POWIATU PUCKIEGO
T re ś ć !
314. K o n w e n c ja m ię d z y P o ls k ą a N ie m c a m i o u ła tw ie n ia c h w m a ły m r u c h u g ra n ic z n y m p o d p is a n a w G d a ń s k u d n ia 30 g r u d n ia 1924 r . — D z . U s ta w n r. 65, p o z . 383.
315. R o z p o rz ą d z e n ie M in is t r ó w S k a rb u i S p r a w ie d li
w o ś c i z d n ia 3 ) c z e rw c a 1926 r . z m ie n ia ją c e § 2 ro z p o rz ą d z e n ia M in is tr ó w S k a rb u i S p r a w ie d liw o ś c i z d n ia 14 lis to p a d a 1924 r . o lic h w ie p ie n ię ż n e j (D z. U . R . P. n r. 99, p o z. 922). — D z . U s ta w n r. 64, p oz. 381.
O g ło s z e n ia .
— —
Konwencja
m iędzy p o ls k ą a N iem cam i o u ła tw ien ia ch w ma
łym ruchu g ranicznym , podpisana w G dańsku d nia 30 g ru d n ia 1924 r.
1, U ła tw ie n ia osobiste.
A r ty k u ł 1.
1. O s o b y , zam ieszkałe w o b rę b ie p o w ia tó w g ra niczn ych, lecz nie dalej, niż w o d le g ło ś c i 10 k ilo m e tró w od g ra nicy p o ls k o -n ie m ie c k ie j, i p rze byw ające tam przyn ajm niej od trzech m iesięcy, m ogą na p od staw ie prze pu ste k g ranicznych i p o d łu g postanow ień następnych a rty k u łó w p rze kra czać g ranicę i przebyw ać po je j d ru g ie j stron ie.
U rz ę d n ic y ko rzysta ją z tego u d o g o d n ie n ia od dnia rozpoczęcia służby.
2, Za p o w ia ty graniczne uważa się p ow iaty, przylegające do p o ls k o -n ie m ie c k ie j granicy. \iv ra zie szczególnej p o trz e b y m oże każdy z obu Rzą
d ów uznać za p o w ia ty graniczne, w rozu m ie n iu n in iejszej K o n w e n c ji, części in n ych sąsiadujących pow iatów ', p oło żo n ych w o d le g ło ś c i nie w iększej, niż 10 k ilo m e tró w od g ra n ic y p o ls k o -n ie m ie c k ie j, o czem zaw iadom ić należy Rząd d ru g ie j S trony.
A r ty k u ł 2.
P rzepustka graniczna u praw n ia o ka zicie la : a) do przekraczania g ra n ic y w o kre ślo n ych p u n k ta c h p rze jścio w ych p ie cho tą , konno, na r o werze, w ozem , saniam i, sam ochodem lu b k o le ją ; b ) do p rzebyw ania w o b rę b ie pow iatu , leżą
cego po d ru g ie j stron ie g ra n ic y i przylegającego do p ow iatu , w k tó ry m prze pu stka została w ysta w iona, w o d le g ło ś c i nie w iększej, niż 10 k ilo m e tró w od g ra nicy. Je żeli p o w ia t d o ty k a w ięcę j, niż je d ne go p o w ia tu po d ru g ie j stron ie g ra nicy wówczas praw o p o b y tu rozciąga się na w szystkie te p o w ia ty . W razie szczególnej p o trz e b y w ła dza, w ystaw iająca prze pu stkę , je st u praw niona
ważność je j rozciągnąć na przylegające z obu stron p o w ia ty graniczne.
A r ty k u ł 3.- 1. P rz e p u s tk i są w ysta w ia ne :
a) ja k o p rz e p u s tk i na p o d ró ż jednorazow ą — w k o lo rz e cze rw on ym ;
b ) ja k o stałe p rz e p u s tk i — w k o lo rze z ie lo n y m ; c) ja k o p rz e p u s tk i gospodarcze — w ko lo rze bro nzo w ym .
2. D o p rze p u ste k używać należy fo rm u la rzy w p o lskim i n ie m ie ckim języku w e d łu g w zoru, w prow a dzo ne g o na pod staw ie K o n w e n c ji z 29 kw ie tn ia 1922, z tern jed na k, że p rzepisy, w y d ru kow a ne na przepustkach, będą zm ienione o d p o w ie d n io do n in iejszej K o n w e n c ji.
3. P rze p u stki muszą zaw ierać:
a) im ię i nazw isko, stanow isko lu b zawód, m iejsce i datę uro dze nia oraz m iejsce zam ieszka
nia o ka z ic ie la ;
b ) cel (p o w ó d ) p o d ró ż y ;
c) m iejsce p rze kro czen ia g ra n ic y ;
d) oznaczenie p ow iató w , w k tó ry c h o bręb ię p rze p u stka je s t ważna;
e) ograniczenia prawa przebyw ania po d ru g ie j stron ie g ra n ic y zarów no co do m iejsca, ¿ak i co do czasu, w ynika ją ce bądź z celu p od ró ży, bądź z in n ych pow odów ' ty
f) w zm ia nki o osobach m ło do cian ych, m ają
cych ew entualnie tow arzyszyć (art. 5).
4. P rze p u stki muszą b y ć zaopatrzone w fo to - g ra fję w łaściciela, urzędow o ostęplow aną. i jego p o d p is albo znak ręczny. F o to g ra f ja nie je s t w y magana, o ile o k a z ic ie l p rz e p u s tk i p rze dsta w i inną le g ity m a c ję osobistą, urzędow ą lu b urzędow o p o św iadczoną i zaopatrzoną w fo to g ra fję .
A rtyku ł 4.
1. Przepustki wystawiają po stronie polskiej władze administracyjne pierwszej instancji, po stronie niemieckiej — landraci i władze policyjne obwodów miejskich.
2. W
razie szczególnie pilnej
isprawdzonej potrzeby odbycia jednorazowej podróży i niemo
żności uzyskania na czas przepustki od władzy, kompetentnej w myśl ustępu 1 do jej wystawie
nia, przepustka może być wystawiona po stronie polskiej również przez komisarzy obwodowych albo i inną władzę, która będzie do tego wyzna
czona; w razie wyznaczenia innej władzy naleify
w danym razie zawiadomić Rząd niemiecki; po
112 —
stronie niemieckiej — również przez miejscową władzą policyjną.
3. Pod wzglądem terytorjałnym właściwą jest ta władza, w której obrąbie mieszka starający sią o przepustką.
Artykuł 5.
Przepustki należy wydawać tylko osobom po
wyżej lat 12. Wyjątkowo w wypadku szczegól
nej potrzeby, przepustka może być wystawiona osobie poniżej lat 12. Poza tern osoby poniżej lat 12 mogą przekraczać granicą bez przepustki tylko w towarzystwie osoby dorosłej i tylko wten
czas, gdy ta ostatnia jest uprawniona na mocy przepustki do zabrania ze sobą takich osób.
Artykuł 6.
Przepustki jednorazowe wystawia sią z ważno
ścią najwyżej na 14 dni, licząc od dnia wysta
wienia; uprawniają one do przebywania z drugiej strony granicy w ciągu trzech dni najwyżej, przy- czem dzień pierwszego przekroczenia granicy nie jest liczony.
Artykuł 7.
Stałe przepustki wystawia sią, z zastrzeże
niem postanowień artykułu 9, z ważnością trzy
miesięczną osobom, które dla celów zawodowych, gospodarczych, kościelnych lub innych szczegól
nych powodów, muszą częściej przekraczać gra
nicą. Co sią tyczy każdorazowego przeby
wania po drugiej stronie granicy, stosuje sią ar
tykuł 6.
A r ty k u ł 8.
1. Właściciele gruntów, członkowie ich rodzin, jak również osoby, zajęte w ich gospodarstwie, otrzymują z zastrzeżeniem postanowień artykułu 9, przepustki gospodarcze, o ile ich grunt albo grunty, stanowiące całość gospodarczą, przecięte są przez granicą. To samo stosuje sią do wypadków, kiedy grunt albo grunty tego rodzaju nie mogą być normalnie zagospodarowane bez przekracza
nia granicy. Te same prawa, co właściciel gruntu, mają osoby, korzystające z niego na mocy jakie
gokolwiek tytułu prawnego. Przepustki gospo
darcze uprawniają do przekraczania granicy i do przebywania poza nią tylko w tern miejscu i w ta
kim czasie, jakiego wymaga uprawianie i korzy
stanie z gruntu. Położenie gruntu musi być ozna czone w przepustce.
2. Postanowienia ustępu 1 stosują sią tylko do takich gruntów, co do których w dniu 15 września 1922 istniały warunki, wymagane do wy
stawiania przepustek gospodarczych. W odnie
sieniu do tej części» granicy, na którą rozciąga sią polsko-niemiecka Konwencja Górnośląska z 15 maja 1922, obowiązuje termin 1 stycznia 1922.
3. Przepustki gospodarcze są ważne na prze
ciąg roku kalendarzowego.
A rty k u ł 9.
1. Władze, wymienione w artykule 4, mają zawiadamiać odpowiednie władze drugiej Strony 0 wnioskach o wystawienie przepustek stałych lub gospodarczych (art. 7 i 8), które do nich wpływają, o ile mają zamiar wnioski te uwzglę
dnić. W zawiadomieniu należy podać nazwisko 1 miejsce zamieszkania petenta oraz dane, z kto-
3
«:h wynikałoby, że istnieją warunki, wymagane o przekroczenia granicy, oraz cel (powód) tego przekroczenia.2. Wystawienia przepustki należy odmówić, jeżeli władza Strony przeciwnej w ciągu 10 dni po wysłaniu zawiadomienia sprzeciwi sią temu z powodu bądź braku warunków, wymaganych dla wystawienia przepustki, bądź dlatego, że przekroczeniu granicy sprzeciwiają sią ustawowe przepisy paszportowe kraju, do którego petent zamierza sią udać, bądź wreszcie dlatego, że po
siadanie przepustki przez petenta byłoby niebez- piecznem dła bezpieczeństwa publicznego i po
rządku tego kraju.
3. Jeżeli władza wystawiająca uzna sprzeciw za nieumotywowany, wówczas jej władza przeło
żona może domagać sią od odpowiedniej władzy Strony przeciwnej ponownego zbadania sprzeciwu.
4. O wystawieniu każdej przepustki stałej i gospodarczej władza wystawiająca winna bez
zwłocznie zawiadomić odpowiednią władzą Strony przeciwnej. Bliższe szczegóły pozostawia sią bez
pośredniemu porozumieniu sią obustronnych wła
ściwych władz administracyjnych.
A rty k u ł 10.
1. Przepustki graniczne, z wyjątkiem prze
pustek gospodarczych, uprawniają do przekracza
nia granicy w punktach, w nich podanych i uzna
nych za punkty przejściowe przez obie Strony kontraktujące. Bez powodu nie wolno w prze
pustce podawać innego punktu przejściowego, jak tylko punkt, najbliżej położony od miejsca zamieszkania starającego się o przepustkę.
2. Przepustki gospodarcze uprawniają do przekraczania granicy również poza punktami przejściowemi w miejscach, gdzie to się okaże celowe dla wykonywania prac gospodarczych.
Miejsca te winny być ustalone przez obustronne właściwe władze celne po wysłuchaniu osób inte
resowanych i z uwzględnieniem istotnych potrzeb gospodarczych
A r ty k u ł 11.
1. Przekraczanie granicy na podstawie prze
pustek granicznych jest dozwolone w zasadzie tylko w godzinach dziennych, a mianowicie od 1 kwietnia do 30 września między 6 rano a 8 wieczór, a od 1 października do 31 marca mię
dzy 7 rano a 6 wieczór. Zapory graniczne mu
szą być w porę otwierane i nie mogą być przed
wcześnie zamykane.
2. Przepustki gospodarcze uprawniają w cza
sie od 1 maja do 30 września do przekraczania granicy już o godzinie 4 rano.
3. Władze administracyjne i celne I instancji mogf4 P° wzajemnem porozumieniu ustalić w inny sposób godziny przekraczania granicy bądź wo- góle, bądź w poszczególnych wypadkach, jeżeliby to się okazało pożądane ze względu na miejscowe stosunki.
4. Duchowni i ich pomocnicy, lekarze, wete
rynarze i akuszerki mogą przy wykonywaniu swego
zawodu przekraczać granicą również i w nocy. To
samo dotyczy i innych osób np. dozorców śluz
oraz strażaków, w wypadkach szczególnie pilnej
p o trze b y. Przekraczanie g ra n ic y k o le ją nie p o d lega o graniczeniom co do godzin.
A r ty k u ł 12.
1) P obierane będą następujące o p ła ty : Z ł p o i. M k . n ie m . za prze pu stkę jednorazow ą 0,50 albo 0,50
„ „ stałą 3,00 „ 2,00
„ „ gospodarczą 4,00 „ 3,00
2. Inne o p ła ty , nie przew idziane w ustępie pierw szym , nie m ogą b yć p obierane ani za w ysta w ie n ie p rz e p u s tk i, ani za podanie.
3. W razie p o trz e b y m ogą oba R ządy p o ro z u m ie ć się co do zm iany w ysoko ści o p ła t.
A r ty k u ł 13.
Straż ogniow a i straż kopalniana, ja k rów nież za ło gi ratow nicze, dające się rozpoznać ja k o takie, m ogą d la niesienia p o m o c y bez p rze pu ste k prze
kraczać granicę i zatrzym ać się po je j d ru g ie j stron ie na czas niesienia p o m o cy w pun ktach , w k tó ry c h to okaże się konieczne, z tem zastrze
żeniem , że poddadzą się k ie ro w n ic tw u osoby w ła ściw ej w e d łu g prze pisó w , w ydanych w m iejscu w ypadku.
A r ty k u ł 14.
W sz y s tk ie p rz e p u s tk i należy oddaw ać w ład zy w ystaw iającej po ic h u życiu n a jp ó źn ie j po u p ły w ie te rm in u ic h ważności.
A r ty k u ł 15.
1. O ile okaże się p otrzeba, S tro n y k o n tra k tu ją c e w ydadzą p rze pisy w celu p ociągania do o d p o w ie d zia ln o ści osób, k tó re u zyskały p rz e p u s tk i graniczne na m ocy podania fałszyw ych o k o lic z ności a lbo k tó re nad użyły p rzepustek, a zwłaszcza przez prze kro czen ie w yszczególnionego w prze
p ustkach obszaru, na k tó ry zostały wydane.
2. W razie p o w tó rn e g o nadużycia, p rz e p u s t
ka graniczna może b y ć odebrana rów nie ż przed u pływ em je j w ażności. N ie p ra w n ie w ystaw ioną p rze pu stkę należy bez w szystkieg o odebrać.
3. O d eb ra n e p rz e p u s tk i należy zwracać w ła dzy, k tó ra je w ystaw iła.
A r ty k u ł 16.
K a żda ze S tro n k o n tra k tu ją c y c h m oże w y d a lać ze swego te ry to rju m , z w y ją tk ie m w łasnych o byw atali, w szystkich, k tó rz y p o w tó rn ie nadużyli p rz e p u s tk i granicznej.
II. U łatw ienia rzeczowe.
A r ty k u ł 17.
1. W ła ś c ic ie le i u ż y tk o w n ic y g ru n tó w bądź ro ln y c h , bądź leśnych, leżących w g ranicznym o b w od zie celnym je d n e j ze S tro n k o n tra k tu ją c y c h , m ają praw o, jeże li m ieszkania ich lu b w arsztaty p ra cy są o d d zie lon e granicą od należących do n ic h obszarów u żytkow a nia i o ile w łasność ich stanow i jed ną gospodarczą c a ło ść:
a) p rze no sić lu b przew ozić przez granicę bez cła p rz e d m io ty , służące do racjon a ln eg o zagospo
d arow ania ic h g ru n tó w , a w szczególności rów nież i nawozy, ziarno do siewu, ro ś lin y , służące do o chran ian ia g ru n tó w , p ro d u k ty g le b y, naturalne kam ienie, cegłę, piasek, g lin ę , g lin k ę , drzewa, w ik lin ę , to rf, narzędzia, używane zw ykle w g osp o darstw ie rolne m i leśnem , ja k rów nie ż p rz y b o ry ryb a c k ie . T e ostatnie muszą b y ć przeniesione z p o w ro te m po użyciu. U d o g o d n ie n ia te nie ro z
ciągają się na m etale, w ę g ie l, i inne p ro d u k ty górnicze, ja k rów nież i na n a ftę ;
b) przenosić lu b p rzew ozić przez g ra nicę bez cła p ło d y i w y tw o ry swego gospodarstw a, o ile one co do rodzaju i ilo ś c i o dp ow ia d a ją ro d z a jo w i i ro zle g ło ści ty c h g ospodarstw . Ja ko w y tw o ry uważać należy rów nież m le ko i je g o p rze tw ory, b ity d ró b , zarżnięte owce, cielęta i św inie, u b itą zw ierzynę oraz żywe i śnięte ry b y .
c) przepędzać przez granicę bez cła b y d ło d la w ypasania na w łasnych p astw iskach, z praw em przepędzania z p o w ro te m te go inw entarza z p rz y ch ów kiem , ew entualnie u ro dzo nym po d ru g ie j s tro nie granicy.
B y d ło to wraz ze zw ierzętam i, k tó re b y ły d o- rżnięte po d ru g ie j stron ie g ra nicy, ja k rów nie ż w yd o jo n e m leko i jego p rz e tw o ry muszą b yć p rz y niesione z p ow ro te m na tę stronę, po k tó re j znaj
d uje się gospodarstw o. W ła d z e celne są u p ra w nione dopuszczać w y ją tk i po wzajem nem p o ro z u m ieniu.
2. Z w ierzęta p ociąg ow e z należącą do n ic h uprzężą i d erkam i, ja k rów nie ż w szelkie ś ro d k i przew ozow e, zw ykle używane w gosp od arstw ie r o l
nem, przew idziane w u stępie a), zostają rów nież zw olnione od cła p o d w arun kiem , że będą prze
pędzone z p o w ro te m .
3. O so b y, k tó ry m p rzysług u ją powyższe u d o g od nien ia, m ogą z n ic h korzystać ty lk o w g o d z i
nach d nia i ty lk o na ty c h o dcin ka ch , na k tó ry c h stosow nie do m ie jscow ych zw yczajów w ykonyw ane są ro b o ty ro ln e lu b leśne.
A r ty k u ł 18.
M ieszkańcy g ranicznego o b w o d u celnego m ogą zabierać ze sobą do o b w od u, położo ne g o z d ru g ie j strony, bez cła żyw ność na jed en dzień, do w ysoko ści najw yżej 1 kilo g ra m a . N a p o je a lk o holow e są w yraźnie w yłączone. Ja ko żyw ność uważa się w yłącznie ś ro d k i spożywcze p rzyrząd zo ne, n ie zaś p ro d u k ty surowe, służące do ic h p rz y rządzenia.
A r ty k u ł 19.
P rze d m io ty, służące do w łasnej p o trz e b y m iesz
kańców granicznego o b w o d u celnego, k tó re mają b y ć o b ro b io n e , p rze ro b io n e lu b ulepszone w spo
sób rę k o d z ie ln ic z y w p rz e c iw le g ły m o bw od zie c e l
nym , m ogą b yć w ty m celu w yw ożone bez cła i inn ych o p ła t, a po dokonanem p rz e ro b ie n iu p rz y w ożone z p ow ro te m . R ów n ie ż w o ln o m ieszkań
com granicznego obw od u celnego, zm uszonym do ko rzysta n ia z m łyn ó w i in n ych zakładów , p o ło ż o nych w leżącym b ezpośrednio po d ru g ie j stron ie o bw od zie celnym , d la zm ielenia, u tłucze nia, k ra ja nia, p rze cie ran ia i t. p. p rz e d m io tó w u żytku r o l
niczego, ja k : zboże, nasiona oleiste, ko n o p ie , len, drzew o i ko ra , przew ozić w tym celu ta k ie p rz e d m io ty przez g ranicę bez cła, następnie zaś po ic h p rz e ro b ie n iu w p ro w a d z ić z p o w ro te m w ilo ś c i łu b wadze, o d p o w ia d a ją ce j ic h p op rze dn iem u stanow i surow em u. K o rz y s ta ć z pow yżzzych u d o go dn ień w o ln o ty lk o p o d w arun kiem , że p rz e d m io ty te słu żą do w łasnych p o trz e b gospodarczych.
A r ty k u ł 20.
R ę k o d z ie ln ic y i rzem ieślnicy, zam ieszkali w gra
nicznym o bw od zie celnym jed ne go Państwa, są u p ra w n ie n i, w celu w ykon yw an ia sw ych zaw odów
114
w o b rę b ie granicznego o bw o d u celnego d ru g ie g o Państwa, do przenoszenia przez g ranicę bez cla p o trz e b n y c h narzędzi i in s tru m e n tó w , p o d w arun kie m p o w ro tn e g o w yw ie zien ia ic h po ukończeniu ro b o ty . P rzy w yko n yw a n iu te j ro b o ty muszą się o n i stosow ać do o bo w ią zują cych p rze p isó w .
A r ty k u ł 21.
1. D u c h o w n i, lekarze, w eterynarze i akuszerki są u p ra w n ie n i zabierać z sobą bez cła p rze d m io ty, p o trze b n e do w ykon yw an ia ich zaw odów , p o d wa
ru n kie m p o w ro tn e g o przeniesienia ic h przez granicę.
P rzy w yko n yw a n iu sw ych zaw odów po d ru g ie j s tro nie muszą się stosow ać do tam tejszych przepisów . 2. P o do b nie m ogą być zabierane bez cła p rz e d m io ty , służące do o brzęd ów re lig ijn y c h , m ia- w ic ie do mszy św ię te j, k o m u n ji, b ie rzm ow ania lu b o sta tn ie g o namaszczenia, ja k n. p. k ie lic h y , cyb- o rja, książki, chorągw ie ko ście lne , świece i t. p.
Stosow ne u d o g o d n ie n ia będą przyznawane p rzy o ka zji p og rze bó w , w szczególności p rzy p rze w o żeniu z ^ ło k , d la przew ozu p rz e d m io tó w , używa
n ych do p og rze b ó w i do utrzym ania i upiększania g ro b ó w , naw et wówczas, g d y p rz e d m io ty te służą do stałego zd o b ie n ia i u trzym yw ania g ro b ó w i cm entarzy.
3. S traż ogn io w a i straże k o pa ln ian e oraz za ło g i rato w nicze nie p o d le ga ją żadnym fo rm a l
nościom celnym p rz y przew ożeniu przez granicę ko nieczn ych narzędzi i zaprzęgów , o ile p rz e k ra czają g ranicę d la n ie sien ia p o m o c y w razie poża ru lu b w y p a d k u .
4. P rz e w id z ia n a w n in ie js z y m a rty k u le w o l
n o ść celna ro zcią g a się rów nież na ko n ie c z n e ś ro d k i p rzew ozow e i zw ierzęta p ociąg ow e , w łącza
jąc w to uprząż i d e rk i.
Ś ro d k i leczn icze ko rzysta ją z w o ln o ś c i cełnej ty lk o w ówczas, g d y są przenoszone przez lekarzy, ś ro d k i zaś dezyn fekcyjn e — g d y są przenoszone przez akuszerki.
Ś ro d k i lecznicze, za bron ion e do przew ozu, n ie m ogą b yć zabierane.
A r t y k u ł 22.
D la zapew nienia p ra w id ło w e g o z w ro tu na d ru g ą stronę g ra n ic y maszyn, ś ro d k ó w tra n s p o r
to w y c h i w sze lkich narzędzi, używ anych w g o s p o darstw ach ro ln y c h lu b leśnych, oraz p rz y b o ró w ry b a c k ic h i zw ierząt, w w ypa dka ch, w k tó ry c h u d o g o d n ie n ia w m yśl R ozd ziału II. n in iejszej K o n w e n c ji przew idziane są ty lk o p o d w arunkiem w p ro w adzenia ty c h p rz e d m io tó w z p o w ro te m , posta nawia się co n astę pu je:
a) W ła ś c ic ie l maszyn, ś ro d k ó w lo k o m o c ji, ś ro d k ó w p o c ią g o w ych lu b narzędzi gosp od arczych w in ie n w obec o b u stro n n ych w ładz ce ln ych z o b o w iązać się do w prow a dze nia ty c h p rz e d m io tó w z p o w ro te m i p rz y ją ć o d p o w ie d z ia ln o ś ć na w y p a d e k n ie d o ko n a n ia te g o w p ro w a d z e n ia ; w in n o to nastąpić w fo rm ie p iśm ien ne j d e k la ra c ji z d o łą czeniem o pisu w y m ie n io n y c h w yżej p rz e d m io tó w . O soba, k tó re j p o le c o n o przenieść przez g ranicę te p rz e d m io ty , w inn a m ie ć p rzy sobie i okazyw ać na żądanie w łaściw ych w ładz celnych p ośw ia d czenie ty c h w ładz o tożsam ości p rz e d m io tó w . Powyższe posta no w ie n ia nie dotyczą używ anych narzędzi, ja k : m ło tó w , p ił, ło p a t, s ie k ie r i t. p ., k tó re ro b o tn ic y mają p rz y sobie.
b) O b u s tro n n y m w ładzom celnym należy d o ręczać p ośw iad czon y przez w ładze p o lic y jn e w y kaz stanu zw ierząt w łaściciela g ru n tó w p ołożo nych w g ranicznych obw od ach celnych, pragnącego k o rzystać z ty c h u d o g o d n ie ń , ja k rów nie ż piśm ienne zobow iązanie się je g o d o w prow a dze nia ty c h zw ie rząt z p o w ro te m i piśm ienne p rz y ję c ie o d p o w ie d zia ln o ści w w ypa dku nie w prow a dze nia ic h z p o w ro te m . je ż e li kto ś posiada w g ranicznym o b w odzie celnym w ięce j, niż je d n o gospodarstw o ro ln e , m usi doręczyć osobne zaświadczenie d la każdego gospodarstw a. W razie ja k ic h k o lw ie k zm ian pośw iadczenie to w in n o b yć sprostow ane w ciągu dw u ty g o d n i. K o n ie muszą m ieć znaki, w ypalone, b y d ło rog ate i św inie znaki w y palane lu b p lo m b y w uszach. P row adzący b y d ło m usi m ieć zaświadczenie celne o każdej sztuce i zaświadczenie to okazyw ać na żądanie w ładz celnych. O ile c h o d zi o d ró b , owce i kozy, w y starcza zaświadczenie o lic z b ie ty c h zw ierząt.
c) Po złożeniu p iśm ie n n e j d e k la ra c ji, w y m ie n io n e j w p u n k ta c h a) b ), n ie m ogą b yć pobierane żadne o p ła ty lu b wym agane ja k ie k o lw ie k zabez
pieczenia.
A r tu k u ł 23.
W o ln o ś ć celna, prze w id zian a w R ozd ziale II, o be jm u je zw o ln ie n ie zarów no od ce ł w w ozo w ych i w yw ozow ych, ja k i od w sze lkich in n ych należy- to ś c i i o p ła t. N iezależnie od posta no w ie ń p u n k tu 4 ustępu 2 a rty k u łu 21, z w oln ością celną p o łą czone je s t rów nie ż zw o ln ie n ie od o bo w ią zują cych zakazów przyw ozu i w yw ozu. O ile b y p ro d u k ty gospodarstw a ro ln e g o lu b leśnego m ia ły b yć poddane w je d n y m z obu k ra jó w system ow i scen
tra lizo w a n e j g o s p o d a rk i, n ie będą stosowane w y nikające stąd ograniczenia.
iii. p o sta n o w ie n ie o g ó ln e i ko ń co w e . A r ty k u ł 24.
N iniejsza K o n w e n c ja rozciąga się na całą g ra n icę p o ls k o -n ie m ie c k ą , jednakże z zastrzeżeniem następujących p o sta n o w ie ń :
1. 1. P ostanow ienia a rty k u łu 1 U k ła d u o g ó r
nośląskim pasie p og ra niczn ym z 23 lu te g o 1924 pozostają w m ocy. Zam iast g ranicznych o b w o d ó w ce ln ych w m yśl R ozd ziału 11 n in ie jsze j K o n w e n c ji ustanaw ia się sp e cja ln y pas p o g ra n iczn y d la te j części g ra n icy, na k tó rą rozciąga się K o n w e n cja G órnośląska z 15 m aja 1922.
2. U d o g o d n ie n ia , przew idziane w a rty k u le 17, będą naw et wów czas stosowane, je ż e li dany g ru n t nie stanow i je d n o ś c i g ospodarczej, o ile p o ło żo n y je s t w specjalnym pasie granicznym (p u n k t 1).
W tym w y p a d k u należy za każdym razem przedstaw iać zaświadczenie w łaściw ej w ład zy ad m in is tra c y jn e j, że p rz e d m io ty , d la k tó ry c h żąda się w o ln o ś c i celnej, rzeczyw iście poch od zą z p o siadłości, p ołożo ne j w tym pasie.
3. R ę k o d z ie ln ic y i rze m ie śln icy, zam ieszkali w specjalnym pasie p o g ra n ic z n y m , mają praw o zabierać z sobą bez cła p rz e d m io ty alb o ich czę
ści w celu ich napraw y, p o d w a ru n kie m p rz e n ie sienia ic h z p o w ro te m przez g ra nicę . P o d o b n ie dozw ala im się zabierać bez cła m ate rja ły, służące do napraw y w ilo ścia ch , o dp o w ia d a ją cych za kre sow i p ra c y rę k o d z ie ln ik ó w lu b rze m ie ś ln ik ó w i w ilo ścia ch m o żliw ych do przeniesienia bez p o-
sługiwania ¿się środkami przewozowami. Każdej z osób do tego uprawnionych jest dozwolone przejść i wrócić przez granicę z matonałem tego samego rodzaju tylko raz na dzień. Matorjał ¡ten nie możesłużyć do wyrobu nowych przedmiotów i, o ile nie zostanie zużyty, musi być wyniesiony z powrotem.
4. Robotniey, zamieszkali w specjalnym pasie pogranicznym, których mieszkanie oddzielone jest granicą od miejsca pracy, mogą, udając się do pracy przy przekraczaniu granicy:
a) zabierać ze sobą bez cła żywność na jeden dzień w ilości, przewidzianej w artykule 18, ro
botnicy, pozostający przez kilka dni na miejscu swej pracy, mogą zabierać z sobą żywność bez cła w ilości, odpowiadającej liczbie tych dni, przy- czem mogą zabierać z sobą również produkty, służące do przygotowania środków spożywczych;
b) zabierać ze sobą narzędzia pracy bez cła, pod warunkiem przeniesienia ich z powrotem.
5. Udogodnienie, przewidziane w punkcie 4 — a) przysługuje również rękodzielnikom i rze
mieślnikom, przewidzianym w punkcie 3.
6. Deputaty, wydawane przez pracodawców robotnikom i urzędnikom, zamieszkałym w obrę
bie pasa pogranicznego, których mieszkania od
dzielone są od warsztatów pracy granicą, mogą być zabierane do domu bez cła.
II. Postanowienia Konwencji Górnośląskiej z 15 maja 1923, dotyczące kart cyrkularnych, pozostają w mocy.
A rty k u ł 25.
1. Postanowienia niniejszej Konwencji nie na
ruszają prawa władz obu Stron kontraktujących odmawiać wydawania przepustek granicznych, o ile podróży sprzeciwiają się obowiązujące ustawowe przepisy paszportowe.
2. Udogodnienia, przewidziane w niniejszej Konwencji, nie stosują się do osób, które zostały wydalone z terytorjum jednej ze Stron kontraktu
jących.
A rty k u ł 26.
1. Obie Strony kontraktujące zastrzegają sobie prawo wyłączyć na stałe lub czasowo z mocy działania niniejszej Konwencji poszczególne miej
scowości, leżące w powiatach granicznych, lub też ograniczyć w tych miejscowościach przewi- oziane w Konwencji udogodnienia.
2. O zastrzeżeniach, wydanych w myśl po
przedniego ustępu, należy natychmiast zawiado
mić Stronę przeciwną.
A rty k u ł 27.
1. Postanowienia Rozdziałów I i II nie na
ruszają przepisów celnych, o ile nie są zmienione przez niniejszą Konwencję, jak również policyjnych przepisów meldunkowych lub innych przepisów policyjnych, dotyczących cudzoziemców, dalej po
stanowień o ochronie roślin oraz przepisów sani
tarnych i weterynaryjnych. Porozumienie o wy
konywaniu przepisów weterynaryjnych, przewi
dziane w punkcie V II Protokółu końcowego do Układu z 29 kwietnia 1922 i wykonane Protokó
łem z 4 czerwca 1923, ma pozostać w mocy po wygaśnięciu wspomnianego Okładu.
2. Postanowienia Rozdziałów I i II mogą być przejściowo zawieszone w razie ogólnego
zamknięcia granicy także z innych powodów, jak powody zdrowotne lub weterynaryjne. Podobnie, w razie nadzwyczajnej potrzeby gospodarczej, mogą być przejściowo ograniczone udogodnienia, przewidziane w artykułach 18 i 24 punkt 4 — a).
Artykuł 28.
1. Udogodnienia dalsze, poza przewidziane- mi w Rozdziale I, mogą być przyznane, w razie szczególnej potrzeby, w drodze bezpośredniego porozumienia właściwych władz obu Stron kon
traktujących. Udogodnienia mogą polegać również na tem, że zamiast właściwych władz administra
cyjnych (artykuł 4) wystawianie przepustek będzie powierzone innym władzom, mającym siedzibę w miejscach bardziej dogodnych dla osób inte
resowanych.
2. Tam, gdzie tego wymagać będą stosunki gospodarcze, a okaże się to dozwolone, mogą być, po porozumieniu właściwych władz obu Stron kontraktujących, przyznane udogodnienia większe, niż udogodnienia, przewidziane w Rozdziale II dla drzewa, padającego przy ścinaniu na drugą stronę granicy, dalej dla wydobywania piasku z gruntów własnych lub wydzierżawionych po dru
giej stronie granicy i czerpania wody do własne
go użytku gospodarczego. W ten sam sposób mogą być zmieniane lub uzupełniane postanowie
nia artykułów 18 do 21.
A rtyku ł 29.
Właściwe władze administracyjne wiwny po
rozumiewać się bezpośrednio ze sobą w celu usu
wania trudności, któreby się wyłoniły przy wyko
naniu niniejszej Konwencji. Mają sobie bezzwło
cznie wzajemnie komunikować o wszelkich od
chyleniach od postanowień Rozdziałów I i II zarzą
dzonych w myśl artykułu 26 i ustępu 2 artykułu 27.
A rtyku ł 30.
Strony kontraktujące zakomunikują sobie na
wzajem, które władze należy uważać za kompe
tentne w myśl niniejszej Konwencji.
A rty k u ł 31.
1. Niniejsza Konwencja będzie ratyfikowana, a dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w W ar
szawie. Konwencja uprawomocni się po upływie 14 dni od dnia wymiany dokumetów raty
fikacyjnych.
2. Konwencja utraci moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 1926, o ile Strony kontraktujące nie porozumieją się do dnia 30 września 1926 co do jej przedłużenia. Każda ze Stron kontraktujących ma prawo wcześniejszego jej wypowiedzenia z upły
wem kwartału kalendarzowego, wymawiając ją na trzy miesiące przedtem.
Sporządzono w dwu oryginałach w języku polskim i niemieckim, przytem oba teksty są je
dnakowo obowiązujące.
Na dowód czego Pełnomocnicy podpisali ni
niejszą Konwencję i zaopatrzyli ją swemi pie
częciami.
Gdańsk, dnia 30 grudnia 1924.
(L.S.) (— ) Jerzy Bogorya-Kurzeniecki
(L S.) ( — ) Paul Eckardt
— 116 —
Oświadczenie rządowe
z dnia: 25 czerwca 1926 ro k u
w spraw ie w ym ia ny d o k u m e n tó w ra ty fik a c y jn y c h K o n w e n c ji m iędzy .R ze czypo spo litą P olską a Rzeszą N ie m ie c k ą o u ła tw ie n ia c h w m ałym ruch u g ra n ic z nym , pod pisan e j w G dańsku d nia 30 g ru dn ia 1924 ro k u , (U staw a ra ty fik a c y jn a została • o p u b li
kowana w N -rze 78 D z ie n n ik a U staw R zeczypos
p o lite j P o ls k i z 1925 ro k u poz, 544).
P odaje się niniejszem do w iad om ości, że w w ykon an iu art. 31 K o n w e n c ji m ię dzy Rzećzą- p o s p o litą Polską a Rzeszą N ie m ie c k ą o u ła tw ie niach w m ałym ruch u g ranicznym , pod pisan e j w G dańsku d nia 30 g ru d n ia 1924 r., d o k u m e n ty ra ty fik a c y jn e pow yższej K o n w e n c ji w ym ie nio ne zostały w W arszaw ie d nia 2 2 czerwca 1926 r. i że K o n w e n c ja ta w c h o d z i w życie d n ia 71ipca 1926 ro k u .
K ie ro w n ik M in is te rs tw a S praw Zagranicznych A u g u s t Z a l e s k i .
Powyższe p od aję do w iad om ości intereso w anych.
P uck, dnia 5. 7. 1926 r.
S tarosta: L i p s k i .
115.
Rozporządzenie
M in is tró w Skarbu i Sprawiedliwości z dnia 30 czerw ca 1926 r.
zm ieniające § 2 rozporządzenia M in is tró w S ka rbu i S p ra w ie d liw o ś c i z dnia 14 iis td p a d a 1924 roku o lic h w ie pie nię żne j (D z. U . R. P. N r. 99 poz. 922).
Ha m ocy § § 2 i 10 rozporządzenia Prezy
denta R ze czyp o so o lite j z dnia 29 czerwca 1924 r.
0 lic h w ie pie nię żne j (D z. U . R. P. N r. 56 poz.
574) zarządza się cO n astę p u je :
§ 1 P aragraf 2 rozporządzenia M in is tró w S ka rbu i S p ra w ie d liw o ś c i z d nia 14 listo p a d a 1924 r. o lic h w ie pie nię żne j (D z . U . R. P. N r.
99 poz. 922) zm ienia się ja k następuje :
Podawane w w ykazach k o rzyści m ajątkow e p rzy czynnościach k re d y to w y c h nie m ogą p rze kraczać 1 8 % w stosunku rocznym .
Przepis zaw arty w ustępie 1 niniejszego pa ragrafu nie o be jm u je zw ro tu ko sztów p orta, da
nina i o p ła t ste m p low ych , oraz nie o be jm u je p ro w iz ji o b ro to w e j na rachunek o tw a rte g o k re d y tu 1 bieżących, k tó ra je d n a k nie może przekraczać V 4 % kw a rta ln ie od w iększej sum y o b ro tu po p o trące niu salda i p ozycyj z lo to w ych .
Przy pożyczkach na zastaw ruch om ości, z w y ją tk ie m p a p ie ró w w a rto ścio w ych i to w arów , p o d a
ne w w ykazach k o rzyści m ajątkow e nie m ogą przekraczać 1 8 % w stosunku rocznym ty tu łe m p ro c e n tó w i p ro w iz y j od udzielanych pożyczek oraz aż do o d w o ła n ia 2 % m iesięcznie od sum y u dziela nych p ożyczek ty tu łe m w ynagrodzenia za ubezpieczenie p rz e d m io tó w zastawu, ich p rze cho w anie i szacow anie“ .
§ 2. U m o w y o p o życzki pieniężne zawarte p rzed dniem w ejścia w życie n iniejszego ro z p o rządzenia, w k tó ry c h w ym ó w io n e k o rzyści m ająt
kow e ponad n o rm y przew idziane w § 1 n in ie j
szego rozporządzenia nie zostały p obrane przed tym te rm ine m , ulegają w ykon an iu w ten sposób, że korzyści “te m ogą b yć pobrane w u m ó w io ne j w ysoko ści za czas do najbliższego te rm in u ich p ła tn o ś c i. T e rm in ten nie może przekraczać daty 1 sie rp n ia 1926 r.
§ 3 R ozporządzenie niniejsze w ch o d zi w życie z dniem je g o ogłoszenia
M in ister. S k a rb u : C . K l a m e r
M in is te r S p ra w ie d liw o ś c i: W . M a k o w s k i
Powyższe p od aję do o g ó ln e j w iad om ości i przestrzegania.
P uck, d nia 14. 7. 1926 r.
S tarosta: L i p s k i .
OGŁOSZENIA
O g ło s z e n ie
w sprawie wydzierżawienia polow ania gm innego w Połchowie.
W y d z ie r ż a w ie n ie p o lo w a n ia
gminnego w Połchowieo db ęd zie się
w e wtorek, dnia 17 sierpnia 1926 roku o g o d zin ie 4 po p o łu d n iu w b iu rz e sołectw a
w P o łchow ie.
W a ru n k i w ydzie rża w ie nia p olow a nia leżą 14 d n i p rzed te rm ine m lic y ta c y jn y m w b iu rz e sołectw a do p u b lic z n e g o w glą du interesow anych a w d n iu
lic y ta c ji będą ogłoszone.
P o łcho w o, d nia 15 lip c a 1926 r.
Burka,
sołtys.O cif io w ie d z ia ln y r e d a k to r : P rz e w o d n ic z ą c y W y d z ia łu P o w ia to w e g o . D r u k ie m „ G a z e ty K a s z u b s k ie j“ w W e jh e ro w ie ,
