WSTÊP
Dihydrokodeina (DHC) jest opioi- dowym lekiem przeciwbólowym, stosowanym do zwalczania bólów o œrednim i silnym natê¿eniu. Jest pochodn¹ kodeiny, powstaje po- przez uwodorowanie podwójnego wi¹zania w g³ównym ³añcuchu cz¹- steczki kodeiny. Ta ró¿nica w bu- dowie cz¹steczki powoduje, ¿e si-
³a dzia³ania przeciwbólowego dihy- drokodeiny jest znacznie wiêksza ni¿ kodeiny, chocia¿ czêœæ Ÿróde³ podaje podobn¹ si³ê dzia³ania, jak kodeiny [1, 2]. Dihydrokodeina zo- sta³a zsyntetyzowana w 1911 r., jej dzia³anie przeciwkaszlowe opisano 2 lata póŸniej i przez wiele lat by-
³a stosowana jedynie jako lek prze- ciwkaszlowy [3, 4]. Podobnie jak w przypadku kodeiny, przeciwkasz- lowe dzia³anie dihydrokodeiny wy- stêpuje ju¿ przy stosowaniu niskich dawek 10–30 mg [5].
Mimo ¿e dzia³anie przeciwbólowe dihydrokodeiny zosta³o opisane w 1926 r., dopiero w 1957 r. zosta-
³a wprowadzona na rynek w Wielkiej Brytanii jako lek przeciwbólowy [6].
Dzia³anie przeciwbólowe dihydroko- deiny pojawia siê przy stosowaniu takich samych dawek, jak kodeiny 30–60 mg, jednak dzia³anie to jest 2 razy silniejsze ni¿ kodeiny [6–9].
Od 1989 r. lek jest dostêpny w formie tabletek o kontrolowanym uwalnianiu, do stosowania co 12 godz. Maksymalne stê¿enie w su- rowicy wystêpuje po ok. 3 godz., a œredni okres pó³trwania wynosi 3,3 do 4,5 godz. Metabolizm dihy- drokodeiny jest podobny do kode- iny, w wyniku demetylacji powstaje dihydromorfina, która jest uwalnia- na dopiero po po³¹czeniu z kwa- sem glukuronowym [5, 6].
Dzia³ania niepo¿¹dane s¹ po- dobne, jak w przypadku stosowa- nia innych opioidow.
Dihydrokodeina o kontrolowanym uwalnianiu jako czysty agonista re- ceptora opioidowego spe³nia wyma- gania standardowego leku II stop- nia drabiny analgetycznej WHO.
CEL PRACY
Ocena skutecznoœci analgetycznej DHC Continus u pacjentów z bó- lem przewlek³ym, zarówno nowo- tworowym, jak i nienowotworowym.
Ocena dzia³añ niepo¿¹danych DHC Continus.
METODYKA
Badanie mia³o charakter pilota¿o- wy: przeprowadzono je metod¹ pró- by otwartej, u chorych z bólem o umiarkowanym lub silnym stopniu natê¿enia, spe³niaj¹cych warunki DHC Continus jest opioidowym le-
kiem przeciwbólowym stosowanym do leczenia bólu przewlek³ego, umiarkowanego i silnego.
Celem badania byla ocena DHC Continus pod wzgledem skutecz- nosci dzia³ania w leczeniu bólu przewlek³ego nowotworowego i nie- nowotworowego oraz ocena obja- wów ubocznych.
W badaniu wziê³o udzia³ 91 pacjen- tów z natê¿eniem bólu ocenianym na ponad 4 w skali VAS podczas dotychczasowego leczenia. Pacjen- ci zostali podzieleni na 2 grupy: le- czonych wczeœniej nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi oraz gru- pê, u której oprócz leków nieopio- idowych stosowano s³abe opioidy.
Ocenê bólu w skali VAS przeprowa- dzano co 7 dni przez 4 tyg. badania.
Wynik badania wskazuje, ¿e DHC Continus jest skutecznym i bez- piecznym lekiem przeciwbólowym w leczeniu zarówno bólu przewle- k³ego pochodzenia nowotworowe- go, jak i nienowotworowego. Naj- czêœciej wystêpuj¹cymi objawami ubocznymi by³y zaparcia. Pozosta-
³e objawy mia³y nieznaczne nasile- nie i by³y przemijaj¹ce.
Ogólna ocena leczenia dokonana przez zarówno pacjenta, jak i leka- rza by³a bardzo dobra i dobra, szczególnie dotyczy³o to chorych z bólem nowotworowym.
S³owa kluczowe: dihydrokodeina, DHC Continus tabletki, ból przewle- k³y nowotworowy i nienowotworowy.
W
Wssppóó³³cczzeessnnaa OOnnkkoollooggiiaa ((22000033)) vvooll.. 77;; 77 ((552288––553344))
Kliniczna ocena dzia³ania DHC Continus u chorych
z bólem przewlek³ym
Clinical trial of DHC Continus tablets in the treatment of chronic pain
Jan Dobrogowski
1, Maciej Hilgier
21Zak³ad Badania i Leczenia Bólu, Katedra Anestezjologii Collegium Medicum UJ w Krakowie; 2Oddzia³ Badania Bólu i Terapii Paliatywnej, Zak³ad Anestezjologii, Centrum Onkologii – Instytut w Warszawie
w³¹czenia do badania. Chorych po- dzielono na 2 grupy: leczonych wczeœniej NLPZ i/lub paracetamolem – nieopioidowe analgetyki – drug¹ grupê stanowili chorzy, u których oprócz nieopioidowych analgetyków stosowano wczeœniej kodeinê lub tramadol. Badanie przeprowadzono zgodnie z Deklaracj¹ Helsiñsk¹ i jej póŸniejszymi poprawkami, a przed rozpoczêciem badania wszyscy pa- cjenci wyrazili œwiadom¹ pisemn¹ zgodê na udzia³ w badaniu. Do ba- dania w³¹czono chorych w wieku powy¿ej 18 lat, z przewlek³ym bó- lem nowotworowym oraz nienowo- tworowym, o natê¿eniu w skali wzro- kowo-analogowej (VAS) powy¿ej 40 mm, pomimo stosowanego dotych- czas leczenia farmakologicznego.
Z badania wykluczono: kobiety w ci¹¿y i matki karmi¹ce, osoby nadu¿ywaj¹ce alkoholu i leków, oso- by ze schorzeniami psychicznymi, osoby z cechami uszkodzenia w¹- troby i nerek, osoby uczestnicz¹ce w innym programie. W przypadku chorych na nowotwór wykluczeniem z badania by³o te¿ stosowanie innej terapii przeciwnowotworowej lub pa- liatywnej, mog¹cej wp³yn¹æ na od- czuwanie bólu. Za kryteria wyklucze- nia z badania w czasie jego trwania przyjêto wyst¹pienie wszystkich ob- jawów niepo¿¹danych, nieakcepto- wanych przez chorego, brak jego zgody na dalsze uczestniczenie w programie oraz niestosowanie siê chorego do protoko³u badania.
Badanie przeprowadzono w 8 oœrodkach leczenia bólu przewlek³e- go w Gdañsku, Katowicach, Krako- wie, Tychach, Warszawie (2) i Wro- c³awiu (2).
Podczas pierwszej wizyty pacjen- tów badano i oceniano pocz¹tkowe parametry. Odnotowywano g³ówn¹ przyczynê bólu, patomechanizm, choroby towarzysz¹ce oraz stoso- wane leczenie. Chorym przedstawia- no cel badañ, korzyœci i ewentual- ne gro¿¹ce skutki uboczne, a na- stêpnie uzyskiwano œwiadom¹ zgodê na piœmie. Odnotowywano równoleg³e stosowanie innych leków.
Pacjenci obydwu grup, zgodnie z kryteriami w³¹czenia do badania, zg³aszali silny ból. Nieskuteczne
dotychczasowe leczenie nie by³o modyfikowane, lecz do leczenia wprowadzano DHC Continus.
Chorzy przyjmuj¹cy paracetamol i niesteroidowy lek przeciwzapalny mogli kontynuowaæ to leczenie w dotychczasowych dawkach.
Z chwil¹ rozpoczêcia leczenia DHC polecono zaprzestanie podawania stosowanego dotychczas tramadolu lub kodeiny. Badanie rozpoczynano od dwóch dawek podzielonych DHC 2 razy po 60 mg. Chorych proszono o zg³aszanie wszystkich objawów niepo¿¹danych, wystêpu- j¹cych w trakcie badania. W razie wyst¹pienia objawów niepokoj¹cych chory móg³ siê skomunikowaæ z le- karzem prowadz¹cym badanie przez 24 godz. (tel. komórkowy).
Badanie trwa³o 28 dni i w czasie 4 kolejnych tygodniowych wizyt oce- niano wyniki stosowanego leczenia.
Metody oceny wyników badania
Stopieñ natê¿enia bólu ocenia- no przy pomocy 100 mm skali wzrokowo-analogowej (VAS), przy u¿yciu specjalnej linijki, z zazna- czonym pocz¹tkiem okreœlanym dla chorego jako miejsce odpo- wiadaj¹ce brakowi bólu (0) oraz koñcem okreœlanym jako najsilniej- szy do wyobra¿enia sobie ból (10). Stopieñ natê¿enia bólu oce- niano równolegle równie¿ przy po- mocy 4-stopniowej s³ownej skali oceny bólu (brak bólu, nieznacz- ny ból, ból silny i bardzo silny).
Stopieñ ulgi w dolegliwoœciach oceniano poœrednio, poprzez po- równania wartoœci wyjœciowej stop- nia natê¿enia bólu oraz podczas kolejnych wizyt i na koñcu bada- nia oraz w 4-stopniowej s³ownej skali oceny ulgi w dolegliwoœciach (ca³kowita, znaczna, czêœciowa i brak ulgi). Oceniono równie¿
œrednie wartoœci sumy stopnia ulgi (SSU) w dolegliwoœciach po za- koñczeniu badania mierzone w odstêpach tygodniowych (kolej- ne wizyty), poczynaj¹c od wyjœcio- wego poziomu bólu (VAS 0) do ró¿nicy po kolejnym tygodniu le- czenia (VAS 1, 2, 3, 4).
DHC Continus is an opioid analgesic for treatment of moderate to severe chronic pain.
The purpose of this study was evaluation of DHC Continus analgesic efficacy in the treatment of chronic malignant and non- malignant pain and side effects.
The 91 patients participating in the study had pain intensity exceeding 4 in VAS scale during primary treatment. Patients were divided into two groups treated with only non opioid analgesics and treated with non opioid and weak opioid analgesics.
Pain intensity in VAS scale was recorded every 7 days for a period of 4 weeks. The results suggest that DHC Continus is an effective and safe analgesic for both malignant and non-malignant pain.
The most frequent side effect was constipation, other symptoms were rare and transitory.
The total of 9 patients withdrew from the study due to non-tolerated side effects.
General assessment of the treatment done by both the patient and the doctor was very good and good, specially it regarded the cancer pain patients.
Key words: dihydrocodeine, DHC Continus Tablets, chronic cmalignant and non malignant pain.
SSU = (VAS 0 – VAS 1) + (VAS 0 – VAS 2) + (VAS 0 – VAS 3) + (VAS 0 – VAS 4)
Podczas kolejnych wizyt dokony- wano ogólnej oceny stosowanego leczenia przez pacjenta prosz¹c, aby okreœli³ to w skali 4-stopniowej (bardzo dobra, dobra, zadowalaj¹- ca i niezadowalaj¹ca). Takiej samej oceny dokonywa³ równie¿ lekarz na podstawie relacji chorego i dodat- kowej oceny dotycz¹cej zachowañ bólowych, stopnia aktywnoœci i mo¿liwoœci kontroli potencjalnych dzia³añ niepo¿¹danych.
Prowadz¹cy badanie odnotowywa- li ka¿de dzia³anie niepo¿¹dane, któ- re wyst¹pi³o podczas trwania bada- nia, które zosta³o wymienione przez chorego albo po zadaniu pytañ otwartych. W przypadku ka¿dego dzia³ania niepo¿¹danego charaktery- zowano moment wyst¹pienia, czas trwania, stopieñ ciê¿koœci (³agodny, umiarkowany, powa¿ny), prawdopo- dobny zwi¹zek ze stosowanym le- czeniem, podjête decyzje dotycz¹ce korekty leczenia lub jego przerwania oraz zastosowanie leczenia objawów niepo¿¹danych i jego wyniki.
Podczas ostatniej wizyty doko- nywano równie¿ ostatecznej ogól- nej oceny leku przez pacjenta i le- karza pod wzglêdem zarówno sku- tecznoœci, jak i tolerancji (bardzo dobra, dobra, zadowalaj¹ca, nie- zadowalaj¹ca).
WYNIKI
W badaniu wziê³o udzia³ 91 chorych, 24 z bólem nowotworo- wym i 67 z bólem przewlek³ym, nienowotworowym, najczêœciej spowodowanym chorob¹ zwyrod- nieniow¹ stawów. Dane demogra- ficzne dotycz¹ce pacjentów przed- stawione zosta³y w tab. 1.
Niezale¿nie od przyczyny bólu chorych podzielono na 2 grupy, w zale¿noœci od stosowanego po- przednio leczenia przeciwbólowego.
By³a to grupa I – otrzymuj¹ca po- przednio tylko nieopioidowe leki prze- ciwbólowe oraz grupa II, w której pa- cjenci brali poprzednio nieopioidowe leki przeciwbólowe i lek z grupy s³a- bych opioidów (tramadol, kodeina).
Dane demograficzne tych chorych przedstawiono w tab. 2. Dalsza ana- liza wyników bêdzie g³ównie dotyczy-
³a tego podzia³u. Pacjenci mieli pier- wotnie receptorowe pochodzenie bó- lu, choæ u wiêkszoœci charakter bólu mia³ mieszany mechanizm (tab. 3.).
W grupie I chorych leczonych wczeœniej paracetamolem i/lub NLPZ by³o 48 chorych, natomiast w grupie II leczonej nieopioidowymi analgetykami oraz tramadolem/kode- in¹ – 43 chorych.
Stopieñ natê¿enia bólu ocenia- ny przez chorego w skali VAS
Tab. 1. Dane demograficzne chorych wg podzia³u na przyczynê bólu W
Wiieekk ŒŒrreeddnnii PP³³eeææ MMaassaa ŒŒrreeddnniiaa WWzzrroosstt ŒŒrreeddnnii w
wiieekk cciiaa³³aa mmaassaa cciiaa³³aa wwzzrroosstt pacjenci z bólem nowotworowym ((2244)) 20–76 58,9 K – 12 48–75 67,4 154–178 165,4
M – 12 52–80 71,6 167–184 174,2
pacjenci z przewlek³ym bólem 32–79 64,2 K – 34 52–78 68,6 160–171 166,9
nienowotworowym ((6677)) M – 33 63–100 73,3 164–179 172,5
Tab. 2. Dane demograficzne chorych leczonych DHC Continus wg stosowanego leczenia II ggrruuppaa:: 4488 cchhoorryycchh lleecczzoonnyycchh wwcczzeeœœnniieejj ppaarraacceettaammoolleemm ii//lluubb NNLLPPZZ 10 chorych na nowotwór;
IIII ggrruuppaa:: 4433 cchhoorryycchh lleecczzoonnyycchh nniieeooppiiooiiddoowwyymmii aannaallggeettyykkaammii ii ttrraammaaddoolleemm//kkooddeeiinn¹¹
14 chorych na nowotwór W
Wiieekk PP³³eeææ MMaassaa cciiaa³³aa WWzzrroosstt
Grupa I 28–79 (59) K-30 53–110 150–188
M-18 (74,15) (168)
Grupa II 20–79 (58) K-23 48–108 160–185
M-20 (74,74) (170)
Tab. 3. Rodzaje bólu u pacjentów w obu grupach R
Rooddzzaajj bbóólluu rreecceeppttoorroowwyy nneeuurrooppaattyycczznnyy mmiieesszzaannyy G
Grruuppaa II 24 4 20
G
Grruuppaa IIII 16 5 22
Tab. 4. Ogólna ocena leczenia dokonana przez pacjenta i lekarza B
Baarrddzzoo DDoobbrraa ZZaaddoowwaa-- NNiieezzaaddoo-- d
doobbrraa llaajj¹¹ccaa wwaallaajj¹¹ccaa
ból nowotworowy ocena pacjenta 7 14 1 2
ocena lekarza 9 11 2 2
ból nienowotworowy ocena pacjenta 18 22 15 12
ocena lekarza 21 20 15 11
analgetyki nieopio- ocena pacjenta 12 12 12 7
idowe + tramadol ocena lekarza 13 11 12 7
analgetyki ocena pacjenta 13 25 5 5
nieopioidowe ocena lekarza 17 20 6 5
Kliniczna ocena dzia³ania DHC Continus u chorych z bólem przewlek³ym
531
podczas pierwszej wizyty wynosi³ œrednio: w I grupie chorych 6,64 i w grupie II – 6,98. Stopieñ ulgi w dolegliwoœciach, mierzony w skali VAS w czasie kolejnych, cotygodniowych wizyt przedsta- wiono na ryc. 1. i 2., a porówna- nie wyników obu grup na ryc. 3.
Poniewa¿ ogólna ocena wyników leczenia, zarówno przez pacjenta, jak i przez lekarza, znacznie ró¿ni siê w grupach podzielonych ze wzglêdu na stosowane leczenie i etiologiê bó- lu (tab. 4.), suma stopnia ulgi (SSU) uzyskana po zakoñczeniu badania, przedstawiona na ryc. 4. i 5., doty- czy obu tych podzia³ów.
Objawy niepożądane
Z badania wykluczono 9 cho- rych (9,9 proc.) z powodu wyst¹- pienia powa¿nych objawów niepo-
¿¹danych. Jeden chory po dniu zrezygnowa³ z udzia³u w badaniu bez podania przyczyny. Badanie ukoñczy³o 81 chorych.
Pozosta³e objawy niepo¿¹dane mia³y charakter przejœciowy lub ³a- godny. Jakoœæ i czêstoœæ ich wystê- powania przedstawiono w tab. 5.
DYSKUSJA
Uzyskane wyniki badañ wskazuj¹ na wysok¹ skutecznoœæ analgetycz- n¹ preparatu DHC w leczeniu bólu przewlek³ego, zarówno nowotworowe- go, jak i nienowotworowego. Dotyczy to zarówno grupy chorych leczonych wczeœniej tramadolem, jak i grupy le- czonej analgetykami nieopioidowymi.
W grupie chorych leczonych wcze- œniej tramadolem, mimo ¿e stosowa- ne dawki by³y niewystarczaj¹ce nie korygowano ich, lecz zast¹piono le- czenie preparatem DHC. Stopieñ na- tê¿enia bólu przed rozpoczêciem le- czenia mierzony w skali VAS u cho- rych z bólem nowotworowym i z bólem nienowotworowym wynosi³ odpowiednio 7,21 i 6,66.
Ból po 4 tyg. leczenia znacznie zmniejszy³ siê i wynosi³ œrednio w obydwu grupach chorych do 4,5 w skali VAS. Efekt leczenia wyra¿o- ny w SSU (Suma Stopnia Ulgi – teo- retyczny wynik maksymalny to 4 ra-
Ryc. 1. Poziomy VAS w grupie I w czasie badania 7
6 5 4 3 2 1 0
1
dzieñ 0. 1. tydzieñ 2. tydzieñ 3. tydzieñ 4. tydzieñ
Ryc. 2. Poziomy VAS w grupie II w czasie badania 7
6 5 4 3 2 1 0
1
dzieñ 0. 1. tydzieñ 2. tydzieñ 3. tydzieñ 4. tydzieñ
Ryc. 3. Porównanie stopnia ulgi w dolegliwoœciach (VAS) u pacjentów w zale¿noœci od stosowanego wczeœniej leczenia przeciwbólowego
6
5
4
3
2
1
0
1. tydzieñ 2. tydzieñ 3. tydzieñ 4. tydzieñ grupa I
grupa II
zy ró¿nica od VAS 10 do 0 = 40) wynosi³ obu grupach 16 i 18, co oznacza zmniejszenie bólu o prawie po³owê. Wyniki by³y obserwowane w grupach podzielonych ze wzglê- du na stosowane leczenie przeciw- bólowe. Najwiêksz¹ ulgê w dolegli- woœciach obserwowano po pierw- szym tygodniu leczenia, póŸniej ból utrzymywa³ na podobnym, sta³ym poziomie.
Badanie mia³o charakter wielo- oœrodkowy, nie we wszystkich oœrod- kach zwiêkszano dawki leku wraz ze zmniejszaniem siê ulgi w dolegli- woœciach. Przez ca³y czas leczenia utrzymywano dawkê pocz¹tkow¹ 2 razy 60 mg na dobê, przyjmuj¹c za³o¿enie, ¿e ulga w dolegliwo- œciach jest nadal zadowalaj¹ca.
Z objawów ubocznych najczêœciej wystêpowa³y zaparcia – u 34 cho- rych, co stanowi 37 proc. wszystkich leczonych. Zaparcia stolca, zwykle kojarzone z leczeniem opioidami, mog¹ równie¿ wynikaæ z obni¿enia sprawnoœci fizycznej lub przyjmowa- nia innych leków, np. antycholiner- gicznych oraz byæ efektem zmniej- szonej poda¿y p³ynów. W badanej grupie pacjentów, u których wyst¹- pi³y zaparcia, mia³y one charakter ³a- godny i ustêpowa³y po zastosowa- niu doraŸnym leków przeczyszcza- j¹cych i zwiêkszeniu poda¿y p³ynów.
Powa¿ne objawy niepo¿¹dane, tj. ta- kie, które stanowi³y przyczynê odsta- wienia leku wyst¹pi³y u 9 chorych, g³ównie z grupy chorych z bólem nienowotworowym, która by³a liczniej- sza (67 pacjentów).
Wyniki ogólnej oceny leczenia, zarówno w ocenie pacjentów, jak i prowadz¹cych leczenie, by³y ró¿- ne w zale¿noœci od podzia³u bada- nych. W analizie ogólnej oceny le- czenia wziêto pod uwagê wszyst- kich 91 chorych, w³¹czaj¹c w to chorych wykluczonych z badania ze wzglêdu na objawy uboczne, którzy terapiê oceniali jako niezadowalaj¹- c¹. Na uwagê zas³uguje fakt, ¿e w grupie chorych na nowotwór tyl- ko 2 chorych uzna³o terapiê za nie- zadowalaj¹c¹ (8,3 proc.), gdy w grupie bólu przewlek³ego pocho- dzenia nienowotworowego a¿ 12 (17,4 proc.). Prawdopodobnie wi¹-
¿e siê to z d³ugotrwa³ym, trwaj¹cym latami bólem u tych chorych, pro- blemami emocjonalnymi z tego wy- nikaj¹cymi i du¿ymi oczekiwaniami zwi¹zanymi z zastosowaniem nowe- go leku. Przy podziale pacjentów wg stosowanej terapii przeciwbólo- wej nie widaæ znacznych ró¿nic w ocenie skutecznoœci leczenia.
Badanie mia³o charakter pilo- ta¿owy, a jego wyniki zostan¹ po- szerzone przez trwaj¹ce badanie oparte na tym samym protokole badawczym.
W podsumowaniu nale¿y podkre- œliæ wysok¹ skutecznoœæ dzia³ania przeciwbólowego preparatu DHC, za-
Ryc. 4. Suma stopnia ulgi w dolegliwoœciach w badanych grupach S
SSSUU
g
grruuppaa II ggrruuppaa IIII Tab. 5. Objawy niepo¿¹dane
Powa¿ne objawy niepo¿¹dane wyst¹pi³y u 9 chorych, co spowodowa³o wykluczenie ich z dalszych badañ. Pozosta³e objawy mia³y charakter przejœciowy lub ³agodny
£
£aaggooddnnee UUmmiiaarrkkoowwaannee PPoowwaa¿¿nnee
zaparcia 29 5
sennoϾ 7
nudnoœci 3
œwi¹d 4 2
wymioty 1 2
zawroty g³owy 3
zatrzymanie moczu 2
be³kotliwa mowa 1
utrata œwiadomoœci 1
pocenie 2
ból g³owy 1
wzdêcia – bóle brzucha 1
SSU = (VAS 0 – VAS 1) + (VAS 0 – VAS 2) + (VAS 0 – VAS 3) + (VAS 0 – VAS 4)
T
Tyyddzziieeññ 11.. TTyyddzziieeññ 22.. TTyyddzziieeññ 33.. TTyyddzziieeññ 44..
grupa I 3,35 4,14 4,29 4,78
grupa II 3,68 3,63 3,88 3,58
18 16 14 12 10 8 6 4 2 0 Kliniczna ocena dzia³ania DHC Continus u chorych z bólem przewlek³ym
533
równo u chorych z bólem nowotwo- rowym i nienowotworowym o znacz- nym stopniu natê¿enia. Czêstoœæ i profil wystêpowania objawów niepo-
¿¹danych zbli¿ony jest do innych opioidów.
WNIOSKI
DHC Continus wykaza³ bardzo dobre dzia³anie przeciwbólowe u chorych z bólem przewlek³ym (SSU-17 i wy¿sze).
Badanie nie wykaza³o wyraŸnych ró¿nic w zniesieniu bólu (VAS) w porównywanych grupach.
Ogólna ocena leczenia przez le- karza i pacjenta by³a bardzo do- bra i dobra, zw³aszcza w grupie chorych na nowotwór.
Objawy uboczne, które wykluczy-
³y chorych z badania dotyczy³y 9 chorych (9,9 proc.). Objawy te wyst¹pi³y g³ównie w grupie cho- rych otrzymuj¹cych opioid po raz pierwszy.
PIŒMIENNICTWO
1. Twycross R. Symptom Management in Advanced Cancer. In: R. Twycross [Ed]. Radcliffe Medical Press 1997.
2. Twycross R. Cancer Pain Clinical Pain Management. In: Sykes N, Fallon MT, Patt RB [Eds]. Arnold, London 2003.
3. Freankel A. Uber hustenstillende Mittel und uber ein neues Kodeinpreparat. Munch Med Wochenensch 1913; 522: 525.
4. Heinroth H. Uber die Wirkungverschie- dener Arzneimittelaufdie Schmerzemp- findlichkeitder Zahnpulpa. Arch Exp Path Pharmacol 1926 (116); 245: 260.
5. Beubler E. Die Pharmacology von Dihydrocodeine. Therapiewoche Osterreich 1992; 7: 34.
6. Baldwin R, Craig DL, et al. A study in General Practice to Compare the Efficacy and Safety of DHC Continus Tablets and normal release
Dihydrocodeine Tablets in the Control of Moderate to severe Pain. Napp Clinical Report 1993.
7. Gostic N, et al. A comparison of efficacy and adverse effects of controlled release dihydrocodeine in the treatment of pain in osteoarthritis and chronic back pain. Edinburg Symposiumon pain control and medical education. International Congress and Symposium Series 1989; 137: 143.
8. Jurna I. Pharmacologie des dihydrocodeins. In: Chronisher Shmerz-Therapiekonzepte 1989;
Springer, Berlin-Heidelberg-New York- -London-Paris-Tokio-Hongkong.
9. Wotherspoon HA, Kenny GNC, Mac Ardle CS. Analgesic efficacy of controlled release dihydrocodeine.
Anaesthesia 1991 (46); 915: 917.
ADRES DO KORESPONDENCJI dr med. MMaacciieejj HHiillggiieerr
Oddzia³ Badania Bólu i Terapii Paliatywnej Zak³ad Anestezjologii
Centrum Onkologii – Instytut ul. W.K. Roentgena 5 02-781 Warszawa Ryc. 5. Suma stopnia ulgi w dolegliwoœciach w grupach wg etiologii
S SSSUU
b
bóóll nnoowwoottwwoorroowwyy bbóóll nniieennoowwoottwwoorroowwyy 18
16 14 12 10 8 6 4 2 0
