• Nie Znaleziono Wyników

ZMIENNOŚĆ MINERALIZACJI KRUSZCOWEJ W SPĄGOWYCH UTWORACH CECHSZTYNU NA GRANICY STREFY UTLENIONEJ I REDUKCYJNEJ W ZACHODNIEJ CZĘŚCI ZŁOŻA POLKOWICE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "ZMIENNOŚĆ MINERALIZACJI KRUSZCOWEJ W SPĄGOWYCH UTWORACH CECHSZTYNU NA GRANICY STREFY UTLENIONEJ I REDUKCYJNEJ W ZACHODNIEJ CZĘŚCI ZŁOŻA POLKOWICE"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

ZMIENNOŒÆ MINERALIZACJI KRUSZCOWEJ W SP¥GOWYCH UTWORACH CECHSZTYNU NA GRANICY STREFY UTLENIONEJ I REDUKCYJNEJ W ZACHODNIEJ CZÊŒCI

Z£O¯A POLKOWICE

VARIABILITY OF ORE MINERALIZATION IN THE LOWERMOST ZECHSTEIN ACROSS THE REDOX INTERFACE IN THE WESTERN PART OF THE POLKOWICE DEPOSIT

ANDRZEJCHMIELEWSKI1

Abstrakt. Przedmiotem niniejszej pracy jest zmiennoœæ mineralizacji kruszcowej na granicy strefy utlenionej i redukcyjnej w profilach cechsztyñskiej serii miedzionoœnej z archiwalnych otworów wiertniczych, usytuowanych w zachodniej czêœci z³o¿a Polkowice, w najbli¿- szym s¹siedztwie bloku przedsudeckiego. Zidentyfikowano nastêpuj¹ce minera³y kruszcowe: chalkozyn, kowelin, digenit, tennantyt, bornit, chalkopiryt, kobaltyn, skuterudyt, nikielin, rammelsbergit, piryt, galenê, sfaleryt i markasyt. Okreœlono budowê wewnêtrzn¹ ska³ z³o¿owych, relacje pomiêdzy sk³adnikami ska³ oraz opisano litologiê tych utworów. Zmiennoœæ mineralizacji kruszcowej w profilach wiertniczych serii z³o¿owej wskazuje na wystêpowanie bogatej mineralizacji miedziowej ponad utworami utlenionymi (g³ównie w formie rozproszonej) oraz obecnoœæ z³ota w utworach utlenionych (z³oto submikroskopowe).

S³owa kluczowe: mineralizacja kruszcowa, strefa utleniona, strefa przejœciowa, strefa redukcyjna, ³upek miedzionoœny, cechsztyn.

Abstract. A full-scale investigation into variability of ore mineralization at the contact between oxidized and reduced zone in the cop- per-bearing Zechstein series was performed. Results of the studies were obtained on the basis of archival boreholes located in the western part of the Polkowice mining area, proximal to the Fore-Sudetic Block. Detailed microscopic observations enabled to identify the following ore minerals: chalcocite, covellite, digenite, tennantite, bornite, chalcopyrite, cobaltite, skutterudite, nickeline, rammelsbergite, pyrite, galena, sphalerite and marcasite. Microscopic observations allowed determining some features of host sediments (textures and structures) and estab- lishing relations between constituents of rocks. Petrographic analysis of thin-sections also allowed describing the lithology of the rocks.

The variability of ore mineralization in the boreholes indicates the occurrence of high-grade copper ores (mainly disseminated mineraliza- tion) above the oxidized zones, and the presence of submicroscopic gold in oxidized rocks.

Key words: ore mineralization, Rote Fäule, transition zone, reducing zone, Kupferschiefer, Zechstein.

WSTÊP

Dotychczasowe prace badawcze, prowadzone na obsza- rze monokliny przedsudeckiej, ujawni³y zale¿noœæ wystê- powania z³ó¿ Cu–Ag od utworów utlenionych Rote Fäule, wskazuj¹c na zasadnicze kryterium poszukiwawcze, jakim

sta³ siê zasiêg utworów utlenionych (Rydzewski, 1964, 1978;

Konstantynowicz red., 1971; Michalik, 1979; Oszczepalski, Rydzewski, 1991, 1997).

1Pañstwowy Instytut Geologiczny – Pañstwowy Instytut Badawczy, ul. Rakowiecka 4, 00–975 Warszawa; e-mail: andrzejchmielewski84@gmail.com

(2)

Strefy z utworami utlenionymi rozmieszczone s¹ w spo- sób nieregularny; wystêpuj¹ przede wszystkim w otoczeniu z³ó¿ Cu–Ag, ale tak¿e w ich obrêbie, a ich rozmiary geome- tryczne charakteryzuj¹ siê wysok¹ zmiennoœci¹. Zasadnicze kruszce, bêd¹ce noœnikami metali g³ównych i towa- rzysz¹cych, rozmieszczone s¹ strefowo w stosunku do geo- chemicznej facji utlenionej. Kruszce u³o¿one s¹ koncen- trycznie wokó³ rejonów zmineralizowanych tlenkami ¿elaza (hematyt, getyt); dominuj¹ siarczki miedzi, a nastêpnie ko- lejno siarczki o³owiu, cynku i ¿elaza. Z utworami utleniony- mi zwi¹zane s¹ podwy¿szone koncentracje z³ota, platyny i palladu (Piestrzyñski i in., 1996; Oszczepalski i in., 1997;

Piestrzyñski, Pieczonka, 1997; Speczik i in., 1997; Oszcze- palski, Rydzewski, 1998; Pieczonka i in., 1998). Wykazano postdepozycyjny mechanizm powstawania z³ó¿ rud Cu–Ag oraz wzbogaceñ w metale szlachetne (Speczik, 1995; Kucha, Przyby³owicz, 1999; Oszczepalski, 1999; Piestrzyñski, Wo- dzicki, 2000; Œliwiñski, 2000; Bechtel i in., 2002; Oszcze-

palski i in., 2002; Kucha, 2007; Piestrzyñski, 2007; Pieczon- ka i in., 2008).

Zasadniczym celem niniejszej pracy jest okreœlenie pra- wid³owoœci rozmieszczenia minera³ów kruszcowych oraz zmiennoœci mineralizacji kruszcowej na granicy strefy utle- nionej i redukcyjnej na podstawie profili cechsztyñskiej serii miedzionoœnej z archiwalnych otworów wiertniczych, usy- tuowanych w najbli¿szym s¹siedztwie bloku przedsudeckie- go, w zachodniej czêœci z³o¿a Polkowice. Znajomoœæ piono- wego i lateralnego kontaktu facji utlenionej i redukcyjnej w poszczególnych jednostkach litostratygraficznych oraz rozk³adu i strefowoœci wystêpowania mineralizacji kruszco- wej umo¿liwia wyznaczenie obszarów negatywnych oraz ty- powanie obszarów prognostycznych i perspektywicznych.

Uzyskane informacje pozwol¹ na ukierunkowanie prac po- szukiwawczo-badawczych rud miedzi i srebra oraz wyzna- czenie obszarów wystêpowania z³ota, platyny i palladu.

METODYKA BADAÑ

Próbki do badañ pobrano z rdzeni wiertniczych, znaj- duj¹cych siê w magazynie Pañstwowego Instytutu Geolo- gicznego – Pañstwowego Instytutu Badawczego (PIG–PIB) w Micha³owie. Pobrano 56 próbek z rdzeni otworów: S-205, S-236 i S-247 (fig. 1) (Chmielewski, 2010). Materia³ do ba- dañ wytypowano, bior¹c pod uwagê makroskopowo widocz- ne okruszcowanie oraz dane geochemiczne zgromadzone w dokumentacjach otworowych i opracowaniach PIG–PIB.

Obserwacje mikroskopowe w œwietle odbitym przeprowa- dzono na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, w Instytucie Geochemii, Mineralogii i Petrologii. Wykorzy- stano w nich mikroskop JENAPOL firmy Carl Zeiss oraz mikroskop do badañ w œwietle przechodz¹cym firmy Rei- chert. Dokumentacjê fotograficzn¹ mineralizacji kruszcowej

sporz¹dzono przy u¿yciu mikroskopu firmy Nikon z pod-

³¹czon¹ kamer¹ Nikon Sight DS-5Mc. Dziêki badaniom mi- kroskopowym okreœlono sk³ad mineralny ska³ oraz zawar- toœæ minera³ów kruszcowych w rudzie piaskowcowej,

³upkowej oraz wêglanowej. Obserwacje makro- i mikrosko- powe oraz uzyskane wyniki analiz chemicznych wykona- nych metod¹ spektraln¹ umo¿liwi³y konstrukcjê schema- tycznych profili otworów S-247, S-14, S-234, S-66, S-236, S-240, S-204 i S-205 oraz ich korelacjê (fig. 2). Profile ilu- struj¹ przebieg granic poszczególnych facji geochemicznych w ska³ach cechsztyñskiej serii miedzionoœnej. Na podstawie wyników powy¿szych badañ sporz¹dzono tak¿e wykresy za- wartoœci metali: miedzi, cynku, o³owiu i z³ota w serii okrusz- cowanej z otworów: S-247, S-236, S-205 (fig. 4–6).

WYKSZTA£CENIE LITOLOGICZNE CECHSZTYÑSKIEJ SERII MIEDZIONOŒNEJ NA PODSTAWIE ZBADANYCH PROFILI

Profil litologiczny z³o¿a rud miedzi obejmuje piaskowce bia³ego sp¹gowca (Bs), ³upek miedzionoœny (T1) i wapieñ cechsztyñski (Ca1). Na tej podstawie wyró¿nia siê trzy typy litologiczne rud: piaskowcowe, ³upkowe i wêglanowe.

Piaskowce bia³ego sp¹gowca to doœæ monotonne utwory o barwie jasnoszarej lub szarej z odcieniem ciemnoszarym lub be¿owym. Zmiana barwy jest uwarunkowana zawarto- œci¹ minera³ów tlenkowych i materia³u organicznego oraz rodzajem spoiwa. Pod mikroskopem piaskowce odznaczaj¹ siê struktur¹ aleurytow¹ lub aleurytowo-psamitow¹ i tek- stur¹ bez³adn¹, rzadziej s³abo kierunkow¹. Materia³ detry- tyczny tych ska³ jest na ogó³ s³abo obtoczony, jednak o doœæ dobrej selekcji ziarn. Œrednica ziarn okruchowych waha siê w granicach 5–500 µm; przewa¿a 100–200 µm. Wœród

sk³adników materia³u okruchowego dominuj¹ ziarna kwar- cu. Zawieraj¹ one liczne wrostki tlenków ¿elaza i s¹ otoczo- ne minera³ami ilastymi. Spoiwem tych ska³ s¹ przewa¿nie wêglany oraz minera³y ilaste, a w spoiwie miejscami poja- wiaj¹ siê minera³y tlenkowe (hematyt i getyt) lub siarczki metali.

Minera³y w obrêbie ³upka miedzionoœnego charakteryzu- je znaczne zró¿nicowanie ze wzglêdu na zmiennoœæ koncen- tracji sk³adników, wœród których przewa¿aj¹ minera³y ilaste, substancja organiczna, wêglany oraz detryt (kwarc, skalenie,

³yszczyki, ziarna minera³ów ciê¿kich, fragmenty ska³). Bar- wa ska³ jest czarna i ciemnoszara, a w strefach utlenionych – brunatna lub brunatnoczerwona. £upki odznaczaj¹ siê struk- tur¹ pelitow¹ i tekstur¹ kierunkow¹, zaakcentowan¹

(3)

Fig. 1. Rozmieszczenie analizowanych otworów w pobli¿u bloku przedsudeckiego, na tle zasiêgu strefy utlenionej i stref metalicznych (wg Oszczepalskiego i Rydzewskiego, 1997)

Location of boreholes near the Fore-Sudetic Block vs. oxidized area and metal zoning pattern (after Oszczepalski, Rydzewski, 1997)

(4)

laminami i smugami (gruboœci ok. kilkudziesiêciu mikro- nów), zawieraj¹cymi substancjê organiczn¹ i ilast¹, naprze- mianleg³ymi ze smugami wêglanów drobnokrystalicznych.

Wystêpuj¹ tu liczne ¿y³ki wêglanowe o przebiegu zgodnym lub diagonalnym wzglêdem laminacji, niewykazuj¹ce ostrych granic z otoczeniem. Ska³a zawiera nieliczne ziarna wêglanowe (przede wszystkim gruze³ki algowe) oraz spora- dycznie rozsiany detrytus organiczny, otwornice oraz frag- menty ramienionogów i ma³¿ów.

Wapieñ cechsztyñski reprezentowany jest przez dolomi- ty o zmiennej barwie, od szarej po ciemnoszar¹ z odcieniem

be¿owym i brunatnym (w przypadku obecnoœci tlenków ¿e- laza). Powszechne s¹ drobne szwy stylolitowe, na po- wierzchni których wystêpuje substancja ilasto-bitumiczna wraz z drobnoziarnist¹ mineralizacj¹ siarczkow¹ o teksturze najczêœciej bez³adnej, s³abo kierunkowej lub smu¿ystej. Po- szczególne kryszta³y wêglanów w tych ska³ach osi¹gaj¹ wielkoœæ od kilku do 100ìm. Spotyka siê wyd³u¿one i owal- ne gniazda wype³nione gipsem, anhydrytem lub sparytem kalcytowym oraz mikro¿y³ki gipsu i anhydrytu, z³o¿one z kryszta³ów u³o¿onych mozaikowo, wachlarzowo lub wy- kszta³conych w postaci w³ókien.

Fig. 2. Wykszta³cenie litologiczne utworów sp¹gu cechsztynu w wybranych profilach w otoczeniu bloku przedsudeckiego Lithology of the lowermost Zechstein in selected boreholes close to the Fore-Sudetic Block

(5)

ZMIENNOŒÆ MINERALIZACJI KRUSZCOWEJ WZGLÊDEM FACJI GEOCHEMICZNYCH

Mineralizacja kruszcowa w badanych otworach jest bar- dzo zró¿nicowana zarówno pod wzglêdem sk³adu, jak i form wystêpowania poszczególnych minera³ów (fig. 3). Najbar- dziej charakterystyczn¹ cech¹ badanych profili jest obecnoœæ utworów utlenionych (wraz ze stref¹ przejœciow¹ w ich stro- pie) w sp¹gowej czêœci cechsztyñskiej serii miedzionoœnej oraz wystêpowanie utworów redukcyjnych w stropowej czê- œci tej serii. Przejœcie od osadów utlenionych do le¿¹cych

powy¿ej osadów facji redukcyjnej przypada na ró¿ne pozio- my utworów cechsztyñskich, co sprawia, ¿e granica oddzie- laj¹ca utwory utlenione i redukcyjne przecina granice jedno- stek litostratygraficznych (fig. 2). W rezultacie, pod wzglê- dem geochemicznym mo¿na wyró¿niæ trzy zasadnicze stre- fy: utlenion¹ (Rote Fäule), przejœciow¹ (przejœcie utworów utlenionych w redukcyjne) i redukcyjn¹.

STREFA UTLENIONA

Strefê utlenion¹ zidentyfikowano we wszystkich bada- nych otworach wiertniczych. W profilu S-247 obejmuje ona piaskowce bia³ego sp¹gowca oraz ³upek miedzionoœny, na- tomiast w profilach S-236 i S-205 utwory utlenione zo- sta³y zidentyfikowane odpowiednio w œrodkowych i dolnych ogniwach piaskowców.

Strefê utlenion¹ charakteryzuje powszechne wystêpowa- nie tlenków ¿elaza: hematytu i getytu w postaci drobnych nieregularnych ziarn, gruze³ków i agregatów mineralnych oraz jako pigment rozproszony w tle skalnym lub skupiony

w formie drobnych gniazd i soczewek. Hematyt miejscami impregnuje cement wêglanowy lub tworzy w nim liczne wrostki (tabl. I, fig. 1). Zidentyfikowane zosta³y nieliczne ziarna magnetytu (œrednica <30 µm), tkwi¹ce w spoiwie he- matytowym. Wa¿n¹ cech¹ utworów facji utlenionej jest pla- mistoœæ, spowodowana zmienn¹ koncentracj¹ tlenków ¿ela- za. Obserwuje siê powszechnie wystêpuj¹ce tlenkowe pseu- domorfozy po pirycie framboidalnym, a tak¿e wype³nienia drobnych ziarn szkieletowych tlenkami ¿elaza. Tlenki ¿elaza zastêpuj¹ niektóre fragmenty skupieñ minera³ów kruszco- Fig. 3. Schemat dystrybucji siarczków i tlenków metali w strefie utlenionej,

przejœciowej i redukcyjnej w badanych profilach

Distribution of sulphides and oxides in oxidized, transition and reducing zones

(6)

wych oraz inkrustuj¹ ich ziarna ksenomorficzne. Miejscami obecne s¹ drobne ziarna siarczków miedzi (o wielkoœci do 25–30 µm), czêœciowo korodowane lub zastêpowane hema- tytem, stanowi¹ce reliktow¹ formê mineralizacji siarczko- wej, wystêpuj¹c¹ w postaci rozproszonej w tle skalnym (tabl. I, fig. 3). W ³upkach resztkowa (wskutek czêœciowego utlenienia) mineralizacja kruszcowa uk³ada siê w formie cienkich warstewek oraz drobnych soczewek w obrêbie po- szczególnych lamin, a w piaskowcach kruszce korodowane tlenkami ¿elaza tkwi¹ w przestrzeni miêdzyziarnowej. Do-

minuj¹cym minera³em kruszcowym jest chalkozyn (tabl. I, fig. 2), któremu towarzysz¹ kowelin i bornit (tabl. I, fig. 3).

W strefie utlenionej maksymalna zawartoœæ miedzi do- chodzi do 0,7% (profil otworu S-247), a œrednia zawartoœæ w tej strefie ze wszystkich badanych profili wynosi oko³o 0,05%. Najwiêksze koncentracje z³ota zanotowano w profilu otworu S-205 – maksymalnie do 5800 ppb w stropowych partiach piaskowców, podczas gdy przeciêtne zawartoœci z³ota w tej strefie wynosz¹ oko³o 2000 ppb (fig. 4–6).

Fig. 4. Rozmieszczenie Cu, Zn, Pb i Au w profilu pionowym otworu wiertniczego S-205 Vertical distribution of Cu, Zn, Pb and Au in the S-205 borehole

Fig. 5. Rozmieszczenie Cu, Zn, Pb i Au w profilu pionowym otworu wiertniczego S-236 Objaœnienia nafigurze 4

Vertical distribution of Cu, Zn, Pb and Au in the S-236 borehole For explanation seeFigure 4

(7)

STREFA PRZEJŒCIOWA

Strefa przejœciowa pomiêdzy utworami zmineralizowa- nymi tlenkami ¿elaza oraz utworami okruszcowanymi siarczkami miedzi obecna jest w sp¹gowych partiach wapie- nia cechsztyñskiego profilu otworu S-247 oraz w stropo- wych partiach piaskowców bia³ego sp¹gowca profili otwo- rów S-236 i S-205. Strefa przejœciowa jest stref¹ poœredni¹ miêdzy facj¹ utlenion¹ i facj¹ redukcyjn¹. Charakteryzuje siê zmian¹ barwy od osadów czerwonobrunatnych (w strefie utlenionej), poprzez utwory szare z czerwonymi cêtkami, plamami i pasemkami, do utworów ciemnoszarych i czar- nych (w strefie redukcyjnej). Minera³ami obserwowanymi w strefie przejœciowej s¹ zarówno tlenki ¿elaza, jak i siarczki miedzi oraz innych metali, lecz mineralizacja siarczkowa jest uboga. Hematyt tworzy wrostki w ziarnach detrytycz- nych oraz czêœciowo zastêpuje siarczki miedzi (tabl. I, fig. 5). Spotyka siê równie¿ hematyt listewkowy (wielkoœæ wydzieleñ hematytowych osi¹ga 15–20 µm œrednicy) oraz drobnodyspersyjny pigment hematytowy. Miejscami obecne s¹ ziarna magnetytu i getytu. Tlenki ¿elaza tworz¹ liczne

i zró¿nicowane formy: mikrokryszta³y (10–15 µm œrednicy), agregaty mineralne (30–60 µm œrednicy) oraz skupienia drobnych kryszta³ów (wielkoœæ skupieñ dochodzi do 80 µm œrednicy). Minera³y kruszcowe, reprezentowane g³ównie przez kowelin, bornit (pomarañczowy i wrzosowy), digenit i chalkozyn, wystêpuj¹ w postaci drobnych, nieregularnych ziarn o charakterze reliktowym, rozproszonych w spoiwie oraz tle skalnym (tabl. I, fig. 6). Niektóre z ziarn siarczków poprzecinane s¹ drobnymi ¿y³kami tlenków ¿elaza (tabl. I, fig. 4). Miejscami obecne s¹ tak¿e tlenki miedzi (tenoryt w postaci rozproszonej oraz gniazdowej). Pojawiaj¹ siê tak-

¿e drobne ziarna sfalerytu (œrednica do 20 µm) oraz pojedyn- cze skupienia markasytu oraz galeny. Powszechne s¹ gniaz- dowe koncentracje hematytu, lokalnie z zachowanymi reszt- kami siarczków w ich centrach.

W strefie przejœciowej zanotowano nieznacznie podwy¿- szon¹ wzglêdem strefy utlenionej œredni¹ zawartoœæ miedzi, mieszcz¹c¹ siê w granicach 0,06–0,08%, a œrednia zawartoœæ z³ota w opisywanej strefie wynosi oko³o 150 ppb (fig. 4–6).

STREFA REDUKCYJNA

Utwory facji redukcyjnej wystêpuj¹ w otworach S-236 i S-205 bezpoœrednio nad utworami strefy przejœciowej, obejmuj¹c ³upek miedzionoœny i wapieñ cechsztyñski. Stre- fê redukcyjn¹ wyró¿nia obecnoœæ minera³ów siarczkowych grup Cu–S i Cu–Fe–S oraz siarczków ¿elaza, brak tlenków

¿elaza oraz czarna lub ciemnoszara barwa ska³ zwi¹zana z obecnoœci¹ materii organicznej. Mineralizacja jest repre- zentowana g³ównie przez kruszce rozproszone, wystêpuj¹ce

w postaci drobnych ziarn o œrednicy od 20 µm do 40 µm. Jest to najwa¿niejszy typ okruszcowania ze wzglêdu na du¿¹ za- wartoœæ procentow¹ siarczków w stosunku do ca³ej objêtoœci ska³y (siarczki stanowi¹ miejscami oko³o 7–10% objêto- œci ska³y). Obserwuje siê tak¿e du¿e skupienia siarczków o œrednicy do 300 µm (tabl. II, fig. 1), soczewek i gniazd o œrednicy do 100 µm, a tak¿e drobnych ¿y³ek i smug wy- pe³niaj¹cych spêkania i pustki w skale.

Fig. 6. Rozmieszczenie Cu, Zn, Pb i Au w profilu pionowym otworu wiertniczego S-247 Objaœnienia nafigurze 4

Vertical distribution of Cu, Zn, Pb and Au in the S-247 borehole For explanation seeFigure 4

(8)

Mineralizacja kruszcowa strefy redukcyjnej zdominowa- na jest przez asocjacjê chalkozynowo-digenitowo-bornitow¹ (tabl. II, fig. 1, 3), z któr¹ lokalnie wspó³wystêpuje kowelin, tennantyt (tabl. II, fig. 2) oraz piryt. Mineralizacja kruszco- wa (chalkozyn, kowelin, digenit i bornit) towarzyszy gniaz- dom i mikro¿y³kom wêglanowym, przebiegaj¹cym zgodnie lub skoœnie do laminacji. Minera³y kruszcowe wype³niaj¹ spêkania i zastêpuj¹ drobne bioturbacje. Miejscami ziarna detrytyczne zaimpregnowane s¹ przez kruszce. Obserwuje siê liczne framboidy oraz mikrolity pirytowe, które miejsca- mi zastêpowane s¹ przez chalkozyn oraz digenit, czego przyk³adem mog¹ byæ struktury s³onecznikowe, w których chalkozyn wspó³wystêpuje z pirytem. W chalkozynie miej- scami wystêpuj¹ liczne wrostki pirytu oraz nikielinu–ram-

melsbergitu. Spotyka siê tak¿e oddzielne ziarna nikielinu i rammelsbergitu oraz podrzêdnie kobaltynu. Powszechny jest efekt procesu kowelinizacji i bornityzacji digenitu i chal- kozynu oraz zrosty i przerosty minera³ów siarczkowych (tabl. II, fig. 4).

Strefê redukcyjn¹ charakteryzuje najwiêksza œrednia koncentracja miedzi, która wynosi w analizowanych profi- lach oko³o 3%. Najwy¿sze zawartoœci wystêpuj¹ w utworach

³upkowych profilu otworu S-205 i dochodz¹ tam do 11%.

Z³oto w utworach strefy redukcyjnej wystêpuje w œladowych iloœciach. Jedynie w sp¹gowych partiach omawianej strefy, w profilach otworów S-205 i S-236, koncentracja tego pier- wiastka siêga kilku ppb (fig. 4, 5).

WNIOSKI

Mineralizacja kruszcowa w sp¹gowych utworach cechsztynu zachodniej czêœci z³o¿a Polkowice zwi¹zana jest z ró¿nymi ogniwami litologicznymi cechsztyñskiej serii miedzionoœnej. Wyniki badañ mikroskopowych oraz analizy chemiczne wskazuj¹, i¿ pomimo niewielkiej odleg³oœci, zba- dane profile wykazuj¹ znaczn¹ odmiennoœæ w pionowym za- siêgu strefy utlenionej, w charakterze mineralizacji kruszco- wej oraz w jej pozycji wzglêdem utworów utlenionych.

Wykonane badania pozwalaj¹ na sformu³owanie nastê- puj¹cych prawid³owoœci rozmieszczenia mineralizacji w omawianym rejonie:

1. Przecinanie granic litologicznych i stratygraficznych przez powierzchnie rozgraniczaj¹ce poszczególne facje geo- chemiczne.

2. Wystêpowanie najbogatszej mineralizacji kruszcowej bezpoœrednio nad utworami utlenionymi. Dominuje tu roz- proszona mineralizacja miedziowa, reprezentowana przez chalkozyn, digenit, kowelin i bornit z podrzêdnym udzia³em innych minera³ów kruszcowych.

3. Obecnoœæ strefy przejœciowej miêdzy stref¹ utlenion¹ i redukcyjn¹, charakteryzuj¹cej siê wystêpowaniem zarówno tlenków ¿elaza, jak i siarczków miedzi oraz innych metali, obecnoœci¹ reliktów siarczków z otoczkami w postaci pig- mentu hematytowego oraz zastêpowanych czêœciowo przez hematyt i getyt.

4. Wystêpowanie najwiêkszych koncentracji z³ota w utle- nionych utworach bia³ego sp¹gowca i ³upka miedzio- noœnego.

LITERATURA

BECHTEL A., GRATZER R., PÜTTMANN W., OSZCZEPALSKI S., 2002 — Geochemical characteristics across the oxic/anoxic interface (Rote Fäule front) within the Kupferschiefer of the Lu- bin–Sieroszowice mining district (SW Poland).Chem. Geol., 185, 1/2: 9–31.

CHMIELEWSKI A., 2010 — Zmiennoœæ mineralizacji kruszcowej na granicy strefy utlenionej ze stref¹ redukcyjn¹ w rejonie Polko- wic (praca magisterska). Arch. Wydz. Geol. UW, Warszawa.

KONSTANTYNOWICZ E. (red.), 1971 — Monografia przemys³u miedziowego w Polsce. Wyd. Geol., Warszawa.

KUCHA H., 2007 — Mineralogia kruszcowa i geochemia cia³a rud- nego z³o¿a Lubin–Sieroszowice.Biul. Pañstw. Inst. Geol., 423:

77–95.

KUCHA H., PRZYBY£OWICZ W., 1999 — Noble metals in orga- nic matter and clay-organic matrices, Kupferschiefer, Poland.

Econ. Geol., 94: 1137–1162.

MICHALIK M., 1979 — Utwory plamiste (Rote Fäule) w cechszty- nie Z-1 na po³udnie od G³ogowa.Pr. Miner., 54: 23–36.

OSZCZEPALSKI S., 1999 — Origin of the Kupferschiefer polymetallic mineralization in Poland.Miner. Deposita, 34, 5/6: 651–672.

OSZCZEPALSKI S., NOWAK G. J., BECHTEL A., Z€K K., 2002

— Evidence of oxidation of the Kupferschiefer in the Lu- bin–Sieroszowice deposit: implications for Cu–Ag and Au–Pt–Pd mineralisation.Geol. Quart., 46, 1: 1–23.

OSZCZEPALSKI S., PIESTRZYÑSKI A., RYDZEWSKI A., SPECZIK S., NICZYPORUK K., 1997 — Poszukiwania cechsztyñskiej mineralizacji Au–Pt–Pd w SW Polsce.W: Meta- le szlachetne w NE czêœci Masywu Czeskiego i w obszarach przyleg³ych – geneza, wystêpowanie, perspektywy (red.

A. Muszer). Konf. nauk., Jarno³tówek, 19–21 czerwca 1997 r.

Wroc³aw.

OSZCZEPALSKI S., RYDZEWSKI A., 1991 — The Kupferschie- fer mineralization in Poland.Zbl. Geol. Pal., 1, 4: 975–999.

OSZCZEPALSKI S., RYDZEWSKI A., 1997 — Atlas metalo- geniczny cechsztyñskiej serii miedzionoœnej w Polsce. Pañstw.

Inst. Geol., Warszawa.

OSZCZEPALSKI S., RYDZEWSKI A., 1998 — Z³oto, platyna i pallad w z³o¿u Lubin–Sieroszowice na podstawie danych z otworów wiertniczych.Pr. Spec. PTM, 10: 51–70.

(9)

PIECZONKA J., PIESTRZYÑSKI A., G£USZEK A., MICHALIK A., 1998 — Wystêpowanie z³ota, platyny i palladu w obszarze z³o¿owym Polkowice–Sieroszowice. Pr. Spec. PTM, 10:

71–86.

PIECZONKA J., PIESTRZYÑSKI A., MUCHA J., G£USZEK A., KOTARBA M., WIÊC£AW D., 2008 — The red–bed-type precious metal deposit in the Sieroszowice–Polkowice copper mining district, SW Poland.Ann. Soc. Geol. Pol., 78: 151–280.

PIESTRZYÑSKI A., 2007 — Okruszcowanie. W: Monografia KGHM Polska MiedŸ SA, wyd. 2 (red. A. Piestrzyñski i in.).

Allexim sp. z o.o., Wroc³aw.

PIESTRZYÑSKI A., PIECZONKA J., 1997 — Gold and PGE on an oxide-reducing interface in Lower Zechstein sediments of the Fore-Sudetic Monocline, SW Poland. W: Mineral Deposits (red. H. Papunen). Balkema, Rotterdam.

PIESTRZYÑSKI A., WODZICKI A., 2000 — Origin of the gold de- posit in the Polkowice-West Mine, Lubin–Sieroszowice Mi- ning District, Poland.Miner. Deposita, 35: 37–47.

PIESTRZYÑSKI A., WODZICKI A., BANASZAK A., 1996 — Z³oto w z³o¿u rud miedzi na monoklinie przedsudeckiej.Prz.

Geol., 44, 11: 1098–1102.

RYDZEWSKI A., 1964 — Petrografia i mineralizacja osadów gór- nego permu na monoklinie przedsudeckiej i peryklinie ¯ar.Prz.

Geol., 12, 12: 476–480.

RYDZEWSKI A., 1978 — Facja utleniona cechsztyñskiego ³upku miedzionoœnego na obszarze monokliny przedsudeckiej.Prz.

Geol., 26, 2: 102–108.

SPECZIK S., 1995 — The Kupferschiefer mineralization of Central Europe: New aspects and major areas of future research.Ore Geol. Rev., 9, 5: 411–426.

SPECZIK S., RYDZEWSKI A., OSZCZEPALSKI S., PIEST- RZYÑSKI A., 1997 — Exploration for Cu–Ag and Au–Pt–Pd Kupferschiefer-type deposits in SW Poland.W: Mineral Depo- sits (red. H. Papunen). Balkema, Rotterdam.

ŒLIWIÑSKI W., 2000 — Rozwój mineralizacji miedziowej w utworach permu monokliny przedsudeckiej – uwarunkowa- nia sedymentacyjno-diagenetyczne.Acta Univ. Wratisl., 2197;

Pr. Geol.-Miner., 68: 7–36.

(10)

Mineralizacja w strefie utlenionej i przejœciowej (mikrofotografie w œwietle odbitym)

Mineralization in oxidized and transition zones (photomicrographs in reflected light)

Fig. 1. Ksenomorficzne ziarna hematytowe (Hem), pigment hematytowy rozproszony w cemencie wêglanowym; strefa utleniona, bia³y sp¹gowiec, otwór wiertniczy S-247

Xenomorphic hematite grains (Hem), hematite pigment disseminated in carbonate cement; oxidized zone, Weissliegend, S-247 borehole

Fig. 2. Kwarc zastêpowany przez chalkozyn (Cc); strefa utleniona, bia³y sp¹gowiec, otwór wiertniczy S-247 Quartz grain partly replaced by chalcocite (Cc); oxidized zone, Weissliegend, S-247 borehole

Fig. 3. Drobne ziarna bornitu (Bn), chalkozynu (Cc), kowelinu (Cv) i digenitu (Dg) rozproszone w materiale wêglanowym;

strefa utleniona, wapieñ cechsztyñski, otwór wiertniczy S-247

Fine-grained sulphide mineralization – bornite (Bn), chalcocite (Cc), covellite (Cv) and digenite (Dg) scattered in carbonate material; oxidized zone, Zechsteinkalk, S-247 borehole

Fig. 4. Drobne ziarna digenitu (Dg) i kowelinu (Cv) tkwi¹ce w spoiwie ilastym; strefa przejœciowa, bia³y sp¹gowiec, otwór wiertniczy S-205

Fine-grained sulphides – digenite (Dg) and covellite (Cv) in clay cement; transition zone, Weissliegend, S-205 borehole Fig. 5. Digenit (Dg) czêœciowo zast¹piony hematytem; strefa przejœciowa, bia³y sp¹gowiec, otwór wiertniczy S-236

Digenite (Dg) partly replaced by hematite; transition zone, Weissliegend, S-236 borehole

Fig. 6. Uboga mineralizacja siarczkowa, reprezentowana przez digenit (Dg), bornit (Bn) i chalkozyn (Cc); strefa przejœciowa, wapieñ cechsztyñski, otwór wiertniczy S-205

Sparse sulphide mineralization – digenite (Dg), bornite (Bn) and chalcocite (Cc); transition zone, Zechsteinkalk, S-205 borehole

(11)

Andrzej Chmielewski — Zmiennoœæ mineralizacji kruszcowej w sp¹gowych utworach cechsztynu na granicy strefy utlenionej i redukcyjnej...

(12)

Mineralizacja w strefie redukcyjnej (mikrofotografie w œwietle odbitym)

Mineralization in reducing zone (photomicrographs in reflected light)

Fig. 1. Chalkozyn (Cc) i bornit (Bn) rozproszone w ³upkach ilasto-wêglanowych, niektóre siarczki zastêpuj¹ ziarna wêglanowe;

³upek miedzionoœny, otwór wiertniczy S-205

Chalcocite (Cc) and bornite (Bn) disseminated in clay-carbonate shales, with some chalcocite replacing carbonate grains;

Kupferschiefer, S-205 borehole

Fig. 2. Drobnoziarnista mineralizacja siarczkowa – chalkozyn (Cc), bornit (Bn), digenit (Dg) i tennantyt (Tn); ³upek miedzionoœny, otwór wiertniczy S-236

Fine-grained copper sulphide mineralization – chalcocite (Cc), bornite (Bn), digenite (Dg) and tennantite (Tn); Kupferschiefer, S-236 borehole

Fig. 3. Agregat mineralny, sk³adaj¹cy siê z digenitu (Dg), bornitu (Bn) i chalkozynu (Cc); wapieñ cechsztyñski, otwór wiertniczy S-205 Aggregate consisting of digenite (Dg), bornite (Bn) and chalcocite (Cc) grains; Zechsteinkalk, S-205 borehole

Fig. 4. Drobne zrosty kowelinu (Cv), chalkozynu (Cc) i bornitu (Bn), z licznymi porami; wapieñ cechsztyñski, otwór wiertniczy S-236 Covellite (Cv), chalcocite (Cc) and bornite (Bn) composite grain with numerous pores; Zechsteinkalk, S-236 borehole

(13)

Andrzej Chmielewski — Zmiennoœæ mineralizacji kruszcowej w sp¹gowych utworach cechsztynu na granicy strefy utlenionej i redukcyjnej...

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ponadto, obszary: Nowiny, Żarków i Mirków są interesujące ze względu na korzystną głębokość oraz obszar Mozów, który zawiera bogatą mineralizację rozciągającą

iloścd kwarcu lulb .grafitu) lWCi:.*ające się 'W2lcłłrt.Fi: kaltatktOw iklrysitałów pi- rytu 11, przy czym zaznacza się słaba korozja tyclh !kryształów

Wynika st(!d, ze :lrodel tych anomalii nie mozna poszukiwae w mozliwych zmianach g~stosci utwor ow cechsztynu. Pozostaje zatem do rozwazenia mozliwose

W otworach Czerwona Woda IG 1, Jagodzin 1 i Kościelna Wieś IG 1 okruszco- wany jest biały spągowiec, wapień podstawowy, margle kaczawskie oraz spągowa część

Wyniki obliczeń dowodzą, że korelacja pomiędzy miąższością złoża a zawartością miedzi jest istotna, a znak ujemny potwierdza odw rotną zależność tych param

Jednakowy udział tych przeciwnie działających czynników doprowa- dza do tego, że w basenach zamkniętych minimalna rozpuszczalność fluo-- rytu odpowiada

minerałów kruszcowych z wyjątkiem stwierdzenia, że minerały oznaczone jako gersdorfit ? i sfaleryt są starsze od galeny.. Przejl&gt;WY m1neraJlzacji kruszcowej w martwicy

wych: za~ów. iW ile skały ~tyka się rozrzuoone , byszta1!ki gipsu, Tzadlko druozy alIlihydryfu. 'Najwyższy cykldtem - ,MLer - jeżeli lwystępuje, ;to jest r'ePrezento-