• Nie Znaleziono Wyników

"Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim", cz. 1 : "Kaznodziejstwo w Kościele katolickim", Kazimierz Panuś, Kraków 1999 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim", cz. 1 : "Kaznodziejstwo w Kościele katolickim", Kazimierz Panuś, Kraków 1999 : [recenzja]"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Marian Borzyszkowski

"Zarys historii kaznodziejstwa w

Kościele katolickim", cz. 1 :

"Kaznodziejstwo w Kościele

katolickim", Kazimierz Panuś,

Kraków 1999 : [recenzja]

Studia Warmińskie 38, 411-412

(2)

RECENZJE i OMÓWIENIA 411 Kazimierz P a n u ś , Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim. Część pierw­ sza: Kaznodziejstwo w Kościele powszechnym, Wydawnictwo M Kraków 1999, ss. 541.

K s. K a zim ierz P a n u ś, p ro feso r W y d z ia łu T e o lo g ic z n e g o P a p iesk iej A k a d a m i T e o lo g ic z ­ nej w K ra k o w ie, p o d ją ł s ię o p ra co w a n ia d z ie jó w k a z n o d z ie jstw a w K o ś c ie le k a to lick im .

W ielki Jubileusz Roku 2000 — ja k p is z e A u tor w e w s tę p ie — inspiruje i zachęca do podjęcia refleksji nad podstaw ow ą fu n k cją Kościoła, ja k ą je s t głoszenie słow a Bożego (s. 2 1 ). J est to is to tn ie d z ia ła ln o ś ć b ard zo szero k a , p o d ejm o w a n a p rzez d u c h o w ie ń stw o ja k o za sa d n iczy p rzeja w d u szp a sterstw a p a ra fia ln eg o . A u tor traktuje kaznodziejstwo pojęte ja k o fu n kcja przepow iadania objawionego słow a Bożego, zlecona K ościołow i prze z Chrystusa (s. 2 5 ). Z a m ia rem A u tora b y ło u ję c ie h isto rii k a z n o d z ie jstw a k o ś c ie ln e g o p o p rzez p rzed sta w ien ie j e g o w y b itn y c h o s o b o w o ś c i w ró żn y ch ok resa ch c za su . P ragnął w ię c u k a za ć, w ja k i sp o só b w d zieja ch K o ś c io ła r e a liz o w a n y b y ł n a k a z ew a n g e liz a c y jn y C hrystusa: Idźcie na cały św iat i głoście Ewangelię wszelkiem u stw orzeniu (M k 1 6 ,1 5 ). Z u zn an iem n a le ż y w y r a z ić s ię 0 p o d jęciu te g o c e n n e g o o p ra cow an ia. O statn ia h isto ria k a zn o d ziejstw a w ję z y k u p o ls k im n a p isa n a p rzez b ł. J ó z e fa S eb a stia n a P elcza ra u k azała s ię p ra w ie 1 0 0 la t tem u . W w ie k u X X p o d e jm o w a n o ty lk o tem aty w y b ra n y ch o k r e só w , g łó w n ie sta ro ży tn o ści, śred n io w iecza . C a ło ś c io w e g o o p ra co w a n ia b ra k o w a ło . T o w a r z y s z y m u tak że b rak te k s tó w k a za ń w y b itn y c h k a zn o d ziei K o ś c io ła k a to lic k ie g o w p rzek ła d zie n a w s p ó łc z e s n y j ę z y k p o lsk i.

Ź ró d eł te g o stanu r z e c z y n ie n a le ż y d o sz u k iw a ć s ię ty lk o w braku in icja ty w , z a m ó w ie ń 1 k on k retn ych op ra co w a ń . C en zu ra k o m u n isty czn ej P o lsk i u c z u lo n a b y ła n a ten rodzaj d z ia ła ln o ś c i a p o sto lsk iej K o ś c io ła . P iln o w a n o i o g ra n icza n o n ie ty lk o p u b lik a cje h o m ile ty c z ­ n e, in g ero w a n o w ic h tek sty , d op ro w a d za ją j e n ie k ie d y d o b e z se n s u . N a o p ra co w a n ia sy n tety czn e, o b ejm u ją ce d z ie je c a łe g o K o ś c io ła , n ie m o ż n a b y ło lic z y ć .

P od ejm u ją c s ię o p ra co w a n ia d z ie jó w k a z n o d z ie jstw a w K o ś c ie le k a to lick im , A u tor zd a w a ł so b ie sp raw ę, iż p otrzeb n a tu je s t n ie ty lk o h isto ria k a zn o d ziejstw a , le c z p rzejaw n a u czy cielsk iej p o s łu g i K o ś c io ła p o p rzez s ło w o B o ż e . M ając n a u w a d ze ten asp ek t k a z n o d z ie jstw a i d u szp a sterstw a K o ś c io ła , starał s ię d ać w s w y m o p ra co w a n iu ró w n ie ż o d p o w ie d ź n a p y ta n ie o d n o śn ie recep cji g ło s z o n e g o s ło w a B o ż e g o u słu c h a c z y . B rał p od u w a g ę sp o só b ro zu m ien ia i sp ra w o w a n ia p o słu g i s ło w a B o ż e g o w o b e c zad a n ia p o słu g i s ło w a B o ż e g o . Starał s ię u k azać, ja k k a z n o d z ie je w ró żn y ch o k resa ch c z a s u ro z u m ie li r o lę K o ś c io ła i m ie js c e w j e g o d z ia ła ln o ś c i p o s łu g i s ło w a B o ż e g o .

A utor m ia ł przed so b ą w ie le tru d n ości d o p ok on an ia. D y s p o n o w a ł w z a sa d z ie ty lk o sp isa n y m i tek stam i k azań. J ed n ak że k a za n ie s w y m za k resem w y k ra cza p o z a tekst. O b ejm u je b o w ie m r ó w n ie ż s a m e g o k a z n o d z ie ję , j e g o d u ch a, o s o b o w o ś ć , u m iejętn o ści oratorsk ie, n a sta w ien ie, o d b ió r słu c h a c z y , a tm o sferę i relację, ja k a z a c h o d z i m ię d z y k a zn o d zieją i au d ytoriu m p rzy p rzek a zy w a n iu i o d b io rze w y k ła d u E w a n g e lii C h ry stu so w ej. S tąd też o p ra co w a n ie d z ie jó w k a z n o d z ie jstw a o z n a c z a ło g o u ję c ie w r o zw o ju , aby m o żn a przed­ staw ić na podstaw ie dokum entów ów m yślow y postęp, ja k i na przestrzeni wieków dokonał się w K ościele w stosunku do głoszenia słow a Bożego (s. 2 6 ). A u tor p ragnął ten ro zw ó j ukazać z u w z g lę d n ie n ie m z m ie n n o śc i c z a s ó w i u p od ob ań , sty ló w i s p o s o b ó w , tem a tó w i ich ujęć. W s w y m o p ra co w a n iu A u tor u w z g lę d n ia ty lk o k a z n o d z ie jó w w y b itn y ch , w y ró żn ia ją cy ch się. T raktuje ic h ja k o kamienie m ilow e wyznaczające na długie lata, niejednokrotnie nawet wieki, kierunki poszukiw ań nowych fo rm kaznodziejskich i owocnego przekazu słow a Bożego

(s. 2 7 ). P rzyjm u je, ż e z a n im s z li inni k a zn o d zieje, m ó w c y , m isjo n a rze, z łą c z e n i w sp ó ln y m za d a n iem p o s łu g i s ło w a B o ż e g o . Ich k a za n ia są n ie ty lk o p rzed m io tem o p ra co w a n ia ze stron y autora, le c z r ó w n ie ż ich fragm en ty w p rzek ła d zie n a j ę z y k p o ls k i są p rzy ta cza n e w te k ś c ie w y r ó ż n io n y m d ru k iem lub też u m ie s z c z o n e w ram k ach w y p o w ie d z i n a tem at roli k a zn o d ziejstw a . K s ią ż k ę z d o b ią ilu stracje w y b itn y ch k a z n o d z ie i K o ś c io ła , p o c z ą w s z y o d św . Jana C h ry zo sto m a i św . A u g u sty n a , a ż p o Jana P a w ła II.

(3)

412 RECENZJE i OMÓWIENIA

A u tor w p rzy g o to w a n iu k sią żk i k o rzy sta ł z dorob k u h isto ry k ó w h o m ile ty k i n a Z a ­ ch o d z ie , g łó w n ie w o d n ie s ie n iu d o śred n io w iecza . B rał p o d u w a g ę p rzy o p ra co w a n iu tem atu m o n o g r a fie w zak resu h isto rii K o ś c io ła . W y m a g a ło to p rzejrzen ia bogatej literatury tem atu, ab y d o jść d o sy n te z y c a ło ś c i. C en n e są p o d su m o w a n ia o m a w ia n y c h o k resó w .

W o m a w ia n y m o p ra co w a n iu A utor p rzed sta w ia d z ie je k a zn o d ziejstw a p o p rzez o k resy h is to r y c z n e i u jm u je j e n a p rzyk ład ach k a zn o d ziejsk iej d zia ła ln o ści. C a ło ść d ziejó w k a z n o d z ie jstw a d z ie li n a cztery okresy: sta ro ży tn o ść ch rześcija ń sk ą , śr e d n io w ie c z e , n o w o ż y - tn o ść i c z a s y n a jn o w sz e , g d z ie o m a w ia k a z n o d z ie jstw o X I X i X X w iek u . K sią żk a zaop atrzon a je s t w w y k a z literatury n a tem at d z ie jó w k a zn o d ziejstw a , a tak że w w y k a z tek stó w k la s y c z n y c h k a za ń w p rzek ład ach n a j ę z y k p o lsk i. D o te g o d o c h o d z ą in d ek sy o só b i n a zw g e o g r a fic z n y c h oraz w y k a z y sk rótów .

W y k ła d A u tora je s t ja s n y , lo g ic z n y . Z a w iera n a jw a ż n ie jsz e in fo rm a cje n a tem at o m a w ia n e g o okresu. N ie je s t to jed n a k o p ra co w a n ie p opularne. P o z w a la c z y te ln ik o w i na sk o rzy sta n ie z za łą c z o n y c h p r z y p is ó w d o źród eł i szerszej literatury tem atu.

A utor, ja k ju ż z a z n a c z y łe m , brał w s w o im o p ra co w a n iu p o d u w a g ę kryteria o so b o w e . K a za n ie je s t d z ie łe m c z ło w ie k a ja k o o so b y . S ło w o je s t p rzeja w em j e g o k ultury o so b o w e j. C z ło w ie k m ó w i d o c z ło w ie k a . S ło w o je s t tu p ła s z c z y z n ą p o ro zu m ien ia i o d d zia ły w a n ia o s o b o w e g o . W s ło w ie k a z n o d z ie i d o c h o d z i j e s z c z e s z c z e g ó ln a treść, która s ię g a E w a n g e lii. W ty m u jęciu zn a m io n a te g o s ło w a są p rzek a zem B o ż e g o p o sła n ia , sk iero w a n eg o do d ru g ieg o c z ło w ie k a .

A utor d o p row ad zając d z ie je k a z n o d z ie jstw a d o c z a s ó w w s p ó łc z e s n y c h , traktuje tę sz c z y tn ą p o s łu g ę K o ś c io ła ja k o za d a n ie otw arte i w ie lk ą m o ż liw o ś ć o d d z ia ły w a n ia w e w s p ó łc z e s n y m św ie c ie . O m a w ia n y tu to m d z ie jó w k a z n o d z ie jstw a n o s i o z n a c z e n ie c z ę ś c i p ierw szej, która traktuje o k a z n o d z ie jstw ie w K o ś c ie le p o w sz e c h n y m . B rak in fo rm a cji, ja k ie b ęd ą d a ls z e c z ę ś c i. N a o p ra co w a n ie c zek a ją d z ie je k a z n o d z ie jstw a p o ls k ie g o , ja k i w y b ran e tem aty z p o słu g i i ku ltu ry S ło w a B o ż e g o .

Ks. M arian Borzyszkow ski

Encyklopedia Katolicka, Tom VII, pod redakcją Stanisława W i e 1 g u s a, Jerzego

D u c h n i e w s k i e g o , Mirosława D a n i l u k a , Towarzystwo Naukowe KUL Lublin 1997, kol. 1456.

K ażd y k o lejn y to m Encyklopedii K atolickiej p rzy jm o w a n y je s t z d u ż y m z a in tereso w a ­ n iem . O b ecn y , ju ż V II, za w iera h a sła o d Ignoratio elenchii d o Jędrzejów.

Jest r z e c z ą zro zu m ia łą , iż p rzy d o b o rze tak sz e r o k ie g o w a ch la rza h a se ł b y ła brana p od u w a g ę tem atyk a g łó w n ie relig ijn a , ch rześcija ń sk a . D la c z y te ln ik a szu k a ją ceg o o k r e ślo n e g o h a sła j e g o o p r a c o w a n ie p o w in n o d o sta rcza ć p o d s ta w o w y c h in fo rm a cji z m o ż liw o ś c ią ich ro z sz e r z e n ia w dodanej b ib lio g ra fii. J a k o ść te g o o p ra co w a n ia b ę d z ie w ie lo k r o tn ie sp raw ­ d zan a p rzez c z y te ln ik ó w k o rzy sta ją cy ch z h asła.

Jak b y w a w k a żd y m to m ie e n c y k lo p e d ii, h a sła są ró żn e. N a jw ię c e j ty c h d rob n ych , b io g r a fic z n y c h , a le są te ż h a sła , d o k tó ry ch się g a ć b ę d z ie s ię c z ę ś c ie j. M a m tu n a m y ś li hasła: Jezus Chrystus, Jan P aw eł II, Jasna Góra, Jerozolima, je zu ic i c z y te ż lic z n a grupa h a se ł zw ią z a n y c h z p op u larn ym i im io n a m i Innocenty, Izydor, Jan. T o m p rzy n o si te ż h asła, d o k tóry ch c z y te ln ik b ę d z ie s ię g a ł n iejed n ok rotn ie. W y m ie n ię tu c h o c ia ż b y hasła: indeks ksiąg zakazanych, inkulturacja, inkunabuły, inkwizycja, instytuty, islam.

Cytaty

Powiązane dokumenty

J e d ­ nym słowem sobór w prow adza tu ta j zasadę odnoszącą się ogólnie do w szystkich upraw nień: tam się kończy upraw nienie jednostki, czy osoby

W jaki sposób i w jakiej mierze zmiany w obszarze politycznym, społecznym i kulturowym wpływają na pogłębianie się procesów sekularyzacji i dechrystianizacji?. Dlaczego wydaje

and the assumption that new forms of governance will be transferred to other areas of EU policies is not appropriate, as such processes may occur, which, however, will not

Potrzebne jest tutaj pewne uzupełnienie: na konstelacjonizm składa się nie tylko przekonanie, Ŝe świat moŜna zrekonstruować jako sieć pojedyn- czych czynników, lecz

Going on to analyse four song settings of this poem composed during the period 1900–1926 by Władysław Żeleński, Stanisław Lipski, Juliusz Wertheim and Ryta Gnus, and also the

It is shown that with the blending of the rejuvenator into the laboratory aged bitumen is a physical process, the bitumen can regain its flexibility with a

PRACOWNICY KATEDRY KATECHETYKI I SPECJALNOŚCI KATECHETYCZNEJ W ATK Katechetyka stanowi jeden z obszarów naukowych poszukiwań, które gościły w Akademii Teologii Katolickiej od