Kronika : z życia izb adwokackich

Kronika : z życia izb adwokackich

Palestra 9/1(85), 100-103

Kronika _{NT 1(85)}

dn. 24.VII.W63 r.), skoro obronę oskar­ żonego zgłosił jeszcze drugi obrońca, oskarżony więc zgodnie z a rt. 76 k.p.k. miał praw o korzystać rów nież z po­ mocy tego obrońcy.

Trafnie podnosi rew izja, że nie można w ysnuw ać wniosku, iż oskar­ żony, nie dom agając się z tego powo­ du odroczenia rozpraw y, w yraził jak gdyby milczącą zgodę n a powyższe uchybienie, bo z protokołu rozpraw y wcale nie w ynika, żeby był on poin­ form ow any przez przewodniczącego o b raku omawianego zaw iadom ienia oraz żeby. był zapytany, czy odw ołuje peł­ nomocnictwo dane adw. B. bądź też czy w yraża zgodę na prowadzenie rozpraw y bez udziału drugiego obroń­ cy, zasada zaś qui tacet consentire videtur nie m a zastosow ania w pro­ cesie karnym .

Nie można też z góry przesądzać, że udział drugiego obrońcy w proce­ sie nie mógł w żadnym razie zaważyć na w yniku sprawy. Pogląd tak i jest błędny, gdyż ustaw odaw ca, w prow a­

dzając obowiązkowo udział obrońcy w postępowaniu przed sądem w oje­ wódzkim jako pierw szą instancją (art. 79 § 2 k.p.k.), stw ierdza tym sa­ mym, że udział ten jest niezbędnie

potrzebny dla prawidłow ego w ym iaru sprawiedliwości i wykrycia praw dy obiektywnej. Skoro więc art. 76 § 2 k.p.k. przew iduje, że oskarżony może mieć trzech obrońców, to wychodzi z założenia, że czynności każdego z nich mogą mieć w pływ n a w ynik sprawy. Każdy bowiem obrońca ma samodziel­ ne stanow isko w procesie, każdy z nich może występować z wnioskami dowodowymi zarów no przed rozpraw ą (art. 258 k.p.k.), ja k i w toku rozpra­ wy (art. 292 k.p.k.), nie można zaś za­ kładać, że w nioski tak ie nic by do spraw y nie wniosły. Wreszcie obrońca przez krytyczną analizę zebranych do­ wodów i ocenę pozostających do roz­ strzygnięcia zagadnień praw nych może wpłynąć n a .tak ie czy inne przeko­ nanie sądu.

W św ietle powyższego należy zatem przyjąć, że omówione wyżej uchybie­ nia procesowe, jako mogące mieć w pływ na treść wyroku, powodują konieczność jego uchylenia i przeka­ zania spraw y do ponownego rozpozna­ nia.

W tym stanie rzeczy rozpoznanie dalszych zarzutów rew izji Sąd N aj­ wyższy uznał za zbędne i orzekł jak w sentencji.

КПО/М1К*

Z ŻYCIA IZB ADWOKACKICH I z b a b i a ł o s t o c k a

N a r a d a k i e r o w n i k ó w z e s p o ł ó w a d w o k a c k i c h . W dniu 21 listopada 1964 r. odbyła się w Białym stoku narada kierow ników zespołów adwokackich Izby białostockiej. W naradzie wzięli udział wszyscy kierownicy zespołów; trzech za­ stępców kierow ników zespołów oraz członkowie R ady Adwokackiej.

W toku narady zapoznano kierow ników zespołów z uchw ałam i plenarnego posiedzenia NRA z dnia 14 listopada 1964 r., a w szczególności z najnowszymi regulam inam i w spraw ie rachunkow ości zespołów adwokackich, Funduszu Sam o­ pomocy Koleżeńskiej i zasad działania wizytatorów. Stwierdzono, że nowo uchw a­ lony regulam in rachunkow ości zespołów adw okackich tra fn ie rozw iązuje wiele p ro

-N r 1(85} Kronika 101

blemów dotychczas nie uregulow anych, a zwięzłość i jasność przepisów rach u n ­ kowych ułatw i pracę księgowych i kierowników zespołów. Regulamin rachunko­ wości umożliwia też prowadzenie centralnej lub wspólnej księgowości dla wielu zespołów, co — jak wiadomo — jest już praktykow ane w izbach olsztyńskiej i bia­ łostockiej.

Na naradzie kierownicy zespołów przedstaw ili odpisy list płac oraz wykazy sum do rozliczenia, figurujące na kontach poszczególnych adwokatów. Pozwoliło to na skontrolow anie prawidłowości w ypłat wynagrodzeń oraz umożliwiło interw encję R ady w spraw ie zlikwidowania nieuzasadnionych sald na kontach sum do rozli­ czenia.

W toku narad y omówiono problem y adw okatury woj. białostockiego. S tw ier­ dzono, że liczba adw okatów w Izbie jest w ystarczająca. N atom iast w niektórych miejscowościach w ystępuje b rak radców praw nych i w związku z tym uznano za słuszną politykę R ady Adwokackiej, k tóra ogranicza dopływ do adw okatury osób w ykonujących funkcję radców praw nych lub odchodzących z w ym iaru sp ra­ wiedliwości i pragnących w stąpić do zespołów adwokackich.

A nalizując działalność zespołów adwokackich Izby stwierdzono, że na ogół, dzięki należytej postaw ie kierow nictw a zespołów i aktyw u adwokackiego, nie do­ chodzi do żadnych nieporozum ień lub zadrażnień w zespołach. Tylko w jednym z zespołów stosunki te u k ład ają się niepomyślnie, stw arzając konieczność częstej , interw encji ze strony R ady oraz prow adzenia dochodzeń dyscyplinarnych i w y ja­ śniających. W ytworzona w ten sposób sytuacja w pływ a ujem nie na pracę oma­ wianego zespołu i niew ątpliw ie wymagać będzie od Rady Adwokackiej zastoso­ w ania radykalnych środków m ających na celu uzdrowienie tych niekorzystnych — z punktu w idzenia interesów zespołu — stosunków.

Na zakończenie zebrani postanowili włączyć się — wspólnie z innym i człon­ kam i ZPP — do akcji szkolenia rolniczego przez wygłaszanie we wszystkich

grom adach województwa pogadanek na tem at dziedziczenia gospodarstw rolnych. I z b a ł ó d z k a

1. E g z a m i n a d w o k a c k i . W dniach 15, 16 i 22 czerwca 1964 r. odbył się w Izibie Adwokackiej w Łodzi egzamin adwokacki, do którego przystąpiło 11 ap li­ kantów.

Egzamin z wynikiem pomyślnym złożyło 8 zdających, w tym 3 osoby z notą ogólną dobrą.

2. R o z m i e s z c z e n i e a d w o k a t ó w w I z b i e ł ó d z k i e j . R ada adw o­ kacka uchw aliła projekt rozmieszczenia adw okatów w Izbie łódzkiej, zam ykający się liczbą '18o adw okatów dla m iasta Łodzi i 180 adw okatów dla województwa łódzkiego. Ten lim it liczbowy adw okatów wykonujących p raktykę sądową oparto na wyliczeniach, k tóre uw zględniają zniżkową tendencję do zapotrzebow ania na usługi adw okackie ze strony ludności oraz k tóre uw zględniają przeciętny dochód netto na adw okata w wysokości 3 000 zł miesięcznie.

3. Z m i a n y w s k ł a d z i e o s o b o w y m z e s p o ł ó w . W pewnej części zes­ połów adwokackich z terenu m. Łodzi przew ażają liczebnie koledzy o niew iel­ kich, a naw et m inim alnych obrotach. Powoduje to pertu rb ację przy Wypłacie w y­ nagrodzenia dla wszystkich członków danego zespołu i staw ia w niezasłużenie niekorzystnej sytuacji kolegów w ypracow ujących wysokie wpływy dla zespołu — w porów naniu z adw okatam i wykazującym i analogiczne wpływy w zespołach o bardziej w yrów nanym składzie osobowym.

102 K ron ika Nr 1(85)

Pragnąc stworzyć możliwie rów ne w arunki pracy dla wszystkich kolegów, R a­ da Adwokacka zwróciła się z apelem do członków Izby o zgłaszanie wniosków w kw estii zmian w składzie osobowym zespołów. R ada pragnie uwzględnić uzasa­ dnione życzenia kolegów, dbając jednocześnie o zabezpieczenie możliwości udziału w pracy zespołowej adwokatom mniej angażowanym przez klientów, ale rzeczy­ wiście udzielającym się w pracy zespołu.

Akcja nie została jeszcze zakończona.

4 Z m i a n y n a s t a n o w i s k a c h k i e r o w n i k ó w z e s p o ł ó w . We wszy­ stkich zespołach adw okackich Izby łódzkiej przeprow adzone zostały w ybory k an ­ dydatów na kierowników, po czym Rada Adwokacka powołała spośród przedsta­ wionych kandydatów nowe kierownictwo poszczególnych zespołów.

Zebrania sprawozdawczo-wyborcze w zespołach charakteryzow ały się ożywioną dyskusją nad kw estiam i w spółpracy koleżeńskiej w pracy zawodowej i gospodar­ ności w adm inistrow aniu zespołem. Często uw aga dyskutantów skupiała się na roli i pozycji adw okata w społeczeństwie oraz na podnoszeniu kw alifikacji zawo­ dowych.

I z b a o l s z t y ń s k a

Rada A dwokacka w O lsztynie zorganizowała szkolenie adw okatów i aplikan­ tów adw okackich W ojewódzkiej Izby Adwokackiej w Olsztynie w zakresie prze­ pisów nowego kodeksu cywilnego, kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz kodek­ su postępowania cywilnego, a także w zakresie w ybranych zagadnień ideologicz­ nych.

Szkolenie to odbywało się w listopadzie i grudniu 1964 r. w każdą sobotę. Zajęcia w zakresie nowych kodeksów prow adzą sędziowie Sądu Wojewódzkiego w Olsztynie, a w zakresie zagadnień ideologicznych szkolenie prowadzi kierow nik Wydziału A dm inistracyjnego KW PZPR w Olsztynie m gr Jan Poznysz.

I z b a w a r s z a w s k a

R e g u l a m i n w y m i a r u i p o b o r u s k ł a d e k n a r z e c z I z b y A d w o ­ k a c k i e j w W a r s z a w i e . R ada 'Adwokacka w W arszawie uchw aliła w dniu 29.X.1964 r. następujący regulam in w ym iaru i poboru składek na rzecz Izby A d­ wokackiej w W arszawie:

§ 1. Składki na potrzeby Izby Adwokackiej opłacane są w wysokości określo­ nej w uchw ale Zgrom adzenia Delegatów Izby (art. 38 p k t 2 u.ou.a.) przez: a) zespoły adwokackie,

b) adw okatów nie wykonujących zawodu (art. 70 u.o u.a.),

c) adw okatów w ykonujących zawód indyw idualnie (art. 110 u.ou.a.). § 2. Składka na potrzeby Izby obejm uje również składki na cele Komisji Samo­

pomocy Koleżeńskiej przy Naczelnej Radzie A dwokackiej i Komisji W zajem­ nej Pomocy przy Radzie Adwokackiej w W arszawie oraz koszt prenum eraty miesięcznika „P alestra”.

§ 3. Zespoły adw okackie opłacają składki w drodze przelew u na konto Rady Adwokackiej w term inie do dnia 10 każdego miesiąca. Podstaw ę wym iaru składki stanowi kw ota obrotu osiągniętego przez zespół w m iesiącu po­ przednim.

§ 4. Adwokaci wym ienieni w § 1 lit. b) i c) opłacają składki w drodze w płaty na konto R ady w PKO I Oddział M iejski n r 1-9-120044 lub bezpośrednio do kasy Rady w term inie do dnia 10 każdego miesiąca.

Nr 1(85) K ron ika ₁₀₃

§ 5. Podstaw ę w ym iaru składki od adw okatów wym ienionych w § 1 lit. c) sta ­ nowi kw ota obrotu osiągniętego w kancelarii indyw idualnej w miesiącu po­ przednim . Jednocześnie z uiszczeniem składki adw okat składa oświadczenie pisem ne o wysokości osiągniętego obrotu.

§ 6. Od uiszczenia składek na potrzeby Izby zwolnieni są adwokaci, których wyłącznym źródłem utrzym ania jest re n ta z powszechnego zaopatrzenia eme­ rytalnego lub zasiłek pobierany na podstaw ie decyzji Komisji Samopomocy Koleżeńskiej Naczelnej Rady Adwokackiej.

§ 7. Skarbnik Rady może w uzasadnionych w ypadkach odroczyć term in p ła t­ ności składek na okres jednego roku bądź rozłożyć zaległe składki na raty miesięczne, jednakże nie na więcej niż 36 ra t, pod w arunkiem uiszczenia składek bieżących. Decyzja w spraw ie rozłożenia na ra ty może być cofnięta w razie niespłacenia zaległości w określonych przez skarbnika R ady term i­ nach.

8 8. U praw nienia określone w § 7 nie m ają zastosow ania do składek należnych od zespołów adwokackich.

§ 9. Rada Adwokacka może tymczasowo zmniejszyć wysokość składek w stosun­ ku zarówno do ogółu, ja k i poszczególnych grup adwokatów, jednakże na okreś nie dłuższy niż do końca danego roku budżetowego. Uchwała Rady - w tym względzie powinna być przedstaw iona najbliższem u Zgromadzeniu Delegatów do zatw ierdzenia. Zmniejszenie składek nie może nastąpić, jeżeli m iałoby ono spowodować naruszenie równowagi budżetowej.

§ 10. N a wniosek zainteresowanego adw okata, po w ysłuchaniu opinii Skarbnika, Rada Adw okacka może w wyjątkow o uzasadnionych w ypadkach umorzyć w całości lub w części należności z ty tu łu składek. W szczególności um o­ rzenie to może nastąpić w stosunku do zaległości z ty tu łu składek należ­ nych od adw okatów wymienionych w § 6.

5 11. Zaleganie z zapłatą składek z w iny adw okata stanowi naruszenie obowiąz­ ków korporacyjnych.

§ 12. Nie uiszczone składki podlegają ściągnięciu w trybie przewidzianym w de­ krecie z 20.1.1947 r. o egzekucji adm inistracyjnej świadczeń pieniężnych. § 13. W ykonanie regulam inu zleca się Skarbnikow i Rady.

5 14. Regulamin wchodzi w życie z dniem 1.XI.1964 r. Jednocześnie traci moc re­ gulam in w ym iaru składek i poboru składek uchw alony w dniu 9.III.1957 r.