Andrzej Koperski
Przemyśl, ul. Rycerska
Informator Archeologiczny : badania 11, 190-1911977
PLESZEW patrx
woj. Kall »ki· okr·· l*t*dtól Stenowi«ко X
190
-РСНШЛЮ, tn.A lBłoprd woj. koemlincfcie
3ti—iiwl«to 5
POZKàK - Stu*· Hluto WsgAr*· Łw.Wojciech*
PftZMRSL ul*
p*trx
okг м wpływów rcyawkloh
pa t r i
pôà»* é n t o l w l N M
Mux W M Okrty w l Y m y i ltt
B risai* provtdxll a fr Andr**j Kof*r*kd« Г&амыкямХ
«KZ w Prweyélu* DrugŁ м *ш butin* CMntartysk»
■eterew iattsrekl·· в X vl*ku, 4l*4y отЛ к иигми
h *l*tt*eici*go « r u р64»«е окгми vpłyv4v гвумИсЬ.
B *d*n i* prow*dzo»o w r»Jo n i* oäkry
t * a
w 1976 rotou*robu
1
,
o 4 *ł*a l*Ją o kol*>M βτβΐτ u fc l*l**o v · « 1Х еЫ piąoiu. Ót**w»ią
m oifé c * »teroiadiiM ik if a* оме%*г«у*к* jedqw g·. р о я м и *«
m. mi—>1 >n*i pol*kioh. Pomdto »Wi*r4MK> wrtffiawMiw oM«kłow kt6r* *ą p M i«t»ł«ie ią OMd p n h lite ite a y « « .
ДОммяг1*ко pelöfcoa· 3**t m wr*éii* иХЧ
1
ЧВ*млуи ovplu ХммО* wy*oki*i W t m t Bewa, d*alaudą««d м < и « ^ ц d*llną«*- lwow%, ре p r***itf 1*д ай « t m a · i t i i i H ri b lm il w > i | i |m u p n M f w t f t i(Mfcryt* groby wyd*3ą Bit by* uJMAat»· W o ***ry rVfUlMRM
гмву ucytuMNiw m lin ii p d a » · - polutel«. Jugr | P>w > po*l*-
dtfy
k i c w t f ргв1 1в Ц Ыо
M et a v l a g y i b к г а ц ш м к .■ **·
w p u lliA prw/il— yofc byty wyialwa* Hemmm, ftlfm ły t n k U
do *kąb*k«4·1 «fcolo 90 о · 1 bjd ł «корим w « a « ·* Hi* Btwi#PÖ*o-
ao *1*46« шикурбг кюЪммтучЬ· ew tyefc 'drtxtaiw m w«n*k, s vy-
proetoM ojil M e iy M if «М Ш o *l «MbM - iMhM. d «M ka
**ehedovt. W жоЬ*6Ь opróot «*ki*l«tdw ludskiefc i ł t i w były
kofol w l tra ą t, ł t b n ^ b 2, Ы в iwUenlcwe^grób 9* К* i m » ·
«61·* м м SM łufuj· gró b Ć ,* M m n lt m j »tran l«, równole-
g l* de i t t u li t u Ч *в1уввг ułoion* byty p r a m * koAcuryny k o d »,
n u tąp al* о*а**кж o r** ty ła* КоАохуюу koni«·
V etfpal· ołtr*41e«x>, ft· а * 5 odkrytyafa poobdvkév 2 bylł
a^flki« /fsrób 5 ,6 /, 2 **a *k i* /grâb 2 ,V 1 3*4ш dxiLcifoy /«rób
V j*M 0h grobovyoh eml*Łicmo oxäobyt sr*bnw kolecyfci,
n*kł«<ttd » brązu - / grób 2 /, erebrn# b r*a *o l*tk l, guzik t brą
p·-sów oraz bogato zdobione romboidalne okuci· sakwy - /grób 6/, broń - żelazny czekan, groty strzał i okucia tułu - /gr<Sb 6/| części rzędu końskiegot żelazne wędzidło, strzemiona, sprzączki /gr<5b 6/i narzędzia żelazny nóż, topór, kamienna osełka - /grób 5/, żelazne krzesiwo ze skałką, szydło 1 dłutko - /grób 6/) na czynia gliniane - /grób 2,4/. Wyjątkowo bogate i różnorodne Jest wyposażenie grobu 6.
Typ pochówków głównie z koniem i ich wyposażenie znajdują analogie szczególnie w północno - wschodniej części Węgier, w do rzeczu Cisy. Pozwala to wiązać przemyskie groby z kręglem kultury "βtaгоашdziarskiej“ i datować Je na X wiek·
Być może z cmentarzyskiem należy łączyć obiekt t/77 o cha rakterze owalnej Jamy, zawierający czaszkę konia, ułamki naczyń wczesnośredniowiecznych oraz znajdujące się na wtórny· złożu ułamki naczyń prahistorycznych. Trudno o sprecyzowanie funkoji tego obiektu.
Rozpoznano również 3 Jeny z osad prahistorycznych. Dwi· za wierały sporą ilość ułamków naczyń grupy tarnobrzeskiej z okresu halsztackiego, V trzeciej znaleziono fragmenty naczyń z późnego okresu wpływów rzymskich·
Ze względu na unikalny charakter cmentarzyska, konleozne J«at kontynuowanie badań w 1978 roku·
Materiały i dokumentacja z badań znajdują się w Huzeum Okrę gowym w Przemyślu·
191
-PRZEHïâL - Zamek PP Pracownie Konserwacji Zabyt
ków Pracownia Archeologiczne - Konserwatorska
Oddział w Rzeszowie
Badania prowadził mgr Krzysztof Szinrarowski. Finan sowała Wojewódzka Dyrekcja Rozbudowy Kiast i Osiedli Wiejskich w Przemyślu; Dziesiąty i Jedenasty sezon badań. Gród wczesnośredniowieczny, zamek Średnio wieczny i nowożytny /Х-Х1Х w,/·
Badяniя wykopaliskowe - o powierzohni zwiększonej do 450 m2
- koncentrowały się szczególnie w trzech rejonach. 1. Sala widowiskowa Fredreua
Eksploracją objęto głównie warstwy wczesnośredniowieczne, któ rych miąższość wynosi ponad 2 m* Stwierdzono, że we wczesnym średniowieczu istniało tu potężne obniżenie w kształcie leja,
ze ścianami uformowanymi schodkowato* Warstwy niwelaoyjne i osadnicze zalegające we wnętrzu tego dołu wykazują doec długi, być może 400 lat trwający okres Jego użytkowania, zakończony najprawdopodobniej w XVI wieku*
