• Nie Znaleziono Wyników

Noty o autorach

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Noty o autorach"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

PRZEGLĄD RUSYCYSTYCZNY 2014, nr 3 (147)

n o T y o A u T o R A C h

Anna Chudzińska-Parkosadze — adiunkt w Instytucie Filologii Rosyjskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zainteresowania naukowe: literatura rosyjska przełomu XIX i XX wieku, twórczość Antona Czechowa, Leonida Andrejewa, Andrieja Płatonowa, Michaiła Bułhakowa w kontekście odzwierciedlania w poetyce tych pisarzy treści filozoficznych; ponadto zainteresowanie specyfiką gatunkową dzieła mistycznego oraz gnostycznymi i gnostyckimi reminiscencjami w literaturze. Autorka książek: «Проекты»

Н.Ф. Фёдорова в онтологической поэтике романа Андрея Платонова «Счастливая Москва» (Poznań 2007); Потаенный диалог (Тбилиси 2007). Julia Diatczyk — doktorantka na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii

Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 2007 roku pracuje w Instytucie Medy-cyny Wsi im. W. Chodźki w Lublinie jako asystent i redaktor techniczny trzech czasopism naukowych. Zainteresowania naukowe: literaturoznaw-stwo, kulturoznawstwo; psychologia wartości (pogranicze psychologii, filozofii, nauk biologicznych oraz medycznych); psychologia a kultura; zdrowie publiczne. Jest autorem i współautorem 27 publikacji naukowych i członkiem czterech zespołów badawczych w Instytucie Medycyny Wsi i Ministerstwie Zdrowia.

Paweł Dziadul — adiunkt Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Studiował slawistykę i anglistykę. W centrum jego zainteresowań badawczych znajduje się piśmiennictwo słowiańskie prawosławnego średniowiecza (zarówno południowo-, jak i wschodnio-słowiańskie), słowiańskie idee historiozoficzne, średniowieczna teologia polityczna, prawosławna myśl eschatologiczna.

Monika Goszczyńska — dr, prowadzi zajęcia dydaktyczne w Instytucie Filologii Słowiańskiej UMK.

Cezar Jędrysko — absolwent filozofii i rosjoznawstwa, doktorant w Zakładzie Historii Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się rosyjską filozofią religijną oraz estetyką neoawangardową. Przygotowuje rozprawę poświęconą zagadnieniu aktywnej eschatologii u rosyjskich myślicieli pierwszej połowy XX wieku.

Czesław Lachur — doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Opolskiego, autor monografii i artykułów z zakresu rosyjsko-polskiego językoznawstwa konfrontatywnego, dotyczących głównie semantyki składniowej, a także akademickiego podręcznika do współczesnego rosyjskiego języka literackiego (z ćwiczeniami); bierze udział w pracach zespołu w ramach

(2)

141

Z historii badań nad problematyką chrześcijańską…

międzynarodowego projektu Przyimki słowiańskie w synchronii i diachronii:

morfologia i składnia koordynowanego przez Wydział Filologiczny

Uniwersytetu im. M. Łomonosowa w Moskwie.

Edyta Manasterska-Wiącek — adiunkt w Zakładzie Języka Rosyjskiego Instytutu Filologii Słowiańskiej UMCS. Filolog rosyjski i polski. Dziedziny badań: lingwistyka przekładu, zwłaszcza przekłady literatury dziecięcej, język dziecięcy, zagadnienia normy językowej. Jest autorką książki Polska poezja

dla dzieci w przekładach na język rosyjski na podstawie wierszy Juliana Tuwima i Jana Brzechwy (Lublin 2009).

Joanna Piotrowska — adiunkt w Instytucie Rusycystyki Uniwersytetu War-szawskiego (Zakład Historii Literatury Rosyjskiej); zainteresowania naukowe: literatura rosyjska II połowy XIX w., zwłaszcza biografia i twórczość Lwa Tołstoja oraz recepcja pisarza w Polsce; mechanizmy transferu kulturowego; poetyka literatury dokumentu osobistego (dzienniki, wspomnienia). Anna Romanik — adiunkt na Uniwersytecie w Białymstoku (Katedra

Języ-koznawstwa Wschodniosłowiańskiego). Zainteresowania naukowe: współczesna leksykologia rosyjska ze szczególnym uwzględnieniem procesów nominacyjnych; język rosyjskiej reklamy prasowej. Autorka monografii Sposoby nominacji przedmiotów odzieży we współczesnym języku

rosyjskim (2012).

Żanna Sładkiewicz — adiunkt w Uniwersytecie Gdańskim, pracownik Zakładu Pragmatyki Komunikacji i Akwizycji Języka, kierownik Pracowni Badań nad Potocznym Językiem Rosyjskim, native speaker języka rosyjskiego. Autorka 45 publikacji naukowych z zakresu językoznawstwa słowiańskiego, komunikacji publicznej, osobowości językowych, frazeologii. Opublikowała książkę Felieton polityczny w świetle teorii perswazji językowej. Gdańsk: Wyd. UG 2013. Monografia poświęcona jest kompleksowej analizie strategii i taktyk perswazji językowej, stosowanych w polskiej oraz rosyjskiej współczesnej felietonistyce politycznej.

Bożena Żejmo — dr, starszy wykładowca w Katedrze Filologii Słowiańskiej UMK w Toruniu. Literaturoznawca, rusycystka i bułgarystka. Zainteresowania naukowe: etyka i literatura, transgresje w literaturze i kulturze, rosyjsko-bułgarskie związki literackie i kulturowe, pisarstwo Wsiewołoda Garszyna. Książki: Problemy etyczne we współczesnej prozie i publicystyce rosyjskiej

(lata 60.–90.) (Łódź 2000); „Ponad stan”. Motywy transgresyjne w pisarstwie Jordana Jowkowa (Toruń 2010).

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zastosowanie tego wskaźnika umożliwia przekazanie relatywnie wyższych kwot części oświatowej subwencji ogólnej do tych jednostek samorządu terytorialnego, w których

Przypuszcza się, że jego działanie polega na tonicznym wywoływaniu uczucia głodu, które jest antagonizowane przez konsumpcję pokarmu.. Dwiema, bo mają różne działanie

Wydaje się jednak, że silna pozycja części operatorów pozwala im narzu­ cać swoje reguły gry także na rynkach elektronicznych i budować bariery do­ stępu,

„Optym alizacja publikacji naukowych pod kątem w y­ szukiw arek naukow ych to tw orzenie, publikow anie oraz m odyfikacja literatury naukowej w sposób, który czyni

Zmiana ustroju politycznego, która dokonała się pod koniec lat 80. umożliwiła podmiotowe uczestnictwo polityczne i obywatelskie mniejszościom narodowym i etnicznym oraz

W ramach stanowiska RO problem ten się nie pojawia: zakładamy bowiem (przynajmniej w mnogościowej wersji strukturali- zmu), że wszelkie byty matematyczne „mieszkają” w

W rzeczywistości, ludzki genom jest zaśmiecony pseudoge- nami, fragmentami genów, „sierocymi” genami, „śmieciowym” DNA i wieloma powtórzonymi kopiami nic nie

Oczywiście, jak zauważyłem w części I w paragrafie D, sekwencje zasad w DNA charakteryzują się czymś więcej niż tylko zdolnością do przenoszenia informacji (lub syntaktyczną