Wiercenie na Domańskim Wierchu w Kotlinie Nowotarskiej koło Czarnego Dunajca

Jadwiga URBANlAK

Wiercenie na Domańskim Wierchu

w Kotlinie Nowotarskiei · koło Czarnego Dunaica

WSTĘP

Badania utworów neogenu na PodhJaJ.u,

obejmujące

szereg

zagadnień

(neogen basenu orawskiego, neogen wschodniej

części

kotliny nowotarskiej, neogen okolic

KTośc:ienka),

nie

i"OZS1lrzygnęly

ostalteczIrie ich w!ie!lru.

Paleobotaniczne opracowania neogenu

Krościenka

nad Dunajcem, Mi- zernej i

Domańskliego

Wierchu przez W. Smfer8J (1950a,

b) posunęły

macz- nie naprzód

sprawę

stratygrafii tych terenów, rzadko

występujące

jednak na

dużej

przestrzeni

ocłsł:onięc:ia

terenowe neogenu

powodują zasadniczą trudność

paralelizacji.

Domański

Wierch stanqwi osobne

interesujące

zagadnienie, ze

względu

na jedyne w swoim rodzaju

występowanie

osadów mioceno--pliocenu na Podhalu.

Geologiczm.y profil utworów neogenJU

Do:mańskiego

Wierchu

opracował

K . Birkenmajer (1954). Ze

względu

na

małą ilość

powierzchniowych

odsło­

nięć powstała

potrzeba wykonania wiercenia, które

przebiłOby ·pehną serię

utworów neogenu

1.

W ramach prac Karpackiej Stacji Terenowej l. G. w Kmkowie, na zle- cenie Dyrekcji l. G. wykonano w 1956/57 r. wiercenie obrotowe. Uzyska- no

głębokość

228 m.

Wstępny

projekt wiercenia

został

opracowany w 1951 r. dla

Zakładu Zdjęć

Geologicznych l. G. Warszawa przez K. Birkenmajera. Ogólne zal}o-

żenia,

na podstawie

wyżej

wzmiankowanego projektu

wstępnego,

przygo- towal

prof.

dr S.

Sokołowski

w jesieni 1955 r.

Dokumentację techniczną

oraz

założenia

geologiczne wiercenia

wykonała

autorka tej notaJtki na pods1:aJWie

wyżej

wymienionych

materiałów

w 1956 r. Problern.owo-ba- dawcze wiercenie

"Dornański

Wierch" (D

₁₎

prowaldzone od

października

1956 do maja 1957 r.

miało

na. celu:

1. Uzyskaruie

szczegółowego

profr:i.lu geologicznego.

1 Konieczność wYkonania wiercenia na Doma.ńsklm Wierchu wYsunięto jut na. konferencji w spra.wie· geologii Reglonu Podhalańskiego w 1949 ro (W. Szs.fer. 19504 ro)o

788

Jadwiga Urbaniak

2. Uzyskanie

materiału

(próbek geologicznych) do

badań

florystycz- nych w celu ustalenia

następstwa

i stratygr.a:fi.i

żwirowo-ilastych

utwo- rów

neogeńskich występujących

w Kotlinie Nowotarskiej.

3. POZD.aIOie

podłoża

geolOgiczm.ego, na którym osadzone

zostały te

utwory.

Otwór usytuowano na wzgórzu

Do:m.ański

Wierch

2

(753 m npm) w

po-

bliżu

Czarnego Dunajca (fig. 1). Nadzór geologicmy wiercenia

prowadziły

autorka nilln.iejszegoopraoowania oraz mgr DalI'J.uta

Giera1t.

OTWOR WIERTNICZY

DOMAŃS;KI

WIERCH

Głębokość w m

O 1,0

'1;0

+

2,0

2,0

+

3,7 3,7

+

4,6

4,6

+

7,0 7;0

+

11,8

lJl~8

+

12,7 12,7

+

13,3 13,3

+

14,0 14,0

+

15,2 15,2

+

18,0 1>8,0

+

20,3 20,3

+

24,4

24,4

+

^{27,0 ~}

27,0

+

29,3 29,3

+

33,6 33,6

+

35,9

Opis wier~nia

glina mułkowa, żółtopopie1ata z OIbtocmnymi głazami kwarcytów o średnicy 20+25 cm n) 3; .

zwietrzelina kwarcytów tatrzańskich (2);

glina tłusta rdzawobrunatna z przerostami popielatymi i c;z.ar- nymi, -HCI(3);

glina tłusta, popielaJta, z muskowdłem l konlkire<:jami żela?istym!

(Tdza'MlCZlmllymi), -HCI (38);

glina chuda, bruna'tnordzawa z muskowitem. -Het (3b);

piasek js.snożółty, dJ:obruxda'1"IJ!is1;y, lelclco zgliniony z drobnymi okruchami piaskowców żółtordzawych, drobno7liarmsłych, miko- wych, -HCI (4);

glina szara, z. przeI'06'tami rdzawymi, mocno piaszczysta, chuda, z m1ką, -HCI (5);

glina jasnopopielata, piaszczysta z przerostami rdzawymi (mułko­

wa), bogata w muskowit, HCI (5a);

glina chuda z przerostalIliipopielatymi i brunatnordzawymi,mul- kowa z muskowitem, +HCI (5b);

ił łupkowy czarny, miejscami barwy stalowoszarej, z ligru,tern, -HCI (6);

ił popielaty z muskowitem, -HCI (7);

piasek ż6Mordzawy d'l"obn()Zia:rnisty, mBrowy, ~ony, +HCI (8);

(3EJl/o uzysku rozenia) otoczaki (0,6-;-1f'6 an) piaskowców Z6łtordza­

wych, drobŻl<YZiarn.1stych, mikowYch, ltwne lub scementowane piaszczystoilastym spoiwem w zlepienJiec, -HCI. Wkładka 10 cm

iłu i 20 cm drobnoziamistego piasku (9);

(30% uzysku rdzenia)

n

pi'aSZCZY8ty baTwy 'POpielatej z muskowi- tem, z drobnymi (4 cm) otoczakami piBSkowców ocaz zwęglonymi szczątkami l"OŚlIin, +HCl (10);

(7rJl/o uzysku rdzenia) ił łUpkowy, twardy zbity, popielaty z musko- witem i zwęglonymi szczątkami roślin, +HCl (11);

(70!J/o UZysku rozenia) ił łupkowy, szarozielonawy, z muskowitem, nieco piaszczysty, -HCI . (ślady rliustrowania; (11;

piasek pOpielaty, drobnoziarniSty, z domies7Jką .iłu, z muskowitem i zwęglonymi szczątlmmi . roślin, +HCl (12);

I Na mapach Domański lub DoDU\jskl: ludDDść używa obu określeń.

a W celu ułatwienia powoływaIU& się

· n.·

fióreczególne warstwy w da.1.s3ym opisie litologicz- nym rdzenla OZIl&CIlIOno je numerami Vi na.WtaSa;t,h. .,

Wiercenie Domański Wieroh w Kotlinie Nowotarskiej

789

3~,9 -:- 36,4

36,4 -:- 37,5

37,5 -:- 39,0

39,0 -:- 39A

39,4 -:- 40,0

40,0 -:- 41,4 4'1,4 -:- 411,6

ołl,6 +45,3

45,3 -:- 46,8 -

46,8 -:- 51,5

51,5 -:- 52,2

52,2 -:- 52,5

52,5 -:- 57,7

57,7 -:- 59,0 59,0 -:- 61,2

~1,2 -;-., 63,3

63,3 -:- 74,5

(50% uzysku rdzeIl1ia) il jasnopopielJaity z m\JSlkowiitem., piaszczysty, z sieczką zwęglonych szczątków roślinnych, + HCI (13);

(5OOfo uzysku rdzenia) otoczald. piaskowców drobnoziarnistych, twardych, mikowych, barwy szarej (średnica 10 cm); (14);

(5OOfo uzysku rdzenia) piasek szarordzawy o rożnej grubości ziarna z drobnymi (do 0,8. cm ŚredniCY)nieobtoczonymi :l'nłgmentatn'i skał (piaskowiec) (15);

otoczaki piaskowców stalowoszarych !kwarcowych o średnicy

1-:-8 cm (16);

piasek jasnoszary, drobnoziarnisty, z otoczakami jak wyżej,

+HCI (17);

12 łupkowy popielaty, +HCl (18);

piasek popielaty, drobnozi'arnisty, mułkowy, z muskowitem, +HCl (19);

ił łuplrowy, twa-rdy, szary z odcieniem zielonawym z muskowitem i fauną drobnych ślimaków cienk:oskOlrupowych; źle zachorwanych (:tablica I, fig. 1), piaszczysty, + HCl (20);

i l łupkowy szary z odcieniem niebieskawym w spągu przechodzi w odcień stalowy, z mUS\koWiitem, rdzawymi plamkamJi oraz ze

zwęglonymi szczątkami flory bardzo liCZlllymi i wyraźnymi w spą­

gu tej warstwy, -HCl (20a);

ił łupkowy, twardy, szaTY z odcieniem zielonawym, z muskowitem, nierównomiern1e piaszczysty z fauną drobnych cienkoskorupowych

ślimaków (tablica I, fig. 2) i nie licznymi śladami zwęglonej flory, +HCl (20b);

ił łupkowy, szary (+HCl), z piaskiem i otoczakami piaskowców stalowych, twardych (+ HCl) o śrecLnticy (na osi dłuższej) 4-6 cm' (21);

piasek szary, drobn<YLiarnisty, m.i;kowy, z ułamkami skorup, +HCl (22);

(70% uzysku rdzenia) otoczaki piaskowców ze S'trzalką kalcytową

(+ HCl), barwy stalowej, bardzo, twmtle, o lIlIiejedmoliJtym stopniu obtoczenia, jedne mają minimalnie zaokrąglone kraJWędzie i kształt n'ieregularnej bryły, illllle są ohtocrone, plasko-wydłużone i jajo- wate; średnica na osi krótszej od 2,5 cm, na osi zaś dłuższej od 7 cm. Wśród otoczaków są wtrącenia iłów łupkowych szarych, +HCl (23);

piasek szary, drobnoziarnisty, mikowy, +HCl (24);

(5OOfo uzysku rdzenia) otoczaki piaskowców jak w wa<rstwie 23 (25);

ił łupkowy, szarozielonawy z na101tami rdzawymi na powierzclmi

spękań, twardy; drobne blaszki muskowitu (26);

(7o% uzysku rdzenia) otoczaki piaskowców stalowej barwy ze

strzałką ka1cy.Wwą, twall'de, jak na głębolrości 52,5-:-57,7 m (23),

średnica od 2-:-7 cm d pallad 7 cm; kształt rożny: kuldsty, owalno-

podłużny nieco spłaszczony, nieregularny o słabo obtoczonych kra-

wędziach (27);

74,5 -:- 75,8 - ił łupkowy, twaroy, szaro2lielonawy z -rdzawymi nalotami, nieco mikowy, -HCl (28);

4 Piaskowiec z !Uszu podhalańskiego.

790

75,8 -;- 80,6 -

80,6 -;- 93,0 -

93,0 -;- 93,6 93,6 -:-: 94,8 94,8 -;- 99,5

99,5 -;- 101,5 -

1m!,:!> -;-l00,~

103,4 -;-:107,5 107,5 -;- 113,0

113,0 -;- 1'1.5,0 115,0 -;- 116,0

116,0 -;- 118,2 118,2 -;- 118,7 118,7 -;-126,0

126,0 -;- 127,5 127,5 -;- 128,8 .128,8 -;- 129,2

129,2 -:- 131,7 131,7 -;- 138,7

138,7 -;- 140,7 140,7 -;-142,5

JadWiga Urbaniak

ił łupkowy szaroozielonawy w stropie !i szaroniebieskawy w spągu,

piaszczysty z dużą ilością muskov.ritu, ułamkatru. skorup, zwęglo­

'

nymi fragmentami iOOŚldn (odciskli liści), +HCl (tabldca I I, fig. 4);

(28a);

(7(fJ/o uzyŚku rdzenia) otoc:zak'i drobnoziartlllistych piaskowców bar- wy stalowej, ze strzalk:ą kalcy1;ową, średnica 2-;-7 cm i ponad 7 cm, o kształcie bulastym. (dobrze ob'boc7Jone), wydłużonym, płasko-owal­

nym. lub nieregularnym o słabo Obtoczonych 'krawęd2liach (stopień

obtoczenia różny). Niektóre okazy otoczaków scementowane spoi- wem. piaszczysto-ilastym w zlepieniec, +HCl (29);

ił Łupkowy, szarmielanawy z ułamkami piaskoWlCów o bal"W'ie sta- lowej, wapnistych, drobnoziarnistych, słabo Obtoczonych, +HCl (30);

ił szai"Y, przechodzący w zielona 'WY, mocno piaS2lCZY!Ity z drobno- ziarnistym piaskiem., mdkowy, +HCl (31);

otoczaki piaskowców zwięzłych, drobnoziarnistych wapnistych ze

strzałką, średniica 1--,12 cm ipo.n.ad 12 cm, młejscami słabo sce- mentowane spoiwem. Hasto-waPllistym. Kształt różny: od płasko­

owallllYch do brył niereguIarnY'Ch o słabo ol:Jtoczonych krawę­

dziach (32);

(5(fJ/o uzysku rdzenia) ił łupkowy szary, twardy, miejscami piasz- czysty (szai"Y, drobnozi&rn'isty piasek), z muskowitem i odciskami

liści, ślady zlustrowania, +HCl (33);

ił łupkowy szarozielonawy z rdzawymi plamami, twardy +HCl (33a);

ił mocno pi'8S2lCZYsty drobnoziarnisty, z muskowitem, +HCl (33b);

ił łupkowy szary, twardy, miejscami piaSZJCZYSIty, z muskowitem,

ślady z1ustrowama, zwęglone szczątki flory, odciskd liści, +HCl (tablica I, fig. 6) (33c);

(500/0 uzysku rdzenia) otoczaki piaskowców o barwie stalowej ze

strzałką, o średnicy 2,5-;-12 cm i ponad 12 cm (34);

(500/0 uzysku 'rdzenia) piasek drobnoziarnisty, mulk:owy, szary z du-

żą ikJścią zwęglonych S'lJCZątków roślinnych,bogaty w muskowit, +HCl (35);

(75% uzysku rdzenia) U łupkowy szary, twardy, +HCl (36);

(500/0 uzysku rd:ren!ia) otoczakli piaskowców, średn'ica 3-;-8 cm (37);

(700/0 uzysku rdzenia) piasek ż~rdzawy o różnej grubości ziarna i różnym stopniu obtoczenia. Jest to mieszanina drobnych okru- C'hów skaly n;ieobt<JCronej oraz dobrze obtoczonyoh ziarn i mułku,

+HCI (38);

(500/0 uzysku ·rdzenia) ił łupkowy, szary, lekko mikowy, +HCI (39);

(50% uzysku rdzenia) otoczaki piaskowców o bM'Wie stalowej,

średnica 2,5-13 om ⁱ ponad 13 cm, +HCl (40);

ił łupkowy szary z muskowitem i szczątkami zwęglonej flory, +HCl (41);

otoczaki piaskowców o barwie stalowej (42);

ił łupkowy szar<YLielonawy z rdzawymi plaIilami, miejscami mocno piaszczysty, dużo muskowitu, ślady SIlrorup, +HCl (43);

ił łupkowy szarozielonawy, (HCl), z 1ignitem (43a);

ił łupkowy szarozielonawy, piaszczysty z drobnymi f-ragmentami

zwęglonych roślin, +HCl (4:łb);

142,5

+

165,2 165,2

+

173,5 173,5

+

^175,0

11750,0

+

^1'716;2

176,2

+

187,0

Wiereenie Domański Wierch w Kotlinie Nowotarskiej

791

(35% uzysku rdzenia) otoczaki piaskowców barwy stalowej (44);

(5(il/o uzysku rdzenia) otoczalki 'Z przewagą drobnych, () średnicy

2-5 cm, z szarym iłem i piask:iem, +HCl (44a);

(500/0 uzysku rdzenia) ił łupkowy szary, z dużą ilością zwęglonych szczą'tków roślin, miejscami wa'l"S'twa ta ma charnkter lignitu (45);

ił łupkowy, szarozielonawy z rdzawymi plamam, z florą, OfoHCI (45a);

(500/0 uzysku 'rdzeIl'ia) otoczaki piaslkowc6W o barwie stalowej, wapnistych, średnia 2,5% '10 cm, z iłem szarym, łupkowym, ligni-

tem i piasldem, +HCl (46);

187,0

+

188,5 - (70°/0 uzysku <rdzenia) [ł lupkowy jasnOOlZalry, Itw'ardy, z drobnymi fragmentami zwęglonych części roślinnych i odciskami liści, + HCl (47);

188,5

+

^190,2

190,2

+

^192,2

192,2

+

^193,7

193,7

+

208,5

'208,5

+

^209,7

'209,7

+

212,1

'212,1

+

^216,0

'216,0

+

^221,5

2'2n:,5

+

^224,4

224,4

+

228,0

(700/0 uzysku rdzenia) otoczald piaskowców o barwie stalowej ze

strzałką, średnica ponad 13 cm (48);

(75% uzysku rdzenia) ił łupkowy jasnosza!ry, ,miejscami piaszczysty jasny, drobnoziarnisty, dużo muskowiJtu, +HCl (49);

(75% uzysku rdzenia) piasek zielonawy, drdbnOZiarnisty, z do~

mieszką ilu, +HCl (50);

(65% uzysk;u ,rdzenia) otoczaki piaskowców barwy stalowej, wap- nistych, drobnoziarnistych, twaroych - miejscami słabo spojone lepiszczem piaszczysto-ilasto-wapnistym, tworzą zlepieniec. Kształt

i stopień obtoczenia różny, średnica ponad 13 cm. Wkładka piasz- czystego Uu (0,3 m) (51);

(500/0 uzysku rdzen[a) piasek szary, drobnoziarnisty z melicznymi otoczakami piask~6w, + HCl (52);

(700/0 uzysku II"dzenia) ił łupkowy, szaTY z brunaltnymi nalotami i drobnymi fragme:rutami zwęglonych roślin, + HCI' ślady zlustro- wania (53);

(500/0 uzysku rdzenia) otoczaki o średnicy 1-10 cm ze znaczną przewagą d!rOlbnych,z szarym ilem łupkowym, +HCl (54);

(700/0 uzysku rdzenła) Ił łUpkowy, szarozielonawy z muskowitem, lekko piaszczysty, + HCl (55);

(8(jl/0 uzysku rdzenia) otoczaki ,piaskowcóW o średnicy l - po- nad 13 cm (56);

(700/0 uzysk;u rdzenia) ił łupkowy szary, lekko zapiaszczony, z mu- slrowIiltem, +HCl (57) '.

CHARAKTERYSTYKA RDZENIA

Przewiercone utwory

składają się

z glin,

iłów łupkowych,

piJasków,

żwi­

rów i

zlepieńców; iły zawierają florę

i

faunę.

'

Na ' podstawie m.ak:rookopowej obserwacji il"d:zen!i.a

wytróżciono

w pro-

filu wiercenia dwie

części.

Pierwsza na odcinku 0,0+14,0 m

(część

górna i druga w interwale 14,0+228,0 m

(część

dolna), które pod

względem

lito-

logiC2lllym

i petrograficznym

wyraźnie się różnią (patrz

profil geólog:iczn:y).

W górnej

części

profilu

VI!ystępują

otoczaki kwarcytów

tatrzańskich

i ich zwietrzelina (do

głębokości

2,0 m), gliny o ruiejednolitej barwie (rdza-

, w

warstwach, przY których nie podano wartości uzysku rdzenia, wynosi on81h-1OO%,

792

Jadwiga Ur:baniak

wej

^j

popielatej) oraz u1amki ;rdzawych p.i.aSlrowców

wśród

lumego piasku. Wie- kowo utwory glini.aste z

materiałem

kwar- cytów tartrza.nskich na obszarze

Domań­

skiego Wierchu

odpowiadają plejstoceń­

sikiemu zasypaniu :iln.t&glacjalu Cracovien (W. Szafer, lt950b; K. Bitkenmajer, 1954).

W . profilu geologiCZri.ym

Damańskiego

Wierchu !pOdanym przez K. BiTkenroajera (19M, p.

65~5) miąrżs'zość

ich wYlllosi

około

3;3 m.

Być może, że

w profi1u wierx:enia do plejstocenu

rui·leżą

utwory gliniaste

wystę­

pujące j€S2lCZe poniżej

3,3 m do

głębo­

.kiości

14 m, albo

też są to

wtórnd.e

prze~

bione osady neogenu, zmienione ws.k1U1ek infiltracji wód i · procesów chemicznych:

prawdopodobnie są OIl1e

odpowiednikiem

końcowego

s1Jadium sedym.entacji neogenu

luIb strefą IPI'Ze'jściową pomiędzy

neoge- nem a plejstocenem.

. Makroskopowo utwory te

różnią się

talk

wyramie od

poIlii.żejwystępujących il.as1;o.-łu'Plrowych

z lignitami.,

że

na pod- stawie tej

TÓżnicy wyrÓ'ŻJIliono część górną

do

gł~ooci

14,0 m

znacząc na.

profilu

7~ lijODm

Fig. 1. Szkic olrołic Domań·

skiego Wierchu Diagrammatic IIJaJp of the vicin.ity of Domań­

skIi. Wierch

graficznym '

zasięg pl~jstocenu liJrrią przerywalną, gdyż

dIOIpiero na podsta- wie

oprOOOlWań fłorystycznych można będzie usiJaUć granicę:

neogen -

plejstocen. .

Dom

część

profilu

poniżej

14,0 m

to nap:rzemi:anJ:egłe

utwory :ilasio-

łupkowe, żwirowo-zlepieńoowate i

piaszczyste z lignitami,

szczątkami

flo- ry

liściowej

i

fauną.

Iły są

mniej lub

więcej

piaszczyste.

Zawierają

muskowit. Barwa ich jest jasna

(szał'a

i zieloilaIWa) lub ciemna (s.talowa i czarna). Ogólna

miąż­

sZlOŚć iłów

wynosi

około

80 m. Ich

zawartość

w stosunku do

żwirów

jest

więksm

w górnych partiacll profilu do

głębokości

142,5 m,

ZlIUłcmie zaś

nmiejsza

poniżej

tej

głębokości. Miąższość

poozczegóJJnych

WaJI'Sitw ila-

stych maJ.eje z

głębokością

od 2,5-;-.13,5 m w górnej

części

profilu do 2,0+6,0

ID -

w dolnej. Ponadto

iły występują

z piaskiem i

żwirem.

Zlustrowania ilu

zauważono

na

głębokości

30 m (warstwa 11a), 100

ID.

(warstwa 33), 110 m (wBlrstwa. 33c tablica l, fig. 6) i 210 m (warstwa 53).

Poolizgi te

są wyraźne,' jednakże

brak: rorientowaJIlych rdzeni nie pozwala

DlBI wyciągnięcie

wniQSków w odniesieniu do ich k:i.eru!n1ru. W

ZBlUWażo­

ny~

przypadkac4

poślizgi

te.

są równoległe

do warstwowania

(prostopadłe dQ.ań ~).

:piasek drobno-

i średin,ioziarnisty,

szary, . rdzawy i zielona.wy

występ~je yą .ni~użych miąższościach

lub wraz z

iłem

na odcinku

całego

profilu .

. Zwiry złożone są głównie

z otoczaków piaskowców kwarcowych .ze

strzałką,

drobnoziarnistych, twardych, wapnistych, barwy stalowej, o

śred­

nicy 2-;-.13 cm oraz otoczaków piaskowców drdbnoziarnistych, rdzawych.

Wiereenie Domański Wierch w Kotlinie Nowotarskiej

793 bezwapndstych. Jest to

materiał

z 'fliszu

podhalańskiego. Wśród

nich wy-

stępują

fragmenty

zlepieńców złożonych

z tych otoczaków. Osad

ten

ma charakter

żwirowo-zlepieńcowaty. Mią2'sZOŚć

utworów

żwirowych (żwiro­

wo-alepieńOOW6ltych i żwirowo-i1astych)

wynosi ogólnie

około

115 m i wzrasta, wraz z

głębokością.

W profilu wiercenia

można

zatem

wyróżnić: partię

bardziej

ilastą

do

głębokOści

63,0 m z

przewagą ilołupków

nad

żwirami, partię ilasto-żwiro­

wą

63,0+142,5 m, w której

ilość materiału żwirowego

i ilasrtego równo-

WGiŻy się,

oraz

partię żwirową

142,5+228,0 mz

przewagą żwirów

ill,iad

iłami.

Flora (odciski

liści,

warstewki lub drobne fragmenty lignitu) oraz, fau- na

(całe

skorupki

ślimaków

lub

ułamki) występują

w warstwach ilastych w

ca~

profilu wiercenia

(pondżej

14,0 m). Na podstawie ma'kroskopo- wy:ch obserwacji Tdzenia zanatowano

następujące

poziomy z

florą

i

fauną:

Poziom Głębokość w m

I z florą 14,0 + 15,2

II 27,0 +29,3

m " "

33,6 + 35,9

IV

z makrofauną 41,6+ 45,3

V z florą i makrofauną 45,3 + 51,5

VI z florą 75,8+ 80,6

vm " "

99,5+101,5

V1II1

" , .

107,5+113,0

LX

",

115,1+116,0

X

" ^"

128,8+129,2

XI z :makrofauną 131,7+138,7

XlII z flarą 138,7+142,5

XIII

" "

173,5+176,2

XIV

" ^"

176,2+188,5

XV

" "

209,7+212,1

Utwory

żwirowo-piaszczysto-ilaste

z

florą

i

fauną 'Il8! Obszalrne Domań­

skiego Wierchu

uważane są

za neogen, w którym W. Szafer

(1950b)

wy-

różnia następujące

ogniwa: miocen ('Prawdopodobnie

środkowy

lub górny).

miopliocen, pliocen. '

Miążs7JOść żwirowo-zlepieńcowatych

i ilasto-lupkowych utworów neo- genu na

Domańskim

Wierchu zmierzona na podstawie

ods:lonięć

powierzch- niowychwynosi

według

K. BiTkenmajera (1954; p. 65) 92,65 m,

łącznie zaś

z plejstocenem

około

96,0 m.

Wiercenie

wykazało, że miąższość

ta jest znacznie

większa, gdyż

wy- nosi ponad 228 m.

WNIOSKI OGÓLNE

W profilu wiercenia

wyroŻlniono

trzy typy petrogr, aficzne otJoczaków:

do

głębokości

2,0 m otoczaki piaskowców kwarcytowych (kwarcyty), do

głębokości

24,4 m 'otoczaki piaskowców

żóltol'dzawych,

bezwapiennych, drobnooiarnistych (24,4+27,0 m), strefa mieszana, otoczaków piaskowców

żółtovdzawych

i

niżej występujących

stalowoszarych

6.

Na odcinku

od

24,4

8 Możliwe wYmieszanie podczas wierceni&..

794

45.1Jd~ _{, I}

: I

, I

I I

, I

I I

, I

I I

: I

I I I I

~1~2B~

1===~=~15 t~';:: ~81±tz:E 1

⁷

Pi~t§~

§ §ta

~14_ &)

n

^.'V\IV'

¹²

Jadwiga Ul'baniak

00228,0 m

już

jednolicie

występują

otoczaki . piaSkowców stalowoozarych, drobnooiarllistych wapnistych ze slJrzal-

k.ą lmiI.cytową.

Nasuwa

się

przypuszcze- nie,

że

piaskowce

żółtordzawe

(typ drugi)

są zmienionymi przez

zwietrze- nie piaskowcami stalowoszarymi, wap- nistymi

^(typ trzeci).

Z poozczególInych pO'Liamów

żwiro­

wych w ipI"Ofi.1u 'Wiercema wykonano szlitfy. Oi:JreTwacja mikroslttJpowa S2llifu potwierdza.

występowanie

trzech typów petrograficznych o1nczaJków.

Większość stanowią SItalIOWIOS'Z8JI"e,

wapniste otocza- ki

ze stTzaJlką,

które mikroskopowo wy-

kla~ują pewne r.óżnice

w

^grubości Ziar-

na

⁷

i Skladzie mineralnym, np.

oto- C'Zla!ki

z

najmższych

pooiomów

żwiro­

wych w wierceniu (193,7-.:-208,5 m, 221,5-;.-;224,0

m) wykarzują dużą ilość gla'l1ikxlł1itu, 00 również mlO'Żna

stwier-

dzić

ma!k.roslropowo.

Z

chaJraik:teru

petrograficznego oto- czaków

występujących

w profilu wier-

c:en:i.ial

morżna wnioskować 'O

iCh pocho-

dzeniu.

F.ig. 2. Profli1 geo].ogiC2JnY wier-cenm Domań­

sIk;i Wierch

GeologiIcel] lPIOOfi:le of the bare-hole a.t

Domańsld 'Wiereh

1 - gl1na. z otoczakam1 kWVCyt6w, 2 - zWietrzelina kwarcytów, 3 -gl1na, 4 -pIA- sek z okrucpami p1askowców, 5 - ił, 6 - otoczald piaskowców, 7 - ił piaBzcZYBtJ, 8 - otoc2ak1 piaskowców z iłem i pl.a$1em, 9 - zwęglone ~tk1 rOOl1nne (l1gn1tl, 10 - odcl81d l1śc1., 11 - skorupki śl1ŻDaków, 12 - zlustrowanie iłu

1 - 108m With qua.rtzlte pebblee, 2 - quart- zl.te rubble, 3 - 10SIn, 4 - S9.nd with trag- menta ot sandstones, 5 - clay, 6 - sa.nd- stone pebbleS Witb: sand and elay, 7 - san- dy clay, 8 - sandstone pebbles With sand and olay, 9 - l1gnlte, 10 - leafs imprlnts.

11 - shells ot gastropods, 12 - clay

Otoczaki piaskowców kwarcytowych

są

pochodzenia

tatrzańskiego,

pi&- skowce zaś żółtordza,we bezwa-pnoiste oraz stalowos7..al'e, wapn:j,s.te ze strzał­

ką są materiałem

z fliszu

podhalańskiego.

Stopień obtoczenia żwirów w całym profilu jest jednaikowy; od słabo do dobrze obtOCzonych fragmentów skal w jednym poziomie

żwirowym

. .Jedynie na

głębokości

7,0+11,8

ID

mamy prawie niedbtocrzone fragmenty

1 T. Wieser -wyróżnia wśród nich piaSkowce 1 mułowce .(informaoja ustna).

Wiercenie Domański Wierch w Kotlinie Nowotarskiej

780 7 .. 0

1

720 l ) '

l

^IT.

^Cl

^unUjec

700 680 .880

U lkm

' - ' -~-~-"'---'

Domański

Wierch

753

°₀. o o

. ..

~ l> :....:-

. .

l

0°0 ·0:

,-

"

.... "

/ I /

/ I I I

/

p. CienI:)

J'

I 2

I I I I

·795

Fig, 3. Przekrój geologiczny przez Domański. Wierch Geological seotion acr06S Domański Wierch

1 - neogen, 2 - fl1sz podhalański

1 - Neogene, 2 - Podhale l"1ysch

:żóŁtordzawych

piaskowców.

Można przypuszczać, że

droga transportu ma- ter1alu skalnego, jakkolwiek

różna

w

różnych

punktach profilu, nie

była

ogólnie

:biorąc

zbyt

odległa. Zważywszy, że omawiane

wieroonde znajduje

.się

w

dbrębie występowania

fliszu

podhalańskiego

i w

odległości około

15 km.

il1af północ

od Tatr,

mO'ŻJna przypuszczać, że

droga :tJrtunsportu mate-

riału

skalnego od bazy do miejsca akumulacji waha

się

w granicach od kil-

ku

do kilkunastu kilometrów. .

Naprzemianległy układ

w&rStw, ich charakter drobno- (piasek,

mułek, iłołupek) i

gruboklastyczny

(żwiry),

oraz

ilościowy

stosunek tych dwóch

typów,maIt;eriału

w dolnej (przewaga

żwirów), środkowej

(równowaga. ilo-

.ściowa żwirów

i

iłów)

oraz górnej (przewaga

iłów) części

profilu poclwala

wnioskować

o okresowych .zmi.a:nach

nJart;ężenia siły

transportu, przy rów- noczesnym zmniejszaniu

się jej

ku górze profilowanych utworów.

Poszczególne Wa!l'stwy w wjerceniu

leżą

'pcrijomo.

Być maże

jednak,

że

na

większym

odcinku da

się prześledzić pewne

ich nachylende.

Zawierają

bardzo licrzne fragme.hty

roślin

-

łodygi,

'blaszki

liści, zwęglone

karwalkj drewna o doskonale zachowanej strukturze oooz

florę nasienną;

ponadto

.znajdują się

tutaj cienkie,

.białe

skorupki

ślimaków wjelkości

od kilku mi- limetrów do

około

dwóch centymetrów, które ze

~lędu

na

zły

stan

Z8-

chowan.:i.a (zgniecenie,

kruchość

skorup,

nielrotnple"tność

okazów)

są

jednak nieoonaczalne.

Fakty te

mogą wsk~ywać

na

akumulację

w zbiorniku wodnym o cha- ra'krterze

śródlądowym.

Ze znacznej

mi~zości ilasto-żwirowych

osadów

Domańskiego

Wier- chu moma

wniOBkować, że obniżenie

terenu, w którym zgromadzohy

został

ten

materiał, było głębokie.

796

Jadwiga Urbaniak

Zlustrowania

iłów

zaobserwowano w kilku punktach profilu rdzenia na przestrzeni 30,00+210,00 m. Kierunku zlustrowania nie

można ustalić

ze

względu

na wspomniane

wyżej

roeoorientowanie rdzeniia. Stanowi to

zasadniczą trudność

interpretacji tego zjawiska.

We wszystkich

zauważonych.

przypadkach

poślizgi

te

wykazują

prosto- linijny kierunek ruchu, co wyklucza

możliwość

powstania ich wskutek samego wiercenia.

Być .może, powstały

one pod

!Wpływem ciężatru

nadle-

głych mas

albo

też związane są z jakimś ibodźcetm.

iOOtmy

tektoo.iiCZlIlej.

Opisane wiercenie

ora2:

dane z

płyt:ki.ch wierceń IlIa

tym obszarze, a tak-

że

dbserwacje terenowe

dają

podstawy do wnioskowan:ia o

zasięgu

ilasto-

żw:irowych

osadów neogenu oraz ich stosunJru do

otaczającego :fłiszu.

Około

5 km na zachód od

Domańskiego

Wierchu (753 m npm.) w Ko- niówce

8

(729 m npm.) w wierceniu do 20 m wykonanym przez

Przedsię­

biorstwo Geologiczne Budownictwa Wodnego "Hydrogeo" - pod

żwi.mm.i

rzecznymi

^występują

ily

należące

do neogenu.

Dalej

na

południowy

za- chód

poza granicemi państwa" na

O:rawie,

tiJ.asto-ŻW!iJroWe

utwory neogenu w wierceniach

osiągają znacmą miąższość (okOło

400 m). Na

północ,

w wier- ceniach "Hydrogeo" na terenie Nowego Targu

(okOło

586 m npm.) wy-

stępują

utwory fliszowe - lupki

i

piaskowce - na

głęOOlroścl

kilku me- trów pod

warstwą

utworów

czwartorzędowych.

Na pdludniie od

Domań­

skiego Wierchu utwory

skałkowe .występują już W

potoku Cichym

(około

0,5 km na

południe od

wiercenia), dalej

zaś

piaskowce i

łupki

flis· zu pod-

halańskiego.

W wierceniach badaJWczych do 30 m w Mizernej

(około

540 m npm.), na wschód od

Domańskiego

Wierchu, utwory pliocenu

i

starszego plejstocenu

mają miąższość

16+28 m

i leżą

na piIaslrowcu fliszowym.

Z tych ogólnych da..nych wynika,

że ilasto-żwirowe

utwory neogenu

madą

szeroki

zasięg

w kierunku

równoleżnikowym (ściślej: południowy

zachód - póloocny wschód),

wąski zaś

w kierunku

południkowym.

Prawdopodobnie

wypełniają

one

głębokie,

rynnowate

zagłębienie,

obej-

mujące półnOCną część ~liszu podhalańskiego, część

pasa

skałkowego

oraz

część płaszczowmy

· magurskiej z

drugorzędnie występującymi

basenami.

Południowa ściana

tego

zagłębienia

na. omaW'iiain.ym obsrI.a:rze jest str0- ma, o czym

może świadczyć duża miąższość

osadów neogenu w wierceniu na

DoIna!ńskim

Wierchu, w

niedużej odległości

od powierzchniowych 00-

słonięć

fliszu

podhalańskiego

(fig. 3).

Północny

brzeg nie jest nam znany.

Ku wschodowi natomias-t obserwujemy

spłycea:ri.e;

'Okolice Mizernej praw- dopodobnie

odpowiadają

peryferycznej

części

tego

zagłębienie:.

Maksimum

głębokości

przypuszczalnie znajduje

się

w

południowo-zachodniej części zagłębienia

na Orawie.

Zagłębienie

to

^powstało

prze

dakumu1acją

utworów

neogeńsikich. Być:

może

jest ono pochodzenia te!ktonicznego, w

takim

wypadku

mielibyśmy

tutaj zapadlisko.

Głęboka

synklina wydaje

się

tutaj mniej prawdopoddbna.

CzYlllnik!i. erozyjne

mogły

tu

odegrać dużą rolę,

me wydaje

się

jednak, aby

były główną przyczyną

powstania tak

głębokiego zaglębiena:a.

w

dość

od-o pornym na czynniki mechaniczne

podłożu

geologicznym.

Zagłębienie

to

zostało następnie

zasypane. Rroces. tego :zasypi!mia od-o zwierciedla profil geologiczny wiercenia na

Domańskim

Wierchu, omó- wiony

szczegółowo

na

początku tęgo rozdziału.

l! Dziękuję uprzejmie p. Doc. A. Wcha.11kowi za. udostępnienie mi swoich oplBów Wierceń

oraz ustne informa.cje.

Stres7JCZenie

797

z przyczyn technicznych

(zagwożdżenie

otworu) cel wiercenia nie

z0.- stał

vi

pełni osiągnięty.

Nie

zdołano przewiercić

bowiem

całej serii

osarlów

ilasto-żwirowych Domańskiego

WierChu,

'om~

nie stwierdz1Ono rodzaju

podłoża

geologicznego, na którym osadzone

są

te utwory.

Jed71JaJkże S2'JCZ€łgółowy

profil geologiczny, u.zyslmny do znacznej

głę­

bokości

za

pomocą

wiercenia, na którego podstawie ustalono

następstwo

warstw i poczyniono szereg obserwacji oraz

ma~

(pr8bki geologiczne) do dalszych

badań

florystycznych,

mają duże

znaczenie.

KaI'Packa Stacja Terenowa I.G. Kraków

Nadesłano dnia 8 lutego 1960 r.

PIS~IlENNICTWO

BIRKENMAJER K. (1954) - Sprawozdanie

z

badań geologicznyCh Prze'poowadżonych nad neogenem na Podhalu

w

^latach 1949-1951. Biul. Inst. Geol., 86, p. 59-71. Warszawa.

BIRK·ENMAJER K. (1958) - Pr.zewodni.k geologi:cmy po piend.ńskrini: pasie skalko- wyro, 1-4. W. G. Warszawa.

SzAFER W. (1950a) - Konferencja w sprawie geol~d ręonu podhalańskiego. Wiad.

Muzeum Ziemi, 5, p.24G-247. WarszalWa.

SZAFER W. (1950b) - Przedzjazdowa 'wy'ciec2Jkana Podhale Pcr.ewOdnik do

wy-

cieczki na Podhale XXII Zjazdu Nauk. Pol. Tow. Geol., Rocz. Pol. Tow.

Geol., 19, p. 505-508. Kraków.

SZAFER W. (1954) - Plioceńska flora okolic Czorsztyna i jej stosunek do plejsto- cenu. Pr. Inst. Geol. Warszawa •

.H,II;BHl'a 'YPBAHHK

BYPEBHE HA ~OMABLCKOM BEPXY B BOBOTAPCKOR Bn~E BBHlł3H ~PBOrO ~B~

Pe310Me

ABTOp ,ll;aeT OIIJMCaHHe pa3B€!,II;O'IHOI'O 6ypei1mS1 COBepmeml'Oro Ha XOJlMe ,Z!;OMaHhcKH Bepx B6JU13~ 't!epHOI'O 'z!;YHafu::(a y npe,ll;ropJfH TaT!>.

IJ;eJIblO 3TOro 6ypeHJfH 6hlJIo: 1) nOJIY'l:eID1eI1lO,lU)OOOIoro reoJI'Orli.l'IecKoro IIP<XPI1JIH, 2) ;n;06bI'Ia reoJIOl'Jf'IecKli.IX 06pa3QOB ,ll;JIH q,JlOPli.lCTl1'lecKIi.IX I1CCJIe.ąoBamm YCTaHa- B~aIOIQm!: Il'OCJIe,ll;CTBI1H li.I CTPaTJi.lI'P!iq,HlO !!ieoreHOBblX rpaBbeBO-r.JIl1lB:li.lCTblX o5pa- 3OBa~ HOBOTaprCKo:lł sna,II;'H'HbI, 3) !KOOJIe;n;o:Ba.Hli.le reoJIOl'Jf'IecK:1i.IX CBWr, Ha KOTOPbIX COBepmaJIaCb ce,ll;li.IMeHTaQl1.lł 3TIi.IX OTJIOJKeB:Ii.I:lł.

. TIpo'6ypeHHhle OTJIOJKeHJfH (q,Ji.Ir. 2, reoororJf'Iecrum: npoq,l1JIb 6Y'PeHJfH, CMO'l'pIi.l nOJIbcKIDi: TeKCT) COCTORT li.I3 rmm:,CJIa:HQeBhIX rJFKR, necKa, rpBBIi.IR: li.I KOHrJIOMepa-

798

Jadwiga Ul"baniak

TOB c qmopoH 11 cPaym>H HaXO,lVUI\11XCH B J1I'.JrnJHaX (Ta6JL . OOpm30HT0B c cPJIOpoH 11 cPaYHOH Ha C'lP. noJIbClKOl'O TeKCTa). ne-rporpa$WlecIGUł xapaxTep Ma-repHaJIa ropHblX nopo;o; yKa3bmaeTHa ero !pJlIJ1IlIeBOe IJpo11CX01K;D;eBIHe; !p.nmn no;a;raJIIl 11 TaTPbL

Ha OCHOBaHJ1J1 MaKpOCKOnOBoro 'Ha6mo;o;emm Kepaa BbI,I!,eJIeHO B npocpJ1J1e 6ypemm ~e 'łaCTH: BepxmoIO OT 0,00 ;0;0 14,00 M nJIeHCTOQeH c nepeXO;a;HOH 3OHOK

fHeorElH-<IIJIeHC'I'Oł:(eH) 11 HaJKHero 00' 14,00 ;0;0 28,00 M (:a:eoroo).

nepeMe2KaeMOCTb CJWeB, J1X MeJIKOKJIaC'IM'lElClO1'ił xapaKTep (necoK, rJIHHa K rJIH-

HHCTbIił: CJIaHeQ), lq)ynH:03epHJ1CTbrn xapaKTep (rpaBm1) H KOJIWlecTBeHHOe OTHOIlIe- HJ1e 3THX ;a;ayXTJfiIOB Ma"rep11aJIa B

moKIHm

^'łaC'N1 IJPO<PJ1J1H (npeo6JIa;D;aH'J1e rpamm), B Cpe;a;HeH 'łaCTH (X:OJIWlear.BemJoe paBHOBecHe rpaBHJi 11 rJI·J<JIHbI) !Il1 BepXHeH 'łaCTJ1

npoqm.nH (npeo6JIa;O;aIOlIlHe rJl!HH) It03BOJIJiIOT BbIBecT.H 3axJUO'łeHHe o nepJ1O;D;WIElCKJ1X J13MeHeHHJiX .mmpJiJKeHJm JCIJ1JIbI TPaIIroIIOPTa npH O,ltHOBpeMamroM yMeHbme:a:HH eH

K BePXY

npocpKJIJi.

llpJ1CYTCTBl1e cPJIOPbI H cPaYHI>I (Ta6JI. I H n) B rmmmCTbIX OO'JIOlKeHHJiX MOlKeT yxa3bIBaTb Ha HaKOIIJIe:B'He B BO;a;<HOM 6accefułe KUHTliIIHOOTaJIbHOro xapaKTelpa.

no TeXlHK'łecKmd IJ.'PH'łmł'aM He y;o;aJIOC!b ,ll;0CTHrHyTb noJEHOH QeJIH 6ypeHHJi, He y;o;aJI<JCb ł:lMeHHO DP06YPl1Tb QeJroH CepIDl rmm:HCTO-rpam1eBbIX OO'JIOlKermH

l1.0-

MaHbCKOrO Bepxy H He y;o;aJIOCb KOB.CTaTHJ)OBaTb TmIa reoJIOI"K'łecKOl'O cy6crrpaTa, Ha KOTOpOM IJPOH3OmJIa C~eHTaQHJi 3THX OTJIOJKemm..

no;a;p06HbUł reoJIOrWlecKHH

IIPO<PHJIb,

upH06peTeHIHblH 6ypeBHeM: ;0;0 3Ha~

HOH :r.ny6mn.:r, !Ha OCHoaałłHH KO'rOPOro onpe;o;eneHlO nOCJIe,zJ;OBaTeJIbHOC'l'b CBWl' H c;o;e- JIaRO QeJIbIił: psr;a; Ha6mo;o;emm:, paBHo KaK H rtpIi<IWpereHHbrn KepHOBbIił: MaTepHaJJ, HMeIOT 6oJIbWoe 3Ha'łeHHe ,ll;JIH ;o;aJIbHeIDuHx <PJI0pJ4CTH'1ecKJ1XHCCJIe,ll;OBamm.

Jadwiga URBANlAK

THE BORE-HOLE AT DOMANsKI WIERCH, NEAR CZARNY DUNAJEC, PODHALE AREA

Summary

The author presents the description of the profile of the bore-hole drilled

at

Domańskii. Wierch (753 meters above sea level) 'lleaoc- C=ny DUIIlajec mthe Podhale area.

The aim. ot the dIlillilIlg was to obl;ain a detalded geological profile andsampIes for aIIl exaot determiJnatLon ot the sequence and age of clays aIIld gmvels occuTlr'ing inthe depression ot Nowy Targ. Bes:i.des, dt was expected to reach the substratum ol the Neogene seI'ies.

The sedimenrt:s d!rilleld thlI'OUgh are .composed of looms, clayey S'hales, sa~ gravels and OQI!lglomerates (for the geological profile see Fig. 2 in the poHsh text). Several horlzons 'WIith fossil flora and fauna are present in the clayey shaJles (for the table of fossiliferous borizons see !p. 793 in the polish text).

The petrographic character of the sedirnents indica.tes, that botJh the Podhale Flysch and the Tatra Mts. contri:buted the detrital materiał during the sedimentation of the Neogene sellies at Domański Wierch.

Streszczenie

799

Two zones were distlJnguished im. ,the projlile of thebore-hole on acoount of Illi.cirosoopic sln.tdies of the oore: the upper one, extend!ing kom the surface doWlll to.

14.00 meters represenJts ,the Pleistocene and ·the trIalnsi1:i.Oll 2JOIle between the Ple1stocene' ood iIlhe Neogene. This lower zone e:nend'ing kom the depth o;f 14.00 meters clown 00 228.00 metel's represents the Neogene.

The alłernation of fine- and coarse-g'l"ained sediments and their varying propor- tliOllS indicate a va.mng competenJCy of the tra:nspo!l"t:ing agents. The upper part of the projjj.le ia :tnarked by apredoro:ilnance of fdne-~ained ma·teri:a:l wh'ile the propor-

mOll

of gravels is inoreasing towards the base of the series .

. The ·presense of fossi.l flora and faJUna

m

the shales ;indicates thart; the desc:ri.bed.

sediments accumulated in a con1linental :fresh-'Water bam.

Because o;f technimi aoc1de!lllt drdlling was stopped ood .the bore-hole failed to pierre the enti.re Neogene series of DomaI1.ski Wierch. Therefore, the probłem

of the SUlbSltmtum of this senes remains sti.ll unsolved. However, the otbtained profile and materiał fOl" flO'l"is1ii:c s1udies are of glreat importa.'llce.

TABLICA I Fiig. 4. Slimak (głębokość 41,60-45,30 ro), pow. 15 X

Gastropod (depth 41,60-45,30 m.), enlarged X 15

F'lg. 5. Zgnieciona .skorupika ślimaka. (głębdk:ość46,80-51,50 m), paw. 15 X Compressed shell

ot

Gastropod (depth 46,80-51,50m.), enlarged X 15 .]lig. 6. Z1ustrOWSlllY ił (głębokość 107,50-113,00 ro), wie1kiość natumlna

Slide-polished clay (depth 107,50-113,00 m.), na·tuml Size

Kwart. geol., nr 3, 1960 r. TABLICA I

Fig. 4 Fig. 5

Fig. 6

Jadwiga URBANlAK - Wiercenie na Domańskim W,ierohu w Kotlinie Nowotarskiej kolo Czarnego Dunajca

TABLICA

!t

Fig. 7. OOciski liści na tle łupkowym (warstwa 28a), pow. 2 X; oznaczone przez M,t. Srodoniową

({ńprints

ot

leafs on clayey shale (layer 28a), enlarged X 2; systematic d.eter- rrlinatioos by Mrs. M. Srodoń

1 ~ Zelkb.va ungeTi K o w., 2 - Fagm sp., 3 -Quercus sp. (fotografia objęła

tylko gómą część liścia) .

1 - Zelkcva ungeri K o w., 2 - Fa{JU8 sp., 3 - Quercus sp .. (only the. upper part .of the leaf is visible on the fotography)

Kwart. geol., nr 3, 1960 r. TABLICA II

Fig, 7

Jadwiga URBANIAK -Wiercenie na Domańskim Włerchu w Kotlinie Nowotarskiej

koło Czarnego DUnajca