Nazwa modułu, także nazwa w Latin 2. język polski/język łaciński

(1)

1

Kod modułu M_WE_SEM2 ŁAC2

Nazwa kierunku studiów weterynaria Nazwa modułu, także nazwa w

języku angielskim

język łaciński 2 Latin 2

Język wykładowy język polski/język łaciński

Rodzaj modułu obowiązkowy

Poziom studiów jednolite studia magisterskie Rok studiów dla kierunku I

Semestr dla kierunku 2

Liczba punktów ECTS z podziałem na kontaktowe/niekontaktowe

1 (0,6/0,4) Tytuł naukowy/stopień naukowy,

imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za moduł

mgr Adriana Bolibok

Jednostka oferująca moduł Centrum Nauczania Języków Obcych i Certyfikacji UP w Lublinie

Cel modułu Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi fleksji i składni języka

łacińskiego, z podstawową łacińską terminologią medyczną, z ogólnymi zasadami formułowania rozpoznań medycznych w języku łacińskim oraz ćwiczenie umiejętności przekładu tekstów łacińskich.

Efekty uczenia się dla modułu to opis zasobu wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, które student osiągnie po zrealizowaniu zajęć.

Wiedza:

W1. Student zna w stopniu podstawowym gramatykę języka łacińskiego.

W2. Zna i rozumie budowę łacińskich terminów

występujących w mianownictwie anatomicznym i klinicznym.

W3. Zna łacińską nomenklaturę medyczną w stopniu umożliwiającym komunikowanie się ze specjalistami z obszaru nauk weterynaryjnych i pokrewnych oraz korzystanie z materiałów źródłowych.

Umiejętności:

U1. Student potrafi czytać tekst łaciński z zastosowaniem odpowiedniej wymowy iloczasu i akcentu.

U2. Posługuje się lekarską nomenklaturą łacińską w stopniu niezbędnym do rozumienia i opisywania czynności lekarskich, stanu zdrowia zwierząt, chorób oraz stanów i zmian

patologicznych.

U3. Potrafi tłumaczyć tekst łaciński, rozpoznaje podstawowe formy gramatyczne.

Kompetencje społeczne:

K1.Rozumie potrzebę nieustannego pogłębiania zdobytej wiedzy i umiejętności.

Wymagania wstępne i dodatkowe Brak wymagań wstępnych

Treści programowe modułu Prowadzone w ramach modułu zajęcia obejmują wprowadzenie zasad gramatyki łacińskiej ( zasad

poprawnego czytania i akcentowania, tworzenia określonych form rzeczowników i przymiotników), omówienie znaczenia ważniejszych przedrostków i przyrostków łacińsko-greckich w terminologii medycznej oraz wprowadzenie słownictwa

(2)

2

specjalistycznego w zakresie lekarskiej nomenklatury medycznej ( nazwy zwierząt, terminy anatomiczne, nazwy chorób, wyrażenia ogólne i skróty stosowane w recepturze).

Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej

Literatura podstawowa:

1. K. Kreyser, Discipulus Veterinarius, SGGW, Warszawa 1994 2. J. Landesberg, Język łaciński dla studentów weterynarii, Warszawa 1979

3. Z. Milart, Anatomiczne mianownictwo weterynaryjne, PWRiL, Warszawa 2002

4. E. Prost, J. Welento, Weterynaryjny Słownik Terminologiczny, PWRiL 1973

5. Nomina Anatomica Veterinaria, VI Edition, International Committee on Veterinary Gross Anatomical Nomenclature, 2017

Literatura uzupełniająca:

1. M. Piekarz, Lingua Latina Medicinalis, Medycyna Praktyczna, Kraków 1996

2. A Kołodziej, S. Kołodziej, Lingua Latina Medicinalis, PZWL, Warszawa 2006

3. V. Kostiuk, E. Pasicka, M. Shchipakin, A. Usovich, V. Enciu, Wielojęzyczny Słownik Terminów Anatomicznych, UWP, Wrocław 2018

4. J. Madej, M. Kandefer-Gola, Vademecum Pathomorphologicum et Latino-Anglico-Polonicum Lexicon Peculiarium, UWP, Wrocław 2012

5. B. Dąbrowska, Podręczny Słownik Medyczny łacińsko-polski i polsko-łaciński, Warszawa 2005

6. K. Karwowska, Podręczny Słownik Lekarski łacińsko-polski i polsko-łaciński, Warszawa 1974

Planowane

formy/działania/metody dydaktyczne

Planowane metody dydaktyczne: metoda podająca, ćwiczenia tłumaczeniowe- praca z tekstem, praca indywidualna, praca w plenum.

Sposoby weryfikacji oraz formy dokumentowania osiągniętych efektów uczenia się

W1-ocena wypowiedzi pisemnych na zajęciach oraz pisemnych prac domowych

W2-ocena wypowiedzi pisemnych i ustnych na zajęciach oraz pisemnych prac domowych

U1 -ocena wypowiedzi ustnych na zajęciach U2 -ocena wypowiedzi ustnych na zajęciach

U3 -sprawdzian pisemny znajomości i umiejętności stosowania słownictwa specjalistycznego

K1-ocena przygotowania do zajęć i aktywności na ćwiczeniach Formy dokumentowania osiągniętych efektów kształcenia:

Śródsemestralne sprawdziany pisemne przechowywane 1

rok, dzienniczek lektora przechowywany 5 lat Kryteria ocen dostępne w CNJOiC

(3)

3

Bilans punktów ECTS KONTAKTOWE:

Udział w ćwiczeniach: 15godz.

Udział w konsultacjach: 1godz.

RAZEM KONTAKTOWE: 16 godz. / 0,6 ECTS NIEKONTAKTOWE:

Przygotowanie do zajęć: 10 godz.

Przygotowanie do kolokwium: 3 godz.

RAZEM NIEKONTAKTOWE: 13 godz. / 0,4 ECTS

Łączny nakład pracy studenta to 29 godz. co odpowiada 1 punktowi ECTS

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego

- udział w ćwiczeniach – 15 godz.

- konsultacje – 1godz.

Łącznie 16 godz. co odpowiada 0,6 punktu ECTS Odniesienie modułowych efektów

uczenia się do kierunkowych efektów uczenia się

W1 - R WE2A_W 03+++ AW20 W2 - R WE2A_W 03+++

W3 - R WE2A_W 03+++

U1 – R WE2A_U 20+++ CU1 U2 – R WE2A_U 20+++

U3 – R WE2A_U 20+++

K1 – R WE2A_K 06+ 1.3.8

Kod modułu M_WE_SEM2 OŚ

Kierunek lub kierunki studiów weterynaria Nazwa modułu kształcenia, także

nazwa w języku angielskim

Ochrona Środowiska Environmental Protection

Język wykładowy polski

Rodzaj modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny)

Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Jednolite studia magisterskie Rok studiów dla kierunku I

Semestr dla kierunku 2 Liczba punktów ECTS z podziałem na kontaktowe/ niekontaktowe

2 (1,07/0,93) Imię i nazwisko osoby

odpowiedzialnej

Prof. dr hab. Valverde Piedra Jose Luis

Jednostka oferująca przedmiot Zakład Farmakologii, Toksykologii i Ochrony Środowiska Cel modułu Opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu ochrony

środowiska Efekty uczenia się Wiedza:

W1. Ma poszerzoną wiedzę z zakresu ekologii i ochrony środowiska

W2. Zna i opisuje biologiczne skutki wpływu zanieczyszczenia środowiska dla zdrowia ludzi i zwierząt

W3. Posiada rozszerzoną wiedzę na temat procesów

zachodzących w ekosystemach, czynników zaburzających ich funkcjonowanie oraz metod ograniczania negatywnego oddziaływania substancji chemicznych na środowisko, zdrowie ludzi i zwierząt

Umiejętności:

(4)

4

U1. Potrafi określać negatywne środowiskowe i biologiczne skutki stosowania naturalnych i syntetycznych związków chemicznych w rolnictwie, przemyśle i gospodarce komunalnej oraz metody stosowane w celu minimalizacji negatywnych skutków zanieczyszczenia środowiska

U2. Potrafi opisać i ocenić czynniki związane z

antropogenizacją środowiska wpływające na produkcję zwierzęcą, jakość produktów pochodzenia zwierzęcego oraz wpływ produkcji zwierzęcej na zdrowie publiczne i środowisko naturalne

U3. Potrafi wyszukiwać, analizować i wykorzystywać potrzebne informacje z różnych źródeł do przygotowania i prezentacji referatu

K1. Ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za produkcję bezpiecznej żywności oraz kształtowanie i stan środowiska naturalnego

Sposoby weryfikacji oraz formy dokumentowania osiągniętych efektów kształcenia

W1. – egzamin pisemny W2. – egzamin pisemny W3. – egzamin pisemny U1. – zaliczenie pisemne U2. – zaliczenie pisemne U3. – zaliczenie pisemne K1. – zaliczenie pisemne

Formy dokumentowania osiągniętych wyników: dziennik prowadzącego, egzamin.

Wymagania wstępne i dodatkowe

Biologia, chemia Treści modułu kształcenia –

zwarty opis ok. 100 słów.

Terminologia dotycząca ekologii, ochrony środowiska i ochrony przyrody. Międzynarodowe konwencje i organizacje działające na rzecz ochrony środowiska i ochrony przyrody. Unormowania prawne na rzecz ochrony przyrody w Polsce. Program ochrony środowiska, monitoring środowiska naturalnego, monitoring weterynaryjny. Procesy zachodzące w ekosystemach oraz czynniki zakłócające ich funkcjonowanie.

Ochrona środowiska przyrodniczego – zanieczyszczenia i ochrona powietrza atmosferycznego. Zanieczyszczenia i ochrona wód. Metody oczyszczanie ścieków. Przyczyny degradacji gleb oraz ich ochrona i rekultywacja. Ochrona środowiska przed odpadami. Hałas i wibracje w środowisku.

Transport i komunikacja jako źródło niebezpiecznych substancji w atmosferze. Katastrofy przyrodnicze i ich wpływ na degradację środowiska naturalnego. Zagrożenie promieniowaniem. Rola lekarza w ochronie środowiska.

Zanieczyszczenie środowiska a zdrowie ludzi i zwierząt – bezpieczeństwo żywności.

Zalecana lista lektur lub lektury obowiązkowe

1.Pyłka-Gutowska E.: Ekologia z ochroną środowiska Wyd.

Oświata 1997.

2.Kabata-Pendias A, Pendias H.: Biogeochemia pierwiastków śladowych, PWN 2002.

(5)

5

3. Zakrzewski S.F. Podstawy toksykologii środowiska, PWN 2000.

4. Kurnatowska A.: Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy medycznej, PWN 2001.

5. Kurnatowska A.: Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy, PWN 2002.

6. Mannion A.M.: Zmiany środowiska Ziemi. PWN, Warszawa 2001.

7. Vockenhuber H.: Ozon-bomba zegarowa. Oficyna Wydawnicza SPAR, 1995.

Planowane

1. Wykład -15 godz.

2. Ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne (prezentacje multimedialne, testy jakościowe) – 15 godz.

3. Sprawdziany przyswojonej wiedzy 4. Dyskusja

Bilans punktów ECTS Liczba godzin kontaktowych ECTS

• udział w wykładach – 15 godz.,

• udział w ćwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych - 15 godz.

• obecność na egzaminie – 2godz.

0,5 0,5 0,07

Liczba godzin niekontaktowych ECTS

- przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych – 15 godz.,

- przygotowanie do zaliczeń i egzaminu 13 godz.,

0,5 0,43 Łączny nakład pracy studenta to 60 godz. 2,0 Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:

- udział w wykładach – 15 godz.,

- udział w zajęciach audytoryjnych i laboratoryjnych – 15 godz., - obecność na egzaminie – 2 godz.

Łącznie 32 godz. Co odpowiada 1,07 punktów ECTS

Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym:

- udział w zajęciach audytoryjnych i laboratoryjnych – 15 godz.,

- przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych – 11 godz., - udział w konsultacjach i przygotowanie do egzaminu – 2 x 1 godz. = 2 godz., - Łącznie 28 godz. Co odpowiada 0,93 punktu ECTS

Stopień „odpowiedniości” (stopień osiągania efektów kierunkowych):

R WE2A_W01 + AW6

R WE2A_W07 ++ AW10, AW11, BW1 R WE2A_W015 ++ BW9

R WE2A_U01 ++ AU1, AU5

R WE2A_U07 +++ AU17, BU20, BU25 R WE2A_U022 +++ BU20, CU2, CU3 R WE2A_K04 +++ 1.3.1

KOD MODUŁU M_WE_SEM2 HE 2

Kierunek lub kierunki studiów Weterynaria Nazwa modułu kształcenia, także nazwa w

języku angielskim

Histologia i embriologia 2 Histology and embryology 2

Język wykładowy Polski

(6)

6 Rodzaj modułu kształcenia

(obowiązkowy/fakultatywny)

Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Studia jednolite magisterskie

Rok studiów dla kierunku I

Semestr dla kierunku II

Liczba punktów ECTS z podziałem na kontaktowe/ niekontaktowe

4 (2,5/ 1,5) Imię i nazwisko osoby

odpowiedzialnej

Prof. dr hab. Jadwiga Jaworska-Adamu Jednostka oferująca przedmiot Katedra Anatomii i Histologii Zwierząt

Cel modułu Zapoznanie studentów z histologią szczegółową tj.

strukturą mikroskopową oraz ultrastrukturą narządów poszczególnych układów, ich funkcjami oraz różnicami gatunkowymi. Zapoznanie

studentów z embriologią weterynaryjną: budową i klasyfikacjami łożysk ssaków.

Efekty uczenia się Wiedza

W1. zna budowę mikroskopową narządów poszczególnych układów w organizmach zwierząt, klasyfikację i budowę łożysk ssaków oraz rozumie procesy zachodzące w poszczególnych tkankach, narządach i łożyskach

W2. ma wiedzę w zakresie powiązania budowy tkanek i narządów z pełnionymi przez nie funkcjami oraz budową i funkcjami łożysk Umiejętności:

U1. potrafi samodzielnie rozpoznać mikroskopową budowę narządów oraz analizować budowę łożysk ssaków

U2. Potrafi powiązać budowę i funkcję tkanek, narządów i łożysk

K1. Jest gotów do dzielenia się wiedzą z zakresu histologii szczegółowej i embriologii

weterynaryjnej w środowisku akademickim i poza nimi (wśród innych grup społecznych)

K2. Jest gotów do współdziałania i pracy w grupie, przyjmując w niej różne role i rozumie potrzebę uczenia się i dokształcania przez całe życie Sposoby weryfikacji oraz formy

dokumentowania osiągniętych efektów kształcenia

W - cząstkowe sprawdziany testowe i ustne U – samodzielnie rozpoznaje, analizuje i powiązuje mikroskopową budowę narządów z ich funkcjami, cząstkowe sprawdziany testowe i ustne.

K – cząstkowe sprawdziany testowe i ustne Wymagania wstępne i dodatkowe Histologia i embriologia 1

Treści modułu kształcenia – zwarty opis ok.

100 słów.

Histologiczna budowa powłoki wspólnej ciała, narządów w układach: krwionośnym, chłonnym, pokarmowym, oddechowym, wydalniczym, rozrodczych, gruczołach endokrynowych, co pozwoli na uzyskanie podstawowej wiedzy z zakresu histologii szczegółowej zwierząt.

(7)

7

Powiązanie budowy tkanek i narządów z pełnionymi funkcjami. Poznanie przebiegu tworzenia łożysk i funkcji łożysk ssaków stanowić będą wprowadzenie do realizacji dalszych etapów studiów. Treści modułu są niezbędne i wiążą się z wieloma przedmiotami teoretycznymi i klinicznymi w zakresie medycyny weterynaryjnej.

Zalecana lista lektur lub lektury obowiązkowe 1. Histologia Zwierząt, red. J. Kuryszko, J. Zarzycki.

2. Histologia – wybrane zagadnienia, red. W.

Sawicki.

3. Histologia – wybrane zagadnienia, red. M.

Zabel.

5. Embriologia, red. Z. Bielańska-Osuchowska.

6. Podstawy embriologii zwierząt i człowieka – wybrane zagadnienia, red. Cz. Jura, J. Klag.

7. Zarys organogenezy. Różnicowanie się komórek w narządach – wybrane zagadnienia, red. Z.

Bielańska-Osuchowska.

Planowane formy/działania/metody dydaktyczne

Wykład, prezentacje multimedialne, laboratorium analiza mikroskopowa preparatów

histologicznych, dyskusja, gabloty ze slajdami, strona internetowa Zakładu, repetytorium ustne, testowe. Egzamin końcowy testowy ze stopniem wymaganej wiedzy 70%.

Bilans punktów ECTS Forma zajęć Lb godzin

kontaktowych

Punkty ECTS Wykłady

Ćwiczenia Konsultacje Egzamin

30 30 12 3

1 1 0,4 0,1 Lb godzin

niekontaktowych Przygotowanie

do zajęć audytoryjnych i laboratoryjnych Przygotowanie do

sprawdzianów Przygotowanie do egzaminu

15

15 15

0,5

0,5 0,5

Razem 120 4

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:

- udział w wykładach – 30 godz.

- udział w zajęciach audytoryjnych i laboratoryjnych – 30 godz.

- udział w konsultacjach związanych z przygotowaniem do zaliczenia i egzaminu- 12 godz.

- obecność na egzaminie – 3 godz.

Łącznie 75 godzin, co odpowiada 2,5 pkt. ECTS

- udział w zajęciach audytoryjnych i laboratoryjnych – 30 godz.

(8)

8

- przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych (zadania do rozwiązania w domu) – 15 godz.

- udział w konsultacjach związanych z przygotowaniem do zaliczenia i egzaminu – 12 godz.

- egzamin – 3 godz.

Łącznie 60 godz., co odpowiada 2 pkt. ECTS Stopień osiągania efektów kierunkowych:

R WE2A_W05 +++ AW1 R WE2A_W06 ++ AW2, AW3 R WE2A_U01 +++ AU8 R WE2A_U02 +++ AU7 R WE2A_U022 +++ CU3 R WE2A_K05 ++ 1.3.9 R WE2A_K02 ++ 1.3.3 R WE2A_K06 ++ 1.3.8

Kod modułu M_WE_SEM2 GEN

Kierunek lub kierunki studiów Weterynaria

Nazwa modułu kształcenia Genetyka ogólna i weterynaryjna General and veterinary genetics

Język wykładowy polski

obowiązkowy Poziom modułu kształcenia I

Rok studiów dla kierunku I Semestr dla kierunku 2 Liczba punktów ECTS z

podziałem na kontaktowe/

niekontaktowe

2 (1,36/0,64)

Nazwisko i imię osoby odpowiedzialnej - stopień naukowy

Prof. dr hab. Brygida Ślaska

Osoby współprowadzące Genetycy z Instytutu Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej Jednostka oferująca przedmiot Instytut Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej

Cel modułu Zapoznanie studentów z podstawami genetyki ogólnej i biologii molekularnej począwszy od materialnych i molekularnych

podstaw dziedziczności, poprzez podstawowe metody i techniki z zakresu biologii molekularnej po elementy diagnostyki chorób genetycznych.

Efekty uczenia się Wiedza:

W1. Ma wiedzę na temat podstawowych kategorii pojęciowych z zakresu genetyki i biologii molekularnej i stosowanych w ich obrębie podstawowych metod i technik badawczych oraz możliwości ich wykorzystania.

Umiejętności:

U1. Potrafi ocenić podstawowe mechanizmy i procesy

genetyczne oraz wykorzystać podstawowe techniki i narzędzia badawcze biologii molekularnej w aspekcie nauk

weterynaryjnych.

(9)

9

K1. Ma świadomość znaczenia i rozwoju wiedzy z zakresu genetyki i biologii molekularnej w medycynie weterynaryjnej i konieczności zdobywania wiedzy z tego zakresu.

Szczegółowe kryteria przy ocenie egzaminów i prac kontrolnych W – kolokwia pisemne, egzamin pisemny - testowy

U – samodzielne wykonanie zadań z zakresu podstaw dziedziczności cech jakościowych i ilościowych, ocena ich wykonania przez prowadzącego zajęcia, kolokwia.

K – udział w dyskusji, wspólne dążenie do weryfikacji

postawionych tez poprzez analizy danych genetycznych, kolokwia pisemne.

Szczegółowe kryteria przy ocenie zaliczenia i prac kontrolnych 1) student wykazuje dostateczny (3,0) stopień wiedzy,

umiejętności lub kompetencji, gdy uzyskuje od 51 do 60%

sumy punktów określających maksymalny poziom wiedzy lub umiejętności z danego przedmiotu (odpowiednio, przy zaliczeniu cząstkowym – jego części),

2) student wykazuje dostateczny plus (3,5) stopień wiedzy, umiejętności lub kompetencji, gdy uzyskuje od 61 do 70%

sumy punktów określających maksymalny poziom wiedzy lub umiejętności z danego przedmiotu (odpowiednio – jego części),

3) student wykazuje dobry stopień (4,0) wiedzy, umiejętności lub kompetencji, gdy uzyskuje od 71 do 80% sumy punktów określających maksymalny poziom wiedzy lub umiejętności z danego przedmiotu (odpowiednio – jego części),

4) student wykazuje plus dobry stopień (4,5) wiedzy, umiejętności lub kompetencji, gdy uzyskuje od 81 do 90%

sumy punktów określających maksymalny poziom wiedzy lub umiejętności z danego przedmiotu (odpowiednio – jego części),

5) student wykazuje bardzo dobry stopień (5,0) wiedzy, umiejętności lub kompetencji, gdy uzyskuje powyżej 91%

sumy punktów określających maksymalny poziom wiedzy lub umiejętności z danego przedmiotu (odpowiednio – jego części).

NA Treści modułu kształcenia –

Podstawy genetyki ogólnej i molekularnej. Gen i jego ekspresja.

Poznanie genomu człowieka i perspektywy analiz DNA. Podstawy wybranych metod i technik diagnostyki molekularnej i

cytogenetycznej. Analiza genetyczna w medycynie

weterynaryjnej, badaniach kryminalistyczno-sądowych, ekologii i archeologii molekularnej. Diagnostyka genomowych i

chromosomowych anomalii genetycznych zwierząt i człowieka.

Specyfika budowy i funkcji genomu mitochondrialnego. Defekt genomu mitochondrialnego. Internetowe bazy danych chorób dziedzicznych zwierząt i człowieka. Podstawy dziedziczenia cech jakościowych i ilościowych. Wybrane przykłady analiz DNA.

Podstawy genetyki populacji.

(10)

10 Zalecana lista lektur lub lektury

obowiązkowe

1. Charon K.M., Świtoński M. Genetyka i genomika zwierząt.

Wydawnictwo Naukowe PWN. 2012.

2. Słomski R. (red). Analiza DNA – Teoria i Praktyka.

Wydawnictwo UP Poznań, 2008.

3. Brown T.A. – Genomy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2012.

4. Świtoński M., Słota E., Jaszczak K. Diagnostyka cytogenetyczna zwierząt domowych. Wydawnictwo Akademii Rolniczej im.

Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2006.

Planowane formy/ działania/

metody dydaktyczne

wykład, ćwiczenia, praca studentów w grupach - praktyczne analizy danych genetycznych, dyskusja

Bilans punktów ECTS KONTAKTOWE

Godziny ECTS

Wykłady 15 0,60

ćwiczenia 15 0,60

Konsultacje 2 0,08

Egzamin 2 0,08

RAZEM kontaktowe 34 1,36

NIEKONTAKTOWE

przygotowanie do ćwiczeń 5 0,20

studiowanie literatury 5 0,20

przygotowanie do egzaminu 6 0,24

RAZEM niekontaktowe/pkt ECTS 16 0,64 Nakład pracy związany z

zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:

udział w wykładach 15 0,60

udział w ćwiczeniach 15 0,60

Konsultacje 2 0,08

Egzamin 2 0,08

RAZEM z bezpośrednim udziałem nauczyciela

34 1,36

przygotowanie do ćwiczeń 5 0,20

udział w konsultacjach 2 0,08

przygotowanie i udział w egzaminie 8 0,32 RAZEM o charakterze praktycznym 42 1,68 Stopień osiągania efektów

kierunkowych:

Kierunkowe efekty kształcenia oraz symbole „+” „++” „+++”

określające stopień, w jaki efekty kształcenia związane są z danym modułem)

R WE2A_W 06 + AW14 R WE2A _U 04 + AU4 R WE2A_K 01 + 1.3.8, 1.3.7

Kod modułu M_WE_SEM2 AGRO

Kierunek lub kierunki studiów Weterynaria Nazwa modułu kształcenia Agronomia

Agronomy Język wykładowy Język polski Rodzaj modułu kształcenia

(obowiązkowy/fakultatywny)

Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Jednolite studia magisterskie Rok studiów dla kierunku I

(11)

11 Semestr dla kierunku 2

Liczba punktów ECTS z podziałem na kontaktowe/

niekontaktowe

1 (0,8/0,2)

Prof. dr hab. Andrzej Woźniak

Osoby współprowadzące -

Jednostka oferująca przedmiot Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin

Cel modułu Przyrodnicze i agrotechniczne czynniki plonowania roślin;

charakterystyka roślin uprawnych; płodozmiany paszowe; systemy rolnicze i ich wpływ na środowisko.

W1. Zna i rozumie w stopniu poszerzonym zagadnienia z zakresu biologii, chemii, fizyki, matematyki i nauk pokrewnych,

dostosowane do studiowania kierunku (R WE2A_W 01) Umiejętności:

U1. Potrafi opisać i ocenić czynniki wpływające na produkcję zwierzęcą, zachowanie zwierząt i jakość żywności pochodzenia zwierzęcego oraz wpływ produkcji zwierzęcej na zdrowie publiczne i środowisko naturalne (R WE2A_U 07).

K1.Jest gotów do samodzielnego działania, formułowania własnych opinii, przyjmowania odpowiedzialności za podejmowane decyzje oraz ich skutki, szczególnie tych które oddziałują na zdrowie ludzi i zwierząt (R WE2A_K 01).

K2. Jest gotów do ponoszenia społecznej i zawodowej

odpowiedzialności za dobrostan zwierząt, środki żywienia zwierząt, produkcję środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz ochronę zdrowia publicznego w stanach zagrożeń (R WE2A_K 04).

K3. Jest gotów do komunikowania się ze specjalistami z zakresu reprezentowanej dyscypliny i dyscyplin pokrewnych w zakresie działań związanych z ograniczaniem ryzyka szeroko pojętego rolnictwa, kształtowaniem i ochroną środowiska (R WE2A_K 05).

Szczegółowe kryteria przy ocenie egzaminów i prac kontrolnych W, U, K – zaliczenie, test wyboru.

Treści modułu kształcenia – zwarty opis ok. 100 słów.

Uprawa roli i roślin; czynniki kształtujące plon i jego jakość:

przyrodnicze (gleba, klimat, rzeźba terenu, biocenoza),

agrotechniczne (gatunek, nawożenie, pielęgnacja; systemy rolnicze (konwencjonalny, ekologiczny, zrównoważony); zmianowanie roślin; charakterystyka i zagospodarowanie ziemiopłodów.

1. Bujak K., Deryło S., Kapeluszny J., Wesołowski M., Woźniak A.:

Ogólna Uprawa Roślin. Wyd. AR Lublin, 2007.

2. Wesołowski M., Woźniak A.: Podstawy produkcji roślinnej.

Skrypt da studentów Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt. Wyd.

AR Lublin, 2006.

metody dydaktyczne

Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja.

Bilans punktów ECTS KONTAKTOWE

(12)

12

Godziny ECTS

Wykłady 15 0,3

Konsultacje 1 0,1

Egzamin/egzamin poprawkowy 1 0,4

RAZEM kontaktowe 17 0,8

NIEKONTAKTOWE

RAZEM niekontaktowe/pkt ECTS 3 0,2

Konsultacje 1 0,1

RAZEM z bezpośrednim udziałem nauczyciela

17 1,0

przygotowanie i udział w egzaminie 3 0,2 RAZEM o charakterze praktycznym 4 0,3 Stopień osiągania efektów

kierunkowych:

R WE2A_W 01+; (AW5, AW6, AW7) R WE2A_U 07+; (AW11)

R W E2A_K01 ++, R WE2A_K 04+; R WE2A_K 05++ (1.3.1, 1.3.5, 1.3.6),

Kod modułu M_WE_SEM2 BIOST

Kierunek lub kierunki studiów Weterynaria Nazwa modułu kształcenia,

także nazwa w języku angielskim

Biostatystyka i metody dokumentacji Biostatistics and methods of documentation

Rodzaj modułu kształcenia Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Studia jednolite magisterskie Rok studiów dla kierunku I

Semestr dla kierunku 2 Liczba punktów ECTS z

podziałem na kontaktowe/ nie kontaktowe

2 (1/1)

Imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej

Dr Zdzisław Otachel

Jednostka oferująca przedmiot Katedra Zastosowań Matematyki i Informatyki

Cel modułu Opanowanie podstawowych pojęć rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej; umiejętność wykorzystywania statystyki opisowej do elementarnej analizy danych doświadczalnych;

znajomość elementów wnioskowania statystycznego – estymacja, testowanie hipotez; znajomość i umiejętność posługiwania się oprogramowaniem (np. Excel) w statystycznej analizie danych.

Efekty uczenia Wiedza:

W1. zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej (prawdopodobieństwo, zmienna losowa, rozkład, dystrybuanta, gęstość, populacja i próba, estymator, przedział ufności, test), podstawowe typy rozkładów i

estymatorów stosowanych w statystyce matematycznej i opisuje ich właściwości, wzorcowe przedziały ufności i testy

(13)

13 Umiejętności:

U1. potrafi stosować wstępną (opisową) analizę danych

doświadczalnych, adaptować wzorcowe przykłady wnioskowania statystycznego w konkretnych sytuacjach oraz posługiwać się programami komputerowymi (np. Excel) w statystycznej analizie danych i wnioskowaniu

K1.jest gotów do doskonalenia swojej wiedzy i umiejętności w czasach szybkiego postępu technologicznego

K2. ma świadomość potrzeby matematycznego modelowania zjawisk do celów naukowego poznania

Zaliczenie teoretyczno-praktyczne; część teoretyczna sprawdza zdobytą wiedzę, a praktyczna – umiejętność jej zastosowania, kryterium weryfikacji kompetencji społecznych – frekwencja na wykładach i ćwiczeniach

Technologie informacyjne Treści modułu kształcenia –

1. Statystyka opisowa (konstrukcja szeregów rozdzielczych, wyznaczanie podstawowych charakterystyk: miar położenia, rozproszenia, asymetrii i skupienia)

2. Elementy rachunku prawdopodobieństwa

(prawdopodobieństwo, zmienna losowa, dystrybuanta, gęstość, dyskretne i ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa – przykłady:

rozkład dwumianowy, Poissona, normalny, t-Studenta, chi- kwadrat)

3. Estymacja punktowa i przedziałowa (konstrukcja przedziałów ufności dla średniej, różnicy średnich, wariancji, stosunku wariancji)

4. Testy parametryczne (testowanie hipotez o średniej i wariancji) 5. Testy nieparametryczne (testowanie hipotez o niezależności

cech, zgodności rozkładów) Zalecana lista lektur lub lektury

obowiązkowe

1. Hanusz Z., Tarasińska J. Statystyka matematyczna, Wyd. AR Lublin 2006.

2. Kala R. Statystyka dla przyrodników, Wyd. AR, Poznań, 2002.

3. Koronacki J., Mielniczuk J. Statystyka dla studentów kierunków technicznych i przyrodniczych, WNT, 2001.

4. Łomnicki A. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników, PWN, W-wa 2002.

5. Parlińska M., Parliński J. Badania statystyczne z Excelem, Wyd.

SGGW W-wa 2003.

6. Smolik S. Zadania z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej dla Akademii Rolniczych. Wyd. SGGW W-wa 1994.

7. Stanisz A. Biostatystyka. Wyd. UJ, 2006.

8. Cezary Watała, Biostatystyka - wykorzystanie metod

statystycznych w pracy badawczej w naukach biomedycznych.

Wyd. Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2002.

Planowane

Wykład, laboratorium komputerowe, zajęcia audytoryjne, konsultacje

(14)

14

Bilans punktów ECTS - udział w wykładach – 15 godz.,

- udział w zajęciach laboratoryjnych i audyt. – 15 godz., - przygotowanie do ćwiczeń – 15 godz.,

- udział w konsultacjach związanych z przygotowaniem do zajęć laboratoryjnych i zaliczenia – 2 x 2 godz. = 4 godz.,

- samodzielne przygotowanie do zaliczenia i obecność na zaliczeniu – 4 godz + 2 godz. = 6 godz.

Łączny nakład pracy studenta to 55 godz. co odpowiada 2 punktom ECTS; w tym 34 godz. kontaktowe (wykłady, zajęcia laboratoryjne i audytoryjne, konsultacje) - 1 pkt ECTS i 21 godz. nie kontaktowych (praca własna studenta, udział w zaliczeniu) – 1pkt ECTS.

- udział w wykładach – 15 godz.,

- udział w zajęciach laboratoryjnych – 10 godz., - udział w zajęciach audytoryjnych – 5 godz.,

- udział w konsultacjach związanych z przygotowaniem do zajęć laboratoryjnych i zaliczenia – 2 x 2 godz. = 4 godz.,

- obecność na zaliczeniu – 2 godz.

Łącznie 36 godz. co odpowiada 1 punktowi ECTS

- udział w zajęciach laboratoryjnych i audytoryjnych – 10+5 godz., - przygotowanie do ćwiczeń – 15 godz.,

- udział w konsultacjach związanych z przygotowaniem do zajęć i zaliczenia – 2 x 2 godz. = 4 godz., - zaliczenie – 2 godz.

Łącznie 36 godz. co odpowiada 1 punktowi ECTS Stopień osiągania efektów kierunkowych:

R WE2A_W01 + R WE2A_U01 + R WE2A_U14 + R WE2A_U22 + CU3 R WE2A_K01 + 1.3.5 R WE2A_K06 + 1.3.8

Kod moułu M_WE_SEM2 OWI

Kierunek lub kierunki studiów

Weterynaria

Nazwa modułu kształcenia Ochrona własności intelektualnej Intellectual property protection Język wykładowy polski

Rodzaj modułu kształcenia obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia jednolite magisterskie Rok studiów dla kierunku pierwszy

Semestr dla kierunku drugi Liczba punktów ECTS z

niekontaktowe

1(0,66/0,34)

Sebastian Gnat dr hab.

Osoby współprowadzące brak

(15)

15 Jednostka oferująca

przedmiot

Katedra Przedklinicznych Nauk Weterynaryjnych Zakład Mikrobiologii Weterynaryjnej,

Cel modułu Zapoznanie studentów z wiedzą w zakresie podstaw ochrony prawnej różnych form własności intelektualnej i przemysłowej, w szczególności wiedzy jako przedmiotu własności intelektualnej, prawa autorskiego, ochrony wynalazków, znaków towarowych, wzorów przemysłowych i użytkowych, oznaczeń geograficznych uzyskiwania patentów, jak również ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji i ustawą o ochronie baz danych.

W1. Ma wiedzę ogólną w zakresie zasad ochrony prawnej różnych form własności intelektualnej autorskiej i przemysłowej

W2. Potrafi uwzględniać regulacje prawne i zna obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa korzystając z norm przedmiotowych

Umiejętności:

U1.Posiada umiejętność poprawnego przygotowania dokumentów i opinii na potrzeby sądów w zakresie prawa patentowego odnośnie wynalazków oraz biegłego posługiwania się aktami prawnymi w zakresie komunikowania się z organami administracji rządowej U2. Potrafi poprawnie, bez naruszenia prawa korzystać z informacji objętych prawną ochroną, w tym danych osobowych, będących przedmiotem ochrony autorskiej, przemysłowej i zgromadzonych w systemach informatycznych

K1. Jest gotów do współdziałania i pracy w grupie bez naruszania intelektualnej twórczości osób trzecich

K2. Ma świadomość znaczenia ochrony własności intelektualnej i anonimizacji danych osobowych w obowiązującym porządku społecznym

Szczegółowe kryteria przy ocenie egzaminów i prac kontrolnych - w zakresie wiedzy: odpowiedź ustna w formie kolokwium na zakończenie przedmiotu;

- w zakresie umiejętności: samodzielne przygotowanie opisu patentowego, przygotowanie tekstu z poprawnym wprowadzeniem cytatu

- w zakresie kompetencji społecznych: czynny udział w dyskusji w trakcie zajęć; postawa zainteresowania tematyką wyrażona w zadawaniu pytań i przedstawianiu przykładowych sytuacji Wymagania wstępne i

dodatkowe

brak

(16)

16 Treści modułu kształcenia –

Ochrona własności intelektualnej

1.Wprowadzenie do przedmiotu ochrony własności intelektualnej.

Podstawy prawne: międzynarodowe i krajowe. Rys historyczny rozwoju OWI w świecie.

2.Pojęcie własności intelektualnej, jego kształtowanie i rozwój.3.

Ochrona prawna utworów: prawa autorskie i pokrewne.

4.Przedmiot prawa autorskiego. Dzieło współautorskie i inne rodzaje autorstwa. Autorskie prawa osobiste i majątkowe.

5.Prawo własności przemysłowej. Pomysł, wynalazek, innowacja, znak towarowy. Wzór użytkowy i przemysłowy.

6.Rola własności intelektualnej w działalności szkoły wyższej.

7. Rola Rzecznika patentowego w ochronie prawnej wynalazków i znaków towarowych.

8.Ochrona patentowa w aspekcie terytorialnym. Procedura krajowa, europejska i międzynarodowa w udzielania patentów. Skutki

naruszenia praw z patentu.

9.Inne obowiązujące akty prawne m. in. ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawa o ochronie baz danych.

Literatura wymagana do zaliczenia przedmiotu:

1. Alicja Adamczak – Co pracownik i student szkoły wyższej o ochronie własności przemysłowej wiedzieć powinien

2. Alina Domańska-Baer – Co pracownik i student szkoły wyższej o prawie autorskim wiedzieć powinien

3. Michniewicz Grzegorz – Ochrona własności intelektualnej 4. Nowak Teresa – Ochrona własności intelektualnej, wybrane

zagadnienia

5. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych

1. Załucki Marian – Prawo własności intelektualnej

2. Sieńczyło- Chlabicz Joanna – Prawo własności intelektualnej 3. Żakowski-Henzler Marian – Wynalazek biotechnologiczny.

Przedmiot patentu Planowane formy/ działania/

metody dydaktyczne

Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, analiza przypadków

Godziny ECTS

Wykłady 15 0,5

zaliczenie/zal. poprawkowe 5 0,16

RAZEM kontaktowe 20 0,66

NIEKONTAKTOWE

przygotowanie do wykładów 3 0,1

przygotowanie do zaliczenia 7 0,24

RAZEM niekontaktowe/pkt ECTS 10 0,34 Nakład pracy związany z

zaliczenie/zal. poprawkowe 5 0,16

20 0,66

(17)

17

przygotowanie do wykładów 3 0,1

przygotowanie i udział w zaliczeniu 12 0,4 RAZEM o charakterze praktycznym 13 0,5 Stopień osiągania

kierunkowych efektów uczenia się:

R WE2A_W12-BW7 +++

RWE2A_K01-1.3.5, 1.3.6, 1.3.7, 1.3.10 +++

R WE2A_K 06- 1.3.4, 1.3.8, 1.3.12 +++

Kod modułu M_WE_SEM2 DEON

Kierunek lub kierunki studiów weterynaria

Nazwa modułu kształcenia Historia weterynarii i deontologia Veterinary history and deontology

Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Studia jednolite magisterskie Rok studiów dla kierunku 1

Semestr dla kierunku 2 Liczba punktów ECTS z

niekontaktowe

1 ( 0,5/0,5)

Prof. dr hab. Krzysztof Lutnicki

Osoby współprowadzące -

Jednostka oferująca przedmiot Zakład Chorób wewnętrznych zwierząt Gospodarskich i Koni Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych Zwierząt

Cel modułu Zapoznanie z podstawami etyki zawodowej, faktami historycznymi i relacjami społecznymi związanymi z zawodem lekarza weterynarii Efekty uczenia się Wiedza:

W1. Zna historię szkolnictwa i zawodu lekarza weterynarii, zasady etyki lekarza wet. i kodeks deontologiczny.

Umiejętności:

U1. Potrafi wykazywać etyczne myślenie lekarskie oraz prawidłowo posługiwać się pojęciami realnymi, terminologią oraz właściwie interpretować podstawowe dokumenty prawne związane z zawodem

K1. Ma świadomość społecznej roli lekarza wet

K2. Jest gotów do świadomej odpowiedzialności za podejmowane decyzje w stosunku do zwierzęcia i jego właściciela

Szczegółowe kryteria przy ocenie egzaminów i prac kontrolnych W – egzamin pisemny

U – samodzielne przygotowanie referatów i ich prezentacja K – udział w dyskusji

(18)

Zapoznanie z podstawami etyki zawodowej, faktami historycznymi związanymi z zawodem lekarza weterynarii, relacje interpersonalne między lekarzem a pacjentem i jego właścicielem. Podstawowe pojęcia deontologiczne, terminologia oraz właściwe interpretowanie podstawowych dokumentów prawnych związanych z historią i deontologią weterynaryjną.

1. T. Rodkiewicz :Historia weterynarii i deontologia. Wyd. UWM Olsztyn 2006

2. A.Perenc: Historia lecznictwa zwierząt w Polsce. Wrocław- Warszawa 1958.

3. K. Millak: Uczelnia Weterynaryjna w warszawie 1840/1965 PWRiL 1965.

4. K. Millak: Słownik Polskich lekarzy wet. Warszawa-Lublin PWRiL 1960-1963.

5. E. Prost- Wybitni lekarze weterynarii XX wieku w nauce i zawodzie, LTN 2005

metody dydaktyczne

Wykład multimedialny interaktywny, samokształcenie.

Godziny ECTS

Wykłady 15 0,52

Konsultacje 2 0,07

zaliczenie 1 0,045

RAZEM kontaktowe 18 0,6

NIEKONTAKTOWE

studiowanie literatury 5 0,23

przygotowanie do zaliczenia 5 0,23 RAZEM niekontaktowe/pkt ECTS 10 0,46 Nakład pracy związany z

Konsultacje

Egzamin/egzamin poprawkowy RAZEM z bezpośrednim udziałem nauczyciela

15 0,52

udział w konsultacjach 2 0,07

przygotowanie i udział w egzaminie

11 0,5

RAZEM o charakterze praktycznym

13 0,57

Stopień osiągania efektów kierunkowych:

Kierunkowe efekty kształcenia oraz symbole „+” „++” „+++”

R WE2A_W04 +++ AW22, CW2 R WE2A_U19 ++ AU16 R WE2A_K03 +++ 1.3.2 R WE2A_K01 ++ 1.3.6

Kod modułu M_WE_SEM2 ETYKA

Kierunek lub kierunki studiów Weterynaria Nazwa modułu kształcenia Etyka

(19)

19 Ethics

Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Studia jednolite magisterskie Rok studiów dla kierunku I

Semestr dla kierunku II Liczba punktów ECTS z

niekontaktowe

1,14/0,86

Dr hab. Leszek Kopciuch prof. UMCS

Osoby współprowadzące --

Jednostka oferująca przedmiot Katedra Historii Filozofii i Filozofii Porównawczej UMCS Cel modułu Zapoznanie z głównymi, ogólnymi stanowiskami etycznymi, ich

problematyką i argumentami – historycznymi i współczesnymi;

zapoznanie ze współczesnymi teoriami na temat etycznych aspektów relacji człowiek – zwierzęta; nabycie umiejętności poprawnej argumentacji etycznej

W1. Zna główne, historyczne i współczesne stanowiska etyczne – z obszaru etyki normatywnej, opisowej i metaetyki

W2. Zna współczesne stanowiska etyczne dotyczące relacji

„człowiek – zwierzęta”

Umiejętności:

U1. Potrafi stosować wiedzę etyczną w rozwiązywaniu problemów zawodowych

U2. Potrafi wykorzystać praktycznie najnowsze teorie etyczne dotyczące relacji „człowiek – zwierzęta”

U3. Potrafi znajdować w różnych źródłach informacje na temat stanowisk i argumentacji etycznych

K1. Jest gotów do respektowania zasad etycznych w pracy zawodowej

K2. Jest gotów do brania odpowiedzialności za podejmowane działania zawodowe

W1, W2 – odpowiedź na pytania w trakcie zajęć, kolokwium pisemne

U1, U2, U3 – odpowiedź na pytania na w trakcie zajęć, udział w dyskusji, kolokwium pisemne

K1, K2 – udział w dyskusji, odpowiedzi na pytania w trakcie zajęć Wymagania wstępne i

dodatkowe

Brak

(20)

Zagadnienia systematyczne: rodzaje etyki (etyka normatywna i opisowa, metaetyka); etyka a aksjologia; etyka ogólna a etyki zawodowe; bioetyka; warunki moralności; obiektywizm,

subiektywizm i relacjonizm; monizm i pluralizm w etyce; absolutyzm i relatywizm; różnorodność kulturowa a uniwersalizm; poznanie etyczne: racjonalizm i emocjonalizm; błędy i iluzje aksjologiczne;

hierarchie wartości; powinność, obowiązek a supererogacja, błąd naturalistyczny; stosunek do zwierząt, stosunek do środowiska.

Stanowiska historyczne i współczesne: intelektualizm etyczny; etyka złotego środka, stoicyzm; hedonizm; etyka chrześcijańska (katolicka i protestancka), utylitaryzm, formalizm i deontologizm; materialna etyka wartości, personalizm, utylitaryzm preferencji, emotywizm metaetyczny, preskryptywizm; internalizm i eksternalizm

motywacyjny.

1. Tadeusz Ślipko. Zarys etyki ogólnej. Kraków: Wyd. WAM, 2004 2. Barbara Chyrowicz, Etyka stosowana: metody i problemy. Lublin,

Wyd. KUL,

3. Peter Singer. Etyka praktyczna. Warszawa: Książka i Wiedza, wiele wydań.

4. Urszula Zarosa. Status moralny zwierząt. Warszawa: PWN, 2016.

1. Tadeusz Ślipko. Historia etyki w zarysie. Kraków: Wyd. Petrus, 2010.

2. Leszek Kopciuch. Uzasadnianie w etyce – wybrane zagadnienia (z historii materialnej etyki wartości), w: Świadomość, świat, wartości. Prace ofiarowane Profesorowi Andrzejowi

Półtawskiemu w 90. rocznicę urodzin, red. D. Leszczyński, M.

Rosiak. Wrocław: Oficyna Naukowa PFF, 2013.

3. Witold Tulibacki. Etyka a naturalizm. Problem naukowego kontekstu etyki. Olsztyn: Wyd. Akademii Rolniczo-Technicznej, 1998.

metody dydaktyczne

Wykład, dyskusja Bilans punktów ECTS KONTAKTOWE

Godziny ECTS

Wykłady 25 1

Konsultacje 2 0,07

RAZEM kontaktowe 29 1,14

NIEKONTAKTOWE

studiowanie literatury 16 0,62

RAZEM niekontaktowe/pkt ECTS 22 0,86

udział w wykładach 25 1

Konsultacje 2 0,07

RAZEM z bezpośrednim udziałem nauczyciela

29 1,14

udział w wykładach 25 1

udział w konsultacjach 2 0,07

(21)

21 Nakład pracy związany z

zajęciami o charakterze praktycznym:

pisemne zaliczenie 2 0,07

RAZEM o charakterze praktycznym 29 1,14 Stopień osiągania efektów

kierunkowych:

W1: R WE2A_W 02, + CW2

W2:, R WE2A_W 04, + AW22, CW2 U1: R WE2A_U 13, + BU1, BU24

U2: R WE2A_U 23, + AU19, , AU21, CU2 U3: R WE2A_U 22, + AU18, BU20, CU2, CU3 K1: R WE2A_K 03, + 1.3.2

K2: R WE2A_K 01 +, 1.3.5, 1.3.6, R WE2A_K 02, + 1.3.3, 1.3.7

M uu_uu M_WE_SEM2 WF2

Weterynaria

Nazwa modułu kształcenia Wychowanie fizyczne 2 Physical education 2 Język wykładowy polski

Rodzaj modułu kształcenia obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Studia jednolite magisterskie Rok studiów dla kierunku pierwszy

Semestr dla kierunku drugi Liczba punktów ECTS z

niekontaktowe

0

Agnieszka Błaszczak

Osoby współprowadzące Marzena Bracław, Wawer Marek, Boguszewski Dariusz, Zaguła Elżbieta, Ziemoląg Rafał

Jednostka oferująca przedmiot

Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

Cel modułu Celem modułu jest zapoznanie studentów z metodami, środkami i formami organizacyjnymi wykorzystywanymi na zajęciach

Wychowania fizycznego w celu kształtowania sprawności i wydolności fizycznej oraz nawyków prozdrowotnych

W1.Posiada podstawową wiedzę na temat fizjologii wysiłku fizycznego i zasad zdrowego stylu życia oraz roli jaką odgrywa aktywność

ruchowa dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka Umiejętności:

U1. Umie samodzielnie przygotować i zaprezentować działania na rzecz zdrowia i sprawności fizycznej zgodnie z zasadami

bezpieczeństwa swojego i innych Kompetencje społeczne:

K1. Jest gotów do pracy zespołowej oraz pełnienia różnych funkcji w zespole

(22)

22 Sposoby weryfikacji oraz

formy dokumentowania osiągniętych efektów kształcenia

5,0 – posiada 100% frekwencję, umie przeprowadzić rozgrzewkę do różnych aktywności fizycznych. Za pomocą dostępnych środków informacji umie zaplanować i wykonać ćwiczenia ogólnorozwojowe zwiększające wydolność psychofizyczną człowieka. Ma świadomość znaczenia dbałości o rozwój psychofizyczny człowieka i sam aktywnie uczestniczy w różnych formach aktywności fizycznej. Potrafi aktywnie współdziałać w grupie zajmując w niej różne role – sprawdzian praktyczny (U1, K1) i zaliczenie ustne (W1).

4,5 – posiada 100% frekwencję, umie przeprowadzić rozgrzewkę do trzech wybranych aktywności fizycznych. Za pomocą dostępnych środków informacji umie poprawnie zaplanować i wykonać ćwiczenia ogólnorozwojowe zwiększające wydolność psychofizyczną człowieka.

Ma świadomość znaczenia dbałości o rozwój psychofizyczny człowieka i sam często uczestniczy w różnych formach aktywności fizycznej.

Potrafi aktywnie współdziałać w grupie zajmując w niej różne role – sprawdzian praktyczny (U1, K1) i zaliczenie ustne (W1).

4,0 – posiada maks. 1 opuszczone zajęcia, umie przeprowadzić rozgrzewkę do dwóch wybranych dyscyplin. Za pomocą dostępnych środków informacji umie z pomocą zaplanować i wykonać ćwiczenia ogólnorozwojowe zwiększające wydolność psychofizyczną człowieka.

Zna znaczenie dbałości o rozwój psychofizyczny. Współpracuje w grupie przyjmując w niej różne role – sprawdzian praktyczny (U1, K1) i zaliczenie ustne (W1).

3,5 – posiada maks. 1 opuszczone zajęcia, umie przeprowadzić rozgrzewkę do dwóch wybranych dyscyplin. Za pomocą dostępnych środków informacji i z pomocą, wykona ćwiczenia ogólnorozwojowe zwiększające wydolność fizyczną człowieka. Zna znaczenie dbałości o rozwój psychofizyczny. Niechętnie współpracuje w grupie przyjmując w niej różne role – sprawdzian praktyczny (U1, K1) i zaliczenie ustne (W1).

3,0 – posiada maks. 2 opuszczone zajęcia, umie przeprowadzić rozgrzewkę do jednej wcześniej wybranej dyscypliny w zmieniających się warunkach środowiska. Za pomocą dostępnych środków informacji i z pomocą, wykona ćwiczenia ogólnorozwojowe zwiększające wydolność fizyczną człowieka. Nie przykłada się do dbałości o rozwój psychofizyczny. Niechętnie współpracuje w grupie – sprawdzian praktyczny (U1, K1) i zaliczenie ustne (W1).

Oceny za osiągnięte efekty kształcenia udokumentowane są w dzienniku zajęć.

- dobry stan zdrowia oraz brak przeciwwskazań lekarskich do zajęć o charakterze wysiłkowym;

- strój sportowy umożliwiający swobodne wykonywanie ćwiczeń;

- aktywność oraz zaangażowanie na zajęciach

(23)

• Doskonalenie elementów techniki, taktyki w formie ścisłej i fragmentów gry:

⎯ koszykówki – podania i chwyty, kozłowanie i rzuty z miejsca i dwutaktu, obrona strefą i każdy swego

⎯ siatkówki – odbicia sposobem górnym i dolnym, zagrywka dołem i tenisowa, nagranie i wystawa, atak przy ustawieniu podstawowym

• Ćwiczenia wzmacniające poszczególne grupy mięśniowe na siłowni, zasady ich bezpiecznego wykonania i metody ćwiczeń

• Ćwiczenia przy muzyce, nauczanie podstawowych kroków aerobiku, kształtowanie koordynacji ruchowej, gibkości, wzmacnianie mięśni posturalnych i głębokich ciała, wykorzystanie przyborów na zajęciach fitness

• Ćwiczenia kształtujące wydolność organizmu, wykorzystanie sprzętu aerobowego (rowery stacjonarne, bieżnie, ergometry wioślarskie) - metody kształtowania kondycji poprzez ćwiczenia aerobowe i anaerobowe

1. Grządziel G., Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy mini- siatkówki. Wydawnictwo AWF Katowice, Katowice 2006.

2. Grządziel. G., Ljach W., Piłka siatkowa. Podstawy treningu, zasób ćwiczeń. Wydawnictwo Centralnego Ośrodka Sportowego, Warszawa 2000.

3. Huciński T., Kierowanie treningiem i walką sportową w koszykówce.

Gra w obronie. Wydawnictwo AWF Gdańsk, Gdańsk 1998.

4. Oszast H., Kasperzec M., Koszykówka. Taktyka, technika, metodyka nauczania. Wydawnictwo AWF Kraków, Kraków 1991 5. Aaberg E., Trening siłowy – mechanika mięśni. Wydawnictwo Aha,

Łódź 2009.

metody dydaktyczne

⎯ zajęcia praktyczne w formie ćwiczeń

⎯ pogadanki promujące aktywność fizyczną i zasady zdrowego stylu życia

Godziny ECTS

ćwiczenia 30 -

Konsultacje 2 -

RAZEM kontaktowe 32 -

NIEKONTAKTOWE

udział w ćwiczeniach 30 -

Konsultacje 2 -

32 -

udział w ćwiczeniach 30 -

udział w konsultacjach 2 -

RAZEM o charakterze praktycznym 32 - Stopień osiągania

Kierunkowe efekty uczenia się oraz symbole „+” „++” „+++”

R WE2A_K 02 + 1.3.3, 1.3.7 R WE2A_K 06 + 1.3.4, 1.3.8, 1.3.12

Kod modułu M_WE_SEM2 ANAT 2

(24)

24 Kierunek lub kierunki

studiów

WeterynariaB Nazwa modułu kształcenia Anatomia zwierząt 2

Animal anatomy 2 Język wykładowy polski

Rodzaj modułu kształcenia Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Jednolite magisterskie Rok studiów dla kierunku I

niekontaktowe

7 (3,9/3,1)

Prof. dr hab. Marcin Arciszewski

Osoby współprowadzące Dr hab. Anna Zacharko-Siembida Dr Małgorzata Matysek

Dr Radosław Szalak Dr Bolesław Strzałka Lek. wet. Sylwia Mozel Lek. wet. Aleksandra Górska Jednostka oferująca

przedmiot

Katedra Anatomii i Histologii Zwierząt Zakład Anatomii Zwierząt

Cel modułu Celem modułu jest zapoznanie studentów ze szczegółową budową układu mięśniowego u wybranych gatunków zwierząt domowych (tj.

pies, koń) Efekty uczenia się Wiedza:

W1. Ma wiedzę dotyczącą prawidłowych struktur anatomicznych i morfologicznych organizmu zwierzęcego tj. komórek, tkanek, narządów i układów oraz ich wzajemnych zależności

Umiejętności:

U1. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę w zakresie nauk podstawowych przy rozwiązywaniu problemów występujących w procesie dalszej nauki U2. Potrafi analizować i wykorzystać wiedzę na temat budowy i funkcji komórek, tkanek, narządów i układów w celu oceny stanu zdrowia i terapii chorób zwierząt

K1. Jest gotów do samodzielności w działaniu, formułowania własnych opinii, przyjmowania odpowiedzialność za podejmowane decyzje, ma świadomość ich skutków, szczególnie tych które oddziałują na zdrowie ludzi i zwierząt

K2.Jest gotów do współdziałania i pracy w grupie, przystosowywania się do różnych ról, odpowiedzialności za innych członków zespołu oraz pacjentów

Szczegółowe kryteria przy ocenie egzaminów i prac kontrolnych W – kolokwia ustne i pisemne

U – kolokwia ustne i pisemne K – udział w dyskusji

Anatomia zwierząt 1

(25)

Ogólna budowa mięśni. Szczegółowa budowa mięśni (położenie, przyczepy, czynność, unerwienie, unaczynienie) poszczególnych części ciała zwierząt.

1.Weterynaryjne mianownictwo anatomiczne, PWN, 1978

2. Köning H. E., Liebich H.: Anatomia zwierząt domowych. Galaktyka, Łódź 2008

3. Budras K.D. i wsp. Atlas anatomii psa. Galaktyka, Łódź 2009 Planowane formy/

działania/ metody dydaktyczne

Wykład - prezentacje multimedialne, slajdy, eksponaty muzealne.

Ćwiczenia prosektoryjne – preparacja anatomiczna

Godziny ECTS

Wykłady 30 1.2

Ćwiczenia 41 1,6

Konsultacje 23 0,9

RAZEM kontaktowe 100 3,9

NIEKONTAKTOWE

Przygotowanie do ćwiczeń 25 1

Studiowanie literatury 25 1

Przygotowanie do egzaminu 28 1,1

RAZEM niekontaktowe/pkt ECTS 40 3,1 Nakład pracy związany z

Udział w wykładach 30 1,2

Udział w ćwiczeniach 41 1,6

Konsultacje 23 0,9

100 3,9

przygotowanie do ćwiczeń 25 1

przygotowanie i udział w egzaminie 34 1,2 RAZEM o charakterze praktycznym 123 4,7 Stopień osiągania

R2A_W 05- AW1 +++

R2A_U 01 - AU1, AU6+++

R2A_U 03 - AU2+++

R2A_U 04 - AU4+++

R2A_K 02 -1.3.3, 1.3.7+++

R2A_K 04 -1.3.1+++

KOD MODUŁU M_WE_SEM2 BIOCH 1

Weterynaria Nazwa modułu kształcenia,

także nazwa w języku angielskim

Biochemia 1 Biochemistry 1 Język wykładowy Polski

Obowiązkowy

Poziom modułu kształcenia Studia jednolite magisterskie

(26)

26 Rok studiów dla kierunku I

niekontaktowe

5,0 (3,0/2,0)

Imię i nazwisko osoby Odpowiedzialnej

Marta Kankofer Jednostka oferująca

przedmiot

Katedra Biochemii

Cel modułu Celem nauczania biochemii jest zapoznanie studentów z przemianami biochemicznymi i ich regulacją, zachodzącymi w komórkach i tkankach a niezbędnymi do właściwego funkcjonowania całego organizmu oraz z niektórymi technikami laboratoryjnymi stosowanymi w pracowni biochemicznej. Znajomość tych przemian jest niezbędna do integracji wiedzy teoretycznej i praktycznej i zrozumienia procesów

patologicznych na poziomie komórki oraz interpretacji wyników testów laboratoryjnych, przyswajanych na przedmiotach klinicznych.

Efekty uczenia się Wiedza

W1. Zna przemiany metaboliczne makromolekuł oraz ich regulację na poziomie komórek

W2. Zna specyfikę tkankową metabolizmu W3. Ma wiedzę z zakresu metod analitycznych Umiejętności

U1.potrafi rozpoznać zależności pomiędzy przemianami

biochemicznymi a objawami klinicznymi schorzeń metabolicznych U2. potrafi przeprowadzić oznaczanie wybranych parametrów biochemicznych

K1. Jest gotów do dokształcania i samodoskonalenia K2. Jest otwarty na aktywne działanie w grupie Sposoby weryfikacji oraz

formy dokumentowania osiągniętych efektów kształcenia

W3, U2 - zaliczenie praktyczne umiejętności laboratoryjnych – karta studenta

W1, W2, W3, U1, U2, K1, K2 – cząstkowe zaliczenia ustne – karta studenta

Chemia Treści modułu kształcenia –

Wykłady: Aminokwasy, peptydy, białka – budowa, właściwości, znaczenie biologiczne. Enzymy – budowa, podziały, swoistość,

mechanizm działania, kinetyka enzymatyczna, rodzaje inhibicji. Enzymy w diagnostyce laboratoryjnej. Koenzymy i grupy prostetyczne –

budowa, funkcje, znaczenie biologiczne.

Kwasy nukleinowe – budowa, właściwości, znaczenie biologiczne Biochemiczne mechanizmy transkrypcji i translacji.

Ćwiczenia: ilościowe i jakościowe oznaczanie aminokwasów, białek, cukrów i innych składników płynów ustrojowych. Kinetyka reakcji enzymatycznych, chromatografia, elektroforeza

1. Biochemia Harpera 2. Bańkowski – Biochemia

3. Minakowski i Weider– Biochemia kręgowców, PWN 1998

(27)

27 4. Stryer - Biochemia

5. Specjalistyczne artykuły naukowe Planowane

Ćwiczenia laboratoryjne, wykłady, materiały do samokształcenia na stronie www jednostki oraz internetowe dostępne za hasłem (VikiWet, Casus)

Bilans punktów ECTS

Forma zajęć Lb godzin

kontaktowych Punkty ECTS Wykłady

Ćwiczenia Konsultacje

30,0 45,0 6,0

1,1 1,7 0,2 Lb godzin

niekontaktowych Przygotowanie do zajęć

laboratoryjnych:

Przygotowanie do zajęć seminaryjnych:

Opracowanie referatów:

Przygotowanie do sprawdzianów:

22,0 6,0 10,0 15,0

0,8 0,2 0,4 0,6

Razem 134 godz. 5,0

30 godz. wykłady 45 godz. ćwiczenia 6 godz. konsultacje

Łącznie 81 godz., co odpowiada 3,0 punktom ECTS.

- udział w zajęciach audytoryjnych i laboratoryjnych – 45 godz., - przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 11 x 2 godz. = 22 godz., - przygotowanie do ćwiczeń seminaryjnych – 6 godz.,

- przygotowanie 2 referatów – 10 godz.,

- udział w konsultacjach związanych z przygotowaniem do kolokwiów i zaliczeń – 4 x 1,5 godz. = 6 godz.

Łącznie 89 godz. co odpowiada 3,4 punktom ECTS Stopień osiągania efektów kierunkowych:

R WE2A_W 06 ++ AW4, AW5, AW11, R WE2A_U 01 + AU1, AU5,

R WE2A_U 02 + AU2 R WE2A_U 22 + CU3 R WE2A_K 06 + 1.3.8, 1.3.9

Nazwa kierunku studiów Weterynaria Nazwa modułu, także nazwa w

języku angielskim

Język obcy – 2 -Angielski B2 Foreign Language – 2 - English B2 Język wykładowy angielski

Rodzaj modułu obowiązkowy

Poziom studiów Jednolite studia magisterskie Rok studiów dla kierunku I

Semestr dla kierunku 2

(28)

28 Liczba punktów ECTS z

podziałem na

kontaktowe/niekontaktowe

2 (1,3/0,7)

Tytuł naukowy/stopień naukowy, imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za moduł

mgr Joanna Rączkiewicz-Gołacka

Jednostka oferująca moduł Centrum Nauczania Języków Obcych i Certyfikacji

Cel modułu Podniesienie kompetencji językowych w zakresie słownictwa ogólnego i specjalistycznego.

Rozwijanie umiejętności poprawnej komunikacji w środowisku zawodowym.

Przekazanie wiedzy niezbędnej do stosowania zaawansowanych struktur gramatycznych oraz technik pracy z obcojęzycznym tekstem źródłowym.

Efekty uczenia się dla modułu to opis zasobu wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, które student osiągnie po zrealizowaniu zajęć.

Wiedza:

W1. Zna struktury gramatyczne i leksykalne oraz słownictwo ogólne i specjalistyczne z obszaru nauk weterynaryjnych i

pokrewnych umożliwiające korzystanie z materiałów źródłowych.

Umiejętności:

U1. Posiada umiejętność sprawnej komunikacji w środowisku zawodowym i sytuacjach życia codziennego.

U2. Potrafi dyskutować, argumentować, relacjonować i interpretować wydarzenia z życia codziennego.

U3. Posiada umiejętność czytania ze zrozumieniem i analizowania obcojęzycznych tekstów źródłowych z zakresu reprezentowanej dziedziny naukowej.

U4. Potrafi konstruować w formie pisemnej teksty dotyczące spraw prywatnych i służbowych.

K1.Rozumie potrzebę nieustannego pogłębiania zdobytej wiedzy i umiejętności.

Znajomość języka obcego na poziomie minimum B1 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego.

Treści programowe modułu Prowadzone w ramach modułu zajęcia przygotowane są w oparciu o podręcznik do nauki języka akademickiego oraz materiałów do nauczania języków specjalistycznych związanych z kierunkiem studiów. Obejmują rozszerzenie słownictwa ogólnego w zakresie autoprezentacji, zainteresowań, życia w społeczeństwie,

nowoczesnych technologii oraz pracy zawodowej.

W czasie ćwiczeń zostanie wprowadzone słownictwo

specjalistyczne z reprezentowanej dziedziny naukowej, studenci zostaną przygotowani do czytania ze zrozumieniem literatury fachowej i samodzielnej pracy z tekstem źródłowym.

Moduł obejmuje również ćwiczenie struktur gramatycznych i leksykalnych celem osiągnięcia przez studenta sprawnej komunikacji.

Moduł ma również za zadanie bardziej szczegółowe zapoznanie studenta z kulturą danego obszaru językowego.

Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej

Lektury obowiązkowe :

(29)

29

B. Tarver Chase; K. L. Johannsen; P. MacIntyre; K, Najafi; C. Fettig, Pathways Reading, Writing and Critical Thinking, Second Edition, National Geographic 2018

Lektury zalecane :

A.Matuszak-Król, J.Piechnik, Język angielski. Teksty dla studentów medycyny weterynaryjnej, WUP, 2009

M. Nowicka, Język angielski w weterynarii, Edicon, 2020 Słownik medyczny angielsko-polski, Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2009

Dictionary of Contemporary English, Pearson Education Limited, 2005

https://www.sciencedaily.com/

Planowane

Wykład, dyskusja, prezentacja, konwersacja,

metoda gramatyczno-tłumaczeniowa (teksty specjalistyczne), metoda komunikacyjna i bezpośrednia ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności komunikowania się.

Sposoby weryfikacji oraz formy dokumentowania osiągniętych efektów uczenia się

U1 -ocena wypowiedzi ustnych na zajęciach U2 -ocena wypowiedzi ustnych na zajęciach

U3-sprawdzian pisemny znajomości i umiejętności stosowania słownictwa specjalistycznego

U4 –ocena prac domowych w formie dłuższych wypowiedzi pisemnych

K1-ocena przygotowania do zajęć i aktywności na ćwiczeniach Formy dokumentowania osiągniętych efektów kształcenia:

Śródsemestralne sprawdziany pisemne przechowywane 1 rok,

dzienniczek lektora przechowywany 5 lat Kryteria ocen dostępne w CNJOiC

Bilans punktów ECTS KONTAKTOWE:

Udział w ćwiczeniach: 28 godz.

Konsultacje: 2 godz.

Kolokwium z ćwiczeń: 2 godz.

RAZEM KONTAKTOWE: 32 godz. / 1,3 ECTS NIEKONTAKTOWE:

Przygotowanie do zajęć: 15 godz.

Przygotowanie do kolokwium: 3 godz.

RAZEM NIEKONTAKTOWE: 18 godz. / 0,7 ECTS

Łączny nakład pracy studenta to 50 godz. co odpowiada 2 punktom ECTS

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego

Udział w ćwiczeniach – 28 godz.

Udział w konsultacjach – 2 godz., Kolokwium z ćwiczeń – 2 godz..

Łącznie 32 godz. co odpowiada 1,3 punktu ECTS Odniesienie modułowych

efektów uczenia się do kierunkowych efektów uczenia się

W1 - R WE2A_W 03+++ AW20 U1 – R WE2A_U 20+++ CU1 U2 – R WE2A_U 20+++

U3 – R WE2A_U 20+++

U4 - R WE2A_U 22++ CU2, CU3 K1 – R WE2A_K 06+ 1.3.8