• Nie Znaleziono Wyników

Marta Pi¹tek*, Miros³awa El Fray*, Judit E. Puskas**

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Marta Pi¹tek*, Miros³awa El Fray*, Judit E. Puskas**"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

promieniowanie jonizuj¹ce a biomateria³y elastomerowe

Radiacyjna degradacja

i sieciowanie w biomateria³ach elastomerowych

Marta Pi¹tek*, Miros³awa El Fray*, Judit E. Puskas**

Przedmiotem badañ by³y poliestry multiblokowe typu (A-B)n,o alifatycz- nych segmentach giêtkich pochodz¹cych z dimeru kwasu linoleinowego (DLA) i aromatycznych segmentach zawieraj¹cych poli(tereftalan butylenu) (PBT) oraz trójblokowe kopolimery typu A-B-A polistyren-poliizobutylen-polistyren (PS-PIB-PS).

Aby poprawiæ w³aœciwoœci mechaniczne kopolimerów, w tym odpornoœæ na pe³zanie, kopolimery multiblokowe typu poli(alifatyczno/aromatycznych- estrów) (PED) i kopolimery blokowe typu polistyren-poliizobutylen-polistyren (PS-PIB-PS) o udziale wagowym segmentów sztywnych 30%, zosta³y poddane napromienianiu ró¿nymi dawkami promieniowania jonizuj¹cego (25, 50, 75 i 100 kGy).

W wyniku przeprowadzonych badañ stwierdzono wystêpowanie zarówno degradacji, jak i sieciowania radiacyjnego w obu typach kopolimerów. W przy- padku poliestrów przewa¿a sieciowanie nad degradacj¹, natomiast kopolimery PS-PIB-PS ulegaj¹ degradacji, nie jest wiêc mo¿liwa ich sterylizacja metod¹ radiacyjn¹ ze wzglêdu na gwa³towne pogorszenie w³aœciwoœci mechanicznych.

S³owa kluczowe: sieciowanie radiacyjne, degradacja, promieniowanie jonizuj¹ce, w³aœciwoœci mechaniczne

Radiation degradation and crosslinking of elastomeric biomaterials

An object of research were multiblock-polyester materials of the (A-B)n type with aliphatic segments from dimmer of linoleic acid (DLA) and aromatic segments containing poly(butylene terephthalate) (PBT), and triblock copoly- mers of the A-B-A type polystyrene-polyisobutylene-polystyrene (PS-PIB-PS).

To improve mechanical properties of copolymers, in this case the creep resistance, multiblock-copolymers of poly(aliphatic/aromatic-esters) (PED) type and block-copolymers of polystyrene-polyisobutylene-polystyrene (PS-PIB-PS) type, containing 30 wt% hard segments, were exposed to different ionization doses (25, 50, 75 and 100 kGy).

As the result, the occurrence of both the degradation and radiation cross- -linking process were detected. In the case of polyester materials, the cross- -linking prevails over the degradation, while for PS-PIB-PS copolymers, the degradation is occurring predominantly, thus making impossible to use the e-beam radiation as sterilization method (rapid decrease of mechanical pro- perties was observed).

Key words: irradiation cross-linking, degradation, electron beam radia- tion, mechanical properties.

1. Wstêp

Wœród nowych materia³ów o polepszonych w³aœci- woœciach mechanicznych i biologicznych, które mo- g³yby byæ dopuszczone do kontaktu z ¿ywym organiz- mem, du¿e zainteresowanie wzbudzaj¹ elastomery ter- moplastyczne [1-2,6,7]. Wiele elastomerów termoplas-

tycznych znajduje zastosowanie w medycynie i in¿y- nierii tkankowej, gdy¿ wykazuj¹ cechy polimerów bio- kompatybilnych i/lub biodegradowalnych. S¹ to m.in.

kopolimery multiblokowe, w których ju¿ podczas syn- tezy mo¿na sterowaæ d³ugoœci¹ bloków, a co za tym idzie, modelowaæ ich w³aœciwoœci w kierunku konkret- nych zastosowañ. Innym sposobem oddzia³ywania na w³aœciwoœci materia³ów polimerowych jest ich modyfi- kacja fizykochemiczna. Jedn¹ z metod modyfikacji struktury poprawiaj¹c¹ w³aœciwoœci mechaniczne poli- merów jest ich sieciowanie indukowane radiacyjnie strumieniami elektronów. Metoda radiacyjna s³u¿y nie tylko modyfikacji w³aœciwoœci materia³ów polimero-

20

* Politechnika Szczeciñska, Instytut Polimerów, Zak³ad Bio- materia³ów i Technologii Mikrobiologicznych, Szczecin

** The University of Akron, Department of Polymer Science, Akron, USA

promieniowanie jonizuj¹ce a biomateria³y elastomerowe

TOM 12 styczeñ – luty 2008 r.

Elastomery

nr 1

(2)

wych, ale jest równie¿ doskona³¹ metod¹ sterylizacji, co jest istotne w zastosowaniach biomedycznych [1-4].

W zale¿noœci od rodzaju polimeru, podczas ekspo- zycji na promieniowanie jonizuj¹ce mog¹ zachodziæ w nim procesy degradacji lub sieciowania. Degradacja powoduje pêkanie ³añcuchów polimerów i prowadzi do pogorszenia w³aœciwoœci u¿ytkowych materia³u. Nato- miast sieciowanie poprawia w³aœciwoœci mechaniczne, zwiêksza sztywnoœæ, zmniejsza pe³zanie materia³u pod obci¹¿eniem, prowadzi do wzrostu odpornoœci termicz- nej i chemicznej [5, 6].

Przedmiotem badañ by³y multiblokowe poliestry typu (A-B)no alifatycznych segmentach pochodz¹cych od kwasu dilinoleinowego (DLA) i aromatycznych segmentach zawieraj¹cych poli(tereftalan butylenu) (PBT), otrzymywane w wyniku polikondensacji w sto- pie (wzór I) [7,8], oraz trójblokowe kopolimery typu A-B-A polistyren-poliizobutylen-polistyren (PS-PIB- PS) (wzór II) otrzymywane metod¹ polimeryzacji kar- bokationowej [9,10]. Polimery te potencjalnie mog¹

znaleŸæ zastosowanie w medycynie ze wzglêdu na ich biozgodnoœæ [6,7,10] i mog¹ z powodzeniem zast¹piæ komercyjny silikon stosowany m.in. na protezy piersi.

2. Czêœæ doœwiadczalna

Metody badañ

l Graniczn¹ liczbê lepkoœciow¹ [η] oznaczano w temperaturze 30oC za pomoc¹ wiskozymetru Ubbe- lohde’a (kapilara I) w mieszaninie fenol:trichloroetylen

= 50:50% obj.; za wartoœæ [η] przyjmowano wyniki badania roztworów o stê¿eniu 0,5 g/100 ml.

lDo oznaczania w³aœciwoœci mechanicznych przy rozci¹ganiu wykorzystywano maszynê wytrzyma³oœ- ciow¹ Instron 1161. Pomiary naprê¿enia i wyd³u¿enia przy rozci¹ganiu prowadzono przy prêdkoœci rozci¹ga- nia próbki 100 mm/min.

l Pomiary twardoœci (H) wykonano aparatem Shore A firmy Zwick/Material Testing 3100 wg PN- -80/C-04238.

Warunki eksperymentu

Multiblokowe poli(alifatyczno/aromatyczne-estry) (PED) i trójblokowe kopolimery polistyren-poliizobu- tylen-polistyren (PS-PIB-PS) w postaci kszta³tek przy- gotowanych do badañ napromieniano w Instytucie

Chemii i Techniki J¹drowej w Warszawie za pomoc¹ wi¹zki przemiatanej liniowego akceleratora elektronów typu LAE 13/9. Obróbkê radiacyjn¹ prowadzono w wa- runkach swobodnego dostêpu powietrza, w temperatu- rze otoczenia. Energiê wi¹zki (10 MeV) zmierzono za pomoc¹ klina aluminiowego, a œredni¹ moc (8 kW) – u¿ywaj¹c kalorymetru grafitowego. Próbki napromie- niano dawkami dzielonymi 25 kGy. W ten sposób unik- niêto nadmiernego wzrostu temperatury materia³u [11-13].

3. Wyniki badañ i ich omówienie

W wyniku przeprowadzonych syntez otrzymano kopolimery PED i PS-PIB-PS o udziale wagowym blo- ku sztywnego PBT i PS 30%, które poddano dzia³aniu promieniowania jonizuj¹cego o dawkach 25, 50, 75

i 100 kGy. Badania w³aœciwoœci fizykochemicznych obu kopolimerów modyfikowanych promieniowaniem jonizuj¹cym przeprowadzono po up³ywie 7 dni od na- promieniowania.

Teoretyczn¹ strukturê chemiczn¹ makrocz¹steczki PED i PS-PIB-PS ilustruj¹ odpowiednio wzory (I) i (II).

Wyniki badañ granicznej liczby lepkoœciowej przedstawia rys. 1 A i B. W kopolimerach PED stwier- dzono wzrost wartoœci granicznej liczby lepkoœciowej wraz ze wzrastaj¹c¹ dawk¹ promieniowania jonizuj¹ce- go, co mo¿e œwiadczyæ o korzystnym dzia³aniu mody- fikacji prowadz¹cej do ich usieciowania.

W przypadku kopolimerów PS-PIB-PS stwierdzo- no ma³¹ wartoœæ granicznej liczby lepkoœciowej i jej spadek wraz ze wzrastaj¹c¹ dawk¹ promieniowania, co œwiadczy o rozrywaniu ³añcucha polimeru i degradacji;

wi¹¿e siê to z pogorszeniem ich w³aœciwoœci [11].

21

gdzie: DPh – stopieñ polimeryzacji kondensacyjnej segmentu sztywnego =1 DLA – kwas dilinoleinowy C34

[-O-(CH ) -O-C-

2 4

-C] -O-(CH ) -O-C-DLA-C-} OH

DP 2 4 n

h = =

O O

segment sztywny segment giêtki

H-{

O

=

O

=

(I)

(-CH2-CH

CH3

-)n (-CH2 -C CH3

-)n

segment sztywny segment giêtki (II)

promieniowanie jonizuj¹ce a biomateria³y elastomerowe

Elastomery

nr 1 styczeñ – luty 2008 r. TOM 12

(3)

Twardoœæ w zale¿noœci od dawki promieniowania jonizuj¹cego ilustruje rys. 2 A i B.

Stwierdzono, ¿e twardoœæ kopolimeru PED roœnie wraz ze zwiêkszaj¹c¹ siê dawk¹ promieniowania, co jest kolejnym potwierdzeniem faktu tworzenia siê wi¹- zañ kowalencyjnych miêdzy merami w strukturze poli- meru, czyli jego sieciowania. W przypadku liniowego kopolimeru PS-PIB-PS zaobserwowano gwa³towny spadek twardoœci, co mo¿na wi¹zaæ z jego degradacj¹.

Jedn¹ z podstawowych metod okreœlania w³aœci- woœci mechanicznych s¹ badania wytrzyma³oœciowe, w tym statyczna próba rozci¹gania. Wyniki badañ mecha- nicznych PED i PS-PIB-PS ilustruje rys. 3 A i B. Cha- rakterystyki naprê¿enie–wyd³u¿enie materia³ów mody- fikowanych radiacyjnie zestawiono z w³aœciwoœciami materia³u silikonowego, który jest stosowany w medy- cynie na implanty piersi. Materia³ silikonowy przed ba- daniem zosta³ wysterylizowany metod¹ radiacyjn¹.

Jak wynika z rys. 3 A, bardzo dobre w³aœciwoœci mechaniczne kopolimeru PS-PIB-PS ulegaj¹ pogorsze- niu po modyfikacji promieniowaniem jonizuj¹cym.

W kopolimerach tych zachodzi degradacja, wynikaj¹ca z tego, ¿e poliizobutylen nie jest odporny radiacyjnie.

Polistyren spe³nia funkcjê ochronn¹, ale jego udzia³ wagowy w kopolimerze jest zbyt ma³y (30%) i dlatego w przypadku tego materia³u proces degradacji przewa-

¿a nad sieciowaniem. Nale¿y jednak zauwa¿yæ, ¿e nie- modyfikowany materia³ PS-PIB-PS ma lepsze w³aœci- woœci mechaniczne w porównaniu z silikonem. Do za- stosowañ biomedycznych nale¿y go sterylizowaæ inn¹ metod¹, poniewa¿ sterylizacja radiacyjna powoduje gwa³towne pogorszenie w³aœciwoœci tego materia³u.

Zupe³nie inaczej zachowuje siê kopolimer PED, który charakteryzuje siê wzrostem w³aœciwoœci mecha- nicznych wraz ze wzrastaj¹c¹ dawk¹ promieniowania jonizuj¹cego (rys. 3B).

Choæ wartoœæ naprê¿enia przy zerwaniu kopolime- ru po dawce 100 kGy nie jest tak wysoka jak komercyj- nego silikonu, to istnieje du¿e prawdopodobieñstwo, ¿e zastosowanie dodatkowej modyfikacji pozwoli uzys- kaæ materia³ o oczekiwanych w³aœciwoœciach. Nie mo¿e to byæ jednak obróbka promieniowaniem jonizu-

22

Dawka promieniowania [kGy]

PBT/DLA 30/70%

0 20 40 60 80 100 120 140 160

0,9 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7

1,8 A

[],dl/gη

PS-PIB-PS

0 20 40 60 80 100

0,08 0,12 0,16 0,20 0,24

0,28 B

[],dl/gη

Dawka promieniowania [kGy]

Dawka promieniowania [kGy]

PS-PIB-PS

0 20 40 60 80 100

TwardoϾ,HShAo

10 15 20 25 30 35 40

45 B

TwardoϾ,HShAo

0 20 40 60 80 100

79 80 81 82 83

84 PBT/DLA 30/70% A

Dawka promieniowania [kGy]

Rys. 2. Twardoœæ (H) PED (A) i PS-PIB-PS (B) wg Shore’a A w zale¿noœci od dawki promieniowania jonizuj¹cego Fig. 2. Hardness (H) of PED (A) and PS-PIB-PS (B) in Shore A versus doses of ionizing radiaton

Rys. 1. Graniczna liczba lepkoœciowa [η] PED (A) i PS-PIB-PS (B) w zale¿noœci od dawki promieniowania jonizuj¹cego.

Fig. 1. Dependence of the limiting viscosity number [η] from ionizing radiation doses for PED (A) and PS-PIB-PS (B)

promieniowanie jonizuj¹ce a biomateria³y elastomerowe

TOM 12 styczeñ – luty 2008 r.

Elastomery

nr 1

(4)

j¹cym, gdy¿ istnieje niebezpieczeñstwo pogorszenia bardzo dobrych w³aœciwoœci mechanicznych tego ma- teria³u po zastosowaniu dawki powy¿ej 100 kGy, ze wzglêdu na przewagê degradacji nad sieciowaniem.

4. Podsumowanie

Z przeprowadzonych badañ wynika, ¿e wi¹zka elektronów mo¿e byæ zarówno bardzo efektywnym na- rzêdziem modyfikacji w³aœciwoœci materia³ów polime- rowych, jak i prowadziæ do ich degradacji. Kopolimer PED mo¿na z powodzeniem modyfikowaæ radiacyjnie.

Obserwowane polepszenie jego w³aœciwoœci mecha- nicznych jest wynikiem sieciowania pod wp³ywem pro- mieniowania jonizuj¹cego. W celu dalszej poprawy w³aœciwoœci mechanicznych tego materia³u mo¿na poddawaæ go dodatkowym modyfikacjom, na przyk³ad stosuj¹c nanonape³niacze.

Kopolimer PS-PIB-PS nie mo¿e byæ modyfikowa- ny metod¹ radiacyjn¹, gdy¿ jego œwietne w³aœciwoœci mechaniczne bêd¹ce wynikiem optymalizacji sk³adu ulegaj¹ pogorszeniu pod wp³ywem rosn¹cej dawki pro- mieniowania.

Praca finansowana przez MNiSW (Grant nr:

NSFDWM/41/POL/2005)

Literatura

1. Holden G.: „Thermoplastic Elastomers” in: „Poli- meric Materials Encyclopedia” (red. Salamone J.C.), New York: CRC Press 1996, v. 11

2. Holden G., Legge N.R., Quirk R., Schoeder H.E.:

„Thermoplastic Elastomers”, Hanser Pub., Mu- nich 1996

3. Bhowmick Anil K., Stephens Howard L: „Hand- book of Elastomers”, Marcel Dekker Inc., New York 2001

4. Filipczak K., WoŸniak M., U³añski P., Olah L., Przy- bytniak G., Olkowski R., Lewandowska-Szumiel M., Rosiak J.: Macromolecular Bioscience, 2006, 6, 261

5. Czvikovszky T.: Radiation Physics and Chemistry, 2003, 67, 437

6. El Fray M., S³onecki J.: Polimery, 1996, 41, 214 7. El Fray M., Bartkowiak A., Prowans P., S³onecki J.:

Journal of Materials Science: Materials in Medi- cine, 2000, 11, 757

8. El Fray M., S³onecki J.: Die Angewandte Makro- molekulare Chemie, 1996, 234, 103

9. Kwon Y., Antony P., Paulo C., Puskas J.E.: Polymer Preprints, 2002, 43, 266

10. Puskas J. E., Chen Y., Dahman Y., Padavan D.:

Journal of Polymer Science Part A. Polymer Che- mistry, 2004, 42, 3091

11. El Fray M., Pi¹tek M., Przybytniak G.: Elastomery, 2007, 11, 20

12. Kornacka E., Kozakiewicz J., Legocka I., Przybyl- ski J., Przybytniak G., Sadlo J.: Polymer Degrada- tion and Stability, 2006, 91, 2182

13. Przybytniak G., Kornacka E., Ryszkowska J., Bil M., Rafalski A., WoŸniak P., Lewandowska-Szumiel M.: Nukleonika 2006, 51, 121

23

σ

r

,MP a

5 10 15

0 500 1000

materia³ wyjœciowy

25kGy

50kGy

75kGy 100kGy

silikon

PS-PIB-PS A

ε , %

PBT/DLA 30/70%

0 250 500 750 1000

2,5 5 7,5

ε , % σ

r

,MPa

9

100kGy 75kGy

50kGy 25kGy materia³ wyjœciowy

1250 11,5

14

silikon

B

Rys. 3. Charakterystyki naprê¿enie-wyd³u¿enie kopoli- merów PS-PIB-PS (A) i PED (B)

Fig. 3. Stress-strain curves for PS-PIB-PS (A) i PED (B) copolymers

promieniowanie jonizuj¹ce a biomateria³y elastomerowe

Elastomery

nr 1 styczeñ – luty 2008 r. TOM 12

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wiązanie typu pi powstaje w wyniku nakładania się bocznego orbitali typu p, które leży poza płaszczyzną. Występuje ono wtedy, gdy cząsteczka zawiera wiązanie wielokrotne,

Since the spread of HEV has been confirmed among animals in Europe, the aim of our study was to define the distribution of the virus and the role of wild animals in its transmission

Obecnie większość poliestrów alifatycznych zalicza się do grupy tworzyw biode- gradowalnych, które ulegają degradacji i katabolizie pod wpływem działania mikroorganizmów (bakterii,

W ostatnich latach obserwuje się coraz większy wzrost liczby zachorowań na wirusowe zapa- lenie wątroby typu E (WZW E), chorobę wirusową wywoływaną przez wirus RNA — hepatitis

Hipoglikemia jest najczęstszym ostrym powikłaniem cukrzycy typu 1 oraz stanowi największą przeszkodę w uzyskaniu optymalnej kontroli glikemii. Pomimo wprowadzenia nowych

U pacjentów z dobrze wyrównaną metabolicznie cukrzycą typu 1 obserwowano największą zmien- ność glikemii, która tym samym może się przyczy- niać do utrzymywania się

W celu poprawy w³aœciwoœci mechanicznych ko- polimerów, w tym odpornoœci na pe³zanie, kopolimery obu serii zosta³y poddane napromienianiu ró¿nymi dawkami promieniowania

Analiza wyników wykaza³a istotny wp³yw dawki promieniowania jonizu- j¹cego na wybrane w³aœciwoœci kopoli(estro-b-estrów) (polepszenie w³aœci- woœci mechanicznych i