Dzień dobry dzieci i rodzice!
W ramach ćwiczeń Kącikowych proponujemy na ten tydzień przeczytanie bajki o tym, jak polubić siebie.
Prosimy, aby rodzic przeczytał ją dziecku.
"O kalafiorku, który polubił siebie"
Pewnego razu szedł sobie drogą mały kalafiorek Karolek i płakała. Łzy leciały na drogę, na której porobiły się już kałuże, bo kalafiorek przechodził tą drogą
codziennie i codziennie płakał.
Tego dnia było podobnie. Karolek szedł noga za nogą i płakał, płakał, płakał. Nagle usłyszał głos:
- Dlaczego płaczesz?
Karolek obrócił się, ale nikogo nie zauważył. Bardzo zdziwiony pomyślał, że się przesłyszał, i ruszył dalej. Po kilku krokach znów usłyszał głos:
- Dlaczego płaczesz, kalafiorku?
Karolek obrócił się ponownie, ale i tym razem również nikogo nie zauważył.
Zdziwiony i wystraszony, drżącym głosem zapytał:
- Kto to? Kto to powiedział?
- To ja - usłyszał w odpowiedzi.
- Jakie ja, przecież nikogo nie widzę - powiedział Karolek obracając się dookoła.
- To ja, drzewo, które stoi przed tobą.
Karolek podniósł wysoko głowę i zauważył, że tuż przed nim stało ogromne i piękne drzewo.
- Widzę cię codziennie, jak przechodzisz tą drogą i codziennie płaczesz. Powiedz mi, dlaczego? - zapytało drzewo.
- Płaczę - odparł kalafiorek - bo jestem taki malutki, taki biały, taki nijaki. Smutno mi bardzo, że jestem taki. Na pewno nikomu się nie podobam i nikt mnie nie lubi.
Chciałbym bardzo być kimś innym. Na przykład, takim drzewem jak ty. Jesteś takie piękne i duże Masz rozłożystą, cudowną koronę, gałęzie pokryte zielonymi listkami i mnóstwo ptasich przyjaciół, którzy ci stale towarzyszą.
Słuchając tego drzewo się roześmiało:
- Dlaczego wychwalasz mnie, a nie spojrzysz na siebie. Przecież ty też masz piękną, wspaniałą, doskonałą koronę. Niejedne drzewo pozazdrościłoby ci tak równo
rozłożonych konarów. Spójrz uważnie na siebie. Czy nie jesteś małym, białym, ślicznym kalafiorkiem?
Karolek słuchał uważnie słów drzewa, a następnie spojrzał na siebie, poruszał swoimi konarami i z uśmiechem na ustach wykrzyknął:
- To prawda! Mam śliczną koronę, jestem podobny do drzewa. Jestem wspaniałym kalafiorkiem.
Drzewo udzieliło Karolkowi jeszcze jednej, dobrej rady.
- Niezależnie od tego, czy masz dobry czy zły dzień, musisz pamiętać o tym, że jesteś
wspaniałym kalafiorkiem. Musisz polubić siebie niezależnie od tego, czy coś ci się udało, czy też nie.
Karolek z otwartymi ustami wysłuchał rady. Następnie podziękował drzewu i poszedł dalej już nie plącząc, ale wesoło podśpiewując:
- Lubię siebie, lubię siebie, lubię siebie.
Następnego dnia drzewo usłyszało dobiegający z oddali śpiew.
- Lubię siebie, lubię siebie, lubię siebie
Tak wesoło śpiewał oczywiście nasz kalafiorek. Gdy podszedł bliżej drzewo spytało, jak minął mu dzień.
- Doskonale - odparł kalafiorek - gdy się nie smucę i nie noszę ciągle spuszczonej głowy, to dużo łatwiej jest o przyjaciół. Jeszcze raz dziękuję za świetną radę.
Karolek poszedł dalej ciągle podśpiewując:
- Lubię siebie, lubię siebie, lubię siebie… .
A czy ty dostrzegasz swoje zalety i czy lubisz siebie? Aby tak się stało powtarzaj jak najczęściej – „lubię siebie”.
To co o sobie myślimy jest bardzo ważne. Jeśli skupiamy się na tym co w nas jest niedoskonałe, to sprawiamy, że żle o sobie myślimy. Postarajcie się patrzeć na siebie z sympatią, dobrze myśleć o sobie, zaakceptujcie swoje ograniczenia, ponieważ nikt nie jest idealny i każy ma jakieś umiejętności, nikt nie jest dobry we wszystkim.
Mozemy popełniać błędy i wyciągać z nich wnioski.
Oczywiście pozytywnego myślenia o sobie trzeba się porostu nauczyć poprzez codzienne ćwiczenia np powtarzając sobie, że "jestem fajny, lubię siebie". Może to teraz brzmieć dla Ciebie bardzo banalnie, ale twoja podświadomość na pewno zakoduje sobie to co będziesz powtarzać i zmieni twój sposób myślenia. Spróbuj myśleć pozytywnie, a twoje życie może się zmienić, oczywiście na lepsze!
Dla rodzica:
jeśli chcemy, aby dzieco pozytywnie o sobie myślało i miało motywację do działania to postarajmy się przestrzegać poniższych zasad:
DEKALOG DLA RODZICÓW I WYCHOWAWCÓW
1. Nie upokarzaj dziecka, bo ono, tak jak ty, ma silne poczucie własnej godności.
2. Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.
3. Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru najczęściej jak możesz.
4. Jeśli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty autorytetu – dziecko i tak wie, kiedy popełniasz błędy.
5. Nigdy nie mów źle o dziecku, szczególnie w obecności innych osób.
6. Nie mów „zrobisz to, bo tak chcę” – jeżeli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.
7. Jeśli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić z góry swego
autorytetu.
8. Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny, nie musisz być w zgodzie z innymi dorosłymi przeciw dziecku, jeżeli wiesz, że oni nie mieli racji.
9. Gdy nie wiesz, jak postąpić, pomyśl, jak ty poczułbyś się, będąc dzieckiem.
10. Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.
„Konwencja o prawach dziecka” przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 20.11.1989 r.
pozdrawiamy
Agnieszka Gutowska i Marcin Ciepliński
