OPIEKA
NEUROROZWOJOWA DLA
WCZEŚNIAKÓW
Instytut Matki i Dziecka
Zakład Usprawniania Leczniczego mgr Artur Bartochowski
Misja nasza, jako zespołu to:
Wsparcie i pomoc dzieciom i rodzicom, ponieważ macierzyństwo przyszło za wcześnie
Pojęcie dziecka ryzyka
Na dzień dzisiejszy nie dysponujemy idealnymi technikami diagnostycznymi, wskazującymi czy dziecko jest chore, czy będzie rozwijało się prawidłowo
Możemy wskazać tzw. „dziecko ryzyka”, które jest zagrożone nieprawidłowym rozwojem
Bardzo wyraźne oznaki nieprawidłowego rozwoju w okresie szpitalnym (wcześniaki, niemowlęta donoszone) wskazują na duże prawdopodobieństwo, że dzieci te są chore.
Badanie diagnostyczne (usg, mri),
badanie neurologiczne, ortopedyczne oraz ocena różnymi metodami rozwoju dziecka przedwcześnie urodzonego - w okresie szpitalnym nie rozstrzygają do końca jaki będzie jego rozwój.
Wczesna opieka i stymulacja
rozwojowa są zasadniczymi
czynnikami wpływającymi na:
Rozwój dziecka
Samoregulację (jako zjawisko
psychologiczne, tj. zmieniającej się w rozwoju zdolności psychiki do
Uświadomienie sobie znaczenia szeroko pojętego rozwoju i samoregulacji dziecka wskazuje nam jasne cele naszego
Przy ustaleniu celów naszych
działań rehabilitacyjnych należy
wiedzieć że:
Relacje dziecko-opiekun, w tym
zwłaszcza więź emocjonalna, stanowią matrycę, czy niezbędny kontekst rozwoju procesów regulacyjnych (Kmita, 2013)
Rozróżnić należy dwa etapy
opieki neurorozwojowej:
I etap - podczas pobytu dziecka w
szpitalu,
II etap - po wyjściu dziecka ze
Rozwój psychomotoryczny
dziecka uwarunkowany jest
stanem jego ośrodkowego układu
nerwowego oraz działaniem na
ten układ bodźców świata
zewnętrznego.
Podczas pobytu w szpitalu na
dziecko mają wpływ:
ludzie (lekarze, pielęgniarki,
fizjoterapeuci, psycholodzy, rodzice i inny personel
medyczny),
otoczenie martwe (urządzenia
medyczne, infrastruktura szpitala).
Podczas pobytu w domu największy
wpływ na dziecko mają rodzice oraz
środowisko domowe.
Ponadto czasami: – fizjoterapeuta, – psycholog, – logopeda, – lekarze, – pedagog.Celem głównym hospitalizacji jest
uratowanie dziecka oraz zapewnienie jak
najlepszej formy psychofizycznej przed
wypisem do domu.
Celem podstawowym w domu jest
stworzenie warunków do pełnego
wykorzystania potencjału
psychomotorycznego, emocjonalnego
i społecznego dziecka.
Cechy opieki neurorozwojowej:
maksymalne bezpieczeństwo kliniczne, zintegrowanie działań w całym procesie leczenia,
optymalna intensywność (minimum działań dla maksimum efektów),
indywidualizm (uwzględnienie
W procesie opieki
neurorozwojowej należy dążyć
do stworzenia:
poczucia własnego bezpieczeństwa noworodka,
poczucia bezpieczeństwa rodziców i rozwinięcie ich kompetencji
rodzicielskich,
warunków dla pozytywnej stymulacji dziecka.
Aby najlepiej sprostać potrzebom
dzieci muszą być zapewnione:
stała obserwacja i analiza potrzeb i poziomu umiejętności funkcjonalnych noworodka,
asystowanie w rozwoju dziecka
adekwatnie do etapu dojrzewania i parametrów klinicznych,
zaangażowanie rodziców w procesy opieki nad ich dzieckiem oraz
umożliwienie im maksymalnie częstego kontaktu.
Rozwój wcześniaka w szpitalu
uwarunkowany jest różnymi
bodźcami.
Negatywne bodźce:
– ból (zabiegi, wentylacja mechaniczna), – nadmierny hałas,
– ostre światło,
Przeciwwagą dla negatywnych
bodźców są:
wczesne interakcje między rodzicami a dzieckiem,
dokładnie zaplanowane i
zorganizowane działania i zabiegi medyczne,
stwarzanie jak najbardziej przyjaznych warunków pobytu dziecka w szpitalu.
Zadaniami fizjoterapeuty w
procesie opieki nad
wcześniakiem są:
hamowanie nieprawidłowości rozwojowych,
stymulacja rozwoju psychoruchowego, uczestniczenie w procedurach
Hamowanie-ograniczanie
wpływu negatywnych
doświadczeń sensorycznych, aby
zapobiec rozwojowi
nieprawidłowych lub
patologicznych wzorców
postawy, ruchu i strategii
zachowania.
Stymulacja, czyli zapewnienie
możliwości doznawania
prawidłowych bodźców i
doświadczeń sensorycznych, aby
dziecko mogło je zaakceptować i
zaadoptować do rozwoju
prawidłowych, coraz bardziej
dojrzałych wzorców i reakcji
postawy, ruchu i zachowania.
Procedury medyczne, których
uczestniczy fizjoterapeuta to:
terapia oddechowa AFE, ekstubacja,
Program opieki neurorozwojowej
dla wcześniaka oparty jest na:
założeniach i technikach metody NDT-Bobath,
Program Zindywidualizowanej Oceny i Opieki Rozwojowej Noworodka
(NIDCAP, H. Als. Boston),
doświadczenia własne personelu
Oddział Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka.
ROZWOJOWE POZYCJE UŁOŻENIOWE
Developmentally supportive positioning
„Gniazdka”
Podstawowa technika stymulacji prawidłowego rozwoju i
profilaktyki zaburzeń
- Bezpieczeństwo kliniczne
- Absolutny komfort i poczucie bezpieczeństwa dziecka
- Poczucie bezpieczeństwa rodziców
POZYCJE
UŁOŻENIOWE
pozwalają na :
Nieograniczone możliwości stabilizacji dziecka
w prawidłowej pozycji bez
konieczności unieruchamiania go
Prawidłowe dojrzewanie poziomu napięcia
mięśniowego oraz jego prawidłowy rozkład (dystrybucję)
umożliwiający rozwój prawidłowych wzorców postawy i ruchu
Neutralizacja niepokoju i oznak stresu
spowodowanego wentylacją mechaniczną
Pełna kontrola nad zakresem, kierunkami i charakterem aktywności dziecka Prawidłowa spontaniczna aktywność przeciwko i zgodnie z kierunkiem działania siły grawitacji
Stabilizacja dolnych kątów żebrowo-przeponowych oraz miednicy w pozycji pośredniej w celu wspomagania pracy przepony Stabilizacja klatki piersiowej w pozycji umożliwiającej optymalną jej pracę we wszystkich
kierunkach
Stabilizacja głowy w trakcie wentylacji mechanicznej w celu uniknięcia przypadkowej ekstubacji oraz nadmiernej aktywności
wyprostnej głowy i tułowia POZYCJE UŁOŻENIOWE pozwalają na :
wspomaganie efektów wentylacji mechanicznej i rozwój mechaniki oddechowej, profilaktykę ( CLD, bezdechy, … )
DOTYK
całą dłonią
Zastosowanie technik NDT-Bobath pozwala na eliminowanie z praktyki postępowania na oddziałach neonatologicznych traumatycznych
technik obsługi dziecka, których stosowanie może powodować wzrost niepokoju i niepożądane reakcje u noworodka
(ćwiczenia bierne, uciski, chwyt kilkupunktowy, masaż, oklepywanie … )
Pierwsze, prawidłowe doświadczenia przemieszczania ciężaru ciała
z odpowiednim ułożeniem wszystkich części ciała względem siebie
Prawidłowa aktywność wokół linii środkowej
Kontrola nad rozkładem napięcia
mięśniowego i kierunkami aktywności spontanicznej
Umożliwienie stałego doświadczania prawidłowych wzorców postawy i ruchu Spójna, uzasadniona funkcjonalnie stymulacja przedsionkowa, czucia głębokiego i powierzchownego
A B
ASYSTOWANIE W ROZWOJU FUNKCJI ORALNYCH OD PIERWSZYCH DNI
ZASADY I TECHNIKI
DYNAMICZNEJ STABILIZACJI ZEWNĘTRZNEJ NDT-Bobath
Pozycja („alignement”, kontrola głowy, redystrybucja napięcia mięśniowego) Kontrola warunków pracy oddechowej (miednica, kl.piersiowa, brzuch )
Techniki stabilizacji żuchwy, podstawy języka, policzków
Kontrola ewolucji odruchów pierwotnych (np. kąsania)
Wspomaganie koordynacji ssania, połykania i oddychania
Podstawowym kryterium doboru rodzaju interwencji jest wyraźna zależność
między
jakością i koordynacją wywoływanych mechanizmów ssania, połykania
i oddychania, a efektywnością i jakością jedzenia
Technika najbardzej zbliżona do fizjologicznego toru ewakuacji wydzieliny z drzewa oskrzelowego Poprawa warunków wymiany
gazowej w trakcie wentylacji mechanicznej i spontanicznej Poprawa mechaniki oddechowej Poprawa warunków rozwoju dodatkowych mięśni
oddechowych
Zapobieganie powikłaniom
KINEZYTERAPIA ODDECHOWA
Metoda Zwiększania Przepływu Wydechowego AFE – acceleration du flux expiratoire
Dziękuję Państwu za uwagę.