Piotr KIJEWSKI*, Robert LESZCZYÑSKI**
Wêgiel organiczny w rudach miedzi – znaczenie i problemy
Streszczenie: Z³o¿e rud miedzi w obszarze monokliny przedsudeckiej zawiera oprócz miedzi i srebra szerokie spektrum sk³adników mineralnych. Jednym z nich jest wêgiel organiczny (TOC), skupiony g³ównie w poziomie rudy ³upkowej. W rudzie wêglanowej, a zw³aszcza piaskowcowej nastêpuje wydatne obni¿enie jego zawartoœci.
Sk³ad macera³ów wêgla jest zró¿nicowany, wœród nich dominuje liptynit, a w jego obrêbie bituminit. Zawartoœæ TOC w urobku przeznaczonym do wzbogacania i w koncentracie miedzi, a zw³aszcza czêsto wystêpuj¹ce jej krótkookresowe wahania, ma znaczenie dla przebiegu procesów hutniczych i ich efektywnoœci. W starszej technologii pieca szybowego (HM Legnica i HM G³ogów I) wêgiel organiczny nie stanowi problemu, a jego obecnoœæ jest nawet korzystna ze wzglêdów energetycznych. Natomiast w technologii pieca zawiesinowego (HM G³ogów II) zawartoœæ TOC na poziomie przekraczaj¹cym 8% zaburza bilans cieplny przetopu koncentratu.
Wszechstronne rozpoznanie geologicznych aspektów obecnoœci wêgla organicznego w rudach miedzi jest niezbêdne dla optymalizacji procesów technologicznych.
S³owa kluczowe: rudy miedzi, wêgiel organiczny, wzbogacanie
