4 Uczyć lepiej 1 – 2015/2016
Dydaktyka
W
ostatnimczasiepojawiłosiębardzo wielepublikacjinatematcoachingu, możnanawetrzec,iżzapanowałco- achingowyboomczymoda.Nietrudnoodna-leźćofertyszkoleńczystudiówo tejtematyce oraz branżowe coachingowe magazyny1.Wartow tejsytuacjirozważyć,nailemożliwe jestzaadoptowaniecoachinguw szkole?
Za sa dy co achin gu i ich szkol ne eg zem pli fi ka cje
Zasadapierwszagłosi,iżklientjestźródłem zasobów–cow systemieedukacjioznaczać będzie,iżuczeń,zespółuczniów,rodzina,sys- temrodzinny,nauczyciele,itd.mająmożliwo-ści,którepozwoląim,przydokonaniupewnej pracy,sprawniejzafunkcjonować.Zasadata zakłada, iż klient ma zasoby fizyczne, psy-chiczne,społecznei inne,dziękiktórymmoże rozwiązaćswójproblem,osiągnąćcel,który sobie wyznaczył. Sam najlepiej zna swoje mocnestrony,a zasprawącoachadowiesię, jak z nich sprawnie korzystać − do czego sprowadzająsięzałożeniadrugiejz zasadsku- tecznegocoachingu.Cowartewyraźnegoza-znaczenia,zadaniemcoachaniejestdawanie rad, moralizowanie, ale zadawanie pytań w takisposób,byuczestnikcoachingusam opowiadałsobiehistorięosobistejbiografii. Zdarzasię,iż„dogadaniasięzesobą”przyno-siznamienneefekty.Zasadatrzeciaokreśla,że w narracjiklientaważnajesttrójtemporalna perspektywa.Osobakorzystającaz coachingu jestkreowaniaprzezprzeszłość,teraźniejszość i świadomietworzyprzyszłość,stądważne jest,byjąi jejnarracjętraktowaćcałościowo. Naciskkładziesięjednaknaaspektprzyszło-ści.Cow kontekściedziałańo charakterzeedu-kacyjnym, wychowawczym ma swoje od-zwierciedlenie,przejawiającesięfaktem,iż uczniowskieproblemyrodzinne,osobisteczę-stomanifestująsięw klasieszkolnej.Zasada czwartaokreślabardzoistotnącechęcoachin-gu−a mianowiciefakt,iżtozawszeklient wybieratemat.Tuwłaśniezasadzasiępodsta-wowaróżnicapomiędzycoachingiema na-uczaniem. Egzemplifikacją takiej sytuacji w systemieedukacjimożebyćhipotetyczna sytuacja.Uczeń6klasyszkołypodstawowej zostałskierowanydopedagoga,któryjedno-cześniejestcoachem.Wychowawca,kierując uczniadopedagoga,niejakoz góryokreśliłte-matspotkania−brakmotywacjidonauki,
słabeocenyz matematykii niewielkieszanse, w oceniewychowawcy,nazdaniesprawdzia-nu.Jeśliw trakcierozmowyz pedagogiem, wykorzystującymelementycoachingu,okaże się,żenajważniejsząrzecządlauczniajest kwestiazażegnaniakłopotówosobistych,ro-dzinnych, coach zacznie pracę właśnie od nich.Kolejnazasadazakłada,iżklienti coach sąsobierówni,pracująjakpartnerzyw proce-sietoczącejsięzmiany,odpowiedzialnośćza rezultatprocesuspoczywanajednymi dru-gim.Klientodpowiadazaswojeżyciei cel,do któregodąży,coachodpowiadanatomiastza strukturęprocesucoachingowego.W warun-kachszkolnychjesttozasadabardzotrudna do realizowania wobec chociażby zjawiska określanegomianemprzesunięciasocjaliza-cyjnegoi faktu,iżodpowiedzialnośćzaproces kształceniai jegorezultatspoczywanana- uczycielu.Toonnaścieżceawansuzawodo-wegowskazujeliczbępromowanychuczniów, a szkoływalcząo dobrepozycjew rankingach zewnętrznych.Niestety,udziałucznióww pro-jektowaniutematykii planuzajęćjestzniko-my.Kolejnąz istotnychzasadjestnieocenia-nie.W szkolewarunekw zasadzieniedospeł-nienia. Choć znane są przykłady szkół skandynawskich(np.OpenLearningCenter), gdzieuczniowieoceniająsamisiebie,samiteż naskutekautorefleksjiprojektująswojepla-nyzajęć.Wiedząc,żemająkłopotynp.z ma-tematyką,planująjąw większymwymiarze godzinniżnp.literaturęangielską,któranie stwarzaimwiększychtrudności.Przejmują w tensposóbodpowiedzialnośćzaswójautor-ski,adekwatnydopotrzebplanzajęć.Zasada szóstamówi,iżcelemcoachingujestzmiana, alerównieistotnejestdochodzeniadoniej, czylidziałanie.
O moż li wo ściach wy ko rzy sta nia co achin gu w sys te mie edu ka cji
Coaching jest narzędziem wspomagania rozwojowychzmian,aletotakżepewienstyl byciai komunikowaniasię(aktywnesłucha-nie,odzwierciedlaniewypowiedzirozmówcy) orazstylradzeniasobiez sytuacjamiproble- mowymi.Przypomnijmy,żecoachingwybie-gaw przyszłość,koncentrującsięnaszukaniu rozwiązańa nieprzyczynkonkretnychbra-ków,jakdziejesięw przypadkuterapii.Pro-blempodlegaw tympodejściuprzeobrażeniu w cel–jasnookreślony,ambitny,mierzalny, terminowy,pozytywniesformułowany,pozo-stającymw obszarzewpływu(SMART). Jednymz popularnychmodelirozmowyco- achingowejjestmodelGROW–nazwautwo-rzonaz pierwszychliteropisującychposzcze-gólneetapyrozmowy: Goal (cel)−jakijestcelnaszegospotkania? Reality (rzeczywistość)−gdziejesteśteraz? Options (opcje)−comożeszzrobić,byosią-gnąćcel?
Will (wola)−którąz opcjiwybieraszdla
siebie?
Wedługtakiegomodelumożnazaprojekto-waćtakżeschematzajęćlekcyjnych,
Innymodelto4MAT.U jegopodstawleży założenie rozpoznania czterech typów uczniówi uczeniasię.
1.Po co? Tentypchcewiedzieć,pocomita wiedza?Nauczycielmotywujeuczniapoprzez dawaniepowodów,dlaktórychwartosiętego nauczyć,reprezentujewięcpostawęMOTYWA-TORA. 2.Co? Tentypuczącegosięchceinformacji, koncepcji,lubiwykłady.Odpowiadamumo-delnauczycielaWYKŁADOWCY. 3.Jak? Uczeniesięprzebiegapoprzezprak-tykę,doświadczanie,przeżywanielubsondę, jaknajlepiejsiętegonauczyć?JakijestTwój sposób?Nauczycielpraktykującytęstrategię toCOACH.
4.Co, je śli? Tentypuczącychsięrozważa inne możliwości zastosowania wiedzy, po- strzegająinterdyscyplinarnie.Nauczycielre-alizujemodelKONSULTANTA.
Nauczaniez wykorzystaniemnarzędzico-achingowych zmienia postrzeganie relacji nauczyciel−uczeńnabardziejpartnerską. Nauczycielprzestajebyć„wszechwiedzącym rozdzielaczemwiedzy”,a stajesięinspirują-cym towarzyszem edukacyjnej podróży, w którejuczeńmawpływi współdecyduje o celui tempierealizacjizadań,mamożli-wośćpracyzgodniez indywidualnąstrate-giąuczeniasięi mapoczucie,żejestwyjątko- wy.Korzyścidlauczniato:wzmocnieniepo-czucia własnej wartości, rozwinięcie umiejętnościsamodzielnegouczeniasięi sa- mokontroli,gotowośćdopodejmowaniary- zyka,rozwinięciemyśleniakrytycznego,re-fleksyjnegoi analitycznego,wzrostmotywa-cjidonauki,postępyw nauce,mniejstresu, rozwijanieinteligencjiemocjonalneji naby-waniekompetencjiżyciowych,gotowośćdo rozwijaniamocnychstronw różnychrolach, wzrostzaufaniadonauczycielai pogłębienie
Coaching w edukacji
Nauczaniezwykorzystaniemnarzędzicoachingowychzmieniapostrzeganie
relacjinauczyciel–uczeń.Coachingzapewniaumiejętnośćindywidualnego
podejściadopodopiecznychnapodstawierozpoznanychcechosobowości,
temperamentu,styluuczenia.
Maciej Pastwa − poznański podróżnik
i społecznik.Pokonałsetkitysięcykilome- trów,przemieszczającsięautostopem,20- letnimmercedesem,motoremlubrowe-rem. Zwiedził ponad dziewięćdziesiąt państwnasześciukontynentach.Zreali-zowałwielenieszablonowychprojektów społecznych,m.in.prowadziłakcjęeko-logiczną na promach pływających po Amazonce. Jest również fundatorem trzech studni w Republice Środkowej Afryki. Gdy wraca z podróży, prowadzi wolontariackolekcjeedukacyjnew wiel-kopolskich szkołach i inspiruje innych swoimi doświadczeniami. Ufundował równieżw Poznaniutablicęupamiętnia-jącąKazimierzaNowaka−podróżnika, któryprzemierzyłAfrykęnarowerze.Od kilkulatwspółpracujez poznańskimSto-warzyszeniem„LepszyŚwiat”,z którym realizowałzainicjowanąprzezsiebieak- cję„Poznaniacypomagająuchodźcomsy-ryjskim”. 5 Uczyć lepiej 1 – 2015/2016
Ludzie, miejsca, zdarzenia
An na Waw rzy niak: Jak się zna la złeś w Ne pa lu?
Ma ciej Pa stwa:
GdyNepaldotknęłotrzęsie-nieziemi,przebywałemw Indiach,gdziekoor-dynowałembudowęstudni.Pewnegodniaze znajomym wyruszyliśmy na trekking w gó-ry. Byliśmyblisko,botylkojakieś20 kmodNe- palu,gdynaglepoczuliśmywstrząsy.Wiedzia-łem,żetotrzęsienieziemi.W oddalizobaczy-łem,żebudynkizaczęłysięchwiać.Wracając, dowiedzieliśmysię,żeepicentrumtrzęsieniazie-mibyłow stolicyNepalu−Katmandu.Krótko potymtragicznymwydarzeniuwyruszyłem w stronęNepalu.
To dość od waż ne po su nię cie, bio rąc pod uwa gę, że ist nia ło du że ry zy ko po now nych wstrzą sów. Po je cha łeś pro sto do Kat man du?
Nie,bobyłemświadomy,żebardziejodemnie −podróżnikapotrzebnisątamprofesjonaliści i dobrysprzęt.Wiedziałemjednak,żenapewno cośodsiebiemogędać,żemogęjakośpomóc. Widząc ogromne straty, ludzkie cierpienie, strachi niepewnośćjutratrudnozostaćobojęt-nym.Pamiętajmy−w Nepaluw ciągukilkuse- kundrunęło626tysięcybudynków,zginęłyty-siąceludzi,a dziesiątkitysięcy zostałyranne. Pomysłnaszkołętkwiłw mojejgłowieod bardzodawna.Z takimzamysłemwyjeżdżałem z Polski,a potrzęsieniuziemizyskałonnowe znaczenie.Prawie24tysiącesallekcyjnychule- głozniszczeniu,około950tysięcydzieciniemo-żewrócićdoszkół,trzebawięcpodjąćszybkie kroki,żebytozmienić.ZwłaszczażeNepalto biednykraj,słaborozwinięty,edukacjajestna bardzoniskimpoziomie,choćdziecisąbardzo zmotywowanedotego,żebysięuczyć.Małokto wie,żeprzezponad100lat,ażdolat50.XXwie-kuw Nepaluniezbudowanożadnejszkoły.Za- cząłemwięcposzukiwaćszkoły,którąpotrzę-sieniuziemimożnabyodbudować.
Jak do tar łeś do Ba krang -6? To nie jest miej sce, do któ re go ła two tra fić.
Zrządzeniemlosu.Zepsułmisiętelefonko-mórkowyi straciłemmożliwośćskontaktowa-nia się z moimi bliskim, którzy w Polsce się o mniemartwili.TrafiłemwtedynaNepalczyka, który handlował telefonami. Rozmawiając z nimo tym,cosięwydarzyło,poruszyłemte-matposzukiwańwioskizezniszczonąszkołą. Okazałosię,żeznatakiemiejscei wspólniewy-ruszyliśmydodystrykuGorkha.I totam,w cen-tralnymNepalu,wewsiBakrang-6znalazłem dokładnietakąszkołę,o jakąmichodziło.
Co w niej by ło ta kie go, że to wła śnie tam po sta no wi łeś roz po cząć od bu do wę?
Szkołajestw większościzrujnowana.Kom-pleksmaczterybudynki,z czegotrzysądocał-kowitejrozbiórki.Zostałauznanaprzezlokalne
Wspólnie zbudujemy
szkołę w Nepalu
Dydaktyka
kontaktu. Na wprowadzeniu metody co- achingowejdonauczaniazyskujetakżena- uczycielorazdyrekcja(coachingowystylor- ganizacji).Poprzezzwiększonepoczuciesku-teczności nauczyciele czują, że mogą wpływaćnazmiany.Zwiększasięichmoty-wacjai zaangażowaniedziękiobserwowa- niuzmianwywołanychprzezwykorzysta-nie coachingu. Coaching zapewnia także nabycieumiejętnościidentyfikacjii wzmac-niania indywidualnych możliwości wła-snychorazuczniów,uczyindywidualnego podejścia do podopiecznych na podstawie rozpoznanych cech osobowości, tempera-mentu,styluuczenia.
Coachingwykorzystywanymożebyćrów- nieżprzezpsychologów,pedagogów,wycho-wawcówi doradcówszkolnychw indywidual-nejpracyz uczniamio szczególnychpotrzebach
psychologiczno-pedagogicznych.Nawprowa-dzeniucoachingudoedukacjiskorzystaćmogą równieżrodzicedziękirozwojowiw zakresie umiejętnościwspieraniadzieckaw nauce,lep-szego rozumienia sytuacji dziecka w szkole, wzrostowi współpracy i pogłębieniu relacji z nauczycielem,świadomościprocesówi kry-zysówrozwojowych,którympodlegadziecko w danymczasie. Korzyścidlaplacówkiedukacyjneji organu prowadzącegopolegająnawzmocnieniukul-turywzajemnegouczeniasięi współpracy,na umiejętnościszybkiegokorygowaniabłędów, poprawiewizerunku–szkołajakoinstytucja uczącasię,nalepszejkomunikacjiorazwspół-pracyz kolegamiz pracy,uczniami,osobami z lokalnegośrodowiska,wykorzystywaniuko-munikatówzwrotnychi interpretowaniuzda-rzeńmającychmiejscew szkolei środowisku,
wspieraniu indywidualnej ścieżki rozwoju uczniów,nauczycielii innychpracowników sektoraedukacyjnego.
1 Za przy kład niech po słu żą pu bli ka cje: Ku paj L.,
Kom-petencjecoachingowenauczycieli, War sza wa 2014;
Whit mo re J., Coachingtreningefektywności, 2009; Be -ne wicz M., Coachingczylirestauracjaosobowości, 2013; Be ne wicz M., Coachingprzebudzaczneuronów, 2009; Si dor -Rząd kow ska (red)
Coaching.Teoria,praktyka,studiaprzypadków, 2009; Ba ła cho wicz J., Ro wic
-ka A., Nowoczesnywychowawca- tutor,mentor,coach, 2013 (24-37; 37-44; 160-168); Blan chard K., Shu la D., Coaching.Prowadźswojądrużynękuzwycięstwu, 2009; Thor pe S., Clif ford J., Pod ręcz nik co achin gu, 2004 i in ne.
dr Jo an na Ko ziel ska − pe da gog, co ach; ad iunkt w Za kła dzie Po rad nic twa Spo łecz ne go Wy dział Stu diów Edu ka cyj nych UAM Po znań; współ twór ca kon cep cji po dy plo mo wych stu diów: Po moc psy cho pe da go gicz na i co aching w edu ka cji.