• Nie Znaleziono Wyników

ĆW. 2 OZNACZANIE KWASU ORTOFOSFOROWEGO(V) METODĄ MIARECZKOWANIA POTENCJOMETRYCZNEGO ZASADA OZNACZENIA.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ĆW. 2 OZNACZANIE KWASU ORTOFOSFOROWEGO(V) METODĄ MIARECZKOWANIA POTENCJOMETRYCZNEGO ZASADA OZNACZENIA. "

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

1

ĆW. 2 OZNACZANIE KWASU ORTOFOSFOROWEGO(V) METODĄ MIARECZKOWANIA POTENCJOMETRYCZNEGO ZASADA OZNACZENIA.

Kwas ortofosforowy(V) jest kwasem trójprotonowym i w roztworach wodnych dysocjuje w trzech etapach. Stałe dysocjacji poszczególnych stopni dysocjacji kwasu ortofosforowego różnią się tak znacznie, że podczas miareczkowania otrzymuje się dwa wyraźne skoki SEM dla pierwszego i drugiego etapu dysocjacji.

Pierwszy skok SEM odpowiada reakcji:

H3PO4 + NaOH → NaH2PO4 + H2O Drugi zaś reakcji:

NaH2PO4 + NaOH → Na2HPO4 + H2O

Trzeci skok SEM odpowiadający reakcji:

Na2HPO4 + NaOH → Na3PO4 + H2O

jest niewyraźny, i nie jest on wykorzystywany do oznaczeń.

W przypadku obecności w roztworze obok kwasu ortofosforowego, mocnych kwasów, ich jony wodorowe zostają odmiareczkowane razem z pierwszym jonem wodorowym kwasu ortofosforowego. Zawartość H3PO4 w badanej próbce oblicza się wtedy z różnicy objętości titranta odpowiadającej PK drugiego (VPK2) i PK pierwszego skoku potencjału (VPK1). Jeżeli VPK2 – VPK1 = VPK1 to znaczy, że kwas ortofosforowy nie był zanieczyszczony innym mocnym kwasem.

ODCZYNNIKI I APARATURA.

1. Badana próbka.

2. 0,2 molowy mianowany roztwór NaOH.

3. Mieszadło magnetyczne.

4. Magnes do mieszadła magnetycznego.

5. Pehametr wyskalowany w mV.

6. Kombinowana elektroda szklana.

7. Czujnik temperatury.

8. Statyw do elektrod.

9. Kolbka miarowa 250 cm3. 10. Pipeta Mohra 50 cm3. 11. Biureta 25 cm3. 12. Zlewka 150 cm3.

SPOSÓB WYKONANIA.

• Otrzymaną próbkę rozcieńczyć w kolbce miarowej na 250 cm3.

• Pipetą 50 cm3 pobrać część badanej próbki, przenieść do zlewki na 150 cm3 i uzupełnić wodą destylowaną do objętości ok. 90 cm3.

• Podłączyć elektrodę kombinowaną i czujnik temperatury (w celu automatycznej kompensacji temperatury) do pehametru.

• Włączyć pehametr, wybrać funkcję pomiaru potencjału (mV).

• Zlewkę z próbką do miareczkowania umieścić na mieszadle magnetycznym, włożyć do roztworu magnes i elektrody.

• Do badanego roztworu dodawać z biurety NaOH w porcjach po ok. 1 cm3. Po dodaniu każdej porcji zmierzyć SEM ogniwa pomiarowego.

• W tabelce notować sumaryczną objętość dodanego z biurety NaOH i odpowiadającą jej wartość SEM.

L.p.

VNaOH [cm3] SEM [mV] ΔSEM [mV]

VNaOH

Δ [cm3]

VNaOH

SEM Δ

Δ mV

cm3

⎣⎢

⎦⎥

(2)

2

• Gdy zauważymy zbliżający się skok potencjału (większe przyrosty SEM), należy zmniejszyć porcje dodawanego NaOH do ok. 0,1 cm3.

• Miareczkowanie należy prowadzić do momentu przekroczenia drugiego skoku potencjału.

• Miareczkowanie wykonać 3 razy.

OPRACOWANIE WYNIKÓW.

• Narysować wykres krzywej miareczkowania ,

oraz

) (VNaOH f SEM = )

( NaOH

NaOH

V VSEM = f Δ

Δ .

• Z wykresów wyznaczyć punkty końcowe miareczkowania, z pierwszego metodą środkowej stycznych, z drugiego metodą pierwszej pochodnej.

• Dla poszczególnych miareczkowań obliczyć masę kwasu ortofosforowego(V) zawartego w próbce otrzymanej do analizy (w miligramach).

( V V ) c M W

m

H PO

=

PK

PK

NaOH

H PO

4 3 1

2 4

3

- objętość roztworu NaOH odpowiadająca PK

PK1

V 1. [cm3]

2- objętość roztworu NaOH odpowiadająca PK

VPK 2. [cm3]

- miano roztworu NaOH. [mmol/cm

cNaOH 3]

- masa 1 milimola kwasu H

4 3PO

MH 3PO4 (masa molowa). [mg/mmol]

W - współmierność kolby i pipety.

• Obliczyć średnie arytmetyczne masy kwasu ortofosforowego(V) zawartego w próbce - z wyników otrzymanych metodą środkowej stycznych,

- z wyników otrzymanych metodą pierwszej pochodnej.

• Stwierdzić czy próbka kwasu ortofosforowego(V) była zanieczyszczona mocnym kwasem.

Cytaty

Powiązane dokumenty

 Do jednej części osadu wodorotlenku magnezu dodawać kroplami 2 molowy roztwór kwasu solnego aŜ do rozpuszczenia się osadu, a do drugiej części nasycony roztwór

Zasada metody oparta jest na reakcji barwnej kwasu p-hydroksybenzoesowego (produkcie hydrolizy parabenów) z aminoantipyriną. Reakcja przebiega w środowisku o pH 9-9,5 w

Narysuj na papierze milimetrowym wykres zależności pH roztworu miareczkowanego od objętości dodanego kwasu oraz pochodną –  pH/  V w funkcji objętości

Oznaczanie chlorków metodą Volharda, zasada metody, reakcje, titrant, wskaźnik PK, krzywa miareczkowania.. Oznaczanie chlorków metodą Mohra, zasada metody, reakcje, titrant,

cy oznaczono stałe dysocjacji kwasowej grupy karboksylowej i fenolowej o-HPA w roztworze o sile jonowej 0,5 M/1 KC1 oraz przybliżone termo­.. dynamiczne stałe dysocjacji tych grup

Do wykrywania i oznaczania ilościowego dwuetyloamidu kwasu nikotynowego w recepturze metodą kolorymetryczną zasto ­ sowano barwną reakcję opracowaną przez Waksmundzkie ­ go

Krzywa miareczkowania mocnego kwasu mocną zasadą.. Krzywa miareczkowania słabego kwasu

Dipole wody ustawiają się końcem obdarzonym ładunkiem ujemnym w stronę kationu metalu, a końcem obdarzonym ładunkiem dodatnim w stronę anionu OH -?. Ruchy cząsteczek wody