• Nie Znaleziono Wyników

Przykłady rozwiązywania układów równań liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach metodą uzmienniania stałych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przykłady rozwiązywania układów równań liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach metodą uzmienniania stałych"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Przykłady rozwiązywania

układów równań liniowych

niejednorodnych o ...

Autorzy:

Julian Janus

(2)

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

Przykłady rozwiązywania układów równań liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach metodą

Przykłady rozwiązywania układów równań liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach metodą

uzmienniania stałych

uzmienniania stałych

Autor: Julian Janus Rozważmy układ równań:

gdzie

Jeżeli funkcje

stanowią układ fundamentalny rozwiązań dla układu jednorodnego : to macierz

nazywamy macierzą fundamentalną układumacierzą fundamentalną układu ( 2 )( 2 ).

Z twierdzenia 3 wynika, że rozwiązanie ogólne układu równań ( 1 ) jest postaci

gdzie , a -są to dowolne stałe.

Natomiast rozwiązanie układu równań ( 1 ) spełniającego warunek początkowy

gdzie są dane, a jest ustalonym punktem przedziału jest postaci:

PRZYKŁAD

Przykład 1:

Przykład 1:

Wyznaczyć rozwiązanie ogólne układu ( 1 ) gdy i Wyznaczamy wartości własne macierzy :

więc i są pierwiastkami tego równania. Dla

Dla wyznaczymy podprzestrzeń własną

(t) = A ⋅ x(t) + f(t)

dla t ∈ I ⊂ R

x

x(t) =

,

A =

,

f(t) =

.

⎢⎢

(t)

x

1

(t)

x

n

⎥⎥

⎢⎢

a

11

a

n1

a

1n

a

nn

⎥⎥

⎢⎢

(t)

f

1

(t)

f

n

⎥⎥

(t) =

,

(t) =

,

…,

(t) =

x

1

⎢⎢

(t)

x

11

(t)

x

n1

⎥⎥ x

2

⎢⎢

(t)

x

21

(t)

x

n2

⎥⎥

x

n

⎢⎢

(t)

x

n1

(t)

x

nn

⎥⎥

(t) = A ⋅ x(t) ,

x

X(t) =

⎢⎢

(t)

x

11

(t)

x

n1

(t)

x

12

(t)

x

n2

(t)

x

1n

(t)

x

nn

⎥⎥

x(t) = X(t) ⋅ (C + ∫

X

−1

(t) ⋅ f(t)dt)

C =

⎢⎢

c

1

c

n

⎥⎥

c

1

, …,

c

n

( ) =

,

( ) =

, …,

( ) =

,

x

1

t

0

x

01

x

2

t

0

x

01

x

n

t

0

x

0n

, …,

,

x

01

x

0n

t

0

I,

x(t) = X(t) ⋅ (

X

−1

( ) ⋅ +

t

0

x

0

t

(s) ⋅ f(s)ds) .

t0

X

−1

A = [

2

2

1

3

]

f(t) = [ ] .

1

e

t

A

|A − λI| =

∣∣

2 − λ

2

3 − λ

1

∣∣

= (2 − λ)(3 − λ) − 2 =

λ

2

− 5λ + 4 = 0

= 1

λ

1

λ

1

= 4

= 1

λ

1

= {x : (A − I) ⋅ x = 0, } gdzie x = [ ] .

V

1(0)

x

1

x

2

(A − I) ⋅ x = 0

(3)

Rozwiązujemy układ równań :

Zatem

Podprzestrzeń jest generowana przez wektor własny . Dla

Dla wyznaczymy podprzestrzeń własną

Rozwiązujemy układ równań :

Zatem

Podprzestrzeń jest generowana przez wektor .

Wyznaczymy teraz macierz która jest macierzą fundamentalną rozważanego układu.

Ponieważ gdzie

więc

Ponieważ macierz odwrotną do macierzy jest macierz , więc rozwiązanie rozważanego układu jest postaci

PRZYKŁAD

Przykład 2:

Przykład 2:

(A − I) ⋅ x = 0

[

1

2

1

2

] ⋅ [ ] = [ ] ⟺ {

x

1

= − .

x

2

0

0

x

2 + 2 = 0

x

11

+

x

2

x

= 0

2

x

2

x

1

= {[

] = [

]

∈ R} .

V

1(0)

x

1

−x

1

1

−1

x

1

x

1

V

1(0)

v

(0)1

= [

1

]

−1

= 4

λ

1

= {x : (A − 4I) ⋅ x = 0, } gdzie x = [ ] .

V

2(0)

x

1

x

2

(A − 4I) ⋅ x = 0

[

−2

2

−1

1

] ⋅ [ ] = [ ] ⟺ {

x

1

= 2 .

x

2

0

0

2 −

−2 +

x

1

x

1

x

2

x

= 0

2

= 0

x

2

x

1

= {[

] = [ ]

∈ R} .

V

2(0)

x

1

2x

1

1

2

x

1

x

1

V

2(0)

v

(0)2

= [ ]

1

2

,

e

tA

A = P ⋅ J ⋅

P

−1

,

J = [

1

0

0

4

] , P = [

−1

1

1

2

] ,

P

−1

= [

23

]

1 3

1 3 1 3

= P ⋅

= [

] ⋅ [

] ⋅ [

] = [

] .

e

tA

e

tJ

P

−1

1

−1

1

2

e

t

0

e

0

4t 2 3 1 3

1 3 1 3

+

2 3

e

t 13

e

4t

2

+

3

e

t 23

e

4t

1

+

3

e

t 13

e

4t

+

1 3

e

t 23

e

4t

e

tA

e

−tA

x(t) = [

x

1

(t)

] =

⋅ (C + ∫

⋅ f(t)dt) =

(t)

x

n

e

tA

e

−tA

[

23

e

t

+

13

e

4t

] ⋅ ([ ] + ∫ [

] ⋅ [ ] dt) =

2

+

3

e

t 23

e

4t

1

+

3

e

t 13

e

4t

+

1 3

e

t 23

e

4t

c

1

c

2

+

2 3

e

−t 13

e

−4t

2

+

3

e

−t 23

e

−4t

1

+

3

e

−t 13

e

−4t

+

1 3

e

−t 23

e

−4t

1

e

t

[

23

e

t

+

13

e

4t

] ⋅ ([ ] + ∫ [

] dt) =

2

+

3

e

t 23

e

4t

1

+

3

e

t 13

e

4t

+

1 3

e

t 23

e

4t

c

1

c

2

+

+

1 3

e

−4t 13

e

−3t 23

e

−t 13

2

+

+

+

3

e

−t 23

e

−4t 23

e

−3t 13

[

23

e

t

+

13

e

4t

] ⋅ ([ ] + [

]) =

2

+

3

e

t 23

e

4t

1

+

3

e

t 13

e

4t

+

1 3

e

t 23

e

4t

c

1

c

2

∫(

1

+

+

− )dt

3

e

−4t 13

e

−3t 23

e

−t 13

∫(−

2

+

+

+ )dt

3

e

−t 23

e

−4t 23

e

−3t 13

[

23

e

t

+

13

e

4t

] ⋅ [

] =

2

+

3

e

t 23

e

4t

1

+

3

e

t 13

e

4t

+

1 3

e

t 23

e

4t

1

− t +

12

e

−4t 19

e

−3t 23

e

−t 13

c

1

+ t +

2 3

e

−t 16

e

−4t 29

e

−3t 13

c

2

[

361

(−27 + 12( + ) − 4 (1 − 6 + 3 + 3t))

c

1

c

2

e

4t

e

t

c

1

c

2

] .

(9 + 12( + ) + 2 (−2 − 6 + 3 + 3t))

1 18

c

1

c

2

e

4t

e

t

c

1

c

2

A = [

]

f(t) = [

] .

2t

(4)

Wyznaczyć rozwiązanie ogólne układu ( 1 ), gdy i Wyznaczamy wartości własne macierzy :

więc i są pierwiastkami tego równania.

Dla

Dla wyznaczymy podprzestrzeń własną

Rozwiązujemy układ równań :

Zatem

Podprzestrzeń jest generowana przez wektor własny .

Do wyznaczenia układu fundamentalnego rozwiązań dla układu jednorodnego wykorzystamy zależności 3 i 4.

Ponieważ więc

Stąd z zależności 3 i 4 mamy następujące rozwiązania liniowo niezależne, odpowiadające wartościom własnym i

Macierz fundamentalna układu jednorodnego ma postać:

Ponieważ macierz odwrotna do macierzy jest następująca

więc rozwiązanie rozważanego układu jest postaci

Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie

http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.

A = [

1

]

1

−1

1

f(t) = [

cos t

sin t

] .

e

2t

A

|A − λI| =

∣∣

1 − λ

1

1 − λ

−1

∣∣

= (1 − λ + 1 = 0

)

2

= 1 − i

λ

1

λ

2

= 1 + i

= 1 − i

λ

1

= {x : (A − I) ⋅ x = 0, }, gdzie x = [ ] .

V

1(0)

λ

1

x

x

1 2

(A − (1 − i) ⋅ I) ⋅ x = 0

[

i

] ⋅ [ ] = [ ] ⟺ {

= i.

1

−1

i

x

1

x

2

0

0

x

x

11

i −

+ i = 0

x

x

22

= 0

x

2

x

1

= {[

] = [ ]

∈ R} .

V

1(0)

x

1

i

x

1

1

i

x

1

x

1

V

1(0)

v

(0)1

= [ ] = [ ] + [ ] i

1

i

1

0

0

1

α = 1 i β = 1,

R( ) = [ ] i I( ) = [ ] .

v

1

1

0

v

1

0

1

λ

1

λ

2

:

(t) = ([ ] cos t − [ ] sin t) ,

x

1

1

0

0

1

e

t

(t) = ([ ] sin t + [ ] cos t) .

x

2

1

0

0

1

e

t

X(t) = [

e

t

cos t

] .

− sin t

e

t

e

sin t

t

cos t

e

t

X(t)

(t) = [

] ,

X

−1

e

−t

cos t

sin t

e

−t

e

sin t

−t

cos t

e

−t

x(t) =[

x

1

(t)

] = X(t) ⋅ (C + ∫

(t) ⋅ f(t)dt) =

(t)

x

n

X

−1

[

− sin t

e

t

cos t

] ⋅ ([ ] + ∫ [

] ⋅ [

] dt) =

e

t

e

sin t

t

cos t

e

t

c

c

1 2

cos t

e

−t

sin t

e

−t

e

sin t

−t

cos t

e

−t

cos t

sin t

e

2t

[

e

t

cos t

] ⋅ ([ ] + ∫ [ ] dt) = [

] ⋅ [

] =

− sin t

e

t

e

sin t

t

cos t

e

t

c

c

12

e

0

t

e

cos t

t

− sin t

e

t

e

sin t

t

cos t

e

t

c

2

c

+

1

e

t

[

e

(− sin t + ( + ) cos t)

t

( cos t + ( + ) sin t)

c

1

c

2

e

t

] .

e

t

c

(5)

Data generacji dokumentu: 2019-04-15 07:24:12

Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=80fcaed476ad3a9e885c11c8763c7f7e

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rozwiązanie pojedynczego układu równań można znaleźć przy zastosowaniu algorytmu postępowania odwrotnego (ilość operacji ~n 2 ). Pomija się elementy diagonalne,

Metodę GS można zastosować w przypadku niezerowych elementów diagonalnych macierzy A. Metoda jest zbieżna jeśli macierz jest symetryczna i dodatnio określona oraz gdy jest

Kiedy idzie o to, żeby drugich dzieci dla jednego nie skrzywdzić, możeź dobra m atka być nadto troskliwa ?• — Suknia tylko ślubna bez żadnego namysłu i

Najgłośniej pomiędzy pokutnikami krzyczał król, który natychmiast prawie po wejściu zaczął się prze­ ciskać do ławki pokutników. Gdy podszedł ku

Lecz jeżeli ten nagły zwrot jest konsekwencyą jego charakteru, któryto charakter wszakże dozwolił mu poprzednio być patryotą, jeśli on zdradza mimo chęci,

TeTpaAKt no rxaBaMX hjih cthxbmx cBameimoH KHHm, Hanpimríipx, iicajiTiipii. Cx t|)aK- TaMH iiocxíiAHHro poAa Mbi osHaKOMHMca HHate. Bx BHAy ase yKa 3 aHHoñ pojin

cie i ubóstwie, bo nędzę i głupotę wyzyskiwać i rządzić nią najłatwiej. Ktokolwiek chociaż prze­ jeżdżał tylko przez Galicyę, prawda ta rzucała mu się w

Jego los nie jest efektem niczym nieskrępowanej Bożej wol- ności, która sprawia, że Bóg zmienia obiekt swej miłości i reguły, według których zbawia się człowiek. W Rz 9,6-29