Kabaret Starszych Panów - C tekst piosenki

Z rozkoszy tego światailości niepomiernejzostanie nam po latachherbaty szklanka wierneji nieraz się w piernatachpomyśli w porze nocnejha, trudno, lecz herbata,herbaty

Rodzina, rodzina, rodzina, ach rodzina.Rodzina nie cieszy, nie cieszy, gdy jest,Lecz kiedy jej nimaSamotnyś jak pies.Miał willę z ogródkieml garaż, i auto,Że każdy, co nie ma,Zaraz

Nasza miłość jest słaba i głodnaNasza miłość ma lęk miłowaniaNasza miłość tak niegdyś dorodnagdy podniebny jej rydwan nas wiózłTa orlica, ta lwica, ta łaniaNiedościgła,

Jak pług śnieżny, gdy zaskoczy zima - tak ja kocham cię Jak gorzałkę, kiedy się skończyła - tak ja kocham cię Jak parasol, kiedy leje z nieba - tak ja kocham cię Jak poduszkę,

Nie głośniej snuNie głośniej łezNie głośniej tchuZdyszanych sercNa skrawkach ciszBezsennych sjestNagrywam ciSerdeczny listOdwieczny tekstJest cichszy od trzepotu ćmyOd szmeru

Albowiem prysły zmysłyalbowiem prysły zmysłyjak pajęczyny wątła nić.Albowiem prysły zmysły,albowiem prysły zmysły drobiazgi swoje weź i idź.Kalosze włóż i zabierz laskęjuż

Bo we mnie jest sex gorący jak samumBo we mnie jest sex któż oprzeć się ma muOn mi biodra opływa wypełnia mi biustŻar sączy do ustBo we mnie jest sex co pali i

Idzie wiosna już w powietrzu,Owoc, kwiat i ptak ją przeczułDo niej usta, kielich, dzióbLiczą, ile jeszcze dóbA ja wcale nie w zapaleI zachwytem się nie palę,Bo im - starszy