Tomasz Chodowiec Akademia Podlaska
Wybrane strategie werbalne w przekazach elektronicznych
na przykáadzie blogu
1Rozwój Internetu – najnowszego medium rozwijającego siĊ na páaszczyĨnie technologicznej i komunikacyjnej – ma przemoĪny wpáyw na posáugiwanie siĊ jĊzy-kiem przez uĪytkowników. ĝrodowisko elektroniczne staje siĊ niejednokrotnie katali-zatorem m.in. spontanicznej kreatywnoĞci jĊzykowej. Celem niniejszej pracy jest analiza niektórych strategii werbalnych stosowanych przez Internautów. Ustalenie, jaki zakres uĪycia danych strategii uwidacznia siĊ w blogach, wymagaáoby zaprezen-towania bardziej obszernego materiaáu badawczego.
Realizacja wielu form istniejących w obrĊbie komunikacji elektronicznej narzuca koniecznoĞü uĞwiadomionej umiejĊtnoĞci percepcji záoĪonych komunikatów, a takĪe biegáoĞci ich tworzenia przy wykorzystaniu udogodnieĔ technologicznych sáuĪących realizacji róĪnorakich celów poznawczych.
RzeczywistoĞü medialna w abstrakcyjnej (cyber)przestrzeni zaczyna wypieraü cechy rzeczywistoĞci fizycznej, wytwarzając wraĪenie przebywania w odrĊbnym Ğwiecie (teleobecnoĞci).2 Walter Ong zaproponowaá wprowadzenie terminu wtórnej oralnoĞci, polegającej, wedáug niego, na transformacji wyraĪeĔ werbalnych za pomocą elektro-niki (ONG 1992:182). Dynamiczny rozwój omawianego medium sprzyja coraz wiĊk-szej autonomicznoĞci funkcjonujących w Ğrodowisku elektronicznym komunikatów werbalnych. Propagowany przez Eugeniusza Wilka w ksiąĪce Nawigacje sáowa ter-min telepiĞmiennoĞü, stworzony przez E. Mizracha, wydaje siĊ bardziej precyzyjny. TelepiĞmiennoĞü, oparta na przekazach audiowizualnych oraz elektronicznych ewolu-ujących w kierunku záoĪonego przekazu opartego na nielinearnoĞci, interaktywnoĞci oraz interakcji, stanowi szereg strategii werbalnych oraz tekstowych omawianych m.in. w szerokim kontekĞcie kulturowym. TelepiĞmiennoĞü w konsekwencji záoĪo-nych przemian kulturowych moĪe byü podstawą powstawania nowej retoryki i
1
Mirosáaw BaĔko uwaĪa, Īe blog naleĪy uznaü za rzeczownik rodzaju mĊskiego nieĪywotnego. W Ğwietle normy wzorcowej formy fleksyjne odpowiednio brzmieü powinny w dopeániaczu: blogu, w bierniku blog. Potocznie, a wiĊc w odniesieniu do normy uĪytkowej, rzeczownik odmieniany jest wedáug wzorca odmiany rzeczowników rodzaju mĊskozwierzĊcego – wówczas synkretyzm biernika i dopeániacza sprowadza siĊ do formy bloga. (patrz http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=9004) [dostĊpne w sieci do 15.05.2010].
2
TeleobecnoĞü definiowana jest jako zanurzanie maszyny i zmysáów uczestnika komunikacji w wirtualnej rzeczywistoĞci. TeleobecnoĞü pozbawiona jest jednak reguá przemieszczania siĊ obowiązujących w Ğwiecie rzeczywistym. Tworząc swego rodzaju dystans, umoĪliwia uĪytkownikowi sterowanie\manipulowanie w czasie rzeczywistym – to obecnoĞü na odlegáoĞü (MANOVICH 2006: 263-267). InteraktywnoĞü sprowadza siĊ do kontroli systemu oraz reakcji Ğrodowiska przekazu elektronicznego na dziaáania uĪytkownika (z ang. interacitve – zdolnoĞü do odbierania informacji z równoczesną moĪliwoĞcią reagowania).
ki opartej na interaktywnoĞci, którą moĪna metaforycznie okreĞliü jako dryfowanie w przestrzeni.
Blogi, traktowane najczĊĞciej jako swoisty przykáad dyskursu autobiogra-ficznego, nie istnieją w oderwaniu od konwencji i strategii werbalnych mocno osa-dzonych w obrĊbie tradycyjnych gatunków literackich (por. KAWKA 2004:157-168; GUMKOWSKA 2009: 231-243). MoĪna teĪ zastanawiaü siĊ, czy funkcjonujące w cy-berprzestrzeni blogi moĪna traktowaü jako teksty uĪytkowe.
BLOG – NOWA DYNAMICZNA FORMA KOMUNIKACJI ELEKTRONICZNEJ3 Prywatne strony domowe (ang. personal home pages, personal Web pages, private home pages) to jedna z form komunikacji elektronicznej, której konstytutyw-nym komponentem jest hipertekst. Blog (typ prywatnej strony domowej ekspresyw-nej4) to funkcjonujące w cyberprzestrzeni byty elektroniczne, udostĊpniające treĞü wszystkim lub wybranym internautom.
Blog zdeterminowany swobodną autokreacją (potraktowaü ją moĪna jako cechĊ dystynktywną) cechują: záoĪona hipertekstualnoĞü, rozszerzona oralnoĞü pi-Ğmienna (telepiĞmiennoĞü), informacyjnoĞü (sprzĊĪona z konceptualnoĞcią). Blog to forma oparta na hipertekĞcie, która zakáada funkcjonowanie elementów tekstowych wespóá z elementami graficznymi: ruchomymi i nieruchomymi oraz zestawienie tek-stu ze zdjĊciami i plikami wideo. Pozbawiony linearnoĞci komunikat werbalny (po-dobnie jak wiĊkszoĞü form komunikacji elektronicznej) daje moĪliwoĞü nieskrĊpowa-nej nawigacji. MoĪliwoĞü áączenia komunikatów poprzez sieci nieskoĔczonych hiper-áączy5 sprzyja tworzeniu nowych strategii werbalnych. Istota hipertekstu zawiera siĊ
w interaktywnych relacjach pomiĊdzy czáowiekiem, maszyną (komputerem) i czáo-wiekiem. Interakcje pomiĊdzy autorem\uĪytkownikiem, komputerem oraz auto-rem\uĪytkownikiem i hipertekstem zmierzają do wzglĊdnie nieskoĔczonej liczby in-terpretacji komunikatu werbalnego osadzonego w ramie hipertekstualnej.
Blog jako typ strony domowej zawiera takie obligatoryjne i fakultatywne elementy, jak: intymne dane osobiste, informacje o domu, miejscu zamieszkania, re-gionie, kraju, dane kontaktowe, cytaty (wizualne i werbalne – fotografie, utwory mu-zyczne, fragmenty literatury itp.), informacje o poglądach religijnych, zdjĊcia. MoĪna
3
Termin komunikacja elektroniczna moĪe byü stosowany w odniesieniu do wszelakich mediów, które, mimo znacznego zróĪnicowania, pozwalają kodowaü i dekodowaü informacje od nadawcy do odbiorcy na sygnaáy elektryczne lub elektromagnetyczne. Taki rodzaj komunikacji zawiera (lub moĪe zawieraü) róĪne skáadniki komunikatu jĊzykowego (patrz: Jan Grzenia, Komunikacja jĊzykowa w Internecie, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa 2006, s. 58-80).
4
Istnieją dwie grupy stron domowych: instrumentalne (tematyczne) oraz ekspresywne. Pierwszy sáuĪy przedstawieniu konkretnych zainteresowaĔ (moĪe dotyczyü zagadnieĔ pracy zawodowej, otoczenia). Drugi typ strony to miejsce budowania caáoĞciowego wizerunku autora\autorów. Najbardziej reprezentatywne prywatne strony domowe zalicza siĊ do grupy ekspresywnych, do których zaliczyü moĪna równieĪ blogi (SKOWRONEK, RUTKOWSKI 2004: 90-93;WALLACE 2001:48).
5
Hiperáącze (odnoĞnik) – element hipertekstu pozwalający czytelnikowi przenieĞü siĊ do miejsca wskazanego przez odsyáacz. KlikniĊcie przenosi autora\uĪytkownika do innego miejsca na stronie lub do innej strony www, do serwera FTP, moĪe wywoáywaü moduá poczty elektronicznej itp. (http://www.i-slownik.pl/1,1028,odnosnik,lub,odsylacz,link.html).
juĪ mówiü o tworzeniu pewnego typu wirtualnych grup spoáecznych w mikroskali. Zasadniczym elementem scalającym jest w tym przypadku portal umoĪliwiający zaáo-Īenie blogu i udostĊpniający swój serwer. Dopiero sieü hiperáączy pomiĊdzy blogami tworzy swojego rodzaju subspoáecznoĞci.6
WYBRANE STRATEGIE WERBALNE – DIALOG W CYBERPRZESTRZENI Strukturyzacja w blogach
Blog stanowi formĊ komunikacji o wysokim nasyceniu cechami dialogowo-Ğci. Dotychczasowa analiza blogów pozwala na ustalenie obecnoĞci w przestrzeni ramy hipertekstowej takich elementów dialogowoĞci, jak np. adres poczty elektro-nicznej, numer telefonu komórkowego lub stacjonarnego, numer identyfikacyjny ko-munikatora internetowego itp. Deklarowana dialogowoĞü blogów sprawia, iĪ brak tego rodzaju komponentów jest swego rodzaju ewenementem. Niepodejmowanie dialogu naleĪy uznaü w takich przypadkach za fakt znaczący.
Warto zastanowiü siĊ, czy zadeklarowana przez autora\autorów dialogowoĞü struktury blogu jest w konsekwencji miarą dominujących w trakcie konstruowania strategii werbalnych. Specyficzną wáaĞciwoĞcią komunikatów werbalnych jest grafi-zacja tekstu. Symptomem takiego procesu moĪe byü równieĪ hierarchiczna kompozy-cja tekstu. Staáym skáadnikiem ramy hipertekstowej jest odsyáacz do strony gáównej. Ograniczenie w stosunku do typowych stron domowych www polega na koniecznoĞci umiejscowienia poszczególnych dziaáów (wzajemnie ze sobą powiązanych) w grani-cach wyznaczanych przez ramy szablonu napisanego na przykáad w jĊzyku HTML. Powiązanie dziaáów ostatecznie warunkuje hierarchiĊ tej struktury.
Coraz czĊĞciej do blogów są przenoszone elementy typowych konwersacyj-nych form komunikacyjkonwersacyj-nych. Przykáadem tego są repliki na poziomie elementów skáadowych, takich jak np. ksiĊga goĞci, odnoĞniki skomentuj lub kopie przeprowa-dzonych, poprzez komunikatory internetowe, rozmów na forach, czatach. Dialogo-woĞü blogu i jego záoĪonej struktury realizuje siĊ poprzez usytuowanie w ramie hiper-tekstowej formuá powitalnych (czasami są nimi zwiĊzáe zwroty pojawiające siĊ w polu znaku kursora i przesuwające siĊ razem z nim).
Ukáad poszczególnych bloków ramy hipertekstowej moĪe byü zróĪnicowany, lecz widoczne są pewne staáe czĊĞci skáadowe. Staáe tekstowe i graficzne elementy blogu to winieta blogu, pola tekstowe zawierające informacje o autorze, cytaty, dane kontaktowe, odnoĞniki do ksiĊgi goĞci i archiwum itp., zmienne w ramie hiperteksto-wej to miejsce na chronologicznie poszeregowane notki (liczbĊ ich ustala administra-tor strony lub okreĞla ją kod html).
WyraĨnie zarysowuje siĊ swoista ewolucja gatunkowa blogu – transformacje są warunkowane rozwojem technologicznym nowego medium oraz zmieniającymi siĊ
6
SpoáecznoĞci internetowe podzieliü moĪna na dwie grupy: te, które tworzą siĊ na páaszczyĨnie wirtualnej i dla których istnienie on-line jest priorytetowym zadaniem, i takie, które poprzez istnienie w Ğwiecie rzeczywistym przechodzą do cyberprzestrzeni. Szerzej na ten temat pisze àucja Teszner w pracy: Kto mieszka w cyberprzestrzeni? O spoáeczeĔstwach
internetowych (pierwotnie tekst dostĊpny byá pod adresem www.cyberForum.edu.pl, jednak
potrzebami uĪytkowników Sieci. Widaü to poprzez przechodzenie od form dających moĪliwoĞü kreowania struktury blogu w postaci stron www – najogólniej rzecz biorąc – tematycznych, z niewielką liczbą elementów interaktywnych, do form o wzglĊdnie swobodnym nasyceniu elementami dialogowymi. Takie ramowe rozróĪnienie pozwala wstĊpnie poszeregowaü blogi na rodzaje znajdujące siĊ w centrum – to struktura bĊ-dąca autonomiczną przestrzenią wyznaczaną przez ramy hipertekstowe strony www i skoncentrowana wokóá koncepcji budowania przekazu w formie tekstu autobiogra-ficznego stanowiącego pewną wizjĊ Ğwiata (mniej lub bardziej rozbudowaną), bliską początkowej fazie rozwoju blogu (takie formy najczĊĞciej moĪna spotkaü na portalach blogowych, takich jak: www.blog.pl, www.mylog.pl. www.mblog.pl – moĪna by nazwaü je klasycznymi). Do peryferyjnych typów blogów zaliczyü moĪna mikroblo-gi7 (struktury propagowane przez takie portale internetowe, jak www.blip.pl, www.pinger.pl). Charakterystyczna jest tendencja tworzenia nazw form komunikacyj-nych opartych na rdzeniu zawartym w nazwie portalu, np. bliplog, lub nawiązująca do zakorzenionego juĪ w ĞwiadomoĞci spoáecznej leksemu blog, np. derywat miniblog). UĪytkownik/bloger dysponuje autonomiczną przestrzenią zawierającą siĊ w ramie hipertekstowej. UmoĪliwia to publikowanie powiązanych chronologicznie krótkich wpisów – tworząc swoisty dziennik (np. do 160 znaków na portalu www.blip.pl, co związane jest z moĪliwoĞcią umieszczania wpisów za pomocą SMS-ów). Mikroblogi proponują wiĊkszy stopieĔ zaangaĪowania siĊ w konwersacjĊ – w rezultacie mogą tworzyü ciągi replik wzajemnie krzyĪujących siĊ (nadając wypowiedziom charakteru kaskadowego) lub teĪ tworzyü struktury równolegáe (charakterystyczna jest wtedy symultanicznoĞü i synchronicznoĞü wypowiedzi). Ciąg wypowiedzi powiązanych z danym uĪytkownikiem tworzy chronologiczny rejestr krótkich wpisów – to czĊsto kaskady replik nieskoĔczonych, luĨno ze sobą powiązanych. Potencjalna moĪliwoĞü stosowania w obrĊbie tej formy komunikacyjnej elementów dialogowych poĞrednio wpáywa na dynamikĊ stosowanych konwencji gatunkowych.8 Strukturyzacja pozwala uĪytkownikom na skorzystanie z funkcjonujących wzorców i strategii werbalnych obecnych w innych blogach oraz pozostaáych formach komunikacji elektronicznej.
Bloginy – element strategii werbalnych
Mieszczący siĊ w ramie hipertekstowej komponent blogu – blogin, stanowią-cy mutacjĊ szeroko pojmowanego pseudonimu, jest jednym ze skáadników dialogo-woĞci. Ta nowa kategoria antroponimiczna, oprócz jednoznacznie centralizującej
7
Mikroblog – rodzaj strony www skáadającej siĊ z krótkich wpisów mających zazwyczaj dáugoĞü jednego zdania. Ten rodzaj blogu moĪe takĪe zawieraü zdjĊcia, klipy dĨwiĊkowe czy filmowe; moĪe byü ogólnodostĊpny dla kaĪdego lub wąskiej grupy wyselekcjonowanych przez autora odbiorców. Gáówną ideą mikroblogów jest przekazywanie informacji o czynnoĞci, jaką w danej chwili wykonuje bloger, krótkich przemyĞleĔ lub planów, które ma on zamiar zrealizowaü w najbliĪszym czasie. MoĪliwe jest takĪe prowadzenie konwersacji pomiĊdzy uĪytkownikami przy uĪyciu wpisów. ZbliĪoną do mikroblogów funkcjonalnoĞü posiada wiĊkszoĞü komunikatorów internetowych – jest to „opis”, „stan” lub „status”. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Mikroblog) [dostĊpne w sieci do 14.04.2010].
8 Takie ujĊcie podyktowane jest chronologią ewolucji blogów. Problem czĊstotliwoĞci wystĊpowania blogów i mikroblogów znajduje siĊ poza omawianymi w niniejszej pracy zagadnieniami (od autora).
funkcji (skupienie uwagi wokóá osoby autora), moĪe zawieraü specyficzne motto (wtedy peáni rolĊ „przynĊty” prowokującej lub zachĊcającej do odwiedzenia strony lub\i podjĊcia dialogu). Blogin peáni obligatoryjną funkcjĊ identyfikacyjną (jest toĪ-samy z osobą autora) oraz adresatywną. Dowolna dáugoĞü, nieograniczona moĪliwoĞü tworzenia jednostek nazewniczych, ewentualnoĞü tworzenia derywatów, niewykorzy-stywanie polskich liter, stosowanie angielskiej ortografii nadają tej prekursorskiej kategorii szczególny wymiar na páaszczyĨnie werbalnej (wymienione atrybuty bloginu są równieĪ obecne w przypadku innych kategorii antroponimicznych o podobnym rodowodzie, np. nick). Blogin plasuje siĊ na jednym z czoáowych miejsc listy elemen-tów sáuĪących autokreacji nadawcy.9 Poza funkcją informacyjną moĪe on sáuĪyü jako
czĊĞü skáadowa záoĪonej strategii, mającej na celu zainteresowanie potencjalnych odbiorców.
JĊzyk stanowi bardzo skuteczne narzĊdzie do kreowania cyberprzestrzennych toĪsamoĞci, czego egzemplifikacjĊ stanowią blogi. Integralnie zespolone z nimi blogi-ny mogą kondensowaü treĞü do minimum, przez co faworyzują w obrĊbie tworzonych onimów formy uproszczone i ograniczone wymaganiami administratora sieci. ĝrodki (auto)reklamy wykorzystywane do tworzenia nicków czĊsto toĪsame są ze Ğrodkami, jakimi operuje reklama i podporządkowane są funkcji perswazyjnej – to zabiegi sáu-Īące uwypukleniu pewnych treĞci poprzez modyfikacjĊ ich w warstwie fonetycznej, morfologicznej lub/i skáadniowej. Asocjacje rodzące siĊ w procesie percepcji mogą byü zaskakujące – związek treĞci przekazywanych w blogach z sygnowanym przez nie bloginem czasami trudny jest do zdekodowania. PoniĪsze przykáady takich trud-noĞci w wiĊkszoĞci nie nastrĊczają. Hipotetyczne okreĞlenie treĞci propagowanych w blogu moĪliwe jest juĪ na poziomie bloginów. MoĪna powiedzieü, Īe to jedna z fundamentalnych strategii, zmierzająca do okreĞlenia specyfiki bloga zasygnalizo-wanej w niepowtarzalnym zestawieniu wyrazowym. WartoĞü semantyczna czĊĞci skáadowych moĪe zawieraü cechy osobowe, informacje dotyczące wyglądu, imiĊ lub pseudonim, itp. MoĪe stanowiü równieĪ swoistą grĊ sáowną bazującą na (nie)jednoznacznych asocjacjach:
[1] niesforna-matka, mloda-zona, panna-zwyczajna, nie-codzienna, rudowáosa,
elka-gra, zapiski-tesciowej, niecodzienna-ja, baba-z-jajami, dzialaczka-podziemia, pannie-idealny, pierwsza-zona, idiomka, zona-meza. [pisownia oryginalna].
Misternie konstruowaną strategią jest równieĪ umieszczanie specyficznych nawiązaĔ kulturowych i literackich do tytuáów znanych dzieá, tytuáów piosenek, postaci fikcyj-nych lub rzeczywistych, znafikcyj-nych fraz istniejących w powszechnej ĞwiadomoĞci, áatwo rozpoznawalnych jako cytaty lub swobodnych trawestacji tychĪe:
[2] ballada-z-trupem [tytuá piosenki, autor J. Przybora], absolutebeginner [tytuá piosen-ki Davida Bowi’ego], maletesknoty [tytuá piosenki, autor W. TrzciĔski],
babyplease-staywithme [tytuá piosenki], all-about-eve [tytuá filmu Josepha L. Mankiewicza z Bette
Davis], the-fallen-angel, Balladyna [tytuá, postaü], panpiotrus-piotruspan [postaü
9 Ta nowa kategoria antroponimiczna sáuĪyü moĪe kreowaniu sieciowego wizerunku, który niekiedy bliĪszy jest rzeczywistoĞci fizycznej. CyberprzestrzeĔ staje siĊ wtedy miejscem wtórnej socjalizacji. Tym zagadnieniom poĞwiĊcona jest m.in. praca Marty Klimowicz:
Connecting to reality – polscy geje w internecie, [w:] Re: internet – spoáeczne aspekty medium. Polskie konteksty i interpretacje, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006.
z „Kabaretu Olgi LipiĔskiej” oraz postaü z powieĞci – mechanizm inwersji uwypukla okreĞlone znaczenia], bo-to-zly-mezczyzna-byá [trawestacja frazy –‘bo to záa kobieta by-áa’], alfonsvanworden [bohater „RĊkopisu znalezionego w Saragossie” Jana Potockiego] [pisownia oryginalna].
MoĪna wyróĪniü grupĊ bloginów wskazujących na strony tematyczne (mające w zaáo-Īeniu zrzeszaü fanów, hobbystów) lub na uĪytkowników bĊdących czáonkami subspo-áecznoĞci o precyzyjnie zarysowanym celu istnienia itp. Blogin moĪe staü siĊ punktem wyjĞcia pozwalającym na stworzenie misternej sieci wzajemnych odniesieĔ do innych blogów w postaci hiperáączy. Ta strategia ma na celu trafienie do potencjalnych od-biorców z tego samego krĊgu tematycznego, kulturowego. Bloginy tego rodzaju jako elementy skáadowe eksploatują bardzo czytelne nawiązania – ich wartoĞü semantycz-na nie pozostawia cienia niejednozsemantycz-nacznoĞci. Obecne są takĪe bloginy stanowiące skondensowany komunikat, które z áatwoĞcią dadzą siĊ odczytaü:
[3] streszczenie-odcinkow, m-jak-milosc [tytuá], moda-na-sukces [tytuá] lista-przebojow,
mojeodchudzanie, odchudzaniee, tylko-odchudzanie,diety-odchudzanie, nie1na1maxa, moje-odchudzani, odchudzanie2008,odchudzanie-poradnik, odchudza-nie-czas-zaczac, odchudzanie-montignac, skuteczne-odchudzanie, odchudzanie-2lipiec2008, odchudzanie-sztukaprzetrwania, mojeksiazki, baba-o-filamach, mojeod-chudzaniemonika, odchudzaniee, dudzikoweodchudzanie, odchudzaniemojezyta, ja-i-odchudzanie-siĊ, booklandia-filmowa, odchudzanie-moje, odchudzanie-antyana, zdrowe odchudzanie, odchudzanie-wiecznejgrubaski, cwiczenia-odchudzanie, odchudzanie, od-chudzanieizy, odchudzanie25, mojadietaiodchudzanie, odchudzanie-konieczne, odchu-dzam-siĊ, odchudzamsie-ostatniraz, odchudzanieizy [pisownia oryginalna].
DoĞü liczną grupĊ stanowią bloginy bĊdące wyrazem indywidualnej kreacji autora, a ich potencjalne nawiązania kulturowe lub literackie mogą byü tylko zakodowane w ĞwiadomoĞci autorów blogów:
[4] zyciewewnetrzne, moje-piekne-zycie, od-rana-do-wieczora, wielkie pranie,
rzecz-o-mnie, tajemnice-duszy, radziecki-termos, niedopowiedzenia, anielskie-demony, mrocz-ne-kalesony, kulki-analne, mirabelkowy, gdyby-asciany-mogly-mowic, bo-jestes-ty, my-dziecisieci, poplatanyumysl, rzeczotymconasze, wielkie pranie, niczegoniezaluje, you-make-my-crazy, skrzatlesny, nudy-na-pudy, poranne-czarne-kwiaty, z-porannej-mgly, paranoje-w-porannej-kawie, poranne-espresso ,smak-porannej-rosy, mietla-pod-dywan, agnes-magnes, popiolzksiezyca, rozcinam-pomaranacze, moim-zabim-okiem, za-co-ona-sie-obrazila, madeinisrael, tonie zabawa, wkolomacieju, a-kocica-papierosa10, dziennik mnicha, mundurowy [pisownia oryginalna].
DoĞü rzadko spotyka siĊ bloginy, w których zawarte są potencjalne dane socjome-tryczne: annaczyrskawcentrumswiata. Tej regule nie podlegają blogi osób znanych powszechnie. Dane osobowe, np. nazwisko, mogą byü w tym przypadku czĊĞcią skáa-dową domeny, choü ich obecnoĞü nie jest obligatoryjna.
10 Blogin ‘a-kocica-papierosa’ to ciekawy przykáad nawiązania do znanej dzieciĊcej rymowanki: Opowiem ci bajkĊ, jak kot paliá fajkĊ./ A kocica papierosa upaliáa kawaá nosa./
PrĊdko, prĊdko po doktora, bo kocica bardzo chora./ Przyszedá doktor z wielkimi okularami, a kocica pod fajerami. / Przyjechaá doktor z wielkim brzuchem, a kocica pod koĪuchem. /Przyszedá doktor z noĪycami, a kocica z kociĊtami./ Przyszedá doktor z lekarstwami, a kocica z pazurami./ Doktor mówi co to? co to?/ Wziąá za ogon rzuciá w báoto.
Blogin – specyficzna forma pseudonimu – sáuĪy skrywaniu „oficjalnej” toĪ-samoĞci, jak równieĪ pozwala na kreowanie wirtualnego wizerunku. WĞród bloginów i ich czĊĞci skáadowych widoczne są wulgaryzmy – najczĊĞciej naleĪące do podklasy wulgaryzmów wáaĞciwych (rzadziej do klasy wulgaryzmów referencyjno- -obyczajowych). Trudno jest jednak przesądzaü na podstawie wyekscerpowanej grupy bloginów o dominacji wulgaryzmów poĞród tej kategorii antroponimicznej. Charakte-rystyczne jest w podanych przykáadach nasilenie wulgaryzmów ujĊtych w formach fraz lub wykrzykników:
[5] dupa-jasiu, siurek, chuj-mnie-to-boli, chujowy, chujcipooczach, chujwdupe,
chujztym, zrob-cos-z-moja-cipa, kurwa-jebane-zycie, kurwa-mackurwa-mam-blogu, te-raz-kurwa-my, mloda-wkurwiona, niech-mnie-piorun-kurwnie, okurwa, oookurwa, ten-kot-mnie-wkurwia, sral-ich-pies, to-mnie-wkurwia, wkurwilam-sie, wkurwiona-i- -wsciekla, wykurwisty, codziennietosamogowno, gowno-prawda, gowno-sie-zdarza, punkiskiniskurwysyni [pisownia oryginalna].
Nacechowanie leksemów, bĊdącymi elementami skáadowymi bloginów, sáu-Īy wzbudzaniu skrajnie róĪnych odczuü, by w rezultacie wyróĪniü siĊ w katalogu bloginów oraz sprowokowaü lub zachĊciü do podjĊcia dialogu:
[6] cipa, cipalska, chujnia, chuj, chujeczek13, asiadupinenataliapupinedupcipupcine [pokreĞlenia od autora], sraczunia, pizdeusz, kurwiszcz, kurwiszon, pizdoland,
pizdzio-szek, pizdolinka, glupie-kurwy, komercyjna-kurwa, kurwa, kurwik, cipeczki, cipoliny
[pisownia oryginalna].
Przekroczenie pewnych konwencji kulturowych i obyczajowych przestrzega-nych w danej spoáecznoĞci ma charakter indywidualny.11
W wielu prezentowanych przykáadach zabieg ten polega na wzajemnym áączeniu wyraĪeĔ o charakterze pejora-tywnym peániących funkcjĊ pseudonimów internetowych:
[7] krew-i-sperma, 100proc-sperma-bez-cukru, sperma-ze-sciany, jebac-czas-i-miejsce,
jebac-policje, psyjebane, jebac-szkole, jebac, jebac-martyne, jebacpyte, jebacpytesprze-dawce, rozmowy-przy-sraczu, sraczka-padaczka, dupakupalewejajo, obciaganie, onani-sta, gietrych-dupa. [pisownia oryginalna]
Charakterystyczny jest zabieg widoczny w ostatnim z powyĪszych przykáadów, pole-gający na celowym znieksztaáceniu skáadników jednostki nazewniczej (prawdopodob-nie autor/uĪytkownik w ten sposób chciaá uniknąü káopotów na páaszczyĨnie formal-noprawnej). Zabieg znieksztaácania nazwiska (zestawionego tutaj z wulgaryzmem) moĪna takĪe dostrzec w twórczoĞci satyrycznej. Stanowiü moĪe równieĪ przykáad potencjalnej chĊci wywoáania u odbiorcy okreĞlonych asocjacji. MoĪna pokusiü siĊ o tezĊ, iĪ stosowanie jednostek nazewniczych bazujących na wulgaryzmach lub odwo-áujących siĊ intymnej sfery Īycia czáowieka sáuĪy przyciągniĊciu potencjalnych od-biorców poprzez wartoĞciowanie ujemne. Celem jawi siĊ przede wszystkim wywoáa-nie okreĞlonej czynnoĞci – wejĞcie na stronĊ opatrzoną domeną bĊdącą równoczeĞwywoáa-nie bloginem.
Bloginy – traktowane jako pseudonimy internetowe – jak widaü mogą mieü wzglĊdny stopieĔ trwaáoĞci – od dobieranych doraĨnie do kategorii
11
Szerzej na ten temat pisze Maciej Grochowski w Sáowniku polskich przekleĔstw
nych bĊdących wyrazem nie tylko obecnoĞci w sieci, lecz takĪe elementem promują-cym daną stronĊ www (nazwa domeny). Komunikacja elektroniczna sprzyja wielo-krotnemu i nieograniczonemu Īadnymi zasadami tworzeniu oraz modyfikowaniu toĪ-samoĞci.
Cyfrowe toĪsamoĞci jako element strategii
Ksztaátowanie wirtualnej toĪsamoĞci daje szeroki wachlarz moĪliwoĞci dziĊki potencjalnej anonimowoĞci i skryciu siĊ za fasadą cyberprzestrzeni. Dystans fizyczny związany z istotą komunikacji elektronicznej oraz niski stopieĔ spoáecznej obecnoĞci osáabia zahamowania. CyberprzestrzeĔ pozwala na wykreowanie dowolnej toĪsamo-Ğci, a wzglĊdna anonimowoĞü moĪe neutralizowaü strach przed zdemaskowaniem (WALLACE 2004:56). Komunikacja tego typu nie przebiega w sposób bezpoĞredni, wiĊc obowiązująca w rzeczywistoĞci fizycznej zasada: jedno ciaáo – jedna toĪsamoĞü traci racjĊ bytu. Stereotypizacja w zakresie danych o wyglądzie zewnĊtrznym, wieku, przynaleĪnoĞci kulturowej, sposobie ubierania, poruszania, mówienia ma duĪy wpáyw na relacje interpersonalne. W komunikacji za poĞrednictwem sieci komputerowych brak tej páaszczyzny ksztaátowania wzajemnych wiĊzi sprzyja eksperymentowaniu z wáasną toĪsamoĞcią.
ToĪsamoĞci wirtualne to kompozycje páynne, które moĪna na bieĪąco mody-fikowaü, udoskonalaü i ostatecznie likwidowaü. Kreowane w cyberprzestrzeni toĪsa-moĞci są ulotne i nietrwaáe, wobec tego analizowanie ich na stricte psychologicznej i socjologicznej páaszczyznach jest nieuzasadnione. Wirtualna toĪsamoĞü egzystuje w caákowitej izolacji od kontekstu socjologicznego i psychologicznego, a pomimo swej doraĨnoĞci jest narzĊdziem autokreacji i moĪe wpáywaü na realne Īycie (ABRAMCZUK 2006:322-347).
Manipulowanie toĪsamoĞcią staje siĊ swoistą grą, w której uczestnicy rygo-rystycznie przestrzegają zasady zachowania iluzji (WALLACE 2004:59). Cyberprze-strzeĔ umoĪliwia wykreowanie czĊstokroü efemerycznej toĪsamoĞci – pozwala na stworzenie nowej osobowoĞci pozbawionej wszelkiej materialnych i fizycznych atry-butów. Uwidacznia siĊ to np. w postaci „elastycznych” pseudonimów bĊdących jed-noczeĞnie egzemplifikacją aktualnych stanów emocjonalnych. W mikrospoáeczno-Ğciach zogniskowanych wokóá danego blogu lub caáej „rodziny” blogów poáączonej hiperáączami uczestnicy dialogu przyjmują pewne umowne role. Biorą udziaá w swo-istej grze w obszarze jĊzyka osadzonego w nowej przestrzeni audiowizualnej. Rozsze-rzenie o dodatkowe jednostki leksykalne prawdopodobnie warunkowane jest tokiem dyskusji. Trudno wytyczyü granice iluzji bĊdącej konsekwencją podjĊtej „gry”. CzĊ-sto wykorzystywana moĪliwoĞü angaĪowania siĊ w beztroskie zabawy z odgrywaniem ról nie zawsze spotyka siĊ ze zrozumieniem i akceptacją, jednak tego rodzaju gry są czĊstym elementem strategii werbalnych. CzĊstokroü te osadzone poza czasem rze-czywistym gry i powstaáe toĪsamoĞci nie dadzą siĊ ująü w pewnych powszechnie akceptowanych normach zachowania:
[1] Gdyniek – Gdyniek zawiedziony:P, Gdyniek wspaniaáy:P, Gdyniek
pamiĊtli-wy:P, Gdyniek we wáasnej osobie:P, Gdyniek przepity:P, gdyniek z zaproszeniem: P, gdyniek – pamiĊtnik: P, Gdyniek ciekawski: )
[2] Garrfield – ^GaRfield, ^GaRfield na kacu, ^GaRfield sadomaso, [3] Corsiak – Patryk (Corsiak), Corsiak
[4] DĪessika/jessika – dĪessika niejebnieta: P, dĪessika przemądra bez myĞlenia:
P jessika wagnerowska:P, jessika niefilharmoniczna;
[5] Wanda -Wanda nieusuwająca tymczasowo: P, Uczennica Biologistka Wanda:
P, Wanda optymistka, wanda zastĊpcza, Wanda forever with Amy:P, Wanda czy-sta:P Wanda aseksualna wzglĊdem Mirandy: P, Wanda i Sponcer:P, , Wanda jesz-cze ciaĞniejsza:P, Wanda letnia: P, Wkurwiona Wanda, Wanda bez rajstop i papie-roska: P
[6] Miranda – miranda rozmarzona: P, miranda mocher-trendy: P, miranda
ogolo-na: P, miranda mara senogolo-na: P, miranda zacieraczka:P, miranda stojąca:P, miran-da ciasna:P, miranmiran-da pomijająca:P, miranda w wieĪy na ksiĊcia czekająca:P, mi-randa rozmarzona: P
[7] Amy - amy na diecie, usunieta amy, amy po paru....
[8] Tara Reid – przemadrzala tara, tara reid przekonana swiecie, zastanawiajaca
sie tara vel. Nicole, bezfiutna tara, tara wszechpolska, znawczyni tematu tara Reid, shomogenizowana tara, rodzinna tara, tara pelna mądroĞci, minister od klesk tara Reid
[9] Baba Jaga – Baba Jaga – laryngolog, Baba Jaga – bezrefleksyjna, koleĪeĔska
Babcia Jaga
[10] amy winehouse/lindsay lohan - amy winehouse gáadkodupna: P, aktualna
lindsay lohan, krzywa lindsay lohan, naladowana lindsay lohan!, uaktualniona lind-say lohan, zniesmaczona lindlind-say lohan, zboginiala lindlind-say lohan, spozniona lindlind-say lohan, wpol zywa amy winehouse, [pisownia oryginalna]
Na pierwszym planie uwidacznia siĊ rytuaá komunikacyjny, który przypomina dzie-ciĊce zabawy polegające na odegraniu przypisanych ról oraz dostosowanie siĊ do umownych reguá. Nasycenie wykorzystywanych strategii werbalnych wulgaryzmami pozwala uĪytkownikom na zachowanie záudnego poczucia zapanowania nad Ğwiatem oraz stanowi prymitywny sposób dawania ujĞcia silnym emocjom. Narastająca eks-pansja tego rodzaju toczonych gier w cyberprzestrzeni jest niepokojąca. OkreĞlenie przyczyn oraz skutków nadmiernej emocjonalizacji i wulgaryzacji dyskursu interne-towego wymagaáoby pogáĊbionych badaĔ z zakresu socjologii i psychologii. Charak-terystyczna jest tutaj Ğwiadoma deformacja przekazów werbalnych w postaci prze-ksztaáceĔ form gramatycznych i ortograficznych mieszczących siĊ poza normą lub na jej peryferiach (dotyczy to bloginu oraz wszystkich elementów werbalnych oraz sta-nowiących o dialogowoĞci tego typu strony www).
Przykáady strategii werbalnych stosowanych w notatkach
UjĊty w specyficznej ramie hipertekstowej blog oprócz centralizującej kate-gorii bloginu zawiera tekst notatki (w Ğrodowisku blogerów najczĊĞciej zwaną notką) udostĊpniany wszystkim lub wybranym uĪytkownikom (ewentualne zabezpieczenie hasáem). MoĪliwoĞü skomentowania kaĪdej notatki to komponent tej formy komuni-kacji internetowej, który jednoznacznie sytuuje blog w obrĊbie gatunków o wyraĨ-nych cechach dialogowych.
SzablonowoĞü tego typu bytu elektronicznego (stron www) odróĪnia blog od proklamowanej indywidualnoĞci i sytuacyjnoĞci innego typu prywatnych stron do-mowych, na których nie ma Īadnych ograniczeĔ w zakresie programowania w jĊzyku HTML. Poszczególne realizacje tej formy komunikacji elektronicznej indywidualizuje natomiast zróĪnicowana zawartoĞü treĞciowa.
Traktowanie blogu jako dziennika lub\i pamiĊtnika jest mylące, gdyĪ záoĪo-noĞü stosowanych strategii werbalnych zakáada jedynie moĪliwoĞü wspóáistnienia czĊĞci tych dwóch wymienionych wzorców gatunkowych. Charakterystyczne w blogach są strategie obecne w tekstach autobiograficznych – prezentacja wáasnej osoby, przedstawianie wydarzeĔ ze swego Īycia (teraĨniejszych i z przeszáoĞci) – ujmowane w obligatoryjnych elementach ramy hipertekstowej. Rozdzielenie granicy pomiĊdzy prawdą i faászem w blogach staje siĊ czĊstokroü niemoĪliwe. Nawiązywane i wykorzystywane strategie werbalne w obrĊbie kultury elektronicznej bardzo czĊsto istnieją w caákowitej izolacji od kontekstu spoáecznego rzeczywistoĞci fizycznej.
Z pewnoĞcią moĪna dostrzec w blogach wykorzystywanie szerokiego wa-chlarza konwencji gatunkowych rejestrowanych przez rozwijającą siĊ genologiĊ lin-gwistyczną. Wzorzec gatunkowy pamiĊtnika i dziennika to tylko jedna z wielu eks-ploatowanych (w szerszym rozumieniu) strategii werbalnych.
PoĞród cech gatunków autobiograficznych wyróĪniü moĪna: toĪsamoĞü auto-ra i gáównego bohatera, narracjĊ retrospektywną, skoncentrowanie uwagi narratora na warstwie podmiotowej samego siebie, dystans krótki bądĨ duĪy dystans czasowy po-zwalający na przeĪywanie sytuacji z przeszáoĞci. Zasadniczą cechĊ autobiografii sta-nowi dwuaspektowoĞü narratora – jest jednoczeĞnie przedmiotem obserwowanego Ğwiata i podmiotem obserwującym Ğwiat. Cechy definicyjne pamiĊtnika są niemal zbieĪne z definicją autobiografii – jedyną cechą róĪnicującą jest tutaj dystans osoby narratora. Dla badaĔ lingwistycznych Ğcisáa stratyfikacja odróĪniająca pamiĊtnik od autobiografii nie ma istotnego znaczenia (LABOCHA 2000:90-95).
Cechy dyskursu autobiograficznego – skoncentrowanie siĊ na wáasnej osobie, doraĨnoĞü komentowanych zdarzeĔ, ich rejestrowanie, a takĪe narracja z odlegáego punktu widzenia – widoczne są w wielu blogach:
[winieta blogu= blogin lub/i komunikat werbalny+elementy grafiki] Záapany w locie
[pole tekstowe] o mnie
Niepoprawny romantyk podąĪający za snami i majakami. Gej potrafiący kochaü, albo inaczej- nie potrafiący Īyü bez miáoĞci. Naiwniak, który ciągle dostaje po dupie za brak przystosowa-nia do Īycia. Blog nie jest idealnym odzwierciedleniem mojego Īycia, a raczej okreĞla ulotne
doznania, niekoniecznie pochodzące ze Ğwiata realnego.
http://zlap-mnie-w-locie.blog.pl/
reklamacji nie uwzglĊdnia siĊ 2010-03-18 21:12:21
Po trzech dáugich tygodniach karencji powróciliĞmy w glorii chwaáy na áono przedszko-la. A tam wszystko po staremu.Karolek upierdliwie mantruje babci swym nosowym tem-brzykiem: A kochasz mnie? A jak bardzo mnie kochasz? Mocno mnie kochasz? A dla-czego muszĊ chodziü do przedszkola... Zaczynam sie zastanawiaü, czy wszystko z nim
w porządku, czy nie jest przypadkiem owocem lĊdĨwi Golarza Filipa, gdyĪ wyraĨnie coĞ mu siĊ zaciĊáo w mechanizmie. TeĪ mam upiorne bachory, nie przeczĊ, gdyby jednak bozia mi takiego na chmurce zesáaáa, reklamowaáabym, lub, co duĪo bardziej prawdo-podobne - zatáukáa. Ponadto za drobną opáatą 54 záotych nabyáam film z balu przebie-raĔców, oraz trzy fotografie Buniozyla w karnawaáowym anturaĪu. I wszystko byáoby okej, gdyby nie fakt, Īe ma on na zdjĊciu mocno niekorzystną minĊ. Rozumiem, w sie-demdziesiątym piątym idiotyczny wyraz twarzy obok mocno fristajlowego przebrania za muchomorka byá záem koniecznym: przejĞciowe trudnoĞci aprowizacyjne sprawiaáy wówczas, iĪ kaĪda klatka kliszy ORWO Kolor byáa na wagĊ záota. Ale obecnie, w dwu-dziestym, jak by nie liczyü, pierwszym wieku, tuĪ przed zapowiadanym z caáą pewnoĞcią koĔcem Ğwiata, wypadaáoby nacisnąü spust aparatu cyfrowego ze dwa razy, zanim siĊ skaĪe dzieciątko na traumatyczne wspomnienie przedszkolne
[http://a-kocica-papierosa.blog.pl/].
2004-01-23... Lea Demolka wspomina dzieciĔstwo ad.10
Po pierwsze powiem tak. "Celowemu wykorzystywaniu maáoletnich do celów wáasnych mówimy zdecydowane nie" No to byáo po pierwsze, a teraz wyjaĞniam. Od 4 klasy z pie-leszy Pani od nauczania początkowego przeszliĞmy pod skrzydáa innych nauczycieli oczywiĞcie. OczywiĞcie wedáug Pani Dyrektor co komunĊ miaáa we krwi i sáuĪbistką by-áa straszliwą mieliĞmy mieü juĪ wyrosáe przednie zĊbiska trzonowe, wáosy uczesane na pieczarkĊ, garnek, grzybka lub na gáadko, najlepiej w kokardach, oczywiĞcie czyste koá-nierzyki w mundurkach stilonowo-pro-potnych i generalnie awansowano nas na praw-dziwych Īaków. Gwoli ĞcisáoĞci droga máodzieĪy, która dzisiaj lansuje siĊ kolorowymi wáochami, kolczykami w brodach, jĊzykach i caáą galerią ciuchów. Gdyby moja Pani Dyrektor pewnego dnia wlazáaby w dziurĊ czasoprzestrzenną i wylazáa na korytarzu dzisiejszego gimnazjum czy podstawówki, nie mielibyĞmy juĪ Pani Dyrektor albowiem zeszáaby z tego lub z tamtego Ğwiata z porĊdkoĞcią Ğwiatáa i pierdolnĊáa na zawaá tu-dzieĪ wylew. SmĊtne nasze czasy charakteryzowaáy siĊ nie tylko smĊtnoĞcią ubioru ale równieĪ caákowitym zakazem odmiennoĞci w doborze dodatków. Oprócz antypoĞizgo-wych "Juniorków" stilonowej odzieĪy, w szkole obowiązywaá caákowity zakaz noszenia kolczyków i zapuszczania paznokci [http://leamun.blog.pl/].
Strategia polegająca na kreowaniu pewnej wizji Ğwiata moĪe mieü na celu, poza oczywistą chĊcią zwrócenia na siebie uwagi, zmianĊ sposobu postrzegania wáa-snej osoby, co uwidacznia siĊ poprzez specyficzne treĞci budujące caáoĞciowy wize-runek blogera – czasem peáen sprzecznoĞci. Widaü wyraĨnie podwójną perspektywĊ w kreĞleniu wizji Ğwiata – wizja z teraĨniejszoĞci oraz przywoáywanie wspomnieĔ.
Przykáadem jest poniĪszy zapis z blogu, w którym uĪyta strategia werbalna zdominowana jest swoistym komentarzem do rzeczywistoĞci. Nadawca koncentruje siĊ na codziennoĞci, krótkie opisy wykonywanych czynnoĞci przeplata wspomnienia-mi. Skierowanie przekazu werbalnego do konkretnego (lub anonimowego) odbiorcy nasyca blog elementami dialogowoĞci.
http://od-rana-do-wieczora.blog.pl/ Innym przykáadem strategii werbalnej jest stosowanie konwencji tekstów publicy-stycznych. To czasami doĞü ostry komentarz do rzeczywistoĞci spoáecznej lub/i poli-tycznej rodzący (w zaáoĪeniu) lawinĊ komentarzy. Zapis na blogu sáuĪy inicjowaniu dyskusji:
Konstrukcja komunikatów werbalnych w przekazach elektronicznych káadzie szcze-gólny nacisk na specyficzne rozmieszczenie tekstu, wykorzystanie kolorowej czcionki oraz innych elementów graficznych, nadając im rangĊ Ğrodków retorycznych (GRZENIA 2004:30).
Elementami delimitacyjnymi stosowanymi przez twórców blogów mogą byü formuáy inicjujące:
[1] Sól w oko. JĊzyk w gardáo. Palec w dziurĊ. Czyli kiedy jestem záa, jestem
jesz-cze lepsza :/
i finalne:
[2] GrossBossa córa ma niezáego czupura :P
I tak moi drodzy mam swoją RzodkiewkĊ. Blog speániá swoje zadanie i dobiegá koĔca. Od Lei Demolki, przez Komara Zenka do najwspanialszej zadziornej roz-czochranej Leili... :] Czas na mnie. Czas na nas... Czas :] DziĊkujĊ Wam wszyst-kim. Za wszystko, Lea [http://www.leamun.blog.pl/].
[3]
http://onanista.blog.pl/ ZnajomoĞü wszystkich zapisków pozwala w peáni poznaü wykreowaną toĪsamoĞü blogera. Niekiedy we wspomnianych wyĪej formuáach finalnych dostrzec moĪna, iĪ zaáoĪenie i prowadzenie blogu sáuĪy pewnej idei lub wynika z wewnĊtrznej potrzeby. Tworzenie i pisanie bloga stanowiü moĪe swoistą formĊ autoterapii.
Podsumowanie
Zaprezentowane wyniki analizy materiaáowej pozwalają wyróĪniü kilka podstawowych strategii werbalnych stosowanych w blogach. Jedną ze eksploatowa-nych strategii są bloginy (charakteryzujące siĊ indywidualnym rysem), które pozwa-lają na kreowanie wirtualnego wizerunku. Nacechowanie leksemów, bĊdącymi ele-mentami skáadowymi bloginów, celowe znieksztaácenie skáadników jednostki na-zewniczej, stosowanie mniej lub bardziej czytelnych nawiązaĔ literackich i kultu-rowych (umoĪliwia to tworzenie misternej sieci wzajemnych odniesieĔ do innych blogów w postaci hiperáączy) – umoĪliwiają kreowanie dowolnej toĪsamoĞci o wzglĊdnej anonimowoĞci.
Inną ze strategii jest manipulowanie toĪsamoĞcią. W tym wypadku moĪe mieü miejsce swoista gra pomiĊdzy nadawcą (nadawcami) a odbiorcą (odbiorcami) – zaakceptowanie pewnych umownych ról umoĪliwia wykreowanie czĊstokroü efeme-rycznych toĪsamoĞci. Blog, jak wiele gatunków funkcjonujących w cyberprzestrzeni, sprzyja stosowaniu gier jĊzykowych.
Centralnym elementem ramy hipertekstowej są notatki (tworzące ciąg chro-nologicznych zapisków). MoĪna wyodrĊbniü kilka zasadniczych strategii werbalnych
bĊdących podstawą do kategoryzowania blogu i jego specyfiki – notatki utrzymane w konwencji tekstów autobiograficznych, notatki wykorzystujące zasady konstruowa-nia gatunków publicystycznych (subiektywny ogląd rzeczywistoĞci spoáecznej i poli-tycznej), rejestr codziennych i niecodziennych wydarzeĔ, komentarzy itp.
Blog pozwala na bardzo swobodną autokreacjĊ nie tylko poprzez sáowa, lecz i Ğrodowisko graficzne, nadając przekazom werbalnym walorów multimedialnoĞci i audiowizualnoĞci. Funkcja prezentatywna jĊzyka moĪe byü precyzyjnie podporząd-kowana wykreowanej toĪsamoĞci. Autoprezentacyjny charakter blogu stanowi nad-rzĊdną strategiĊ tekstową, mającą w rezultacie doprowadziü do ukazania cyfrowego wizerunku nadawcy, wykreowania pewnej wizji Ğwiata. Blog jako miejsce szeroko pojmowanego dyskursu autobiograficznego przekracza barierĊ intymnoĞci. Poprzez proklamowaną ogólnodostĊpnoĞü blogów rozmyciu ulega granica pomiĊdzy tym, co intymne, a tym co publiczne, pomiĊdzy rzeczywistoĞcią a fikcją, prowadząc poten-cjalnie do zjawiska zwanego „faászywą intymnoĞcią” (czĊsto wynaturzony wizerunek bohaterów blogów sáuĪy gáównie autoprezentacji) (WILK 2000:122).
Narodziny i rozwój telepiĞmiennoĞci w nowej rzeczywistoĞci medialnej w konsekwencji záoĪonych przemian kulturowych stworzyáy nową retorykĊ i estetykĊ, której metaforą jest dryfowanie w przestrzeni. RolĊ i istotĊ nowego medium oddaje parafraza znanego powiedzenia Īeglarskiego (Vivere non necessitate est navigare.) – (…) kto nie internetuje, ten ginie w cywilizacji informatycznej (GOBAN-KLAS 2002:2). Wszystie strategie stosowane w blogach sáuĪą nadrzĊdnemu celowi: nieustającej obecnoĞci cyberprzestrzeni.
ABRAMCZUK J.(2006), Wirtualne toĪsamoĞci w aplikacjach typu MUD, [w:] Re: in-ternet – spoáeczne aspekty medium. Polskie konteksty i interpretacje, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, s. 322-347.
CHACIēSKI B.(2003), Wypasiony sáownik najmáodszej polszczyzny, Znak, Kraków. CHACIēSKI B.(2005), Wyczesany sáownik najmáodszej polszczyzny, Znak, Kraków. GOBAN-KLAS T.(2002), Surfowanie czy Īeglowanie w cyberprzestrzeni, czyli o
wy-chowaniu czáowieka medialnego i mobilnego. Homo Internautus, [w:] Polskie do-Ğwiadczenia w ksztaátowaniu spoáeczeĔstwa informacyjnego. Dylematy cywiliza-cyjno-kulturowe (Materiaáy ogólnopolskiej konferencji naukowej pod protektoratem JM Rektora AGH prof. Ryszarda Tadeusiewicza - Kraków, 28 wrzeĞnia 2001 r., red. Lesáaw H. Chaber, Wydziaá Nauk Spoáecznych Stosowanych, Kraków.
GROCHOWSKI M. (2002), Sáownik polskich przekleĔstw i wulgaryzmów, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa.
GRZENIA J.(2004), Strona WWW jako forma dialogowa, s. 22-32 [w:] Dialog a nowe media, Wydaw. Uĝ, Katowice.
GRZENIA J.(2006), Komunikacja jĊzykowa w Internecie, Wydaw. Naukowe PWN, Warszawa.
KAWKA M.(2004), Pakt autobiograficzny Phillipe’a Lejeune’a a internetowe blogi – narodziny gatunku [w:] Gatunki mowy i ich ewolucja, Tom II. Tekst a gatunek, Wydaw. Uniwersytetu ĝląskiego, Katowice, s. 157-167.
KLIMOWICZ M. (2006), Connetcting to reality – polscy geje w internecie [w:] Re: internet – spoáeczne aspekty medium. Polskie konteksty i interpretacje, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
LABOCHA J. (2000), Tekst autobiograficzny jako pewna wizja Ğwiata [w:] JĊzyk a Kultura, t. 13, Wrocáaw.
MANOVICH L. (2006), JĊzyk nowych mediów, táumaczenie Piotr CypraĔski, Wydaw-nictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
REEVES B.,NASS C.(2000), Media i ludzie, PaĔstwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa. WALLACE P.(2004), Psychologia Internetu, Dom Wydawniczy REBIS, PoznaĔ. WILK E. (2000), Nawigacje sáowa. Strategie werbalne w przekazach audiowizualnych,
RABID, Kraków. ħRÓDàA INTERNETOWE http://www.i-slownik.pl/ http://blog.onet.pl/ http://www.crossdressing.pl http://www.ssi.civ.pl http://www.blog.pl http://www.mblog.pl http://blog.tenbit.pl/ http://www.slownik-online.pl/kopalinski/ http://www.pwn.pl
http://www.cyberForum.edu. (TESZNER à., Kto mieszka w cyberprzestrzeni? O spoáeczeĔstwach internetowych, pl)
Selected verbal strategies in electronic transfers on example weblog Blog as a genre of the text is linked to an electronic message generated in cyberspace. Blog is a place of confrontation and dialogue. The presented examples are a testament to saturation strategy verbal multimedia graphic elements. The texts of blog is a conglomerate of verbal communication and audiovisual items. The analysis shows that this drastic confrontation does not always equal to the conflict. Strategies verbal shaped at the level of electronic communication is characterized by nonlinear-ity associated with the substitution of reading linear navigation. It appears that it is an element of deep cultural change. Printed word has been the transformation - was an open structure (into the Internet eliminates the physical aspect of the press). New me-dia has created a virtual space, in which verbal communication is located within the traditional forms of communication is subject to digitize, creating a stream of informa-tion on the foundainforma-tion of a new fixainforma-tion – in the area of your computer screen.
