1
SPIS ZAWARTOŚCI TECZKI ZhlL... L c & k & d . ! Q ...
.p k ... i ,l a i a . '.t f h U t ia !!...
... J M W .L
I. Materiały dokumentacyjne 1/1 - relacja właściwa
I/2 - dokumenty (sensu stricto) dot. osoby relatora — I/3 - inne materiały dokumentacyjne dot. osoby relatora
II. Materiały uzupełniające relację / /
III. Inne materiały (zebrane przez „relatora”):
111/1- dot. rodziny relatora
III/2 - dot. ogólnie okresu sprzed 1939 r. ___
III/3 - dot. ogólnie okresu okupacji (1939 -19 45 ) -—
III/4 - dot. ogólnie okresu po 1945 r. -— . III/5 - inne... —
IV. Korespondencja __
V. Wypisy ze źródeł [tzw.: „nazwiskowe karty informacyjne”]
VI. Fotografie
l /
2
3
4
5
6
7
8
9
12
- W I "
KurieR - Kultura i Rzeczyw istość
O to g a r ść w sp o m n ie ń o m ojej starszej k o leża n ce, k tó ra sw e m ło d e ży cie p o św ię ciła dla O jczy zn y - u m arła ra tu ją c c h o r y c h z p io tr k o w sk ieg o getta.
(DUM
L eok ad ia Kończakówna urodziła się w 1919 roku w Piotrkowie Trybunalskim.
Jej ojciec W incenty był kolejarzem , k ie ro w n ik ie m p o ciąg ó w osobow ych.
Rodzina mieszkała przy ul. Mickiewicza 7.
Leokadia przez przyjaciół i znajomych nazywana była Łodzią.
Od 1934 roku czynnie działała w Przysposobieniu Wojskowym Kobiet i Polskim Czerwonym Krzyżu. Jako młoda d z ie w c z y n a b y ła p rz y g o to w a n a do pełnienia pomocniczej służby wojskowej po przeszkoleniach w hufcu PWK i na obozach szkoleniowych. Była komendantką PWK w Szkole Handlowej w Piotrkowie, której była uczennicą.
W m yśl Ustawy o Powszechnym Obowiązku Wojskowym z 9 maja 1938 roku kobiety w wieku od 19 do 45 lat, sp ełn iające w aru n k i w ykształcenia i przysposobienia, mogły stać się żołnierzami pomocniczej służby wojskowej. Miały one otrzymać w razie potrzeby imienne karty powołania. A le nagły wybuch wojny w 1939 roku nie pozwolił do końca zrealizować tych projektów. Pozostał jednak obowiązek stawiennictwa i dyspozycyjności.
Od p ierw szych dni w ojny Lodzia przystąpiła do niesienia p o m o c y r a n n y m ż o łn ie r z o m W ojska P o lsk ieg o i cyw ilom . Zgłosiła się do Miejskiego Szpitala Świętej Trójcy przy ul. Piłsudskiego 2 (obecnie Wojska Polskiego). Była bowiem przygotowana do tej pracy na kursach I i II stopnia dla ratowników PCK oraz w ramach S e k c ji Z d ro w ia PW K , śc iś le współpracującej z PCK. Najpewniej o b ję ła j ą m o b iliz a c ja , k tó re j p o d le g a li ra to w n ic y i sio stry pogotowia PCK.
Nie żyją już rodzice Lodzi, którzy mogliby przybliżyć ówczesne dzieje córki. Zachowały się natomiast zdjęcia przedstawiające Lodzię biorącą u d ział w d z iałan iach PCK, PW K a wcześniej także w ZHP.
Na przełomie września i października 1939 roku wróciła do Piotrkowa grupa
w olskim w 1943 r. pod nazw iskiem Kobierska.
N a to m ia s t L o d z ia p o z o s ta ła w Piotrkowie pełniąc służbę łącznościową w ZWZ, a jednocześnie pracując w Szpitalu Ś w ię te j T ró jc y . P e łn iła o b o w ią z k i p ie lę g n ia rk i na O d d z ia le Z ak a ź n y m kierowanym przez dr. Koszańskiego. Ja w tym czasie byłam praktykantką pielęgniarską na Oddziale Chirurgii II (tzw. "brudnej") pod ordynaturą dr. Stefana Rechniowskiego.
Szpital Świętej Trójcy, na którego czele stał odważny dr Stanisław Lewkowicz, a siostrą przełożoną była S.Z.M. Ziaja był wyspą polskości w czasie hitlerowskiej okupacji.
Dawał schronienie wielu Polakom.
Gdy w końcu 1941 roku wzmogła się e p i d e m i a t y f u s u p l a m i s t e g o w piotrkowskim getcie, wtedy kilkudziesięciu chorych Żydów zostało przeniesionych do n a s z e g o s z p i t a l a . J e d n a k m i m o wykonywanej dezynsekcji i dezynfekcji wszy przenoszące chorobę rozeszły się po całym szpitalu. Wśród zakażonych była też Lodzia.
Zmarła w dniu 3 stycznia 1942 roku.
Miała zaledwie 22 lata. Pochowana została na starym cmentarzu rzymsko-katolickim w Piotrkowie Tryb. Niewypowiedziany żal i sm utek ogarnął w szystkich pracowników szpitala na wiadomość o śmierci tej czułej, zawsze uśmiechniętej m ł o d e j d z i e w c z y n y . L o d z i a , wychowana w patriotycznej atmosferze, była jedyną córką i chlubą swych rodziców. W naszej pamięci pozostała j a k o d z i e w c z y n a s t a t e c z n a , odpowiedzialna, dobra organizatorka, pracowita, życzliwa dla bliźnich.
* * *
Ja miałam szczęście, gdyż udało mi się pokonać chorobę. Po wyzdrowieniu b y łam u o d p o rn io n a na p o n o w n e zakażenie tyfusem plamistym. Dlatego po rekonwalescencji skierowana zostałam na oddział zakaźny w miejce po ś.p. Lodzi Kończakównie.
WACŁAWA JUSZKIEWICZ-KAMIEŃSKA oficerów 25 pułku piechoty. Na jej czele
stał dowódca pułku płk Adam Świtalski, k tó ry po r o z p o c z ę c iu d z ia ła ln o ś c i konspiracyjnej został pierwszym w mieście komendantem Służby Zwycięstwu Polski.
Wkrótce zgłosiła się do niego komendantka
piotrkowskiego hufca PW K - Danuta G a m p f ó w n a , a t a k ż e L e o k a d i a Kończakówna. Pierwsza została łączniczką płk. Świtalskiego, a druga kurierką sztabu SZP na trasie Piotrków - Warszawa. Lodzia posługiwała się pseudonimami "Lena" i
"Loda".
Po kilku miesiącach rodzice Danuty - państwo Gampfowie zostali aresztowani i wywiezieni do obozu koncentracyjnego, gdzie zginęli. Syn ich, podchorąży WP Zbigniew G am pf został aresztowany i rozstrzelany w czerwcu 1940 r. Aby uniknąć a re s z to w a n ia D a n u t a w y je c h a ła do W arszaw y w raz z płk. Św italskim powołanym do pracy w Komendzie Głównej ZWZ. Zmarła na gruźlicę w szpitalu
10
11
12
13
14
15
F U h v J D A C J A
ARCHIWUM POMORSKIE ARMII KRAJOWEJ
B I U R O F U N D A C J I ' 87-100 T O R U Ń * U L ^ f W J f c i P f e S t f r y T e 2 e F O N 27 1-86
K O N T O : WI E L K OP OL S K I BANK K R E D Y T O W Y i P o D D Z I A Ł W T ORU NI U NR 358606-4675-132-3
Toruń, 1995.12.12
P->!
s A
Pani
Wacława Juszkiewicz-Umińska
ul.
Piotrków Trybunalski
Światowy Związek Żołnierzy AK Szanowna Pani, Droga Koleżanko,
\
Przysłano do naszej Fundacji kilka numerów Zeszytów Histo
rycznych naszego Związku w Piotrkowie Trybunalskim, które prze
glądnęłam z wielkim zainteresowaniem.
Prowadzimy w Fundacji Archiwum Pomorskie Armii Krajowej
w Toruniu dział archiwalny WSK, gromadzący skrzętnie dokumenty, relacje,'muzealia dotyczące służby wojennej Polek na wszystkich frontach II wojny światowej /zał. ulotkę/.
Znalazłam w, Zeszytach 'sooro wzmianek o WSK a także o FWK
*
T + /"Antek" Janowska i inne/.
Chciałabym z Panią nawiązać kontakt.
W listopadzie 1996 r. organizujemy, naszą VI Sesję naukową, tym razem poświęconą właśnie WSK - liczę na-Pani udział.
W Piotrkowie Trybunalskim mieszkałą córka płk Henryka Ko- walówki /mojego pierwszego dowódcę AK na Śląsku/, czy może Pa
ni podać Jej -adres ?
Gdyby Pani odpowiedziała pozytywnie na moją prośbę o kon
takt przekazałabym Pani więcej o naszej działalności nt. PWK i WSK.
Tymczasem łączę wyrazy szacunku a także serdeczne życzenia . Miłych Świąt
Przewodnicząca Rady Fundacji Elżbieta Zawacka
Kpt AK, przew. PWK
i
16
17
18
19
M E M O R I A Ł
Generał M a r i i Wittek Toruń,
AQ..
VIII 1999 rLdz.: \
Pani Wacława Juszkiewicz-Kamieńska
ul. 1
97-300 Piotrków Trybunalski
Szanowna Pani !
W imieniu p. prof. Elżbiety Zawackiej bardzo dziękujemy za piękne materiały na temat Leokadii Kończakówny (zwłaszcza unikatowe fotografie), które zostały włączone do naszych zbiorów.
Bylibyśmy też bardzo wdzięczni gdyby mogła Pani podać szersze informacje na swój temat. Czy należała Pani do PWK i czy służyła Pani w AK ? Jeżeli tak bardzo prosimy o napisanie relacji według załączonego schematu.
Zapraszamy Panią również do Koła Przyjaciół Memoriału Generał Mani Wittek. W załączeniu przesyłamy Komunikaty Memoriału oraz blankiet zgłoszenia.
Z wyrazami szacunku
i
D okum entalistka A rchiw um W SK przy Fundacji „A rchiw um P om orskie AK
