma w lasach wysockich."

O palach i pniach drzew w jeziorze również rybacy którzy !owili na sieci ryby po roku min. p. Janas.

Autor zna omawiane okolice od 1946 r.

odwiedzał w Wysokiej leśniczego i razem teren wioski. Tajemnicze i ciekawe i warte w kronikach tłumaczy i wyjaśnia

W dawnych czasach, może tysiąc lat jeszcze dawniej Paklica wypływała jeziora, odprowadzając dużą część wody, poziom wody był o kilka metrów niższy. Samo było płytsze miało mniejszą powierzchnię, a były bagienne porosłe krzewami i drzewami.

dawnych czasach na pólwyspie pojawił się który z jakiegoś powodu pobudował z języka spu przez jezioro most. Z czasem wyjście jeziora zamuliło się, a może i pomógł tamę, co zmniejszyło wypływ wody. Po niósł się poziom wody w jeziorze do obecne100 SI Po moście, który łączył brzeg pozostały tylko dnie które dziś jeszcze drą sieci rybakom.

dęby, które rosły dawniej wokół jeziora pochłonęła

niektóre pnie spoczywają w jeziorze do dziś. A

przyjąć drugą wersję, bardziej legendarną:

W dawnych czasach, jeszcze pogańskich

IX wiek plemiona słowiańskie zamieszkałe Obrą na pólwyspie jeziora miały swój Z badań historycznych wiadomo, że o środki gańskiego Slowian znajdowały się zwykle rach, były to gaje w których czczono wiekowe jeziorach świętym ptakiem był łabędź, który tu powal. Z owoców leśnych przedmiotem kultu u Slowian były owoce leszczyny -

Po przyjęciu chrześcijaństwa w X wieku

gański został zlikwidowany, a na się jakaś osada rolnicza, która tu znalazła runki bytowania, wodę, ryby i dala początek wiosce Wisoczka -Wysoka.

Za miesiąc historyczne dzieje Bukowca.

Opracował St.

Zdjęcia Stanisław

KURIER MIĘDZYRZECKI

I nfo rmacje z dorzecza Obry

Za

prawą wrażenia, jakie na uczestnikach i obserwatorach "akcji sprzątania rze- ki"

~arł

^widok

trze~h obciążOI~y~~ d~ grani~ wyporn~ści, wyła?owanych śmie­

. . łodzi, postanowiłem podztehc stę z Panstwem "mformaCJami z dorzecza

ctaiTll ' • d ' ' · k · K · ' b d '

Ob y". Mając swta omosc, ze wa acYJny numer u nera czytac ę ą rownież nasi ,r 1-e na wakacyjnym szlaku",

zacznę

od kilku

słów

wprowadzenia.

gosc "

w

lipcu 2000 r. 20 ~min (do clzi_ś przyb~ło l . ych 12) z wojewodzlw lubusioego 1 wiel- ko ejn ł d . . St

kopolskiego powoła o. o zyc1a owarzysze- . Gmin NaclobrzaJ1skich. Wybra11o - społecz-

me · f k · ł

nie pełniące swoje u n ~je - w a-

11 . .. . . .... .

d e Stowarzyszema (mm e przypa- . . . >~

z

p ci . ' " .. \;:\

dlo pełnić rolę rzewo mczącego, , a Międzyrzeczowi - rolę siedziby).

Przyjęto również U~~wałę _Progra-

mową, która w swojej IStocie s~ro­

vadza się do podjęcia wszelkich

~ostepnych działań ,

aby

uzyskać

gosp~darczy rozwój regionu po- przez:

• budowę przyjaznych środowi-

sku systemów infrastruktural- nych, zwłaszcza w zakresie ze- brania i utylizacji ścieków

• promocję naturalnych metod rolnictwa i produkcji żywności

• rozwój turystyki wodnej po- przez uporządkowanie rzeki oraz budowę urządzeń służą­

cych jej uprawianiu

• budowę więzi społecznych mieszkańców

dorzecza, w tym również poczucia po- wszechnej odpowiedzialności za stan śro­

dowiska naturalnego

Minęły dwa lata. Podstawowym naszym za-

jęciem i celem było opracowanie techniczno- ekonomicznego programu dla rzeki. Opraco- wany i przyjęty do realizacji program zakłada budowę, w przeciągu pięciu lat, systemu ze- brania i oczyszczania ścieków w zakresie wy- maganym dyrektywami Unii Europejskiej w obszarze całego dorzecza Obry. Spodziewamy

się uzyskać w rezultacie II, a odcinkami I klasę czystości - obecnie pozaklasowej - rzeki.

Napisany przez nas program, bardzo pozy- tywnie przyjęty i oceniony przez ekspertów

dzięki swej kompleksowości, zasięgowi, no- watorskiemu podejściu i deklarowanym zaan-

gażowaniu w jego realizację gmin. Według za- pewnieó, jakie usłyszałem w czasie roboczych spotkań z ust Ministra Środowiska i Prezesa arodowego Funduszu Ochrony Środowiska, ma on wszelkie szanse być mianowanym do

realizacji w ramach Programów Narodowych szykowanych obecnie przez Ministra Środowi­

ska do złożenia w Brukseli. Ale ten nasz - przyznam, że "jak oczko w głowie" traktowany

przez władze wojewódzkie, a również, jak się okazało, centralne - program tyczy się głównie

miast i największych wsi. A przecież Wielko- polska i Lubuskie to przecież obszary rolnicze i tak naprawdę to rozwój i postęp wsi i ich miesz-

kańców decydować będzie o rozwoju regionu.

Jako propozycję dla nich Stowarzyszenie przy-

gotowało program budowy systemów indywi- dualnych, które w swoim działaniu wykorzy-

stują naturalne, zachodzące w przyrodzie pro- cesy.

Zapoczątkowany w naszej gminie - w Gum- niskach - program budowy sieci roślinno-sta­

wowych oczyszczalni ścieków w przeciągu nie-

spełna roku zaowocował już 18 kolejnymi obiektami. Dzięki Stowarzyszeniu w systemy

ściekowe zaopatrzone w roku bieżącym zosta- nie 21 wsi. To niezwykle istotne osiągnięcie.

Musimy bowiem zdać sobie sprawę, że spo-

śród 383 tys. mieszkaóców stowarzyszonych gmin jedynie 40% - w większości mieszkaócy miast - korzysta z urządze11 sanitarnych przyłą­

czonych do oczyszczalni. Gmina Międzyrzecz

ze swoim blisko 90% wskaźnikiem skanalizo-

Str. 5

wania należy niestety do samotnych liderów.

Są w dorzeczu również gminy, w których ten

wskaźnik wynosi równo "0". I dla władz i miesz-

kańców tych właśnie gmin taka wzorcowa, pierwsza oczyszczalnia czy pierwsza skanali- zowana z udziałem Stowarzyszenia wioska -to wydarzenie wręcz historyczne.

Pierwszych efektów działaJ'! Stowarzyszenia jest już znacznie więcej. Ale jak lu o nich pisać,

skoro na sąsiedniej stronie jak wielki społecz­

ny wyrzut sumienia jawią się fotografie wyło­

wionych z rzeki lodówek, opon, maszyn do szycia ... Jak lu pisać o osiągnięciach, skoro przed miesiącem Kurier doniósł o młodzieży z naszego Ekonomika, która płynąc Obrą zebrała na odcinku Żólwin-Go- rzyca 2 ciągnikowe przyczepy pu- szek, butelek, wszystkiego, co pły­

wa, a czego my międzyrzeczanie od-

poczywając nad rzeką pozbyliśmy się.

A może to jest właśnie osiągnię­

cie, że o tym głośno piszemy i mó- wimy nazywając rzecz po imieniu:

"SAMI SOBIE". A jeszcze bardziej,

że takie akcje organizowane są w wyniku społecznej potrzeby.

Cegiełką do uporządkowania rze- ki dołożoną przez Stowarzyszenie

będzie napisany szybko" Program ... , który zamierzam na najbliższym, or- ganizowanym we wrześniu w Mię­

dzyrzeczu, Zjeździe Stowarzyszenia

poddać pod dyskusję, aby skierować go do re- alizacji w roku przyszłym i najbliższych latach.

Piszę latach, bo trwać on musi tak długo, jak

długo będziemy zaśmiecać naszą Obrę.

Wrócę jednak do tonu bardziej pogodnego.

Opony i lodówki to duży problem. Ale przecież

nasza Obra co roku czyściejsza. Nas w Między­

rzeczu szczególnie cieszy, że już na jesieni czę­

ściowo rozwiązany będzie problem ścieków w

Zbąszyniu, że już pojawiły się bobry, raki i inne czasem zapomniane już gatunki flory i fauny,

że na Obrę wrócili kajakarze. Wrócili dzięki

ogromnemu zaangażowaniu samorządów i in- stytucji działających na rzecz ochrony środowi­

ska. Wrócili dzięki takim ludziom jak nauczy- ciele i uczniowie Liceum Ekonomicznego, jak

członkowie aclobrzaJl.skiego Klubu Płetwonur­

ków, jak działający w Stowarzyszeniu Gmin N ad o brzaJ1skich.

I właśnie tym działającym społecznie szcze- gólnie serclecznie dziękuję. Wszystkich zaś nad

naszą Obrą odpoczywających pozdrawiam i za- praszan1 na kajakowy spływ.

Adam Koziński

Firma Transportowo Spedycyjna poszukuje do pracy w okolicach Międzyrzecza kandydatów na stanowisko:

LOKALNY OPERATOR SPEDYCYJNY

Całkowicie samodzielne stanowisko wymagające dużej operatywności.

Od kandydatów oczekujemy:

·Wykształcenie min. średnie -Z~ajomość obsługi komputera

· Mm.

rocznego stażu pracy

Zapewniamy -Stałe łącze internetowe

Oferujemy - Szkolenia w zakresie transportu

-Możliwość rozwoju zawodowego w stabilnej dynamicznie

rozwijającej się Firmie

-Prowizyjny system wynagrodzeń

-Sprzęt komputerowy ze specjalistycznym oprogramowaniem

-Podstawowy kontakt z biurem poprzez internetbądź telefon

z· p~~te~esowanych

prosimy o

przesłanie

listu motywacyjnego i CV ze

zdjęciem

na adres"

aste S.A. ul. Księcia Ziemowita 59/61 03-885 Warszawa (z dopiskiem na kopercie PRACA)

Str. 6

"Łodzie pełne śmieci "

W dniu 14 lipca 2002 r. po raz trzeci odbyło się czysz- czenie Obry zorganizowane z inicjatywy Lucjana Wąso­

wicza obecnie prezesa Nadobrzańskiego Klubu Płetwo­

nurków. Tegoroczną akcję nazwano ,III Powiatowy Spływ Płetwonurków EKO-OBRA" i przeprowadzono pod pa- tronatem medialnym Kuriera Międzyrzeckiego. Pomysł

na taką nazwę spływu powstał niespodziewanie po tym jak grupa płetwonurków z klubu przepłynęła odcinek Obry z Obrzyc do Międzyrzecza robiąc rekonesans i jak się okazało, że w rzece pomimo wcześniejszego czyszczenia niewiele się zmieniło nadal na jej dnie spoczywa wiele trwałych zanieczyszczeń. Zalegające śmieci zostały wy- myte przez nurt rzeki lub w ostatnim roku wrzucone do niej przez osoby dla których stan rzeki nie ma znaczenia.

Konieczność corocznego czyszczenia Obry dala początek zrobienia ze spływu tradycji międzyrzeczan i naszego klubu. Zaplanowany spływ rozpoczął się pomimo nie-

sprzyjających warunków atmosferycznych, dojeżdżając na miejsce startu napotkała nas silna ulewa, która spowo- dowała, że burzówką obrzycką nagle spłynęła duża ilość mętnej wody do rzeki i widoczność spadła praktycznie do zera. Po upływie ok .. 40 min widoczność w rzece popra- wiła się i ruszyliśmy w dół rzeki. W akcje czyszczenia Obry zgodnie z planem wzięły udział trzy lodzie w obsadzie dziesięciu pletwonurków i dwóch wioślarzy. W początko­

wym planie czyszczenia Obry miało wziąć udział sześciu pletwonurków i trzech wioślarzy, ale zaangażowanie człon­

ków Klubu przeszlo oczekiwania do tego stopnia, że je- den z wioślarzy jednocześnie pletwonurek postanowił ply-

.Szczególne podziękowania należą się międzyrzec­

kim rodzinom" - mówi pani Elżbieta 8/aszczak, która z ramienia Urzędu Miasta zorganizowała pobyt dzieci - .to rodziny przejęły ciężar całodobowej opieki nad po- szczególnymi dziećmi, żeby mogły dobrZe wypocząć w rodzinnej atmosferze". Rodziny przyjęły je pod swój dach jak swoje własne, ugościły, zadbały, by miały kon- takt z rówieśnikami, by się w polskich domach dobrze

czuły. Pytam jedną z osób, które wzięły dziecko na dwa tygodnie do domu - dlaczego Pan to robi? i to już nie pierwszy raz ... Wzrusza ramionami -.obydwoje z żoną

lubimy dzieci". Siedząca obok kobieta mówi z kolei, że

sentyment do tamtych stron, pochodzi z okolic Grodna.

Siedzimy wszyscy przy grillu nad jeziorem gorzyckim, u

nąć w wodzie, a jego łódź została dowiązana do innej.

Zaraz po starcie okazało się, że jest co wydobywać z dna rzeki. Już po przepłynięciu pierwszego km ok. 100 m poniżej rozmontowanego mostu lodzie były załadowane do polowy. Następny km odcinka rzeki okazał się w miarę czysty, lecz sukcesywnie zbliżając się do miasta śmieci przybywało na dnie rzeki. Były to głównie: opony różnych rodzajów pojazdów, rowery, metalowe beczki, rzeczy użyt­

ku domowego, różnego rodzaju przedmioty metalowe i wiele butelek po napo-

jach alkoholowych. Tra- fiały się nawet butelki sprzed 11 Wojny Świato­

wej z napisami w języku

niemieckim prawdopo- dobnie po piwie zamy- kane na sprężynę. Były też bardzo niebezpiecz- ne śmieci, mam tu na

myśli amunicję moździe­

rzową z czasów wojny, która niestety musiała pozostać na dnie rzeki.

Śmieci było tyle, że na

mecie doszło do zatonięcia jednej z łodzi z przeładowa­

nia. Akcja czyszczenia Obry spotkała się z bardzo szero- kim poparciem moralnym ze strony mieszkańców Mię­

dzyrzecza, poparciem władz powiatu i miasta. W tym momencie chciałbym szczególnie wyróżnić postawę In-

Dzieci z ^Białorus w Międzyrzeczu

Państwa Władzi i Stasia Rybków. Cala siedem- nastka dzieci została zapro- szona. Gospodarz przygo- towal ognisko, pokrojone

kiełbaski czekają. Dzieci

pluskają się w cieplej wo- dzie przy brzegu, można powiosłować w łódce, po-

pływać rowerem wodnym.

Są z nami siostry z Towarzystwa św. Klary, które też goszczą u siebie dwójkę dzieci z polskich rodzin na Białorusi. Siostry przywiozły ze sobą placek, z powodu

dużych rozmiarów przezwany .metrowcem", gitarę i cie- pło swojego uśmiechu dla każdego, radości życia w Chrystusie emanującej z nich na co dzień. Razem z

Siostrą Przełożoną czynnie uczestniczą w zabawie ini-

cjując pieśni, śpiewem witając przybywających gości.

W domu gospodarzy znalazła się też piłka plażowa. Piękno jeziora i okolicy, serdeczność gospodarzy powoli przelamuje nieśmialość dzieci. Nie znały się ze sobą wcześniej, nie pochodzą z tego samego okręgu. Pozna- ly się w autobusie, teraz wszyscy staramy się je rozru-

szać. W Klasztorze, gdzie zwyczajnego ludzkiego, ko-

biecego ciepła jest zawsze dość dla wszystklch dzających mieszkają dwie dziewczynki. Żanna z Radunii kolo Grodna i Anna Januszko z Grodna oraz ich opiekunka pani Marina która ma również w rodzinie kogoś o dzie. Tam, gdzie mieszkają znajomość · dziadów jest powszechna, dzieci, które

Międzyrzecza wszystkie pięknie mówią po Marina studiowala w Łodzi. Od 1989 r stypendia dla młodzieży białoruskiej, stowarzyszenia kulturalne i edukacyjne pod Związku Polaków na Białorusi, wydaje się skojęzyczne; ,Glos nad Niemnem" i ,Słowo byt w Międzyrzeczu dzieci z Białorusi jest już po raz trzeci przez naszego burmistrza pomocy .Wspólnoty Polskiej" w Gorzowie, kontakt ze Związkiem Polaków w Grodnie.

wiam z dziewczynkami, pytam, jak się czują tu sce. Dziewczynki opowiadają o swoich rodzinach, Ie, o Grodnie. Pani Marina słucha wieści o kraju, opowiadamy jej o Międzyrzeczu, o działalności Klasztoru, o społecznej pracy

pomagają życzliwi ludzie, prz sklepów, warzywniaków, np. p. Elżbieta

Nr 8 (138)

finansowej konieczności, po trosze z upodo·

p. 0 trosze z . domatorką, więc raczeJ · · me uczes t n1czę · w bania Jestemch i modnych ostatnio

wojażach

po egzo- romantyczny pach nie spaceruję po uliczkach paryskiego tycznych wys aś d~mną z siebie Amerykę znam z kadrów Monmartru, ~cinka trylogii 0 Pawlakach i Kargulach. W ostatniego \ochę nie czuję się gorsza od tych co to już dodatku am

. ·ect

go zagranicznego ' p1eca c e · hl b · dl' Je 1.

z nie) ne tkę wielkiego świata znajduję w literaturze, w

Nam1as . . . h .

filmach National Geografie oraz w op

1 owh1escd1a?. znpaJO·

m ch, którzy mieli okazję do wspan1a yc po rozy. oza Y k wałki' różnych stron z1emsk1ego globu zapełniaJą tym ·:

aJ.edną

z

półek

meblowego segmentu.

Są

to poez-

u mn1e . ·. b · h

tówki, które dostaję od mo1ch upcz

1

nk1ow pErze ywaJącyc wt najróżniejszych zakątkach 1 o s l, 1 uropy, a nawe

~oow~A~~- . . . . .

p Największe możliwości mate~1alne do f1nal1zowan1a oryginalnych wakacyjnych podrozhyl mka)ą Odia 1

1

Michał, którzy potem, w okresie jesiennyc e CJI , z1e ą_ s1ę ze wszystkimi swoimi wrazemam1, . pokazuJąc przyw1ez1one z egzotycznych miejsc pam1ątk1, totografie -. przez

?o

zajęcia w klasie nabierają n1e~wykłego kolorytu 1 realnosc1 sensie, iż to, co wydawac s1ę moze bardzo dalekim,

~oże być

calkiem bliskie. Pocztówki

dostaję też

regular- nie od Natalii, Klaudii, Uli, Paullnk1, czy Kam1la. Natalia systematycznie przysyła mi pocztówki "z humorem". W tym sezonie, na mojej półce stoją już obrazki ze Szklar- skiej Poręby, z rodzimego Głębokiego,_ znad morza: z Italii. Mam też kartkę ulazoną z puzzli. Jak na razie- oryginalnym ekspon~tem je_st pocztówka od Michala z hiszpańskiej AndaluzJI, na ktoreJ kruczowłosa dziewczyna w czerwonej sukni l z prawdziwego atłasu l tańczy naro- dowe flamenco.

Kiedy oglądam te wakacyjne widokówki -od czasu do czasu przymykam oczy, a wtedy budzi się moja wyobraź­

nia. Wyobraźnia na tyle intensywna, że potrafię poczuć zapach śródziemnomorskiego wiatru, usłyszeć gwar tury- stów na weneckim Placu św. Marka, albo ujrzeć siebie w jednej z ulubionych kafejek na berlińskim Ku' dammie ..

Jest to naprawdę świetny trening w poszerzaniu hory- zontów fantazji.

A kiedy moje myśli powracają z owych wyimaginowa- nych wojaży po świecie, natrętnie zaczynają krążyć wokół

uczniów, którzy takich pocztówek nigdy swoim nauczycie- lom nie wysyłają. Nie. Nie z powodu roztargnienia, zapo- mnienia, albo przeoczenia. Raczej z przyczyny bardzo banalnej-owe dzieci nigdzie na wakacje nie wyjeżdżają.

Jedne czas letniej kanikuły spędzają na podwórku, drugie pomagają w pracach żniwnych i gospodarskich, inne opie- kują się młodszym rodzeństwem, a jeszcze inne od świtu zbierają w lesie jagody, albo grzyby, a potem calutki dzień stoją przy ruchliwej zakurzonej szosie, żeby cokol-

Dzieci z Białorusi na pikniku

inni również takz' e b . d . . . d . · ezposre n1o w kuchni przy abla-

ach. Siostra Przelaiona glośno się zastanawia z któ- rymi . chlopc am1 l Zlewczynkarni z · · d · sąsiedztwa zapoznać '

SWOICh ' · .

gosc1, by mogly Clekawie dla siebie spędzać czas Siostry ob k . h .

tak. · · o . swo1c licznych zajęć, związanych

n c~e z prowadzeniem stalówki dla Ubogich i Bezdom-

d

^{yą :} gdzi_e przychodzi codziennie okolo 70 osób znaj-

rowmez czas dl · h · · '

nie . . a swo1c gosc1, by na rowerach wspói- POJechac nad kto' · k ₁- . . . .

mogly w k . . . res z o ~ 1cznych Jezior, aby dz1ec1 lorusc Y ~pac Slęl poopalac. Rozrywek i atrakcji bia- y goscle maJą pod dostatkiem. Pani Elżbieta

KURIER MIĘDlYRZECKI Str. 7

Wakacje, Andaluzja i. .. jagody

Tegorocznych wakacji oczekiwałam jak przysłowiowego zbawienia. Maj i czer- wiec tak mocno dały mi do wiwatu, że czekałam tylko na jedno: błogi spokój.

Resztki przytomności w nadwerężonej psychice domagały się zwolnienia tempa

życia i natychmiastowej izolacji od stresów codzienności.

wiek z tych uzbieranych plonów sprzedać. Są też i takie dzieci, które przy drogach machają transparentem Poko- je do wynajęcia, albo, ku utrapieniu kierowców, nachal- nie usiłują myć samochodowe szyby.

Wiem, że nie mają najmniejszego sensu jakiekolwiek komentarze odnoszące się np. do polityki, demokracji, ludzkiej sprawiedliwości, czy łzawe utyskiwania na polską biedę. Od kiedy świat istnieje, są to przecież zjawiska bardzo zrośnięte z naszym ziemskim żywotem. Zawsze tak było, jest i będzie, że kiedy jeden opływa w dostatki, drugi przymiera głodem. l tylko Bóg jeden wie, na czym taka "sprawiedliwość" polega i jaki w niej sens.

Wracając do problemu "ciemniejszej strony" wakacji,

Błaszczak z urzędu {prywat- nie też gości u siebie chłopca

Tomka), a polskie rodziny we

własnym zakresie od pierw- szych dni mają dużo pomy-

słów w tym kierunku. Skła­

dają wizytę świerckocińskim zwierzętom w ich ZOO Sa- fari, gdzie można pogłaskać osiołka czy strusia, zachwy- cone są tamtejszym ,diabel- skim młynem". Mnóstwo ra- dości przeżywają też na basenie gorzowskim, na zjeżdżalni. Wspaniałe przy-

jęcia zgotują im rodziny pol- skie w Kęszycy, gdzie dzie- ci zaproszone zostają na jeszcze jedno ognisko. Tam ostatecznie wszyscy zaprzyjaźniają się ze sobą i obie- cują spotkać się jeszcze. Ostatni akord to spotkanie wszystkich na tarasie w gościnnym Klasztorze sióstr

św. Klary, gdzie jest dużo baloników, a jedna ze śpie­

wających sióstr urządza piękny koncert na instrumen- cie klawiszowym. W ten wieczór powagę klasztoru

,zakłóca" pelen radości śmiech małych gości z Białoru­

si, a odgłosy zabawy przyciągają dzieci z sąsiedztwa,

które zaintrygowane wołają. żeby ich też tam, do gromady na taras wpuścić. Decyzją Siostry Przełożo-

trzeba przypomnieć, że bogactwo nie polega li tylko na posiadaniu dóbr natury materialnej. Nie można więc poprzestawać na utyskiwaniu i przypisywać całej winy naszym niedostatkom.

Bardzo skuteczną odskocznią od smutnej rzeczywisto- ści jest czynność banalnie łatwa- sięgnięcie po ... książkę. Dzieciom, szczególnie tym, które w "niekonwencjo- nalny" sposób muszą spędzać swoje wakacje, spróbujmy

zaszczepić potrzebę rozwijania własnej wewnętrznej wy-

obraźni. To naprawdę nic nie kosztuje, a wiele może w ich życiu zmienić.

Podsycanie wyobraźni rodzi w duszy niepokój i tęskno­

tę, ciekawość i chęć poznawania. Aby zaspokoić te uczu- cia, człowiek musi działać, musi dążyć do częściowej chociaż realizacji prześladujących go marzeń. A to zmu- sza do działania, nie pozwala na trwanie w apatii.

Książka jest niezawodnym i sprawdzonym antidotum na poczucie niższej wartości, na codzienny pesymizm,

monotonię i nudę. Można ją zabrać ze sobą wszędzie,

nawet na bezludną wyspę. Aby jednak zrozumieć, jak wielką wartość posiada, trzeba doświadczyć jej stałej obecności, trzeba nabyć potrzebę, aby z niej jak najczę­

ściej korzystać.

Na wakacje dla najmłodszych nastolatków warte pole- cenia są klasyczne powieści podróżnicze, albo detektywi- styczne-choćby cykl przygód Tomka Wilmowskiego, czy perypetie Pana Samochodzika. Mogą to być dynamiczne opowiadania Bahdaja, albo słynny, trochę zapomniany Tomek Sawyer.

Jestem pewna, że taka literatura potrafi dotrzeć do

wyobraźni współczesnych latorośli, a wyjdzie to z pożyt­

kiem dla wszystkich. Zaś dzięki przeżywanym razem z bohaterami książek przygodom, dzieci dojdą do przeko- nania, że ich wakacje, choć spędzane w tak pospolitych miejscach jak wieś, podwórko, czy las, też mogą być całkiem udane. A wtedy bez kompleksów będą mogły

swojej nauczycielce wysłać pocztówkę /nawet przez sie- bie namalowaną/ z pozdrowieniami z leśnego szałasu,

albo z tajemniczego ogrodu babuni, albo znad jeziora

pełnego śpiewających syren. Zaś na mojej półce, obok kartki z Andaluzji, naczelne miejsce zajmie pocztówka stworzona w dziecięcej wyobraźni.

Grażyna Piechocka

nej prośbom staje się zadość i wszyscy bawią się aż do zmroku. Jest także ostatnia ,zielona noc". Ale czas bie- gnie nieubłaganie i koniec dwutygodniowego pobytu

upływa 30 czerwca. Rano w niedzielę trzeba wyjeżdżać,

droga jest daleka, a dzieci powinny przyjechać do do- mów przed nocą.

Dzieci pojechały. Mamy nadzieję, że naszym gościom,

dziewczynkom i chłopcom z Białorusi oraz ich nauczy- cielce miasto Międzyrzecz i okolice kojarzyć się będzie z

gościnnością i rodzinnym ciepłem i -że może nas jesz- cze kiedyś odwiedzą.

Iwona Wróblak

Str. 8

fpaMa.n;cKae

a6~

51JJ:HaHHe

"CAI03 llA.JHIKAY

Ha

I>E.JIAPYCI"'

230023 fpO.lHa, 8)',1. ,ll3Sip)f(bJHCKara 32 TJ;l/cpaKc: (+375) (0152) 72-00-75 PaJJiiKOBI>I paxyuaK: 3015204440014 A6,1ynpay,leHHC ''oen6i3HCC6aHKy"'. KO.J 705

KURIER MI

Szanowny Pan

mgr Władysław Kubiak Burmistrz Miasta i Gminy w Międzyrzeczu Zarząd Główny Związku Polaków na Białorusi w imieniu uczniów, nauczycieli i rodziców składa wyrazy wdzięczności Panu, a także wszystkim pracownikom i sponso- rom za zorganizowanie tak atrakcyjnej wycieczki.

Ten pobyt w Polsce wśród rówieśników przyczyn) się do bliższego poznania kultury i tradycji polskich, nawiązania nowych kontaktów oraz możliwości praktyki językowej.

Jesteśmy niezmiernie wdzięczni za gościnność i wspaniałą organizację. Liczymy na dalszą współpracę oraz zapraszamy do Grodna.

Z wyrazami szacunku

Kierownik Oddziału Oświaty Związku Polaków na Bałorusi mgr Anżelik~ .B?~ys

Jestem Olga Dziuba - mam 12 lat i

uczęszczam do VI klasy. Mieszkam w niewiel- kiej miejscowości Radunia oddalonej około 100 km od Grodna. Miasteczko moje-chociaż małe

-jest nowoczesne i bardzo ładne. Mieszkamy w bloku 2-piętrowym, w mieszkaniu 3-pokojo- wym.Mam 5 braci. Najstarszy już ożeniony

mieszka w Warszawie, młodszy pracuje w Grod- nie a trzech jeszcze się uczy. Mama Janina jest

krawcową i pracuje w zakładzie. Tata Stanisław

jest elektrykiem. Nasza szkoła jest mała. Klasa liczy tylko 14 dzieci. Wolałabym chodzić do takiej szkoły jak wasza nr 2.Już zdążyłam zaprzyjaźnić się z wieloma koleżankami z tej szkoły. Jak pięk­

nie jest w tej szkole, Byłam kilka razy z koleżan­

kami na lekcji u pani Izabeli Banaszak .. Zwie-

dziłam też zamek i miasto. Byłam z wycieczką

na basenie w Gorzowie. Jak pięknie jest u Pani J. Banaszak u której mieszkam i w całym mieście. Chętnie przyjadę tutaj za rok. W ubiegłym roku byłam na obozie harcerskim w Białymstoku. Rozumiem wszystko po polsku ale nie umiem po polsku

mówić. W domu rozmawiamy po rosyjsku. Jest mi tutaj bardzo dobrze .

• • ł •

Nazywam się Irena Piwowarczyk.

Mieszkam w Wołkowysku. Mam jeszcze dwie siostry młodsze. Mama Teresa pracu- je, tata Wiktor nie. W mojej klasie uczy się

26 uczniów - najgorsze, że chodzimy za- wsze na drugą zmianę, Codziennie 6 lekcji do godziny 19-tej. Najbardziej lubię mate-

matykę i historię. W domu rozmawiamy po rosyjsku a w szkole po białorusku. Mamy

także jedną lekcję w tygodniu języka pol- skiego. Nie, nie znam żadnej polskiej pio- senki ani tańca. W niedziele chodzę do pol- skiego kościoła. To jedyne miejsce gdzie ludzie mówią po polsku .Jednak coraz mniej.

Bardzo lubię oglądać TV Polonia. Mamy 2 programy białoruskie, 2 rosyjskie i dwa polskie. W ubiegłym roku byłam we Fromborku i bardzo mi się tam podobało. Tu podziwiałam muzeum, Głębokie, Gorzów i całe miasto. Jest mi naprawdę bardzo dobr:e. u. p.ani Grzelak. Jestem jej bardzo wdzięczna.

To ja Elżbieta Cicińska. Mam 13 lat i mieszkam w Sopoćkinie. To nieduże mia- steczko -może 3.000 ludności i dość dużo w nim Polaków. Przeważają u nas domki jed- norodzinne z przydomowymi gospodarstwa- mi. Szkołę mamy ładną- dla ponad 400 uczniów. Najbardziej lubię uczyć się mate- matyki i języków obcych-rosyjskiego i angiel- skiego. Języka polskiego uczymy się tylko raz w tygodniu - 1 godzina. Mówię po polsku dość dobrze. Przez okres 3 lat uczyłam się w szkole muzycznej. Zajęcia w szkole trwają u nas codziennie od 9-tej do 15-tej. Potem są jeszcze zajęcia fakultatywne i kółka zaintere- sowań. Moja mama Leonarda pracuje jako pielęgniarka w sanatorium w sąsiedniej miejscowości a tata inż. rolnik prowadzi własne

,nieduże gospodarstwo rolne. Mam jeszcze 3 siostry-starszą Olę i młodsze Grażynę i

Anię. W przyszłości chciałabym być lekarzem to piękny i odpowiedzialny zawód. Chyba

Zjednoczenie

^Społeczne

"Z\VIĄZEK POLAKÓW

. na

BIAŁORUSI"

230023 ul. Dzierżyńskiego 32, Grodno tel/fax:(+ 375) 0152 72-00-75

Konto: 3015204440014

Wojewódzki Wydział "Biełbiznesbanku". kod 705

będę jednak lekarzem. Mieszkam u Państwa Gądków i jest mi tutaj bardzo Niemal codzienne dzwonię do domu albo mama dzwoni do mnie. Jak my się cieszymy z Państwem Gądkami.

Mali

goście

z

Białorusi

Przyjechały do Międzyrzecza 17 czerwca niemal przed północą Chociaż zmęczone i utrudzone wielogodzinną podróżą-nie kryły swojej dziecięcej c1e~:aW11MI·

trochę niepewności - jaki będzie ich pobyt w naszym mieście. Obawy zupełnie zbędne. Międzyrzeckie rodziny stworzyły tym dzieciom fragment wsr~:~n;...:

letnich wakacji. Przypomnijmy -już trzeci raz Burmistrz Władysław

do Międzyrzecza grupę polskich dzieci mieszkających na Białorusi. r\WcłiiTIKadila tegoroczny przyjazd przeprowadziła WSPOLNOTA POLSKA Przyjechały dzieci ze środowisk mniejszych. Niektóre mówią po polsku bardzo ·

właśnie tym dzieciom cząstki wspólnej Ojczyzny uznaliśmy za naszą WZ!~IędaRil dziadów i ojców zwykłą, ludzką powinność. Do indywidualnie - w

opracowanego programu pobytu dodano organizowaną przez Urząd

do Gorzowa i Świerkocina. Niezwykłą atrakcją dla tych uczestników okazał MC Donaldzie i otrzymane ta bajkowe maskotki. Z wielkim przejęciem spotkanie w Stowarzyszeniu Sióstr Klarysek przy ul. Słowackiego, udział

nowym kościele Pierwszych Męczenników Polski, pobyt nad jeziorem

pożegnalne ognisko w Kęszycy Leśnej. Dzieci te były w Międzyrzeczu Wyjechały niezwykle zadowolone i uradowane. Wielokrotnie opowiadały o urokach Ziemi Miedzyrzeckiej a jeszcze więcej o serdecznej -niemal rodzicielskiej ich opiekunów.

W imieniu Zarządu Gminy i całej miedzyrzeckiej społeczności przekazuję ne słowa podziękowania i uznania rodzinom, które tak ciepło i z takim przyjęły u siebie na okres wakacji polskie dzieci z Białorusi. Wśród wyln191110n~

poniżej rodzin są także te, które w poprzednich latach gościły już dz_ieci z wicz. To cieszy i zasługuje na najwyższy podziw. Przekazane na zakonczenre w Międzyrzeczu wrażenia i odczucia dzieci z Białorusi utwierdzają nas w.

ni u, że nasi mieszkańcy -jak poprzednio- nadal ofiarnie udzielają pomocy l małym mieszkańcom Białorusi. l to jest satysfakcja nas wszystkich . .

Wszystkim Wam- najserdecznieJ Burmistrz Gminy Władysław

Polskie dzieci z Białorusi gościli:

1. Maria i Kazimierz Antonowiczowie, 2. Aneta i Jerzy Barnasiowie, 3. Renata i Mirosław Hryhorowiczowie, 4. Elżbieta i Bogdan Błaszczakowie,

5. Renata i Tadeusz Zielińscy,

6. Dorota i Jacek Jagodzińscy,

7. Anna i Piotr Chicuniowie, 8. Alicja i Józef Matysiakowie, 9. Beata i Andrzej Błaszczakowie,

10. Józefa Banaszak,

11. Elżbieta i Jerzy Grzelakowie, 12. Wioletta i Czesław Kowalczykowie, 13. Barbara i Jerzy Gądkowie,

14. Mieczysława i Andrzej Sołoduchowie, 15. Mirosława i Tadeusz Drożdżyńscy,

16. Stowarzyszenie Sióstr Klarysek w Międzyrzeczu