Posiedzenie Plenarne Naczelnej Rady Adwokackiej

Posiedzenie Plenarne Naczelnej Rady

Adwokackiej

Palestra 1/3, 104-108

U l A C Z E L I \ I A R A D A

A. Posiedzenie Plenarne Naczelnej Rady Adwokackiej

W d n iu 25 m a ja 1957 r. odbyło się posiedzenie p le n a rn e N aczelnej R ady 'A d w o ­ kackiej, n a k ó re p rz y b y ł P o d se k re ta rz S ta n u w M in isterstw ie S praw iedliw ości F. S ad u rsk i.

N a w stę p ie posiedzenia P re z e s N aczelnej R ad y A dw okackiej adw . M. K ulczycki złożył sp raw o zd an ie z d ziałalności N aczelnej R ady A dw okackiej za czas od 30.111. do 24.V. 1957 r. W ok resie ty m N aczelna R ad a A dw okacka m.i. p rze słała do M ini­ ste rs tw a S praw iedliw ości p ro je k t rozporządzenia o p o stępow aniu d y sc y p lin a rn y m o raz p ro je k t zarząd zen ia u sta la jąc eg o liczbę eta tó w w ad w o k a tu rze (art. 9 u sta w y o u str. adw.).

P o p rz y ję c iu sp raw o zd a n ia przy stąp io n o do ro zp a trz en ia n a s tę p u ją c y c h - p u n k ­ tó w p o rzą d k u dziennego:

1) sp ra w a u sta le n ia liczby w pisów n a listę ap lik an tó w adw okackich o raz egza­ m in ó w k o n kursow ych;

2) s p ra w a u ch w a ły N aczelnej R ady A dw okackiej z 26.VI.1955 r. w przedm iocie u su n ięcia d y sp ro p o rc ji w zaro b k ach adw okatów członków zespołów adw o­ k ack ich ;

3) w y b o ry jednego członka W ydziału W ykonaw czego i S e k re ta rz a N aczelnej R ady A d w okackiej;

4) sp ra w a zam ieszkiw ania adw okatów poza siedzibą urzędow ą; 5) siprawa k o lp o rta ż u „ P a le stry ” ;

6) w olne w nioski.

P rzeb ieg i w y n ik o b ra d w pow yższych sp raw ac h był n a stęp u jący :

ad 1)

Adw. P ociej zrefero w ał sp raw ę u sta le n ia liczby w pisów n a listą ap lik an tó w adw okackich i p rzypom niał, że 22.X.1955 r. N aczelna R a d a A dw okacka u c h w a liła pew ie n p o żąd an y s ta n liczbow y aplikanów , ja k i o dpow iadałby ad w o k a tu rze. S tan te n zam yka się liczbą 170 ap lik an tó w , b. m a łą w obec liczby zapisanych w ów czas n a listę a p lik a n tó w (np. w 1954 r. było 436 aplikantów ). W d n iu 1.1.1957 r. liczba ap lik an tó w ad w okackich w y n o siła 197 osób; z te j liczby w iększość m a za sobą roczną aplik ację, ta k że do je sie n n ej sesji eg zam in acy jn ej będzie m ogła przysitąpić m n ie j w ięcej połow a obecnej liczby, w zw iązku z czym p o w sta n ie k ilk a d ziesią t w olnych m iejsc.

Z agadnieniem o tw a rty m je s t sp ra w a p o d ziału ap lik an tó w n a ap lik u ją cy c h w ze­ społach i n a p rac u jąc y ch u ad w o k ató w indyw idualnych. W ydział W ykonaw czy za­

N r 3 P O S IE D Z E N IE P L E N A R N E N R A ₁₀₅

ją ł stanow isko, że tego ro d za ju podział n ie pow in ien m ieć w p ły w u n a liczbę e ta ­ tów , w obec czego u c h w a ła N aczelnej R a d y A dw okackiej u sta la ją c a dla poszczegól­ n y c h izb pew ną liczbę eitatów ap lik an c k ic h p o w in n a być ściśle resp e k to w an a przez w szy stk ie r a d y adw okackie. T ym czasem R a d a A dw okacka w W arszaw ie p rz y ję ła dodatk o w o k ilk u ap lik an tó w n a a p lik ac ję u ad w o k ató w p ra c u ją c y c h indyw idualnie.

N astęp n e za g ad n ien ie to sp ra w a eg zam in u konkursow ego. Z rzeszenie P ra w n i­ k ó w P o lsk ic h u sto su n k o w u je się p o zy ty w n ie do tego p ro je k tu .

W zakończeniu sw oich w yw odów adw . P ociej zgłosił n astę p u ją c y p ro je k t u ch w ały :

1) u sta la się ja k o zasadę, że w pisy n a lis tę ap lik an tó w adw okackich dokony­ w a n e b ęd ą n a p o d sta w ie egzam inów d la k an d y d a tó w n a ap lik an tó w adw o­ kack ich ;

2) zobow iązuje się W ydział W ykonaw czy N aczelnej R a d y A dw okackiej do o p ra ­ cow ania reg u la m in u egzam inów w te rm in ie do d n ia 1 lip c a 19-57 r. i roze­ sła n ia go rad o m ad w o k ack im celem poczynienia ew e n tu a ln y c h uw ag; 3) zobow iązuje się ra d y adw o k ack ie do n a d e sła n ia do N aczelnej R ady A dw o­

kack iej w te rm in ie d o d n ia 31.VIII.1957 r. p ro p o zy c ji dotyczących liczby e tató w ap lik an tó w ad w o k a ck ic h dla d an e j izby oraz liczby w pisów n a lis tę ap lik an tó w ad w okackich n a ro k 1938.

P o p rze p ro w ad z en iu b. o b szernej dyskusji, w k tó re j w zięło u dział 17 m ów ców , p ro je k to w a n a u c h w a ł a zo stała p r z y j ę t a jednom yślnie.

ad 2)

P o k ró tk ie j d y sk u sji p ostanow iono s p ra w ę tę sk reślić z p o rzą d k u dziennego.

ad 3)

S pośród zgłoszonych k a n d y d a tu r w iększością głosów w y b ra n o w ta jn y m głoso­ w a n iu do W ydziału W ykonaw czego adw . W ład y sław a Z yw ickiego z W arszaw y.

N astęp n ie P rezes K ulczycki stw ierdził, że w obec u stą p ie n ia adw . F. S a d u r- skiego, k tó ry zo stał pow ołany n a stanow isko P o d se k re ta rz a S ta n u w M in isterstw ie S praw iedliw ości, zachodzi p o trz e b a w y b o ru S e k re ta rz a N aczelnej R ady A dw okackiej. W ta jn y m głosow aniu n a stan o w isk o to w y b ra n o adw . W. Żywickiego.

ad 4)

W iceprezes St. Ja n cz ew sk i zre fe ro w ał sp ra w ę zam ieszkiw ania a d w o k a tó w poza siedzibą urzędow ą. M ów ca zw rócił u w ag ę n a to, że w m y śl a rt. 59 u sta w y o u str. adw . ad w o k a t pow in ien zam ieszkiw ać i p ro w a d zić k a n c e la rię w ob ran ej przez sieb ie siedzibie. J e d y n ie w w y jątk o w y c h w y p ad k a ch , gd y zachodzą w ażne pow ody, ra d a ad w o k a ck a m oże zezw olić adw o k ato w i n a zam ieszkanie w pobliżu m iejscow ości, w k tó re j m a siedzibę (art. 59* ust. 2). P o n iew aż o b ra n ie sobie siedziby w o k ręg u izby ad w okackiej je s t w a ru n k ie m w p isu a d w o k a ta n a lis tę (art. 40 ust. 2), p rze to ub ieg ający się o v.~p-'s n a lis tę z gó ry m u si zakładać, że będzie zam ieszkiw ać i p rak ty k o w a ć w tej m iejscow ości, w k tó re j o b ra ł sobie siedzibę. W p ra k ty c e zda­ r z a się jednak, i to nierzad k o , że o w yborze siedziby przez u b iegającego się o w p is n a listę decyduje n ie z a m ia r p rze n iesien ia się n a m ieszk an ie do m iejscow ości o b ra ­ n e j n a siedzibę i w y k o n y w an ia ta m zaw odu, lecz ch ęć uzy sk an ia w pisu n a

lis tę p rzez stw o rze n ie je d y n ie pozoru, że u biegający się o wpiis b ęd z ie m ieszk ał i w y k o n y w ał zaw ód w o b ran e j siedzibie. D otyczy to zw łaszcza dw óch w ypadków , m ianow icie: gdy w obec p rze lu d n ie n ia a d w o k a tu ry w m ieście w ojew ódzkim u b ie ­ g ając y się o w pis, m im o p o sia d an ia stałego zam ieszkania w m ieście w ojew ódzkim , d ec y d u je się n a o b ra n ie siedziby oddalonej od tego m ia sta o raz gd y b. sędzia lu b p ro k u ra to r, w obec stosow anego p rzez ra d y ad w o k ack ie zakazu w y k o n y w a n ia za­ w odu w m iejscow ości, w k tó re j b. sędzia lub p ro k u ra to r w ciągu o sta tn ic h 2 la t p ełn ił sw e fu n k cje , d ec y d u je slię n a o b ran ie siedziby w in n ej m iejscow ości. W obu pow yższych w y p ad k a ch w pisany n a listę p o zo staje z reg u ły w m iejscow ości, w k tó ­ re j dotychczas m ieszkał i z k tó rą w iąże go p o sia d an ie m ieszkania, do m iejscow ości zaś, k tó rą o b ra ł z a siedzibę, dojeżdża sp oradycznie — dla zachow ania pozorów . Z d arza ją się rów nież ta k ie w yp ad k i, że u b ie g ają cy się o w pis, nie m ogąc uzyskać w pisu w d a n e j izbie, u zy sk u je go w sąsiedniej, a n a s tę p n ie w y k o n u je zaw ód w m iejscu sw ego zam ieszkania — n a te re n ie in n ej izby.

S y tu a c je tego rodzaju, k tó ry c h głów ną przyczyną je s t p rze lu d n ien ie w ad w o ­ k a tu rz e i głód m ieszkaniow y, są sprzeczne n ie ty lk o z p rzep isam i u sta w y o u s tro ju ad w o k a tu ry , ale i z ogólnym poczuciem p o rzą d k u praw n eg o , i dlatego w y m ag a ją stanow czego przeciw działania. P rz eciw d ziałan ie ta k ie m oże m ieć c h a r a k te r bądź zapobiegaw czy, bąd ź rep resy jn y . P rz eciw d ziałan ie zapobiegaw cze m ożliw e je s t tylko przed w pisem n a listę. W ym agałoby ono b ard z o dokładnego b a d a n ia w a ru n k ó w m ieszkaniow ych i ro dzinnych u b iegającego się o w pis, e w e n tu a ln ie ta k ż e złożenia przez niego zaśw iadczenia, że m a zapew n io n e uzyskanie m ie sz k an ia w o b ran e j siedzibie i m ożliw ość p rze n iesien ia się do n ie j w ra z z rodziną, jeżeli ją m a. Po w p isa n iu n a listę m ożliw e je s t ju ż ty lk o p rze ciw d ziała n ie rep resy jn e. N ie ulega bow iem w ątpliw ości, że n a ru sz e n ie obow iązku w ynik ająceg o z a r t. 59 u sta w y o u&tr. adw . stanow i p rze w in ien ie d y sc y p lin a rn e z a r t 82 te jż e u sta w y , za k tó re ad w o k a t p o w in ie n z re sztą ponieść k a r ę surow szą, je śli popełnienie tego p rze w in ie­ n ia było przezeń z góry zakładane. T rw a n ie zaś w dalszym ciąg u tego p rzew in ien ia, tj. p o w y ro k u skazującym , p o w in n o pociągać za so b ą ponow ne w szczęcie p o stę ­ po w an ia d y scy p lin arn eg o i co raz surow sze k a r y aż do sk reślen ia z listy w łącznie.

W zw iązku z ty m p ro p o n u je się przyjęcie n a stę p u ją c e j uchw ały:

1) zalecić rad o m adw okackim , ab y p rz y u b ie g an iu się osób za in te re so w an y c h 0 w pis n a listę ad w o k a ck ą ja k n ajd o k ła d n ie j b a d a ły w a ru n k i m ieszkaniow e 1 ro d zin n e u b iegającego się o w pis, a to w celu u p ew n ien ia się co do rz e ­ czyw istego z a m ia ru u b iegającego się w k w estii zam ieszkania i w y k o n y w an ia zaw odu w o b ra n e j siedzibie, ż ą d ając p rz y ty m złożenia zaśw iadczenia, iż u b ieg ający się m a zapew nione m ieszkanie w o b ran e j sied zib ie i m ożność przen iesien ia się do n ie j w ra z z rodziną;

2) zalecić rad o m adw okackim , aiby w e w szystkich w ypadkach, w k tó ry c h o k a­ załoby się, że w p isan y n a lis tę ad w o k a t n ie zam ieszk u je w o b ra n e j siedzi­ bie (z zastrzeżeniem w y ją tk u p rzew idzianego w a rt. 59 ust. 2 u s ta w y ó u str. adw.) i n ie w yk o n y w a w n ie j zaw odu lu b w y k o n u je zaw ód w in n e j m ie js­ cowości, w szczynały p o stęp o w an ie w y ja śn ia ją c e lu b d yscyplinarne.

Po ożyw ionej d y sk u sji, w k tó re j w zięło udział 10 członków N aczelnej R ad y A dw okackiej, p r o j e k t u c h w a ł y p r z y j ę t o w szystkim i głosam i przeciwfco jednem u.

Nr 3 P O S IE D Z E N IE P L E N A R N E N R A 107

ad 5)

P re z e s K ulczycki za refero w a ł sp raw ę k o lp o rta żu „ P a le stry ” kom u n ik u jąc, że jej p ierw szy n u m e r u k az ał się w n ak ła d z ie 5.160 egzem plarzy i ro zesłany został radom ad w okackim w ed łu g k lu c za podziału, je d n a k ż e n ie k tó re ra d y zw ra c a ją część o trz y ­ m an y ch egzem plarzy. K o lp o rtaż przez „R u ch ” je st' zb y t kosztow ny. E gzem plarz „ P a le stry ” k o sz tu je obecnie 8 zł.; k w o tę tę m ożna by w łączyć do sk ła d k i adw o­ kackiej.

P o d y sk u sji p r z y j ę t o n a s tę p u j ącą u c h w a ł ę :

1) uznać, że obow iązek p re n u m e ro w a n ia oficjalnego o rg a n u N aczelnej R ady A dw okackiej, ja k im je s t „ P a le s tra ”, ciąży n a k aż d y m adw okacie;

2) zalecić w zw iązku z ty m rad o m ad w o k ack im zorganizow anie k o lp o rta żu „P a le stry ” w te n sposób, aby docierała ona do rą k k ażdego adw okata.

ad. 6).

W w olnych w nioskach p rzy ję to n a s tę p u ją c e u ch w ały :

1) Pom oc p ra w n a w p o stę p o w an iu re h a b ilita c y jn y m b. uczestników R uchu Oporu.

O dczytano pism o Z arzą d u G łów nego Z w iązk u B ojow ników o W olność i D em o­ k ra c ję z dn ia 30.IV.1957 r. k o m u n ik u ją c e o u ch w a le Izby A dw okackiej w K rakow ie w sp raw ie u d zielania pom ocy p ra w n e j w p o stępow aniu reh a b ilita c y jn y m b. uczest­

ników R u c h u O p o ru i ap e lu ją ce o za in te re so w an ie tą k w estią pozostałych ra d adw okackich.

Jed n o g ło śn ie p r z y j ę t o u c h w a ł ę za le ca jąc ą w szystkim rad o m adw okac­ k im u d zielan ie pom ocy p ra w n e j w sp ra w a c h re h a b ilita c y jn y c h b. uczestników R u c h u O poru.

2) S p ra w a zajęć ubocznych ap lik an tó w adw okackich.

A dw . S tach p o ru sza sp raw ę zajęć ubocznych ap lik an tó w adw okackich. Z daniem m ów cy u ch w a ła N aczelnej R ady A dw okackiej z d n ia 26.VI.1955 r. n ie zezw alająca n a w ykon y w an ie p rze z ap lik an tó w zajęć ubocznych je s t w w ielu w y p ad k a ch k rz y w ­ dząca i niecelow a. S ą sytuacje, k ie d y należy pom óc aplik an to w i; pow inno się np. zezw alać w w y jątk o w y c h w y p ad k a ch n a o dpow iednie radcostw o, oczyw iście pod k o n tro lą ra d y adw okackiej. P rzyczyni się to zarazem do lepszego szkolenia zaw o­ dow ego a p lik a n ta , zw łaszcza w za k re sie p r a w a gospodarczego. D latego należałoby uchylić u ch w ałę z dn. 26.VI.1S55 r. i pow ziąć now ą, zezw alającą n a za ję cia uboczne w w y m iarze godzin n ie k o lid u jąc y m z w y k o n y w an iem obow iązków ap lik an ta. Adw. S tac h zgłosił w zw iązku z ty m n a stę p u ją c y w niosek:

U ohyla się u ch w a łę N aczelnej R ady A dw okackiej z 26.V I.1955 r. w sp raw ie zajęć ubocznych ap lik an tó w adw okackich. R ady ad w okackie m ogą w w y p a d ­ kac h w y jątk o w y ch i zasługujących n a szczególne u w zględnienie udzielić ap li­ k a n to w i adw o k ack iem u zezw olenia n a o bjęcie rad c o stw a praw nego, o ile w y­ razi n a to zgodę p a tro n i k ie ro w n ik zesipołu (jeśli a p lik a n t p ra k ty k u je w ze­ spole) i o ile r a d a ad w o k ack a uzna, że a p lik a n t ze w zględu n a sw e k w a lifi­ k a c je zasługuje n a to, a rad c o stw o n ie k o lid u je z w y k o n y w an iem obow iązków ap lik an ta.

Adw . B uchała zgłasza pop raw k ę, ab y zezw olenia -te m ogły być u d zielan e do­ p iero po odbyciu połow y aplikacji, tj. po u p ły w ie p ó łto ra roku.

N aczelna R ad a A dw o k ack a w iększością głosów p r z y j ę ł a p ro p o n o w a n ą w y ­ żej u c h w a ł ą w ra z z p o ra w k ą zgłoszoną przez adw . B uchałę, a dotyczącą u d zielan ia zezw oleń dopiero po odbyciu połow y ap likacji.

3) Z agad n ien ie sp ra w dotyczących członków ra d adw okackich.

P oruszone przez adw . D eka zagadnienie, czy sp raw y te po w in n y być ro z strz y ­ gan e p rzez ra d ę adw okacką, k tó re j członkiem je s t d a n y adw okat, czy te ż przez in n ą r a d ę — postanow iono p r z e k a z a ć do o p rac o w a n ia W ydziałow i W ykonaw ­ czem u N aczelnej R a d y A dw okackiej.

4) S p ra w a u d ziału ad w o k a tu ry w w alce o praw orządność.

A dw . P ociej zw ra c a uw agę n a to, że a d w o k a tu ra n ie za b ie ra głosu w chw ili obecnej, k ie d y toczy się w a lk a o p raw orządność, w y w ie ra się nacisk n a są d o w n ic­ tw o o raz ż ą d a się szerokiego stosow ania try b u doraźnego. W y d a je się, że N aczelna R a d a A dw okacka n ie p o w in n a n a d ty m i sp ra w a m i przechodzić do p o rz ą d k u d zien ­ nego.

N a w niosek adw . B u c h ały p o w z i ę t o n a s tę p u ją c ą u c h w a ł ę :

P le n u m N aczelnej R a d y A dw okackiej zaleca dziekanom , aby n a sw ym te re n ie niezw łocznie w szczęli ak c ję zm ierza ją cą do dalszej d em o k ra ty za cji życia i p ra w o ­ rządności.

5) P o dziękow anie W icem inistrow i S adurskiem u.

Je d n o m y śln ie pow zięto u ch w a łę w y ra ż a ją c ą podziękow anie W icem inistrow i F r a n ­ ciszkow i S ad u rsk iem u za jego d łu g o le tn ią p ra c ę w c h a ra k te rz e S e k re ta rz a N aczel­ nej R ady A dw okackiej.

6) R eg u lam in lu s tra c ji zespołów adw okackich.

P le n u m N aczelnej R ad y A dw okackiej zleciło W ydziałow i W ykonaw czem u o p ra ­ cow anie now ego re g u la m in u lu s tra c ji zespołów adw okackich.

B. Uchwały Wydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

1. TRYB ZA SK A R ŻA N IA PO STA N O W IEŃ R ZEC ZN IK A D Y SCY PLIN A RN EG O W S PR A W IE UM ORZEN IA DO CH OD ZEN IA *)

(U chw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z d n ia 15 m a rc a 1957 r.)

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R a d y A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y z zażalenia ob. X n a postan o w ien ie rze czn ik a d y sc y p lin a rn e g o R ady A dw okackiej w A o u m o rzen iu dochodzenia p -k o adw . Z,

p o s t a n o w i ł :

sp raw ę p rze k aza ć R adzie A dw okackiej w A w celu rozw ażen ia zasadności p o sta ­ n ow ienia rzecznika d y sc y p lin a rn e g o i — w ra z ie po d jęcia uchw ały z a tw ie rd z ają ce j