Recenzje
Semiotyka polska 1894—1969. Wyboru dokonał oraz wstępem i przypisami opa-trzył Jerzy P e l c . Warszawa 1971 Państwowe Wydawnictwo Naukowe ss. 574, nlb. 2.
Książkę tę można uznać za dalszy ciąg opublikowanej w 1965 r. antologii tek-stów autorów zachodnich z zakresu tzw. semiotyki logicznej Logika i język. Semio-tyka polska jest również antologią i obejmuje 34 prace takich autorów, jak: K. Twardowski, T. Kotarbiński, T. Czeżowski, K. Ajdukiewicz, I. Dąmbska, S. Łuszczewska-Romahnowa, M. Ossowska, S. Ossowski, J. Kotarbińska, A. Schaff, P. T. Geach, R. Suszko, Z. Kraszewski, M. Przełęcki, H. Stonert, J. Pelc, L. Koj, W. Marciszewski, R. Wójcicki, B. Stanosz, A. Nowaczyk.
Poza tym książka zawiera Wstęp, pióra J. Pelca, omawiający w sposób syn-tetyczny dzieje badań semiotycznych w Polsce na przestrzeni ostatnich 75 lat oraz informacje źródłowe na temat zamieszczonych tekstów i dch autorów.
Wprawdzie, jak pisze we Wstępie J . Pelc, Semiotyka polska nie była zamierzona jako antologia prac szkoły K. Twardowskiego, czy też, jak się wolę wyrażać, szkoły lwowsko-warszawskiej, niemniej czytelnik stwierdzi, iż zawiera ona prawie wy-łącznie publikacje j e j reprezentantów bądź ich uczniów.
Książka ta wypełnia lukę w naszym piśmiennictwie w zakresie publikacji zbiorczych na wskazany temat. Z pewnością służyć ona będzie z pożytkiem nie -tylko semiotykom (resp. historykom semiotyki), lecz nadto historykom polskiej filozofii XX w., a wreszcie badaczom szeroko pojmowanej kultury, ujmowanej w jej aspekcie zwłaszcza historycznym. Dla naukoznawców rozmaitych specjalności stanowić może źródło teoretycznej inspiracji.
Stefan Zamecki
Wiktor F r a n t z: Odłamki wspomnień przez przetak pamięci przesianych. Kraków 1972 Wydawnictwo Literackie ss. 292, nlb. 3, ilustr.
Tom wspomnień o różnej tematyce zawiera też rozdział interesujący dla hi-storyka nauki (s. 160—203). Autor był jednym z pierwszych uczniów Władysława Kotwiczą po jego przeniesieniu się z Rosji na Uniwersytet Jana Kazimierza, wiele więc t u t a j pisze o tym znakomitym mongoliście, a także o innych ówczesnych profesorach orientalistach lwowskich, przede wszystkim o drugim swoim „prze-wodniku po Dalekim Wschodzie" (jak sam określa) — indologu Stefanie Stasiaku. Wspomina również swych kolegów studiujących na UJK orientalistykę, przede wszystkim Mariana Lewickiego, po wojnie kontynuującego, po Kotwiczu, mongo-listykę w Polsce {zmarł przedwcześnie w 1955 г.).
Z. Br.
Biuro Projektów i Studiów Taboru Rzecznego we Wrocławiu. Dwadzieścia lat pracy, 1952—1971. Przegląd dorobku. Wrocław 1972 ss. 247, nlb. 4, ilustr.
W poszczególnych rozdziałach książka przedstawia rozwój projektowania ho-lowników i barek holowanych, zestawów pchanych, barek motorowych i zbiorniko-wych, statków przybrzeżnych i portozbiorniko-wych, śródlądowych statków pasażerskich statków technicznych do regulacji i budowy dróg wodnych, statków technicznych do utrzymania dróg wodnych i żeglugi, rozwój doświadczeń modelowych w pro-jektowaniu oraz studiów i badań w zakresie budownictwa statków śródlądowych. Jest to praca zbiorowa prawie 30 autorów. Każdy rozdział zaopatrzony jest w streszczenie w języku niemieckim.
