Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie
RYNEK TURYSTYCZNY NOWEJ ZELANDII
Dina Matiuszyna I/SUM/Z TiR T2
Kraków 2008
Kiedy Bóg kończył dzieło tworzenia świata, w ręku zostało mu trochę budulca: ośnieŜone góry, zielone pagórki, kręte i rwące, a chwilami leniwe rzeki, lazurowe jeziora, wulkany i lodowce, piaszczyste i kamieniste plaŜe, stepy i morskie klify. Wówczas na peryferiach Ziemi zobaczył dwie duŜe i
kilka mniejszych wysp. Były one nagie i puste. Tam własnie Stwórca umieścił resztę budulca. Wyspy, które tak szczodrze obdarował, to, jak głosi
legenda, Nowa Zelandia .
Spis treści: Numer strony
Rozdział I. Informacje ogólne...5
1.1. Wprowadzenie...5
1.2. Warunki rozwoju turystyki w Nowej Zelandii...6
1.2.1. Atrakcje turystyczne oraz regiony koncentracji ruchu turystycznego...6
1.2.2. Dostępność komunikacyjna i infrastruktura...13
1.3. Nowa Zelandia rekreacyjna...14
Rozdział II. Analiza rynku turystycznego Nowej Zelandii... 16
2.1. Rynek recepcji turystycznej...16
2.1.1. Wielkość przyjazdów turystycznych z róŜnych krajów... 16
2.1.2. Cele przyjazdów turystów...17
2.1.3. Kraje emitujące turystów do Nowej Zelandii...18
2.1.4. Regiony odwiedzane przez turystów w Nowej Zelandii oraz długość pobytu...22
2.1.5. Środki lokomocji... 23
2.1.6. Dochody z turystyki przyjazdowej...23
2.2. Rynek emisji turystycznej...24
2.2.1. Liczba oraz kierunki wyjazdów zagranicznych obywateli Nowej Zelandii...24
2.2.2. Cele wyjazdów zagranicznych...26
2.2.3. Długość pobytu w kraju docelowym...26
2.2.4. Wydatki na podróŜe zagraniczne...27
2.3. Profile turystów...29
2.3.1. Wiek turystów przyjeŜdŜających do Nowej Zelandii w 2007 roku...29
2.3.2. Wiek turystów wyjeŜdŜających z Nowej Zelandii w 2007 roku...30
2.3.3. Wybierany rodzaj zakwaterowania...31
2.4. BranŜa turystyczna...31
2.4.1. Najwięksi touroperatorzy oraz system promocji turystycznej...31
Rozdział III. Wzajemne oddziaływanie na siebie rynków turystycznych Nowej Zelandii i Polski...33
3.1. Przyjazdy cudzoziemców do Polski według krajów w latach 1999-2007 (w tys. osób) z uwzględnieniem Nowej Zelandii...33
3.2. Turystyka przyjazdowa Polaków do Nowej Zelandii...34
3.2.1. Liczba przyjazdów Polaków do Nowej Zelandii w latach 1983-2007...34
3.2.2. Cele przyjazdów mieszkańców Polski do Nowej Zelandii w 2007 roku...35
3.2.3. Długość pobytu Polaków w Nowej Zelandii (dane z 2007 r.)...36
3.2.4. Wiek polskich turystów przyjeŜdŜających do Nowej Zelandii...36
Rozdział IV. Podsumowanie...38
Bibliografia...40
Spis tabel...41
Spis rysunków...42
Spis zdjęć...43
ROZDZIAŁ I.
INFORMACJE OGÓLNE 1.1. Wprowadzenie
Nowa Zelandia jest krajem wyspiarskim, połoŜonym w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, najdalej na południe wysuniętą częścią Polinezji. Wyspy otaczają ze wszystkich stron morza naleŜące do Pacyfiku. Od zachodu ciepłe i głębokie Morze Tasmana, od północy – Morze FidŜi, od południa i wschodu – otwarty ocean. Takie połoŜenie sprawia, Ŝe panuje tutaj typowy ciepły i wilgotny klimat morski.1
Kraj jest połoŜony na wyspach Południowej (150 tyś. km2) i Północnej (115 tys.
km2) rozdzielonych Cieśniną Cooka, oraz na wielu mniejszych wyspach. Całkowita powierzchnia wynosi ok. 270 tys. km2.
Rys. 1. Mapa Nowej Zelandii
Źródło: http://www.obiezyswiat.com/nowazelandia/mapa.htm
1 Z.Preisner: Nowa Zelandia, Turpress, Toruń 1995, s. 6
Stolicą jest Wellington (347 tys.) – polityczne, kulturalne i finansowe centrum kraju Języki: angielski i maoryski.
Mieszkańcy: ok. 4,2 mln, z czego Maorysi stanowią ok. 14% (wliczając w to Maorysów zmieszanych z innymi nacjami). Cztery piąte Nowozelandczyków pochodzi z Europy: z Wielkiej Brytanii, Holandii, dawnej Jugosławii i Niemiec.
Waluta – dolar nowozelandzki (NZD); 1 NZD = ok. 1,80 zł.
Klimat: średnie temperatury latem wynoszą 20-30˚C. Zimą, która trwa od czerwca do końca sierpnia, wahają się od 8 do 15˚C.
Podstawą gospodarki Nowej Zelandii jest rolnictwo: prawie 70 tys. farm zajmuje ponad 16 mln hektarów, na których wypasa się 40 mln owiec, 10 mln krów i 30 tyś.
świń.
Parki Narodowe zajmują prawie 30% terytorium kraju. W Nowej Zelandii jest 14 parków narodowych.
KIWI – narodowy ptak Nowej Zelandii oraz owoc, będący specjalnością tego kraju.
Rys. 2. Narodowa flaga Nowej Zelandii Rys. 3. Godło Nowej Zelandii
Źródło: www.michal.aero/travel/nz/ Źródło: koscielna.pl/index.php/Nowa_Zelandia
1.2. Warunki rozwoju turystyki w Nowej Zelandii
1.2.1. Atrakcje turystyczne oraz regiony koncentracji ruchu turystycznego
Nowa Zelandia – nazywana przez Maorysów - Aotearoa, czyli Krainą Długich Białych Obłoków – olśniewa pięknem i róŜnorodnością krajobrazu, widokiem pokrytych śniegiem, majestatycznych górskich szczytów i niezbadanych lasów deszczowych,
krystalicznie czystych jezior, rojących się od pstrągów, turkusowych morskich zatok usianych malowniczymi wyspami, lodowców, fiordów, gejzerów i wulkanów. I nie trzeba pokonywać ogromnych przestrzeni, Ŝeby całe to bogactwo zobaczyć na własne oczy: na alpejski szczyt moŜna się natknąć w pobliŜu surowej pustyni, a na dziewiczą plaŜę kilka minut od tętniącego Ŝyciem miasta. Nowa Zelandia to wiecznie zielone lasy kauri i plantacje owoców kiwi, nowoczesne kosmopolityczne miasta zamieszkane przez Kiwi (jak nazywają siebie Nowozelandczycy) i tradycyjne owcze farmy, to takŜe odrębny świat zwierząt i roślin, z nielotnym ptakiem kiwi – symbolem kraju – i prehistoryczną hatterią.2
Cecha, którą przyjezdni prawdopodobnie zauwaŜą juŜ na początku, znana jest jako poczucie „kulturowej niŜszości” – przekonanie, Ŝe skoro Nowa Zelandia jest tak mała i odległa, to wszystko, co pochodzi skądinąd, jest lepszą wersją tego, co tutejsze. Cecha ta wywołuje rozpaczliwą potrzebę zaskarbiania sobie aprobaty cudzoziemców. Pierwsze pytanie, jakie często słyszy nowoprzybyły, brzmi: „Jak ci się podoba Nowa Zelandia?”
(Prawidłowa odpowiedź: „Jest wspaniała. Zastanawiam się, czy tu nie zamieszkać”.)
Pierwsza znajomość z Krainą Kiwi i Hobittów zaczyna się zazwyczaj od AUCKLAND, jedynej milionowej metropolii kraju. Miasto jest pięknie połoŜone nad wąskim przesmykiem łączącym Ocean Spokojny z Morzem Tasmana. Tutaj znajduje się międzynarodowe lotnisko, duŜy port morski i olbrzymia przystań jachtowa – Westheaven Marina. Generalnie Auckland promuje się jako miasto Ŝagli. W słoneczne dni więc na Hauraki Gulf i Waitemata Harbour na setkach jachtów i łodzi moŜna spotkać wypoczywających Ŝeglarzy z całego świata. W ostatni poniedziałek stycznia odbywają się Doroczne Regaty w Auckland (Auckland’s Anniversary Regatta). Jest to największe jednodniowe wydarzenie Ŝeglarskie z ponad tysiącem zgłoszeń. Miasto równieŜ moŜe się poszczycić odbywającymi się tutaj regatami o Puchar Ameryki i puchary świata w róŜnych klasach.
2 B. Rudnicki: Nowa Zelandia, Mediaprofit, Warszawa 2005, s. 13
Zdjęcie 1. Auckland
Źródło: www.wtaworld.com/showthread.php?t=326619
Nad miastem góruje wieŜa Sky Tower, z której Ŝądni mocnych wraŜeń skaczą z wysokości 192 m. Tabliczki na platformie widokowej uświadamiają, jak stąd daleko np. do Warszawy – w linii prostej ponad 17 300 km!
Metropolię otacza 48 niewysokich wulkanów. Zdaniem wulkanologów teoretycznie któryś moŜe się obudzić, i jako przykład podają Rangitoto – najmłodszy wulkan Nowej Zelandii (265 m), który wyłonił się w wyniku podmorskiego wybuchu ok. 650 lat temu. Dziś wyspa-wulkan stanowi atrakcję (z jej szczytu widać wysepki na Hauraki Gulf i miasto), moŜna do niej dopłynąć łodzią lub kajakiem, bo leŜy zaledwie 6 km od Auckland. Jeszcze do początków XX w. wiele wulkanicznych wzgórz w okolicy zamieszkiwali Maorysi. MoŜna ich spotkać w zrekonstruowanych wioskach, dokąd przyjeŜdŜają, by się przebrać w tradycyjne stroje i odtwarzać Ŝycie przodków sprzed kilkuset lat. W Rotorua, na wyspie północnej, w kaŜdym sklepie z pamiątkami moŜna kupić maoryską broń, maski z drewna, wisiorki w kształcie haczyka do wędki albo koru – rozwijajacego się liścia paproci (maoryski symbol rodzącego się Ŝycia). Na jednym z wulkanicznych wzgórz – One Tree Hill (Wzgórzu Jednego Drzewa)- znajduje się obelisk poświęcony Maorysom. O historii tego ludu duŜo opowiadają ekspozycje w Muzeum Aucklandzkim.
Nowa Zelandia zaczęłą skupiać na swoim terytorium ogromne tłumy turystów po tym jak w latach 90-tych ubiegłego wieku jej wspaniałe plenery zostały odkryte przez filmowców. Na plaŜach tasmańskich, na zachód od Auckland, powstał nagrodzony trzema Oskarami Fortepian nowozelandzkiej reŜyserki Jane Campion. W buszu na zachód od
Auckland kręcono serial Wojownicza księŜniczka Xena, a w „japońskich” plenerach regionu Taranaki Ostatniego samuraja z Tomem Cruise’em. śadna z tych produkcji nie napędziła jednak tylu turystów co Władca Pierścieni w reŜyserii Nowozelandczyka Petera Jacksona.
Tysiące wielbicieli słynnej trylogii przyjeŜdŜa, by odszukać filmowe obrazy Śródziemia.
Sceny kręcono przez kilka lat w ponad 130 miejscach na obu głównych wyspach Nowej Zelandii, a efekty komputerowe dogrywano w studiu Miramar, na obrzeŜach Wellington.
Wiele firm organizuje dziś wycieczki do tych miejsc – najczęściej odwiedzanym jest filmowa wioska hobbitów, utworzona na prywatnej farmie, kilkanaście kilometrów od miasteczka MATAMATA. Wita ono turystów tablicami z napisem: Welcome to Hobbiton.3
Bardzo atrakcyjną turystycznie jest równieŜ Wyspa Południowa Nowej Zelandii.
Tutaj znajduje się największe jezioro kraju – Taupo, a takŜe wulkany Tongariro National Park i rozległe łańcuchy górskie, najwyŜsze w Nowej Zelandii, ciągnące się z północy na południe na długości 600 km.
Tongariro to najstarszy park narodowy w Nowej Zelandii, utworzony zgodnie z wizją maoryskiego wodza, który oddał te góry narodowi, aby zapewnić im gwarantowaną przez rząd ochronę. Obszar ten, nadal kształtowany przez czynniki wulkaniczne i pogodowe, został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, jako jeden z nielicznych obiektów cennych zarówno ze względu na wartości kulturowe, jak i walory przyrodnicze. Miłośnicy aktywnego wypoczynku w lecie wędrują tu szlakami, a w zimie zjeŜdŜają ze stoków Mount Ruapehu (najwyŜszy szczyt na Wyspie Północnej).
Zdjęcie 2. Park Narodowy Tongariro
Źródło: homepages.ihug.co.nz/~fiski/bigpic/bigpic21.html
3 B. Nowak: Przygoda w Krainie Kiwi i Hobbitów, „ Traveler”, 2008 nr 2, s. 64
NajwyŜszym szczytem Nowej Zelandii jest Góra Cooka (3 754 m) usytuowana na Wyspie Południowej kraju i nazwana tak na cześć słynnego angielskiego Ŝeglarza. Góra ta jest popularnym celem wspinaczy, myli się jednak ten, kto sądzi, Ŝe łatwo na nią wejść. Góra Cooka nie znosi amatorów i ludzi, którzy ją lekcewaŜą. Pochłonęła juŜ 218 ofiar. Na jej oblodzonych zboczach doświadczenie zdobywał Edmund Hillary, pierwszy obok Tenzinga Norgaya zdobywca Mt. Everestu. Sir Edmund zmarł w Auckland 11 stycznia 2008 r., ale pod Górą Cooka stoi jego pomnik i działa Centrum Alpinizmu jego imienia.4
Warto odwiedzić takŜe miasto CHRISTCHURCH leŜące na największej nizinie kraju – Canterbury. ZałoŜyli je w połowie XIX w. Anglicy. Angielski charakter miasta widać na kaŜdym kroku. Olbrzymi Hagley Park, największy park miejski w tym kraju, obsadzono europejskimi drzewami, które miały łagodzić nostalgię za ojczyzną. Architektura kościołów, szkół i kamienic przypomina tę z Wysp Brytyjskich, a pomniki królowej Victorii, kapitana Jamesa Cooka czy Johna Roberta Godleya uświadamiają historyczne związki Christchurch z Anglią.
Zdjęcie 3. Nowozelandzkie miasto Christchurch Źródło: www.venueweb.co.nz/.../victoria_sq/vs.htm
Kilka słów naleŜy równieŜ powiedzieć o QUEENSTOWN, niewielkim, zaledwie 11-tysięcznym mieście, mającym międzynarodowe lotnisko, na którym lądują samoloty z Australii. Jest połoŜone między skalistymi górami, nad brzegami głębokiego (prawie 400 m) jeziora Wakatipu. PrzyjeŜdŜają tu poszukiwacze przygód i mocnych wraŜeń. Zimą szusują
4 B. Nowak: Przygoda w Krainie Kiwi i Hobbitów, „ Traveler”, 2008 nr 2, s. 66
po stokach Coronet Pik i Remarkables (nie bez powodu Queenstown jest zwane zimową stolicą Nowej Zelandii), latem płyną szybką łodzią wyposaŜoną w silnik przepływowy kanionem rzeki Shotower, niemal ocierając o zanurzone skały. Górskie rzeki rejonu Queenstown dają zresztą wiele innych moŜliwości podniesienia adrenaliny – spłynięcia pontonem, kajakiem albo na brzuchu na spcjalnej desce, czyli spróbowania coraz popularniejszej dyscypliny zwanej sledgingiem.
Zdjęcie 4. Queenstown
Źródło: members.virtualtourist.com/m/361b/1cb43d/
Jeszcze mniejsze, bo dwutysięczne miasto TE ANAU, leŜące nad brzegami ogromnego, głębokiego jeziora o tej samej nazwie, tuŜ przy jednym z największych na świecie parków narodowych – Fiordland National Park – dumnie określa się „światową stolicą chodzenia”. W jego okolicy biorą bowiem początek liczne szlaki turystyczne, w tym najsłynniejszy Milford Track. Szlak ten jest tak popularny, Ŝe kaŜdy chcący go przejść musi zarezerwować miejsce kilka miesięcy wcześniej (limit wejść ustala Departament Konserwacji Przyrody, co wynika z troski o środowisko oraz ograniczonej liczby miejsc w schroniskach).
Szlak nie naleŜy do łatwych ze względu na zmienną pogodę. Fiordland jest jednym z najbardziej wilgotnych rejonów Nowej Zelandii – rocznie opady sięgają tu 8 000 mm. To własnie tu mamy szansę zobaczyć słynnego kiwi. W parku znajduje się teŜ największa atrakcja kraju – fiord Milford Sound z majestatycznym klifem Mitre Peak. Do fiordu prowadzi tylko jedna droga – przez tunel Hommera, o długości 1200 m i szerokości jednego autobusu. Jego budowa trwała aŜ 16 lat – przede wszystkim z powodu lawin, regularnie
zasypujących ludzi i sprzęt.5 Podczas wycieczki statkiem po Milford Sound miłośnicy przyrody mają okazję z bliska przyglądać się delfinom, a w wodach w okolicy Kaikoura – spotkać budzące respekt, odpoczywające kaszaloty. Słysząc brzmienie wysokiego głosu kiwi, człowiek czuje dreszcz emocji, tym bardziej, jeŜeli uda się zobaczyć słynnego ptaka w jego naturalnym środowisku na wyspie Stewart.6 Dziewicze lasy deszczowe, malownicze góry, polodowcowe doliny tworzące fiordy, górskie rzeki i jeziora, wodospady, nieskaŜone powietrze i cisza przyciągają do Fiordland National Park rocznie kilkaset tysięcy turystów.
Urokowi Fiordlandu nie mogli oprzeć się producenci kultowego filmu, opartego na powieści Tolkiena, „Władca Pierścieni”. Nad jeziorem Te Anau i w pobliskich górach nakręcono szereg scen filmu.7
Zdjęcie 5. Park Narodowy Fiordland
Źródło: finetoursnewzealand.co.nz/searchresults.php?n...
Zachodnie wybrzeŜe nadal jest najmniej zaludnionym regionem kraju i ma najsłabiej rozwiniętą infrastrukturę turystyczną. Największą jego atrakcję stanowią dwa lodowce – Franciszka Józefa (nazwany tak na cześć cesarza Austro-Węgier) i Foxe’a (od nazwiska premiera Nowej Zelandii – Williama Foxe’a). Jeśli pogoda pozwala, moŜna je oglądać z pokładu helikoptera.
5 T. Kaczkowski: Fiordland, „Poznaj Świat”, 1998 nr 11, s. 94
6 V. Meduna: Nowa Zelandia, Pascal, Bielsko-Biała 2006, s. 28
7 http://www.greenlitetravel.co.nz/POLISH_OBIEZYSWIAT_GLT.htm [dostęp: 4 maja]
Warto teŜ zatrzymać się w miasteczku HOKITIKA. Na tamtejszą plaŜę Morze Tasmana wyrzuca pnie drzew porwanych wcześniej przez wezbrane rzeki. KaŜdego lata władze miasteczka ogłaszają konkurs na najładniejsze dzieło wykonane z owych pni.
Wyobraźnia twórców jest niewyczerpalna – powstają dziwaczne postaci, potwory, budowle.
Galeria na plaŜy jest otwarta do chwili, kiedy pierwszy jesienny sztorm przewróci te przedziwne dzieła sztuki.
1.2.2. Dostępność komunikacyjna i infrastruktura
Do Nowej Zelandii nie ma bezpośrednich połączeń z Polski, moŜna lecieć przez Londyn Air New Zealand lub np. Frankfurt i Kuala Lumpur liniami Malasian Airlines. Trzy główne lotniska międzynarodowe w Nowej Zelandii znajdują się w Auckland, Wellington i Christchurch. Niektóre samoloty kursujące do Australii ląduja równieŜ w Queenstown, Dunedin, Hamilton i Palmearston North. Natomiast bezpośrednie połączenia lotnicze z Nową Zelandią mają Wyspy Pacyfiku, wszystkie duŜe miasta Australii, wiele miast na północnym wschodzie Azji, a takŜe miasta w Ameryce północnej i niektóre w Europie. Długość linii kolejowych, poprowadzonych takŜe w trudnych terenach górskich, gdzie przebito ok. 200 tuneli i zbudowano 2,6 tyś. mostów, wynosi 5,6 tys. km. Na terytorium kraju rozwinięta jest sieć dobrej jakości dróg. Długość dróg o twardej nawierzchni wynosi ok. 100 tys. km, w tym 11 tys. km autostrad. Nie ma problemów z wynajęciem samochodu. Ceny zaleŜą od liczby dni, np. Toyota Camry na 8 dni w wypoŜyczalni kosztuje ok. 100 NZD na dzień.
Dobrze działa teŜ lokalna komunikacja lotnicza. Przelot regularnymi liniami Air New Zealand lub Qantas z Rotorua do Christchurch kosztuje 150-300 NZD w jedną stronę w zaleŜności od pory roku. Pewną rolę w transporcie odgrywa takŜe Ŝegluga kabotaŜowa, a w ruchu pasaŜerskim promowa, umoŜliwiająca poza transportem lotniczym przemieszczanie się między wyspami. Wyspa Południowa i Północna są skomunikowane nowoczesnymi połączeniami promowymi obsługiwanymi przez Interisland Line. Do najwaŜniejszych miejsc dojeŜdŜają autobusy linii Intercity i Newmansa. Przejazd z Auckland do Rotorua przez Waitomo kosztuje od 135 NZD, z Christchurch do Queenstown przez Mt. Cook od 170 NZD. Opłaca się wykupić karnet (np. 15-dniowy za 931 NZD) waŜny w całym kraju.
WypoŜyczyć moŜna równieŜ motocykl lub rower.
Turysta w Nowej Zelandii moŜe wybierać między luksusowymi rezydencjami wiejskimi, domkami kempingowymi, pensjonatami w willach, wspólnym Ŝyciem na farmie, prywatnością apartamentu czy bezpretensjonalnością schroniska.
W głównych miastach i miejscowościach wypoczynkowych znajdują się obiekty większości SIECI HOTELOWYCH. W pokojach są urządzenia do parzenia kawy i herbaty, a w niektórych nawet suszarki do włosów, Ŝelazka i deski do prasowania. W wielu hotelach przewidziano pokoje dla niepalących.
Na najwyŜszym poziomie zapewniają usługi REZYDENCJE – od zabytkowych budynków umeblowanych antykami po ekskluzywne domy na ustroniu. Nierzadko gościom proponuje się wędkowanie, polowanie czy grę w golfa w pięknej okolicy, zwykle na wsi, a do tego wspaniałe wyŜywienie.
Obiekty turystyczne typu MOTELE są bardziej nastawione na wygodę niŜ urok, a ich atuty to umiarkowane ceny i z zasady dobre wyposaŜenie, z telefonem, telewizorem, własną łazienką i małą kuchnią.
W większych miastach coraz bardziej popularne stają się APARTAMENTY. Są usytuowane w centrum, często w zaadaptowanych do tego celu dawnych biurach lub zabytkowych budynkach.
Do kategorii PENSJONATÓW zaliczają się i maleńkie hotele, i normalne pensjonaty, domki w winnicach i pokoje w prywatnych domach.
POBYT U RODZINY w jej domu lub na farmie przez kilka dni to świetna okazja do poznania prawdziwych Kiwi. Goście jedzą wspólnie z rodziną, a często mają okazję wydoić krowę, wziąć udział w zbiorach, Ŝniwach czy strzyŜeniu owiec.
Coraz większym zainteresowaniem w Nowej Zelandii cieszą się SCHRONISKA. Jest ich tutaj ok. 450.
1.3 Nowa Zelandia rekreacyjna
WYPOCZYNEK I REKREACJA W NOWEJ ZELANDII
Starannie wypielęgnowane pola golfowe prawie we wszystkich miastach, Wędkarstwo, w tym polowania na duŜe ryby – game fishing w Bay of Islands,Nowa Zelandia jest generalnie tym wyjątkowym krajem, gdzie wyskakiwanie z samolotów, skakanie z gór i mostów, spływanie dziewiczymi rzekami, pokonywanie przeraŜających wodospadów, schodzenie na dno glębokich mórz w poszukiwaniu zatopionych statków czy pływanie wśród rekinów jest łatwo dostępne.
ROZDZIAŁ II
ANALIZA RYNKU TURYSTYCZNEGO NOWEJ ZELANDII
2.1. Rynek recepcji turystycznej
2.1.1. Wielkość przyjazdów turystycznych
Przechodząc do omawiania rynku recepcji turystycznej w Nowej Zelandii naleŜy podkreslić, iŜ kraj ten zlokalizowany jest w dosyć duŜym odosobnieniu od głównych centrów turystycznych co niewątpliwie wpływa na specyficzny przepływ ruchu turystycznego w tym zakątku świata. Rozwój transportu lotniczego stał się najwaŜniejszym czynnikiem przełomowym w otwarciu Nowej Zelandii przed poszukującymi nowych, odmiennych wraŜeń turystami.
Analizując najświeŜsze dane o wielkości przyjazdów do tego kraju zobrazujemy najpierw krótkoterminowe przyjazdy turystów zagranicznych w styczniu 2008 roku. Zgodnie z opracowaniem statystycznym, liczba takich przyjazdów w tym miesiącu wyniosła 280,500 co stanowi wzrost o 5% w porównaniu ze styczniem 2007 roku. Średni zaplanowany pobyt turystów, którzy przyjechali do Nowej Zelandii w styczniu 2008 roku wynosił od 12 do 23 dni. PoniŜszy rysunek przedstawia wielkość przyjazdów turystów zagranicznych do tego kraju od stycznia 1998 roku do stycznia 2008 roku.
Rys. 4. Miesięczne przyjazdy turystów (styczeń 1998-2008)
Źródło:http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/DBED577C-4D05-455A-93D8- 503CCF486D8E/0/externalmigrationfeb08hotp.pdf [dostęp: 14 kwietnia]
RozwaŜając na temat przyjazdów turystów zagranicznych w skali rocznej trzeba zauwaŜyć, Ŝe w okresie styczeń 2007-2008 liczba ta osiągnęła 2,485 mln, co w porównaniu z
rokiem poprzednim ukazało wzrost o 2%. JeŜeli się przyjŜymy danym, naprzykład, z 2004 roku (liczba przyjazdów do Nowej Zelandii kształtowała się wtedy ok. 2, 348 mln), to stwierdzimy na pewno, iŜ wzrost o jakieś 137 tys. przyjazdów turystycznych w ciągu prawie czterech lat nie stanowi wielkiej róŜnicy. Moim zdaniem, taka sytuacja jest całkowicie naturalna dla kraju usytuowanego na znacznej odległosci od Europy, która jak stwierdzają eksperci ma perspektywę zostać rynkiem turystycznym świata. Nie mniej jednak, moŜna powiedzieć, Ŝe Nowa Zelandia małymi krokami, ale bardzo stanowczo uzyskuje autorytet w kolejnych państwach i przyciąga coraz bardziej poszukiwaczy przygód, o czym świadczy ogólny wzrost przyjazdów od roku 1999 do 2008 na przedstawionym poniŜej rysunku.
Rys.5. Roczne przyjazdy turystów (okres 1999-2008)
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/DBED577C-4D05-455A-93D8- 503CCF486D8E/0/externalmigrationfeb08hotp.pdf [dostęp: 15 kwietnia]
2.1.2 Cele przyjazdów turystów
AŜ dla 1,222 mln odwiedzających głównym celem przyjazdu do tak dalekiej destynacji był wypoczynek, co wyraźnie moŜna zaobserwować na poniŜszym rysunku.
Trudno się temu nawet dziwić, bo właśnie Nowa Zelandia jest tym prawdziwym wymarzonym rajem na Ziemi, posiada bowiem niesamowite walory przyrodnicze, krajoznawcze i kulturowe. Tutaj z powodzeniem moŜna zregenerować siły, odpocząć fizycznie i emocjonalnie, a takŜe oderwać się chociaŜ na jakiś czas od szarej codzienności.
Odwiedzanie krewnych i znajomych równało się 718,600 wśród wszystkich przyjazdów do
„Krainy Kiwi i Hobbitów”, a takŜe 269,400 przyjazdów wiązało się z celem biznesowym.
Nieznaczny procent turystów odwiedziło Nową Zelandię równieŜ w celu edukacyjnym, uczestnictwa w konferencji itd. Analizując rysunek 6 widzimy, Ŝe dane dotyczące dwóch celi podstawowych, czyli wypoczynku oraz odwiedzania krewnych i znajomych, wzrosły w 2008 roku o kilka procent w porównaniu z rokiem 2007.
Rys.6. Cele przyjazdów turystów
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/DBED577C-4D05-455A-93D8- 503CCF486D8E/0/externalmigrationfeb08hotp.pdf [dostęp: 15 kwietnia]
2.1.3. Kraje emitujące turystów do Nowej Zelandii
JeŜeli chcemy się dowiedzieć kto głównie odwiedza dwie przepiękne nowozelandzkie wyspy i jaka jest wielkość przyjazdów z poszczególnych krajów, musimy zajrzeć do odpowiednich danych statystycznych z tym związanych. Oto stan badań dokonany w lutym 2008 roku:
85,400 przyjazdów turystów zagranicznych zanotowano w tym okresie z Australii, co ukazało wzrost o 9% ( 7,400 ) w porównaniu z rokiem 2007,
50,000 turystów przyjechało z Wielkiej Brytanii – liczba przyjazdów przybliŜona do roku poprzedniego,
31, 100 przyjazdów naleŜało do obywateli Stanów Zjednoczonych – wzrost o 7% w porównaniu z rokiem poprzednim,
Rys.7. Liczba przyjazdów z Australii i Wielkiej Brytanii (luty 2004-2008) Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/DBED577C-4D05-455A-93D8- 503CCF486D8E/0/externalmigrationfeb08hotp.pdf [dostęp: 16 kwietnia]
nowe połączenia lotnicze pomiędzy Vancouver i Auckland, a takŜe poszerzenie bazy rejsów morskich przyczyniły się do wzrostu liczby turystów z Kanady o 1,800 w roku 2008 w porównaniu z rokiem 2007,
przyjazdy turystów z Taiwanu natomiast zmalały o 2,000 (47%) w lutym 2008 roku w stosunku do lutego 2007 roku, odnotowując tylko liczbę równą 2,300 przyjazdów,
w porównaniu z lutym 2007 roku przyjechało równieŜ o 13% mniej turystów z Japonii i o 17% mniej turystów z Korei
Na podstawie danych statystycznych moŜna zauwaŜyć, Ŝe w okresie czasu luty 2007-2008 Nowa Zelandia była najchętniej odwiedzana przez obywateli Australii i Wielkiej Brytanii. Wzrost odwiedzajacych o 18% został odnotowany równieŜ z Południowej Afryki, o 14% z Tajlandii i o 11% z Indii. Natomiast nieznacznie zmalały przyjazdy z Azji (o 4%).
Szczególną uwagę trzeba poświęcić wpływowi Chin na poszerzenie rynku recepcji turystycznej w Nowej Zelandii. Chiny zajmują drugie miejsce po Australii jezeli chodzi o
przyjazdy turystyczne do Nowej Zelandii i ich udział zwiększa się coraz bardziej. Sytuacja ta jest wyraźnie przedstawiona na rysunku poniŜej.
Rys.8. Krótkoterminowe przyjazdy turystów z Chin
Źródło:http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/6E4939ED-4E55-4F62-BC33- 9043658C9291/0/VisitorsfromChina.pdf [dostęp: 17 kwietnia]
W ciągu całego 2007 roku Nowa Zelandia przyjęła sumarycznie 120,800 turystów z Chin, co zaowocowało 14-procentowym wzrostem w porównaniu z rokiem poprzednim.
Rozwój turystyki wyjazdowej z Chin po okresie długich ograniczeń przypada na lata 90-te kiedy to przez władze chińskie został stworzony Schemat Uznanych Kierunków, mający na celu organizację wycieczek grupowych z Chin do określonych panstw. Nowa Zelandia była jedną z pierwszych destynacji uznanych przez Chiny. Pojawienie się więcej czasu wolnego oraz wzrastające dochody chińczyków stworzyły dodatkowy plus w otwarciu niezapomnianych nowozelandzkich krajobrazów. Niemałą rolę odegrało równieŜ wprowadzenie bezpośrednich połączeń lotniczych z Szanghaju do Nowej Zelandii w listopadzie 2006 roku.
Na początku lat 90-tych, wizyty chińczyków w Nowej Zelandii były głównie związane z załatwianiem spraw biznesowych. Przewaga tak zwanej „turystyki biznesowej”
wynikała z powaŜnych ograniczeń w sferze szeroko rozumianej turystyki wypoczynkowej, o czym wspomniałam wyŜej. W 1993 roku zatem 55% turystów z Chin przyjechało do Nowej Zelandii w celu biznesowym i tylko 12% na wypoczynek. W 2000 roku natomiast sytuacja się
zmieniła gwałtownie i udział „biznesmenów” w ogólnej liczbie przyjazdów wyniósł tylko 26%, a procent prawdziwych wczasowiczów wzrósł do 39%. W 2007 roku został odnotowany jeszcze większy udział procentowy osób, wyjeŜdŜających do Nowej Zelandii w celu wypoczynkowym, a dokładnie 62%. Liczba turystów z Chin, których głównym celem było odwiedzanie krewnych i znajomych spadła z 17% w 2000 roku do 12% w 2007.
W 1999 roku w ramach rynku recepcji turystycznej do Nowej Zelandii pojawiło się pojęcie turystyki edukacyjnej. Dwukrotnie większa liczba chińczyków (10,800) przyjechała do Nowej Zelandii w roku 2002 w celu edukacyjnym w porównaniu z rokiem 2001 (5,300 przyjazdów). W większosci swojej to były przyjazdy studentów. Z graficznym odzwierciedleniem cełów przyjazdów chińskich turystów moŜna zapoznać się za pomocą rysunku 9.
Rys.9. Krótkoterminowe przyjazdy turystów z Chin wg. celu pobytu Źródło:http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/6E4939ED-4E55-4F62-BC33- 9043658C9291/0/VisitorsfromChina.pdf [dostęp: 17 kwietnia]
Średnia długość pobytu turystów z Chin, przyjeŜdŜających w celu wypoczynkowym w 2007 roku wyniosła 5 dni. (dla 91% turystów: w tym dla 55% - 3 dni). Osoby przybywające w celu edukacyjnym zatrzymywały się na okres znacznie dłuŜszy- do 114 dni. Odwiedzanie krewnych i znajomych zajmowało ok. 52 dni, natomiast przyjazd w celu biznesowym nie trwał zazwyczaj dłuŜej niŜ 6 dni.
2.1.4. Regiony odwiedzane przez turystów w Nowej Zelandii i długość pobytu
Na początku roku 2008 największą popularnością wśród gości z zagranicy cieszył się region Canterbury, przyjął bowiem najwięcej turystów z róŜnych krajów. Natomiast najczęsciej odwiedzanym miastem przez mieszkańców Nowej Zelandii był Auckland.
Generalnie, badania przeprowadzone w lutym 2008 roku ujawniły wzrost liczby turystów w ośmiu z dwunastu regionów Nowej Zelandii w porównaniu z rokiem 2007, w tym region Auckland zajął pozycję przewodniczącą.
PoniŜszy rysunek zapoznaje nas z długością pobytu turystów w Nowej Zelandii, z którego wynika, iŜ przewaŜająca większość osób (41%) przebywa na jej terenach w ciągu od 1 do 7 dni, natomiast niektóre tylko osoby (7%) spędzają tutaj od 22 do 28 dni.
0 5 10 15 20 25 30 35 40 45
1–7 8–14 15–21 22–28 29+
Length of stay (days) Percent
Rys.10. Długość pobytu turystów z róŜnych krajów
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/C9EEE250-D4F3-40B6-895F-B9ED1CA35B0E/0/Table207.xls [dostęp: 18 kwietnia]
2.1.5. Środki lokomocji
Po analizie danych statystycznych dotyczących najbardziej popularnych środków lokomocji wykorzystywanych przez turystów podróŜujących do Nowej Zelandii, autorka doszła do wniosku, iŜ jest to statek. PodróŜe morskie zajmują pierwsze miejsce w rankingu wśród innych sposobów podróŜowania do kraju najdalej połoŜonego od Polski. Drugie miejsce naleŜy niewątpliwie do transportu lotniczego. NiŜej jest przedstawiona tabela porównująca liczbę turystów podróŜujących do Nowej Zelandii statkiem i samolotem w latach 1998-2007.
Tabela 1
Wielkość turystów podróŜujących statkiem i samolotem w latach 1998-2007 (w tys.) PODRÓśE
1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 STATEK 16629 17172 12463 14883 30050 26512 18667 25233 34050 37216 SAMOLOT 5407,7 5696,1 6225,5 6523,7 6760,9 7060,0 8262,9 8605,2 8642,8 8971,0
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych statystycznych o Nowej Zelandii
2.1.6. Dochody z turystyki przyjazdowej
Międzynarodowa turystyka przyjazdowa odgrywa znaczną rolę w ekonomice Nowej Zelandii. Świadczy o tym wielkość dochodów osiągana dzięki wpływom z pobytów turystycznych.
Tabela 2
Dochody z turystyki przyjazdowej w okresie lat 1999-2006
Dochody z turystyki przyjazdowej Rok
$ (million) Roczna zmiana procentowa
1999 4,950 ....
2000 5,923 19,7
2001 6,763 14,2
2002 7,093 4,9
2003 7,567 6,7
2004 7,714 1,9
2005 8,102 5,0
2006 8,325 2,8
Źródło: Opracowanie własne na podstawie http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/80E354AA-8C4E-4122- 9C78-ECB10DF760C8/0/tourismsatelliteaccountreport2006.pdf [dostęp: 12 maja 2008]
Z przedstawionej powyŜej tabeli widzimy, Ŝe wpływy z turystyki przyjazdowej do Nowej Zelandii wzrastały stopniowo z roku na rok. W okresie lat 1999-2006 ten dochód wzrósł prawie dwukrotnie.
2.2. Rynek emisji turystycznej
W celu nadania Nowej Zelandii statusu kraju bardziej recepcyjnego bądź raczej emisyjnego, musimy równieŜ zbadać rynek emisji turystycznej. W rozdziale tym zostaną uwzględnione następujące aspekty:
• Liczba wyjazdów zagranicznych obywateli Nowej Zelandii w skali miesiąca (najświeŜsze dane z lutego 2008 roku),
• Liczba wyjazdów zagranicznych obywateli Nowej Zelandii w skali roku 2007-2008,
• Kierunki wyjazdów zagranicznych,
• Cele wyjazdów,
• Długość pobytu w kraju docelowym
• Wydatki na podróŜe zagraniczne
2.2.1. Liczba oraz kierunki wyjazdów zagranicznych obywateli Nowej Zelandii
W lutym 2008 odnotowano 107,900 krótkoterminowych wyjazdow zagranicznych obywateli Nowej Zelandii, czyli 11,500 (12%) więcej w porównaniu z lutym 2007 roku. Z tej liczby wyjazdów 60,200 przypadło na Australię. PodróŜe do Nowej Kaledonii wzrosły czterokrotnie głównie poprzez zwiększenie liczby pasaŜerów morskich. Tendencja wzrostowa dotknęła równieŜ i wyjazdy na wyspy Cook’a (wzrost o 33%).
Średnia wielkość obywateli Nowej Zelandii, którzy czasowo przebywali za granicą w lutym 2008 roku wyniosła 76,400 dziennie, co wskazuje na wzrost o 5% w porównaniu z lutym 2007 roku. Średni zaplanowany pobyt obywateli tego kraju za granicą w lutym 2008 roku wynosił od 8 do 19 dni.
Wyjazdy turystyczne nowozelandczyków w skali luty 2007-2008 osiągnęły liczbę ok. 1,994 mln. – o 7% więcej w porównaniu z rokiem 2007. Został zauwaŜony wzrost wyjazdów do Oceanii (o 5%), Azji (o 7%), Europy (o 10%) oraz do Ameryk (o 8%).
Największa emisja turystyczna została oszacowana w kierunku Australii, która w okresie luty 2007-luty 2008 była najwaŜniejszą destynacją dla około połowy wyjeŜdŜających za granicę obywateli Nowej Zelandii. Zanotowano takŜe więcej wyjazdów do Francji, Chin, Stanów Zjednoczonych oraz wyspy Samoa. PodróŜe do FidŜi wyniosły 97,800 w tym samym okresie , co dało 7-procentowy spadek w porównaniu z rokiem poprzednim. Wynikło to ze stanu politycznego w tym kraju.
Około 20 tys. mieszkańców rocznie przylatuje z Nowej Zelandii na Wyspy Cook’a.
Tłumaczy się to tym, iŜ w Nowej Zelandii mieszka wiele tysięcy Polinezyjczyków z Wysp Cook’a. Oni właśnie zarobionymi tam pieniędzmi wspierają swoich krewnych, przyczyniając się bezpośrednio do wzrostu zasobności stałych mieszkańców tych wysp. Poziom Ŝycia na archipelagu jest w porównaniu z innym państwami wyspiarskimi Pacyfiku bardzo wysoki.8
Rys.11. Roczne wyjazdy obywateli Nowej Zelandii (1999-2008)
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/DBED577C-4D05-455A-93D8- 503CCF486D8E/0/externalmigrationfeb08hotp.pdf [dostęp: 20 kwietnia]
8 http://www.greenlitetravel.co.nz/POLISH_OBIEZYSWIAT_GLT.htm [ dostęp: 4 maja 2008]
2.2.2. Cele wyjazdów
Głównym celem wyjazdów zagranicznych dla nowozelandczyków był wypoczynek (842,300). Drugie miejsce nalezało do odwiedzania krewnych i znajomych (624 tys.) oraz na trzecim miejscu figurowały cele biznesowe (290,900).
Rys.12. Cele wyjazdów zagranicznych obywateli Nowej Zelandii
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/DBED577C-4D05-455A-93D8- 503CCF486D8E/0/externalmigrationfeb08hotp.pdf [dostęp: 20 kwietnia]
2.2.3. Długość pobytu w kraju docelowym
PoniŜsza tabela przedstawia nam średnią długość pobytu obywateli Nowej Zelandii za granicą. Jak widać, największy procent ludzi wyjeŜdŜa na średnio od 1 do 7 dni (36%), natomiast najmniejszy odsetek stanowią turysci, opuszczające kraj na okres od 22 do 28 dni (5%).
Tabela 3
Długość pobytu obywateli Nowej Zelandii za granicą
Długość pobytu za granicą Procent turystów wyjeŜdŜających
1-7 dni 36%
8-14 dni 29%
15-21 dni 12%
22-28 dni 5%
więcej niŜ 29 dni 18%
Źródło: opracowanie własne na podstawie danych statystycznych o Nowej Zelandii
2.2.4. Wydatki na podróŜe zagraniczne
Parę słów naleŜy równieŜ wspomnieć o wydatkach nowozelandczyków na wyjazdy zagraniczne do róŜnych krajów. PoniŜsza tabela prezentuje informacje o takich wydatkach z poszczególnych lat – 1995, 2000, 2005 i 2006. Jak widać z danych zaprezentowanych w tabeli wydatki obywateli Nowej Zelandii nie są duŜe w porównaniu z innymi krajami i w roku 2006 wyniosły 2,5 mld USD. Są one oczywiście trochę wieksze niŜ, naprzykład, wydatki takich państw jak Pakistan, Egipt lub Arabia Saudyjska, ale znacznie mniejsze niŜ wydatki Niemiec, USA, Wielkiej Brytanii, Francji, Japonii czy całego szeregu innych państw.
Porównując równieŜ liczbę turystów odwiedzających nowozelandzkie wyspy a liczbę tutejszych obywateli podróŜujących poza granicy kraju, nietrudno zauwaŜyć iŜ przewaŜa ta pierwsza liczba. Świadczy to o tym, iŜ Nowa Zelandia jest krajem bardziej o nastawieniu recepcyjnym. Nie mniej jednak trzeba uwzględnić takŜe fakt, iŜ aktywność turystyczna mieszkańców Nowej Zelandii ma wyraźnie określoną tendencję wzrostu, co wynika z rysunku 11. Istnieje więc duŜe prawdopodobieństwo poprawy stanu rynku emisji turystycznej.
Tabela 4
Wydatki na wyjazdy zagraniczne (w mld USD) według krajów pochodzenia turystów
1995 2000 2005 2006 waluta* 07/06 (%)
Niemcy 60,2 53,0 74,4 73,9 5,6
USA 44,9 64,7 69,0 72,0 sa 6,3
W. Brytania 24,9 38,4 59,6 63,1 3,8
Francja 16,3 17,8 30,5 31,2 2,2
Japonia 36,8 31,9 27,3 26,9 -0,4
Chiny 3,7 13,1 21,8 24,3 $
Włochy 14,8 15,7 22,4 23,1 8,9
Kanada 10,3 12,4 18,2 20,5 11,0
Korea Płd 6,3 7,1 15,4 18,8 $ 12,0
Rosja 11,6 8,8 17,4 18,2 $ 22,4
Holandia 11,7 12,2 16,2 17,0 1,7
Hiszpania 4,5 6,0 15,1 16,7 8,0
Belgia 8,1 9,4 15,0 15,4 -0,6
Hong Kong (Chiny) 10,5 12,5 13,3 14,0 7,1
Norwegia 4,2 4,6 10,5 12,2 9,4
Australia 5,2 6,4 11,3 11,7 6,3
Szwecja 5,4 8,0 10,8 11,5 10,5
Singapur 4,7 4,5 9,9 10,4 2,4
Szwajcaria 6,3 5,4 8,9 9,9 8,6
Austria 10,4 8,5 8,5 9,3
Zjedn. Emiraty Arabskie b.d. 3,0 6,2 8,8
Tajwan 8,5 8,1 8,7 8,7 $ 2,4
Meksyk 3,2 5,5 7,6 8,1 $ 2,8
Dania 4,4 4,7 6,9 7,4 4,9
Indie 1,0 2,7 6,0 7,4 1,6
Irlandia 2,0 2,5 6,1 6,8 15,4
Brazylia 3,4 3,9 4,7 5,8 $ 41,5
Polska 5,5 3,3 4,3 5,7 1,8
Kuwejt 2,2 2,5 4,3 5,3
Iran 0,2 0,7 4,2 4,6 $ 12,9
Tajlandia 4,3 2,8 3,8 4,6 1,1
Malezja 2,3 2,1 3,7 4,0 15,7
Katar b.d. 0,3 1,8 4,0
Indonezja 2,2 3,2 3,6 3,6 $ 18,6
Finlandia 2,3 1,9 3,1 3,4 5,5
Afryka Południowa 1,9 2,1 3,4 3,4 sa 19,5
Portugalia 2,1 2,2 3,1 3,3 9,1
Argentyna 3,3 4,4 2,8 3,1 $ 27,1
Luksemburg 1,1 1,3 3,0 3,1 5,3
Liban b.d. b.d. 2,9 3,0 $
Grecja 1,3 4,6 3,0 3,0 5,4
Izrael 2,1 2,8 2,9 3,0 $ 11,5
Ukraina 0,2 0,5 2,8 2,8 $ 32,4
Turcja 0,9 1,7 2,9 2,7 $ 18,0
Czechy 1,6 1,3 2,4 2,7 16,3
Nowa Zelandia 1,3 1,4 2,7 2,5 5,7
Węgry 1,5 1,7 2,4 2,1 € 28,0
Arabia Saudyjska b.d. b.d. 3,8 1,8 146,0
Egipt 1,3 1,1 1,6 1,8 $ 22,6
Pakistan 0,4 0,3 1,3 1,5 $ 12,7
Źródło: Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO): UNWTO World Tourism Barometer Vol 6, No. 1, January 2007 [dostęp: 20 kwietnia]
Z racji tego, Ŝe Nowa Zelandia jest krajem bardziej recepcyjnym niŜ emisyjnym, dochody więc z turystyki będą większe niŜ wydatki na nią, a zatem saldo bilansu dla Nowej Zelandii będzie dodatnie. W 2006 roku dochody z turystyki przyjazdowej wyniosły 8,325 mln
USD, zaś wydatki nowozelandczyków na podróŜe turystyczne – 2,500 mln USD, a zatem budŜet Nowej Zelandii wzrósł o 5,825 mln USD.
Tabela 5
Porównanie wielkości dochodów z turystyki przyjazdowej i wydatków na turystykę wyjazdową Nowej Zelandii
Rok Dochody
w mln $
Wydatki
w mln $
Saldo bilansu turystycznego
2005 8,102 2,700 5,402
2006 8, 325 2,500 5,825
Źródło: Opracowanie własne na podstawie tabel 2 i 4
2.3. Profile turystów
2.3.1. Wiek turystów przyjeŜdŜających do Nowej Zelandii w 2007 roku
Analizując rysunek przedstawiony poniŜej moŜemy się dowiedzieć jaki wiek turystów podróŜujących do Nowej Zelandii jest najbardziej popularny. Jak widać, jest to przedział wiekowy od 25 do 29 lat i stanowi 9% przyjazdów. MoŜna to wytłumaczyć tym, Ŝe ludzie w tym wieku posiadają więcej czasu wolnego, niŜ, naprzykład, nastolatki uczęszczające do szkoły. Aktywność turystyczna ludzi powyŜej 70-tego roku Ŝycia jest znikoma z powodu róŜnych chorób i ogólnego zmęczenia w tym wieku.
0 2 4 6 8 10 12
0–4 5–9 10–14 15–19 20–24 25–29 30–34 35–39 40–44 45–49 50–54 55–59 60–64 65–69 70–74 75+
Age group (years) Percent
Rys.13. Wiek turystów przyjeŜdŜających do Nowej Zelandii z róŜnych krajów
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/C9EEE250-D4F3-40B6-895F-B9ED1CA35B0E/0/Table207.xls [dostęp: 23 kwietnia]
2.3.2. Wiek turystów wyjeŜdŜających z Nowej Zelandii w 2007 roku
Ciekawie się przedstawia sytuacja, dotycząca wieku wyjeŜdŜających za granicę nowozelandczyków. Najwięcej takich wyjazdów przypada na ludzi w wieku 40-49 lat. Czyli najbardziej aktywna turystycznie kategoria wiekowa cechuje się pewną dojrzałością. Są to osoby, posiadające prawdopodobnie swoje dorosłe dzieci, mające więc znacznie więcej czasu wolnego na zwiedzanie świata.
0 2 4 6 8 10 12
0–4 5–9 10–14 15–19 20–24 25–29 30–34 35–39 40–44 45–49 50–54 55–59 60–64 65–69 70–74 75+
Age group (years) Percent
Rys.14. Wiek turystów wyjeŜdŜających z Nowej Zelandii do róŜnych krajów
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/C9EEE250-D4F3-40B6-895F-B9ED1CA35B0E/0/Table207.xls [dostęp: 23 kwietnia]
2.3.3. Wybierany rodzaj zakwaterowania
Zgodnie z danymi statystyki ilość nocy spędzonych przez turystów zagranicznych w Nowej Zelandii w róŜnych obiektach zakwaterowania wzrosła o 3% w lutym 2008 roku w porównaniu z rokiem poprzednim. Największe sukcesy w zakwaterowaniu gości odniosły hotele, poniewaŜ ilość podróŜnych wybierających ten rodzaj noclegu była dominująca.
2.4. BranŜa turystyczna
2.4.1. Najwięksi touroperatorzy oraz system promocji turystycznej
Jednym z najlepszych i najwaŜniejszych touroperatorów w Nowej Zelandii jest niewątpliwie Green Lite Travel. To jest licencjonowane biuro turystyczne z duŜym doświadczeniem, działające od 1994 roku w Auckland. Green Lite Travel jest członkiem TAANZ (Travel Agent’s Association of New Zealand), NZITT (New Zealand Institute of Tourism and Travel), a takŜe ma akredytację agenta IATA. W 2004 roku zostało wybrane przez Polską Organizacje Turystyczną – Polskim Biurem Promocyjnym w Nowej Zelandii.
Włascicielami Green Lite Travel są Maria i Bogusław Nowakowie, którzy zamieszkali na stałe w Nowej Zelandii i tutaj rozpoczeli działalność w dziedzinie turystyki. W 2002 biuro turystyczne zostało nagrodzone przez Lufthansę NZ tytułem Agenta roku 2000, a w 2001 roku podobnym tytułem nadanym przez KLM. Dla firmy najlepszym wyróŜnieniem są jednak setki listów, kartek i emaili z podziękowaniami od klientow, którzy korzystali z usług biura.
Właściciele firmy i pracownicy ukończyli South Pacific Experts Programme i są specjalistami nie tylko w sprawach turystyki Nowej Zelandii i Australii, lecz takŜe wysp południowego pacyfiku. Od 1998 roku, Green Lite Travel regularnie promuje swoją
działalność oraz Nową Zelandie, Australię i wyspy Pacyfiku na warszawskich targach TT Warsaw.
Targi TT Warsaw z uczestnictwem Green Lite Travel miały miejsce równieŜ w terminie 20-22 września 2007 roku. Stoisko prezentujące Nową Zelandię cieszyło się duŜym zainteresowaniem przedstawicieli branŜy turystycznej i osób prywatnych, wśród których liczną grupę stanowili klienci Green Lite Travel, którzy mieli okazję zwiedzać Nową Zelandię, Australię i wyspy Pacyfiku.
Stoisko Green Lite Travel zaszczycił obecnością ambasador NowejZelandii w Polsce Philip Griffiths.
Green Lite Travel zostało równieŜ pierwszym nowozelandzkim biurem turystycznym, które uczestniczyło w międzynarodowych targach turystycznych Leisure/Otdych 2007 w Moskwie. Stoisko biura cieszyło się niezwykłym zainteresowaniem rosyjskich, ukraińskich i białoruskich biur podróŜy. Wśród odwiedzających byli takŜe przedstawiciele branŜy turystycznej z Kazachstanu, Uzbekistanu i dalekiej Syberii. Wiele firm turystycznych z nich zamierza wzbogacić swoją ofertę wyjazdami do Nowej Zelandii i wyspy Południowego Pacyfiku.
Do najbardziej znanych touroperatorów w Nowej Zelandii naleŜą równieŜ:
New Zealand Vacation Homes Ltd.
To jest jedno z wiodących i ustabilizowanych biur podróŜy w Nowej Zelandii, w ofercie którego moŜna znaleźć duŜy wybór domków wypoczynkowych, kwater prywatnych, apartamentów, a takŜe szeroki asortyment róŜnego rodzaju wypoczynku na terytorium Nowej Zelandii, takiego jak nad jeziorem, w górach, zwiedzanie parków narodowych itd. Oferta tego biura zorientowana jest na klientów o róŜnych moŜliwościach finansowych.
C R McPhail Limited
Touroperator ten znany jest z organizowania na wysokim poziomie Special Interest Tours, czyli podróŜy o specjalnych zainteresowaniach. Swoje usługi świadczy dla grup, klientów indywidualnych, państwowych i biznesowych organizacji.
ROZDZIAŁ III
WZAJEMNE ODDZIAŁYWANIE NA SIEBIE RYNKOW TURYSTYCZNYCH NOWEJ ZELANDII I POLSKI
3.1. Przyjazdy cudzoziemców do Polski według krajów w latach 1999-2007 (w tys.
osób) – z uwzględnieniem Nowej Zelandii
Tabela 6
Przyjazdy cudzoziemców do Polski z uwzględnieniem Nowej Zelandii
KRAJ 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007
1. NIEMCY 53787.9 48902.7 31010.5 23654.7 25456.5 34122.1 37436.3 37192.1 38 102.7 2.CZECHY 13491.0 11985.0 9276.1 8313.2 8826.9 9285.8 7855.4 7101.5 7 292.1 3.UKRAINA 5302.8 6184.4 6417.7 5853.5 4829.8 4523.0 5278.9 5641.9 5 443.8 4.BIAŁORUŚ 4640.3 5919.6 5197.1 4241.7 3830.1 3522.8 3650.8 3911.8 3 861.4 5.SŁOWACJA 4234.4 3913.9 2642.1 2126.0 2896.3 4047.7 3378.1 3421.9 3 209.9 6.ROSJA 2114.0 2275.2 1969.2 1843.8 1534.1 1420.4 1598.8 1722.2 1 626.4 7.LITWA 1449.5 1414.3 1393.2 1397.7 1365.8 1336.0 1344.2 1459.4 1 391.7 ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
45.NOWA
ZELANDIA 2.9 2.8 1.3 2.9 2.4 4.8 6.9 7.8
7.7
Źródło: Opracowanie własne na podstawie GUS i Instytutu Turystyki
Tabela przedstawiona powyŜej wskazuje na to, Ŝe Nowa Zelandia zajmuje pozycję 45 (wśród 68 podanych przez GUS), jezeli chodzi o liczbę przyjazdów mieszkańców danego kraju do Polski. W porównaniu z krajami europejskimi wskaźnik ten prezentuje się, oczywiście, dosyć znikomo, ale uwzględniając odległość terytorialną pomiędzy Polską a Nową Zelandią nie wypada najgorzej, chociaŜby na tle niektórych innych państw usytuowanych bliŜej polskich granic, emitujących natomiast o wiele mniej turystów.
MoŜna zauwaŜyć, iŜ począwszy od roku 2004 liczba Nowozelandczyków przyjeŜdŜających do Polski stale wzrasta. Okres ten, zdaniem autorki, nie był przypadkowością, poniewaŜ, jak juŜ zostało wspomniane wyŜej akurat w 2004 roku biuro turystyczne Green Lite Travel zostało wybrane przez Polską Organizację Turystyczną – Polskim Biurem Promocyjnym w Nowej Zelandii. Świadczy to o aktywnej pracy i
zaangaŜowaniu danego biura w sprawie poszerzenia wiedzy mieszkańców Nowej Zelandii na temat Polski. Lekki spadek przyjazdów w roku 2007 jest na tyle nieznaczny, Ŝe moŜe być w ogóle nie brany pod uwagę. Swojej kulminacji emisja turystów z Nowej Zelandii do Polski osiągnęła w roku 2006, wyniosła bowiem 7,8 tys. przyjazdów. Dalsza praca biura turystycznego Green Lite Travel przyczyni się niewątpliwie do kreowania atrakcyjnego wizerunku Polski w Nowej Zelandii i zwiększenia tutaj przyjazdów Nowozelandczyków.
3.2. Turystyka przyjazdowa Polaków do Nowej Zelandii
3.2.1. Liczba przyjazdów Polaków do Nowej Zelandii w latach 1983-2007
0 500 1 000 1 500 2 000 2 500
1983 1985 1987 1989 1991 1993 1995 1997 1999 2001 2003 2005 2007 Year ended December
Number
Rys. 15. Liczba przyjazdów Polaków do Nowej Zelandii w latach 1983-2007
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/8DBF80D1-7B39-4330-999B-FF590CABAEF1/0/Table201.xls [dostęp: 8 maja 2008]
PowyŜszy rysunek wyraźnie pokazuje jak w przeciągu lat 1983-2007 wzrastała liczba osób wyjeŜdŜających z Polski do Nowej Zelandii. Najwięcej wyjazdów zanotowano w roku 2007, co świadczy o wzroście popularności tego egzotycznego kierunku w ostatnich latach. Ludzie coraz częściej poszukują miejsc niezwykłych, oddalonych znacznie od ich stałego miejsca zamieszkania w celu zorganizowania wymarzonej podróŜy zdala od codziennych problemów i zmartwień. Nowa Zelandia jak narbardziej nadaje się do takiej podróŜy ze względu na swoje uroki przyrodnicze i kulturowe.
3.2.2. Cele przyjazdów mieszkańców Polski do Nowej Zelandii w 2007 roku
0 10 20 30 40 50 60
Holiday
Visiting friends/ relatives
Business
Conventions/ conferences
Education
Other/not stated
Purpose
Percent
Rys. 16. Cele przyjazdów mieszkańców Polski do Nowej Zelandii
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/C9EEE250-D4F3-40B6-895F- B9ED1CA35B0E/0/Table207.xls[ dostęp: 8 maja 2008]
NajwaŜniejszym celem tak dalekiej podróŜy dla Polaków jest przede wszystkim wypoczynek. Niezwykły kraj przyciąga pięknem krajobrazów, atrakcyjnymi zjawiskami przyrodniczymi, bogactwem kultury oraz mnóstwem ciekawostek, poznanie których pozostawia wspomnienia na całe Ŝycie. Na drugim miejscu figuruje cel, który niestety nie został w Ŝaden sposób ustalony. Rysunek pokazuje równieŜ, iŜ odwiedzanie krewnych i znajomych ma taki sam procent jak turystyka biznesowa, czyli mniej więcej tyle samo ludzi przyjeŜdŜa w odwiedziny oraz w celu załatwiania spraw biznesowych lub na konferencje biznesowe. Nieznaczny procent osób z Polski wybiera się równieŜ na zielone wyspy w celu edukacyjnym. Jest to przede wszystkim nauka języka angielskiego.
3.2.3. Długość pobytu Polaków w Nowej Zelandii (dane z 2007 r.)
0 5 10 15 20 25 30 35 40
1–7 8–14 15–21 22–28 29+
Length of stay (days) Percent
Rys. 17. Długość pobytu Polaków w Nowej Zelandii
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/C9EEE250-D4F3-40B6-895F-B9ED1CA35B0E/0/Table207.xls [dostęp: 8 maja 2008]
PrzewaŜająca liczba osób z Polski przebywa w kraju Kiwi i Hobbitów od 1 do 7 dni (ok. 33%). Nie o wiele mniejszy procent Polaków (ok. 27%) pozostaje w tym kraju nawet na okres dłuŜszy niŜ 29 dni. Dotyczy to zarówno odwiedzin krewnych i znajomych oraz dłuŜszego pobytu wypoczynkowego.
3.2.4. Wiek polskich turystów przyjeŜdŜających do Nowej Zelandii (dane z 2007 r.)
0 5 10 15 20 25
0–4 5–9 10–14 15–19 20–24 25–29 30–34 35–39 40–44 45–49 50–54 55–59 60–64 65–69 70–74 75+
Age group (years) Percent
Rys. 18. Wiek polskich turystów przyjeŜdŜających do Nowej Zelandii
Źródło: http://www.stats.govt.nz/NR/rdonlyres/C9EEE250-D4F3-40B6-895F-B9ED1CA35B0E/0/Table207.xls [dostęp: 9 maja 2008]
Ciekawym zjawiskiem wydaje się być to, Ŝe daleką podróŜ do Nowej Zelandii odbywa najwięcej osób w wieku 50-54 lat. MoŜna to interpretować w taki sposób, Ŝe ta kategoria wiekowa ma juŜ ugruntowaną pozycję w Ŝyciu osobistym i zawodowym, najczęściej to są ludzie mający dorosłe dzieci, a takŜe stabilną sytuację finansową, co pozwala im na takiego rodzaju podróŜe. Najmniej osób jeździ na „koniec świata” wśród dzieci i młodzieŜy szkolnej, a takŜe ludzi w wieku starszym.
Podsumowując powyŜsze informacje, trzeba zauwaŜyć, iz znaczenie rynku turystycznego Nowej Zelandii dla Polski zarówno jak znaczenie polskiego rynku dla Nowej Zelandii stale wzrasta. Przekonuje o tym ciągle wzrastająca liczba osób zainteresowana odbyciem dalekiej podróŜy na drugi koniec świata. Natomiast odlęgłość pomiędzy Polską a Nową Zelandią oraz niemała kwota pienięŜna, która jest potrzebna na jej pokonanie pozwala na takiego typu wyjazd niewątpliwie tylko określonej grupie ludzi, sytuacja finansowa których kształtuje się na poziomie wyŜej przeciętnego. Niemałą rolę odgrywa tutaj równieŜ ilość czasu wolnego, który moŜemy poświęcić na taką podróŜ.
ROZDZIAŁ IV PODSUMOWANIE
Atrakcyjność turystyczna Nowej Zelandii jest wyjątkowa. ZróŜnicowanie krajobrazowe, piękne okolice, atrakcyjne zjawiska przyrodnicze, ułatwiony do nich dostęp sprawiają, Ŝe kraj ten odwiedza coraz więcej turystów z całego świata. I słusznie, poniewaŜ kaŜdy tutaj moŜe znaleźć coś dla siebie. Wody otaczające wyspy znakomicie sprzyjają uprawianiu Ŝeglarstwa. Linię brzegową, urozmaiconą licznymi zatokami, penetrować moŜna róŜnymi łodziami motorowymi. Popularne jest kajakarstwo i pływanie w canoe. Nurkując w wodach przybrzeŜnych podziwiać moŜna piękno podwodnego świata. Rzeki i jeziora nowozelandzkie są niewątplwie rajem dla wędkarzy. Kilkukilogramowe pstrągi czy łososie nie są tu rzadkością. Niezapomnianych wraŜeń dostarczają równieŜ turystyczne loty małymi sportowymi samolotami czy helikopterami. Popularne są polowania, narciarstwo, pływanie, loty na spadochronach, skoki na gumowych linach. Dla amatorów pieszych wędrówek wytyczono wiele tras, zarówno łatwych dla całych rodzin, jak i trudnych w wysokich górach i regionach niezamieszkałych. Nad całością czuwają wyspecjalizowane agencje turystyczne słuŜące wyczerpującą informacją, przewodnikami, mapami czy folderami.
Podsumowując badanie rynku turystycznego Nowej Zelandii, moŜna stwierdzić, Ŝe kraj ten stopniowo nabiera coraz większych obrotów, przyciąga coraz bardziej amatorów wycieczek nietypowych i egzotycznych, o czym świadczy ogólny wzrost przyjazdów od roku 1999 do 2008. Badania rynku recepcji oraz emisji turystycznej Nowej Zelandii wykazały, Ŝe w kraju tym dominuje rynek recepcji turystycznej z róŜnych zakątków świata. Liczba turystów odwiedzających Nową Zelandię oraz dochody z turystyki przyjazdowej kształtują się na znacznie wyŜszym poziomie niŜ liczba wyjeŜdŜajacych za granicę nowozelandczyków oraz ich wydatki z tym związane. BudŜet więc kraju wyspiarskiego jest w znacznej mierze zasilany z tytułu turystyki. Warunki jej uprawiania stają się z kolei coraz bardziej dogodniejsze i komfortowe. Turysta, odwiedzający Krainę Kiwi na pewno będzie przyjemnie zaskoczony dbałością miejscowej ludności o kaŜdy szczegół, jeŜeli chodzi o rozwój i podniesienie poziomu usług turystycznych. Czyste, zadbane szlaki turystyczne oraz miejsca publicznego uŜytku, ochrona gatunków flory i fauny na wysokim poziomie są tutaj codziennością.
Turyści przyjeŜdŜają do Nowej Zelandii głównie w celu wypoczynkowym na okres średnio do około tygodnia. Jedynymi środkami lokomocji, które umoŜliwiają dotarcie do tak dalekiego kraju są statek lub samolot. Kraina Kiwi moŜe się spodziewać przede wszystkim
