• Nie Znaleziono Wyników

Przegląd ustawodastwa powszechnego ogłoszonego w "Acta Apostolicae Sedis " 1965 r.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przegląd ustawodastwa powszechnego ogłoszonego w "Acta Apostolicae Sedis " 1965 r."

Copied!
9
0
0

Pełen tekst

(1)

Jan Zubka

Przegląd ustawodastwa

powszechnego ogłoszonego w "Acta

Apostolicae Sedis " 1965 r.

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 9/3-4, 421-428

(2)

PR ZEG L Ą D USTAW ODAW STW A PO W SZECH N EG O O G ŁOSZON EGO W „ACTA APOSTO LICA E S E D IS ”

1965 ROKU

Stolica A postolska ogłasza sw oje u sta w y przez um ieszczenie ich w d zien n ik u u rzędow ym „A cta A postolicae S edis” (AAS), o ile w poszczególnym w y p ad k u nie postanow i innego sposobu p rom ulg acji. U staw y w chodzą w życie po upływ ie trz e ch m ie­ sięcy od d a ty um ieszczonej na zeszycie A któw , chyba że z n a ­ tu r y rzeczy obow iązują zaraz lub w sam ej ustaw ie w yraźn ie zaznaczono dłuższy lub k ró tszy czas w akansu. O rzeczenia do­ gm atyczne lub u staw y tłu m aczące p raw o Boże obow iązują n aty ch m iast.

Taki sposób p ro m u lg acji u sta w kościelnych przep isał papież P iu s X (1903— 1914) sw ą k o n sty tu c ją „ P ro m u lg a n d i” z 29 listo­ p ad a 1908 r. i postanow ił, że od 1909 r. u staw y Stolicy A postol­ skiej będą ogłaszane w „A cta A postolicae S edis” . 1 Sposób ten p rz y ją ł w k an o n ie 9 K odeks P ra w a Kanonicznego.

B iorąc to pod uw agę, p rzed staw im y przegląd u staw odaw stw a pow szechnego ogłoszonego w „A cta A postolicae Sedis” 1965 ro k u

w porzą d ku chronologicznym .

1. P apież P a w e ł VI: K o n s ty tu c ja D ogm atyczna o Kościele S oboru W atykańskiego II z d n ia 21. X I. 1964, ogłoszona 3 0 .1. 1965 r. AAS, s. 1— 67.

Z aw iera b. obszerne om ów ienie Kościoła jak o m istycznego ciała C h ry stu sa. P o d aje tajem n icę Kościoła, jego h iera rc h ię zwłaszcza episkopat, zadanie w ie rn y c h i zakonników , powo­ łanie do św iętości a przez nią do zjednoczenia Kościoła p iel­ g rzym ującego z K ościołem niebieskim . K ończy się tra k ta te m o M aryi D ziew icy w ta je m n ic y C h ry stu sa i Kościoła (s. 58— 67.)

2. P apież P a w e ł VI: D e kret o K atolickich Kościołach W sch o d­

n ich Soboru W atykańskiego II z dnia 21. XI. 1964, ogłoszony

3 0 .1. 1965 r. AAS, s. 76— 85, wchodzi w życie po dw óch m ie­ siącach od ogłoszenia, o ile P a tria rc h o w ie ze słusznej p rzy czyny tego czasu nie zm niejszą, albo nie zwiększą.

(3)

422 K S . J A N Z U B K A [2] K atolickie K ościoły W schodnie o trzy m ały w ty m dekrecie sw ą k o n sty tu cję, k tó ra uw y p u k la piękno, starożytność i dostoj­ ność obrządków w schodnich. D ek ret k reśli p raw a i obowiązki P a tria rc h ó w W schodnich, będących w łączności z Kościołem Z achodnim , naw o łu je duchow ieństw o i w iern y ch do m odlitw y, m iłości i jedności w duch u bożym i do b ratersk ieg o w spółżycia z braćm i odłączonym i tychże obrządków w schodnich.

3. P apież P aw eł VI: D e k re t o e k u m e n izm ie , Soboru W aty ­ kańskiego II. z d nia 21. XI. 1964, ogłoszony 3 0 .1. 1965 r. AAS, s. 90— 107.

E kum enizm w ty m dekrecie o trzy m ał obszerne w skaźniki dla swej działalności d u szp astersk iej. W zywa do m odlitw y, m iłości i w zajem nego dialogu z braćm i odłączonym i. P o d k reśla w iele w spólnych zasad m iędzy kato likam i, a b raćm i odłączonym i. W yraża nadzieję, że w szyscy ch rześcijanie n a św iecie dołożą u siln y ch sta ra ń , aby urzeczyw istniła się jedność, o k tó rą ta k gorąco p rosił Jezu s w swej arcy k ap łań sk iej m odlitw ie.

4. P apież P aw eł VI: O głoszenie o skróceniu czasu postu

euch arystycznego. W d n iu 21 listopada 1964 r. P apież n a Sesji

publicznej Soboru W atykańskiego II ogłosił skrócenie czasu postu eucharystycznego, k tó re ogłoszono dnia 27. II. 1965 r. AAS, s. 186.

B iorąc pod uw agę tru d n o ści p rzy zachow yw aniu postu eu cha­ rystyczn eg o w różnych k ra ja c h na prośbę biskupów P apież sk raca czas p o stu na jed n ą godzinę przed K om unią św. odnoś­ nie pokarm ów stały ch ta k dla kapłanów , jak rów nież dla w ie r­ nych.

5. P apież P aw eł V I: Rozpoczęcie I V S e sji Soboru W a ty k a ń ­

skiego II.

Podczas au d ien cji udzielonej K ard y n ało w i Cicognani w dniu 4 stycznia 1965 r. P apież postanow ił, że IV Sesja Soboru W a­ tykań sk ieg o II rozpocznie się 14. IX. 1965 r. w uroczystość P o d ­ w yższenia K rzyża i będzie S esją ostatnią. Pow yższe po stano­ w ienie zostało ogłoszone dnia 27. II. 1965 r. AAS, s. 188.

6. S. K ongr. Sem . i U niw ersy tetó w : D ekret o u tw o rzen iu

W yd zia łu T eologiczno-filozoficznego w K o leg iu m OO. J e zu itó w w H eyth ro p ii w A n g lii z dnia 25. XI. 1964, ogł. 27. II. 1965 r.

AAS, s. 191— 192.

D ek ret w oparciu o K o n sty tu cję „D eus scien tiaru m D om inus” z 1931 r. w skazuje zasady studiów w e w spom nianym K ole­ gium . P rz ep isu je organizację studiów , sposób n ad aw ania stopni akadem ickich i postanaw ia, że W ielkim K anclerzem W ydziału będzie arcy b isk u p W estm inisterski, a W icekanclerzem p ro w in ­ cjał OO. Jezu itó w p ro w in cji angielskiej. P ro fesoram i m ogą być

(4)

nie ty lk o XX. Jezuici, ale i nie Jezuici, b y leb y b y ły zachow ane p rzep isy K o n sty tu c ji i zasady sp ecjaln ej um ow y, zaw 'artej m iędzy E piskopatem A nglii, a zakonem OO. Jezu itó w z dnia 12. XI. 1964, k tó rą to um ow ę K ongregacja zatw ierdza, jak rów ­ nież reg u lam in studiów . N a W ydziale m ogą studiow ać stu denci z całego k ra ju .

7. S. K ongr. Sem in. i U niw er.: D ek ret o u tw o rzen iu W yd zia łu

Teologicznego w K a to lickim U niw ersytecie K a n a d y jskim w S h erb ro o ke z dnia 30. X. 1964 r., ogł. 27. III. 1965 r. AAS,

s. 192— 193.

K atolicki U n iw ersy tet K an ad y jsk i u tw orzony 21 listopada 1957 ro k u zapisał się dodatnio w rozw oju k u ltu ra ln y m K a ­ n ad y, ale nie posiadał W ydziału Teologicznego. A rcybiskup M etro po lita S herb ro o k e ze sw ym i b iskupam i, należącym i do jego m etropolii, zw rócił się do S tolicy Ś w iętej, ab y u tw orzy ła w U niw ersy tecie W ydział Teologiczny. P apież P aw eł VI p rz y ­ ch ylił się do tej p rośb y i polecił K ongregacji erygow ać W y­ dział, co też K o n gregacja sw ym d e k re tem uczyniła, polecając przestrzeg ać ściśle przepisów K o n sty tu c ji: „D eus scien tiaru m D om inus” w prow adzen iu W ydziału.

8. P apież P a w e ł VI: M otu proprio o w yb o rze P atriarchów

W schodnich do K oleg ium K ard. z dn. 21. II. 1965, ogł. 30. IV.

1965 r. AAS. s. 295— 296.

P ostanow ienie to zm ienia k an o n 231 § 1 i stanow i, że P a ­ triarch o w ie Kościołów W schodnich w y b ra n i do K olegium K a r­ d ynalskiego zaliczają się „ad ordinem Episcopalem eiusdem C ollegii”. P re ce d e n c ja m iędzy K a rd y n a ła m i m a być w tak im p orządku, że pierw sze m iejsca z a jm u ją D ziekan i W icedziekan K olegium , a za nim i idą K ard y n ało w ie b iskupi podm iejscy w R zym ie i w reszcie K ard y n ało w ie biskupi stosow nie do swej godności i czasu otrzym ania p u rp u ry .

9. P ap ież P aw eł VI: E n c y k lik a „M ense Mato in sta n te " z dnia 29. IV. 1965 r., ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 353—358.

Ja k o najw y ższy p a ste rz K ościoła K atolickiego p o d k reśla P a ­ pież w sw ej E ncyklice M ajow ej rolę i pośrednictw p M aryji W spom ożycielki w ie rn y c h w obecnych czasach i n aw o łu je tak duchow nych, jak cały lu d Boży do gorących m odlitw w m iesią­ cu m a ry jn y m do M atki N ajśw iętszej, M atki naszej i M atki Ko­ ścioła. Z w raca się do m łodzieży i w zyw a ją rów nież do m odli­ tw y, zwłaszcza do m od litw y różańcow ej.

10. P apież P aw eł VI: L is t apost. do K ard. M arelli, p rzew o d n i­

czącego S e k re ta ria tu pro non christianis z dnia 12. II. 1965 r.,

ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 375— 376.

(5)

424 K S . J A N Z U B K A [4] p rzedstaw iciela n a uroczystości m isy jne w Japonii. W spom ina o M ęczennikach Japońskich, pozdraw ia n aró d japoński, chw ali w iarę Kościoła Japońskiego i w szystkich zachęca do m odlitw y.

11. P apież P aw eł V I: L ist apost. do K ard. Silva H enriquez,

A rcyb isk. w Chile jako Legata na K ongres M a ry jn y w R e p u ­ blice D om in ika ń skiej z dn. 11. II. 1965 r., ogł. 31. V. 65 r. AAS,

s. 377— 9.

Pism o n aw iązu je do K o n sty tu c ji o Kościele, uchw alonej na Soborze W aty kań sk im II, w k tó re j rozdział V III jest pośw ię­ cony M arii, M atce Kościoła. P o d kreśla, że k u lt m a ry jn y jest żyw y w A m eryce Ł acińskiej. K ard . Silva H en riq uez jako gor­ liw y czciciel M aryi będzie godnie rep rezen to w ał Kościół K ato ­ licki, w k tó ry m sw ą p racą d u szp astersk ą zasługuje na uznanie. 12. P apież P a w e ł VI: L ist apost. do P atriarchy A th ena go-

rasa I z dnia 31. III. 1965., ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 379— 381.

Na w yspie Rodos odbyw ał się Synod P raw o sław n y ch K oś­ ciołów W schodnich pod przew odnictw em P a tria rc h y A th e n a - gorasa I. Z te j ra c ji P apież w ysyła swe pism o z życzeniem po­ m y śln y ch obrad, w spom ina o sw ym sp otk aniu z P a tria rc h ą A th en ag o rasem w Jerozolim ie podczas swej p ielg rzy m k i do Ziem i Ś w iętej, po d k reśla potrzebę dialogu oraz jedności m iędzy K ościołam i w m yśl n au k i Boskiego Zbaw cy Jezu sa C h ry stu sa: „U t u n u m s in t”.

13. S. K ongr. O brzędów : I D ekret: „K yriale sim p lex ed itu r”

z dnia 14. X II. 65, ogł. 31. V. 1065 r. AAS, s. 407.

Stosow nie do 117 a rt. K o n sty tu c ji o L itu rg ii K ongregacja O brzędów w prow adza celem u jednolicenia m elodii g rego riań ­ skich „K y riale sim p lex ” do M szy św. i poleca go celebransom zachow yw ać.

I I D ekret: „O śpiew ie w e M szy św. zw łaszcza koncelebrow a­ n e j” z dnia 14. X II. 1964 r., ogł, 31. V. 1065 r. AAS, s. 408.

D ek ret p rzep isu je zbiór p o trzeb n y ch śpiew ów w spraw ow a­ n iu M szy św. zw ykłej i koncelebrow anej w edług w ym ogów K o n sty tu c ji o L itu rg ii.

I I I D ekret: „Ritus servan d u s in celebratione M issae” z dnia 2 7 .1. 1965 r., ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 409.

Poniew aż In stru k c ja do w y k o n an ia K o n sty tu c ji o L itu rg ii w prow adziła pew ne zm iany w o d p raw ian iu M szy św. d e k re t w prow adza obow iązujący „R itus serv an d u s in celebratione skich „K y riale sim p lex ” do M szy św. i poleca go celebransom M issae”, ab y zapobiec dowolności. T en „R itus serv an d u s in ce­ leb ratio n e M issae” będzie w y d ru k o w an y w now ych m szałach.

(6)

kap łan o m nosić ze sobą oleum in firm o ru m z dnia 4. III. 1965,

ogł. d n ia 31. V. 1965 r. AAS, s. 409.

W obecnych czasach b. często człow iek z n a jd u je się w niebez­ pieczeństw ie śm ierci. W spółczesne w a ru n k i życia, jego tem po, ustaw iczny pośpiech, sp rz y ja ją tem u niebezpieczeństw u. W ielu biskupów z ty c h w zględów zw róciło się do St. Apost., aby w brew kan. 946 K. P. K. k a p ła n i m ogli nosić ze sobą oleum in firm o ru m , zwłaszcza o d byw ający podróże rozm aity m i w oza­ mi. P apież do tej p ro śb y łaskaw ie się p rzy c h y lił i zezwolił k a ­ płanom nosić ze sobą oleum in firm o ru m w odpow iednim i bez­ piecznym schow ku, gdy tego b ędą w ym agać okoliczności.

V. D ekret: O K o m u n ii pod d w iem a postaciam i z dnia 7. III.

1965 r., ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 410—412.

Pozw ala ordy n ariu szo m w prow adzić K om unię św. pod dw ie­ m a postaciam i n a razie w form ie ek sp ery m en tu w e M szy św. zwłaszcza k o n celebrow anej, a sw oje spostrzeżenia w tej sp ra ­ wie donieść R adzie L itu rg iczn ej, k tó re K ard. P re fe k t w odpo­ w iednim czasie przedłoży Papieżow i.

V I. D ekret: Z m ia n y w cerem oniach W ie lko ty g o d n io w yc h z dnia 7. III. 1965 r., ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 412—413.

W prow adza uproszczenie ry tu w k o n sek reacji O leorum w W ielki C zw artek i pozw ala na Mszę św. ko n celebrow aną tego dnia w edług u zn an ia m iejscow ego ordy nariu sza. N iektóre m o­ d litw y w ielkopiątkow e są niezgodne z duchem ekum enizm u, przeto należy je zastąpić zm ienionym i. Z m iany te przedłożył Papieżow i K ard. L arrao n a. P ap ież te zm iany zatw ierdził, po­ lecił ogłosić i n ak azał zachow yw ać.

V II. D ekret: P ozw olenie na czyta n ie E w angelii o M ęce P ań­ s k ie j p rzez św ieckich z dn. 25. III. 65 r., ogł. 31. V. 1965 r. AAS,

s. 413.

G dy podczas spraw ow ania n abożeństw w ielkotygodniow ych nie m a an i trz e c h kapłanów , an i trzech diakonów do czytania E w angelii o Męce P ań sk iej, jak tego żąda a rt. 50 i 51 In s tru k ­ cji z d n ia 26. IX. 64 to wów czas z konieczności m ogą być lek to ­ ram i św ieccy np. m inistran ci.

14. S. K ongr. O brzędów : D ekret: O głoszenie św. B e n e d y k ta

P atro n em E u ro p y z dnia 26. V. 1965., ogł. 8. VII. 1965., AAS,

s. 542— 544.

Sw. K ongr. O brzędów z polecenia P apieża ogłasza św. B ene­ d y k ta P a tro n e m E uropy i p rzep isu je now ą dla niego Mszę św. P ozostaw ia dzień 21 m arca jako św ięto III-e j klasy, dozwala, aby w e w szy stk ich kościołach i k aplicach E u ropy w d n iu 11 lipca corocznie odpraw iano o św. P a tro n ie Mszę św. jako w otyw ę Ii-e j klasy.

(7)

426 K S . J A N Z U B K A [6]

15. S. Congr. de Sem in. et S tu d io ru m U niver.: Decret: О na-

daw aniu d o kto ra tu w R z y m s k im In stytu cie. M ariologicznym z dn. 7. III. 1965 r., ogł. 31. V. 1965 r. AAS, s. 414—415.

In s ty tu t M ariologiczny w Rzym ie, którego zasadniczym ce­ lem jest jak n ajobszerniejsze poznanie n au k i teologicznej o M atce Bożej, o trzy m u je praw o nad aw an ia stopni akadem ic­ kich d o k to ra tu z teologii M ary jn ej ty m słuchaczom , k tó rzy złożą w ym agane egzam iny i napiszą odpow iednią rozpraw ę.

16. S. Congr. de Sem in. et S tu d io ru m U niver.: D ekret: I n ­

s ty t u t dla Zakonnic w Salam ance zam ienia się na W yd zia ł Teologiczny P apieskiego U n iw e rsy te tu K atolickiego w S ala­ m ance z dnia 6. III. 1965, ogł. 7. VII. 1965 r. AAS, s. 545— 546.

In s ty tu t dla Zakonnic z S alam ance założył papież P iu s X. In s ty tu t te n przez swą działalność nau k ow ą i pedagogiczną dobrze się zasłużył Kościołowi. Obecnie zostaje przekształcony w W ydział Teol. P U K w Salam ace. O trzy m u je praw o n ad a­ w an ia stopni akadem ickich: b ak ałarza i licencjata zakonni­

com, sp ecjalizu jący m się w katechetyce.

17. P apież P aw eł VI: K o n sty tu c ja Apostolska: In urbe K a-

m ie ń -K ra je ń sk i, in dioecesi C ulm ensi, C a p itulu m Collégiale r e stitu itu r in tem p lo SS. P etri et P auli z d n ia 1. XI. 1965 r.

ogł. 4. V III. 1965 r. A A S , s. 569— 570.

O rd y n ariu sz chełm iński biskup K azim ierz K ow alski zw rócił się do K ongr. K onst. o re sty tu c ję K a p itu ły K olegiackiej w ko­ ściele SS. P io tra i P aw ła w m ieście K am ieniu K rajeń sk im , w k tó ry m p rzed la ty K a p itu ła istn iała. Po w y słu ch an iu zda­ nia K a rd y n a ła S tefan a W yszyńskiego, papież P aw eł VI swą k o n sty tu c ją K ap itu łę w skrzesza i jej S ta tu ty zatw ierdza. W prow adzenie w życie K o n sty tu c ji poleca K ard yn ałow i S te ­ fanow i W yszyńskiem u jako M etropolicie lub jego delegatow i. 18. P apież P aw eł VI: D ekret o kanonizacji Błogosław ionych:

K arola Lw anga, M ateusza M u le m b y i 20 M ęczenn ików Ugandz- kich z dnia 18. X . 1964, ogł. 30. IX. 1965 r. AAS, s. 693—703.

Po p rzep ro w ad zen iu procesu kanonicznego P apież P aw eł VI w dn iu 18 paźd ziern ik a 1964 ro k u podczas trw an ia Soboru W a­ ty k ań sk ieg o II ogłosił M ęczenników z U gandy Św iętym i. Mę­ czenników ty c h jest 22, a im iona i nazw iska są: K aro l Lw anga, A baga Tuzinde, J a k u b Bazubaliaw o, Kizito, A m broży K ibuka. M ugagga, G yaviva, A chilles K iw an u k a Adolfo Ludigo, M ukas K iriw aw an v u, A natol K iry g g w ajjo , Ł ukasz B anab ak in tu , M a­ teusz K alem ba, Józef M ukasa B alikuddem be, Dionizy Ssebugg- wawo, A ndrzej K aggw a, P o n cjan N igondw e, A tan azy Bazze- k u k e tta , G onzaga Gonza, Noe M aw aggali, J a n M uzeyi, M ateusz

(8)

M ulum ba. M ęczennicy ci ponieśli śm ierć w obronie w ia ry za czasów k ró la M wanga.

19. P apież P aw eł VI: E ncyklika: „M isteriu m F idei” o N a j­

ś w ię ts z y m Sakra m en cie z dnia 3. IX . 1965, ogł. 30. X. 1965 r.

AAS., s. 753— 774.

N ajśw iętszy S a k ra m e n t to taje m n ic a w iary , k tó ra się doko­ n u je podczas przeistoczenia w e M szy św., w k tó re j Jezus C h ry stu s obecny sa k ra m en ta ln ie za nas się ofiaru je. E u c h a ry ­ s tia jest c e n tru m k u ltu w Kościele. Do tej czci m a ją duszpa­ sterze w szystkich w iern y ch słowem i p rzy k ład em zachęcać.

20. P apież P aw eł VI: M otu proprio: „Synodus Episcoporum

pro universa Ecclesia c o n stitu itu r” z dn. 25. IX . 1965 r., ogł.

30. X. 1965 r. AAS, s. 775— 780.

Synod B iskupów jest in sty tu c ją cen traln ą, stałą, złożoną z przedstaw icieli E piskopatów ró żny ch k rajó w , k tó ra m a po­ m agać Papieżow i sw ą rad ą w rząd ach Kościołem . P odlega bez­ pośrednio Papieżow i, do którego należy zw oływ anie Synodu, przed k ład an ie p o rząd k u obrad, w yznaczanie kw estii, nad k tó rą ob rad y toczyć się będą i przew odniczyć Synodow i osobiście lub przez sw ych delegatów . Synod może być zw oływ any na ze b ra ­ nie generalne, n ad zw yczajne i specjalne. Z u rzęd u należą doń P atriarch o w ie, A rcybiskupi, M etropolici, przedstaw iciele posz­ czególnych E piskopatów w y b ra n i na K on feren cjach K rajow ych B iskup ów w edług liczby po 1 p rzed staw icielu na 25 b isk u ­ pów k rajow y ch , po 2 n a 50, po 3 na 100 i po 4 na w ięcej niż 100 biskupów k rajo w ych . W edług swego u znan ia może papież pow iększyć liczbę członków S ynodu przez biskupów lub przez członków In sty tu tó w Z akonm /ch, albo przez biegłych, aż do 15% w szy stk ich członków synodalnych.

21. P ap ież P aw eł VI: K o n ko rd a t S t. Apost. za w a rty z S a k so ­

n ią Dolną w N R F z dnia 26. II. 1965, ra ty fik o w a n y 4. X . 1965.

ogł. 15. XI. 1965 r. AAS, s. 834—856.

K o n k o rd at sk łada się z 20 a rty k u łó w i 15 p a ra g ra fó w d o d at­ kow ych. N o rm uje cało k ształt stosunków kościelnych m iędzy

Saksonią a Stolicą A postolską. Z apew nia Kościołowi w olność w w yk o n y w an iu fu n k cji relig ijn y ch , posiadania szkół, p raw a posiadania, nab y w an ia, zbyw ania d ó b r m aterialn y ch . O bsadza­ nie stano w isk kościelnych m a być u zgadniane z rządem .

22. Papież P aw eł VI: Pism o do Kard. E ugeniusza Tisserant,

Przew odniczącego R a dy P re zyd ia ln ej Soboru W a ty k a ń skie g o II, oznajm u jące o d n iu za m knięcia i zakończenia Soboru z dnia 9. X I. 1965, ogłoszone dn. 4. X II. 1965 r. AAS., s. 898— 899.

W liście ty m P ap ież podaje, że p rag n ie aby Sobór W aty k a ń ­ sk i II zakończył swe p race w d n iu 8 g ru d n ia 1965 r. w dn iu

(9)

uroczystego św ięta N iepokalanego Poczęcia N. M. P., M atki Kościoła, w k tó ry m to dn iu 1869 ro k u był rozpoczęty Sobór W aty k ań sk i I, któ rego obecny Sobór W aty kań ski II je s t do­ kończeniem . Zarządza, ab y 7 g ru d n ia tegoż ro k u odbyła się o statn ia P u b liczn a S esja Soborow a i ab y n a niej zostały p rz y ­ ję te pozostałe schem aty. P oleca to podać do w iadom ości w szy­ stk ich Ojców Soboru.

P rzeg ląd pow yższy ustaw o d aw stw a powszechnego, jak ie było ogłoszone w AAS 1965 ro k u o p a rty został głów nie na u staw ach d e k re tac h i zarządzeniach papieskich, odnoszących się do całego Kościoła i n a tych , k tó re chociaż k ierow an e do podm iotów szczegółow ych m a ją znaczenie ogólne.

K s. Jan Z u b k a

Cytaty

Powiązane dokumenty

A) Pobudki i cel działania sprawcy, przy czym pobudki polegają na chęci wybujałego wyżycia się sprawcy za wszelką cenę, chęci afirmowania przezeń swo- 20 Ruch Prawniczy..

może korzystniej, gdyby czytelnik był przez autora przekonany, dlaczego dokona­ ny został taki właśnie zestaw literatury porównawczej. Słusznie też sam autor przyznaje we

jedno przestępstwo, a sąd na rozprawie dochodzi do wniosku, że objęte zarzutem oskarżenia zdarzenie stanowi kilka czynów i tym samym kilka przestępstw,, ska­ zanie oskarżonego za

Apollinaire’owski ,,duch “nowych czasów” przenikał do czeskiej poezji przez przekłady Čapka, szczególnie Pásmo, które zainicjowało wszystko to, co nowoczesne

TYGODNIK POPULARNY, POŚWIĘCONY NAUKOM.. PRENUMERATA

k a się chętnie tego prawa, poddając się kierownictwu biura rybackiego, tak bło­. gą działalność bowiem biuro to

Andrejew rozpoczyna twierdzeniem, jakoby — zdaniem prawników — wykonywanie przez rodziców obowiązku (lub prawa) wychowawczego, wyłączało przestępność czynu oraz jakoby

Obowiązuje w nich zasada równości praw i obowiązków wszystkich wspólników (każdemu z nich przysługuje tylko jeden głos, niezależnie od wniesionych aportów lub