Przykłady rozwiązywania
układów równań liniowych
niejednorodnych o ...
Autorzy:
Julian Janus
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
Przykłady rozwiązywania układów równań liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach metodą
Przykłady rozwiązywania układów równań liniowych niejednorodnych o stałych współczynnikach metodą
uzmienniania stałych
uzmienniania stałych
Autor: Julian Janus Rozważmy układ równań:
gdzie
Jeżeli funkcje
stanowią układ fundamentalny rozwiązań dla układu jednorodnego : to macierz
nazywamy macierzą fundamentalną układumacierzą fundamentalną układu ( 2 )( 2 ).
Z twierdzenia 3 wynika, że rozwiązanie ogólne układu równań ( 1 ) jest postaci
gdzie , a -są to dowolne stałe.
Natomiast rozwiązanie układu równań ( 1 ) spełniającego warunek początkowy
gdzie są dane, a jest ustalonym punktem przedziału jest postaci:
PRZYKŁAD
Przykład 1:
Przykład 1:
Wyznaczyć rozwiązanie ogólne układu ( 1 ) gdy i Wyznaczamy wartości własne macierzy :
więc i są pierwiastkami tego równania. Dla
Dla wyznaczymy podprzestrzeń własną
(t) = A ⋅ x(t) + f(t)
dla t ∈ I ⊂ R
x
′x(t) =
⎡
,
A =
,
f(t) =
.
⎣
⎢⎢
(t)
x
1⋮
(t)
x
n⎤
⎦
⎥⎥
⎡
⎣
⎢⎢
a
11⋮
a
n1…
⋱
…
a
1n⋮
a
nn⎤
⎦
⎥⎥
⎡
⎣
⎢⎢
(t)
f
1⋮
(t)
f
n⎤
⎦
⎥⎥
(t) =
,
(t) =
,
…,
(t) =
x
1⎡
⎣
⎢⎢
(t)
x
11⋮
(t)
x
n1⎤
⎦
⎥⎥ x
2⎡
⎣
⎢⎢
(t)
x
21⋮
(t)
x
n2⎤
⎦
⎥⎥
x
n⎡
⎣
⎢⎢
(t)
x
n1⋮
(t)
x
nn⎤
⎦
⎥⎥
(t) = A ⋅ x(t) ,
x
′X(t) =
⎡
⎣
⎢⎢
(t)
x
11⋮
(t)
x
n1(t)
x
12⋮
(t)
x
n2…
⋱
…
(t)
x
1n⋮
(t)
x
nn⎤
⎦
⎥⎥
x(t) = X(t) ⋅ (C + ∫
X
−1(t) ⋅ f(t)dt)
C =
⎡
⎣
⎢⎢
c
⋮
1c
n⎤
⎦
⎥⎥
c
1, …,
c
n( ) =
,
( ) =
, …,
( ) =
,
x
1t
0x
01x
2t
0x
01x
nt
0x
0n, …,
,
x
01x
0nt
0I,
x(t) = X(t) ⋅ (
X
−1( ) ⋅ +
t
0x
0∫
t(s) ⋅ f(s)ds) .
t0X
−1A = [
2
2
1
3
]
f(t) = [ ] .
1
e
tA
|A − λI| =
∣
∣∣
2 − λ
2
3 − λ
1
∣
∣∣
= (2 − λ)(3 − λ) − 2 =
λ
2− 5λ + 4 = 0
= 1
λ
1λ
1= 4
= 1
λ
1= {x : (A − I) ⋅ x = 0, } gdzie x = [ ] .
V
1(0)x
1x
2(A − I) ⋅ x = 0
Rozwiązujemy układ równań :
Zatem
Podprzestrzeń jest generowana przez wektor własny . Dla
Dla wyznaczymy podprzestrzeń własną
Rozwiązujemy układ równań :
Zatem
Podprzestrzeń jest generowana przez wektor .
Wyznaczymy teraz macierz która jest macierzą fundamentalną rozważanego układu.
Ponieważ gdzie
więc
Ponieważ macierz odwrotną do macierzy jest macierz , więc rozwiązanie rozważanego układu jest postaci
PRZYKŁAD
Przykład 2:
Przykład 2:
(A − I) ⋅ x = 0
[
1
2
1
2
] ⋅ [ ] = [ ] ⟺ {
x
1⟺
= − .
x
20
0
x
2 + 2 = 0
x
11+
x
2x
= 0
2x
2x
1= {[
] = [
]
∈ R} .
V
1(0)x
1−x
11
−1
x
1x
1V
1(0)v
(0)1= [
1
]
−1
= 4
λ
1= {x : (A − 4I) ⋅ x = 0, } gdzie x = [ ] .
V
2(0)x
1x
2(A − 4I) ⋅ x = 0
[
−2
2
−1
1
] ⋅ [ ] = [ ] ⟺ {
x
1⟺
= 2 .
x
20
0
2 −
−2 +
x
1x
1x
2x
= 0
2= 0
x
2x
1= {[
] = [ ]
∈ R} .
V
2(0)x
12x
11
2
x
1x
1V
2(0)v
(0)2= [ ]
1
2
,
e
tAA = P ⋅ J ⋅
P
−1,
J = [
1
0
0
4
] , P = [
−1
1
1
2
] ,
P
−1= [
23]
1 3−
1 3 1 3= P ⋅
⋅
= [
] ⋅ [
] ⋅ [
] = [
] .
e
tAe
tJP
−11
−1
1
2
e
t0
e
0
4t 2 3 1 3−
1 3 1 3+
2 3e
t 13e
4t−
2+
3e
t 23e
4t−
1+
3e
t 13e
4t+
1 3e
t 23e
4te
tAe
−tAx(t) = [
x
1(t)
] =
⋅ (C + ∫
⋅ f(t)dt) =
(t)
x
ne
tAe
−tA[
23e
t+
13e
4t] ⋅ ([ ] + ∫ [
] ⋅ [ ] dt) =
−
2+
3e
t 23e
4t−
1+
3e
t 13e
4t+
1 3e
t 23e
4tc
1c
2+
2 3e
−t 13e
−4t−
2+
3e
−t 23e
−4t−
1+
3e
−t 13e
−4t+
1 3e
−t 23e
−4t1
e
t[
23e
t+
13e
4t] ⋅ ([ ] + ∫ [
] dt) =
−
2+
3e
t 23e
4t−
1+
3e
t 13e
4t+
1 3e
t 23e
4tc
1c
2+
+
−
1 3e
−4t 13e
−3t 23e
−t 13−
2+
+
+
3e
−t 23e
−4t 23e
−3t 13[
23e
t+
13e
4t] ⋅ ([ ] + [
]) =
−
2+
3e
t 23e
4t−
1+
3e
t 13e
4t+
1 3e
t 23e
4tc
1c
2∫(
1+
+
− )dt
3e
−4t 13e
−3t 23e
−t 13∫(−
2+
+
+ )dt
3e
−t 23e
−4t 23e
−3t 13[
23e
t+
13e
4t] ⋅ [
] =
−
2+
3e
t 23e
4t−
1+
3e
t 13e
4t+
1 3e
t 23e
4t−
1−
−
− t +
12e
−4t 19e
−3t 23e
−t 13c
1−
−
+ t +
2 3e
−t 16e
−4t 29e
−3t 13c
2[
361(−27 + 12( + ) − 4 (1 − 6 + 3 + 3t))
c
1c
2e
4te
tc
1c
2] .
(9 + 12( + ) + 2 (−2 − 6 + 3 + 3t))
1 18c
1c
2e
4te
tc
1c
2A = [
]
f(t) = [
] .
2tWyznaczyć rozwiązanie ogólne układu ( 1 ), gdy i Wyznaczamy wartości własne macierzy :
więc i są pierwiastkami tego równania.
Dla
Dla wyznaczymy podprzestrzeń własną
Rozwiązujemy układ równań :
Zatem
Podprzestrzeń jest generowana przez wektor własny .
Do wyznaczenia układu fundamentalnego rozwiązań dla układu jednorodnego wykorzystamy zależności 3 i 4.
Ponieważ więc
Stąd z zależności 3 i 4 mamy następujące rozwiązania liniowo niezależne, odpowiadające wartościom własnym i
Macierz fundamentalna układu jednorodnego ma postać:
Ponieważ macierz odwrotna do macierzy jest następująca
więc rozwiązanie rozważanego układu jest postaci
Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.
A = [
1
]
1
−1
1
f(t) = [
cos t
sin t
] .
e
2tA
|A − λI| =
∣
∣∣
1 − λ
1
1 − λ
−1
∣
∣∣
= (1 − λ + 1 = 0
)
2= 1 − i
λ
1λ
2= 1 + i
= 1 − i
λ
1= {x : (A − I) ⋅ x = 0, }, gdzie x = [ ] .
V
1(0)λ
1x
x
1 2(A − (1 − i) ⋅ I) ⋅ x = 0
[
i
] ⋅ [ ] = [ ] ⟺ {
⟺
= i.
1
−1
i
x
1x
20
0
x
x
11i −
+ i = 0
x
x
22= 0
x
2x
1= {[
] = [ ]
∈ R} .
V
1(0)x
1i
x
11
i
x
1x
1V
1(0)v
(0)1= [ ] = [ ] + [ ] i
1
i
1
0
0
1
α = 1 i β = 1,
R( ) = [ ] i I( ) = [ ] .
v
11
0
v
10
1
λ
1λ
2:
(t) = ([ ] cos t − [ ] sin t) ,
x
11
0
0
1
e
t(t) = ([ ] sin t + [ ] cos t) .
x
21
0
0
1
e
tX(t) = [
e
tcos t
] .
− sin t
e
te
sin t
tcos t
e
tX(t)
(t) = [
] ,
X
−1e
−tcos t
sin t
e
−t−
e
sin t
−tcos t
e
−tx(t) =[
x
1(t)
] = X(t) ⋅ (C + ∫
(t) ⋅ f(t)dt) =
(t)
x
nX
−1[
− sin t
e
tcos t
] ⋅ ([ ] + ∫ [
] ⋅ [
] dt) =
e
te
sin t
tcos t
e
tc
c
1 2cos t
e
−tsin t
e
−t−
e
sin t
−tcos t
e
−tcos t
sin t
e
2t[
e
tcos t
] ⋅ ([ ] + ∫ [ ] dt) = [
] ⋅ [
] =
− sin t
e
te
sin t
tcos t
e
tc
c
12e
0
te
cos t
t− sin t
e
te
sin t
tcos t
e
tc
2c
+
1e
t[
e
(− sin t + ( + ) cos t)
t( cos t + ( + ) sin t)
c
1c
2e
t] .
e
tc
Data generacji dokumentu: 2019-04-15 07:24:12
Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=80fcaed476ad3a9e885c11c8763c7f7e