R O C Z N IK I G L E B O Z N A W C Z E T . X X V II , N r 1, W A R S Z A W A 1976
R O M U ALD KIEŁC ZEW SK I
WPŁYW NAWOŻENIA I INNYCH ZABIEGÓW NA ŁĄKI ŚRÓDLEŚNE POŁOŻONE NA GLEBACH MINERALNYCH LEKKICH
Z akład U p raw y Ł ąk i P a stw isk In sty tu tu U p raw y R oli i R oślin A k a d em ii R olniczej w S zczecin ie
W ST ĘP
W perspektywicznym planie rozwoju produkcji zwierzęcej na terenie województwa koszalińskiego przewidziano wzrost pogłowia bydła z 385 tys. szt. w 1970 r. do 610 tys. szt. w 1980 r. W ymagać to będzie nie tylko zwiększenia wydajności istniejących trwałych użytków zielonych, ale i zagospodarowania nowych, dotychczas nie użytkowanych lub użytkowa nych w minimalnym stopniu. Jak dotychczas nie w pełni wykorzystaną rezerwę paszową stanowią trw ałe użytki zielone tworzące enklawy lub półenklawy leśne. Ze w zględu na stosunkowo dużą powierzchnię tych użytków (w Polsce 126,4 tys. ha, w tym w w ojewództwie koszalińskim
12,6 tys. ha) właściwa gospodarka na nich powinna wpłynąć na polepsze
nie zaplecza paszowego dla zwierząt gospodarskich, umożliwiając uzy skanie zaplanowanego stanu pogłowia. Użytki zielone położone wśród lasów stanowią jednocześnie źródło paszy dla zwierzyny łownej.
Przez zabezpieczenie odpowiedniej bazy paszowej istnieje realna szan sa zwiększenia stanu pogłowia tych zwierząt, przy jednoczesnym zm niej szeniu strat wyrządzanych przez nie w uprawach polowych.
W związku z nie rozwiązanym dotychczas w woj. koszalińskim pro blemem pełnego zagospodarowania użytków zielonych położonych wśród lasów podjęto badania mające na celu uzyskanie odpowiedzi, jakie na leży stosować zabiegi pratotechniczne, aby bez kosztownych inw estycji poprawić wydajność i jakość uzyskiwanej paszy z tych łąk. Badania do tyczą siedlisk łąk śródleśnych położonych na glebach m ineralnych lek kich, które ze względu na niski poziom wody gruntowej w okresie let nim należy zaliczyć do okresowo podsychających.
72 R. Kiełczewski
PR Z EG LĄ D L IT ER A TU R Y
Poznanie składu florystycznego, żywotność gatunków i struktury po rostu, daje nam pojęcie nie tylko o istniejących aktualnie warunkach sie dliskowych, lecz także o możliwościach produkcyjnych (potencjale gospo darczym), wartości pokarmowej plonu, przybliżonym kierunku sukcesji przy różnych sposobach zagospodarowania, kierunku ewolucji, jakiej pod legają zbiorowiska roślin. Ma to zasadnicze znaczenie dla praktyki rolni czej.
N iestety, jak dotąd badania nad plonowaniem i składem botanicznym leśnych użytków zielonych są nieliczne. Podjęte zadanie było o tyle tru dne, że stosowanie pełnej analogii do użytków zielonych otwartych prze strzeni (nie będących pod w pływ em lasu) nie zawsze jest właściwe.
Według H r y n c e w i c z a [5] pewne różnice mikroklimatyczne, fe- nologiczne, florystyczne, edaficzne i hydrologiczne łąk śródleśnych są w y nikiem bezpośrednich w pływ ów kompleksów lasów, co w efekcie pro wadzi do flory stycznych zmian zbiorowisk łąkowych i inwazji gatunków leśnych. Znacznie silniej jednak w pływ a las na roślinność łąkową po średnio przez zmianę ważniejszych czynników ekologicznych, a szczegól nie stosunków powietrzno-wodnych w glebie oraz fizykochem icznych w ła ściwości profilu glebowego.
Woda w ypływ ająca z lasów sosnowych jest bardzo uboga w skład niki mineralne, prawie nie zawiera związków wapnia, a niesie ze sobą
stosunkowo dużo chlorków i pewną ilość fulwokwasów [3, 7, 6, 1, 10].
Według w ielu autorów w rozwoju łąk śródleśnych poważną rolę odgry wa w pływ lasu przez modyfikację warunków klim atycznych, stosunków wodnych oraz niektórych chemicznych właściw ości gleby. Zbiorowiska roślinne tych łąk mają dzięki leśnem u otoczeniu bardziej uproszczony skład botaniczny niż na przestrzeniach otwartych. Według G r z y b a [4] przeciętnie w runi łąk leśnych w ystępuje 30— 40 gatunków. Ważną ce chą jest zwarte i przeważnie równe zadarnienie, tym mocniejsze, im sta nowisko jest suchsze, a gleba nie storfiała. Autor ten podaje również, że zbiorowiska roślinne łąk leśnych reprezentują prawie w szystkie zespoły, związki i rzędy klasy M olinio-A rrhenatheretea, przy tym dobrze w y kształcone zespoły spotyka się tylko na stanowiskach krańcowo ubogich, suchych albo też żyznych. Częściej dają się wyróżnić fragm enty zespo łów lub facje. Przyczyna tego leży w intensywnym , nie zorganizowanym, zmiennym użytkowaniu łąk leśnych oraz częstych zmianach stosunków wodnych.
O charakterze leśnych użytków zielonych pisze Z e l i c h o [12], cha
rakteryzując je jako łąki położone na glebach kwaśnych, ubogich, mało sprawnych, często przechodzących w torfowiska wysokie, przejściowe lub wrzosowiska. Określa je jako łąki plenne, głodowe, wym agające obfitego nawożenia.
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 73
Według badań K o c a n a [11] produkcja siana z nie zagospodarowa nych łąk leśnych (łąki Czerskie) w ynosiła średnio 10 q/ha, a pastwiska dawały przeciętnie 50 q/ha zielonki. Siano z tych łąk nadawało się na ściółkę lub na paszę dla koni nie pracujących. W edług tego autora po melioracji i zagospodarowaniu przy corocznym system atycznym nawoże niu oraz ~ racjonalnej eksploatacji plony z tych łąk wzrosły do 50 q/ha siana oraz 160 q/ha zielonki. Na nie pielęgnowane, użytkowane w form ie wolnego wypasu powierzchnie zaczyna wkraczać roślinność zbiorowisk typowo leśnych, łąki zarastają krzakami i samosiewami drzew. Zjawiska
te zaobserwowali m iędzy innym i H r y n c e w i c z [6], G r z y b j[4], С i e-
ś l i ń s k i [2], K i e ł c z e w s k i [9]. Według tych autorów interwencja
człowieka przez nawożenie mineralne, częste koszenie oraz inne zabiegi pielęgnacyjne powoduje zmiany w tych zbiorowiskach roślinnych zmie rzające do wytworzenia wysokoprodukcyjnych typów łąk z dużym udzia łem traw szlachetnych.
M ETO D Y K A B A D A Ń
Badania przebiegały w dwóch kierunkach:
— ustalenie efektywności działania nawozów mineralnych w zbioro wisku łąki śródleśnej drogą doświadczeń ścisłych,
— uzupełniające badania szaty roślinnej oraz warunków siedlisko w ych innych kompleksów łąk śródleśnych przy różnym nawożeniu i u- żytkowaniu.
W celu ustalenia w pływ u nawożenia mineralnego i organicznego oraz nawożenia i intensyw ności użytkowania na wielkość, jakość i skład bo taniczny uzyskiwanych plonów, a także na niektóre cechy biologiczne kupkówki pospolitej założono na terenie Leśnictwa Przyręba w powiecie Człuchów ścisłe doświadczenie polowe z 17 kombinacjami nawozowymi. Doświadczenie założono metodą bloków losow ych w pięciu powtórzeniach (powierzchnia poletka 50 m 2).
W celu określenia plonów ruń koszono ręcznie. Skład botaniczny usta lono drogą analiz bötaniczno-wagowych i szacunku (według skali Tüxe- na-Ellenberga) udziału poszczególnych roślin w runi. Poza tym w zbie ranych plonach badano dynamikę zawartości składników mineralnych,
określając ogólnie przyjętym i metodami zawartość N, P2O5, K 20 i Ca
oraz w niektórych kombinacjach N—NO3.
W pływ nawożenia na cechy biologiczne kupkówki badano za pomocą pomiarów biometrycznych (na 150 losowo wybranych kępkach).
Ciężar korzeni na niektórych kombinacjach badano, pobierając z pię ciu powtórzeń m onolity glebowe o wym iarach 10X 10X 10 cm z warstw 0— 10 i 10— 20 cm, które następnie przemywano na sitach (0,01 cm2). Ba dano również zawartość składników mineralnych w glebie, oznaczając próchnicę surową, przyswajalny fosfor, potas i magnez, a także pH.
74 R. Kiełczewski
Uzupełniające badania szaty roślinnej łąk śródleśnych kształtującej się pod w pływ em różnej intensyw ności nawożenia i użytkowania prowa
dzono również w obrębie powiatu Człuchów. Badaniem objęto 8 obiek
tów łąkowych (śródleśnych) położonych na glebach m ineralnych lekkich, które w latach I960— 1962 były zagospodarowane metodą pełnej uprawy. Na każdym obiekcie wyznaczono działki (o powierzchni około 1 ha) o zbliżonych warunkach glebowo-hydrologicznych, położone niedaleko od siebie, ale mające wskutek różnego nawożenia i użytkowania odmienny skład botaniczny.
Działki wyznaczono według następującego kryterium:
A — działki nawożone system atycznie, pielęgnowane i użytkowane jako łąki dwukośne,
В — działki nawożone słabo i niesystem atycznie, użytkowane jako łąki jednokośne, częściowo wypasane,
С — działki nigdy nie nawożone, użytkowane jako pastwiska (wypas wolny).
Na każdej z wybranych działek opisano skład botaniczny szaty roślin nej (posługując się skalą Tüxena-Ellenberga) oraz pobrano próbki roślin ności i gleby do badań chemicznych. Przy określaniu składu chemicz nego siana i gleby posługiwano się tym i samym i metodami jak w przy padku badań ścisłych przeprowadzonych na terenie Leśnictwa Przyręba.
W A R U N K I B A D A Ń
Obszar badań ścisłych leży w zlew ni rzeki Czernica, która jest dopły wem Gwdy. W okresie przedwojennym cały obiekt był zmeliorowany i za gospodarowany. Sprawnie funkcjonujące urządzenia m elioracyjne zapew niały dostateczną ilość wody do produkcji 45— 50 q/ha dobrej jakości siana (według doświadczeń m iejscowej ludności). Zaprzestanie konser wacji podstawowych urządzeń m elioracyjnych w okresie wojennym i bez pośrednio po w ojnie oraz brak nawożenia i pielęgnacji w płynęło na de gradację porostu. Nastąpił częściowy, a w niektórych partiach całkowity zanik traw szlachetnych, pojawiły się: śmiałek darniowy, turzyce i sity.
Niektóre partie uległy zabagnieniu. Plony spadły do 8— 10 q/ha słabej
jakości siana. Ponowną m eliorację oraz zagospodarowanie terenu m eto dą pełnej uprawy prowadzono w latach 1953— 1962. Zagospodarowanie terenu szczegółowych badań wykonano w 1962 r. Po siedmiu latach nie najlepszego użytkowania roślinność wróciła do stanu pierwotnego. W runi dominował śmiałek darniowy, kostrzewa czerwona oraz chwasty. Trawy wartościowe stanowiły nieznaczną domieszkę.
W glebie pod doświadczeniem dominowały frakcje piasku luźnego (85,0 do 92,0°/o). Zawartość składników pokarmowych przed założeniem
doświadczenia była niska (1,4 mg P20 5, 2,5 mg K 20 i 1,4 Mg na 100 g
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 75
sosnowego (typ boru świeżego) w yw arła zasadniczy w pływ na ukształ towanie się żyzności gleby i jej odczynu (pH 4,5). W wierzchniej próch- nicznej w arstw ie 0— 20 cm znajdowały się 4,7% m asy organicznej.
Pod względem warunków w ilgotnościowych teren badań należy zali czyć do okresowo podsychających. Najw yższy stan wód gruntowych no towano corocznie w kw ietniu i maju (od 40 do 70 cm), najniższy zaś w e wrześniu (od 80 cm do 130 cm). Niskie opady przy przewadze piasku luźnego w profilu glebowym nie m ogły zapewnić utrzymania lustra wody
gruntowej na poziomie 0,5—0,6 m.
W Y N IK I B A D A Ń
Przebieg plonowania poszczególnych lat w kombinacji kontrolnej nie wykazuje wyraźnej współzależności od ilości opadów w okresie w ege tacyjnym . W pływ wielkości opadów na plony był natomiast wyraźny na kombinacjach, gdzie stosowano nawożenie mineralne. Plony uzyskane w latach bardziej w ilgotnych b yły wyższe.
N iskie plony uzyskane w doświadczeniu z kombinacji kontrolnej (śred nio 22,9 q/ha za 4 lata badań) wskazują na niewielką zawartość skład ników m ineralnych w glebie oraz potrzebę nawożenia.
Nawożenie fosforo-potasowe przyniosło zwyżkę plonów siana średnio o 26,1%. Wzrastające dawki nawożenia mineralnego trzema składnikami (NPK) spowodowały duży wzrost plonów (tab. 1). Maksimum — 82,7
q/ha siana osiągnięto przy nawożeniu N — 300, P205 — 200, K 20 —
250 kg/ha, co odpowiada zwyżce o 219,2% w stosunku do kontroli i świad czy o wysokim potencjale produkcyjnym tego typu łąk. Jednak dynam i ka przyrostu plonów malała w miarę wzrostu nawożenia.
Skład botaniczny uległ również głębokim zmianom. Zastosowane na wożenie spowodowało, że w poroście dom inowały trawy szlachetne. Szcze
gólnie silnie rozwijały się kupkówka pospolita i wiechlina łąkowa (rys. 1).
W yraźnie zm niejszył się natomiast udział kostrzewy czerwonej, śmiałka
darniowego (rys. 2) oraz roślin zielnych. Rośliny m otylkowate przy wzra
stającym nawożeniu ograniczyły swój udział w zbieranych plonach do ilości śladowych.
Zalecany przez w ielu badaczy podział dawek nawozowych N i К na dw ie części w badanych warunkach nie przyniósł wyraźnego efektu. U - zyskano bardziej równomierny rozkład plonów, ale nie uzyskano ich zwyżki. Należy przypuszczać, że przyczyną było słabe zaopatrzenie w wodę w okresie wzrostu drugiego pokosu (woda gruntowa w drugiej po łow ie lata opadła do 0,8— 1,30 m). Zastosowanie deszczowania w ilości
20 mm/ha nie zabezpieczyło zapotrzebowania roślin na wodę i również
nie spowodowało wzrostu plonów.
Coroczne wapnowanie dwóch kombinacji w połączeniu z nawożeniem NPK spowodowało po trzech latach badań zwyżkę plonów jedynie o
76 Wpływ n a w o ż en ia n a p lo n y s ia n a F e r t i l i z a t i o n e f f e c t on h ay y i e l d s / q / h a / K om binacja T re a tm en t 1969 1970 1971 ô r e d n io 1969-1971 Means f o r 1969-1971 q /h a D z i a ł a n i e n a s t ę p c z e w 1972 r . A f t e r e f f e c t i n 1972 K o n tr o la C o n tr o l N60P 60 K80 Ko '100 *80 K120 10 0 P80 K120 + ;100 P80 K120 + ;100 P80 K120 + !100 P30 K120 + :150 РЮЭ K150 łl5 0 P100 K150 ’ *150 f 100 K150 *200 P100 K150 *200 ^100 K150 ' ,T200 P100 K150 ;250p i50 K200 J250 ? 150 K200 '250 p150 K200 '300 F200 K250 '300 P200 K250 20q CaCO^ lO q СаСО^ + 1 20 mm o f w a te r + 2 0 0 q o b o r n ik a 1 9 6 9 r . 1 2 0 + 20Ü q 01 manure w 2 dawkach i n 2 r a t e s w 2 dawkach i n 2 r a t e s + 20 mm wody + 2 0 mm o f w a te r w 2 dawkach i n 2 r a t e s 25.4 32,6 3 8 .5 4 1 ,3 4 0 .6 50,1 4 0 .5 4 1 .5 4 0 .9 4 8 .2 4 7 .3 4 8 .5 4 0 .9 4 9 .6 4 4 .6 4 7 .9 30,1 3 8 .1 6 2 ,0 6 4 ,9 6 7 .0 6 9 .4 7 0 .0 7 7 .6 7 9 .4 7 9 .6 7 5 .3 8 9 .4 8 7 .7 91 ,6 96. 2 101,6 22,2 2 7 .3 50,0 5 2 .4 6 3 .1 6 1 .4 7 3 .1 76.2 8 1 ,1 8 1 ,1 8 6 ,7 9 4 ,3 8 5 .6 9 8 . 6 9 6 ,1 9 8 .5 2 5 .9 3 2 .7 50,2 52.8 5 6 .9 6 0 .3 6 1 ,2 6 5 .1 6 7 .1 6 9 .6 6 9 .8 7 7 .4 7 1 .4 7 9 .8 7 8 .9 8 2 .7 100 1 2 6 ,1 1 93 .7 2 04 .1 2 19 .7 232.8 236 .3 2 51 .3 259 .2 26 8 ,8 2 6 9 .4 298,8 2 75 ,7 3 0 8 ,0 3 0 4 ,9 319 .2 1 4 .0 1 7 ,4 1 9 .9 1 8 ,2 1 8 .9 20.0 2 2 .3 2 1 ,1 3 1 .4 2 2 ,7 2 7 ,3 2 3 .9 2 4 ,2 21 ,6 2 4 ,0 2 4 ,6 P r z e d z i a ł u fn o ś c i p r z y F = 0 ,0 5 C o n fid e n c e i n t e r v a l a t Ь = 0.05 3,25 1 0 ,0 4 6 ,7 8 3 ,0 3
1 0 , 4 % na kombinacji z nawożeniem N 6 0 P e o K 8o+ 2 0 q CaC0 3 oraz 1 3 , 1 %
przy nawożeniu N 8o P e o К ю о + Ю q CaC03. Jedynie w tym ostatnim przy
padku w pierwszym roku stosowania wapna plony wzrosły o 2 3 , 4 % .
Uzyskane w yniki wskazują, że w przypadku nawożenia wapnem jego
dawka w ilości 10 q/ha byłaby bardziej właściw a (tab. 1).
Średniej wartości obornik w ilości 200 q/ha stosowany jesienią 1969 r. spowodował (na tle nawożenia mineralnego) w pierwszym roku po za stosowaniu zwyżkę plonów o 13,4%, w drugim zaś o 10,4%. Stwierdzo no również dodatnie następcze działanie obornika w 1972 r. (zwyżka plo nu o 40,8%) (tab. 1).
wapno-Kombinacjo-Treatment
% plonu —Yield %
1 2 3 4 - 5 6 7 8 Kombinacja-Treatment Lato badań —Investigation years
1969 1970 1971
-x-x-x-x- 1972 ( w 1972r nawożenia nie stosowano-in 1972 no fertilization was applied) 1—Hontrola-Control z - P6 0 * 8 0 3 ~ N 6 0 P6 0 * 8 0 « - N 8 0 P8 0 K 100 5 ~ N 100 P8 0 И 120 6 ~ N 150 P100 H 150 2 0 0 ^ 1 0 0 К 150 8 ~ N 2 5 0 P150 К 2 0 0 ^ ~ ^ 3 0 0 P2 0 0 ^ 2 5 0 3 0 25 20 15 10 % plonu - Yield % Deschampsia ceaspitosa
A V / \
„ >-■?--- ,— 9 1 2 3 4 5 6 7 Kombinacja—Treatment Kombinacjo—Treatment Lata badan — Investigation years--- 1969 1970
---1971
- x-x-x-x- 1972 Iw 1972r. nawożenia nie stosowano-in 1972 no fertilization was applied) 1— Kontrolo-Control 6 - N 150 Pm K150 ^ ^ 2 0 0 P100 H 150 8 ~ N2 5 0 P150 K.2 0 0 9 ~ N300 P200 К Z50 2 — P6 0 « 8 0 3 ~ ^ 6 0 P6 0 К 8 0 80 P80 H 100 5 N100P8 0 H120
R ys. 1. U d zia ł w ie c h lin y łą k o w ej i k u p k ów k i p osp olitej w p lon ach p ierw szy ch p o k o só w
M ead ow b lu egrass and cock sfoot p ercen ta g e in the Is t-c u t h ay y ield U d ział śm ia łk a d arn iow ego i k o strzew y czerw onej w p lon ach pier
p o k o só w
78 R. Kiełczewski
Średnia i/oSć pędów—Average number of shoots Sztuk na kepke-In a tuft 80
i Sztuk no kepke-ln о tuft
A
Wegetatywne ' чо-Generotywne Generative shoots 1 2 3 4 - 5 6 1 2 3 4 5 6 Kombinacja -TreatmentŚrednio wysokość pedûw A veroge high of shoots ста 100 80 40 Generotywne Generative shoots 1 2 3 4 5 6 1 2 3 4 5 6 hombinacja-Treatment Lata —Years _______ 1969 _________1971 _________1972 1 - Kontrola-Control ?60 Hgo
3 ~ N go peo Hwo + W ąCa, C03
5 N Z 0 0 P100 H 150 6 ~ N 3 0 0 P2 0 0 HZ50
R ys. 3. W p ły w n a w o żen ia na ilość i w y so k o ść p ęd ó w k u p k ó w k i posp olitej w I p o k o sie
F ertiliza tio n e ffe c t on num ber and h eig h t o f co ck sfo o t sh oots in th e Is t-c u t
wania i deszczowania nie w płynęły w sposób istotny na zmiany w skła dzie botanicznym.
W latach stosowania nawożenia nie stwierdzono dodatniego działania wapnowania i nawożenia obornikiem (w połączeniu z nawożeniem m ine ralnym) na zwiększenie udziału roślin m otylkowatych. Natomiast po za przestaniu nawożenia m ineralnego w runi łąkowej poletek wapnowanych
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 79
Średnia za/oto 1969+1971— Meon for the period 1969+1971 Działanie następcze (rok 1972) —Afterefect (1372 ) 1-Hontrola-Control P60 K80 3 ~ N 6 0 P ßo К 8 0 ^ ~ N8 0 P8 0 ^ 1 0 0 5 ~ N 100 P8 0 H 120 6 ~ N 150 P100 К 150 7 ~ NZ 0 0 P 100 H 150 ^ ~ N2 5 0 P150 HZOO 9 ~ N 3 0 0 PZ 0 0 HZ 5 0
R ys. 4. W p ły w n a w o żen ia na zbiory b ia łk a ogółem , Р 2Об i K 20 F ertiliza tio n e ffe c t on to ta l p ro tein y ield s, Р 2Об and K 20
i nawożonych obornikiem stwierdzono w iększy udział komonicy zwyczaj nej (do 3,4% w plonach II pokosu).
Przy zastosowaniu nawożenia N400 P200 K2so (N — w 4 dawkach, K20
w 2 dawkach) oraz czterokrotnym sprzęcie plonów w pierwszych dwóch latach otrzymano bardzo w ysokie plony zielonki (w roku 1970 __ 457,2 q/ha, zaś w następnym — 358,4 q/ha). Jednak przy braku dalsze go nawożenia w 1972 r. plony spadły do 41,6 q/ha zielonej masy. Sto sowanie tak wysokich dawek nawozowych i częstego koszenia mającego imitować wypas odbiło się ujemnie na składzie botanicznym. Nastąpił prawie całkow ity zanik traw wysokich; kupkówka pospolita zmniejszyła swój udział w plonach z 50,2% w 1970 roku do 4,8% w 1971 r , tymotka łąkowa z 14,2% do 3,0% oraz kostrzewa łąkowa z 5,0 do 0,3%, nato m iast silnie rozwinęła się wiechlina łąkowa (z 19,5% do 77,5%). Po za przestaniu nawożenia w 1972 r. zanotowano 30% m iejsc w olnych od ro ślinności. Zjawisko to świadczy o potrzebie wprowadzenia (przy inten syw nym nawożeniu i częstym koszeniu) przemiennego użytkowania koś-
80 R. Kiełczewski
Większą część zebranych plonów w latach stosowania nawożenia sta nowiła kupkówka pospolita. Pomiary biometryczne kupkówki pospolitej wykazały ścisłe powiązanie intensyw ności rozrostu kupkówki z poziomem nawożenia NPK. W yższym dawkom nawozowym towarzyszy bardziej in tensyw ny rozrost kęp kupkówki pospolitej oraz większa ilość pędów ge- neratyw nych (rys. 3). Przy zastosowaniu jednak daw ki rzędu N — 300,
P205 — 200, K 20 — 250 kg/ha stwierdzono początki zahamowania inten
sywności krzewienia tej rośliny. Potwierdzają to również omówione w y żej w yniki kombinacji z czterokrotnym koszeniem.
T a b e l a 2 p P o w ie t r z n ie su c h a m asa k o r z e n io w a n a 1 m A ir - d r y m a t t e r o f r o o t s p e r 1 sq .m K om b in acja P o zio m H o r iz o n cm V/a g a k o r z e n i R o o t w e ig h t g % K o n tr o la 0 - 1 0 5 11 68 C o n tr o l 10 - 2 0 233 3 2 Razem T o t a l 0 - 2 0 7 4 4 1 00 N1 0 0 P80 K12 0 0 - 1 0 5 22 76 1 0 - 20 163 24 Razem T o t a l 0 - 2 0 685 1 00 N2 0 0 P1 0 0 K15 0 0 - 1 0 513 75 10 - 20 1 7 2 25 tfazem - T o t a l 0 - 2 0 68 5 1 0 0 N300 P200 K250 0 - 1 0 5 25 8 0 10 - 20 131 2 0 Razem - T o t a l 0 - 2 0 6 56 1 0 0 K4 0 0 P2 0 0 K250 0 - 1 0 3 7 5 8 6 1 0 - 20 1 1 4 1 4 Razem T o t a l 0 - 2 0 490 1 0 0
Badania nad masą korzeniową zbiorowisk roślinnych wykazały, że na w ożenie wysokim i dawkami NPK prowadzi do spłycenia system ów ko
rzeniowych i zmniejszenia m asy korzeni (tab. 2).
Przeprowadzone analizy chemiczne w ykazały silny w p ływ nawożenia
na wzrost zawartości w zbieranych plonach N, K 20 i P20 5. Natomiast
zawartość CaO zmniejszyła się w miarę wzrostu dawki NPK. Jakość pa szy z poletek, gdzie stosowano pełne nawożenie mineralne, była wysoka i w pełni zabezpieczała potrzeby pokarmowe zwierząt (tab. 3). N aw o
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 81
żenie wzrastającymi dawkami NPK powodowało stały wzrost zbiorów tych składników z 1 ha (rys. 4). Przy podziale dawek N i К zanotowano mniejszą zawartość białka ogółem, potasu i fosforu w plonach pierwszych pokosów.
T a b e l a 3
S k ła d ch em iczn y s i a n a p ie r w s z y c h pokosów n ie k t ó r y c h k o m b in a c ji p r z y w z r a s ta ją c y m n a w o ż en iu /w % s . m . / C h e m ica l c o m p o s it io n o f h ay o f t h e f i r s t c u t s i n some t r e a t m e n t s a t i n c r e a s i n g f e r t i l i z a t i o n / i n yo o f d . m . / K om binacja T re a tm en t L a ta Y ea rs B ia łk o ogó łem T o t a l p r o t e i n p2 ° 5 k2o CaO K o n tr o la 1969 1 6 ,9 9 0 ,6 0 3 2 ,4 2 0 ,4 5 4 C o n tr o l 1 970 9 ,0 5 0 ,6 2 0 2 ,6 3 0 ,3 2 7 1971 1 0 ,3 2 0 ,6 4 0 2 ,6 1 0 ,3 9 1 1972 1 0 ,2 5 0 ,4 7 0 1 ,0 6 0 ,6 5 9 P60 K80 1 969 1 6 ,8 7 0 ,8 0 6 3 ,2 9 0 ,5 1 5 1 970 9 ,1 0 0 ,7 9 9 2 ,8 3 0 ,3 4 1 1971 8 ,8 7 0 , 8 6 0 3 ,3 2 0 ,4 7 9 1 972 1 1 ,3 9 0 ,6 3 3 1 ,8 9 0 ,7 5 3 N60 P60 K8 0 1969 1 9 ,3 0 0 ,8 7 7 3 ,3 2 0 ,3 8 6 1970 1 1 ,0 1 0 ,6 3 0 2 ,4 6 0 ,3 9 5 1 971 9 ,1 6 0 ,6 7 8 2 ,9 7 0 ,3 8 7 1 972 1 0 ,3 9 0 ,6 8 3 1 ,6 3 0 ,6 4 5 N1 00 P80 Z12C 1969 2 1 ,3 4 0 ,8 2 2 3 ,5 9 0 ,3 4 6 1970 1 5 ,4 1 0 , 8 4 4 2 ,3 4 0 ,3 8 7 1971 1 1 ,0 0 0 ,7 4 6 3 ,5 1 0 ,3 6 9 1972 9 ,8 2 0 ,5 8 7 1 ,5 0 0 ,5 3 6 M2 00 P1 00 K15 0 1969 2 1 ,4 1 0 ,3 9 6 3 ,5 0 0 ,4 1 0 1970 1 3 ,9 5 0 ,8 1 2 2 ,7 0 0 ,3 7 0 1971 1 6 ,5 6 0 ,9 4 4 3 ,3 7 0 ,4 7 8 19 7 2 9 ,9 4 0 ,5 6 4 1 ,5 0 0 ,5 2 0 W300 P2 00 K250 1969 2 0 ,2 4 0 ,8 6 2 2 ,7 8 0 ,4 4 9 1970 1 1 ,3 4 0 ,7 2 2 2 ,4 3 0 ,3 9 8 1971 1 7 ,5 8 1 ,0 6 0 2 ,6 6 0 ,4 4 6 19 7 2 9 ,4 5 0 ,5 4 0 1 ,1 7 0 ,8 0 4
Stosowane dodatkowe zabiegi w postaci nawadniania i wapnowania nie w płynęły w sposób wyraźny i jednoznaczny na zawartość składni ków mineralnych.
Zaprzestanie nawożenia powoduje gw ałtowny spadek zawartości biał
ka ogółem, P2O5, K20 , wzrasta natomiast zawartość Ca.
Nie znalazł potwierdzenia w moich badaniach istniejący w literaturze pogląd, że wysokie dawki azotu mogą spowodować nadmierną koncen trację azotanów. Poziom azotanów jest daleko niższy od podawanego w literaturze progu (0,07°/o) szkodliwego dla zdrowia zwierząt. Uwaga ta dotyczy jednak tylko powietrznie suchej masy roślin (tab. 4).
82 R. Kiełczewski
T a b e l a
Z a w a rto ść N-KO^ w p o w i e t r z n i e s u c h e j m a sie s ia n a i kupków ki p o s p o l i t e j /w °U/ 0^ c o n t e n t i n a i r - d r y m a t t e r o f h ay and c o c k s f o o t / i n Л K om b in acja T rea tm e n t o ia n o Hay I p o k o s I s t - c u t I I p o k o s I I n d - c u t Kupkówka p o s p o l i t a C o c k s f o o t I p o k o s I s t - c u t J.I p o k o s I I n d - c u t K o n tr o la C o n tr o l 1 10СГ 80 12 0 K200P100K150 w 2 dawkach Ь300Р200К250 i n 2 r a t e s 0 ,0 0 8 7 9 0 ,0 1 1 0 0 0 ,0 1 2 90 0 ,0 1310 0 ,0 1 0 4 2 0 ,0 0 9 5 2 0 ,0 1 1 6 0 0 ,0 1 2 1 2 0 ,0 1 2 4 0 0 ,0 1 6 6 0 0,00950 0 ,0 1 1 4 0 0,01300 0,02150 0 ,0 2 0 4 0 0,00721 0 ,0 0 7 8 9 0 ,0 0 8 7 9 0 ,0 1 0 7 5 0 ,0 1 3 1 5
Również na kombinacji z nawożeniem N — 400, P2O5 — 200, K 20 —
250 (N w rozbiciu na 4 części) nie przekroczono krytycznego poziomu za wartości azotanów. I tak I pokos zawierał 0,0121%, II — 0,0182%, III — 0,0148%, IV — 0,0310%. Uzyskane w yniki wskazują na dużą opła calność stosowanego nawożenia. N aw et przy w ysiew ie bardzo wysokich
dawek nawozowych (do N — 300, P2O5 — 200, K 20 — 250 kg/ha) uzy
skane efekty zachęcają do ich stosowania. W warunkach doświadczenia
najlepiej działało nawożenie w wysokości N — 200, P205 — 100, K 20 —
150 kg/ha stosowane w jednej dawce, gdyż oprócz uzyskania najlepszych efektów ekonomicznych nie obserwowano niekorzystnych zmian w skła dzie botanicznym runi łąkowej. Również zachęcające efekty uzyskano
w kombinacji pastwiskowej, gdzie średni koszt produkcji 1 q zielonki
w ynosił 12,2 zł, 1 kg białka ogólnego 2,60 zł, a jednej jednostki pokar
mowej 0,57 zł. Średnio rocznie z tej kombinacji uzyskano 7116 jednostek pokarmowych (według m etody skandynawskiej).
Nawożenie NPK w warunkach łąk śródleśnych położonych na glebie mineralnej lekkiej powoduje spadek kwasowości gleby od 0,2 do 0,4 jed nostek pH (rys. 5). Wapnowanie przyczynia się do dalszego zmniejszenia
kwasowości (średnio o 0,2 pH). Nawożenie powyżej 200 kg/ha P205 w p ły
wa dodatnio na akumulację tego składnika w glebie, natomiast przy niż szych dawkach zjawiska tego nie stwierdzono.
Podobnie nawożenie potasowe w granicach 60—200 kg/ha jest cał kowicie wykorzystane przez rośliny. Akumulacja tego składnika w gle bie następuje dopiero po przekroczeniu tej dawki.
Dodatkowe badania innych kompleksów śródleśnych użytków zielo nych potwierdziły w yniki otrzymane w doświadczeniu ścisłym i w yka zały, że nawożenie m ineralne pozwala na uzyskanie w tych warunkach
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 83 Kombinacja-Treatment Lata — Years __________ 1969 _______1971 __________ 1972
1-Kontrola-Control e ~ Nwo peo H1Z0+obornik
Z — P6 0 H8 0 + formy ord manure
3 ~ N ß o P6 0 H8 0 9 ~ N 150 P100 H 150 * - N 6 0 P6 0 K 8 0 + 2 0 (iCœC03 1 0 ~ N2OO P1 00 К 150
5 N80 P8 0 К100 11~ N2 5 0 P150 K 2 0 0 6 ~ N8 0 P8 0 H1QO+ 1 0 4 CO3 12~ N3 0 0 P2 0 0 К 2 5 0 7 ~ N m n P8 0 h 1Z0 1 3-N 400 PgQ0 К 2 5 0
R ys. 5. W p ły w n a w o żen ia n a k w a so w o ść gleb y F ertiliza tio n e ffe c t on soil acid ity
wysokich i wartościowych plonów. Na działkach nie nawożonych (gru pa C), użytkowanych w formie w olnego wypasu, stwierdzono wysoki udział chwastów i mało wartościowych traw (tomka wonna, śm iałek dar niowy, kłosówka, bliźniaczka psia-trawka). W ystępowały również gatun ki typowe dla siedlisk leśnych łącznie z siewkami drzew i krzewów. Za wartość potasu, fosforu i magnezu w glebach i w plonach zbieranych z tych łąk była niska. Natomiast na sąsiednich działkach (grupa A) sto sowane przez innych użytkowników nawożenie spowodowało silny roz wój traw szlachetnych (kupkówki pospolitej, tym otki łąkowej, owsika wyniosłego, w iechliny łąkowej, wyczyńca łąkowego) przy jednoczesnym zaniku traw mało wartościowych i ziół. Nastąpiło również polepszenie jakości zbieranych plonów pod względem zawartości składników m ine ralnych (oprócz Ca). Gleby pod tym i działkami odznaczały się także w ięk szą zawartością składników m ineralnych oraz mniejszą kwasowością.
W N IO SK I
W yniki badań działania nawożenia na plonowanie, zawartość skład ników m ineralnych i skład botaniczny łąk śródleśnych położonych na glebach m ineralnych lekkich pozwoliły na w yciągnięcie następujących wniosków i spostrzeżeń.
84 R. Kiełczewski
1. Wzrastające dawki nawozowe do poziomu N — 300, P2O5 — 200,
K2O — 250 kg/ha powodują ciągły wzrost plonów (maksymalnie do
219,6%). Osiągnięte jednak zwyżki m aleją wraz ze wzrostem dawek na wozowych.
2. Podział dawki nawozowej na dwie części (przy poziomie nawoże
nia do N — 200, P2O5 — 100 i K 20 — 150 kg/ha) i użytkowaniu kośnym
przy braku nawodnienia nie daje dodatkowych efektów w warunkach sie dlisk okresowo podsychających. W związku z tym należy tak nawozić, aby w maksymalnym stopniu wykorzystać wiosenne zapasy wody.
3. Uzupełnienie nawożenia mineralnego obornikiem pozwala na uzy skanie dodatkowych zwyżek plonów w latach następnych.
4. Otrzymane w yniki przy stosowaniu wapnowania upoważniają do stwierdzenia, że łąki śródleśne położone na glebach m ineralnych lekkich
należy wapnować m ałym i dawkami CaC 03 (10 q/ha) w odstępach trzy-,
czteroletnich. Stosunkowo niskie pH (w granicach 4,4— 5,0) nie stanowi wyraźnej przeszkody w otrzym ywaniu wysokich plonów.
5. Deszczowanie dawką wody w wysokości 20 mm jest niedostatecz ne do otrzymania wyraźnych zwyżek plonów.
6. Zastosowanie wysokich dawek nawozowych (N — 400, P2O5 —
200, K 20 — 250 kg/ha) w połączeniu z czterokrotnym sprzętem plonów powoduje zanik kupkówki pospolitej i silny rozwój w iechliny łąkowej. W związku z tym na łąkach śródleśnych w celu utrzymania właściw ego składu botanicznego konieczne jest stosowanie przemiennego użytkowa nia oraz okresowego podsiewu trawami wysokim i.
7. Zastosowanie dodatkowych zabiegów w postaci podziału dawek nawozowych, nawadniania i wapnowania nie wykazuje wyraźnego w pły wu na skład botaniczny runi oraz zawartość składników mineralnych zbieranych plonów.
8. Bardzo intensyw ne nawożenie i użytkowanie prowadzi do spły
cenia system ów korzeniowych, co uzależnia rośliny w większym stopniu od wilgotności gleby. W związku z tym istnieje potrzeba połączenia in tensyw nego użytkowania z nawadnianiem.
9. Pasza pochodząca z łąk śródleśnych nie nawożonych odznacza się niską zawartością fosforu i potasu, ale znaczną wapnia. Wraz ze wzro stem nawożenia mineralnego w zbieranych plonach następuje koncen tracja azotu i potasu, spada natomiast zawartość wapnia. Nawożenie pro wadzi do zwiększenia w plonach białka ogółem, potasu i fosforu.
10. W warunkach łąk śródleśnych położonych na glebach lekkich roślinność łąkowa (zgodnie z analizami roślinności i gleby) najlepiej w y korzystuje nawozy potasowe, nieco gorzej azotowe, a najsłabiej fosfo rowe.
11. Przy zaprzestaniu nawożenia w ciągu 1— 2 lat skład botaniczny, plonowanie oraz zawartość składników chemicznych w roślinności po
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 85
wraca do stanu pierwotnego. Następuje spadek plonowania, zmniejsza się
ilość traw wartościowych, ulega obniżeniu zawartość N, K20 , w m niej
szym stopniu P2O5, wzrasta natomiast CaO.
12. Stosowane nawożenie m ineralne powoduje spadek kwasowości gleby w granicach 0,2— 0,4 jednostek pH. Nawożenie fosforowe i pota sow e w pływ a na akumulację tych składników w glebie po przekrocze
niu dawki 200 kg/ha czystego składnika.
13. Dla łąk śródleśnych położonych na glebach lekkich najbardziej opłacalne jest nawożenie nawozami m ineralnym i w wysokości N — 200,
P2O5 — 100, K20 — 150 kg na 1 ha. Uzyskane zw yżki plonów (po za
stosowaniu tej dawki) pozwoliłyby na w yżyw ienie tylko z łąk śródleś
nych w samym wojew ództw ie koszalińskim dodatkowo ponad 20 tys.
S. D. bydła.
14. W św ietle przeprowadzonych badań istnieją realne m ożliwości stworzenia paszowisk dla dożywienia zwierzyny płowej (a w szczegól ności w ostojach tej zwierzyny) oraz zabezpieczenia dostatecznych re zerw paszowych na zimę.
L IT ER A TU R A
[1] B i e r n a c k i A.: Z esp oły le śn e p ó łn o cn o -w sch o d n ich części w zgórz O strze- szow sk ich . W SR P oznań, praca doktorska — m aszyn op is, 1964.
[2] C i e ś l i ń s k i Z.: M ożliw ości p rod u k cyjn e łąk na g leb ach p ia szczy sty ch o g łę bok im zw iercia d le w o d y gru n tow ej na p rzy k ła d zie ob iek tu P o d la sie. W iad. m elior. łąk. 3, 1972.
[3] D o b r z a ń s k i B., D o m ż a ł H.: D yn am ik a w ilg o tn o ści g leb y w y tw o r z o nej z p iasku, u ży tk o w a n ej pod u p ra w ę p o ło w ą i lasem . A nn. U M CS Ser. L,
18, 1963.
[4] G r z y b S.: O gólna ch a ra k tery sty k a u ży tk ó w zielo n y ch n ie w y m a g a ją cy ch m elio ra cji. M ateriały sem in a ry jn e IMUZ, 1968.
[5] H r y n c e w i c z Z.: A so cja cja roślin n a łą k śró d leśn y ch w B orach D o ln o ślą sk ich pod w zg lęd em g eob otan iczn ym i gospodarczym . Rocz. nauk roi, Ser. D, 110, 1964.
[6] H r y n c e w i c z Z.: D y n a m ik a zb io ro w isk ro ślin n y ch na trw a ły ch i now o z ałożon ych łąk ach śród leśn ych . Zesz. probl. P ost. N au k roi. 66, 1964.
[7] J a k i m o w a J., P i o t r o w s k i M.: W yn ik i d ośw iad czeń z n a w o żen iem p a stw isk a w zra sta ją cy m i d a w k a m i N na szarej g leb ie leśn ej. R a stw ien i nauki 9, 1968.
[8] К i e ł с z e w s к i R.: Z agosp od arow an ie łą k śród leśn ych . L as poi. 21, 1972. [9] K i e ł c z e w s k i R.: W yn ik i d o św ia d czen ia z n a w o żen iem łą k śród leśn ych .
S y lw a n 4, 1974.
[10] К о с а п T.: G ospodarka na leśn y ch en k la w a ch i p ó łen k la w a ch łą k o w y ch łą k C zerskich. W SR Szczeczin, praca doktorska, 1967.
[11] К о с a n T.: Ł ąk i le ś n e i ich zn aczen ie gospodarcze na p rzyk ład zie g o sp o d a rstw a łą k o w eg o w C zersku. N o w e Roi. 11, 1968.
[12] Z e l i c h o : Z agosp od arow an ie łą k w go sp o d a rstw ie leśn ym . Las. poi. 11, 1952.
86 Р . К Е Л Ч Е В С К И В Л И Я Н И Е У Д О БРЕН И Я И Д РУ ГИ Х — М ЕРО П РИ Я Т И Й Н А ЛУГА Л ЕСН Ы Х ПО ЛЯ Н Н А Л Е ГК И Х М И Н Е РА Л Ь Н Ы Х П О Ч В А Х Л аборатория в еден и я лугов и пастбищ , И нститут общ его зем л едел и я , С ельск охозя й ствен н ая академ ия в Щ ецине Р е з ю м е Р астущ и й спрос на белковы е корма для все увелич иваю щ егося поголовья скота заставляет интенсиф ици ровать корм одобы вание т а к ж е на л у га х р асп ол о ж ен н ы х среди лесов. П роведенны е и сследован ия показали , что отсутствие в теч ен и е н еск ол ь к и х лет кул ьти в и р ую щ и х м ероприятий и удобрен и я приводит в у сл ов и я х лесны х лугов к детради рованию травостоя, сильном у развитию н и зк ок ач ествен н ы х трав, а т а к ж е к преем ственн ости др евесн ой и кустарниковой растительности. Е ж ег о д ное вн есен и е удобр ен и й и систем атический у х о д за лугом способствует развитию е ж и сборной и мятлика лугового при одноврем енном отм ирании м ал оценны х ви дов растений. С ухая лесистолуговая среда, несм отря на вы сокую кислотность почв (pH 4, 5), реаги рует вы сокими прибавками у р о ж а я на вн есение м и н ераль ны х удобрении . П ри горизонте удебр ен и я N — 300, Р 20 5 — 200, К 20 — 250 п о л у ч е но прибавку у р о ж а я порядка 219,6% по сравнении с контролем . О днако прим е нение более вы соких д о з удобрен и я при 4-кратном сенокош ении в у сл ов и я х н еполной обесп еч ен н ости влагой в летний период (уровень грунтовой воды п о низился до 0,80-1,20 м) приводит к сильном у и зр еж и в ан и ю травостоя о д н о в р е м енно с интенсивны м развитием н и зк ор осл ы х трав, особенно мятлика лугового. П овы ш енное вн есение удобр ен и й благоп риятствует м енее глубок ом у р а зв и тию корневой системы растительного покрова, что вы зы вает н еобходим ость применять орош ение. В у сл ов и я х с у х и х л есн ы х лугов самы е хор ош и е р езультаты бы ли п олучены при горизонте удобр ен и я N 200 Рюо К 150 прим еняем ого в одной весен ней дозе. R. K IE Ł C Z E W S K I
EFFECT OR FER T IL IZ A T IO N A N D OTHER M E A SU R E S ON FO R EST M EAD O W S SIT U A T E D ON LIG H T M IN E R A L SO ILS
D iv isio n of M ead ow s and P astu res, D ep a rtm en t of S o il and P la n t C u ltivation , A gricu ltu ral U n iv e r sity in S zczecin
S u m m a r y
G row ing v e g e ta l protein dem and for fe e d in g o f stea d ily in crea sin g c a ttle n u m b er com p el to in te n sify th e fod d er p rod u ction on p erm an en t g rasslan d s situ a ted
am ong forests.
T he re sp e c tiv e in v estig a tio n s h a v e p roved th at th e n eg lected c u ltiv a tio n m e a su res and fertiliza tio n for sev era l yea rs w o u ld lea d in con d ition s of fo rest m ea d o w s to a sw ard degradation, an in te n siv e d ev elo p m en t o f lo w -v a lu e grasses and w eed s as w e ll as to a su ccession o f fo rest trees and shrubs.
Nawożenie łąk śródleśnych na glebach lekkich 87 On th e o th er hand, at an e v e r y -y e a r fertiliza tio n and sy stem a tic c u ltiv a tio n m easu res an in te n siv e g ro w th o f cock sfoot and m ead ow b lu egrass ta k es place, at sim u lta n eo u s recessio n o f lo w v a lu e grass sp ecies. D ry fo rest grasslan d site s respond to th e m in era l fertiliza tio n w ith h igh y ie ld in crem en ts, d esp ite a h igh acid ity of th e se sites (pH 4.5). A t th e fertiliza tio n o f N -300, P 20 5-200 and K 30 -2 5 0 y ie ld s Increased b y 219.6% as com pared w ith the control. H o w ev er, h igh er fe r t i liza tio n rates, at fo u rfo ld m o w in g and an in s u ffic ie n t w a te r su p p ly in th e sum m er period (ground w a te r le v e l drop to 0.80— 1.20 m b e lo w su rface) w o u ld lea d to a co n sid erab le th in n in g o f sw ard , at sim u lta n eo u s in te n siv e d ev elo p m en t of lo w grasses, p a rticu la rly o f m ea d o w b lu egrass.
In crea sin g fe r tiliz a tio n lea d s to a root sy stem fla tten in g , w h a t w o u ld su g g est a n e c e ssity o f irrigation. In conditions of dry fo rest m ea d o w s th e b est r esu lts h a v e h een reach ed at th e fertiliza tio n of N 200P 100K 150, ap p lied in a sin g le rat in spring.
D r R o m u a ld K i e l c z e w s k i S ł u p s k , u l. W a z ó w 1/82