• Nie Znaleziono Wyników

"I. S. Aksakow w obszczestwiennoj żizni porieformiennoj Rossi", Nikołaj Cimbajew, Moskwa 1978 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""I. S. Aksakow w obszczestwiennoj żizni porieformiennoj Rossi", Nikołaj Cimbajew, Moskwa 1978 : [recenzja]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Z A P I S K I 601

P raca, m ająca ch arak ter stu d iu m z zak resu h isto rii m y ś li sp o łeczn ej, op arta jest g łó w n ie n a a n a liz ie w y p o w ie d z i p ra so w y ch i p u b licy sty czn y ch ; w y k o rzy sta n o r ó w ­ n ie ż p a m ię tn ik i i co w a rte p o d k reślen ia ep isto lo g ra fię, zw ła szcza n ied ru k o w a n ą .

A . B.

N ik ołaj С i m b a j e w , I. S. A k s a k o w w o b s z c z e s tw ie n n o j ż iz n i p o - rie fo rm ie n n o j R o ssii, Iz d a tie ls tw o M osk ow sk ogo U n iw ie r sitie ta , M oskw a 1978, s. 263.

T em a tem k sią żk i są p o g lą d y i d ziałaln ość jed n ego z n a jw y b itn ie js z y c h przed ­ sta w ic ie li ro sy jsk ieg o sło w ia n o filstw a . W y w iera ją c zn a czn y w p ły w n a ro sy jsk ą m y śl p o lity czn ą o d p oczątk u la t 50 -ty ch do p o ło w y lat 8 0 -ty ch X I X w ., Iw a n A k sa ­ k o w p ró b o w a ł p r zy sto so w y w a ć k la sy c z n e k o n cep cje s ło w ia n o filsk ie do z m ien ia ją ­ c y c h się w a ru n k ó w . Z b liż a ł s ię p rzy ty m d o p ozycji lib era łó w ; p op arł np. ta k ja k i o n i p rogram reform A lek sa n d ra II, w ie r z ą c iż p om im o ich p rzep row ad zen ia R osja zdoła u n ik n ąć k a p ita listy czn ej drogi rozw oju . R ó w n ież i p óźn iej w jeg o id e o lo g ii brak id e a liz a c ji sa m o w ła d ztw a , ch a ra k tery sty czn ej dla o fic ja ln e g o sło w ia n o filstw a . Co w ię c e j w r e fle k sji teo rety czn ej A k sa k o w a w ię k sz ą r o lę o d eg ra ła k ategoria

„ sp o łe c z e ń stw a ” n iż „narodu”. R zecz in n a , iż ro zu m ia ł pod p ie r w sz y m z ty c h te r m i­

n ó w św ia d o m e sw o jej m is ji k o ła ro sy jsk iej in te lig e n c ji.

W la ta c h 70-tych , m .in. pod w p ły w e m sła b eg o rezo n a n su s w o ic h k o n cep cji, A k sa k o w sk ła n ia ł się k u k o n serw a ty sto m . D u że zn a czen ie m iała je g o d ziałaln ość w o k r e sie k ry zy su b a łk a ń sk ieg o , k ie d y to o stry m i w y stą p ie n ia m i w ob ron ie n a ro ­ d ów p o łu d n io w o sło w ia ń sk ic h p r z y g o to w y w a ł o b ie k ty w n ie gru n t d la w o jn y ro sy j- sk o -tu r e c k ie j. O ceniając jeg o ó w czesn e p oczyn an ia p o lity czn e a u to r zarzuca m u brak rea lizm u i n ieo d p o w ied zia ln o ść (s. 258).

Od ca łeg o te k s tu k sią ż k i w y r a ź n ie o d b ieg a ją rozd ziały d ru gi i trzeci. J e st to historia* d w óch k o le jn y c h cza so p ism A k sa k o w a z lat 1861— 1868 („D zień ” i „M o­

sk w a ”); au tor o m a w ia z a b ie g i i k ło p o ty z w ią za n e z ich red a g o w a n iem , k o n ta k ty z cenzu rą, k w e stie ek o n o m iczn e i p erso n a ln e. W y ją tk iem są stro n y p o św ięco n e sto su n k o w i s ło w ia n o filó w do sp ra w y p o lsk iej, szczeg ó ln ie zaś d o p o w sta n ia sty c z ­ n io w e g o (s. 108— 113). W yk orzystu jąc b ogatą k o resp o n d en cję A k sa k o w a i jeg o so ­ ju szn ik ó w id e o w y c h (m .in. z zesp o łó w C zyżow a, C zerk ask iego, S a m a r in ó w i A k sa k o - w ó w , p rz e c h o w y w a n y c h w B ib lio te c e im . L en in a w M o sk w ie i w d zia le r ęk o p isó w In sty tu tu L itera tu ry R o sy jsk iej), C i m b a j e w Ukazuje częścio w e za ła m a n ie się k o n cep cji te o r e ty c z n y c h w ze tk n ię c iu z p rak tyk ą. A k sa k o w g ło s ił w zasad zie teo rię, iż P o lsc e n a le ż y p o zo sta w ić p raw o do sa m o sta n o w ien ia , b o w iem p ra w id ło w o ści w ew n ę tr z n e g o ro zw o ju i ta k sk ło n ią ją w b liższej czy dalszej p rzy szło ści k u R osji.

W la ta c h 1863— 1864 u le g ł n a p e w ie n czas f a li szo w in izm u . P o w s ta n ie sty czn io w e sta ło się zresztą g łó w n ą p rzy czy n ą rozłam u w śr ó d sło w ia n o filó w : czę ść z n ic h (ks.

C zerk ask i, Sam arin ) w z ię ła u d zia ł w rep resja ch p o p o w sta n io w y ch i w sp ó łtw o rzy ła p o lity k ę ru sy fik a c ji. In n i, ja k W. J e ła g in i F . C zyżów , p o tę p ia li ta k ą p o sta w ę. S a m A k sa k o w , za jm u ją cy p oczątk ow o k o m p ro m iso w e sta n o w isk o , p r z y c h y lił się n a stę p ­ n ie do tycsh o sta tn ich .

K sią żk a C ym b a jew a w y k o r z y stu je ogrom n ą sp u ścizn ę ręk o p iśm ien n ą s ło w ia ­ n o filó w i ich k o resp o n d en tó w . A u to r sta ra n n ie a n a lizu je w y p o w ie d z i p u b licy sty czn e i zesta w ia je z te k sta m i n ie p rzezn a czo n y m i do druku. B ard zo rza d k o n a to m ia st p o w o łu je s ię n a w c z e śn ie jsz e o p ra co w a n ia (w arto zazn aczyć p o w ierzch o w n ą p o le­

m ik ę w e w stę p ie z parom a p racam i a m ery k a ń sk im i i zach od n ioeu rop ejsk im i).

A.S.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Omdat in het gekozen beleidsdiscours van de Woningwet de sociale huursector als een vangnet functioneert voor de lage inkomensgroepen, zou er op zijn minst

Z czasem pozwalałaś nam wybijać się na niepodległość; wyrasta- liśmy z Ciebie, niepostrzeżenie oddalaliśmy się, szukaliśmy własnych dróg, zachowując jednocześnie wiele

Door de re- latief lange aggregatieperiode die deze FCD hebben – voor de Google Better Cities-data bedraagt die periode maar liefst 5 minuten – zijn de data op zichzelf niet

another example for this general concept the multiplayer yard crane scheduler game (YCS3) is presented next as second example of a simulation game as design tool for complex systems..

[r]

stulecia interes nauki prawa rzymskiego koncentrował się w znacznym stopniu na kompilacji justyniańskiej, będącej przedmiotem recepcji w średniowieczu i nowożytnej

Udział świeckich w misji uświęcającej jawi się jako powołanie do świętości, oznaczające wezwanie do tego, by żyli według Ducha, włączeni w rzeczywistość doczesną i

W opisie rozwoju nauk chemicznych w Czechach autor uwzględnił wpływ prac Rogera Bacona, Franciszka Bacona i' innych uczonych na kierunki badań i rozwoju chemii