Rodzeństwo wierzących

Helmut Juros

Rodzeństwo wierzących

Collectanea Theologica 60/3, 5-6

R odzeństw o w ierzących

Ju d aizm i ch rześcijań stw o tw o rzą w spólną historię, niczym w o­ dy i brzegi k o ry ta tej sam ej rze k i dziejów zbaw ienia i p rzy m ierza m iędzy Bogiem i człow iekiem . D elta tej rzek i jest dopełnieniem owej h istorii, zaś napięcia m iędzy p rąd e m w ód i oporem brzegów nie zna­ czą, że zachodzi m iędzy n im i w rog a opozycja. W spółczesnym w spól­ n y m w rogiem judaizm u i ch rześcijań stw a są rozm aite fo rm y neopo- ganizm u. Je d n ą z jego odm ian b y ł h itlero w sk i nazizm , k tó ry w p e­ w n y c h k ręg a c h n ad al służy poróżnieniu m iędzy sobą w yznaw ców obu w spólnot relig ijn y ch . T ylko te n pozna się n a neopogańskim za­ grożeniu, k to w ie rz y w Boga S tareg o i Nowego P rz y m ie rz a i k ie ru je się w życiu przesłaniem Słow a Bożego.

P rzek o n ała m n ie o ty m n ied aw n a rozm ow a ze s ta rą Ślązaczką. Z ap y tan a, dlaczego przeszło pół w iek u tem u podczas w yborów w N iem czech, podobnie zresztą ja k jej m ąż, zdecydow anie głosow ała przeciw H itlerow i, odpow iedziała: Bo by ł to człow iek k łam stw a i n ie ­ naw iści. Jego m ow y siały nienaw iść do in n y ch ludzi i zapow iadały zbrodnicze czyny przeciw ko nim . I choć pow oływ ał się n a jakiegoś boga i opatrzność, to nie b y ł to Bóg A braham a, Izaak a i Ja k u b a, k tó ry objaw ił się n a m w Jezu sie C hry stu sie. A przecież Biblia m ó­ w i, k to jest ojcem k łam stw a i nienaw iści! Swój sz ata ń sk i rodow ód obnażył szczególnie w sto su n k u do Żydów . D zięki w ierze m ożna było zdem askow ać jego zbrodnicze zam iary.

W iara owej kobiety, m ojej m atk i, była w ia rą po dy kto w aną przez słowo Boga S tareg o i Now ego P rzy m ierza, w ia rą nierozdzielną, jak w ody jednego n u r tu rzeki. P ism a w y k ła d a ł jej Kościół. Z jego p rze ­ pow iadania u k ształto w ała sw oje su m ien ie na m ia rę au ten ty czn ej te ­ ologii „p o lity czn ej”. K sięgi św ięte czytan e w K ościele dały je j zdol­ ność poznania w ielkości każdego człow ieka, zdolność rozróżniania dobra — poszanow ania godności lud zk iej, od zła — p o g ard y wobec niej. K sięgi te były dla n ie j fu n d am en tem solidarności z każdym pogardzanym człow iekiem . T ym bard ziej leg ity m o w ały i obligow ały do solidarności z tym i, k tó rz y je czczą ta k ja k m y. Do P ism a Św ię­ tego trz e b a odw oływ ać się zawsze, gdy z jak iejk o lw iek s tro n y grozi ideologia k łam stw a i nienaw iści. M usi to m ieć m iejsce zwłaszcza wów czas, k ied y dąży się do skłócenia ludzi w ierzących w Boga. Dzie­ dzictw o Biblii zobow iązuje szczególnie Ż ydów i chrześcijan. Szoah i inn e postacie zbrodni p rzeciw Żydom i ludzkości są w yzw aniem dla w yznaw ców obu b ra tn ic h rèligii. N igdy nie m oże być dość s ta ­ r a ń o przezw yciężenie przesądów i w zajem n y ch uprzedzeń. Coraz le­ piej należy rozpoznaw ać w zajem n ą bliskość. T akie s ta ra n ia m uszą być podejm ow ane n a różn y ch płaszczyznach. N ie może w ięc z ab ra­

knąć w ysiłków teologów. To oni pow inni ukazyw ać najgłębsze pod­ s ta w y ład u w stosun k ach m ięd zy Ż ydam i i ch rześcijan am i — w p ra ­ w dzie i miłości. N auczanie K ościoła zobow iązuje ich do prow adzenia i ro zw ijan ia dialogu z Ż ydam i. D ialog tak i sta ł się faktem .

S ym po zju m „Kościół a Ż ydzi i ju daizm ” , zorganizow ane na p o­ czątk u czerw ca 1989 r. w A kadem ii Teologii K atolick iej w "Warsza­ w ie, stan ow i odpow iedź n a p o trz e b y chw ili w zak resie m ięd zy reli- gijnego dialogu, a zarazem zapow iedź dalszych stud iów n a d ty m te ­ m atem . M ają to być b ad an ia podstaw ow e i stu d ia system atyczne w łączone in sty tu cjo n aln ie w s tr u k tu rę uczelni. O kreślenie p u n k tu w y jścia i ogólne w y ty czenie pola badaw czego ty c h stud iów złożyło się n a p ro g ram sym pozjum . M ożna się spodziew ać, że biorący w nim ud ział profesorow ie teologii ze w szy stk ich liczących się cen tró w a k a ­ dem ickich k ra ju , w ykład o w cy i przełożeni sem inariów duchow nych, dok to ran ci i stu den ci sta n ą się sk u teczn y m i an im ato ram i i rzecznik a­ m i p rzem y śleń i d yskusji, k tó re zaow ocow ały n a sym pozjum .

K s. prof, d r hab. H e lm u t Ju ro s R e k to r A kadem ii Teologii K ato lick iej w W arszaw ie