Inwentarz rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej : nr 8001-9000. Cz. 1, nr 8001-8500

(1)

7 5 9 5 4 8

INWENTARZ RĘKOPISÓW

B I B L I O T E K I J A G I E L L O Ń S K I E J

Nr 8001—9000

C Z Ę Ś Ć I

Nr 8001—8500

O pracow ali i przygotow ali do druku

WŁADYSŁAW BANDURA I ANNA JAŁBRZYKOWSKA

K R A K Ó W 1971

N A K Ł A D E M U N I W E R S Y T E T U J A G I E L L O Ń S K I E G O

(2)

(3)

INW ENTARZ RĘKOPISÓW BIBLIOTEKI JAGIELLOŃSKIEJ

Nr 8001—9000

CZĘŚC I

N r 8001-8500

(4)

I N V E N T A R I U M

L I B R O R U M M A N U S C R I P T O R U M B I B L I O T H E C A E J A G E L L O N I C A E

Codices 8001—9000

PARS I codices 8001—8500

C R A C O V I A E MCMLXXI

S U M P T I B U S U N I Y E R S I T A T I S J A G E L L O N I C A E

(5)

I N W E N T A R Z

R Ę K O P I S Ó W

B I B L I O T E K I J A G I E L L O Ń S K I E J

Nr 8001—9000

CZĘŚĆ I

N r 8001—8500

opracowali i przygotowali do druku

WŁADYSŁAW BANDURA I ANNA JAŁBRZYKOWSKA

Biblioteka Jagiellońska

1000767925

K R A K Ó W 1971

n a k ł a d e m u n i w e r s y t e t u j a g i e l l o ń s k i e g o

1000767925

(6)

REDAKTOR NACZELNY

WYDAWNICTW UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO

Mieczysław Karaś

REDAKTOR TOMU Jerzy Zathey

(7)

Str.

15 32 33 34 48 150 152 168 177 179 203 207 208

ERRATA

Wiersz Wydrukowano Winno być

12 od dołu oraz wraz

3 od dołu Acto Acta

19 od dołu St. Zb.

14 od dołu St. Zb.

6 od góry Przesmyck Przesmycki 3 od góry Por. 8184 Por. rps 8184 7 od góry Por. 3182 Por. rps 3182 14 od góry Histopadaesi Hitopadaesi

15 od góry zapis zapis.

2 od dołu wykorzystane wykorzystany

12 od góry Renana Renan

10 od góry Freicheit Freiheit 7 od góry Geschichte Geschichte der

r ę k o p is ó w B i b lio t e k i J a g i e ll o ń s k ie j, n r 8 0 0 1— 9 0 0 0 .

(8)

(9)

Biblioteka Jagiellońska oddaje do rąk czytelnika pierwszą część kolejnego tomu Inwentarza obejmującą sygnatury 8001—8500. Po niej nastąpi część druga z opisami rękopisów 8501—9000 i indeks alfabetyczny osób i nazw geograficznych. Ze względu na wygodę czytelnika całość otrzyma jednolitą numerację stron.

Obie części wypełnią opisy następujących zespołów rękopisów:

8001—8074 spuścizna Franciszka Piekosińskiego, 8075—8137 spuścizna Michała Bobrzyńskiego,

8138—8209 spuścizna Wacława Aleksandra Maciejowskiego, 8210—8526 i 8697—8700 spuścizna ks. Stefana Pawlickiego, 8540—8696 spuścizna Władysława Orkana,

'8701—8783 i 8931—8942 część archiwum Krakowskiej Spółki Wydawniczej, 8527—8539, 8784—8930 i 8943—9000 mniejsze spuścizny i pojedyncze rękopisy.

Spuścizna Franciszka Piekosińskiego (1844— 1906), profesora historii prawa polskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, znalazła się w Bibliotece Jagiellońskiej w r. 1938, pozyskana przy wymianie części zbiorów z Archiwum Państwowym w Kra

kowie. Trafiła tu jednak tylko znaczna część, a nie wszystko, co po śmierci Pie

kosińskiego pozostało. W części, jaka przypadła Bibliotece Jagiellońskiej, mamy rękopisy niektórych prac konstrukcyjnych wydanych za życia autora, są wykłady historii prawa polskiego, są wreszcie i przede wszystkim materiały do zaczętych i nie skończonych prac wydawniczych z zakresu dokumentów średniowiecznych, a więc do dalszych tomów Kodeksu małopolskiego i Kodeksu wielkopolskiego oraz zamierzonego ogólnopolskiego kodeksu dyplomatycznego. Materiały do Kodeksu wielkopolskiego to rezultat wstępnej pracy na tym polu poprzednika Piekosińskiego Ignacego Zakrzewskiego, po jego śmierci przekazane Piekosińskiemu przez Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, patronujące wydawnictwu. W końcu jeszcze jedną

*ważną pozycję spuścizny Piekosińskiego stanowią zebrane przez niego w młodości idruki ulotne i prasa z czasów powstania styczniowego.

Poza 74 rękopisami w Bibliotece Jagiellońskiej dalsze części spuścizny znajdują s*ę jeszcze w innych zbiorach krakowskich. Wśród, rękopisów Muzeum Narodowego w Krakowie (pierwotnie zbiór Muzeum Czapskich) jest 36 fascykułów papierów Piekosińskiego (korespondencja i głównie materiały związane ze sfragistyką sygn.

MN 911—916). W Archiwum Państwowym miasta Krakowa i województwa kra

kowskiego pozostało 21 woluminów (AP Kr 34 Fragm. 26—30, 78—92, 94), m. in. od- PIsy dokumentów z X III i XIV w. oraz materiały do wydawnictwa laudów kra

kowskich. Wreszcie część spuścizny Piekosińskiego, dotycząca głównie heraldyki, wchodzi w skład zbiorów Zakładu Dokumentacji Instytutu Historii PAN w Krakowie,

(10)

6

serii Varia. Tam też znajduje się najstarszy, niekompletny i pobieżny, spis całości spuścizny Piekosińskiego sporządzony po jego śmierci przez Stanisława Kutrzebę.

Spuścizna Michała Bobrzyńskiego (1849— 1935), również profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i poprzednika Piekosińskiego na Katedrze Historii Prawa Polskiego, przeznaczona przezeń została dla Biblioteki Jagiellońskiej z zastrzeżeniem udo

stępniania dopiero w 20—25 lat po śmierci ofiarodawcy. Pośrednikiem między rodziną wykonującą wolę zmarłego a Biblioteką Jagiellońską był profesor Stanisław Estreicher, który zatroszczył się o nadanie spuściźnie pewnego ładu i sporządzenie jej ogólnego spisu. Spuścizna nie jest pełna. Składa się z dwóch wyraźnych części. Jedna to pa

piery osobiste i korespondencja z całego życia. Zawiera bogaty materiał do lat, kiedy intensywnie pracował naukowo i wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim, jeszcze obfitszy do okresu, kiedy sprawował funkcje wiceprezydenta Rady Szkolnej Kra

jowej (1890— 1901), a zwłaszcza kiedy pełnił urząd namiestnika w Galicji (1908—

1913). Drugą część stanowi zbiór materiałów do okresu tych rządów i pamiętnik poświęcony przedstawieniu końcowych lat istnienia Galicji, wydany drukiem w r. 1957. Aneksami do tak ujętej spuścizny są z jednej strony prace młodzieńcze, z drugiej — materiały do sprawy polskiej podczas 1 wielkiej wojny i materiały do działalności Bobrzyńskiego jako prawnika-eksperta w kwestiach kodyfikacji prawa państwowego i administracyjnego w niepodległej Polsce.

Brak natomiast w papierach Bobrzyńskiego przekazanych do Biblioteki Jagiel

lońskiej materiału warsztatowego historyka, takiego, jaki znajdujemy w papierach Piekosińskiego.

Także spuścizna Wacława Aleksandra Maciejowskiego (1793— 1883), warszaw

skiego historyka prawodawstwa słowiańskiego, literatury i kultury polskiej, nie jest kompletna. Obejmuje tylko te rękopisy prac własnych i materiały do nich, które Maciejowski traktował jako organiczną część swej specjalistycznej biblioteki.

Rękopisy Maciejowskiego wpłynęły do Biblioteki Jagiellońskiej w 1912 r. jako dar warszawskiego antykwariusza Hieronima Wildera. Katalog Wildera pt. Biblioteka Wacława Aleksandra Maciejowskiego (Warszawa 1912 s. I— III) informuje o losach księgozbioru po śmierci właściciela (1883) i przytacza krótką charakterystykę ręko

pisów uznanych za cenniejsze ze względu na charakter dopełnień do produkcji dru

kowanej. Wyliczone pozycje katalogu nie wymieniły ofiarowanych obfitych notat i materiałów, drobnych artykułów i recenzji. Jeśli idzie o resztę spuścizny Macie

jowskiego, to fragmenty papierów osobistych znajdują się od r. 1956 w Archiwum PAN w Warszawie (por. Przewodnik po zespołach i zbiorach Archiwum P A N . Wrocław 1965 s. 68), a fragmenty korespondencji, m. in. listy współczesnych slawistów, w zbiorze autografów Walewskiego w Bibliotece PAN w Krakowie (rkpsy 713—719). Materiały przechowane w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk przepadły w czasie wojny 1939— 1945.

Spuścizna rękopiśmienna profesora filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, ks. Ste

fana Pawlickiego (1839— 1916), wpłynęła do Biblioteki Jagiellońskiej w roku jego śmierci, wraz z dużym i cennym księgozbiorem. Papiery Pawlickiego przechowywane za jego życia w dużej kompletności, w specjalnie zrobionych pudłach, tworzą zespół źródeł do studiów Pawlickiego najpierw świeckich, potem duchownych, jak i do

(11)

7 działalności naukowej i pedagogicznej — krótkiej w Szkole Głównej Warszawskiej, długotrwałej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Są w nich notaty z wykładów wy

słuchanych we Wrocławiu i w Rzymie, materiały do działalności we wrocławskim Towarzystwie Literacko-Słowiańskim, konspekty własnych wykładów i odczytów, rękopisy prac z zakresu historii filozofii i początków chrześcijaństwa. Źródłem do

datkowym są materiały autobiograficzne w postaci skrzętnie prowadzonego dziennika i korespondencja świadcząca o powiązaniach z wybitnymi filozofami w kraju i za granicą, o kontaktach z Wielkopolską w okresie kulturkampfu, o zainteresowaniach sprawami zgromadzenia duchownego, do którego należał, o szerokim kręgu stosunków towarzyskich, obejmujących zarówno stojących na uboczu intelektualistów, jak osoby w ówczesnych warunkach związane z władzą i oficjalną reprezentacją społeczeństwa.

Podczas okupacji Bronisława Smreczyńska, wdowa po Władysławie Orkanie (1875— 1930), zdeponowała w Bibliotece Jagiellońskiej dużą część spuścizny po swym mężu. W 1947 r. prof. UJ Stanisław Smreczyński, bratanek pisarza, przekazał Biblio

tece na własność ten depozyt wzbogacony dodatkowymi materiałami. Dziś spuścizna tworzy odrębny i zwarty zespół w obrębie drugiej części obecnego inwentarza. Jest to jeden z najlepiej zachowanych zespołów rękopiśmiennych literackich i jako taki oddaje dużą pomoc w przygotowaniu do druku zbiorowego wydania dzieł wybitnego pisarza. Mamy tu rękopisy jego utworów wierszem i prozą, przekłady z literatury obcej, wspomnienia ze służby w legionach, papiery osobiste, korespondencję, w tym także listy Orkana do rodziny, rękopisy utworów innych autorów.

Wkrótce po likwidacji Krakowskiej Spółki Wydawniczej (1934), weszła Biblioteka Jagiellońska w posiadanie tej części jej archiwum, którą tworzyły rękopisy i maszyno

pisy utworów różnych autorów, dostarczonych Spółce w latach dwudziestych. Jedne z nich, głównie prace naukowe takich uczonych, jak M. Bobrzyński, A. Bruckner, J. Kleiner, W. Natanson ukazały się drukiem. Inne pozostały w rękopisach. Wśród wydanych drukiem jest kilka publikacji tematycznie związanych z pierwszą wojną światową i ogłoszonych przez Naczelny Komitet Narodowy.

Ostatnia grupa rękopisów w obecnym tomie nie jest jednolita proweniencyjnie, zawiera nabytki z różnych czasów. Mieszczą się w niej przede wszystkim dwie spu

ścizny literackie. Jedną jest zespół materiałów po Macieju Szukiewiczu, darowany przez rodzinę w 1946 r. Stanowią go utwory oryginalne, tłumaczenia z czeskiego i niemieckiego oraz korespondencja. Jej fragmenty nabyte przed wojną opisano w poprzednim tomie Inwentarza. Druga to przekazana przez córkę w 1936 r. spu

ścizna A. Zippera. Zawiera ona niemieckie tłumaczenia z literatury polskiej, własne i cudze prace literackie, a także korespondencję.

Z kolei warto wymienić niektóre ułamki zespołów literackich. Należą tu listy K. Tetmajera do L. Rydla, jeden z kilku nabytych przez Bibliotekę Jagiellońską fragmentów korespondencji, której trzon znajduje się w Bibliotece Narodowej, oraz plik papierów po Kazimierzu Brodzińskim.

Ułamkami większych zespołów o charakterze historycznym są pamiętniki z czasów w°jny 1914— 1918 pisane przez Stanisława Koźmiana i Ludomiła Germana. Pozostałą spuściznę Germana przechowuje Ossolineum. Nie jest również pełna spuścizna lekarza Kazimierza Grabowskiego z materiałami do biografii jego ojca Ambrożego. Papiery

(12)

8

Władysława Natansona, prof. UJ ukazane są tylko w części, gdyż reszta ich wraz z korespondencją wejdzie do następnego tomu Inwentarza. Skromniej przedstawiają się: fragment Archiwum Ligi Kobiet z czasów pierwszej wojny światowej, papiery Mariana Dienstla-Dąbrowy, dotyczące organizacji Armii Polskiej we Włoszech w latach 1918/19, papiery działacza plebiscytowego na Górnym Śląsku Tadeusza Semelki-Żymełki i inne.

Osobno należy wspomnieć o uzupełnieniach do opisanych już dawniej zasobów, przede wszystkim do materiałów po J. I. Kraszewskim, i to zarówno do jego zbioru rękopisów różnych autorów, jak i korespondencji wraz z papierami osobistymi i ma

teriałami do biografii tego pisarza.

Inne uzupełnienia dotyczą spuścizn Macieja Józefa Brodowicza, prof. medycyny UJ, Jana Bednarskiego, lekarza i społecznika pracującego w Nowym Targu i na pograniczu spisko-orawskim, a także zbioru materiałów do historii wojskowości w XVIII i X IX w. po Stanisławie i Hilarym Baranowskich.

Stosunkowo skąpo jest reprezentowana tradycyjna książka rękopiśmienna, a więc ręcznie reprodukowana i w tej formie rozpowszechniona. Najstarsze jej eg

zemplarze pochodzą z XVII w., jak prawniczy trak tat kazuistyczny A. Żydowskiego i retoryka łacińsko-polska z Braniewa. Z nowszych zainteresować mogą: wspomnienia z zesłania Zygmunta Chęcińskiego, powstańca z r. 1863, wykłady profesorów Anto

niego Małeckiego,.Jana B. Antoniewicza. Jeszcze jeden rodzaj rękopisów to sztuczne zbiorki dokumentów z XVIII i XIX w., podobne do tych, które wpłynęły od St. i H. Baranowskich. Niektóre z nich powstały dopiero w bibliotece. Dotyczą spraw publicznych i prywatnych XVIII i XIX w. i wyjątkowo wcześniejszych.

Kolejność sygnatur w obecnym tomie Inwentarza nie odpowiada kolejności wpływu oznaczonych nimi rękopisów. Wiąże się z kolejnością opracowania, albo ściśle — jego ukończenia. Podobnie jak poprzednie tomy Inwentarza, niniejszy tom zawiera nabytki z różnych czasów, od 1882 do 1954, i łączy opisy rękopisów ze starego zasobu z opisami przybytków zarejestrowanych w księgach przybytków w latach

1936 do 1954.

Jak doszło do takiego, a nie innego uformowania zbioru, wyjaśniają wstępy pióra J. Zatheya dotyczące historii opracowywania rękopisów w Bibliotece Jagiellońskiej w Przedmowie (z r. 1962) i w Uwagach redakcji (z r. 1966) do poprzednich tomów Inwentarza. Pewne utrwalone przed laty niedociągnięcia powstały niewątpliwie wskutek długotrwałego niedostatku pracowników w stosunku do narastających zadań i wobec ilości czekającego na opracowanie materiału. W konsekwencji ewi

dencja posiadanych materiałów i informacja o ich zawartości, a więc mówiąc ogólnie — ich opracowanie, wykonywane było etapami.

Przedstawiając obecnie wiadomość o pracownikach w przebiegu lat dających swój wkład w uporządkowanie i opracowanie zbiorów, nie możemy pomijać ko

lejnych etapów, zwłaszcza że nieraz prace początkowe były dla ostatecznego wyniku najważniejsze i dla obecnej formy rękopisu decydujące.

Pierwszym etapem — dla przybytków — bywało z reguły opracowanie akcesyjne (najczęściej prowadzone przez kierowników Oddziału) lub prace porządkowe nad

(13)

9 rękopisami starego zasobu, tj. takimi rękopisami, które pozostały poza akcesją,, czekając na opracowanie.

Gdy chodzi o prace porządkowe nad starym zasobem rękopisów BJ, uchwytny tu jest poważny wkład A. Birkenmajera, zarówno w jego pierwszych latach pracy w Bibliotece Jagiellońskiej, jak też i w czasie jego powrotu do dawnego miejsca pracy w latach okupacji. Z materiałów przedstawionych w niniejszym tomie A. Bir- kenmajer w iatach 1936/7, 1937/8 podjął wstępną segregację materiałów Pawlickiego,, a w r. 1938 spuścizny Zippera, nadając im prowizoryczną ewidencję. W zakresie nabytków lat 1945—50 inwentarz akcesyjny prowadził J. Zathey, a od r. 1950—1957 W. Pociecha z pomocą poprzedniego.

W zamiarze przyspieszenia prac nad rękopisami nie dość opracowanymi przy

stąpiono w Bibliotece Jagiellońskiej w r. 1952 do szeroko zakrojonych prac zespo

łowych prowadzonych ze specjalnych kredytów interwencyjnych.

Do prac tych pozyskano wielu pracowników naukowych spoza biblioteki i wy

zyskano również przeszkolonych bibliotekarzy. Wtedy to doczekały się pierwszego' bądź drugiego etapu uporządkowania i opracowania dawniej pozyskane spuścizny.

Wówczas nad spuścizną Piekosińskiego pracowali: Z. Dęborska-Łagodowa, H. Fried- berg, A. Jałbrzykowska, J. Zathey, C. Zawodzińska; nad spuścizną Bobrzyńskiego:

J. Bieniarzówna z okresową pomocą Z. Linsenbarth, W. Góreckiej i J. Zatheya;

nad spuścizną Pawlickiego: Z. Dęborska-Łagodowa, H. Friedberg, W. Gielecki, A. Jałbrzykowska, J. Zathey i C. Zawodzińska; nad spuścizną Zippera — Z. Cie

chanowska. Nad niedawno pozyskaną spuścizną Orkana pracowali: L. Hajdukiewicz, Z. Jabłoński i jakiś czas przed nimi J. Zathey.

W tych samych latach 1952—54, w ramach prac bieżących Oddziału Rękopisów, spuściznę Maciejowskiego opracowywał L. Hajdukiewicz, a rękopisy Krakowskiej;

Spółki Wydawniczej oraz pozostałe mniejsze spuścizny i pojedyncze rękopisy — L. Hajdukiewicz i A. Jałbrzykowska.

Wyniki wyliczonych prac, w sumie dodatnie, w poszczególnych wypadkach nie zadowalały. Sprawiły to indywidualne różnice między opracowującymi i roz

maitość opracowywanego materiału. Duże znaczenie miało tempo pracy. Pośpiech, jak zawsze w tego rodzaju pracach, okazał się szkodliwy. Nie mogła pozostać bez następstw zbyt wielka ilość wykonawców w stosunku do możliwości kontroli. W re

zultacie w obrębie opisów pozostały luki, a w samych opisach niedociągnięcia i pomyłki.

W pewnych nadto wypadkach celowo odłożono na bok wymogi jednolitości opisu bibliotecznego i zamiast tego postanowiono opracować materiał tak, jak przy

gotowuje się do druku publikacje źródeł, nie mających szans na pełne wydanie.

Sporządzono mianowicie regesty dokumentów ze zbioru odpisów Piekosińskiego i Zakrzewskiego, nie wydanych przed datą opracowania regestów, zregestowano korespondencję Bobrzyńskiego, Pawlickiego i Zippera. Przygotowano nadto szcze

gółowy spis treści pamiętnika Koźmiana.

Oprócz wymienionych powstały wtedy także regesty korespondencji J. Lelewela, J- N. Janowskiego, Ż. Paulego, M. Zaleskiego, J. Przybylskiego, A. Chmary dostępne

(14)

10

do dziś, czytelnikom w formie maszynopisu jak i poprzednie regesty. Wszystkie te opracowania niewątpliwie użyteczne, zwłaszcza w połączeniu z alfabetycznymi indeksami, nie mogą jednak zastąpić jednolitego opisu bibliotecznego, potrzebnego w inwentarzu.

Ta pobieżna charakterystyka prac z lat 1952—54 wyjaśnia, dlaczego przed od

daniem do druku obecnego Inwentarza wyniki ich musiały przejść dodatkową kontrolę, otrzymać uzupełnienia i poprawki oraz redakcję podyktowaną potrzebą uzgodnienia z Wytycznymi opracowania rękopisów odchyleń wynikających z miejscowej praktyki.

W tym trzecim etapie poprzedzającym druk W. Bandura opracował spuściznę Bobrzyńskiego i rękopisy 8882, 8930 i 8965, Krystyna Czyżówna rękopisy 8971—8987, A. Jałbrzykowska — całą resztę, a J. Zathey przeprowadził kontrolę rzeczową i formalną.

Władysław Bandura, Jerzy Zathey Kraków, w grudniu 1969 r.

(15)

8001—8003 11

8001 IV. P oi, lac. 1873—1878. 55 x 38 cm i mniej. K. 246, w tym 2 nie zapis. Opr.

tekł. oraz luźne karty.

Franciszek Piekoslóski: „O monecie 1 stopie menniczej w Polsce w XIV i XV wieku”.

1. Ostatnia redakcja rozprawy do druku (autograf) pisana w 1878 r., minimalnie różna od tekstu drukowanego k. 1— 159.

2. Fragmenty arkuszy korektowych k. 160— 171; wstęp do osobnego odbicia rozprawy k. 172— 173; fragmenty pierwszej redakcji k. 174— 199; luźne materiały do rozprawy k. 200—221; rachunek St. Wiśniowskiego z Krakowa za zdjęcia foto

graficzne tablic 1878 k. 222.

3. Materiały do zestawienia chronologicznego podskarbich i myncerzy krakow

skich z lat 1301— 1505 k. 223—246, wyzyskane w druku.

Druk. Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Historyczno-Filozoficznego Akademii Umiejętności, t. 9, Kraków 1878.

Proweniencja: spuścizna po Franciszku Piekosińskim (rękopisy 8001—8073), przekazana w r. 1937 przez Archiwum Państwowe w Krakowie. Pierwszy uporządkował ją Stanisław Kutrzeba,

pozostawiając na rękopisach własne określenia i notatki.

8002 III. Pol. Przed 1887 r. 2 9 x 2 3 cm. K. I I I , 27.

Franciszek Plekosiński: „O łanach w Polsce wieków średnich”.

Autograf stanowiący podstawę druku. W tekście skreślenia i uzupełnienia autora.

Druk. Rozprawy Wydziału Hist.-Filoz. Ak. Um., t. 21, Kraków 1888.

Prow.: jak przy sgn. 8001.

8003 IV. Pol., lac. Przed 1888 r. 34 x 24 cm i mniej. K. I, 242 (I, 1— 240, 83a, 96a).

Franciszek Piekosiński: „O dynastycznym szlachty polskiej pochodzeniu”.

1. Tekst rozprawy, autograf stanowiący podstawę druku pierwszego wydania k. 1— 151.

2. Tablice i inne materiały k. 152—212; egzemplarz korektowy pierwszego wy

dania pracy k. 152—176, tablice drukowane na bibułce i naklejone na papier; te

(16)

12 8003— 8005

same tablice drukowane z niewielkimi zmianami k. 177— 196; tablice z przeryso

wanymi runami odbitymi na bibułkach k. 203—204 oraz wykonane ręcznie na kartonie k. 205—208; cztery karty korektowe początku pracy k. 209—212.

3. Materiały i notatki do tejże pracy k. 213—240; m. in. obliczenia statystyczne ilości pokoleń od biblijnego Jakuba, szlachty w województwie krakowskim w 1581 r.

oraz bruliony dwóch recenzji Piekosińskiego, rozpraw: M. Elsner von Gronov:

Betrachtungen uber polnische Wappen und Adelsgeschlechter, insbesondere auch dereń Erscheinen in Schlesien, Breslau 1886 oraz: Ober die polnische Heraldik von einem polnischen Edelmann. „Schlesiens Vorzeit in Bild und Schrift“, Bd 4, Breslau 1866.

Obie recenzje, z małymi zmianami wykorzystane w wymienionej pracy Pieko- sińskiego.

Druk. wydanie pierwsze — Kraków 1888, drugie, jako tom 1. dzieła Rycerstwo polskie wieków średnich, Kraków 1896.

Prow. Jak przy sgn. 8001.

8004 IV. Pol., lac., ros. 1881— 1887. 34,5 x 21 cm i mniej. K. 31.

Franciszek Plekosińskl: „Geneza społeczeństwa polskiego”.

Fragment autografu (według foliacji autora k. 48—70), stanowiącego podstawę druku, pisany w początku 1881 r. k. 1—24. Obejmuje tekst od końca paragrafu 6.

do początku 11.

Do fascykułu dołączone tegoż autora: „Pochodzenie szlachty polskiej" k. 26—31, autograf pierwszej redakcji artykułu przeznaczonego do druku w krakowskim

„Czasie".

Druk. Geneza społeczeństwa polskiego. Rozprawy Wydz. Hist.-Filoz. Ak. Um., 1 .14, Kraków 1881;

Pochodzenie szlachty polskiej. „Czas", 1887 nr 294.

Prow. jak przy sgn. 8001.

8005 IV. Pol., lac. Przed 1898 r. 3 5 x 2 1 cm. K. 17.

Franciszek Plekosińskl: „Przyczynek do historii sądów wyższych prawa niemiec

kiego w Polsce wieków średnich”.

Brulion wczesnej redakcji k. 2—7 oraz materiały do artykułu: Przywilej króla Kazimierza Wielkiego w przedmiocie założenia sądu wyższego prawa niemieckiego na zamku krakowskim, ogłoszonego w Rozprawach Wydz. Hist.-Filoz. Ak. Um., t. 35, Kraków 1898 s. 290—306.

(17)

8006—8009 13 8006 IV. Pol., lac. 1891— 1892. 34 x 22,5 cm i mniej. K. II, 339.

Franciszek Piekosiński: „Prawo prywatne polskie” i „Prawo karne polskie”.

Wykłady z historii prawa polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, pierwszy wygłoszony od 10 XI 1891— 20 I 1892, drugi od 20 I — 24 II 1892 r. Na k. 10v, 13, 18v, 32v, 48v, 54v, 64v, 70v, 106v, 122, 176v, 288 ponotowane nazwiska obecnych studentów. Na marginesach daty wykładów.

8007 IV. Pol., lac. 1892—1899. 35 x 22 cm i mniej. K. I, 82, w łym 2 nie zapis.

Franciszek Piekosiński: „Geneza społeczeństwa polskiego”.

Wykłady z historii prawa polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim wygłoszone od 111 — 21 III 1892 r. Autograf pisany w 1892 r. Tekst bez początku, według foliacji autora zaczyna się od k. 37.

Ponadto fragment tekstu wykładów: Patriarchalne dzieje szczepu lechicko- polskiego, przygotowanego w 1899 r. k. 78—81, według numeracji autora arkusze 7 i 8.

8008 IV. Pol. 1892. 35 x 22 cm. K. I, 108.

Franciszek Piekosiński: „Postępek sądowy wedle prawa polskiego”.

Wykłady z historii prawa polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, wygłoszone w dniach 3 III — 22 III 1892 r., powtarzane w półroczach letnich 1893 i 1894 r.

Autograf. Tekst niekompletny. Według foliacji autora brak kart 3—6, 9—10, 13.

Na k. 1 zanotowane 2 nazwiska obecnych studentów.

8009 IV. Pol., lac. 1892. 3 4 x 4 2 ,5 cm i mniej. K. I, 120.

Franciszek Piekosiński: „Prawo publiczne”.

Wykłady z historii prawa polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, wygłoszone od 4 V —J 3 VI 1892 r. Autograf, tekst niekompletny. Według foliacji autora brak kart 99— 100 oraz końca wykładów.

Dołączone 3 tablice porównawcze, przedstawiające pacta conventa królów obie

ralnych z lat 1573— 1699 k. 117— 119.

(18)

14 8010— 8013

8010 IV. Pol. 1892. 3 6 x 2 2 cm. K. I, 69.

Franciszek Plekosiński: „Statut litewski”.

Wykłady z historii prawa polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, wygłoszone od 6 V — 11 VI 1892 r. Wykłady te, później uzupełnione, częściowo wydał Pieko- siński w Rozprawach Wydz. Hist.-Filoz. Ak. Um., t. 39, Kraków 1900. Przy po

równaniu z drukiem — brak w rękopisie końcowej części tekstu, od końca rozdziału dziewiątego do czternastego.

Na k. 69 drobne wypiski z różnych kodeksów, dotyczące monet z lat 1211— 1224.

8011 IV. Pol. 1893. 35 x 22 cm. K. I, 21.

Franciszek Plekosiński: „Historia prawa polskiego”.

Wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, wygłoszone w dniach od 23—31 X 1893 r. Autograf. Jest to tylko początek wykładu. Foliacja autora.

8012 IV. Pol. 1893. 35 x 22 cm. K. /, 121, w tym 2 nie zapis.

Franciszek Plekosiński: „Historia prawa polskiego”. Źródła, literatura.

Wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim, wygłoszone od IV — 19 VI 1893 r., powtarzane w latach 1894 i 1895. Autograf.

Brak końca wykładów. Według paginacji autora są strony 1— 121. Na k. 1, 5, 8, 13, 18, 23, 28v, 37, 39, 55v, 63 notowane nazwiska obecnych studentów.

Dołączony fragment nie ustalonego wykładu dotyczącego źródeł do historii prawa magdeburskiego k. 64—65, według numeracji Piekosińskiego arkusz 15; nadto lito- grafowana kopia odpisu Zwodu zupełnego statutów Kazimierza Wielkiego k. 66— 172, sporządzona przez Piekosińskiego z wydanych przez Antoniego Zygmunta Helcia Starodawnych prawa polskiego pomników, t. 1, Warszawa 1856 s. 44— 172.

8013 IV. Pol. 1895. 36 x 23,5 cm i mniej. K. I, 86.

Franciszek Piekosiński: „Historia prawa polskiego”.

Wykłady na Uniwersytecie Jagiellońskim od dnia 22 X — 5X1 1895 r. oraz w latach następnych. Autograf. Tekst niekompletny. Zawiera według numeracji autora arkusze 1— 18, 33—39, 50—60. Brak też końca.

Na marginesach k. 1 i 16 notowane nazwiska obecnych studentów.

(19)

8014— 8016 15

8014 IV. Pol., lac. 1899. 34,5 x 21,5 cm. K. I, 31, w tym 2 nie zapis.

Franciszek Plekosińskl: „Wykład historii prawa polskiego w zarysie”.

Wykłady wygłoszone na Uniwersytecie Jagiellońskim w półroczu letnim 1899 r., od dnia 4 czerwca. Autograf. Objęły one tylko: „Rozdz. I. Doba żupańska i pia

stowska, paragraf 1—9“. Według numeracji autora — arkusze 1— 15 tekstu.

8015 IV. Pol. 4 ćwierć X I X w. 37 x 23,5 cm i mniej. K. 76.

Franciszek Plekosińskl: „Rycerstwo polskie wieków średnich". Fragmenty tomu 2.

1. Fragment redakcji niewiele różniącej się od tekstu ogłoszonego k. 1— 12, autograf; odpowiada w druku paragrafowi 1. tomu drugiego, s. 13—33.

2. Fragment krótszej, odmiennej redakcji tomu drugiego k. 13—76, autograf.

Według numeracji autora arkusze 2d—7 oraz 9—40.

Por.: Fr. Piekosiński: Rycerstwo polskie wieków średnich, t. 2, Kraków 1896.

8016 II. Pol., lac. 4 ćwierć X I X w. 22 x1 4 ,5 cm. K. 97. Notes opr. ptt. wspl.

Franciszek Piekosiński: „Najdawniejsi dynastowie polscy”. Notes 1.

•

Materiały do pracy: Rycerstwo polskie wieków średnich, autograf. Zestawienie osób przekazanych tradycją oraz występujących w źródłach od X do X III w., z zaznaczeniem, kiedy i w jakim charakterze występują, oraz z krótką notatką, skąd czerpana wiadomość. Prawie każde imię podane na osobnej stronie. Spis obejmuje 187 osób (186 pozycji i dodatkowa na k. 10v).

Od odwrotnej strony notesu, k. 95v—94v, 92v—89v, alfabetyczne zestawienie osób (litery A—B, 54 pozycje) i miast (2 pozycje) z. X II do początku XVI w., do pracy: Pieczęcie polskie wieków średnich. Pozycje osobowe zawierają imię lub nazwisko, pełnioną funkcję, rok, w którym dana osoba występuje, czasem przydomek i nazwę miejscowości, z której pochodzi.

Wycięte 3 karty między k. 96 i 97.

Zob. prace Fr. Piekosińskiego: 1. Rycerstwo polskie wieków średnich, t. 1—3, Kraków 1896—1902,

• Pieczęcie polskie wieków średnich, Kraków 1899.

Pr°w. jak przy sgn. 8001.

(20)

16 8017— 8019

8017 II. Pol., lac. 4 ćwierć X I X w. 2 2 x1 4 ,5 cm. K. 100. Notes opr. ptt. wspl.

Franciszek Plekosiński: „Najdawniejsi dynastowie polscy”. Notes 3.

Materiały do pracy: Rycerstwo polskie wieków średnich, autograf. Niepełna ciągłość numeracji pozycji w notesach (rps. 8016—8018) wykazuje brak notesów 2 i 4.

Zestawienie osób występujących w źródłach w X III w. Spis obejmuje 170 osób, pozycje 363—532. Od k. 87— 100: „Indeks do wykazu", alfabetyczny spis osób objętych notesami 1—4, z odesłaniem do numeru pozycji.

Od odwrotnej strony notesu, k. 99v, 98v—98, 92v—89v alfabetyczne zestawienie osób i instytucji z X II—XVI w., do pracy: Pieczęcie polskie wieków średnich. Zesta

wienie obejmuje litery A i B, 58 pozycji osobowych i 2 miasta.

Por. opis rpsu 8016.

•8018 II. Pol., lac. 4 ćwierć X I X w. 22 x1 4 ,5 cm. K. 100. Notes opr. płt. wspl.

Franciszek Plekosiński: „Najdawniejsi dynastowie polscy”. Notes 5.

Materiały do pracy: Rycerstwo polskie wieków średnich. Autograf.

Zestawienie osób występujących w źródłach od XI do XV w. Spis obejmuje 905 osób (pozycje 723—902 oraz dodatkowe na k. 6v, 41 v, 42). Od k. 92v— 100 fragment indeksu osób objętych tym notesem, zawiera tylko kilkadziesiąt pozycji.

Od odwrotnej strony notesu zestawienie alfabetyczne herbów dla heraldycz

nych prac Piekosińskiego. Litery A—C, 195 pozycji k. 100v—90. Nadto kilka nota

tek o herbach zaczynających się na inne Jitery alfabetu, k. 58v, 53v, 38v, llv . Por. opis rpsu 8016.

•8019 II. Pol. 4 ćwierć X I X w. 22 x 14,5 cm. K. 100, w tym 50 nie zapis. Notes opr.

ptt. wspł.

Indeks alfabetyczny osób, prawie wyłącznie z pierwszej połowy XIII w., wystę

pujących w źródłach, sporządzony przez Franciszka Piekosińskiego.

Materiały do indeksu alfabetycznego pracy: Rycerstwo polskie wieków średnich.

Poszczególne litery obejmują od jednej do kilkudziesięciu osób. Pozycje uzu

pełnione przeważnie podaniem pełnionej funkcji czy godności danej osoby i latami, w których występuje.

(21)

8019— 8022 17 Od odwrotnej strony notesu, k. 99v—84, fragment chronologicznego zestawienia osób z lat 1222— 1224 i b.d. nr 1154— 1216, uzupełniony bliższymi ich określeniami oraz przeważnie podaniem źródeł.

8020 III. Pol. 4 ćwierć X I X w. 2 8 x 2 2 cm. K. 165, w tym 44 nie zapis.

Indeks osób z XII—XIV w., występujących w źródłach, sporządzony przez Fran

ciszka Piekosińskiego.

Materiały do indeksu alfabetycznego pracy: Rycerstwo polskie wieków średnich.

Autograf.

Układ indeksu alfabetyczny, w obrębie liter chronologiczny. Niektóre litery obejmują do czterystu osób, uzupełnienie szeregu liter na dalszych kartach notesu;

np. litera M jest na k. 72—80, 85—86, 90—92, 108. W indeksie na czterdziestu stronach podane również nazwy miejscowości. Poszczególne pozycje osobowe uzu

pełnione przeważnie godnościami czy też pełnionymi funkcjami osób oraz latami, w których występują.

Rękopis paginowany numeratorem, wskutek wycjęcia 35 kart paginacja wykazuje braki.

8021 II. Pol. Przed 1896 r. 2 2 x 1 4 cm i mniej. K. 110. Notes opr. płt. wspl i luźne karty.

Zestawienie imion rycerskich i nazw osad od tych imion pochodzących, sporzą

dzone przez Franciszka Piekosińskiego.

Materiały do pracy: Rycerstwo polskie wieków średnich. 339 pozycji (338, dwu

krotnie podane pozycje 123— 125, dodane pozycje 166a—d, brak pozycji 172— 177) k. 2—86; indeks alfabetyczny imion, litery B—Z, z odesłaniem do numerów pozycji k. 87—96.

Na dołączonych luźnych kartach 97— 110 — tem aty i nazwy miejscowości koń

czące się na dane tematy, w układzie alfabetycznym, zebrane jako materiały do zagadnienia genezy zawołań rodowych.

Por. prace Fr. Piekosińskiego: 1. Rycerstwo polskie wieków średnich, 1 .1—3, Kraków 1896—1902.

O powstaniu społeczeństwa polskiego w wiekach średnich i jego pierwotnym ustroju, Rozprawy Wydz;

^'st.-Filoz. Ak. Um., t. 14, Kraków 1881.

8022 I. Pol., lac. 3 ćwierć X I X w. 2 0 x1 2 ,5 cm. K. 96, w tym 61 nie zapis. Notes opr. plpt. wsp{.

Inwentarz — Cz. I 2

(22)

18 8022— 8024

Zestawienie Imion słowiańskich, z podaniem rodów, w których do końca XV w.

były używane, sporządzone przez Franciszka Piekosińskiego.

Materiały do prac heraldycznych. Zawiera 167 imion, litery B—Z, w układzie alfabetycznym.

8023 IV, I. Łac., poi. X I X / X X w. 3 4 x 21,5 cm i mniej. T. 1— 2; ł. 1: k. 180; t. 2:

k. 150, notes opr. płt. wspl.

Materiały do monografii o rodzie Werszowców-Rawiczów, zebrane przez Fran

Autograf.

T. 1. Kartoteka zawierająca wypisy źródłowe dotyczące Werszowców czeskich, z kronik i dokumentów czeskich, a następnie wypisy z Historii Długosza, dotyczące Werszowców polskich, zwłaszcza Rawiczów. Nadto wypisy z 3. tomu pracy własnej:

Rycerstwo polskie wieków średnich, k. 1— 143; kartoteka zawiera 143 wypisy, według foliacji autora brak piętnastu kart.

Tablice genealogiczne rodu Rawiczów (3) k. 144— 146. — Projekty karty ty tu łowej do „Materiałów do historii rodu Werszowców polskich, a zwłaszcza Rawiczów'4 (2) k. 147— 148. — Znaki herbowe używane przez Werszowców polskich k. 149—179, 31 rysunków i wycinków z druków, które Piekosiński wykorzystał do ozdobienia wyżej wymienionej karty tytułowej.

T. 2. Zestawienie członków rodu Werszowców czeskich i polskich od końca X do końca XV w., z uzupełnieniami dotyczącymi bliższego określenia osoby, latami, w których występuje, herbem używanym itp. k. 1— 150.

Por.: Rocznik Werszowców-Rawiczów. „Herold Polski" 1905; Materiały do historii rodu Wer

szowców polskich, a zwłaszcza Rawiczów, tamże, 1906.

8024 IV. Łac., poi. 4 ćwierć X I X w. 3 5 x 2 1 ,5 cm i mniej. K. 66.

Materiały do genealogii rodziny Burzyńskich, zebrane przez Franciszka Pieko

sińskiego.

Autografy. Tablica genealogiczna rodu Burzyńskich z XV—XVI w. k. 1—2. — Wykaz członków rodu w układzie alfabetycznym imion k. 3—36, kartoteka. — Wypisy z akt ziemskich bieckich, przechowywanych w Archiwum Grodzkim w Kra

kowie, z lat 1400—1537 k. 37—66.

(23)

8025—8027 19 8025 IV. Pol. X I X / X X w. 34 x 22,5 cm i mniej. K. 62.

Materiały do genealogii rodziny Florkowskich, zebrane przez Franciszka Pieko- sińskiego.

Autografy. Tablica genealogiczna Florkowskich i jej brulion k. 1—4 .— Wykaz członków rodziny z X VII—X IX w. k. 5—39. — Różne odpisy dokumentów doty

czących szlachectwa i spraw majątkowych Florkowskich k. 40—47, pisane przez Eugenię Florkowską.

Nadto listy Eugenii Florkowskiej do Fr. Piekosińskiego 1904 (5) k. 48—54, 57—62 oraz list Wincenty. Święcickiej do Eugenii Florkowskiej 1904 k. 55—56, przesłany z dopiskiem adresatki Fr. Piekosińskiemu. Listy zawierają informacje o rodzinie Florkowskich.

Materiały te wykorzystał Fr. Piekosiński w artykule: Ród szlachecki Florkowskich herbu własnego, ogłoszonym w „Heroldzie Polskim", 1905.

8026 IV. Pol., lac. Koniec X I X w. 4 2 x 5 2 ,5 cm i mniej, 9 tablic.

Tablice genealogiczne rodów Lubomlltów-Ogniwów i Ramułtów.

Materiały zbierane przez Piekosińskiego do prac genealogiczno-heraldycznych.

1. Lubomlici-Ogniwowie, 4 tablice doprowadzone do końca X III w., opracowane przez Fr. Piekosińskiego k. 1—4.

2. Ramułtowie, 4 tablice genealogiczne oraz piąta z wykazem dóbr należących do Ramułtów od XV do X IX w. k. 5—9. Pismo nie ustalonej ręki.

Tablice genealogiczne Lubomlitów-Ogniwów ogłosił Fr. Piekosiński w Rycerstwie polskim wieków średnich, t. 3, Kraków 1901.

8027 II. Bez tekstu słownego. 2 poi. X I X w. 2 2 x 1 4 cm. K. 75, w tym 19 pustych.

Notes opr. płt. wspl.

Materiały heraldyczne Franciszka Piekosińskiego.

Typy znaków herbowych wzorowanych na runach, odbite tłokami i numerowane atramentem przez Piekosińskiego. Każdy typ znaków na osobnej karcie. Notes zawiera 653 znaki.

Wycięte karty między k. 1 i 2.

2^*

(24)

20 8028— 8030

8028 IV. Pol. Przed 1905 r. 34,5 x 21 cm i mniej. K. 299, w tym 14 nie zapis.

„Materiały do herbarza szlachty polskiej średniowiecznej” zebrane przez Fran

Tytuł na k. 1 nadany przez St. Kutrzebę, z dodanym wyjaśnieniem: „zużytkowane po większej części w Herbarzu szlachty polskiej średniowiecznej. «Herold» z r. 1905 i 1906“.

Wykaz rodów, numerowanych cyframi arabskimi i ich znaków herbowych linii starszych i młodszych, numerowanych cyframi rzymskimi k. 2—3. — Konkordancje zestawiające numery rodów i znaków herbowych k. 4— 12. — Materiały dotyczące poszczególnych rodów, przerysy znaków herbowych i ich odmian, czasem pieczęci, tuszem i ołówkiem lub odbite pieczątką, z dołączonymi objaśnieniami dotyczącymi rodzin, osób, czasu i źródeł, skąd zaczerpnięto rysunek k. 13—299.

Por.: Fr. Piekosiński: Herbarz szlachty polskiej wieków średnich. „Herold Polski" 1905.

8029 I. Pol., lac. 4 ćwierć X I X w. 1 2 x1 8 cm. K. 53.

Materiały do sądów w Polsce, zebrane przez Franciszka Piekosińskiego.

Wypisy Piekosińskiego z Acta iuris supremi Magdeburgensis in arce Cracoviensi, t. 1—4, znajdujących się w krakowskim Archiwum Grodzkim, z lat 1397—1506 k. 1—48, notatki dotyczące urzędników sądowych w Polsce. Na k. 49 opis zewnętrzny pierwszego tomu akt. Dołączone 4 luźne notatki z 1. i 2. tomu tychże akt k. 50—53.

8030 IV. Pol., lac. 4 ćwierć X I X w. 3 4 ,5 x2 1 cm. K. 56, w tym 2 nie zapis.

Materiały do historii sądów w Polsce, zebrane przez Franciszka Piekosińskiego.

Wypisy ze źródeł.

1. „Wyroki sądu wyższego magdeburskiego na zamku krakowskim" k. 2— 11.

2. „Wypisy ze źródeł do ustroju sądownictwa polskiego w X III w.“ k. 13—42;

pozycje numerowane, zaznaczone źródła, z których robione wypisy.

3. „Materiały do wieców w wiekach średnich" k. 44—56; zapiski dotyczą miejsc, w których odbywano wiece w latach 1306— 1386, zaznaczone źródła, z których zrobione wypisy.

(25)

8031—8034 21

8031 II. Łac., poi 4 ćwierć X I X w. 2 4 x 19 cm i mniej. K. 101, w tym 8 nie zapis.

Wypisy źródłowe do historii sądów w Polsce, sporządzone przez Franciszka Pie

kosińskiego.

Wypisy z Acta iuris supremi Magdeburgensis in arce Cracoviensi, t. 1—2, 10—11, w układzie chronologicznym. Wypisy dotyczą sądu komisarskiego sześciu miast, z lat 1393— 1428 k. 1— 13. — Wypisy do sądów leńskich w Bieczu, Goleszu, Łań

cucie, Sączu, Sandomierzu, Sanoku, Tyńcu, Broszowie, Dębicy, Pilźnie i Tyczynie, 2 lat 1408— 1504 k. 14— 75. — Luźne wypisy z wyżej wymienionych akt, t. 1—2, 11, z lat 1389— 1481 k. 76—97. — Notatki o „postępku sądowym" z konstytucji 2 1505 r. k. 98— 101.

8032 IV. P ol, łac. 4 ćwierć X I X w. 33,5 x 22,3 cm i mniej. K. 10.

Wykaz wójtostw i sołectw z lat 1392— 1494, sporządzony przez Franciszka Pie

kosińskiego.

Układ miejscowości alfabetyczny.

8033 I. Pol., łac. 2 poł. X I X w. 10,5x17,5 cm i mniej. K. 437.

Wykaz miejscowości powiatu pilzneńskiego, sporządzony przez Franciszka Pie

kosińskiego.

Wykaz z pracy Adolfa Pawińskiego: Polska X V I wieku pod względem geograficzno-

&tatystycznym, t. 4: Małopolska, cz. 2, Warszawa 1886. Wykaz uzupełniony wypisami 2 Acta terrestria Pilsnensia przechowywanych w Archiwum Grodzkim w Krakowie.

Zachowano układ alfabetyczny, czasem niekonsekwentnie stosowany oraz foliację autora, z dodanymi później 26 nie foliowanymi kartami.

8034 IV. Pol. 1904. 34,5 x 21 cm. K. 18, w tym 4 nie zapis.

Franciszek Piekosiński: „Kilka dat co do zagospodarowania się Polski wieków średnich”.

(26)

22 8034— 8037

Autograf. Referat przedstawiony na posiedzeniu Wydziału Hist.-Filoz. Akademii Umiejętności, dnia 22 II 1904 r.

Praca ogłoszona tylko w streszczeniu. Por.: Sprawozdania Wydz. Hist.-Filoz. Ak. Um., t. 9, 1904, Kraków 1905 nr 2.

8035 IV. Pol. 2 poi. X I X w. 34,5 x 73 cm i mniej. K. 42.

Drobne materiały Franciszka Piekosińskiego do prac heraldycznych i sfragistycznych.

\

1. Notatki do zagadnień heraldycznych k. 1— 18.

2. Materiały do zagadnień sfragistycznych k. 19—42. Trzy tablice z rysunkami najstarszych pieczęci polskich, o tematach runicznych k. 19—21; notatka o pie

częciach książąt pomorskich z X III i początku XIV w. k. 22—23; kalkowe odbitki pieczęci, głównie książąt pomorskich, wykonane tuszem i ołówkiem (13) k. 24—37;

odbitki drukarskie pieczęci k. 38— 42, 5 tablic zamieszczonych w rozprawie Fr. Pie

kosińskiego: Pieczęcie polskie wieków średnich, Kraków 1899.

8036 IV. Pol. Ok. 1879 r. 4 0 x 5 3 cm i mniej. K. 54.

Mapa diecezji krakowskiej opracowana przez Franciszka Piekosińskiego.

Mapa wykonana na podstawie Liber Beneficiorum Długosza, przygotowywana na zjazd historyków ku uczczeniu 400-letniej rocznicy śmierci Długosza w 1880 r.

Rysowana na kalkach w 35 odcinkach, ze szczególnym uwzględnieniem rozsiedlenia się rodów szlacheckich. Poszczególnie odcinki obejmują ziemie byłej Kongresówki k. 20—38 i byłej Galicji k. 39—54. Odcinki mapy nie stanowią jednolitej całości, da się ją jednak odtworzyć.

Na początku, k. 1— 19, notatki autora o archidiakonatach i dekanatach diecezji krakowskiej, wyliczenie i uwagi o ich rozmieszczeniu.

Większość odcinków mapy silnie zniszczona.

Mapa nie ogłoszona. Por.: M. Gumowski: Sw. p. prof. dr Franciszek Piekosiński. Rys życia i prac, Kraków 1907 s. 9 poz. 19.

8037 IV. Pol., łac. X I X [ X X w. 3 4 ,5 x2 1 ,5 cm i mniej. K. 41, w tym 2 nie zapis.

Fragmenty prac Fr. Piekosińskiego i materiały robocze.

1. „Ustawodawstwo tzw. wiślickie króla Kazimierza Wielkiego", przed 1892 r.

k. 2—5, fragment wczesnej redakcji rozprawy ogłoszonej: Uwagi nad ustawodawstwem

(27)

8037—8039 23 wiślicko-piotrkowskim Kazimierza Wielkiego. Rozprawy Wydz. Hist.-Filoz. Ak. Um., t. 28, Kraków 1892.

2. Fragment artykułu o rozdawnictwie dostojeństw i urzędów b.d. k. 7—9.

3. Końcowy fragment brulionu artykułu o organizacji Akademii Umiejętności b.d., ok. 1873 r. k. 10.

4. Materiały do indeksu imiennego do Herbarza szlachty polskiej wieków średnich, ok. 1904 r. k. 12—33, indeks ogłoszony, „Herold Polski" 1905.

5. Fragmenty i notatki robocze b.d. k. 35—37.

6. Fragmenty wykazów urzędników sądowych i ziemskich z XV—XVIII w., wypisane z Volumina legum i innych źródeł k. 38 —41.

8038 I. Pol., lac. 2 poi. X I X w. 11x17,3 cm. T. 1— 3] t. 1. k. I, 621; t. 2: k. 578 (622— 1199)-, t. 3: k. 684 (1200— 1883).

„Tytuły aktów XVI i XVII w. wypisane z Volumlna legum”, t. 1—2, przez Fran

Rejestr tytułów paragrafów poszczególnych akt, w układzie chronologicznym Volumina legum t. 1—2, wydanych przez J. Ohryzkę w Petersburgu w 1859 r.

T. 1: 1507— 1565.

T. 2: 1566— 1588.

T. 3: 1589— 1609.

Przypuszczalnie miało to być uzupełnienie pracy A. Sozańskiego: Rejestr do Volumina legum, Gdańsk 1876, obejmującego lata 1648— 1766, zawarte w tomach 4— 7 wyżej wymienionego wydawnictwa J. Ohryzki.

8039 IV. Łac., poi. 4 ćwierć X I X w. 3 4 ,5 x2 1 cm i mniej. K. 108, w tym 9 nie zapis.

Materiały dotyczące kodeksów z XV i początku XVI w., zawierających statuty Kazimierza Wielkiego, zebrane przez Franciszka Piekosińskiego.

Dwa spisy kodeksów reprezentowanych w fascykule, w układzie chronologicznym ich powstania k. 1—3, czystopis i brulion. — Wyliczenie paragrafów poszczególnych kodeksów, ułożonych według pierwszego spisu oraz ich kónkordancje ze Zwodem zupełnym statutów Kazimierza Wielkiego, wydanym przez Ant. Helcia w tomie pierw

szym Starodawnych prawa polskiego pomników, Warszawa 1856 s. 44— 172, k. 4—74.—

Drobne notatki Piekosińskiego k. 75—76, dotyczące wymienionej konkordancji oraz prac omawiających statuty Kazimierzowskie, drukowanych do 1891 r. — Kartoteka pomocnicza zestawiająca kodeksy i spis do niej k. 77— 108.

(28)

24 8040—8042

8040 IV. Pol. 4 ćwierć X I X iv. 34 ,5 x2 1 cm. K. 56, w tym 3 nie zapis.

Statuty Kazimierza Wielkiego w języku polskim. Kopia Kodeksu Dzikowskiego z 1501 r. sporządzona przez Franciszka Piekosińskiego.

Początek tekstu, tytuły i oznaczenia liczbowe pisane czerwonym atramentem.

Na k. 19—53 odrysowane atramentem i kolorowane inicjały.

Kodeks Dzikowski znajduje się w Bibliotece Jagiellońskiej pod sygnaturą Akc. 159/51 (dawna sgn. Biblioteki Dzikowskiej: P. 2. N. 22).

Druk. Archiwum Komisji Prawniczej, t. 3, Kraków 1895, wydał Fr. Piekosiński.

8041 IV. Łac., poi 4 ćwierć X I X w. 3 5 x 2 1 ,5 cm. K. 64 ( I I I , s. 16, k. 1—53), w tym 7 nie zapis. Opr. płt. wspł.

Statuty Kazimierza Wielkiego w języku łacińskim. Kopia kodeksu Bandtkiego I (B. I) z 1444 r., sporządzona przez Franciszka Piekosińskiego.

Sumariusz statutów Kazimierza Wielkiego s. 1—14. Litografowana kopia Zwodu zupełnego statutów Kazimierza W., odpisu Fr. Piekosińskiego z tekstu ogłoszonego w pierwszym tomie Starodawnych prawa polskiego pomników k. 1—46, uzupeł

niona przez Piekosińskiego według kodeksu B. 1; na k. 46v początek statutów warckich i opis tej drugiej części kodeksu.

Dodane wyjaśnienie słów polskich w tekstach ksiąg miejskich i innych k. 47—48.

na k. 48v odpis listu pisarza kodeksu B. I, zamieszczonego na końcu kodeksu.

Na oprawie wytłoczone i złocone litery B. I.

Kodeks B. I był do 1945 r. w Bibliotece Baworowskich we Lwowie, sgn. 958.

Druk. Archiwum Komisji Prawniczej, Kraków 1921 t. 4, s. 157—217, t. 2, s. X II—XIV.

8042 IV. Łac., pot. 4 ćw ierćX IX w. 34,5x 21,5 cm i mniej. K. 73 ( I I I , s. 20, k. 1—60), w tym 7 nie zapis. Opr. płt. wspł.

Statuty Kazimierza Wielkiego w języku łacińskim. Kopia kodeksu Bandtkiego 11 (B. II) z 1450 r., sporządzona przez Franciszka Piekosińskiego.

Opis kodeksu B. II z odrysowanym znakiem wodnym papieru kodeksu k. III. — Sumariusz statutów Kazimierza Wielkiego s. 1— 18, na s. 17— 18 wstęp do tekstu statutów. — Litografowana kopia Zwodu zupełnego statutów Kazimierza W., odpisu Fr. Piekosińskiego z tekstu ogłoszonego w pierwszym tomie Starodawnych prawa

(29)

8042—8045 25 polskiego pomników k. 1—55, uzupełniona poprawkami Piekosińskiego według ko

deksu B. II.

Na oprawie wytłoczone i złocone litery B. II.

Kodeks B. II był do 1945 r. w Bibliotece Baworowskich we Lwowie, sgn. 953.

Druk. Archiwum Komisji Prawniczej, t. 4, Kraków 1921 s. 219—267.

8043 IV. Łac. 4 ćwierć X I X w. 3 5 x 2 1 ,5 cm. K. 25 (s. 50). Opr. plt. wspl.

Statuty Kazimierza Wielkiego w języku łacińskim. Kopia kodeksu Ossolińskich I.

(Oss. I) z 1400 r., sporządzona przez Franciszka Piekosińskiego.

Tekst s. 1—45; nagłówki paragrafów pisane czerwonym atramentem. — Indeks alfabetyczny paragrafów statutów, według pierwszych wyrazów s. 47—50.

Na okładzinie przedniej wytłoczone i złocone litery Oss. I.

Kodeks Oss. I znajduje się w Bibliotece im. Ossolińskich we Wrocławiu, sgn. 633.

Druk. Archiwum Komisji Prawniczej, t. 2, Kraków 1921 s. 55—95, wydał St. Kutrzeba w opra

cowaniu B. Ulanowskiego.

8044 IV. Łac., poi. 4 ćw ierćX IX w. 34,5x 21 cm. K. 27 (s. IV, 50), w tym 5 nie zapis.

Opr. pił. wspl.

Statuty Kazimierza Wielkiego w języku łacińskim. Kopia kodeksu Ossolińskich III (Oss. III), pisanego po 1472 r., sporządzona przez Franciszka Piekosińskiego.

Tekst statutów s. 1—3 8 .— Indeks alfabetyczny paragrafów statutów, według pierwszych ich wyrazów s. 39—42. — Na dołączonej karcie, s. 45—46, opis kodeksu Wraz z wyliczeniem artykułów statutu warckiego i rysunkiem na kalce znaku wodnego- Papieru kodeksu.

Na okładzinie przedniej wytłoczone i wyzłocone litery Oss. III.

Kodeks Oss. III znajduje się w Bibliotece im. Ossolińskich we Wrocławiu, sgn. 802.

Druk. Archiwum Komisji Prawniczej, t. 2, Kraków 1921 s. 225—271.

8045 IV. Łac., poi. 4 ćw ierćX IX w. 3 5 x 21 cm i mniej. K. II I , 92, w tym 8 nie zapis.

Opr. plt. wspl.

Statuty Kazimierza Wielkiego w języku łacińskim. Kopie kodeksów Sierakow

skiego I, II, I I I (Sier. I, II, III), pisanych w drugiej połowie XV w., sporządzone przez Franciszka Piekosińskiego.

(30)

26 8045—8047

Opis kodeksu Sier. I wraz z odrysowanymi dwoma znakami wodnymi papieru kodeksu na k. II. — Litografowana kopia Zwodu zupełnego statutów Kazimierza W., odpisu Fr. Piekosińskiego z tekstu ogłoszonego w Starodawnych prawa polskiego pomnikach, t. 1, s. 44— 172, k. 1—32, z poprawkami Piekosińskiego, prawdopodobnie według kodeksu Sier. I.

Takaż litografowana kopia Zwodu zupełnego z poprawkami Piekosińskiego, prawdo

podobnie według kodeksu Sier. II k. 37—80, na k. 36 opis tego kodeksu.

Opis kodeksu Sier. III z przerysowanym znakiem wodnym papieru kodeksu k. 84. — Fragment statutów wielkopolskich, piotrkowskich, z kodeksu Sier. III k. 85—90, na k. 91 indeks alfabetyczny paragrafów statutów, według pierwszych wyrazów.

Na okładzinie przedniej wytłoczone i wyzłocone litery Sier. I, II, III.

Kodeksy Sier. I, II, III były w Bibliotece Baworowskich we Lwowie do 1945 r., sgn. 981 i 980.

Druk, Archiwum Komisji Prawniczej, t. 4, Kraków 1921 s. 1—67.

8046 IV. Łac., poi. 4 ćwierć X I X w. 35 x 21 cm i mniej. K. II, 58, w tym 4 nie zapis.

Opr. płt. wspł.

Statuty Kazimierza Wielkiego. Kopia kodeksu Stronczyńskiego I (Stron. I) z 1472 r., sporządzona przez Franciszka Piekosińskiego.

Sumariusz statutów Kazimierza Wielkiego k. 1— 10. — Litografowana kopia Zwodu zupełnego statutów Kazimierza W., odpisu Fr. Piekosińskiego z tekstu ogło

szonego w Starodawnych prawa polskiego pomnikach, t. 1, s. 44— 172, k. 11—56, z poprawkami Fr. Piekosińskiego według kodeksu Stron. I; na k. 56v częściowy opis kodeksu.

Zachowana paginacja i foliacja autora: s. 19, k. 1—46.

Na okładzinie przedniej wytłoczone i wyzłocone litery Stron. I.

Kodeks Stron. I był w Bibliotece Baworowskich we Lwowie do 1945 r., sgn. 993.

Druk. Archiwum Komisji Prawniczej, t. 4, Kraków 1921 s. 69— 155.

8047 IV. Łac. 4 ćwierć X I X w. 3 5 ,5 x 2 2 cm. K. 56.

„Zwód zupełny statutów Kazimierza Wielkiego", kopia litografowana odpisu Franciszka Piekosińskiego.

Skopiowany tekst Zwodu według ogłoszonego przez Ant. Helcia w Starodawnych prawa polskiego pomnikach, t. 1, s. 44— 172.

(31)

8048—8050 27

8048 IV. Łac., poi. 4 ćwierć X I X w. 3 5 x 2 1 ,5 cm i mniej. K. 45, w tym 4 nie zapis.

Kopie statutów Księstwa Mazowieckiego z lat 1407—1478 i Ustaw prawa polskiego z 1555 r., sporządzone przez Franciszka Piekosińskiego.

1. S tatuty odpisane z dziesiątego i jedenastego tomu Tek Naruszewicza, rękopis Biblioteki im. Czartoryskich w Krakowie sgn. 10 i 11. Tekst zgodny z ogłoszonym przez J. W. Bandtkiego w lus Polonicum, Warszawa 1831.

2. Odpis Ustaw prawa polskiego k. 33—34, sporządzony przez Fr. Piekosińskiego z rękopisu Biblioteki im. Czartoryskich sgn. 1427, autografu Jana Palczowskiego.

Na k. 33 tytuł oryginalny rękopisu: „Ustawy prawa Polskygo dla pamieczy krothko napisane y vilożone po polsku przes Jana Palczowsskygo s Brzesnicze, na then czasz dworzanina Krula jego m. Polskygo Zigmantha Augustha“ 1555. Odpis niekompletny, obejmuje 5 rozdziałów i początek szóstego.

Por.: Z. Celichowski: O autorze i wydaniach dzieła „Ustawy prawa polskiego".

Rozprawy i Sprawozdania Wydz. Filolog. A. U., t. 5, Kraków 1877.

8049 III. Łac., poi, niem. 2 poi. X I X w. 2 8 x 21 cm. K. 235, w tym 36 nie zapis.

Zeszyt.

Kopie 86. dokumentów z lat 1123— 1210, sporządzone przez Franciszka Pie

kosińskiego dla własnego wydawnictwa: Zbiór dokumentów średniowiecznych do objaśnienia prawa polskiego ziemskiego służących, Kraków 1897.

Odpisy dokumentów ogłoszonych w różnych wydawnictwach, między nimi ory

ginalnego dyplomu z 1146 r., przechowywanego w Archiwum kapitulnym w Gnieźnie, kopia na k. 27—28.

Dokumenty do 1179 r. (41) ogłosił Fr. Piekosiński w wyżej podanym wydawnictwie. Daty niektórych dokumentów w odpisach Piekosińskiego są błędne i niezgodne z podanymi przez 2. Kozłowską-Budkową w Repertorium polskich dokumentów doby piastowskiej, Kraków 1937.

8050 I. Łac. Po 1874 r. 1 5,5 x2 4 cm. K. 156.

Wykaz chronologiczny dokumentów z lat 1186— 1366, ogłoszonych w Kodeksie dyplomatycznym katedry krakowskiej św. Wacława,* cz. 1, Kraków 1874.

Kartoteka. Czystopis z uzupełnieniami Franciszka Piekosińskiego, wykonany dla spisu dokumentów w wymienionym Kodeksie, wydanym przez Fr. Piekosińskiego.

W wykazie brak dokumentów nr 1—2,175—203; nie wydany w Kodeksie dokument zaznaczony na k. 48, jako falsyfikat.

(32)

28 8051—8053

8051 I. Łac. 1878— 1896. 11 x 1 8 cm. K. I, 838.

„1301—1400, regesty dokumentów z drukowanych kodeksów, ręką Łuszczyń- sklego. 935”.

Tytuł na obwolucie k. I, pisany nie ustaloną ręką. Regesty dokumentów zebrał Teodor Łuszczyński, archiwista Archiwum Aktów Grodzkich i Ziemskich w Kra

kowie.

8052 IV. Łac., poi., X I X j X X w. 39 x 24 cm i mniej. 222 odpisy dokumentów. K. 334, w tym 5 nie zapis.

Odpisy dokumentów dla kodeksów dyplomatycznych, zebrane, a następnie wydane przez Franciszka Piekosińskiego.

1. Odpisy dokumentów z lat 1113— 1456 (175) k. 1—285, drukowanych w całości, lub w regestach w Kodeksie dyplomatycznym Małopolski, t. 1—4, przez Franciszka Piekosińskiego, Kraków 1876— 1905.

Odpisy sporządzali oprócz Fr. Piekosińskiego — Józef Detmerski, Romuald Hube, Fr. Witkowski i nie ustaleni. Niektóre dokumenty w podwójnych odpisach. Na kopiach notatki i poprawki Piekosińskiego. Na k. 258v—259 odpisy dwóch doku

mentów z lat 1367 i 1425, których regesty ogłosił E. Rykaczewski w Inventarium omnium et singulorum privilegiorum..., Paryż—Berlin—Poznań 1862.

2. Odpisy dokumentów z lat 1153— 1626 (32) k. 286—334, czasem podwójne, w jednym wypadku potrójne, sporządzone przez Fr. Piekosińskiego, Rom. Hubego i nie ustalonych. Na k. 331 przerysy dwóch podpisów, Krzesława z Kurozwęk i mi

nistra Leona Thuna. Na kopiach poprawki i uzupełnienia Fr. Piekosińskiego, czasem adnotacje nie ustalonych osób.

Dokumenty ogłoszone przez Piekosińskiego w następujących wydawnictwach: Kodeks dyplo

matyczny katedry krakowskiej iw. Wacława, cz. 1—2, Kraków 1874— 1883; Kodeks dyplomatyczny miasta Krakowa, t. 1—2, Kraków 1876— 1905; Prawa, przywileje i statuta miasta Krakowa, Kraków 1885; Zbiór dokumentów średniowiecznych do objaśnienia prawa polskiego ziemskiego służących, Kra

ków 1897.

8053 I. Łac. Po 1886 r. 1 6 x 2 4 cm. K. 378.

Wykaz chronologiczny dokumentów z lat 1153— 1386, wydanych w Kodeksie dyplomatycznym Małopolski, t. 1—2, Kraków 1876— 1886.

Kartoteka, czystopis do druku, wykonany dla spisu dokumentów w. w. Kodeksu, wydanego przez Franciszka Piekosińskiego.